GESPREK VAN DE DAG
Drie Vlaamse 'Blubjes'
in een warm
Een lijf vol tatoeages: mooi en stoer
Christelijke datingsite:
alternatief voor de kroeg?
Het trucje van K3: Lachend zingen in de studio klinkt vrolijker
Help
MkT
MENSELIJK
Voor christenen die moeilijk een
partner kunnen vinden bij de
plaatselijke kerk of tijdens een
christelijke vakantiereis, biedt
internet uitkomst. Het digitale
ontmoetingsplein voor christe
lijke singles werkt: één huwelijk
is al gesloten, vier andere brui
loften staan in de steigers. En
dat binnen een half jaar.
„Christenen gaan niet zo snel
naar de kroeg om daar iemand
op te pikken", zegt Chris Algra,
mede-initiatiefnemer van de site
crosspoint.net. „Nieuwe vrien
den maken via internet is hele
maal van deze tijd", verklaart
Algra het succes. .Alleen zijn
christenen wat secuurder met
het kiezen van een relatie. De
partner moet meestal van chris
telijke huize zijn."
De makers van de site passen
een strenge controle toe. Nieu
we leden moeten een waslijst
aan vragen invullen en mogen
een persoonlijk essay schrijven.
Trudy Kerkhof (31) nam eind
november vorig jaar een proef
abonnement op de site. „Ik was
op zoek naar een leuke man. Ik
kom niet graag in kroegen. En
de jongens die ik ontmoette op
christelijke reizen waren wat
saai, niet echt iets voor mij. Al
surfend op het internet kwam ik
bij de datingsite terecht." Trudy
liet een profiel achter en kreeg al
binnen enkele dagen een tiental
reacties. En daar rolde de ware
uit: de 36-jarige Emiel. Eind dit
jaar gaan ze trouwen.
„Dat is inderdaad erg snel, ja.
Maar mijn familie reageerde erg
positief. In het begin vonden
mijn vriendinnen mij hartstikke
gek. Dat snap ik niet. Een leuke
man klopt echt niet plotseling
op je deur." Wat de dominee er
van vindt, weet de Harderwijkse
tandartsassistente nog niet. „We
moeten het hem nog vertellen."
Inmiddels hebben zich bijna
duizend mensen aangemeld van
verschillende gezindten, hoewel
katholieken zich amper aanmel
den. Een kwart van de deelne
mers geeft geen kerkelijke ge
zindte op maar 'kijkt over de
kerkmuren heen'.
GPD
Walt Disney Co. gaat wereldwijd
de boer op met de veiligheid in
zijn amusementsparken; van
etenswaren tot de technische ap
paratuur bij achtbanen. Het con
cern openbaart alle voorzorgs
maatregelen aan het publiek via
borden, mededelingen of an
derszins. Bovendien is er een
nieuwe topfunctie gecreëerd: di
recteur veiligheid. De nieuwe
openheid staat haaks op het
beeld van de magische wereld
die Walt Disney met zijn thema
parken wil oproepen. Volgens
veiligheidsdirecteur Hale liggen
de terreuraanslagen hieraan ten
grondslag. Maar net als eige
naars van andere PRETPARKEN
staat ook Disney bloot aan kritiek
na enkele ongelukken in de Ver
enigde Staten die veel aandacht
kregen van de media.
VISSAUS en GITAARSNAREN doen wonderen. Door de
typisch Vietnamese saus gaan de tralies roesten, waarna
het een koud kunstje is ze met een snaar door te vijlen.
Zesentwintig drugsverslaafden zijn zo ontsnapt uit een
kliniek in Vietnam. Aanleiding voor de ontsnapping was
het besluit van het stadsbestuur van Ho Chi Minh Stad de
behandeling van de verslaafden te verlengen tot een mini
mum van twee jaar. Vietnam probeert heroïneverslaving
tegen te gaan door alle verslaafden verplicht te laten be
handelen in afkickcentra. Vorig jaar groeide het aantal
verslaafden met tien procent naar 103.000. Zestien van
de ontsnapten zijn door bewakers van de kliniek in de
kraag gevat. Het afkickcentrum heeft de familie van de
overige tien verzocht hen terug te sturen.
Tot hun eigen verbazing
werd een stukje KAUW
GOM twee inbrekers fataal.
De rechtbank veroordeelde
de 19- en 20-jarige man
nen woensdag tot zestien
maanden cel op grond van
dna-materiaal dat op de
kauwgom gevonden was.
Deze hadden de dieven
achtergelaten op kijkgaat
jes van enkele voordeuren
van geplunderde wonin
gen. Het tweetal stond te
recht voor een serie inbra
ken in Emmen, Assen,
Hoogeveen en Meppel. De
mannen, afkomstig uit
Drachten en Duiven, hiel
den tijdens de zitting vol
niet in deze twee plaatsen
te zijn geweest. Dna-onder-
zoek wees echter uit dat
het slijm van de kauwgom
overeen kwam met het pro
fiel van de inbrekers.
i De concerten in de
paleistuinen van
BUCKINGHAM PA
LACE in Londen zijn
zo goed bevallen dat
ze er mogelijk ieder
jaar komen. Ter gele
genheid van de vijf
tigste verjaardag van
de troonsbestijging
van koningin Eliza
beth II zijn er de af
gelopen dagen twee
concerten gehouden
voor telkens 12.000
genodigden. De op
brengst gaat naar het
goede doel. Het Brit
se dagblad The Ti
mes heeft donderdag gemeld dat vooraanstaande leden
van het koninklijk huis ieder jaar de tuin van Buckingham
Palace willen openstellen voor muziekfestijnen. Het zou
gaan om de periode augustus en september als de ko
ninklijke familie in Schotland met vakantie is.
Hollywood is dan de hoofd
stad van de filmindustrie,
een echte stad is het ech
ter niet. Op 5 november
kan dat veranderen als de
inwoners van HOLLYWOOD
en de rest van Los Angeles
in een referendum uitma
ken of Hollywood stads
rechten krijgt. Hollywood
kan uiteindelijk een aparte
stad worden met 184.000
inwoners, aldus The Los
Angeles Times donderdag.
De kiesgerechtigden vellen
ook een oordeel over de af
scheiding van San Fernan
do Valley, bekend om zijn
lucratieve porno-industrie.
Hollywood en 'The Valley'
herbergen zo'n 40 procent
van de 3,7 miljoen inwo
ners van Los Angeles. De
mogelijke afscheiding van
Hollywood zal overigens in
de eerstkomende twintig
jaar niet definitief zijn. Om
het verlies aan belasting
gelden te compenseren zal
de stad Hollywood zo'n 20
miljoen dollar per jaar aan
de oude moederstad moe
ten afstaan. Hollywood
sloot zich in 1903 aan bij
Los Angeles om zo de toe
gang te krijgen tot water
bronnen.
Toeristen die in GRIEKENLAND een BROMFIETS huren,
lopen het meeste risico om een ongeval te krijgen tijdens
hun vakantie. De bromfietsers zijn vaker betrokken bij on
gelukken dan andere weggebruikers. Volgens het Griekse
ministerie van volksgezondheid zijn de huurbromfietsen
slecht onderhouden en geven verhuurders bijna nooit een
helm mee. Verder zijn de straten op bijna alle eilanden
slecht onderhouden en hebben de inwoners een slechte
rijstijl. De toeristen dragen zelf ook bij aan de onveilig
heid aangezien ze vaak alcohol gebruiken. Bij meer dan
de helft van alle verkeersongevallen zijn bromfietsen be
trokken. De politie zal deze zomer dan ook strengere con
troles uitvoeren.
ZATERDAG 8 JUNI 2002
Lekker weer, ideaal om je tatoeage te
showen aan het strand, zou je denken.
Het showen gebeurde wel, onlangs in
Breda. Maar de tweeduizend bezoekers
van de Needle Art Convention deden
het in de schaduw van het sportcen
trum, onder de rook van het casino in
Breda.
Onophoudelijk bespieden ogen deze
middag mijn lichaam. "Waar zit zijn tat
too nou', zie je ze denken. M'n ber
mudabroek showt mijn kuiten in volle
glorie, maar geen plaatje te zien. En op
de ontblote armen staat alleen de
stempel 'betaald', die ik bij de kassa
kreeg. 'Deze doet geen pijn', voegde de
man van de veiligheid er nog lachend
aan toe.
Gelukkig niet. Mij niet gezien. De ande
re bezoekers kunnen zoeken wat ze
willen, maar ook onder mijn mouwloze
hemdje is geen tatoeage te vinden. Ooit
had ik wel plannen, vond ik zo'n plaatje
best mooi en stoer. Ik wist ook precies
welke ik zou willen. Het logo van rock
groep Pearl Jam op m'n linkerboven
arm. Maar deze middag weet ik al snel
weer waarom de plannen daarvoor
diep in de vrieskist verstopt zitten.
In de grote sportzaal moet de rockmu
ziek van de coverband het afleggen te
gen het niet aflatende gezoem van de
tatoeëermachines. In Ideine stands zit
ten de artiesten, vaak zonder t-shirt en
altijd met een lijf vol tatoeages, te wer
ken aan nieuwe creaties. Hun klanten
liggen op een massagetafel, zitten in
een tandarts- of tuinstoel of hangen in
een andersoortige installatie. Lachen
doen ze geen van allen. Zelfs bij de
stoersten verkrimpt het gelaat regelma
tig als de naalden in hun huid trillen.
Verdraaid ja, dat was het wat me van
een tattoo weerhield: de pijn, waarvan
ik altijd had gedacht dat die erg mee
viel.
„Je moet echt heel zeker weten dat je
het wilt", vertelt Janneke uit Geleen ten
overvloede. Haar vriend Michel heeft
het zwaar op de behandelstoel. Eigen
lijk was hij met zijn vriendin meege
gaan omdat die een tatoeage wilde.
Maar hij zag zelf een pracht van een af
beelding en ging op de stoel zitten.
„Die gasten komen uit Engeland, dus
het was nu of nooit", zegt hij even later.
„Dus liet ik het gisteren meteen doen.
Maar ik was niet tevreden over een
paar lijntjes, daarom ben ik nu terugge
komen om het bij te laten werken. En
dan doet het écht pijn, omdat je zit te
werken op een verse schaafwond."
Maar, toegegeven, het resultaat is fraai.
Zoals er genoeg mooie plaatjes zijn te
zien. En genoeg lelijke. En genoeg bi
zarre. In alle soorten en maten lopen ze
rond: de twijfelaars die nog niet aan
hun eerste tatoeage toe zijn, tot een
man waarvan zelfs zijn hoofd onder de
verf zit, plus nog eens elf piercings.
Waarvan dan weer geen enkele door
zijn oor.
„Je ziet veel vreemde dingen in dit vak,
ik kijk nergens meer van op", weet
John Baas, die piercings verzorgt bij
Tattoo Jan in Rotterdam. „Het is echt
een leuk, gemêleerd publiek hier. Goe
de organisatie ook, niet zo rokerig en
Tijdens de Needle Art Convention in Breda
en piercings. Foto: GPD/Cor Viveen
zo. Het kan echt uitgroeien tot een in
ternationaal evenement, met nog bete
re kunstenaars, ook uit het buiten
land."
Ten overvloede maakt hij me nog at
tent op het hoogtepunt van de dag: de
takelshow, waarbij iemand via ringen
door zijn huid de lucht in gaat. Maar
wordt druk gewerkt aan nieuwe
het gezoem van de tatoeëemaalden5
toch wel het laatste dat ik vandaagl
hebben, ik houd het voor gezien. Ei °1
ondertussen zoeken de ogen nog rd
steeds naar de tattoo op mijn lijf. se
ces, zou ik zeggen. sti
pi
Bas Timmers
Een speelfilm over De Wereld van K3 ging niet door
en de Belgische minister van cultuur, Bert Anciaux,
moest zich ervoor verantwoorden. De meidengroep
dendert desondanks vrolijk door. Begin dit jaar ver
pletterden Karen (bijna 27), Kathleen (bijna 24)
Kristel (26) in het televisieprogramma Tien voor
Taal de Nederlandse ploeg, in maart volgde een
succesvol optreden in een Belgische musicalproduc
tie en deze zomer doen ze opvallend vaak winge
west Nederland aan.
„Bent U de meester?", vraagt Kathleen Aerts ('het
blondje), „Bent U echt de meester?"
Adjunct-directeur Edwin Borger van openbare ba
sisschool De Wilgenhoek kan er niet onderuit:
„Jaaah, ik ben echt de meester."
„Is hij lief, jongens en meisjes?", vraagt Kristel
Verbeke ('het zwartje').
„Jaaaah", brult de met ruim 200 kinderen afgela
den gymzaal.
„Echt?", controleert Karen Damen ('de roodhari
ge'). Edwin ('de kale') kleurt tot ver voorbij zijn
oorspronkelijke kruin.
„Hij is wel lief ook, en zelfs een beetje mooi", sug
gereert Kathleen.
Edwin wordt gered door de gong voordat hij tien
tellen neergaat. Het alerte publiek grijpt in: „Hij is
wèl getrouwd, hoor!"
Welkom in de wondere wereld van Kathleen, Kris
tel en Karen, oftewel K3. Drie Vlaamse meiden
van midden twintig die bij de jongste jeugd een
euforie losslaan die elke beschrijving tart. Hen be
leven is als het openslaan van een stripboek waar
van alle plaatjes in beweging komen. Ze zijn dank
zij hun zonnige verschijning, hun levenslustig po
sitivisme en hun kindvriendelijkheid populairder
dan Suske en Wiske, minder belegen dan Gert
Samson en stellig veel minder bedacht dan Ka
bouter Plop.
Het drietal, steevast in zuurstok roze, knalgele en
bijtend groene kleurtjes getooid, is - ze zingen er
over - in staat te toveren. Dankzij twee leerlin-
getjes die de Nederlandse K3-wedstrijd voor
scholen wonnen, zwemmen de drie
Vlaamse Blubjes (ze zongen onder
meer Blub, ik ben een visje) rond in Oj
een warm bad. In dit geval een
florerende basisschool ii
Haarlem-Noord gesitu
eerd in een stadsdeel
dat zo'n fleurig verzet
je wel kan gebrui
ken. En prompt
kan er een dag niet worden lesgegeven en staat
het onderwijs in de school een week lang in het
teken van dat ene, slechts drie nummers tellende
showtje. Playback of niet, voor de kids is het een
evenement dat ze jaren met zich mee dragen.
De Vlaamse krant De Morgen (een flink stuk kriti
scher dan de Volkskrant hier) becijferde eind vorig
jaar dat er in Vlaanderen ongeveer 350.000 gezin
nen zijn met kinderen tussen de 2 en 13 jaar. Het
is precies de op- lage van de cd-langspelers. In
Neder- land lopen de verkopen
van hits als Toveren, Alle
kleuren, Tele-Romeo en inmiddels ook in de hon
derdduizenden.
De K3-liedjes hebben dan ook de gelikte puntig
heid van een goede zak patat. Ze worden geschre
ven door drie door de wol geverfde muzikanten:
Alain Vandeputte, Miguel Weiss en Peter Gillis, die
veel meer pop durven toe te voegen dan ooit bij
Kinderen voor Kinderen mocht. Hun jongste me
lodietje, Feest, lijkt wel wat op Dancing in the
streets in de uitvoering van Mick Jagger David
Bowie. Het gelijkt sprekend op de producties van
Stock, Aitken Waterman aan het eind van de ja
ren tachtig. Na twee keer meeveren zing je elk
liedje mee.
Aah, zoal wat die drie deden met Kylie Mino-
gue", knikt Kathleen die in gesprek met een vol
wassene onmiddellijk haar Kwik-, Kwek- en
Kwakstemmetje laat varen. „Je herkent het on
middellijk. Dat hebben wij ook met onze gasten.
Het is soms zo dat we denken: maar dat kennen
we toch al? Het zijn heel zingbare dingen."
„Wij hebben toch wel veel invloed op wat we
doen als K3", zegt Karen. „Met onze manager,
Niels William (echte naam: William Vaessen) be
spreken we alles wat Alain, Miguel en Peter, de
drie mensen van Topstudio, voor ons schrijven.
Ze kennen inmiddels onze goesting
(=smaak) wel perfect."
Kristel: „Laatst schreven ze
een melodietje dat sprekend
leek op (het trio
zingt opeens
uit volle
borst) Drin
king rum and Coca Cola. Dat vonden we geen j(
drieën leuk en dat doen we dan ook niet. Wei
len er ook wel eens een zinnetje uit."
Kathleen: „Voor de nieuwe cd, die we aan hel
ken zijn, brainstormen we waarover onze teks
zouden kunnen gaan. Dat geven we dan door 1
onze drie mannen." K
Kristel: „Dat ik vegetarisch ben en dat Karen t -
beetje je m' en jou (erg dwaas) is. Kortom, dat
dereen erg anders kan zijn dan de ander."
Karen: „Of dat mama's en papa's ook wel een ejj
naar school zouden moeten. Op onze nieuwe :n
zou ook wel eens een liedje kunnen komen te je
staan dat niet zo vrolijk is als anders. Een droe z
nummerke. Kinderen kennen ook verdriet, ja
laas mag ik nog niet verklappen waar dat zoal ,1
gaat. Maar we hebben ook al eerder over de p 1(s
van een afscheid gezongen." ,u
Karen: „Het is juist dat we heel verschillende Lt|
stemmen hebben. We doen er niet veel aan 01 se
te laten mengen. Het gebeurt vanzelf, automa va|
tisch Iedereen zingt op haar manier, maar san n
als we live zingen, is het gewoon K3. Mensen L
ons kennen, zeggen dat ook telkens: 'Het klop je
jullie'."
Kathleen: „We hebben wel een paar trucjes, 0 ?r
in de studio. Zo proberen we af en toe echt ra
een lach te zingen. Als je lachend zingt, klinkt
veel vrolijker."
Kristel: „We denken veel na over wat we di y
Hoe noemde ge nou onze pakjes met eei H
bloot buikje? Onze werkkleding?" K3 pn
't uit. ,,'t Zijn onze overalls, niet? Haha.
Karen: „Het zijn cheerleaderpakjes."
Kristel: „Pas op, he? We willen gewoo "m
met pompoenetjes een dansje makei U£
-«B Het is niet zo ondeugend als 't er uil )rJ
ziet."
John Oomkes
United Photos De Boer/Cynthia van Dijke
„Blijft u even aan de lijn, dan vraag ik het hier evenzei
een aardig meisje, „jongens wie zat er op Joost Prinsen?"
Na enig heen en weer bellen kwam ik erachter dat mijn
ziekte inderdaad de wereld in was geholpen door een
persmevrouw van het park. Ik ben daarna nog gebeld
door allerlei bekenden die mij beterschap wensten. Toch
lullig om via de televisie ziek gemeld te worden terwijl je
je kiplekker voelt.
Ik zat daar nog wat over te mokken toen de Troskompas
op mijn deurmat viel. Ik ben wel niet geabonneerd op
dat blad maar er stond een interview met mij in CJoost
Prinsen De Goedmoedige Bullebak'). Dus hadden ze me
een nummer opgestuurd. Netjes van die mensen. Een
prima interview trouwens, dus geen kwaad woord. Maar
wat lees ik in een begeleidende column? 'Surf naar
www.troskompas.nl, klik op Vragen aan sterren en
stel uw persoonlijke vraag aan Joost Prinsen. De leuk
ste vragen leggen we aan hem voor en de antivoorden
komen op de site te staan'.
Gelooft u me, ik wist nergens iets van. Vragen op internet
beantwoorden!Als ze veel vragen, moet ik op allerlei on
zin ingaan ("Wat doet u liever: theater of tv?'), en vragen
ze niks dan ben ik kennelijk niet interessant genoeg om
iets aan te vragen. Ik verlies hoe dan ook. Daar zou ik
natuurlijk nooit mee akkoord zijn gegaan. Wat doen ze
toch met me?
Vanavond nog werd ik gebeld door een mevrouw van het
Historisch Nieuwsblad. Of ze me een foto mocht sturen.
Daar moest ik dan een commentaar bij schrijven. Een
half A-viertje was genoeg. Nu heb ik ooit een gratis abon
nement op dat blad gekregen, dus ik stemde toe. Toen zei
die mevrou w: „Kijk, ik vraag bij dezelfde foto ook com
mentaar aan Chazia Mourali. En van haar tekst en de
uwe maak ik dan één geheel.Ik zei: „Dan lijkt het net of
u ons samen geïnterviewd hebt.Dat had ik juist gezien
volgens die mevrouw. Ik zei nog wanhopig dat ik Chazia
Mourali nog nooit in levende lijve gezien had. En ik
dacht bij mezelf dat er weer allerlei zaken buiten mij om
op papier zouden komen. Ik heb maar netjes bedankt
voor dat Historisch Nieuwsblad.
Wat doen ze deze week toch allemaal met me. Wat ge
beurt er achter mijn rug? Heb ik deze column eigenlijk
wel zelfgeschreven?
Wat doen ze toch met me? Allerlei dingen gebeuren
buiten me om deze week. Een dag of tien geleden
werd ik gebeld door de directeur van een pretpark,
een oude vriend van me. Hij zegt: „Joost luister,
aanstaande zaterdag begint een muzikaal week
end in ons park. We eindigen zondag met een con
cert waarbij alle kinderen muziek kunnen maken.
Jij staat geboekt als dirigent. Helaas zijn we vergeten
om jou tijdig hiervoor te vragen. Misverstand sorry.
Ik vertelde hem dat ik dat weekend buitenslands
was. Geeft niet", zei de directeur, „ik zal meedelen
dat je afivezig bent door een organisatiefout onzer
zijds. Veel succes", zei ik.
De maandag daarna ging de telefoon op mijn vakan
tieadres. Een bezorgde buurvrouw aan de lijn: „Hoe is
het er nou mee? Voel je je al weer wat beter?" Ik vroeg
wat ze bedoelde. Zij zegt: „Ik hoorde op RTL-Boulevard
dat je een concert zou dirigeren maar dat het niet door
ging omdat je ziek was.Ik belde de pretparkdirecteur.
Die veinsde van niets te weten. Hij hield het op een foutje
van zijn afdeling publiciteit. Ik belde naar RTL-Boule-
vard en vroeg hoe ze er toch bij kwamen dat ik ziek was.
„Onze overalls? Nee, cheerleaderpakjes!" Foto:
K3 in werkkleding: Karen, Kathleen en Kristel
