Een spannende misdaadfilm
GESPREK VAN DE DAG
Kaalheid bij vrouwen wordt onderschat
Songfestival frustreert
'gevoelige' Israëliërs
Bodyguards profiteren van intimidatiegolf
Beleid
DINSDAG 28 MEI 2002
MENSELIJK
Het nummer 'Put
your hands up for
Pi-Air' over Feye-
noordvoetballer
PIERRE VAN
HOOIJDONK staat
deze week op de
negende plaats van
de Mega Top 100.
Het nummer van
de Red White
Crowd is volgens
hitdeskundige J.
van Slooten de eerste Feyenoord-single sinds de jaren ze
ventig die in de toptien staat. „De jaren zeventig waren
glorietijden voor Feyenoord wat voetbal betreft, er heb
ben toen twee platen over de Rotterdamse club in de hit
lijsten gestaan. Het elftal van Feyenoord nam een hele
LP op die het goed deed. Er verscheen ook een wedstrijd
verslag op single. Dat werd een hit." Vier jaar geleden
stond het origineel van 'Put your hands up for Pierre' nog
in de Mega Top 100, dat heette 'Put your hands up in the
air'. Het was een product van twee Zwitsers die zichzelf
de Black White Brothers noemden.
De Nederlandse alpinisten Wilco van Rooijen en Hans
van der Meulen doen vannacht een ultieme poging om
zonder de gebruikelijke hulpmiddelen de top van de
MOUNT EVEREST te bereiken. Door enkele tegenslagen
heeft Van Rooijen het plan moeten afblazen om per para-
pente - een bestuurbare parachute - van de top te sprin
gen. De twee klimmers bedwingen de hoogste berg ter
wereld aan de noordkant, de moeilijkst beklimbare zijde.
Bij hun expeditie maken ze bovendien geen gebruik van
extra zuurstofflessen en dragers voor de uitrusting. Sinds
begin april zijn de twee Nederlanders bezig geweest om
op de route naar boven kleine basiskampen op te bou
wen. Door het slechte weer van vorige week is het boven
ste kamp weggevaagd, waarbij de parapente verloren is
gegaan.
Streekpost Pannekoek uit
Nieuwleusen heeft een série
van tien POSTZEGELS uitge
bracht over de uitslag van de
Tweede-Kamerverkiezingen.
Op de zegels staan afbeeldin
gen van Pirn Fortuyn en CDA-
leider Jan Peter Balkenende
en diverse leuzen. Het gaat
om leuzen als 'Fortuyn man
gelde meneer Melkert', 'For-
tuyn plette paarse pudding'
k I en 'Balkenende deed Dijkstal
duizelen'. „Ik speelde al een
tijdje met het idee om iets
met p0rtUyn en de zegels te
doen. Na de turbulente uitslag wist ik het zeker: hier
maak ik postzegels over", zegt eigenaar N. Pannekoek.
Streekpost Pannekoek bezorgt post in de Overijsselse
plaatsen Staphorst, Hasselt, Zwartsluis en Nieuwleusen.
Het bedrijf kwam in eerder opspraak door postzegels met
de tekst 'Suriname 25 jaar bananenrepubliek' en een af
beelding van een inboorling met een neusbotje. Ambas
sadeur E. Azimullah van Suriname was ontstemd over de
postzegels. Hij noemde de zegels kwetsend, smakeloos
en banaal.
Een groep investeerders in Israël ziet brood in het opzet
ten van een VLIEGEND CASINO. Het idee is goktafels en
- automaten te plaatsen in een Boeing-747 jumbojet. In
Israël zijn casino's verboden, maar buiten het nationale
luchtruim kunnen goklustigen hun hart ophalen. Een ad
vocaat die de investeerders vertegenwoordigt, vertelde
dat het project tussen de twintig en dertig miljoen euro
zal kosten. De Boeing moet drie keer per dag opstijgen
van het vliegveld Ben-Gurion bij Tel Aviv, zo snel moge
lijk het Israëlische luchtruim verlaten en dan na vier uur
weer landen op de plaats van vertrek. Wat een ticket van
Tel Aviv naar Tel Aviv gaat kosten is nog niet bekendge
maakt.
Normaal gesproken zijn
het de mannen, maar deze
keer lieten de VROUWEN
van de MAFFIA zich gel
den. In de buurt van Na
pels openden vrouwelijke
leden van twee rivaliseren
de families het vuur op el
kaar. Twee vrouwen en een
meisje van 16 kwamen om
het leven, vijf mensen
raakten gewond. De schiet
partij zondagavond volgde
op een achtervolging tus
sen twee auto's. In de ene
bevonden zich vrouwen uit
de familie Cava. In de an
dere auto zat Salvatore
Graziano, het hoofd van
een rivaliserende clan, sa
men met drie vrouwelijke
familieleden. Beide fami
lies bestrijden elkaar al
zo'n dertig jaar. Traditio
neel spelen vrouwen een
ondergeschikte rol in de
Italiaanse misdaad. Moe
ders, zusters en dochters
beperken zich voorname
lijk tot logistieke onder
steuning, bijvoorbeeld
door boodschappen in en
uit gevangenissen te smok
kelen.
De uitslag van het Eurovisie Songfestival van zaterdag heeft de Isra
ëliërs gesterkt in hun 'de-wereld-is-tegen-ons-gevoel'. Hoewel hun
vertegenwoordigster, Sarit Hadad, in Estland de twaalfde plaats
haalde, voelen veel Israëliërs zich benadeeld. Dat schreef de Israëli
sche krant Haaretz gisteren. Eerder al had Yoav Ginai, die de tekst
van het Israëlische üed 'Light a Candle' schreef, melding gemaakt
van anti-Israëlische sentimenten tijdens het verblijf in Estland. „We
hoorden erg onvriendelijke opmerkingen in het hotel en tijdens re
petities", zei Ginai. Na het tellen van de stemmen toonde Ginai zich
wel tevreden
met de twaalfde
plek. „Een goed
resultaat gezien
de moeilijke si
tuatie." Volgens
Haaretz leeft
onder veel Isra
ëliërs toch het
gevoel dat hun
land bij het
Songfestival op
een andere ma
nier wordt be
oordeeld dan
andere deelne
mers. Dat ge
voel wordt nog
eens versterkt door commentaren van plaatselijke Belgische en
Zweedse presentatoren die volgens de krant kijkers hadden opge
roepen Israël geen punten te geven. Mensen uit de joodse gemeen
schap in Zweden meldden dat tv-presentatoren daar hadden ge
zegd dat Israël eigenlijk helemaal niet had mogen meedoen 'wegens
wat ze doen tegen Palestijnen'. Iets wat de Zweedse ambassadeur in
Israël later waagde te betwijfelen. Als het wel was gezegd dan ging
het om een persoonlijke mening en zeker niet om een regerings
standpunt, zei ambassadeur Anders Liden.
De Israëlische minister van cultuur Matan Vïlnai zei dat tegenwoor
dig 'elk onderwerp politiek wordt'. „Tweederde van de landen boy
cotte ons. Maar Sarit was er en dat was niet gemakkelijk. De punten
kreeg zij niet alleen voor de kwaliteit van het liedje, maar ook de po
sitie van Israël in de wereld, en vooral in Europa, telde mee. Dit
heeft Sarits resultaat duidelijk beïnvloed."
ANP
De Israëliërs zijn teleurgesteld over de twaalfde
plek van Sarit op het Songfestival.
Foto: Reuters/Alexander Demianchuk
Mannen die hun haar verliezen, kunnen met de
huidige mode naar de tondeuse grijpen. Kalen
de vrouwen hebben het veel minder makkelijk.
„Het probleem wordt gruwelijk onderschat",
vindt dermatoloog Ids Boersma. De jonge Ver
eniging Alopecia Androgenetica Patiënten
(VAAP) wil de ziekte uit de anonimiteit halen.
Op haar zeventiende verdwenen opeens meer
haren in het doucheputje dan anders. Annemie-
ke Derksen (29) had het erover met haar moe
der, „Die stelde me eerst gerust. Anderen had
den het dat ook wel eens, je zag er niets van."
Een paar jaar later zag je het echter wel. „Mijn
haar werd dunner en ging ontzettend uitvallen.
Mijn broer vond dat ik maar eens naar de huis
arts moest."
Derksen bleek te lijden aan alopecia androgene
tica, erfelijke kaalheid bij de vrouw. Een pro
bleem waar 40 procent van de vrouwen in Ne
derland mee kampt. Zo'n 15 procent al voor de
menopauze, de overige 25 procent krijgt het
daarna. De ziekte hangt samen met gevoelig
heid voor het hormoon dihydrotestosteron
(DHT), afgeleid van het mannelijk hormoon tes
tosteron.
Bij de huisarts werd Derksens probleem niet
meteen herkend. „Hij dacht eerst dat het te ma
ken had met eczeem, waar ik ook wat last van
had. Ik kreeg medicinale shampoo. Het eczeem
verdween, maar mijn haar ook nog steeds." Na
enig aandringen werd ze verwezen naar de der
matoloog. Die had niet lang nodig om vast te
stellen wat er werkelijk aan schortte. „Een klap
in mijn gezicht. Als je hoort dat het haar dat je
verloren bent niet meer terug komt, dan schrik
je vreselijk."
Er bestaan geen medicijnen die de ziekte doen
verdwijnen. Met anti-mannelijke hormonen als
de Diane-pil of Androcur kan de haaruitval wel
worden afgeremd. Deze middelen zijn alleen op
doktersvoorschrift te krijgen.
Kappers zijn vaak eerder op de hoogte van de
kwaal dan artsen. Boersma: „Kappers zien het
als 40 procent van de haren weg zijn, de meeste
doktoren bij 60 procent." Derksen kwam veel bij
een grote, hippe salon waar ze steeds door ie
mand anders werd geknipt. „Telkens kreeg ik
weer te horen: het wordt wel wat dun, hè. Moet
je dit eens proberen." Ze heeft nu een salon ge
vonden waar de kapper haai" probleem begrijpt.
„Die weet mijn haar zo te knippen dat je er het
minst van ziet."
Zo nuchter als ze er nu over kan praten, kon ze
in het begin niet. „Het haarverlies gaat in gol
ven, dus eerst sta je in elke spiegel te kijken. Bij
de bushalte stond ik altijd in het hokje, want als
de wind je haar opwaait, kan je het zien. En ik
ben gestopt met zwemmen. Met nat haar is het
erg duidelijk."
Haarverlies bij vrouwen ontstaat boven op het
hoofd, op het voorhoofd en rondom blijft een
rand haar zitten. Bij mannen wijkt de haargrens
of treedt de kaalheid op bovenop de kruin. Op
een gegeven moment vond Derksen het niet
meer leuk. „Ik probeerde mijn aandacht op iets
anders te vestigen. Ik doe met haren wassen
mijn ogen dicht om niet te zien hoeveel haar er
door het putje spoelt." Ze vindt dat ze het rede
lijk verwerkt.
Derksen zit sinds kort in het bestuur van de
VAAP. Ze zorgt voor het telefonisch contact tus
sen lotgenoten. Ze heeft gemerkt dat anderen
het erg moeilijk vinden open te zijn over hun
ziekte. Ook Boersma komt dat vaak tegen. „Ou
dere vrouwen weten het probleem te camoufle
ren door een haarnetje te dragen of h^ar in te
laten weven. Vooral bij jongere vrouwen is' fret
echter een groot probleem, dat gruwelijk wördt
onderschat."
Gitte Brugman
■w. vaap.nl, www.haarcentmm.nl ei
Annemiek Derksen heeft last van uitvallend haar.
Foto: GPD/Victor van Breukelen
Na de aanslagen van 11 septem
ber verdrievoudigde de vraag
naar bodyguards in de Verenigde
Staten. De moord op Pim Fortuyn
maakte duidelijk dat ook in Ne
derland bedreigingen serieus
moeten worden genomen. De
tijd dat in Nederland lijfwachten
alleen in films voor kwamen is
definitief voorbij. Een kijkje bij de
opleiding voor bodyguards in
Best.
Op zoek naar explosieven krui
pen twee mannen in zwarte
pakken op hun knieën door een
hotelkamer. Een derde maakt
driftig aantekeningen. Elke cen
timeter van de kamer wordt
nauwkeurig gecontroleerd: van
de beddenlakens tot de schilde
rijen aan de muur. Zelfs de wc-
mat in de badkamer wordt na
gekeken. „De badkamer is vei
lig", zegt één van hen na enige
minuten.
Het lijkt op een spannende mis
daadfilm. In werkelijkheid gaat
het om bodyguards in oplei
ding, die een bomverkenning
uitvoeren. Bij de term body
guard denken mensen al snel
aan grote kaalgeschoren spier-
bonken met oortjes en zonne
bril, die alles en iedereen opzij
zetten om de weg vrij te maken
voor hun 'VIP'. Kracht en spie
ren zijn echter niet meer de be
langrijkste gereedschappen voor
bodyguards.
Deze studenten zijn alles behalve kleerkasten of
gorilla's, zoals lijfwachten ook wel eens worden
genoemd. Ze zien er keurig uit, strak in het pak,
soms kort geknipt, maar verder niks bijzonders.
„Toen we zo'n tien jaar geleden met de opleiding
begonnen, werden we uitgelachen. Nu is de vraag
vijf keer groter dan we aan kunnen", vertelt direc
teur Jack Kantelberg van opleidingsinstituut Best
Alert uit Best. „We leven in een wereld van intimi
datie. Mensen zijn bang en willen zich bescher
men. De vraag naar persoonsbeveiligers neemt
daardoor toe. Er zal iets moeten veranderen in de
huidige maatschappij. Zolang dat niet gebeurt,
zijn bodyguards nodig."
Ook in Nederland is intimidatie aan de orde van
de dag. Pim Fortuyn werd bedreigd, maar wilde
geen lijfwachten om zich heen. Kort daarna werd
hij op brute wijze vermoord. Oud-PvdA-lijsttrek-
ker Ad Melkert kreeg een geladen pistool toege
stuurd en voetbaltrainer Frank Rijkaard ontving
een dreigbrief met een kogel.
Kantelberg vreest dat het einde van de intimida
tiegolf nog lang niet in zicht is. Hij voorziet zelfs
dat Koninginnedag in de toekomst niet meer ge
vierd kan worden op de manier zoals dat nu ge
beurt. „De veiligheid van de koninklijke familie is
bijna niet meer voor honderd procent te garande
ren." Nog riskanter vindt Kantelberg de doden
herdenking op 4 mei. Tijdens de kransleggingen
staan vele notabelen op een kwetsbare kluit bij el
kaar. „Dan is Nederland het hardst te treffen."
Naar schatting duizend personen en instellingen
in Nederland hebben persoonsbeveiligers in
dienst. In de meeste gevallen gaat het om bedrij
ven, die hun topmensen laten beveiligen. Op en
kele supersterren na die miljoenen euro's per jaar
verdienen, is persoonsbeveiliging voor particulie-
Aankomende bodyguards oefenen hoe ze een belager op afstand kunnen houden. Foto: GPD/Harmen de Jong
Bodyguards worden vooral geassocieerd met beroemde filmsterren zoals hier in de film 'The Bodyguard'
met Kevin Costner en Whitney Houston. Foto: Archief
ren bijna niet te betalen. Om één persoon opti
maal te kunnen beveiligen, zijn minstens twee
bodyguards en een chauffeur nodig. Omdat deze
mensen ook een keer vrij willen zijn, praat je al
snel over een beveiligingsteam van minimaal zes
personen. De kosten per bodyguard per jaar be
dragen gemiddeld ongeveer 45.000 euro.
Pim, die niet met zijn achternaam in de krant wil,
doet in juni examen. Zijn grote droom is om lijf
wacht te worden van een top-VIP en met die per
soon de hele wereld rond te reizen. Hij is zelfs be
reid om zijn privé-leven daar voor op te offeren.
„Ik heb al eens meegeholpen bij het Nederlands
filmfestival en dat was een leuke ervaring. Ik vind
het interessant om te zien hoe sterren in het echt
zijn."
Het stoort hem dat veel mensen in Nederland lijf
wachten niet serieus nemen. „In Amerika wordt
Korpschef vindt
beveiliging politii
overdreven
De beveiliging die politic
hebben gekregen na de
moord op Pim Fortuyn, i
overdreven. Dat vindt J.
Kuiper, hoofdcommissai
van het politiekorps Am-
sterdam-Amstelland. Vol
gens hem gaat het om et
incident en 'is er geen re
den om aan te nemen da
het gevaar voor politici et
is toegenomen'. Kuiper
deed deze uitspraken gis
teravond in het televisie
programma 2Vandaag.
Hij kan na de dood van
Fortuyn wel begrijpen da
politici zich omringen rat
veiligheidsmensen, maai
aanleiding daartoe ont
breekt, meent Kuiper, „I
hoop dat ze snel weer de
moed vinden om ermeel
stoppen." Verder denkt tl
korpschef dat deze maan
gelen een slecht signaal a
geven naar de maatschaj
pij en de kans op tegenre
acties vergroot.
een bodyguard voor vol aangezien, maar in 01
land is het vak nog niet ingeburgerd. Een bod
guard is nog iets on-Nederlands, maar dat ga
de toekomst veranderen."
Best Alert levert jaarlijks zo'n honderd tot hon
derdvijftig bodyguards af, die ingezet kunnen
worden voor persoonlijke beveiliging. De opli
ding duurt zo'n anderhalf jaar. Daarin behalei
studenten een aantal officiële beveiligingsdipl
ma's en krijgen ze daarnaast onder meer les ii
ciale vaardigheden, gevechtstechnieken, bom
kenning, beveiliging van gebouwen, brandpre
tie, leiding geven en schieten.
„Bodyguard is een vak dat je moet leren. Hetl
langrijkste is dat je er voor zorgt dat de VIP uil
gevarenzone blijft", vertelt adviseur Harry, wit
echte naam geheim moet blijven. „Vooral een
goede voorbereiding is belangrijk. Dat zag je 0
bij de moord op Pim Fortuyn. Als het terrein ti
het mediapark van tevoren was gecontroleerd
door persoonsbeveiligers en hij bij het verlate
van de studio meteen in zijn auto had kunnen
stappen, was het voor de dader een stuk moe
ker geweest hem neer te schieten."
Harry was jarenlang nauw betrokken bij de I»
liging van het koninklijk huis en werkte ook zei
maanden in Israël. Daar ontdekte hij op eenn
gen bij een routinecheck dat iemand explosies
in zijn auto had verstopt. Was hij ingestapt en
gaan rijden, dan had hij het waarschijnlijk niö
meer kunnen navertellen. „Daar word je eena
der mens van. Persoonsbeveiliging is boeiend
verantwoordelijk werk, maar je moet altijd op
hoede zijn. Je moetje tegenstander een stap vt
blijven."
Gerben van den Broek
Dit is de laatste aflevering van een cursus
ga-nooit-scenario-schrijven. Het fijne van
schrijven is fantaseren. Fantaseren is in
gedachten ergens anders kunnen zijn.
Vooral bij filmische visioenen lukt het
me soms de wereld te verlaten. De va
ge uren zonder veel zelfbewustzijn,
terwijl je meedeint op de -verzon
nen- emoties van je persona
ges, zoiets kan even opwin
dend zijn ah een echte reis.
Echte tranen! Vanaf november
mag ik bij de AVRO dertien
keer bekijken wat er van te
maken viel, met dank aan Theo
van Gogh voor initiatief, regie en
uiteindelijke uitvoering. Ik verheug
me en tegelijk ben ik bang voor dat
moment. Zo volmaakt als in mijn
hoofd zal het niet zijn. Details die
ik links liet liggen bij het beden
ken, omdat ze er voor de grote fan
tasie niet toe deden, zijn noodzakelijkerwijs
inmiddels ingevuld. Een landkaart is een
echt land geworden, met ongetivijfeld
waarneembare gebreken. Als eerste beden
ker zie je toch vooral wat niet helemaal ge
lukt is. Elk verschil tussen het gedroomde
en water werkelijk te zien is voelt -in ieder
geval even- als een krenking van de ziel.
Half schuldig en half woedend wegzappen
van je eigen werk, er is geen scenarioschrij
ver die dat nooit heeft gedaan, of heeft wil
len doen.
De weg nddr de verfilming is overigens nog
stressvoller. Je zit permanent in de hogere
politiek, tussen de producent, de omroep en
de fondsen die voor geld moeten zorgen.
Men zwijgt tactisch of bluft opbeurend, en
altijd gaat het goed met onderhandelingen,
want echt, we zijn er nu bijna. Zolang de
schrijver (je hebt absoluut talent!) door
schrijft zal het zeker lukken. Over de beta
ling worden we het later eens, als het door
gaat, maar dat gaat het, want de onder
handelingen gaan ontzettend goed. Op een
dag moesten er dringend nieuwe versies ko
men van de eerste drie afleveringen. Ik typ
te in drie dagen een werkweek weg en kreeg
direct na het e-mailen van de scripts be
richt uit Hilversum. Het had niet gehoeven.
Sorry. Gisteren om middernacht was het
beleid veranderd. Het grote geld hing niet
meer af van drie scripts, ze moesten nu
eerst alle dertien afzijn. Sorry, sorry, maar
niemand kon dat helpen en niemand was
persoonlijk verantwoordelijk. Beleid. Maar
wiens beleid? In feite weet niemand in de
frontlinie van dramaland ooit waar hij of
zij aan toe is. Het enige wat er opzit is op
ongerichte wijze positieve energie versprei
den. Het laatste nieuws blijft tivee jaar lang
dat binnenkort de verlossing volgt en het
startschot door alle organisaties zal gal
men. Je zou er gek van worden. Of was ik
datcil?
Zo bleek mijn jeugdserie op een dag ah
tot serie voor volwassenen gepromoveei
zijn, terwijl ik zeker wist dat het allang
geen jeugdserie meer wds. Maar pas ma
den later besloot de omroep dat ook tui
lijk. Hoe kon dat? Was mij bewust door\
mand iets opwekkends wijsgemaakto/(
hoorde ik alleen nog wat ik wilde hom
Het blijft mogelijk dat ik als fantast een
verminderd contact met de werkelijkM
heb. Toen ik dacht de klus definitief bini
te hebben, bleek het bij navraag wekenl
ter, alsnog een proefopdracht te zijn, voi
slechts drie afleveringen. Wie was er non
gek, ik of iemand anders? Geen idee. j
Tot slot, is scenario-schrijven gezond?M
Is het leerzaam? Ja. Is het leuk? Per saldi
achteraf, moet ik zeggen dat ik dat nietl
zeggen. Lust en last hebben elkaar erg
ondenveg uitgewist, zo lijkt het.
