LEIDSE REGIO
5Mensen hebben geen idee
wat dit grapje allemaal
Global
Tk ben best wel
een stress-kikker
R3
de polder doorbreek
le dagelijkse sleur
lerdag in trek bij plattelanders
Jachthaven Poelgeest bouwt aan nieuwe toekomst
Verlate ridderorde voor
judoka Van der Hoorn
Gestolen diesel blijkt geleend
EXAMENTIJD
maandag 27 mei 2002
ter van Langevelde
voude - De vogel is op
htst gezegd uit de kluiten
in. Hij zit op zondagoch-
meer dan een kwartier
i igloos ineengedoken in
jeterwoudse boerderij
re, terwijl de ene na de
toespraak over het pu-
irdt uitgestort. Dan geeft
van de koningin
:n hem met een lange
duwtje en komt het
leven. Hij blijkt zelfs te
spreken:
over Holland
t verloos geklets
0 )or oneindig
v, >1
uv saris
d;
lei
He*
assd
la n
jegP1
met petten
Ongeweten
|ors staan.
Marsman ('Denkend
id') zou zich in zijn
draaien als hij kon horen
ze vreemde vogel uit-
Ee illani
st doet Zoeterwoude aan
de Polderdag. De orga-
heeft behalve hem ook
i missaris van de koningin
om het evenement te
Samen met onder meer
1 eester Koopmanschap
issen wat onwenning
vijfpersoonstandem,
waarmee ze officieel het eerste
fietstochtje van de dag maken.
Als het van dé hoogwaardig
heidsbekleders op de fiets had
afgehangen waren zij gezamen
lijk linea recta op de sloot afge
koerst, maar tot hun geluk hou
den twee mannen de fiets in een
ijzeren greep.
De openingshandeling is toe
passelijk, want de Polderdag is
een fietsevenement. Hoewel, de
donkere, dreigende luchten zijn
voor tientallen mensen aanlei
ding om het parcours, dat voert
langs tien boerderijen, met de
auto af te leggen. Natuurlijk had
ook de organisatie liever mooier
weer gehad, maar ze is allang
blij dat de Polderdag kan door
gaan. Vorig jaar werd het evene
ment afgelast in verband met de
mond- en klauwzeerepidemie.
Doel van de dag is te laten zien
wat de polder en zijn bewoners
te bieden hebben. „Want", zegt
voorzitter Theo van Leeuwen
van de Vereniging Agrarisch Na-
tuur- en Landschapsbeheer
Wijk en Wouden, „mensen zou
den hun dagelijkse sleur moeten
doorbreken door de polder in te
trekken."
Mensen doen dan verrassende
ontdekkingen. Want wie in deze
oer-Hollandse omgeving alleen
maar oer-Hollandse producten
Nadat commissaris van de koningin Franssen (links) hem een zet heeft gegeven, komt de vreemde vogel tot leven en draagt ter gelegenheid
van de Polderdag een gedicht voor. Foto: Dick Hogewoning
Polderdag trekt 250 fietsers
Pr
van de Polderdag is tamelijk tevreden over het
van het evenement, ook al zat het weer niet mee. Yvonne
Geest: „Het weer was net als twee jaar geleden de spel-
Q Om half één begon het wat te druppelen en anderhalf
1; er goot het. De opkomst was met ongeveer 250 fietsers
t, maar alle deelnemers waren enthousiast Langs de
de bedrijven, was het gezellig."
- 'uit-
t id uit poldergemeenten afkomstig waren. „Het blijkt moei
al stedelingen de polder in te krijgen. Ik heb geen flauw idee
it komt, maar die mensen weten niet wat ze missen."
verwacht, komt bedrogen uit.
Met producten als Turkse yog
hurt en langwerpige, puntige
paprika's bedienen Zoeter-
woudse ondernemers een groot
publiek van allochtone afkomst.
De Turkse yoghurt wordt gepro
duceerd in boerderij Veldhoeve
aan de Broekweg ten oosten van
Weipoort. Bezoekers van de
boerderij kunnen de hele dag
proeven van de yoghurt, die
smaakt als een soort zoute kar
nemelk.
Eigenaar Sjaak Veldhuijzen ver
telt waarom hij ruim twee jaar
geleden met dit exotische zui
velproduct is begonnen: „We
hadden een melkveebedrijf
waarvan we met een gezin kon
den leven. Toen wilden mijn
zoon en schoondochter ook op
de boerderij komen wonen en
werken en moesten we dus iets
erbij gaan doen." Hij kwam in
contact met een paar Turken,
die een bedrijf zochten om
Turkse yoghurt te produceren.
Ze waren er snel uit. Veldhuij
zen: „Het is een gat in de markt.
We verkopen de yoghurt aan
Turkse restaurants en winkels in
Nederland, België en Duitsland.
We begonnen met een jaarlijkse
productie van een miljoen be
kertjes en inmiddels is dat al het
dubbele." Hij heeft goede hoop
voor de toekomst: „Het begint
ook aan te slaan onder de au
tochtone bevolking."
Net als de yoghurtbekers van
Veldhuijzen komen ook de pa
prika's van teler Van Vliet aan de
Papeweg niet in de Nederlandse
supermarkt terecht. Van Vliets
afnemers zijn ook voornamelijk
van allochtone afkomst. Zijn pa
prika's zijn puntig en langwer
pig en wat zoeter van smaak
dan de paprika's die we in Ne-
ez ncy Ubert
keEST
Al 32 jaar is
Jachthaven
Poelgeest in
handen van de
familie Juffer-
mans. Links op
de boot staat
Jan Juffermans
met zijn jong
ste opvolger.
Foto: Dick Ho
gewoning
- „Bijna zeven jaar touwtrekken
fPht gekost", verzucht ondernemer Jan
eeans. „Onlangs is dan eindelijk de
aal de grond ingegaan." Jachthaven
Ast in Oegstgeest bouwt aan haar
botenloods, kantoor en showroom
'c meteen een nieuwe bedrijfsvoering
nino-effect van grondtransacties in
de nieuwbouwwijk Poelgeest is niet
amans voorbij gegaan. Een gedeelte
jachthavenbedrijf moet opschuiven
nieuwe Lange Voortbrug, die de
auwwijk met het oude Oegstgeest
binden. Die brug zal het terrein van
ren Poelgeest doormidden snijden,
aar oude familiebedrijf wordt overi-
1 bbel opgesplitst. Vader Cees Juffer-
oet een stapje terug, dochter Elly
richten op het verhuren van lig-
en Jan Juffermans neemt de exploi-
de loods en de verkoop van boten
1 rekening.
ermans staat met zijn rug naar de
imertrekvaart. Voor hem ligt Poel-
ij wijst naar links. „Daar, op de plek
1 nog de loods en de showroom
staan, komt water. We gaan een prachtige,
super-de-luxe buitenstafiing aanleggen. Met
plaats voor zo'n 120 boten. We hebben
daarvoor originele fabriekssteigers besteld.
Heel keurig allemaal. Geloof me, het wordt
supermooi. We willen geen campingsfeer
creëren. Wie zijn barbecue wil aansteken,
moet ergens anders naartoe. Het is instap
pen en wegwezen."
Dan wijst hij naar de rechterkant. „De palen
zijn geslagen. Daar komt onder meer de zo
genoemde droge stalling te staan, 's Winters
kunnen hier zo'n 200 boten met een afme
ting tussen de vijf en negen meter worden
opgeborgen. Heel sjiek allemaal. We richten
ons op sloepen, dag- en weekendcruisers.
Boten die we ook in de nieuwe showroom
gaan verkopen." In oktober moet de over
dekte stalling gebruiksklaar zijn, een paar
maanden later hoopt Juffermans het aan
grenzende kantoor en de showroom te ope
nen.
Binnen de gemeenteraad is flink gediscussi
eerd over de verplaatsing van Jachthaven
Poelgeest. Oegstgeest schatte aanvankelijk
in dat ze aan drie miljoen gulden genoeg
zou hebben. De gemeente moest uiteinde
lijk het dubbele op tafel leggen om de gron
den in bezit te krijgen die zij zo hard nodig
had voor de ontsluiting van de nieuwbouw
wijk. „Dat beweerd wordt dat we een slaatje
hebben geslagen uit die hele transactie, is zo
oneerlijk. Mensen hebben geen flauw idee
wat dit grapje allemaal kost. We krijgen de
nieuwe toekomst van ons bedrijf niet zo
maar cadeau. Natuurlijk kan ik het geld ge
bruiken om de boel hier flink op te knap
pen. Maar ik ben continu bezig de kosten in
bedwang te houden. Het is vestzak-broek-
zak. Ik heb zelfs een fikse lening moeten af
sluiten. En wat denk je dat de fiscus in zijn
zak heeft gestoken? Zes jaar geleden hebben
we de gemeente al gewaarschuwd dat zij de
onderhandelingen niet te lichtzinnig moest
opnemen. Jachthaven Poelgeest is altijd een
goedlopend bedrijf geweest."
Heel even heeft Juffermans overwogen het
bedrijf op te geven. „Het leek erop dat de
gemeente ons gewoon weg wilde hebben. Ik
ben 35. De jachthaven is een belangrijk ele
ment in mijn bestaan. Hoe zou ik mijn leven
anders invulling moeten geven? Bij een baas
werken? Nee, niks voor mij. Het bedrijf een
nieuwe toekomst geven, dat doe ik ook voor
mijn twee jongens. Ze groeien tussen de bo
ten op. Ik hoop dat ze straks trots zijn op
wat hier allemaal is neergezet. En dat ze de
boel graag willen overnemen."
derland eten. Aan bezoekers legt
Van Vliet geduldig uit dat de
groene, rode en gele paprika's
geen verschillende soorten zijn.
„Een groene paprika is eigenlijk
onrijp. Hij kleurt later rood." „O,
vandaar mijn rode kleur, dat zijn
dus groene paprika's die in mij
rood kleuren", zegt een vrouw
ad rem.
Hoewel de Polderdag is bedoeld
om mensen van buiten de pol
der in te lokken, bezoeken toch
vooral inwoners van Stompwijk
en Zoeterwoude het evenement.
Degenen die het hele parcours
fietsen, rijden ongeveer 25 kilo
meter. Zij zien hoe in een boer
derij in Stompwijk schapen wor
den geschoren, begeleid door de
klanken van een bandje, dat
zingt 'Ik heb koeien in de wei'.
Zij smelten als ze op boerderij 't
Geertje aan de Geerweg pasge
boren geitjes mogen aaien en de
fles geven. Zij verbazen zich
wanneer ze op een boerderij
aan het Groenendijksepad hun
blik laten gaan over 31.000 zo
juist gearriveerde kuikentjes, die
als 'vleesfabrieken' dienen en
over zes weken meer dan een ki
lo moeten wegen om vervolgens
geslacht te worden.
Bij de boerderij aan het Groe
nendijksepad begint het om
twee uur te plenzen. Alle bezoe
kers haasten zich naar de
schuur, waar ze kunnen genie
ten van gitaarmuziek en kaas.
Het gaat erin als koek. Net als de
woorden die de commissaris
van de koningin sprak bij de
opening: „Dit gebied moet ge
koesterd worden, ook al blijft de
oprukkende verstedelijking zor
gen voor discussie. Ik ga er niet
over, maar ik hoop dat het zo
mooi blijft als het nu is. Wees en
blijf daarom waakzaam!"
Ze hebben de business in 1995
compleet 'gere-engineerd'. Fi
nancieel directeur Hans Ou-
wendijk: „We hebben onze ni
chegevonden en vanaf dat mo
mentzijn we flink gaan groei
en. In een paar jaar tijd groei
de Mexx uit tot een 'global
brand' met een 'global presen
ce'.
Mexx ontstond in 1980 uit een
fusie tussen de kledingmerken
Moustache en Emmanuelle.
Rattan Chadha, een Indiër uit
Wassenaar, voegde de M van
het mannenmerk en de E van
het vrouwenmerk samen en
plakte er twee kustekens aan
vast: XX Een nieuwe naam
voor merkkleding in het mid
den-segment. Value for mo
ney'. Zeg maar. tussen Max
Mara en Hennes Mauritz in.
Voor mannen en vrouwen tus
sen 20 en 40, met een 'urban
attitude' en dol op 'travelling'.
„We willen een stukje intema-
tionaliteit uitstralen", zegt Ou-
wendijk tijdens een presentatie
in het Voorschotense 'corporate
center".
Vijftig ontwerpers uit tien ver
schillende landen werken in
Voorschoten dagelijks aan
nieuwe mode. Designers die
hopelijk allemaal een stukje
van hun eigen 'heritage' mee
nemen." Blouses, pakken en
broeken die bestemd zijn voor
drie 'core markets': de Benelux,
Duitsland en Frankrijk. ,Ms
een militaire operatie runnen
wij de wholesale business in
onze backoffices.De meeste
kledingstukken worden ge
maakt in het Verre Oosten en
in Turkije. Zo'n 60 procent van
de totale productie, die dit jaar
bestaat uit zo'n 30 miljoen
stuks.
De 'supply chain' omvat 850
winkels 'all over the world'.
We zitten op Al-locaties in
veel grote steden: Berlijn, Ko
penhagen, Stockholm, Hong
Kong en Amsterdam. En we
hebben partnerstores, zoals De
Bijenkorf in Nederland en
Printemps in Frankrijk.
In 2000 stond het bedrijf op het
punt om naar de Nederlandse
beurs te gaan toen aan de aan-
delenhausse een eind kwam, te
beginnen met de val van World
Online. „Van uitstel kwam af
stel", zegt Ouwendijk, die daar
nooit spijt van heeft gehad.
Liz Claiborne Inc. kwam in
beeld. „Een Amerikaanse partij
met interesse in de Europese
marktGoed voor een jaarom
zet van 3,4 miljard dollar en
een paraplu voor 26 "brands'.
Met 9.000 'employees worldwi
de' en '22.000 points of sale'.
Ze werden het eens. 'A marriage
made in heaven'. „Wezijn een
paar jaar verder en het gaat
nog steeds bijzonder goed.
Ema Straatsma
stompwijk - Stompwijker Wim van der Helm weet niet hoe de vork
in de steel zit, maar hij heeft de diesel die uit zijn motorboot was ge
tapt weer terug. Een paar weken geleden miste Van der Helm tien li
ter brandstof uit de tank van zijn boot. In het dorpsblad beklaagde
hij zich over de 'belachelijke' diefstal.
Na een opknapbeurt liet de Stompwijker zijn boot onlangs weer te
water. Om naar zijn ligplaats te kunnen varen, moest hij de tank
vullen. Tenminste, dat dacht hij. Maar toen hij de dop losdraaide,
ontdekte hij tot zijn stomme verbazing dat de tank weer vol zat. „Nu
zullen mensen wel denken dat ik te diep in het biervat heb gekeken
in plaats van in de tank." Van der Helm benadrukt dat hij wel drie
keer heeft gekeken voordat hij zijn ergernis wereldkundig maakte.
„De vraag is wie die tank heeft gevuld. Als het degene is die hem
ook heeft leeggehaald, beschouw ik de diesel als geleend."
oegstgeest - De Oegstgeestse
judoleraar Rob van der Hoom
verbleef in het buitenland op de
dag dat het lintjes regende. Af
gelopen zaterdag speldde bur
gemeester Timmer de judoka
alsnog de versierselen op die
horen bij de titel Ridder in de
Orde van Oranje Nassau.
„Dankzij u wonen in onze ge
meente veel jongeren en oude
ren die zelfverzekerd en zelfbe
wust door het leven gaan. Het
aantal leerlingen dat u door de
jaren hebt opgeleid is enorm",
zei Timmer in haar speech.
Vanaf het begin van zijn carrière
als judoleraar en judoka zette
Van der Hoom zich in om zwak
keren en minderheidsgroepen
binnen de samenleving op de
judomat te krijgen. Voor kinde
ren met ontwikkelingsproble
men, verstandelijk of lichamelijk
gehandicapten en kansarme
kinderen wilde hij judosport
vooral als ontwikkelingsinstru-
ment inzetten.
Financiële hoogtepunten van
zijn sportschool sluist hij stee
vast door naar het goede doel.
Zo kwam de opbrengst van het
feest ter gelegenheid van het
twintigjarig bestaan geheel ten
goede aan Braziliaanse straat
kinderen. Ter gelegenheid van
het 25-jarig jubileum van Sport
school Rob van der Hoom werd
een eindfeest georganiseerd dat
60.000 gulden opleverde. Dit be
drag schonk Van der Hoom aan
het Liliane Fonds. Dertig jaar
geleden organiseerde hij voor
het eerst een judotoernooi dat
uitgroeide tot een jaarlijks terug
kerend evenement. De op
brengst hiervan komt geheel ten
goede van de Stichting Paardrij
den Gehandicapten Leiden en
omstreken.
De komende weken doen 190.000
scholieren hun eindexamen. Het
Leidsch Dagblad volgt negen van hen.
Tekst: Peter Groenendijk en Ruud Sep.
Foto's: Eric Taal.
Naam:
Daphne
Seffinga
Leeftijd: 17
jaar
Opleiding:
MAVO
School: Bo-
naventura-
college
Slagings-
kans: 75%
Vervolgop
leiding: So
ciaal-Peda
gogisch
Werk
Ik heb afgelopen vrijdag wis-
kunde gedaan. Dat vond ik heel
erg moeilijk. Het zal er om han
gen of ik de 5,1 haal die ik nodig heb
voor een voldoende. Ach, anders heb
ik nog altijd de herkansing. Ik heb in
elk geval mijn best gedaan.
Zaterdag hebben we opgetreden met
pantomime op een dag die was geor
ganiseerd door Vluchtelingenwerk. Ze
zeiden dat er veel mensen uit het
vluchtelingendorp in Leiderdorp langs
zouden komen. Maar die kwamen dus
niet. We hebben uiteindelijk alleen ge
speeld voor de moeders en voor de
mensen die met kraampjes met eten
en beeldjes stonden. Bij elkaar een
man of twintig. Ja, dat was wel jam
mer. Later bij het optreden van de
muziekgroep Scala was het een stuk
drukker. Maar wij stonden om één uur
en zij om drie uur. Dan heeft iedereen
zijn boodschapjes gedaan.
Tussendoor heb ik in het weekeinde
economie nog wel een beetje doorge
nomen, al weet ik niet of het veel ge
holpen heeft. Maar dat maakt niet zo
veel uit. Ik heb het eerder al goed
doorgenomen, zodat ik deze week niet
zo veel meer hoef te doen. Als ik op
het laatste moment nog veel
moet leren, ga ik zo zitten Qk
stressen. Ja, ik ben best wel een ^7
stress-kikker.
Afgelopen vrijdag heb ik wis
kunde gemaakt. Ging prima,
het examen was goed te doen.
Het ging over gevorderde meetkunde,
kansberekening en nog wat dingen. Ik
had er totaal geen moeite mee.
Engels, donderdag, was lastiger. Het
waren vijftien teksten en in totaal
veertig vragen daarover. Dat was te
veel, ik heb twee vragen niet meer
kunnen beantwoorden omdat de tijd
om was. Maar goed, ik heb op internet
de antwoorden gechekt en ik kwam
uit op een voldoende. Het waren veel
vragen, maar dat er veel klachten over
zijn ingediend, vind ik overdreven.
Vanmiddag hebben we scheikunde.
Daar heb ik alleen gisteravond en van
ochtend voor geleerd. We hebben
proefexamens gedaan in de klas en die
gingen heel goed. Ik heb me meer ge
concentreerd op economie, woens
dag. Daar kan Ik mijn tijd nu beter aan
besteden.
Sommige klasgenoten zijn na vanmid
dag al klaar. Ik ben wel jaloers, hoor.
Ik moet nog wachten tot woensdag.
Maar dan ga ik het ook wel goed vie
ren. Dat wordt een avondje flink stap
pen. En zaterdag ga ik met een paar
vrienden op vakantie. We heb
ben een auto gehuurd en daar-
mee rijden we dan naar Spanje. ^7
Man, wat kijk ik daar naar uit.
Er wordt veel geklaagd over de
examens. Dat hoorde ik ten
minste. Ik heb nog geen mo
ment overwogen om naar LAKS te bel
len, want mijn examens vielen juist
mee. Misschien denken sommigen:
laat ik maar klagen, dan wordt het cij
fer misschien een puntje opgekrikt.
Vandaag heb ik geen examen, maar
het is wel een spannende dag. Ik heb
mijn intake-gesprek bij de opleiding
die ik straks wil gaan volgen, Sociaal
Pedagogisch Werk bij het ID College
in Katwijk. Ik hoop dat ik word toege
laten, want het lijkt me onwijs g§af om
te doen. Ik doe nu al vrijwilligerswerk:
knutselen met gehandicapten. Dat is
te gek. Dat wil ik later wel fulltime
gaan doen. Iets anders wat ik zou wil
len, is werken in een jeugdgevangenis.
Lekker met die etterbakjes aan de slag.
Overmorgen is het volgende examen:
scheikunde. Het gaat onder meer over
moleculen: hoe ze in elkaar zitten, hoe
je ze uit elkaar kunt halen en uit wat
voor moleculen bepaalde stoffen be
staan. Ik vind het best leuk. Het heeft
natuurlijk niets met mijn volgende op
leiding te maken, maar ik vind het niet
moeilijk. Ik heb er wel vertrouwen in.
Ik zie meer op tegen biologie,
op vrijdag. Maar als ik dat ge-
had heb, ben ik wel gelijk ^7
klaar. Da's lekker.
