Leids
LEIDEN REGIO
])e Kooi is het verdomhoekje van Leiden'
Leiden
Galgjes
Postma vond dat mantel
der liefde hem niet stond
R3
-ei t
MIDDEN
ZUID
NOORD
ALGEMEEN
VRIJDAG 17 MEI 2002
er Groenendijk
in Leiden was de op-
de verkiezingen afgelo-
teiS>!daS z0 laa8 als ln De
1 wijk in Leiden-Noord.
it- Op ns kreeg de Lijst Pim For-
'3t eel stemmen. Wat is er
and in De Kooi? 'Als er
si eurt, komen de mensen
stand.'
t Pin
rvolp
ben
ïHe
:ondi
S?
>esl(
'PHn
r hel
1 Massaar (25) loopt
tas vol boodschappen
Kooiplein. Dat de Lijst
lyn een derde van de
in De Kooi heeft ge-
yerbaast haar niks. „Het
is hier heel groot", zegt
im is Fortuyn zo po-
r wonen gewoon te veel
bij elkaar. Ze
beter spreiden. Anders
haat alleen maar gro
in haar mening bepaald
en. Bijna alle autochto-
lewoners, of ze nu LPF
I gestemd of niet, hadden
A|ag allang zien aanko-
tzijn geen stemmen die
dit zijn 'met het ge-
'i zo vaak wordt ge-
stemmen uit frustra-
nou eens om je heen",
inie Holleman, een al-
■jide moeder van 26,
balkonnetje in de
it. „Het sterft hier
uitenlanders, er wonen
er Nederlanders in de
heb niks tegen buiten-
maar zo kan het toch
"a i gaan? Wat hier nog
ln 1 d Nederlanders, stemt
n yn. Die man durfde er
e iets van te zeggen."
ning is op veel plaatsen
■""l fooi ges annen. Veel
ïmers klagen over het
A ital buitenlanders in de
ir willen hun naam niet
ant hebben. .Anders
heid", zegt een 37-
ie in een van de ve-
De Kooi woont. „Maar
Su.I%ig mag je hebben. Alle
m' zitten in één wijk,
__en houden allemaal
mt 1 cultuur. Dat gaat niet
d13!1 neer. Ik woon midden
01 schotels, voel me ge-
meer thuis in m'n ei-
ek. Mensen pikken het
;n autochtone bewo-
j ken er zo over. Ook
ICl iüney (54), voorzitter
prootste moskee in de
Het Kooiplein in het centrum van de wijk. Een derde van de stemmen ging er woensdag naar de Lijst Pim Fortuyn. Foto: Mark Lamers
wijk, maakt zich zorgen. „Je
moet niet alle Turken bij elkaar
stoppen. Mensen wonen nu al
lemaal in dezelfde wijk en daar
door integreren ze niet. Ze spre
ken overal hun eigen taal: in de
winkel, op straat, in de school...
Dat willen wij eigenlijk ook niet.
Fortuyn had gelijk, zwarte scho
len zijn slecht voor de ontwikke
ling van Turken. Er wonen ge
woon te veel allochtonen in De
Kooi, punt uit."
Niet dat veel Turken zich zorgen
maken over hun wijk. De mees
ten wonen er met plezier. Het
politiek bewustzijn is laag. „Ik
heb niet gestemd, ik had het
druk", zegt meneer Yildiz. „Nou
ja, eigenlijk weet ik er niet zoveel
van." Mevrouw Ursan: „Ik heb
wel gestemd, maar ik weet niet
op welke partij. Een Turks ie
mand was het, dat is alles wat ik
weet."
De lage verkiezingsopkomst in
De Kooi heeft alles te maken
met de geringe politieke interes
se onder de Turkse bevolking,
zegt Hasan Güney. „Ik heb
mensen echt aangespoord om
te gaan stemmen. Het is zo be
langrijk. Als je niet gaat stem
lied]
mdeL
)ndi
et Ni
)DER Nieuws en berichten uit en over de Leidse wijken,
luurthuizen en van de wijkverenigingen, gerangschikt
adsdeel. Persberichten en wijkbladen kunnen worden
rd naar Leidsch Dagblad, postbus 54, 2300 AB Leiden.
071-5321921; e-mail: redactie.ld@damiate.hdc.nl
)K In Woon- en Zorgcentrum 't Huis op de Waard aan de
lakersstraat 2 is zaterdag 25 mei van 11.00 tot 16.00 uur
aarsmarkt. Er zijn tweedehands spullen te koop, maar
nen en plantjes. Verder zullen er enkele oude ambachten
edemonstreerd zoals klompen maken en kantklossen. De
t komt ten goede aan de bewoners van 't Huis op de
Liefhebbers van klaverjassen kunnen maandag 2e pink-
m 13.30 uur een kaartje leggen in buurthuis de Pancrat
iddelstegracht 85. Wie dit kaartspel wil leren kan daar-
dinsdagmiddag tussen 13.30 en 16.00 uur in het buurt-
ht. Woensdag 22 mei kunnen 50-plussers om 13.30 uur
len. De zaal van het buurthuis is beide keren om 12.30
J. va
Dut.n
S.A
"wvn buurthuis Matilo komt op maandag een groep al-
eel ^ra^'sc^1 sprekende vrouwen bij elkaar om te praten
®a belangrijk vinden. Er wordt bijvoorbeeld gepraat over
J Ie achterstand van kinderen op de basisschool te ver-
ran f °Pte beffen en de mogelijkheid van huiswerkonder-
p Er wordt ook samen geoefend op de Nederlandse taal.
deren mogen ook meekomen. Van 13.00 tot 13.45 uur
?en binnenlopen en van 13.45 tot 14.45 wordt geoefend
lerlandse taal. De kosten bedragen per bijeenkomst 0,45
an RTIER In het Heempark Leiden begint zondag 26 mei
eh^ Uur een wandeling door het park. Deze wandeling begint
751 tog van het park is aan de Oegstgeesterweg. Deelname is
iet G
H.C
aJ^ K In buurthuis Op Eigen Wieken aan het Valkenpad 5 is
f maandelijkse Line dance-avond. Meer informatie is te
t n.v fens de dansavonden of bij Sjaak en Nel de Heiden, tele-
0 ja? 160. De zaal is om 20.00 uur open, om 20.30 uur wordt
Elzei
man
Coe' ^dse Jeugdbond voor Natuurstudie verzorgt voor
Roiir ®n 12 tot en met 25 jaar zondag 26 mei
tarten penexcursie. Er wordt verzameld om 10.00 uur op
andai den Centraal. Deelname is gratis. Voor meer informatie
kan worden gebeld: telefoon 5156783.
67 toting Duinbehoud zijn zaterdag 1 juni in de
77 ja 'gduinen, Berkheide en Meijendel diverse wandelingen
met de duinconsulenten. Deelname is gratis. Opgeven
'1-5160490 of stichting@duinbehoud.nl
men, moet je daarna ook vier
jaar je mond houden. Maar ja,
mensen weten te weinig van het
systeem en van de partijen. Ze
nemen het nogal lichtzinnig
op."
Bovendien, zegt Güney, spreken
veel allochtonen nog geen Ne
derlands. „Er wordt nu gespro
ken over verplichte taal- en in-
burgeringscursussen. Mooi
hoor, maar een beetje laat. Toen
wij hier in de jaren zestig aan
kwamen met het vliegtuig, ston
den we de eerste dag meteen in
de fabriek. Niemand had het
over taallessen, terwijl wij best
Nederlands wilden leren. Maar
er was niks. En nu is het onze
schuld."
Wiens schuld het ook is, het ge
brek aan taalkennis onder al
lochtonen stoort veel autochto
ne Kooibewoners. Harry van
Dijk (stemde zelf PvdA): „Als
een Nederlands gezin hier komt
wonen, moeten ze eerst op taal
cursus. Om Turks te leren. An
ders komt het kind elke dag hui
lend thuis: mama, ik kan m'n
vriendjes niet verstaan. Vrnd je
het gek dat mensen boos wor
den?" Marcel (wil niet met ach
ternaam in de krant): „Dit wordt
een klein stukje Turkije. De wo
ningstichting doet er niets aan
om mensen beter te spreiden. Ik
voel me niet meer thuis, wil hier
eigenlijk weg. Racisme? Gelul.
Mensen moeten beter gespreid
worden. De Kooi is nu het ver
domhoekje van de stad."
Sommige bewoners bezigen
harde taal als ze het over het ge
drag van de allochtone bewo
ners hebben. Ze voorspellen een
opstand van autochtonen in De
Kooi. Hasan Güney schrikt er
niet van. „Of het racisme hier
groot is? Dat valt best mee." Hij
glimlacht. „Ach meneer, we
moeten het niet over racisme
hebben. Alsjeblieft. We moeten
praten over vrede, over samen
leven. Praten over racisme is
niet goed." De moskeebaas is
niet bang voor escalatie. „De al
lochtonen van de derde en vier
de generatie willen lang niet al
lemaal meer in De Kooi wonen.
Ze willen een eigen, vrijstaand
huis, ergens anders in de stad.
Het probleem lost zich op den
duur vanzelf wel op. Maar tot
die tijd moet de overheid wel
waakzaam zijn."
Bram Pater, lid van de wijkgroep
en andere buurtorganisaties,
ziet dat de stemming in de wijk
langzaam grimmiger wordt. „Er
zijn van die incidentjes die de
boel aanwakkeren. En ik geloof
dat het steeds iets meer inci
dentjes worden. Dat is jammer,
want daardoor vergeet je dat er
ook best wat goeds gebeurt." Al
lochtonen en autochtonen wer
ken nog veel te weinig samen,
tot verdriet van Pater. „Het is al
lemaal apart. De allochtonen
moeten (tie zelforganisaties een
beetje loslaten, meer mengen in
de bestaande organisaties in de
wijk. Vrijwilligerswerk doen voor
de voetbalclub, dat soort din
gen. Daar ontbreekt het nu aan.
En dat kweekt onbegrip."
In de Kooi is vooral geduld no
dig, zegt Pater. „300 Jaar gele
den kwamen duizenden Fran
sen hiernaartoe, dat zijn nu ook
gewoon Leienaars. De mensen
in De Kooi moeten rust bewa
ren. Integratie komt met de ja
ren. De problemen in de wijk
zijn niet vandaag opgelost, en
ook niet morgen. Maar op den
duur zal het probleem zich van
zelf oplossen. Geloof me maar."
Ik kan vaak urenlang nadenken over taal. Dat is
heerlijk. En ik word er nog voor betaald ook.
Jaren geleden had ik besloten het woord boeren
sloot in Van Dale (waarvan ik toen hoofdredacteur
was) op te nemen. Elke Nederlander kende dat
woord uit het kinderliedje 'Er zaten zeven kikker
tjes al in een boerensloot', maar het woord was
nog niet tot in de woordenboeken doorgedron
gen. Gewoon vergeten. Of als een een zwervertje
naar de straat verbannen. Het
mocht nog niet in het huis'woor-
denboek' wonen.
Goed, ik hou van zwerfkindertjes
en het kindje boerensloot mocht
bij me komen wonen. Maar,
vroeg ik me toen af: wat is een
boerensloot nu eigenlijk? Is dat
een sloot die in de buurt van een
boerderij ligt? Nee. Is het een
sloot die door boeren werd on
derhouden? Ook niet. Ik hield een
kleine enquête onder mijn colle
ga's van het Woordenboek der
Nederlandsche Taal. Ook zij wis
ten niet wat de juiste betekenis
van boerensloot was. Ik ging in
conclaaf. Volstrekte rust moest ik
hebben.
Een lange wandeling aan het
strand van Wassenaar bracht ver
lichting. Opeens wist ik het. Een boerensloot is ge
woon een sloot. Maar waarom dan dat boeren-?
Gewoon, omwille van het metrum. Zing het maar
'Er zaten zeven kikkertjes al in een sloot'. Dat
klinkt toch niet? De zin loopt niet. D'r moet iets
bij. En dat boeren- maakt dat de versregel opeens
zingbaar. Uren had ik nagedacht over een heel
klein stukje taal. De oplossing bleek zo simpel als
maar zijn kan.
Waren die uren zinloos, nutteloos? Nee, ze beho
ren tot de bekoorlijkste van mijn toch al zo rijk
met verrukkelijke uren gezegende leven. Ze ver
zoenen mij met al wat het leven minder aange
naam maakt.
Zo heb ik de afgelopen weken ook veel gedachten
gewijd aan het woord galgen. Niet de galgen waar
aan vroeger boeven werden opgehangen, maar de
galgen die aan een kledingstuk worden vastge
maakt. Ik ging van de veronderstelling uit dat gal
gen het dialectwoord is voor wat in het Standaard
nederlands meestal bretels wordt genoemd. Niets
is minder waar. Althans, als ik stel: bretels=galgen,
dan houd ik geen rekening met de subtiliteit van
de taal. Bretels zijn hulpstukken waarmee een
man zijn broek ophoudt. Of waarmee tegenwoor
dig modebewuste jongemannen indruk proberen
te maken op jongevrouwen. Hun bretels zijn van
die brede banden in van die opzichtige, foeilelijke
kleuren.
Galgen, zo is mij duidelijk geworden, werden in
Leiden en omstreken nooit door mannen gedra
gen. Altijd door kinderen. Jongetjes of meisjes, dat
doet er niet toe, als ze een bepaalde leeftijd maar
niet te boven zijn. Daarom worden ze ook meestal
met de verkleinvorm galgjes aangeduid. Die galg
jes waren vrijwel altijd van dezelfde stof als het
rokje of het broekje waaraan ze vastzaten. Er wa
ren drie mogelijkheden wat de bevestiging betreft:
of ze zaten aan broekje of rokje onlosmakelijk
vast, zowel aan de voor- als aan
de achterkant; of je kon ze vast-
I maken aan knoopjes die alleen
aan de voorkant waren aange-
I bracht; of zowel aan de voor- als
I aan de achterkant van de kleding-
'P?' Bn stukken waren knoopjes die als
I bevestigingspunt dienden.
Er is nog een miniem, maar be-
langrijk verschil tussen de bretels
en de galgjes. Aan de voorkant
van de galgjes zat meestal een
dwarsverbinding tussen de twee
bandjes. Een grote overeenkomst
vinden we aan de achterkant: zo
wel bretels als galgjes werden daar
kruislings aan broekje of rok be
vestigd. Maar het grootste ver
schil? Ik heb zelf vroeger, in mijn
studententijd, echte bretels gedra
gen Ik vond ze niet mooi, maar
soms wel praktisch. Mijn gewicht kon namelijk
nogal eens schommelen. Als ik veel getraind had
voor mijn geliefde sporten zwemmen en waterpo
lo, dan woog ik een kilo of 6, 7 minder dan wan
neer ik niet in training was. In die magere tijd had
ik die krengen nodig om m'n broek op te houden.
En ik kan u verzekeren: m'n broek zakte nooit af!
En m'n bretels ook niet. Dit in flagrante tegenstel
ling tot de galgjes.
Generaties 60-, 70-jarigen lopen rond met het
trauma van de almaar van hun schoudertjes afglij
dende ondingen. Prins Claus zou gezegd hebben,
had hij in Nederland geleefd in die tijd: Kindertj es
aller landen, ontdoe u van uw galgjes. En wees vrij
kind. Is taal niet mooi en heel subtiel?
Met dank aan Sonja Bavelaar, mevr. WJ. Dingjan-
Zonneveld (beiden Leiderdorp), mevr. H. Boter
(Oegstgeest), H.J. Dingjan, mevr. M.J.den Houter-
de Muijver (Alphen a/d Rijn), Corrie Kras-v.d.
Weijden en Reina Krösschel-de Bruin (Noordwijk)
Hans Heestermans
Reacties en tips voor deze rubriek kunt u sturen
naar de redactie van deze krant, postbus 54,
2300 AB Leiden, onder vermelding van de ru
brieksnaam 'Leids dialect'. E-mailen naar de au
teur kan ook: heestermans@inl.nl
OPINIE
door Wim Koevoet
Jan Postma is geen burgemeester
meer. De roemloze aftocht van
de PvdA'er die in 1999 aantrad,
kan onmogelijk verrassend wor
den genoemd. Memorabele wa
penfeiten zijn er nauwelijks, her
inneringen aan kolderieke situa
ties des te meer.
Zoals die keer dat raadslid Daan
Sloos tijdens de rondvraag van
een vergadering begon te huilen
over lelijke dingen die over zijn
fractiegenoot Piet Peper zouden
zijn gezegd. Postma wist zich
duidelijk geen raad met de emo
ties van Sloos, keek de vergader
zaal in en vroeg: „Verder nog ie
mand voor de rondvraag?"
Over een van zijn grootste, re
cente mislukkingen is nauwe
lijks gesproken of het moet ach
ter gesloten deuren zijn geweest.
Postma was voorganger in een
campagne waarmee het op
komstpercentage bij de ge
meenteraadsverkiezingen moest
worden opgekrikt. Veel meer
dan de presentatie van een web
site maakte hij er niet van. Het
resultaat was navenant: er
kwam in maart van dit jaar net
als in 1998 iets meer dan helft
van de kiesgerechtigden opda
gen.
Zijn publieke optredens tijdens
recepties, bij speeches, als voor
zitter van de gemeenteraad of
als voorzitter van de raadscom
missie bestuurlijke aangelegen
heden waren ondanks zijn inzet
en zijn ongetwijfeld oprechte
bedoelingen meer aandoenlijk
dan doeltreffend. Laat staan
charismatisch of flamboyant, al
lemaal eigenschappen die Post-
ma's voorganger Cees Goekoop
werden toegedicht.
In zijn afscheidsverklaring klaagt
Postma erover dat hij nergens in
wordt betrokken door wethou
ders en fractievoorzitters en dat
er zo veel van hem wordt ver
wacht maar dat hem zo weinig
bestuurlijke taken worden toe
bedeeld. Waarmee hij zichzelf
een brevet van onvermogen
geeft. Want een beetje voorzitter
van het college laat dit alles niet
zo maar over zijn kant gaan.
Maar wie kan zich een met de
vuist op tafel beukende Postma
voorstellen?
De onvrede over Postma's func
tioneren was er eigenlijk van be
gin af aan, maar zijn hartproble
men, kort nadat hij was be
noemd, golden uiteraard als een
verzachtende omstandigheid.
Maar drie jaar later is zijn func
tioneren niet substantieel verbe
terd, vindt de ongeduldige Leid
se gemeenteraad. Het wachten
was nog slechts op het moment
dat de onvrede zich zou kanali
seren. Is het de wethouders J.
Laurier (Groenlinks), T. van Rij
(PvdA), B. Vos (WD) en H.
Kruijt) zo veel anders vergaan?
Hetzelfde geldt een beetje voor
PvdA'er H. Baaijens, met dit ver
schil dat die de uitbarsting vóór
was door elders een functie te
aanvaarden.
De onvrede over Postma werd
gebundeld tijdens vertrouwelij
ke gesprekken met de fractie
voorzitters. Dat informatie uit
die gesprekken naar buiten is
gekomen, zegt veel over de be
stuurscultuur. Hoewel het na
tuurlijk ook opmerkelijk is dat
het kennelijk de bedoeling was
om de onvrede over het functio
neren van Postma geheim te
houden. Echt afrekenen met
achterkamertjespolitiek, dat lijkt
voor het Leidse stadsbestuur
een onmogelijke opgave.
De (kansloze) jacht op het lek en
de schande die daarover wordt
gesproken zijn niet meer dan
bliksemafleiders. De vele raads
leden die de eerste burger
hoofdschuddend nakeken en
mompelden dat hij zonder dat
lek nog drager van de ambtske
ten zou zijn, zeiden daarmee ei
genlijk ook dat Postma niet op
eigen kracht had kunnen door
gaan, maar alleen bedekt met
een mantel der liefde.
Want hoezeer de raadsleden
Postma ook vonden stuntelen,
ze vinden het allemaal een ont
zettend lieve man. Wat ook
klopt. Postma is ook een lieve
man. De mens Postma werd
zeer gewaardeerd op het stad
huis. Arrogantie is hem volko
men vreemd, dubbele agenda's dt
houdt hij er niet op na, haan
tjesgedrag is er ook niet bij, hij
heeft een hekel aan politieke
spelletjes en zijn integriteit is
boven elke twijfel verheven. Al
lemaal zaken die hij gemeen
heeft met de eerder genoemde
oud-wethouder H. Baaijens. De
sympathie voor Postma is ook
de reden waarom zijn gebrekki
ge ambtsvervulling werd afge
dekt. De sympathie voor Baaij
ens beschermde deze schutte
rende wethouder voor een poli
tieke afrekening.
Het besluit van burgemeester
Postma om ermee te stoppen is
vele malen wijzer dan het be
sluit destijds om eraan te begin
nen. Hij heeft zich volkomen
verkeken op het ambt, de stad,
de politieke situatie en de posi
tie van Leiden in de regio. En de
vertrouwenscommissie, met
oud-PvdA-wethouder T. van Rij
voorop, heeft zich volkomen
verkeken op Postma.
uit de Leidsch Dagblad/1 RCII IIÜY IÜjV
ANNO 1902
17 Mei
LEIDEN - De Commissie voor het Stedelijk Museum
'De Lakenhal' vestigt de aandacht van den gemeen
teraad op den gevaarlijken toestand, waarin een
groot deel der in het museum geplaatste schilder
stukken verkeert. Waar in de laatste jaren bij de ver
schillende musea geregeld een vrij belangrijk bedrag
werd uitgetrokken voor het onderhoud der schilderij
en, is dit alhier niet in die mate geschied en verkeert
de collectie in een toestand, die dringend een spoe
dig ingrijpen vereischt, daar langer uitstel bij ver
schillende stukken moet leiden óf tot zekeren onder
gang óf tot later veel kostbaarder restauraties. De
commissie acht zich niet gerechtvaardigd de verant
woording voor langer uitstel te dragen en heeft zich
daarom gewend tot den heer De Wild te 's-Gravenha-
ge, wiens bekwaamheid op het gebied van restaura
tie van oude schilderijen bekend geacht mag wor
den, met het verzoek om van de geheele schilderij
en-collectie eens na te gaan, welke stukken restau
ratie behoefden, en hierbij aan te geven wat hiervan
volgens zijn oordeel het dringendst in aanmerking
kwam.
Het groot aantal door hem genoemde stukken en het
belangrijke hiervoor vereischt bedrag maakt het
noodzakelijk de restauraties over meerdere jaren te
verdeelen.
ANNO 1977
Dinsdag 17 mei
NOORDWIJK - Als de gemeenteraad van Noordwijk
akkoord gaat met een voorstel van B. en W. krijgt de
tafeltennisvereniging TOV de beschikking over een
eigen 'home'. Daarmede wordt aan een reeds lang
bestaande, vurige wens voldaan.
Tot nog toe heeft de club het gymnastieklokaal aan
de Bronckhorststraat in gebruik, maar gezien de be
perkte mogelijkheden is de situatie daar ver van ide
aal. Het vinden van een geschikte accommodatie
was geen eenvoudige zaak. Nieuwbouw kwam niet in
aanmerking, ook al vanwege de hoge kosten en daar
om heeft het college, in overleg met het bestuur van
TOV gezocht naar ruimte in een bestaand gebouw.
Men nam daartoe het huidige bibliotheekgebouw
aan de Weteringkade onder de loep, de toneelzaal
van 'De Kuip' en de kerkzaal van de parochie 'Maria
ter Zee' aan de Nieuwe Zeeweg. Uit het onderzoek
van TOV bleek een duidelijke voorkeur voor dit laat
ste object. Daar het kerkbestuur bereid bleek de zaal
permanent te verhuren, is aan deze oplossing verder
gewerkt. Om de kerkzaal voor tafeltennisdoeleinden
geschikt te maken, zullen een aantal sporttechni-
sche voorzieningen moeten worden getroffen, zoals
het aanbrengen van een houten vloer, het verbeteren
van de verlichting en het maken van kleed- en dou
cheruimten. Daarbij komen nog de kosten voor het
maken van een kantine c.q. clublokaal. In totaal is
daarmede een bedrag van ruim ƒ67.000 gemoeid.
Hiervan komt ƒ27.000 voor rekening van TOV. De
vereniging kan ƒ15.000 in geld optafel brengen en
de rest denkt TOV door zelfwerkzaamheid te verdie
nen. De gemeente betaalt de rest oftewel ƒ40.506
in de vorm van een eenmalige subsidie aan TOV. De
huurprijs van de kerkzaal komt TOV op ƒ1000 per
maand. Men verwacht dat het eigen clubgebouw zal
bijdragen tot een verdere groei en bloei van de ver
eniging en het TOV-bestuur rekent er op, dat het le
dental van 121 binnen afzienbare tijd zal verdubbe
len. De zaal zal dan elke beschikbare avond bezet
zijn.
LEIDEN - De verkiezingskaravaan van de PPR bracht vanochtend een bezoek aan het Leidse stadhuis,
waar een kort onderhoud met de wethouders Waal en Oosterman plaats had. Bij die gelegenheid
overhandigde ze aan wethouder Waal een groot lieveheersbeest als teken voor kleinschaligheid en
milieuvriendelijkheid. Foto: archief Leidsch Dagblad
Foto's in deze rubriek kunnen worden nabesteld door binnen veertien
Dagblad, t.a.v. Leidsch
dagen na p
ovcrschrijvingskaart) ter waarde van vi|f gulden (voor een exemplaar van 13 hl) 18 ln zwart wit) op tè sturen
-• ^-^blad Archieven, postbus 54,2300 AB Leiden of door contante betaling aai
Jagblud aan de Rooseveltstraat 82. U ontvangt de foto binnen drie weken.
plaatsing een ingevulde cheque If
I) 18 ln zwart wit) op te sturen naar het Leidsch
of door contante betaling aan de balie van het Leidsch
