KUNST CULTUUR
Woody Allen eindelijk
op Filmfestival Cannes
KunstRai ondanks wegblijven avant-garde moeite waard '?™en'a!s
09J&- 300 50001
Een gewaagde deal tussen twee
dansgroepen in de Schouwburg
Meerse viert tienjarig bestaan
o 7 O ludiek sprookje
Rooms: perfecte eenheid
tussen beweging en beeld
O op tournee
Ueaz-festival
I Bredase diskjockey
«est, artiestennaam dj
M aat deze zomer drie
"h n tournee door Ameri-
iet door Moby opgezet
festival. Area2 is een
ote Amerikaanse pop-
Naast Moby en Tiësto
David Bowie, Busta
3nd en Carl Cox op de pos-
[oumee voert van 28
1 imet 16 augustus on-
langs Washington,
èattle, Detroit, Chica-
en San Francis-
'aa,|EPA/Eliot Schechter
le n
i' e Potter is
h ste boek ooit
1 1M-'Harry Potter en
der Wijzen' van J.K.
is door de Nederlandse
y2002 uitgeroepen tot
anderboek aller tijden,
irkiezing deden
inderen tussen 6 en 12
O ruim twee keer zoveel
lande jaren. Het was
ide keer dat de kinder-
ivoriete boek koos.
el k 8aat het om het beste
et afgelopen jaar, we-
ubileum mocht het
loek ooit worden ge
il n
var
over
ein Alphen
oen rijn-Steden-
dige Amo van der
t donderdag 23 mei in
Alf un Beeldende Kunst
llphen aan den Rijn
over het toekomstige
jij de Alphense brug.
ein komt onder meer
e theater-bioscoop-
liggen. De lezing be-
1.15 uur en is gratis
Ijz
ing voor
UMuseum
en - De Abe Bonne-
ng wil het Fries Mu-
eeuwarden 18 mil-
>n schenken voor een
g. De opdracht voor
j ;aat, naar de wens van
lar overleden archi-
,en erna, naar architect
y ïHenketinhet
ggl ibantse Esch. De
w wordt geen archi-
,j (j ïseum. Het Fries Mu-
ilgens de stichting,
?t de nieuwbouw te
iet wil. „Al ligt het
ede, dat daarin ook
zal zijn voor architec-
no£
ïfie Campert
najaar 2004
Bij uitgeverij De
verschijnt in het na
pe v D04 een biografie van
itev journalist Jan Cam-
:n 2 1943). De Bezige Bij
stai nee haar 60-jarige be-
■n b boek wordt geschre-
ive 1 lans Renders. Jan
vader van schrijver-
n bt emco Campert,
eigi 1943 om in een Duits
iurl tiekamp. Hij werd sa-
Ie Bredase journalist
inin ip in 1942 gearres-
e m vijl zij bij Baarle-Her-
:en.' odse man over de
i vi België wilden helpen.
donderdag l6 mei 2002
door Pieter van Lierop
cannes - Twintig jaar lang had
het Festival van Cannes met le
de ogen moeten aanzien hoe
Woody Allen telkens de Europe
se première van zijn werkstuk
ken gunde aan concurrent Ve
netië. Dit keer echter heeft
's werelds meest prestigieuze
filmfeest dan toch gekregen
waar het recht op meende te
hebben: niet alleen de première
van Aliens nieuwe komedie
'Hollywood Ending', maar bo
vendien de primeur van 's mans
persoonlijke aanwezigheid op
een festival.
Zijn films konden ze altijd krij
gen, al hield hij ze consequent
buiten competitie. Maar de
Amerikaan zelf placht festivals
net zo consequent te mijden als
de uitreikingen van de Academy
Awards, waar hij 23 keer per
soonlijk was genomineerd en
slechts vier keer won. Zes weken
geleden was hij ineens wél pre
sent tijdens het Oscargala en
gisteren besteeg hij dan onder
uitzinnig gejuich de trappen in
Cannes, vereerd dat zijn film
was uitverkozen voor de ouver
ture van het 55ste festival.
Tijdens een persconferentie ver
klaarde Allen evenwel dat hij
niet een of andere religieuze er
varing had gehad en nu ineens
het licht had gezien. Hij zei het
gevoel te hebben dat elk mo
ment zijn paniek kon uitbreken,
want hij zit nog steeds het liefste
thuis: „De mensen van de Aca
demy wilden een speciaal saluut
brengen aan het op 11 septem
ber zwaar getroffen New York
City en ze hadden gevraagd of ik
daar een korte inleiding bij wil
de geven. Ik zal nooit 'nee' zeg
gen tegen iets dat goed is voor
de stad waar ik woon. Maar
Cannes is een ander chapiter.
De Fransen zijn altijd genereus
voor me geweest en voor de
Amerikaanse cultuur in het al
gemeen. Zij waren de eersten
die iets in mijn films zagen, zo
als ze ook de eersten zijn ge
weest die schrijvers als Edgar
Alan Poe en William Faulkner
op hun waarde wisten te schat
ten."
Zijn 'Hollywood Ending' bleek
een ideale openingsfilm: zeer
geestig en hij gaat ook nog over
het filmvak. Woody Allen speelt
Val Waxman, een regisseur die
een aardige staat van dienst op
bouwde tot hij zelf ging geloven
wat ze in Europa over hem
schreven, namelijk dat hij een
'auteur' was; een heuse film
kunstenaar.
Daarna kreeg hij zo veel kapso
nes dat er alleen nog onbegrij
pelijke rommel uit zijn vingers
kwam. Alleen in Frankrijk blijft
de erkenning. De film eindigt
met Hal Waxmans uitspraak: „I
love the French!"
Maar zijn alter ego Woody Allen
verklaarde zich desondanks
vastbesloten om te weigeren als
ze zouden proberen hem kik
kers of slakken te laten eten. En
zo is dan het Festival van Can
nes nu geopend met een kome
die die de draak steekt met zo
wel Amerikaanse methodes van
films maken als Franse manie
ren om op films te reageren.
Festivaldirecteur Gilles Jacob
kon daar de humor van inzien.
Woody Allen poseert voor de fotografen in Cannes. Foto: EPA/Anne-Christine Poujoulat
door Francoise Ledeboer
amsterdam - Groter contrast dan tus
sen de Major Art Fair (MAF) en de gis
teren gestarte KunstRai is niet denk
baar. De atmosfeer op de MAF in de
benauwde Amsterdamse Koepelkerk
deed vorige week denken aan een sau
na. Ruim 25 afgescheiden avant-garde-
galeries verkozen er dit jaar een
schreeuwerig blauw-geel tapijt in kleine
ruimtes. De achttiende KunstRai heeft
de 125 deelnemers in drie aangenaam
ruime hallen van de Rai ondergebracht.
KunstRai-directeur Hermida benadruk
te gisteren opnieuw dat hij de vertrok
ken galeries graag weer terug wil, maar
wie er vanuit gaat dat 'zijn' beurs nu
niet meer de moeite waard is, heeft het
mis.
De MAF-organisatie heeft na afloop
geen bezoekcijfers bekendgemaakt,
maar in de wandelgangen wordt dat
aantal op 2500 geschat. De KunstRai
werd vorig jaar door 25.000 belangstel
lenden bezocht en haalde een omzet
van 12,1 miljoen gulden. Hermida gaat
er vanuit dat deze cijfers dit keer niet
zullen worden gehaald door de terugval
van 160 naar 125 deelnemende gale
ries.
De jaarlijkse galeriebeurs is opnieuw
'een breed, veelzijdig kunstevenement
waar de kunstliefhebber naast actuele,
vernieuwende kunst en traditionele fi
guratieve kunst ook klassiek moderne
kunst, glas en sieraden aantreft'. Kort
om: er is voor elke smaak van vele doel
groepen wat wils. Om een zo groot mo
gelijk publiek te plezieren en een kruis
bestuiving tussen verschillende typen
kunstliefhebbers te stimuleren, wil
Hermida daar ook aan vasthouden als
de dissidenten weer zijn teruggekeerd.
De Holland Hal is domicilie voor 'tradi
tionele' kunst als van Galerie Mokum,
sinds veertig jaar gespecialiseerd in he
dendaagse figuratieve schilderkunst
van Nederlandse bodem. Wie een vaar
dig geschilderde herkenbare voorstel
ling aan de muur wil, moet vooral daar
naar toe. Karei Appel doet het nog
steeds uitstekend en is bij een groot
aantal galeries present. Ook Armando,
Eugène Brands, Lucebert en Comeille
zijn hier te vinden.
Willy Schoots en Livingstone Gallery
zochten samenwerking en presenteren
onder de titel 'Confrontation' een ju
weel van een mini-expositie met wer
ken van onder meer Jan Dibbets, Jannis
Kounellis, A.R. Penck en een triptiek
van Francis Bacon. In de Holland Hal
valt ook galerie Carla Koch op met in
trigerend keramiek van Bodil Manz,
grote porseleinen potten en wandpa-
nelen die in zand zijn gegoten.
De Deltahal herbergt de galeries met de
meeste verrassingen van deze Kunst-
RAI. Nouvelles Images heeft wonder
schone beelden en collages van Carel
Visser meegebracht. Fred Wagemans
toont apocalyptische landschappen in
adembenemend prachtige kleurscha
keringen van Ludmila Danon, Art Kit
chen laat fantasierijke porseleinen 'zee
objecten' van Pauline Wiertz zien.
Wie meent zeker te weten dat deze 'uit
geklede' KunstRai dit jaar geen bezoek
waard is, dient alleen al voor een groot
aantal galeries in de Deltahal toch te
gaan.
KunstRai, t/m maandag 20 mei. Open:
11.00 tot 19.00 uur (vrijdag tot 22.00
uur).
theater recensie
Maarten Baanders
Voorstelling: 'Rooms' door Dansgroep
Krisztina de Chatel en muziekensemble
LOOS. Te zien: 17/5 en 18/5, LAKtheater,
Leiden.
'Rooms' is een wereld op zich
zelf. Direct bij de eerste lichtflit
sen heeft het decor al een in
dringende werking en krijg je
het gevoel naar een vreemde
omgeving te kijken. In vijf
kokervormige kamers met door
zichtige wanden die metaalach
tig glimmen, zien we zes mense
lijke gestalten bewegen. Ze
kronkelen, kantelen, hangen on
dersteboven. Ze zijn gevangen,
niet alleen in hun beklemmende
kamers, maar ook in een onwe
zenlijke traagheid, die doet den
ken aan slakken onder water.
Langzaam breken ze uit. De ka
mers bestaan uit panelen die
opengeklapt kunnen worden.
Armen en benen worden als
tentakels naar buiten gestoken
en langzaam zien we de gestal
ten de buitenruimte betreden.
In combinatie met de strakke lij
nen van het decor vormen de li
chamen van de dansers een ver
pletterend mooi beeld. Ze
schuiven langs de randen van
de panelen, lijken soms met
hun lichamen aan de doorzich
tige wanden te kleven of ver
schijnen als niet meer dan
schimmen in het bouwwerk.
Krisztina de Chatel heeft met
deze choreografie een perfecte
eenheid tussen beweging en
beeld gecreëerd. De muziek van
de groep LOOS met zijn lange
tonen, overgaand in een grillige
onrust, voegt zich in deze een
heid als een krachtig drijvend
element.
Vooral als tempo en heftigheid
toenemen, roepen thema en be
wegingsstijl de vroegere De
Chatel in herinnering. We zien
eenlingen in hun desolate strijd
tegen beklemmende machten.
De bewegingspatronen houden
met hun dwingende cadans de
lichamen als ijzeren wetten in
hun greep. Ze kunnen tot een
geweldige vitaliteit worden op
gezweept. De energieke bewe
gingen geven de groep iets van
een zware motor. Een zwaaien
de vuist heeft de kracht om het
hele lichaam in een draaiing
mee te trekken. Hoe strak de be
wegingen in de groep ook zijn,
er ontwikkelt zich een grote ge
varieerdheid.
Mooie contrasten zien we als in
dividuele dansers uit het
groepspatroon raken en hun ei
gen bewegingen ontwikkelen.
De kronkelende dansers van Krisztina de Chatel zijn morgen en zaterdag te zien in het Leidse LAKtheater. Foto: Deen van Meer
muziek recensie
Lidy van der Spek
Voorstelling: 'Carmen' door Nieuw
Sinfonietta Amsterdam m.m.v. Frank
Groothof. Gehoord: 15/5.
Stadsgehoorzaal, Leiden.
Zoals twee librettisten in de ne
gentiende eeuw de novelle 'Car
men' ombouwden tot een li
bretto voor een romantisch-rea
listische opera, zo herschept
Harrie Geelen nog eens het ver
haal voor een kinderopera. Met
een lieve José die eerst van zijn
moeder en dan van zijn Lisa
houdt, maar dan Carmen ont
moet, het mooiste meisje van de
sigarenfabriek in Sevilla.
Carmen is een zigeunerin uit de
bergen. 'Ze wil hem wel, ze wil
hem niet.' 'Ze houdt van liegen,
ze houdt van trouw.' Zo versiert
Carmen in korte tijd de leger
commandant, soldaat José en
de stoere toreador, want ze laat
zich niet opsluiten in één kooi.
José stinkend jaloers. José wordt
een moordenaar.
Een verhaal vol moeilijke, inge
wikkelde gebeurtenissen. Maar
Frank Groothof weet er een lu
diek, transparant sprookje van
te maken, waarin de gruwelijk
ste dingen een klein avontuur
worden. De orkestleden zijn
beurtelings soldaten, zangers,
zigeunermeisjes, 'aangevers' of
gewoon musici. Groothof kruipt
achter elkaar in de huid van de
andere personen, zelfs in die
van Carmen.
De bloedigste taferelen, bijvoor
beeld wanneer Carmens vrien
din Rosa wordt neergestoken,
worden niet eng, maar wel
spannend. Het taalgebruik en
de muziek worden heel dicht bij
de kinderen gebracht. Het over
bekende 'toreador'nummer
wordt bijvoorbeeld de favoriete
voetbaldeun 'olé, olé-olé'.
Groothof weet hoe hij de kinde
ren in de zaal bij de opera moet
betrekken.
De gebaren blijven gespannen
en traag. De danser blijft ver
slaafd aan de wanden van het
decor. Tot een echte bevrijding
van het individu komt het niet.
Dat is het onverbiddelijke ver
haal dat De Chatel al vaak ver
teld heeft en dat blijft fascine
ren, omdat het, hoe helder de
beelden en bewegingen ook
zijn, altijd iets mysterieus blijft
houden.
(advertentie)
theater recensie
Maarten Baanders
Voorstelling: 'Eye in all' door Leine
Roebana, Dance Works Rotterdam en
Slagwerkgroep Amsterdam. Gezien: 15/5
Leidse Schouwburg.
In het begin lijkt het of iedereen
zijn eigen gang gaat. Leden van
de Slagwerkgroep Amsterdam
lopen op het toneel en brengen
hun eerste geluiden voort. Twee
dansers beginnen een duet,
zorgvuldig, suggestief, vol inge
houden kracht, als voorbode
van een rijke aaneenschakeling
van dansscènes.
'Eye in all' is een samenwer
kingsproject van Dance Works
Rotterdam, Leine Roebana en
Slagwerkgroep Amsterdam. Het
is een gewaagde deal. Kunnen
twee dansgroepen met zulke
verschillende stijlen tot een een
heid komen?
Voor de pauze wisselen de groe
pen elkaar af: Dance Works Rot
terdam met sterk op vorm en
ruimtegebruik gerichte choreo
grafieën van Ton Simons. En de
dansers van Leine Roebana
met bewegingen die meer van
uit het binnenste van het li
chaam komen.
Deze tegenstellingen, grillig be
licht en voortgestuwd door de
nu eens razende en bedwel
mende, dan weer kalme klanken
van de slagwerkgroep, maken
de voorstelling boeiend. Fanta
sierijk zijn Simons' zorgvuldig
gestileerde gebaren en vormen,
krachtig geponeerd door de
dansers van zijn groep. Zwart
witte kostuums, voor iedere
danser weer met een eigen pa
troon, geven deze vormen een
extra accent. Tempo en felheid
maken de dans opzwepend,
maar soms wordt de grens naar
het jachtige overschreden en
valt het totaalbeeld uit elkaar.
Het is de vraag of de stijl van Si
mons dit hoge tempo verdraagt.
Tegenover deze vormkunst
staan de meer uit het innerlijk
komende bewegingen van Leine
Roebana. Energie-impulsen
uit steeds wisselende delen van
het lichaam stuwen de danser
voort. Vaak zijn de heupen de
bron van de wijde en golvende
bewegingen, maar het kunnen
ook de armen of het hoofd zijn.
Er gaat zo'n kracht van deze be
wegingen uit dat het soms lijkt
Of de energie over het hele to
neel golft.
Na de pauze mengen de dansers
van beide groepen zich en ha
ken de choreografen meer in op
eikaars bewegingen. Het is op
vallend dat dit gedeelte van de
voorstelling zoveel minder
kracht heeft dan de eerste helft.
Misschien is het onmogelijk dat
choreografen met zo'n uitge
sproken karakter samen een
werkelijk vloeiende voorstelling
maken. Maar het schitterende
nummertje Afrikaans dat de
slagwerkgroep na afloop voor de
beide dansgroepen speelde,
maakte duidelijk dat er met ple
zier en energie aan dit project is
gewerkt.
noe:
da
Hei
I in.
n gi
Hendriksma
rnpl- Het komend theaterseizoen van De Meerse
een groot deel in het teken van het tienjarig jubile-
Hoofddorpse schouwburg. De festiviteiten begin-
augustus met de gratis toegankelijke openlucht-
5 'De Camping' op het Raadhuisplein, gespeeld
mi cabaretiers.
lUaiï Uluari 2003 staat De Meerse vier dagen in het teken
undi edu Lac', een project van slagwerkgezelschap Per-
ird. 1 frobatisch danstheater Corpus met elke avond wis-
jgeü stoptredens. Tegelijkertijd worden in de kantoor-
fan de schouwburg de "Vagina Monologen' opge-
;tl hoogtepunt staat gepland voor het eind van het
j toneer een internationaal theatergezelschap een
lijl (bij een van de Calatrava-bruggen gaat bespelen,
in het seizoen 2002-2003 zijn verder drie produc-
I snijvlak van toneel, muziek en cabaret: 'De gou-
van Orkater, het toneelstuk 'Wina Zingt' van Kees
woi1 en de cabaretiers van De Ploeg die de film 'Fes-
lope lneel bewerken.
te e opmerkelijke voorstelling is de Amerikaanse
I it atiek van het gezelschap Momix. Tien jaar geleden
De Meerse met de spectaculaire productie 'Pas-
jftren ze terug met 'Orbit'. Ook het optreden van
gro f (voormalig voorman van The Boomtown Rats en
I ner van Live Aid) en de expositie van Armando in
Meerse springen in het oog.
io voorstellingen in De Meerse groeit komend sei-
70, een nieuw record. Volgens Meerse-directeur
Mere uitbreiding er in de huidige situatie niet meer
«wacht nog steeds dat in 2005 zijn grote wens, een
jenaamde vlakke-vioerzaal onder het dak van De
zijn gerealiseerd.
Bob Geldof (Boomtown Rats, Live Aid)
treedt komend seizoen op in De Meerse
in Hoofddorp. Foto: AP/Adrian Dennis
Algemene informatie
Bel o.v.v. "Last Minute Aanbieding Mei
Saturday Night Fever".
'Deze aanbieding is geldig voor de
voorstellingen van 21. 22. 23. 28. 29 en
30 mei a.s. Saturday Night Fever is te
zien in het Beatnx Theater in Utrecht.
Normale kaartph|s is tussen de 55 -
40, dus nu heel veel voordeel!
Reserveer ook voor het Saturday Night
Fever restaurant en de disco, beide
in 70's stijl en in het theater. Oeze
aanbieding is met geldig in combinatie
met andere aanbiedingen en geldt
niet voor disco en restaurant.
Reserveringen (max. 8) uitsluitend
telefonisch en op basis van beschik
baarheid. Geen restitutie op reeds
gereserveerde kaarten.
uiuiui.musicols.nl
■4k
