Koeman: 'Smet op zege Ajax' iogerd rijdt in Groningen een frustratie van zich af lileumjaar eindigt voor ARC in rampseizoen SPORT maandag 13 mei 2002 SI ne rfetitel lieuw "I «telling tl "VS iterpolo- S dit in hel Ailaan :h» Dijt jfte tegen jorters' RCL -Twee'supporters' ïtgijn zaterdagmiddag van wedstrijd Maas- Duil' L (3-0) een toevallige kl (Pt j lijf gegaan. De jon gde met een hersen- Pi 5 in het ziekenhuis. (Duil daders is aangifte ge- iRCL-kant zijn zij geï- Hack rd. Al tijdens de wed- :iew' b nacompetitie, waar heid uitgeschakeld, was .21 rond het veld. Van- 'erte doel van Maasdam 2. «erblikjes op het veld ja afloop was er een j[ in de kantine van „Enkele aanhangers TBJ kennelijk met een -evoor Ajax, rukten een dshirt bij iemand van J, ïgt Maasdam-voorzit- °ras rijgsman. „Verder De' ts aan de hand. Het LeeiVat plukken en du- jnga n de RCL-bussen vertrek op de par- 1 stonden, stapte een nniw Feyenoordshirt uit Dp s en liep naar de 5X kantine. Twee RCL- 2- b 1 stapten de suppor- en sloegen hem in el- sman: „De mensen ant waren daarover in en hebben aangifte jvoci et zijn enkele rad- 3X 2 iweest. RCL had hier ts mee te maken, titter Ronald Pret zegt ;d van niets te weten en commentaar. profiteert optimaal van Grensrechter speelt hoofdrol in finale door André Hoogeboom Rotterdam - Vreugde en ver driet, hoop en wanhoop, drama en heroïek lagen op enkele minu ten van elkaar. Zelfs grensrechter Kloeg was er blijkbaar al van overtuigd dat de wedstrijd voor bij was en dacht aan andere din gen. Hoe was anders te verklaren dat hij de buitenspelpositie van Ajacied Wamberto zo over het hoofd kon zien. De gelijkmaker van de Braziliaan in blessuretijd verpletterde Utrecht en voorzag Ajax van nieuwe impulsen. Lutte le minuten later, de verlenging was net begonnen, was de beker finale gespeeld en had Ajax de fel begeerde dubbel binnen: 2-3. Utrecht-Ajax, bekerfinale 2002. De Europese tickets waren al verdeeld, toch was het duel ver re van vrijblijvend. Twee gretige ploegen waren hongerig naar die ene prijs. Ajax, jong en op jacht naar meer na de titel die vorige week werd behaald. Utrecht had sinds 1985 geen prijs meer gewonnen. De ingre diënten voor een fel gevecht wa ren voorradig. Dat het techni sche en tactische niveau daar onder zou lijden, stond eigenlijk bij voorbaat al vast. De bekerfi nale was niet goed, maar mee slepend genoeg om daar niet over te treuren. Vooral dankzij het bizarre scoreverloop en de dramatische wending die de wedstrijd in de slotminuten kreeg. Ajax had de gelijkmaker cadeau gekregen en uiteindelijk daar door ook de zege. Ronald Koe man was reëel genoeg om de dwaling van de grensrechter niet alleen te erkennen, maar zelfs uit te vergroten. De trainer van Ajax gaf toe dat Utrecht was bestolen, wilde niet eens over compensatie praten vanwege de eerder toegekende strafschop. Daarmee was Utrecht op voor sprong gekomen. „Over die strafschop kun je discussiëren, over de goal van Wamberto niet. Die was honderd procent bui tenspel." De trainer van Ajax sprak zelfs over een smet op de hoofdprijs. „Het is diep triest voor Utrecht als je zo de beker verliest" De Utrechters waren verbijsterd en verbitterd; zo groot als de eu forie aan Amsterdamse kant was, zo diep was het verdriet aan de andere kant. Al het goede werk tijdens de wedstrijd was tenietgedaan door een arbitrale blunder van grote proporties. Daar konden de nuchtere analy ses na afloop niets aan verande ren. De bekerfinale 2002 gaat cijfermatig de boeken in als een zege voor Ajax. De gevoelens van Utrecht doen er niet meer toe en zullen verbleken in de ge schiedenis. Ook daarom was de pijn van de nederlaag groter dan de euforie van de zege. Misschien kan alleen Zlatan Ibrahimovic zich ontworstelen aan de nare bijsmaak van de fei ten. De Zweed gaat nu een lange zomer tegemoet in de weten schap dat hij Ajax de KNVB-be ker heeft bezorgd. Dat kan de omstreden aanvaller goed ge: bruiken, omdat alom wordt ge twijfeld aan zijn kwaliteiten. De Spelers van Ajax vieren de 'golden goal' van Zlatan Ibrahimovic. De Zweedse spits heeft zijn shirt uitgetrokken. Foto: Reuters/Michael Kooren spits had Ajax al bijna in de re guliere speeltijd naast Utrecht geschoten. Zijn schot smoorde op de lat Even later was het wel raak en werd de Zweed het mid delpunt van een wild Amster dams feest. Vooral zijn teamge noten, die dagelijks met hem trainen en zijn kwaliteiten als geen ander kennen, grepen de mogelijkheid aan om hem uit zijn diepe frustratie te sleuren. Nuchtere analyses na afloop verdampten in de hitte van de emoties. Ajax was in de eerste helft beter, rustiger aan de bal, evenwichtiger in de opbouw. Het leidde tot de 1-0 die rechs- treeks uit het trainershandboek kwam. Van der Meyde speelde de opgekomen Trabelsi aan en diens voorzet werd ingekopt door - weer - Mido. Utrecht had niet zoveel te vertellen, maar dat veranderde na rust, toen de ploeg in de richting van de eigen aanhang kon spelen. Ajax werd overvleugeld en de gelijkmaker was onvermijdelijk. Gluscevic, grillig en onberekenbaar, schoot bekwaam in de bovenhoek. Koeman probeerde het tij te ke ren, zette Wamberto in, om meer ruimte aan de zijkant te krijgen en de druk enigszins van de ketel te halen. Het lukte niet, omdat Utrecht in het inmiddels puur fysieke duel de sterkste was. De penalty, benut door Gluscevic was misschien dubi eus, maar wel het gevolg van de Utrechtse pressie op het doel van Grim. In die fase van de strijd overwoog Koeman niet eens serieus meer om Rafael van der Vaart in te zetten. De aan vallende middenvelder had net twee trainingen achter de mg en de trainer van Ajax vond het risi co te groot om het talent in het krachtenverslindende gevecht in te zetten. In zijn plaats kwam Pienaar binnen de lijnen, maar hij ging ten onder in het ge vecht. Met nog dertig seconden spelen gooide Andy van der Meyde er nog maar eens een wanhoops- actie uit. De bal kwam voor het doel, bij Wamberto. De kleine Braziliaan stond vlak bij de paal en kon niet meer missen. Grens rechter Kloeg hield de vlag om laag en dompelde daarmee de Utrecht-aanhang in diepe rouw. De voetballers kwamen de dom per ook niet meer te boven. De beker gaat naar Amsterdam en de smet; die slijt er na verloop van tijd wel af. FC Utrecht - Ajax 2-3 n.v. (0-1, 2-2). 21. Hossam 0-1, 56. Gluscevic 1-1, 76. Gluscevic 2-1 (strafschop). 90. Wam berto 2-2,93. Ibrahimovic 2-3. Scheids rechter Temmink. Toeschouwers: 37.000. Gele kaart: De Jong, Gluscevic, Touzani, Vreven (FC Utrecht). FC Utrecht Wapenaar: Vreven, Zwaansvvijk, Roest (46. Touzani) en Van Mol; Tanghe, De Jong, en Bos- schaart; Jochemsen, Gluscevic (80. Schut) en Van den Bergh (46. Roiha). Ajax: Grim; Trabelsi, Bergdolmó, Chivu en O'Brien (79. Ibrahimovic); Galasek. Van Halst (73. Pienaar) en Maxwell; Van der Meyde. Machlas (55. Wamber to) en Hossam. S2: Utrecht kapot p Als een junior zo opgetogen wachtte 1 zaterdag in het roze Groningen 1 de proloog van de Giro af. „Ik kan ;r tijdrijden", sprak hij nadat de ene na jsementsrenner de tanden had stuk- p de eindtijd van de Nederlander. Aan- lor tienduizenden landgenoten reed het bochtige parkoers door de bin- ir een knappe achtste plaats. Ï24 uur later was de stemming compleet n bij de bijna 30-jarige Hagenaar, fri de ir de massasprint in Münster kwam hij l Met een open, bloedende elleboog blijk rechterbeen haalde hij de finish in P Michele Bartoli bereikte de eind- 1. De Italiaan brak zijn rechterheup in tij en is waarschijnlijk twee maan den uitgeschakeld. De sprint in de Duitse stad werd gewonnen door Mario Cipollini. Hij verdien de genoeg bonificatieseconden om de leiderstrui over te nemen van de Spanjaard Juan Carlos Do- minguez die zaterdag de 6,5 kilometer lange tijdrit won. Tijdens de lange busrit naar Keulen stelde Rabo- dokter Leinders vast dat Boogerd niets had gebro ken. „Michael kan dus morgen (vandaag, red.) starten. Maar de binnenkant van zijn rechterdij baart me zorgen. Die is beurs geraakt bij het op vangen van de klap met het frame. Hij zal eerst uitvoerig moeten warmrijden voor de start Daar naast moet zijn elleboog worden gehecht en der gelijke wonden genezen moeilijk tijdens de koers." Voor Boogerd betekent het een stevige streep door de rekening. „Ik zat lekker voorin, gebeurt me dit", schudde hij zijn van pijn vertrokken ge zicht De Rabobank-renner koerste attent mee in de finale omdat hij dankzij de geslaagde proloog van zaterdag goede zaken had gedaan voor het al gemeen klassement „Het is de bedoeling dat we na de zware etappes door de Dolomieten tijdens de tweede week, pas bepalen of Michael wel of niet voor het klassement gaat", probeerde ploeg leider Theo de Rooij gistermorgen de druk nog enigszins van de ketel te houden. Na gisteren is het de vraag of Boogerd zich die week kan uitle ven op zijn favoriete terrein. De klap van gisteren, deed weinig af aan de blijd schap over de goede bijna 7 kilometer korte ope- ningsrit door het centrum van Groningen. „Ik nu plots een specialist? Het is zeker iets speciaals, de ze proloog. Mijn grootste overwinning is het ein delijk weer eens rijden van een goede tijdrit. Tij dens de krachttraining heb ik er deze winter veel aandacht aan besteed. Het lijkt er op dat dat werk niet voor niets is geweest." Verder wilde hij voor lopig nog niet denken. De proloog had zijn ego gestreeld en vooral dat gevoel koesterde hij zater dag in Groningen. Volgens ploegleider Theo de Rooy was het publiek een opzwepende 'twaalfde man' geweest. „Ik kreeg er echt kippenvel van", zei Boogerd. „Het was alsof ik in een roes reed. De Giro is misschien geen Tour, maar er was hier meer sfeer dan ik ooit in een grote ronde heb meegemaakt." Boogerd wil niet spreken van een keiharde bijstel ling van zijn ambities voor de grote ronden. „Klas sementen zet ik nooit helemaal uit mijn kop. Ik heb besloten dat ik nooit meer alles op alles zet voor niet meer dan een tiende plaats in de Tour. Voorlopig blijft het winnen van een mooie rit dan ook mijn doel." Of hij daar deze Giro nog toe in staat is, zal de ko mende dagen blijken. velt vonnis over Alphenaren in laatste competitiewedstrijd n van Geen Ha m den run - Na vijftien seizoenen op sn te amateumiveau te hebben gespeeld, 1 de titel in de hoofdklasse en nota bene dat de vereniging 75 jaar bestaat, be- en zaterdag een dieptepunt. Door de 3-0 l na bij Katwijk degraderen de Alphenaren ïste klasse. )m sloot ARC een rampjaar af, dat zo L Tot de winterstop wees niets in die had zich een jaar eerder veilig ge- een promotie/degradatiewedstrijd te- ftjansdam. Hoewel dat duel na de over- ujl periode had plaatsgevonden, kwamen versterkingen naar Zegersloot Voor gj1 den IJssel te weinig. „We wilden in el- 1 hoofdklassespeler erbij. Mark Kranen- gjgj it van Schie en Carl Roest speelden in ^et lallen. Ik ging met vier echte verdedi- t mpetitie in. Voorin had ik met Martijn p]e ohamed Ben Said jongens van tweede- in hen kan ik niet verwachten dat ze er ;n Iklasse vijftien maken." et e ARC dat jaar redde, nadat trainer Wil- lerfenkamp was ontslagen, keek deson- [e het begin van dit seizoen tevreden naar n t Na drie wedstrijden waren de Alphe- iere koploper met een maximale score, er kon Van den IJssel met een gerust ft ijn winterslaap beginnen. Met twintig jjt twaalf wedstrijden stond ARC vijfde. 1 het gaat vanzelf', zei Van den IJssel 22 er die periode. ARC waande zich zeker ien ging niet op zijn lauweren rusten. meer, een sportman moet het hoog- nfn" 1 werd minder. ARC kreeg een waslijst M Katwijk-speler Erwin Hermes troost ARC'er Nourredin Ouald el Hadj. Foto: Cees van Hoogdalem aan blessures te verwerken. „En daar zaten op merkelijk veel hamstringblessures bij. Dat wijt ik aan het slechte trainingsveld. Voor de winterstop heb ik steeds vanuit dezelfde basis kunnen spelen, daarna niet meer." Daarnaast kreeg de ploeg veel schorsingen. Het is het euvel van elke ploeg, maar de rode kaart die Maurizio Cabeza kreeg wegens het beledigen van scheidsrechter Wout Schaap, deed ARC de das om. De topscorer was er de laat ste vijf duels niet bij en het schotloze ARC maakte niet toevallig in die wedstrijden geen doelpunt „Cabeza staat garant voor veel doelpunten en is bij veel goeds betrokken." De slechte reeks werd meteen na de winterstop ingezet In de laatste veertien wedstrijden sprok kelde ARC acht punten, in de laatste vijf slechts één, tegen het al lang en breed gedegradeerde De Beursbengels. De voorlaatste wedstrijd tekende het verval, zoals de wedstrijd tegen Katwijk sym bool stond voor de pech van ARC. Roodzwart had een licht overwicht, hield de verdediging potdicht, maar een strafschop vanwege een ongelukkige handsbal leverde een achterstand op. „En dan word je dus helemaal gek. Zo'n moment is ons de laatste veertien wedstrijden te vaak overkomen", aldus Van den IJssel. „We verloren steeds net aan. Zo hoog als het rendement voor de winterstop was, zo laag was het daarna." Voor Van den IJssel is de degradatie niet zo erg als het lijkt. „Hoe gek dat ook klinkt, maar soms moet je een stap achteruit doen om verder te komen. De organisatie en het beleid staan voor de komen de jaren. De belangrijkste spelers blijven en de spelers die we gehaald hebben, hebben toegezegd ook in de eerste klasse voor ARC te willen uitko men. Ook ik heb met mijn volle verstand bijgete kend, hoewel ik mezelf kon verbeteren." Voorzitter Jan Key noemt de degradatie een droe vige zaak. „Het is een pijnlijke ervaring. We moe ten onszelf twee vragen stellen, wat doen de spon sors en wat doen de spelers. Ik heb goede hoop dat de meeste sponsors blijven om ons te helpen binnen een jaar terug te keren. Ik ga er ook vanuit dat de spelers blijven, maar je weet het nooit ze ker. Ik geloof dat pas echt op 31 mei om twaalf uur 's nachts." Key vindt het geen schande dat zo'n grote club als ARC uit de hoofdklasse geknikkerd is. „Leuk is het niet, maar er zijn ergere dingen in de wereld. Je kunt niet altijd maar het geluk blijven afdwingen." S3: Tranen en vuurwerk gaan hand in hand De materiaalhokken liggen vol, de schoenen staan in het vet, de kantine is dicht. Het weekeinde is voorbij, maar nog niet vergeten. Gerard Bakker, die dit seizoen met Peter Blangé, Jeanet van der Laan en Wim Rijsbergen wekelijks op het sportweekeinde terugblikt, zet het sportbeleid in Leiden in de herhaling. „Ik moet het op deze plek over sport hebben, maar ik moet eerlijk zeggen: dat valt me op dit moment zwaar. Midden in een week van tragiek boekte Feyenoord een prachtig resul taat. Er was feest en rouw in één stad, Rotterdam. Bizar, maar ook heel emotioneel Ik hoorde hoe Feyenoord-suppor- ters hun clublied omvormden tot een loflied op de vermoorde politicus: 'Hand in hand voor Pim Fortuyn'. Prachtig. Ik heb het deze week sportwereld werkzaam ge weest, dan was hem eenzelfde lot beschoren geweest. Iemand die zo recht voorz'n raap is, en door de pers flink wordt aan gepakt: daar weten de heren sportbobo's ook wel raad mee. Ik heb het zelf eveneens mogen meemaken, werd soms totaal niet begrepen en veroordeeld omdat ik een afwijkende me ning had. Ik voel me daarom heel sterk aan Fortuyns lot ver bonden. Wat had ik Pim graag eens een jaartje aan het werk gezien als sportbestuurder in Leiden. De Leidse topsport is er allerbe labberdst aan toe, maar politi ci bieden geen oplossingen. Er zijn in het ajgelopen jaar ver schillende bijeenkomsten ge weest waarbij de Leidse poli tiek met sportbestuurders sprak. Tijdens de bijeenkom sten bleek al dat de kennis over sport bij deze mensen absoluut nul was. Maar wat er na die bijeenkomsten is gebeurd, was nog veel erger. Er is namelijk helemaal niets gebeurd. De verenigingen hebben namelijk al maanden niets meer verno men over de mooie plannen waar men over sprak. Een schande. Om de problemen in de Leidse topsport op te lossen, is geld nodig. Willen we Leiden weer op de sport- kaart zetten, dan moet het geld nu eens een keer naar de i>er- enigingen toe, en niet naar instel lingen voor mensen die niets willen. Geef dat geld nu eens niet uit aan hangplekken voor jonge ren die zitten te niksen, maar geef het aan de clubs. Neem UVS. Ik heb gisteren mogen aanschouwen hoe ze werden uitgeschakeld voor promotie. Weereen jaar geen hoofdklassevoetbal in Met iets meer geld zou zo^ club een paar goede spelers van buiten kunnen aantrek ken, en de eigen talenten be houden. Nu blijft het voort- ploeteren. Het zou de gemeenteraad sie ren wanneer ze eens werkelijk iets zou doen voor de Leidse topsport. Pim Fortuyn zou zeg gen: ik heb er zin an. Ik hoop dat men er eindelijk eens iets aan gaat dóen. Gerard Bakker uit Leiden is tafel- tcnniscoach bij Scylla

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 17