og één keer een
:chte Langeveld'
n dan een wissel
p Langeveld speelt vandaag zijn laatste wedstrijd
SPORT
IS! irtjan van Geen
!350
Langeveld vanmiddag het shirt van Ter Leede
neemt misschien wel de beste spelbepalende
velder van de laatste vijftien jaar afscheid van
teurvoetbal. De 32-jarige Katwijker, begonnen
Boys en via Katwijk en ADO Den Haag bij Ter
'au eergestreken, kan het fysiek niet meer opbren-
optopamateurniveau te spelen. De brille van
It reag ld kwam het meest tot zijn recht bij Katwijk,
hij begin jaren negentig drie afdelingstitels
landskampioenschappen vierde. Pim Langeveld
1 stellingen over zijn carrière, het respect voor
ipelers, de vroege dood van zijn vader, Arie La-
Cees Duprie, Katwijk en zoon Marc, die begeerd
oor Feyenoord. „Als Arie Lagendijk me niet uit
had gehaald, had ik nu waarschijnlijk een
e
Orp .angeveld heeft zich pas te laat gerealiseerd
een heel goede voetballer is.
inenigheid ben ik met nog een paar jongens
k Boys weggegaan. In de jeugd was het leuk
k Boys. We speelden als enige club in de regio
loogste niveau, onder meer tegen Ajax en Fey-
We zijn in het vijfde van Katwijk gaan voet-
ien bierelftal. Arie Lagendijk vroeg of ik niet
eerste wilde meetrainen. Katwijk was net ge-
Al eerd naar de hoofdklasse. Als hij dat niet had
had ik nu waarschijnlijk een bierbuik gehad,
p een gegeven moment naar Excelsior, Haar-
star en Sparta, maar we waren net voor het
idskampioen geworden en dat wilde ik herha-
schien had ik de eredivisie gehaald, als ik was
Maar terugkijken heeft geen zin.
25 was en naar ADO Den Haag ging, was het
loit. Gelukkig heb ik het gedaan. Het is het
leven, dat je je kunt voorstellen. Jongere spe-
seren zich dat niet altijd. Mijn voordeel is ge-
at ik altijd hard heb moeten werken voor
d en daardoor extra gemotiveerd was om de
'J k. mijn hobby uit te oefenen en daarvoor be-
oijgen. Ik heb vier mooie seizoenen gehad en
meer dan honderd wedstrijden gespeeld. Ik
het tweede de Amstel Cup gewonnen, terwijl
:tie fhalve finale tegen Feyenoord in de sudden
beslissende treffer had gemaakt. De oefen-
d tegen Barcelona die we wonnen, blijft me
i bij."
eer een 'Rotterdamse' kampioen oké, maar
de komende jaren moet er weer een Bollenclub de
titel grijpen.
„Daar ben ik het mee eens. De Bollenstreek heeft al
tijd gedomineerd. De Rotterdamse ploegen werden
wel steeds sterker. Het heeft met de speelstijl te ma
ken en er lopen topspitsen bij ASWH, Capelle en Ex
celsior Maassluis. Die duwen er twintig in en maken
van een halve kans een goal. Wij hebben veel kansen
nodig. En veel Bollenclubs lopen in het mes bij die
ploegen. Wij willen het spel maken, maar je moet ge
duld hebben.
Misschien heeft het ook met mentaliteit te maken. Als
we met Katwijk 1-0 achter kwamen, schakelden we
een tandje hoger en maakten we er vier. We hoefden
elkaar alleen maar aan te kijken en dan ging alles en
iedereen gestrekt van het veld en vlogen de stukken
eraf. Het was incasseren en uitdelen. Het klopte ge
woon allemaal. Zo'n elftal krijg je nooit meer.
Het is maar tien jaar geleden, maar wat gebeurt er
over tien jaar? Ik vind dat er nu al veel veranderd is. Ik
had veel meer respect voor oudere spelers. Als ik van
Henk Langemaat een grote bek kreeg, probeerde ik
mezelf te verbeteren. Als ik nu wat zeg, is het: ja,
maarIk heb niet altijd gelijk, maar ze moeten wel
naar me luisteren."
3. Ter Leede wil te veel te snel.
„Nee, dat vind ik niet. Ter Leede is organisatorisch
een complete vereniging. Alles is hier aanwezig om
een topclub te zijn, alleen een titel ontbreekt. We
hebben het voor de winterstop laten liggen. We kre
gen heel veel tikkies achter elkaar waar we niet van
herstelden. De serie daarna, elf gespeeld 27 punten, is
door niemand nagedaan.
Ik heb altijd gezegd: ik wil afscheid nemen met een
kampioenschap. Dat gaat er niet van komen. Het is
kiezen of delen en ik wil over'tien jaar nog wel kun
nen lopen. Mijn beide meniscussen zijn er uit en ik
wil voorkomen dat ik straks elke dag met pijn wakker
word.
Ik ben jong, bijna 33, en ik heb spelers gezien die het
tot hun 37ste volhielden. Maar ik heb een andere le
vensstijl gehad. Ik kwam wel eens 's ochtends vroeg
pas thuis van een avondje stappen. Als ik nu dronken
word, heb ik vier dagen nodig om te herstellen. Voor
mijn werk als vrachtwagenchauffeur moet ik vroeg op
en kom ik laat thuis. Ik sta bekant onder de douche te
eten en dan moet ik naar de training.
Ik wil voorkomen, dat ik straks word weggelopen en
iemand een doodschop geef. Zo'n seizoen wil ik niet
meemaken."
4. Arie Lagendijk had al jaren een profclub moeten
trainen.
„Ja, de kwaliteiten heeft hij ervoor. Ik dacht dat Den
Pim Langeveld en zoon Mare: „Ik heb foto's van Marc in een Feyenoord-shirt. Ik wou dat ik het had meegemaakt en ik ben trots dat hij het mee mag maken."
Foto: Dick Hogewoning
Haag een keer voor hem op de stoep heeft gestaan,
maai- misschien had hij wel hetzelfde als ik en vond
hij het wel goed. Arie is een complete trainer. Buiten
het veld is hij ook in je privé-leven geïnteresseerd. In
het betaald voetbal ga je niet zo snel naar de trainer
toe met privé-problemen. Naar Arie ging ik wel toe."
5. Het afscheid van Cees Duprie gaat Ter Leede veel
punten kosten.
„Cees, Arie en Theo de Jong, de fysiotherapeut, zijn
de drie musketiers. Ze zijn altijd bij elkaar gebleven,
een gouden driehoek. Theo is voor mij altijd heel be
langrijk geweest. Ik ging vaak bij hem langs en als het
op donderdag erop leek dat ik niet kon spelen, had hij
me binnen 48 uur wedstrijdklaar.
Cees heeft altijd op de achtergrond gewerkt, deed het
tweede elftal. Maar het was wel altijd belangrijk werk.
Hij stuwde jongens op naar het eerste. Mensen met
zo'n staat van dienst, die jaar in jaar uit zo veel heb
ben gegeven, verdienen absoluut een mooi afscheid
in het zonnetje.
Maar het is niet zo dat het de club punten gaat kos
ten. Frank Bloemheuvel neemt afscheid als aanvoer
der en wordt nu assistent-trainer. Ik denk wel dat dat
goed gaat."
6. Als Feyenoord slim is, halen ze de zoon van Pim
Langeveld, Mare, elke dag op van huis.
„Mare heeft een halfjaartje een soort stage gelopen
bij Feyenoord. Hij heeft aanleg, is een linksbenige
goaltjesdief. Hij wil graag bij Feyenoord spelen, maar
ik kan het niet opbrengen om steeds heen en weer te
rijden. Hij heeft zijn vriendjes bij Katwijk en als hij de
kwaliteiten heeft, dan komt het er over tien jaar ook
uit. Ik zie wel dat hij er veel heeft geleerd, ik zie hem
groeien. Als hij uit school komt gooit hij zijn spullen
neer en pakt hij een bal. Om kwart voor zes moet ik
hem gaan zoeken. Zo lopen er nog meer bij Katwijk.
De wedstrijden zijn geweldig. Al die ouders langs de
kant en oma's en opa's. Dat heb ik nooit gehad. De
beleving als ze een goal maken en de ontlading als ze
op een toemooitje eerste worden, doet mij denken
aan de tijden bij Katwijk dat ik kampioen werd.
We hebben nog wel een brief gehad van Feyenoord -
die bewaren we voor hem - en gaan nog een keer op
gesprek. En ik heb foto's van hem in een Feyenoord-
shirt. Ik wou dat ik het had meegemaakt en ik ben
trots dat hij het mee mag maken."
7. Als Pim Langeveld op achtjarige leeftijd naar Fey
enoord was gegaan, was hij nu miljonair geweest.
„Als dat zo zou wezen, was dat alleen maar mooi ge
weest. Op die leeftijd moet je alleen maar aan plezier
denken. Mijn vader stierf toen ik acht was. Ik heb
toen een heel slechte periode gehad. Eentje om snel
te vergeten. Je vader op zo'n jonge leeftijd verliezen is
verschrikkelijk. Mijn moeder kwam wel eens naar me
kijken, maar ik ging altijd op mijn fietsje naar het
veld. Ik was altijd een eenling, maar werd goed gehol
pen door Dirk Hoek, mijn trainer in de E-tjes."
8. Katwijk kan niet degraderen.
„Het kan wel, maar het mag niet. Ik ga er vanuit dat
ze goede zaken doen tegen ARC. Als het moet, moet
het, is de Katwijkse mentaliteit. Tegen Maassluis
bleek dat ze het aankunnen, na de wedstrijd tegen
ASWH zet ik weer vraagtekens.
Aan de supporters ligt het niet, Katwijk heeft een fan
tastisch publiek. Aan de voetballende kwaliteiten ligt
het ook niet. Maar ik kan niet in hun koppies kijken.
Het wordt twee keer 45 minuten alles geven. Het
komt niet vanzelf. Er zullen een paar spelers op moe
ten staan, want het is twee over twaalf. Met goed
voetbal winnen ze het niet, dus moet het op strijd en
op veel vuile meters maken. Alfons hoeft voor de
wedstrijd niets op het bord te zetten. De motivatie zal
er vanzelf zijn. Als het dan niet gebeurt, moeten ze de
hand in eigen boezem steken en eens lang in de spie
gel kijken."
9. Pim Langeveld kan niet elke avond lekker thuis
op de bank zitten.
Als ik niet bezig ben, verzin ik wel wat. Als profvoet
baller heb ik jaren lang zo veel vrijheid gehad, dat ik 's
avonds mijn energie kwijt moest. Nu is de pijp leeg
als ik thuis kom. Als ik mijn kussen ruik, word ik pas
's ochtends wakker als ik niet uitkijk.
Ik weet nog niet wat ik ga doen, als ik niet meer voet
bal. Ik ga nog wel een keer in de week afbouwen en
mijn zoontje traint op dinsdag en donderdag. Ik zal
het rustig laten bezinken, maar thuis zitten gaat me
niet lukken.
Ik ben wel blij dat ik straks van de verplichtingen af
ben. Een vakantie boeken kon ik nooit, want in de zo
mer was het 'in de haring' altijd de drukste periode.
Nu kan ik in oktober lekker een weekje weg. of af en
toe een weekendje.
Het einde nadert, hoe moeilijk dat ook is. Natuurlijk
ga ik het missen. Ik kan nog afsluiten met een perio-
detitel. Misschien maak ik nog wel een mooie goal.
Afgelopen zaterdag scoorde ik weer een ouderwetse
Langeveld. Ik scoor niet veel, was altijd de man van
de assist. Maar als ik scoor zijn ze uit onmogelijke po
sities in de bovenhoek. Als dat in mijn laatste wed
strijd weer gebeurt, mogen ze me direct wisselen."
RANDJE BUITENSPEL
Ome Fred Blankemeijer gaat
niet zo gauw op zijn han
den lopen, heeft hij mij meer
dan eens verzekerd. Feyenoords
perschef en senior manager wil
er maar mee zeggen dat een
mooie overwinning van zijn
club hem het hoofd niet op hol
brengt. Alleen als Feyenoord een
Duitse tegenstander een loer
draait, is Blankemeijer van gek
kigheid zichzelf even niet.
Ome Fred heeft het niet zo op
Duitsers. Dat komt door de
bommen die zij in mei 1940 op
zijn stad donderden. Het lukt
Blankemeijer maar niet om het
'die moffente vergeven dat ze
ooit het hart uit Rotterdam ruk
ten. Begrijpelijk dus dat woens
dag 8 mei 2002 voor hem bevrij
dingsdag was. In de eigen Kuip
de UEFA Cup winnen ten koste
van de Borussen uit hetRuhrge-
bied, dat ome Fred, dik in de ze
ventig inmiddels, dat nog mag
beleven.
Toen Feyenoord het aan het be
gin van dit seizoen voorde
Champions League tegen Bay-
em München moest opnemen,
belde ik naar De Kuip om te in
formeren naar het programma
van de Duitsers. 'Met Blanke
meijer'. Ome Fred klinkt alsof
hij nooit de baard in de keel
heeft gekregen. 'Hallo Leids
sleuteltje van me.Waarom weet
hij zelf eigenlijk ook niet, maar
Blankemeijer heeft iets met Lei
den en Leidenaars. Hij kent er
ook heel wat. Van zijn vroegere
ploegmaat Piet Kantebeen, Wim
Rijsbergen, Koos Bekooy (die
ooit een contract bij Feyenoord
liet lopen) tot mister LFC Flip
Massaar. ..Zo jongen. UVS ge
lijkgespeeld hè? Maar waarom
bel je eigenlijk? Bayern Mün
chen? Die landen vanmiddag
om half drie op Zestienhoven en
om vier uur geven ze een pers
conferentie in hun hotel in Den
Haag. Dat gaan ze natuurlijk
nooit redden met al die files,
maar dat zoeken ze maar lekker
uit. Anders nog, jongen? Mooi.
doe de groeten aan Flip Massaar
en ik zie je bij de wedstrijd.
Blankemeijer is Feyenoorder
van zijn kruin tot aan zijn voe
ten, en dat is een heel eind. bij
na twee meter. Zijn clubliefde is
vurig, maar verblindt hem al
leen als er Duitsers in het spel
Blankemeijer
is Feyenoorder
van zijn kruin tot
aan zijn voeten,
en dat is een
heel eind,
bijna twee meter
zijn. Hand in hand' vindt hij
een clublied van niks. Onuiatde
woorden hem te Duits zijn. En
hij is het er helemaal mee eens
dat Ajax mooier voetbalt dan
Feyenoord. 'Ajax is kunst', heeft
hij wel eens gezegd. ,,Maar dat
wil nog niet zeggen dat ik ook
naar die Amsterdammers moet
gaan kijken. Ik hou niet zo van
kunst.
Voor de oorlog was Blankemeij
er korte tijd eerste elftalspeler
van Feyenoord (toen Leidenaar
Piet Kantebeen midvoor stond)
en na de bevrijding elftalleider
en bestuurslid tot aan zijn pen
sioen. Daarna kreeg hij van
Jorien van den Herik keurig net
jes de eretitel senior manager en
tot de dood hem i>elt, zal hij bij
Feyenoord hand- en spandien
sten blijven verrichten, journa
listen te woord staan en pers
conferenties inleiden en afkap
pen („Zo. jullie heb nu wel ge
noeg vragen gesteld, een prettige
dag nog verder").
De UEFA Cup mag dan de beker
van de Europese B-klasse zijn,
Feyenoord pakte hem wel door
van de Duitse kampioen te win
nen. De euforie is daarom ge
rechtvaardigd. Voor twee Feye-
noorders voelde ik woensdag
avond grote blijdschap. Voor
Fred Blankemeijer en voor mijn
vriend Aldo Korpershoek die on
danks zijn dwarslaesie bewon
derenswaardig opgewekt door
het leven gaat. De meeste vrien
den van Aldo zijn Ajax-suppor-
ter en niet zo'n beetje ook. Als
aanhanger van Feyenoord heeft
hij dus als het ware jarenlang
met een extra handicap geleefd.
Hij is gesard bij het leven. Op de
dag van een Feyenoord-Ajax
liep opeens midden over zijn
witte invalidenauto de rode
baan van een Ajax-shirt. Maar
Aldo gaf geen krimp.
Hij en ik zijn een keer bij Fred
Blankemeijer op de koffie ge
weest. In De Kuip dan. Ome
Fred reed hem door het binnen
ste van het toen net verbouwde
stadion. Aldo bezoekt zijn leven
lang wedstrijden van Feyenoord
en zelfs in Milaan was hij laatst
van de partij. Een vliegticket
voor hem en zijn begeleider, ho
telovernachtingen en t wee
kaartjes voorde wedstrijd, het
was een rib uitzijn lijf. Het
deerde hem niet. want het genot
vergoedde alles.
Maar voor de finale kon Aldo
geen kaartjes krijgen. Vandaar
dat ik hem woensdagavond om
tien over half negen heb gebeld.
Mijn mobiele telefoon heb ik
even boven mijn hoofd gehou
den om mijn vriend de Kuip te
laten proeven. Toen ikJKtkeek.
zag ik op het ereterrasvbven mij
Louis van Gaal. De werkloze oe-
fenmeester deed zijn best zo
kwaad mogelijk naar de perstri
bune te kijken. Volgens mij pro
beerde hij ons allemaal met zijn
blikken te doden.
Twee uur later keek ik nog eens
omhoog. Nu blikte Van Gaal ge-
irriteerd opzij. Naar zijn Truus
die als een wilde met een Feyen-
oord-sjaaltje stond te zwaaien.
Ik sloot mijn ogen en in gedach
ten zag ik Ome Fred en Aldo op
hun handen een ereronde lopen.
Jaap Visser
Reageren?
Sportredaclie.ld@daniiate.hdc.nl
leiden - De broers Dennis en Henk Buyn zijn Roodenburgers in hart en nieren. Toch
hebben delen van hun voetballeven zich buiten de Kooidub afgespeeld. Dennis (22,
medewerker bij de gemeentereiniging) speelde in de Ai van FC Lisse en een jaar bij
Lugdunum voordat hij in Noord terugkeerde. Henk (30, werkzaam bij een glasbedrijf,
de voorste op de foto) voetbalde sinds 1996 De Sleutels en w Leiden. Bij die laatste
dub is hij jeugdtrainer, maar de oudste Buyn nam onlangs tijdelijk het roer over bij het
eerste elftal toen trainer Frank van der Kroft werd ontslagen. Dennis en Henk hebben
nog een zus Natasja van 26. Het ouderlijk huis bevindt zich in de Lombokstraat.
Henk: „Dat zou best eens kunnen, maar
zeg daar dan direct bij dat jij met een
betere mentaliteit ook een hoger niveau
aankan."
Dennis: „Misschien dat dat nog bij Roo-
denburg lukt. We zitten voor de zoveel
ste keer in de nacompetitie en hopelijk
promoveren we dit keer eindelijk wél."
Henk: „We hadden vroeger het idee om
ooit samen in een eerste elftal te voet
ballen. Dat zal er helaas niet van komen.
Ik had al sinds de B-junioren last van
mijn knieën en daar ben ik altijd mee
doorgelopen. Dat is de reden dat ik heb
moeten besluiten om te stoppen."
Dennis: „Ik heb tijdens een wedstrijd
een schop tegen mijn knie gehad en
daardoor lig ik er nu al een paar weekjes
uit. Pas als Roodenburg de volgende
ronde van de nacompetitie haalt, kan ik
misschien weer meedoen."
Henk: „Knieën zijn de kwaal van de fa
milie. Samen voetballen is er niet van
gekomen, maar misschien dat ik als trai
ner nog eens Dennis onder mijn hoede
krijg. Voorlopig blijf ik bij Leiden jeugd
trainer, dat vind ik op dit moment toch
het leukste om te doen, maar die paar
weken dat ik inviel bij het eerste elftal,
smaakten naar meer. Wie weet worden
we bij Roodenburg ooit herenigd."
heb de goede tijd van Roo-
nog meegemaakt. Ik maakte
an een Al die op landelijk ni-
tegen enkele bekende
Jeffrey van As van NAC zat
241 dat team. Later speelde ik bij
in de eerste klasse, een
De vraag wie van ons het
heeft of wie het best voet-
lijk te beantwoorden. Op
dat ik bij Roodenburg in
elftal kwam, was de club al af-
de vierde klasse. Henk heeft
veel hoger niveau gespeeld,
denk ik dat ik meer talent
