Kiezers Le Pen willen 'Parijs een lesje leren' Nieuwe aanhang bestaat vooral uit werklozen en middenstanders ZATERDAG 27 APRIL 2002 Jean-Marie Le Pen scoorde afgelopen zondag ook hoog in het noorden van Frankrijk, waar hij in het verleden nauwelijks voet aan de grond kreeg. Foto: Reuters/Xavier Lhospice Jean-Marie Le Pen heeft zijn verrassende resultaat bij de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen afgelopen zondag voor een belangrijk deel te danken aan het stemgedrag van voormalige socialistische en communistische kiezers. De leider van het Front National scoorde met name goed in het oosten, noorden en zuid oosten van het land. 'Alleen hij kan het zootje ingeslapen politici wakker schudden'. door Henk Glimmerveen Sinds afgelopen zondag zit de schrik er goed in bij links Frankrijk. Niemand kon be vatten dat Jean-Marie Le Pen de so cialistische premier Lionel Jospin had verslagen. Le Pen gaat op 5 mei met de zittende president Chirac uit maken wie de komende vijf jaar het Franse staatshoofd zal zijn. Samen met zijn brother in arms Bruno Mé- gret haalde Le Pen bijna evenveel stemmen als Chirac. Veelzeggender nog was dat de leider van het Front National in 35 van de in totaal 100 Franse departementen als eerste eindigde. Met name in het uiterste noorden, in Pas-de-Calais bij de Bel gische grens, en in het oosten (de El- zas en Lotharingen) behaalde de lei der van extreem-rechts spectaculaire overwinningen. Beide gebieden zijn sinds mensen heugenis bolwerken van de commu nistische en socialistische partij. Ook daar is een einde aan gekomen. Vol gens politicoloog Richard Kleinsch- mager van de universiteit van Straatsburg is de doorbraak van Le Pen in de Elzas definitief. ,,Le Pen is al twintig jaar actief, ook in de Elzas. Al die tijd, en niet alleen tijdens ver kiezingen, is het Front hier bezig. Er zijn in de Elzas zondag 200.000 stemmen uitgebracht op Le Pen en op Mégret. Je moet nu spreken van steun aan een Elzasser politieke groepering en je moet ophouden te denken dat dit alleen maai- protest stemmen zijn." Tongen lot Uttenhoffen is een klein dorpje in de Elzas, zo'n veertig kilometer ten noorden van Straatsburg. Er wonen geen buitenlanders, er is geen werk loosheid, misdaad is er een onbe kend begrip. Niettemin haalde Jean- Marie Le Pen er afgelopen zondag ruim 43 procent van de stemmen. In Uttenhoffen gingen zondag 120 mensen naar de stembus, 52 van hen stemden op Le Pen. „De men sen komen er steeds openlijker voor uit dat ze op het Front National heb ben gestemd, alleen tegen buiten staanders willen ze dat niet toege ven", legt Lothaire Weber uit, de ei genaar van het enige café-restaurant in het dorp. Zondagavond bij een pot bier kwa men de tongen echter los, enkelen begonnen zelfs te zingen: 'Le Pen president'. Volgens Weber heeft on geveer de helft van de FN-stemmers zijn steun aan Le Pen gegeven 'om Parijs een lesje te leren'. De andere helft bestaat volgens hem uit 'echte fascisten'. Dertig kilometer verderop ligt Eywiller, een dorpje met 250 in woners. Le Pen haalde er zijn beste resultaat in de Elzas. Van de 138 kiesgerechtigden stemden er 63 op de leider van het Front National (45,65 procent). Met de vier stem men voor Bruno Mégret erbij komt extreem-rechts in Eywiller op 48,55 procent. Volgens burgemeester Francois Lei- bel zijn het voor het merendeel pro teststemmen. „Het is waar dat er weinig problemen in ons dorp zijn, maar de mensen hebben het gevoel dat de onveiligheid uit de grote ste den langzaam maar zeker dichterbij komt. U moet niet vergeten dat in Drulingen, niet ver van Eywiller, Turken zijn gesignaleerd. Men zegt dat ze er een huis willen kopen. Dat vinden de mensen hier niet prettig." Het spectaculairst is de doorbraak van Le Pen in het uiterste noorden, in het departement Nord-Pas de Ca lais, van oudsher een links bolwerk. Communisten en socialisten hebben er tientallen jaren de lakens uitge deeld. Het was de tijd dat de mijnen er nog open waren. Zwarte goud Courrières is een van de gemeenten waar tot voor kort alles in het teken stond van de mijn. De mijn zorgde voor werk, de cafés zaten vol en er was een uitbundig verenigingsleven. Courrières stond model voor de ode 'Les Corons' van Frankrijks topzan- ger Pierre Bachelet aan de mijnwer kers. Het werk was zwaar en risicovol. Bij na honderd jaar geleden werd Cour rières getroffen door een van de zwaarste mijnrampen die het land heeft gekend. Ruim duizend kom pels kwamen er om het leven. Maar het zwarte goud moest blijven stro men. En bovendien, het was eerlijk werk en het loon was naar behoren. De mijnen zijn inmiddels, zoals el ders in West-Europa, op slot; in de directe omgeving werd alleen de koekjesfabriek van LU geopend. En na twee jaar weer gesloten omdat er volgens de hoofddirectie te weinig winst werd behaald. Van het oude Courrières is weinig meer over. Wie kon, maakte dat hij wegkwam. Dat waren er niet veel; de monocultuur van de mijn maakte te veel mensen in Courrières op voor hand kansloos voor de nieuwe eco nomie. En het overplaatsen van filia len van grote staatsbedrijven of een pensioenfonds, zoals in Nederland gebeurde, was in een hiërarchisch geregeerd land als Frankrijk een on mogelijke zaak. Veel mannen in het dorp zijn werkloos. Een aantal van hen bezoekt tweewekelijks de thuis wedstrijden van de eredivisieclub Lens. Het is hun enige verzetje. Toen de socialistische premier Lio nel Jospin enkele dagen voor de eer ste ronde in de gaten kreeg dat hij veel linkse kiezers aan het verliezen was, koos hij Lens uit voor een linkse peptalk. Hij wist evenwel niet meer dan zo'n duizend bezoekers te trek ken. Een veeg teken want Pas-de-Ca- lais was altijd 'zeker' geweest voor links. Maar zondag stemde 24 pro cent van de bevolking van Courriè res op Le Pen. Burgemeester Albert Facon krabt zich vele malen op het hoofd. Hij snapt er niets van. „Misschien heeft het ook nog te maken met de gewa pende overval op het wedkantoor van de paardenraces, zondagmid- In diverse plaatsen in Frankrijk werd de afgelopen dagen geprotes teerd tegen de opkomst van extreem-rechts, zoals hier in Marseille. Foto: Reuters/Jean-Paul Pelissier dag. Daar is een aantal mensen flink mee bezig geweest. Die hebben niet kunnen stemmen en dat scheelt toch altijd zeker een procent", pro beert hij voorzichtig. Politicoloog Christian Wallon uit Lil le is echter resoluut: „Onzin, een op de drie kiezers in het noorden heeft gestemd op een partij die geen de mocratische tradities heeft, hetzij het Front National, hetzij Lutte Ou- vrière" (Arbeidersstrijd - red.). En het opmerkelijke is dat Le Pen zijn stemmen overal vandaan heeft ge haald en dat hij in het hele land een zelfde soort score heeft behaald. Nergens is hij boven de veertig pro cent uitgekomen maar nergens is hij ook onder de vijf procent gedaald." Wegblijvers Wie volgens Wallon in de eerste ron de op Le Pen heeft gestemd, zal dat in tachtig procent van de gevallen ook in de tweede ronde doen: „Zijn electoraat is wat betreft heel loyaal Maar wat de heersende klasse in Frankrijk vooral zorgen baart is het feit dat het potentieel van Le Pen nog veel groter lijkt te zijn. Het on derzoeksbureau Sofres kwam on middellijk na sluiting van de stem bureaus zondagavond met de mede deling dat 43 procent van de sympa thisanten van Le Pen en Mégret niet was gaan stemmen. Als ze wel het kieshokje hadden bezocht zou de FN-leider ver voor Chirac zijn geëin- digd. Het aantal wegblijvers was afgelopen zondag zelfs voor Franse begrippen abnormaal hoog (28 procent), maar volgens de Sofres-onderzoekers is de aardverschuiving in de Franse poli tiek niet veroorzaakt door de massa le absentie van de kiezer. Le Pen heeft zelfs meer last van de lage op komst gehad dan de Groenen, de Gaullisten en de socialisten, zo blijkt uit de cijfers. Van de sympathisanten voor Mamère bleef 40% thuis. Chirac (29%) en Jospin (25%|hadden daar aanzienlijk minder 1*1 van. De 'nieuwe' stemmers voor extreem rechts kwamen deels uit de arbei dersklasse, vooral de werklozen, en deels van de middenstand in de klei nere plaatsen die tot dusver traditie getrouw centrum rechts stemde. Jeróme uit een arbeiderswijk in Beau-Marais, een plaatsje nabij Ca lais, is zo'n nieuwe Le Pen-stemmer. In zijn wijk werd nog niet zo lang ge leden vooral op de communistische partij gestemd. Ook Jeröme gaf zijn steun altijd aan de vertegenwoordi ger van de PCF. Hij is sinds twee jaar werkloos en heeft zijn vertrouwen in de kameraden verloren: „Ik heb geen vertrouwen meer in Robert Hue en de communisten. Sinds ze in de regering zitten, hebben ze niks meer voor me gedaan. Ik heb op Le Pen gestemd omdat hij de enige is die het zootje ingeslapen politici wakker kan schudden. Veel ontsla gen werknemers van LU hebben hetzelfde als ik gedaan."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 41