Simonis vreest voor imago RK-priesters GELOOF SAMENLEVING De wonderlijke ontdekking van de dodenweg Oog om oog De dommen, afvalligen en duivelsdienaren Nederlandse Kerk pakt misbruik anders aan ift P< Islamitische rechtbank eistp doodstraf tegen bekeerling Oecumeniscl gebedswake Midden-Oosjro; Smeken om regen donderdag 25 april 2o02 utrecht - De enorme aandacht voor het seksschandaal in de Amerikaanse RK-Kerk leidt bij het publiek tot een 'overtrokken beeld alsof priesters niet deugen'. Dat zegt kardinaal Simonis naar aanleiding van het topberaad van Amerikaanse kardinalen met de paus en hoge Vaticaanse functio narissen in het Vaticaan. Simonis benadrukt dat hij sek sueel misbruik door priesters beschouwt als 'een misdaad die de wereld uit geholpen moet worden'. Maar priesters die zich daaraan schuldig maken, krijgen volgens hem veel meer negatie ve publiciteit dan andere hulp verleners die in de fout zijn ge gaan. „Daardoor ontstaat de in druk dat priesters niet te ver trouwen zijn." De aartsbisschop van Utrecht noemt de tientallen gevallen van seksueel misbruik van minder jarigen door priesters die in de Verenigde Staten boven water zijn gekomen, een 'afschuwelij ke zaak'. „Het is allereerst af schuwelijk voor de slachtoffers, die voor het leven beschadigd zijn. Maar het is ook afschuwe lijk voor de overgrote meerder heid van de priesters, die het ce libaat omwille van God en de mensen beleven." Simonis hoopt dat van de bloot legging van het 'ernstige kwaad' van seksueel misbruik door priesters een preventieve wer king uitgaat. Ook de 'zorgvuldi ge' aanpak van het probleem in de Nederlandse RK-Kerk helpt volgens hem nieuwe gevallen te voorkomen. Een zorgvuldige se lectie van kandidaten voor het priesterschap is van groot be lang, benadrukt de kardinaal. Voordat kandidaat-priesters kunnen worden gewijd, moet duidelijk zijn dat ze een bewuste keuze voor het celibaat maken. „Het op de koop toe nemen van het celibaat is er absoluut uit." Op de priesteropleidingen wordt volgens Simonis 'zeer open' over het probleem van seksueel misbruik gesproken. Enkele tientallen jaren geleden, toen de seksuele revolutie in volle gang was, namen priester opleidingen volgens Simonis wel eens te gemakkelijk studen ten aan, onder wie ook praktise rende homoseksuelen. Homo seksuele mannen die ervoor kie zen om geen seksuele contacten te hebben, zijn 'niet per se on geschikt voor het celibaat', aldus Simonis. De kardinaal ziet niets in een discussie over opheffing van het celibaat. Volgens hem is nooit aangetoond dat het celibatair le vende mensen zich vaker aan seksueel misbruik schuldig ma ken. rijswijk/anp - De aanpak van seksueel misbruik door pries ters in de Nederlandse RK-Kerk verschilt nogal van die in de Verenigde Staten. Het belang rijkste onderscheid is dat de bisschoppen in Nederland in 1995 de landelijke stichting Hulp en Recht hebben inge steld. Daar kunnen mensen met hun klachten terecht en kunnen slachtoffers hun recht halen. Daardoor komen meldingen van seksueel misbruik door priesters in Nederland meestal niet bij justitie terecht. In de Amerikaanse RK-Kerk bestaat zo'n instelling niet. Daar geldt de richtlijn dat bisschoppen zich moeten houden aan wet telijke bepalingen over het mel den van seksuele misdrijven aan justitie. Gevallen van seksueel misbruik komen dan ook vaak voor de rechter. Amerikaanse bisdom men hebben al honderden mil joenen dollars aan schadever goedingen moeten betalen. De Amerikaanse bisschoppen conferentie vaardigde in 1992 algemene richtlijnen voor de aanpak van seksueel misbruik uiL Daartoe behoren onder meer het snel reageren op ge loofwaardige beschuldigingen, het doorgeven ervan aan justi tie, het schorsen van beschul digde priesters en de zorg voor de slachtoffers. Niet alle bis schoppen blijken echter even ijverig te zijn in de toepassing ervan. De verwachting is dat het top beraad van de Amerikaanse kardinalen met de paus en ho ge Vaticaanse functionarissen de aanzet zal geven tot heldere, uniforme richtlijnen. Omdat de bisschoppen in Ne derland een eigen kerkelijke aanpak van seksueel misbruik kennen, zullen ze namen van beschuldigde priesters niet snel aan justitie doorgeven, zei C. Angenent van Hulp en Recht onlangs. Van de tachtig klach ten die sinds 1995 bij de stich ting zijn binnengekomen, was 5 procent ongegrond. In de an dere gevallen is het op een of andere manier tot veroordeling gekomen, in kerkrechtelijke of civielrechtelijke zin. Het is bij de stichting niet be kend dat bisschoppen in Ne derland priesters die zich aan seksueel misbruik schuldig hebben gemaakt, de hand bo ven het hoofd hebben gehou den door hen naar een andere parochie over te plaatsen. Ook zijn er in Nederland, in tegen stelling tot de Verenigde Staten en andere landen, geen be schuldigingen tegen bisschop pen zelf ingediend. Hans Jilesen wil geheimen inquisitie ontsluieren door Stephan Jongerius Hans Jilesen uit Veghel raakte in Spanje in de ban van de doden weg: kaarsrechte lijnen in het landschap waarop vroeger de do den werden begraven. Hij heeft nu in Brabant de 35 kilometer lange Lambertuslijn ontdekt - een lijn waarop hij zelf geboren is. In twaalf bijeenkomsten aan die lijn vertelt hij dezer dagen zijn sma kelijke verhalen. Op een van zijn zwerftochten door Spanje stuitte Hans Jilesen jaren geleden op een bijzondere plek. Rond een bron in het bin nenland van Catalonië bleek een zeer levendige devotie plaats te vinden. In en rond het kapelletje hoorde hij verhalen over verschijningen, wonder baarlijke genezingen en ufo's. Jilesen - voormalig televisiema ker voor NOS en VPRO - was op slag gefascineerd, zonder te we ten waarom. De bron van Forès bleek opgedroogd, maar in 1982 weer tot stromen te zijn gewekt door Juan Diez, een 'door Rome naar de Pyreneeën verbannen priester'. Maar Jilesen ontdekte dat de plek ver daarvoor al een druk bezocht pleisterplaatsje was. Bij de bron is een begraaf plaats uit het stenen tijdperk ge vonden; iets verderop zaten 75.000 jaar geleden al de Nean derthalers. Los van alle sterke verhalen stond voor hem vast: dit is een uiterst krachtige plaats. Weer thuis, zo gaat het verhaal verder, heeft hij een detailkaart van het driehoekige dal waarin de bron schuil gaat, opgehan gen in de keuken. Geen dag ging voorbij of hij bestudeerde de omgeving. Tot hij plots ontdekte dat de bron aan een rechte lijn ligt tussen een kerk en twee ka pellen. „Toen ik dat vertelde aan een Spaanse kennis, reageerde die enthousiast: je hebt een Sint Michaëlslijn ontdekt!" In boeken snuffelend en infor merend kwam Jilesen erachter Het geloof aan krachtlijnen is vooral sterk in Engeland. Stenen cirkels als Avebury en Stonehenge gelden daar als knooppunten van energie. Foto: AP/Alastair Grant dat zulke lijnen bekend zijn als lichtwegen of dodenwegen. Kaarsrechte paden moeten het ooit zijn geweest die de funda menten vormden van een verlo ren geraakte cultuur. Op de kruisingen zijn resten aangetrof fen van grafheuvels, hunebed den en steenkringen. De doden werden er 'gevangen in het licht', zodat hun zielen niet ein deloos bleven ronddolen. Al ver voor Christus moet het openbare leven zich langs die lijnen hebben afgespeeld, maar de christenen borduurden erop voort. Dateren de eerste meldin gen over de lichtwegen van het begin van de negentiende eeuw, in 1982 legde de Oostenrijkse ar chitect Jörg Pumer het lijnen spel bloot in een proefschrift. Pumer ontdekte dat alle kerken van vóór de veertiende eeuw op één lijn liggen met andere ker kelijke gebouwen en in die rich ting zijn gebouwd. Zo vormden ze, als schepen in een langge rekt kanaal, richtingwijzers voor reizigers en pelgrims. Purners verdienste is vooral zijn ontdekking dat de inquisitie rond 1350 rigoureus afrekende met deze 'esoterische flauwekul' van kerkelijke leiders die met pendel en wichelroede de ener gierijkste plekken zochten. Niet op aarde, bóven was de hemel. Alle kerken moesten voortaan in oost-westrichting worden ge bouwd. Het moest afgelopen zijn met die paden, met het drukke verkeer tussen dorpen, de uitwisseling van kennis en kunst en de integratie met het joodse en islamitische geloof die langs die lijnen plaatsvond. Dom en onwetend moest de mens zijn. Jilesen kan zich bijna zeven eeu wen later nog kwaad maken over de operatie van de inquisi tie. Maar hij vindt het ook fasci nerend hoe lang en goed het ge heim bewaard is gebleven. Pur- ner droeg echter ook een simpe le methode aan om de lijnen weer te voorschijn te toveren. Met een kompas (om de rich ting van de kerk te bepalen) en een kaart van 1 op 25.000 kan elke leek aan het puzzelen slaan. Overal ter wereld zijn al lijnen herontdekt. In Engeland heten ze bij voorbeeld Sint Michaëls- of Ley-lijnen, in Peru Nazca-lij- nen, in Duitsland Lijkenwegen en in Texas Indianenpaden. Maar overal zijn ze kaarsrecht en verbinden ze de hoogste punten in het landschap. Jilesen zelf is in het voetspoor van de Oostenrijker bezig aan wat hij noemt een 'zoektocht naar waarheden die ons met vuur en tortuur zijn ontnomen'. Toch was er vorig jaar een toe vallige opmerking van een be zoekster van een Veghels café voor nodig (zou onze kerk ook niet op zo'n lijn staan?) om hem op eigen geboortegrond aan het speuren te zetten. Logisch dat hij iets zou vinden leek het niet. De Lambertuskerk dateert im mers van 1852 en is dus van ver na de inquisitie. En toch puzzel de hij uit dat op één onverbid delijk rechte lijn, over een af stand van 35 kilometer, het kerkhof van Vorstenbosch en de kerken en kerkhoven van Haren, Nistelrode, Veghel, en (de oude van) Nederwetten liggen. Alle dragen ze de naam van Lamber- tus. De held van Jilesens verhaal is deken Van Miert, bouwheer van de Veghelse kerk. Hij heeft wel bewust de Lambertuslijn in ere hersteld, hoewel schriftelijk be wijs daarvoor ontbreekt. „Moet ook wel", zegt Jilesen, „want het was absoluut taboe zoiets te doen. Maar Van Miert was een Geheim Kamerheer, had dus toegang tot de curie van Rome en tot de geheime boeken van de inquisitie. Het kan onmoge lijk toeval zijn: de kerk staat niet alleen exact op de juiste plaats, maar heeft ook precies de rich ting van de lijn" Jilesen gelooft heilig in zijn lij nen. Hij is zelf óp de Lamber tuslijn geboren. „Het lijkt alsof het de bedoeling was dat ik de lijn zou vinden". Maar zijn be zetenheid strekt zich uit tot alle' licht- en dodenwegen, de plek ken waar pendels en wichelroe des het hardst tekeergaan en hij zich optimaal voelt. 'Bloed mooie plekken' vind je er. Op twaalf plekken langs het door hem ontdekte assenkruis vertelt Jilesen de komende da gen zijn verhaal over de Lam bertuslijn. Hij wisselt dat nu en dan af met een zelf geschreven lied. Hij heeft wel getwijfeld, ja, of hij zijn kennis zou delen. Hij heeft al ervaren dat een mun- tenverzamelaar en een specu lant de lijnenwetenschap com mercieel hebben uitgebuit. En dat kan niet de bedoeling zijn. Als Jilesen zijn gehoor een slok geneeskrachtig water biedt uit de bron van Florès, houdt hij zijn hand toch ook niet op? Wie de reis ervoor over heeft, kan nog terecht op de volgende avon den. Tenzij anders vernield be ginnen de dia-lezingen om 20 uur. Vanavond Lambertuskerk Vught; Morgen gemeenschaps huis Haren; Zaterdag Koppelaar Nederwetten; Zondag R.K. Paters van de Heilige Geest Gemert (14.00 uur). Entree vier euro. Wrang. Pas eind september wordt Loofhuttenfeest gevierd, maar in de bijbeltekst van deze week, Leviticus 21:1-24:3, wordt er al over gesproken. Hoe wrang om dat nu te lezen! Een loofhut is een schamel on derkomen, van tijdelijke aard. Het dak, dat van loof is ge maakt, is min of meer open, zodat de elementen vrij spel hebben. De loofhut moet - de acht da gen dat je erin moet leven - verschillende dingen terug ha len in je herinnering, zegt de joodse filosoof Philo van Alexandrië (20 voor tot 40 van de gangbare jaartelling): „In rijkdom, je armoede. Wanneer je populair bent en in aanzien staat, je onbeduidendheid. Wanneer je een hoge post be kleedt, dat je een nederig burger bent. Wanneer je geniet van de vrede, de oor log. Wanneer je je op land bevindt, de stormen op zee. Wanneer je wordt om ringd door vrienden in de stad, degenen die eenzaam zijn en naar jouw gezel schap snak ken." De puinhopen van Paars zijn niets vergeleken bij de puinho pen van Jenin, ook al zijn ook door Paars mensen gestorven (zoals een vriend van mij, die op een wachtlijst voor een operatie stond; zijn tumor liet zich daardoor niet weerhou den, die groeide fataal door). Wat de puinhopen van Jenin laten zien, is dat een mens ook nietig en weerloos is als hij een betonnen dak boven zijn hoofd heeft en er een tank door het huis rijdt. „Hoe ouder ik word, hoe meer ik besef dat een mensenleven niets waard is", zei een oude dame deze week tegen mij. „Mijn tante was de allerliefste vrouw die ik heb gekend. De afstand die ze heeft gelopen van het perron waar ze aan kwam tot aan de gaskamer, is dezelfde als tussen mijn huis en het station: vijf kilometer." De Israëli's hebben oorlogs misdaden gepleegd in de Pa lestijnse gebieden. Dat maakt ze niet tot nazi's. Ze zijn er de gelijken door geworden van de Engelsen, de Duitsers, de Fransen, de Russen, de Neder landers, de Zuid-Afrikanen, de Irakezen, de Indiërs, de Pakis- tanen, de Chinezen, de Span jaarden, de Amerikanen, de W Portugezen, de Australiërs, zo maar door. Dat is ergi noeg en joden uit de hele wi reld houdt dat uit de slaap. Ook mij. Maar nazi's zijn ze niet (enl is erg genoeg dat dat moet worden uitgelegd). Een naa ben je als je systematisch, reaucratisch, technocratisc een heel volk uitroeit, na< ze in je eigen denken hebtj et. C degradeerd tot ongedierte, bus: Hoewel ze geen bom bij zicj .„ei hebben, geen geweer vasthi den, geen kwaad in de zinl ben. Hoe verschrikkelijk de dt i raelisch-Palestijnse oorlog Zw is, het is een oorlog, geen u d roeiingsprogramma. Leviticus 21 -24 gaat ook ovi 0 het Wekenfeest (dit jaar op d3'' en 18 mei). Oorspronkelijk de I dat een n, \r - U maar het werd omg01 vormd tot n een feest waarbij hi geven van joodse we de berg Si v wordt ge vierd. Een wet waaii onder ani won staat watillsot ach die TAMARAH BENIMA oorlog, ei ;n ei wat niet. Kortom, 1 oorlogsm ^te daden zijl ^n8€ wat niet. Vechten tegen een vijand absoluut toegestaan, soms van ald> opu zelfs geboden. Maar het ve woesten van het bezit van van schuldigen onder de vijani jf) tegen de joodse wet. Zoals we^j het doden van onschuldigf *ou. dat is. Is er hoop te putten uit de beltekst van deze week? Ni uit de kale tekst zoals we- voor onze neus krijgen: „B lte's letsel dat hij iemand andei "au) heeft toegebracht, moet oc hemzelf worden toegebrat (24:20). Het beruchte 'oog oog, tand om tand'. De tel biedt, letterlijk genomen, soelaas. Troost bieden sl< de rabbijnen, die 1500 jaai leden al de angel van de w uit de tekst probeerden te ken: Het moest wel om eei nanciële compensatie gaa zeiden zij, omdat de idee leen al dat je 'hetzelfde' le zou kunnen toebrengen, surd is. Maar de rabbijnen haddei geen tanks, en de vijand g betonnen huizen. En voorfj individuele onschuldige het niet uit of zij een allerli joodse tante is en hij een e dere Palestijnse man op sl eb z olbe it be iner >t„l Aran derk pers. de tuin mada/ap - Islamitische aankla gers in Nigeria hebben gisteren de doodstraf geëist tegen twee mannen die zich van de islam tot het christendom bekeerd zouden hebben. De rechter heeft de verdachten drie dagen de tijd gegeven om zich tot de islam te bekeren. Ook heeft de rechter de regering van Zamfara, die ruim twee jaar geleden als eerste van een reeks noordelijke Nigeriaanse staten de sharia invoerde, gevraagd duidelijk te maken of bek gen de doodstraf mogen De rechter zei dat in de weliswaar staat dat mosli zich bekeren tot een godsdienst ter dood moeten worden, maar d duidelijk is of de sharia in fara dit toestaat. Als dit blijkt te zijn zal de recht aarzelen het tweetal ter d veroordelen, zei hij. De verdachten zeggen moslim te zijn geweest. BOEKBESPREKING Wie het geloofsnieuws volgt, weet dat op 11 april 2002 een handvol aanhangers van pro fessor Frans Rutten in het Spaanse Maria-oord Garaban- dal hebben gewacht op een na tuurwonder dat het einde der tijden en de wederkomst van Christus zou aankondigen. Zie ken hoopten genezing, gelovi gen op zegening en voor onge lovigen wachtte het laatste oor deel. Het wonder bleef uit. Rut ten trok zich terug als voorzitter van zijn eigen club en hoofdre dacteur van zijn periodiek. Maar voegde eraan toe dat zijn vergissing niet betekende dat hij het allemaal verkeerd had gezien. Het boek 'Maranatha, de ridder en de draak' gaat over de perio de voorafgaand aan 11 april die door schrijver Robert Lemm wordt gekenschetst als 'de apo calyptische strijd van een Ne derlandse topeconoom tegen de verloederde Moederkerk'. De topeconoom is Frans Rut ten, die in het boek de alias Jo ris Stormram kreeg. Deze voor malig secretaris generaal van het ministerie van economi sche zaken en professor in de econo mie met een leerstoel aan de Rotter damse Eras mus Univer siteit, haalde enkele jaren geleden het nieuws met zijn stelling dat de Rooms-ka- tholieke Kerk geleid werd door afvalli gen en be driegers. Al leen de paus, die volgens hem in de greep is van zijn corrupte entourage, blijft voor Rutten boven elke twijfel verheven. Het gevaar schuilt niet zozeer in links georiënteerde Vrijmetsela ren, Acht Mei'ers, milieuactivis ten, aanhangers van new age en humanisten. Die zijn, schetst de ultrabehoudende Lemm in de voetsporen van Rutten, makkelijk herkenbaar en daarom eenvoudig te ont- ROBERT LEMIfcpp Maranatha De ridder en de draak De apocalyptische strijd van een Nederlandse maskeren. Veel ernstiger is de invloed van orthodoxe rooms-katho- lieken die van Ruttens ware pad zijn ge raakt. Zoals daar zijn de kerkelijke hoogwaardig heidsbekle ders in Rome en conserva tieve lekenor ganisaties als Opus Dei. „De weder komst van Christus is voor hen 'een bijbels leerstuk voor een verre toe komst', dat geen enkele beteke nis heeft voor ons leven hier en nu. De hypocriete orthodoxen leggen de nadruk op ritueel en liturgie", schrijft Lemm. Hij gaat in 'Maranatha' ver mee in de kritiek die Rutten heeft op de roomse kerk. Tegelijkertijd beschrijft hij hoe de topeco noom door zijn paranoia en zijn claim op het absolute gelijk een sfeer van wantrouwen cre- eert. Hij vergelijkt de econoom met kapitein Ahab die in zijn blinde haat tegen de walvis Moby Dick zijn schip en be manning opofferde voor de kans het beest te doden. En Lemm voorspelt dat 11 april niets zal opleveren. Waarin hij gelijk heeft gekregen. Maranatha is een boek dat de lezer een interessante kijkje gunt in de keuken van ultra or thodoxe rooms-katholieken, die alle mensen met een andere vi sie op één hoop gooien met de dommen, afvalligen en aan hangers van de duivel. Omdat Rutten, ook volgens Lemm, een man van de daad is met een to meloze energie, zal hij onge twijfeld nog van zich laten ho ren, en is Maranatha vast niet het laatste boek dat over hem wordt geschreven. Onno van 't Klooster Titel: Maranatha, de ridder en de draak Auteur: Robert Lemm Uitgever Aspekt )itg n te ijd toesl kom eei dvvijk derd. nayapura - Jaghdish Dholia, een 51-jarige vrome hindoe, is al negen dagen ingegraven in de Indiase bodem. Hij doet dit om de regengod op andere ge dachten te brengen. Madya Pradesh in Midden-ln- dia gaat al drie jaar gebukt onder droogte. Foto: Reuters/Raj Patidar utrecht/anp - De Raad ken staat zondag in Urn dens een oecumenische wake stil bij het aanhol t< geweld in Israël en de Pt se gebieden. Bij de voi ding van de kerkdief avonds om half acht in kerk, werkt de Raad van samen met het Interk Vredesberaad, de rooms lieke vredesbeweging Pas ij) en de oecumenische stu< gemeente in Utrecht. Tijdens de sobere gebei in de Janskerk wordt si bij de slachtoffers van beide partijen.. Verder is ke, aldus de Raad van een blijk van steun aan bare initiatieven' om een weg dan die van het gewi n< slaan in het Palestijns-" conflict. Via een computerverbii er tijdens en na de vieriifci tact met Palestijnse en sche groepen die een zoeken uit de cirkel van Het is de bedoeling dat eenkomst in Utrecht de in een reeks van wakes steden. norc instai is 1 e de be voor toon 5-isi !J< io|tel aa laar t }l ^an p Sect erkt, in pe ralg, itgew •d >eger til| 'a ov< ;ei oeger [usser festra :n er Jpstn loed iong entief 'in Gerri ;n wi te laa tredei legen Vij sti i rsen sdenl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 14