rijs sms-je
p termijn
ors omlaag
ECONOMIE
'Je hebt altijd pieken en dalen'
Alleen vliegen goedkoper in Groot-Brittannië
Vijftig jaar oude grossier uit Bodegraven redding voor buurtsuper
tandstad
tort zich
p vissers
iuro wordt onvermijdelijk'
Evenwicht in de economie
158
zaterdag 20 APRIL 2002
isterdam/gpd - Het populaire
is-je bereikt in 2004 met 11,5
Ijard berichtjes zijn hoogte-
nt in Europa. Nu worden
landelijks nog tien miljard
15-jes rondgezonden. Door de
komst van nieuwe en beter
richtenverkeer per mobiele te-
oon zullen de aantallen sms-
lin 2007 dalen naar 11,1 miljard
irmaand en gaan de gemiddel-
prijzen per bericht omlaag van
aalf naar zeven eurocent.
zegt het Amsterdamse on-
zoeksbureau Forrester naar
ileiding van gesprekken met
imensen van twintig mobiele
bedrijven in Europa. Sms is
;en de verwachtingen in de
elopen jaren een doorslaand
cces geworden. Met name
igeren versturen veel van de-
orte tekstberichten per mo
le telefoon.
twintig ondervraagde belbe-
jven verwerken ieder voor
maandelijks 156 miljoen
■jes. Daarvan bestaat bijna
gentig procent uit berichten
van persoon tot persoon; de rest
wordt gevormd door servicebe
richten als beurskoersen, weer
berichten en filenieuws. De kos
ten daarvan, nu gemiddeld der
tig eurocent, zullen over vijf jaar
dalen tot twintig eurocent. Nu
krijgen de belbedrijven dertig
tot vijftig procent van de op
brengst van een sms-servicebe-
richt; de rest gaat naar de
dienstverlener. Forrester voor
spelt dat de marges voor mobie
le belbedrijven op dit soort be
richten zullen dalen naar 'een
realistischer vijfden tot dertig
procent.'
Forrester denkt dat operators in
de toekomst sms-jes gewoon
cadeau geven of tegen een lage
prijs aan prepaid-belkaarten
vastknopen. Dat is het gevolg
van nieuw mobiel berichtenver
keer, zoals mms en het donder
dag geïntroduceerde i-Mode.
Volgend jaar wordt een topjaar
voor sms-jes wat betreft de in
komsten voor de belbedrijven:
ze zetten er bijna twintig mil
joen euro per maand mee om.
issel/anp - Een groot deel
de Denen, Zweden en zelfs
Britten denkt dat hun land er
Eindelijk niet aan ontkomt
op de euro over te schake-
Maar de Britten zijn daar
gelukkig mee, blijkt uit een
leren gepubliceerde enquête,
de drie landen zijn de De-
het positiefst over de munt.
Van hen denkt 88 procent dat
de euro vroeger of later de
Deense kroon gaat vervangen.
In Zweden zegt 56 procent blij
te zijn als de euro de kroon zou
opvolgen. Van de Britten ziet 72
procent de euro als onvermijde
lijke opvolger van het pond,
maar 54 procent is daar niet ge
lukkig mee.
ECONOMIE WIJZER
Evenwicht is een begrip dat eco
nomen danig uit balans kan
brengen. Het is een kernbegrip
in de economische theorie,
maar toepassing in de praktijk
vraagt vaak speciale deskundig
heid. Zoiets als vroeger bepaal
de vaklieden in de dijkenbouw
hadden. Zinkstukken ter be
scherming van de dijk moesten
precies op dood tij worden afge
zonken, omdat
ze anders door
de stroming ver
keerd terecht
zouden komen.
Sommige rijs-
werkers konden
het water tot in
de perfectie 'le
zen' en wisten
hun momenten
van afzinken
exact te bepalen.
Ontwikkelt de
economie zich
evenwichtig? Is
de arbeidsmarkt
in evenwicht?
Moeilijk te beoordelen vaak. Op
de effectenbeurs staan hele hor
den betrokkenen permanent de
marktsituatie te beoordelen, ge
voed door een constante stroom
informatie. Het televisiescherm
is haast te klein en internet barst
uit zijn voegen met cijferreek
sen. Vergeleken daarmee is ka
righeid troef op de arbeids
markt. Het beoordelen van de
situatie op de arbeidsmarkt
staat dichter bij het vakman
schap van rijswerkers dan van
beursmakelaars. Het is moeilijk
te (voor) zien wanneer de ar
beidsmarkt zijn dood tij pas
seert.
Het begrip evenwicht komt uit
de klassieke mechanica. Er is
evenwicht als bepalende krach
ten elkaar opheffen. In een
markteconomie zijn dat vraag
en aanbod. Als er precies even
veel huizen of gladiolen of aan
delen Philips worden aangebo
den als er worden gevraagd,
hoeft de prijs niet te veranderen.
Als er een vraagoverschot of een
aanbodoverschot is, moet de
prijs (of het loon) worden aan
gepast, tot er weer evenwicht is.
Op een overspannen arbeids
markt kan loonstijging het
vraagoverschot wegnemen.
In de economische theorie kle
ven aan het begrip evenwicht
grote tegenstellingen. Volgens
sommigen is het hele begrip
evenwicht misplaatst. Er zijn
voortdurend verschuivingen,
uitvindingen, nieuwe produc
ten, nieuwe technieken, nieuwe
ondernemingen, faillissemen
ten, uitstervende beroepen, zo'n
proces kan nooit in evenwicht
zijn. De economie is altijd on
derweg, evenwicht is een waan
voorstelling. Volgens anderen is
het begrip evenwicht wel dege
JOOP HARTOC
hoogleraar micro-economie
Universiteit van Amsterdam
lijk relevant, maar hoef je voor
beleid niet te weten waar je
staat. Dat is het geloof achter
deregulering. Laat markten vrij,
die zoeken zelf hun evenwicht
wel. Een overheid die denkt het
evenwicht te kunnen bepalen
en sturen brengt dat proces al
leen maar in de war.
Evenwicht is niet hetzelfde als
stilstand, en in die zin is dood tij
geen goede
beeldspraak. Een
economie kan in
een dynamisch
evenwicht verke
ren als de aan
stormende jeugd
op de arbeids
markt precies op
weegt tegen de
bedaagde uit
stroom van ge
pensioneerden.
Er is ook even
wicht bij een
groeiende bevol
king wanneer vol
doende gespaard
wordt om de investeringen te fi
nancieren in nieuwe kantoren
en machines, zodat de arbeids
productiviteit op peil blijft. Er
kan dynamisch evenwicht zijn
wanneer voor de afvloeiing van
werknemers uit afstervende be
drijfstakken weer voldoende
werkgelegenheid beschikbaar
komt in de nieuwe groeisecto
ren. Evenwicht bestaat dan uit
draaikolken die prachtig op el
kaar aansluiten.
Het herkennen van evenwichten
is in de praktijk niet eenvoudig.
Zeker niet op de arbeidsmarkt.
Toch moeten CAO-onderhande-
laars de onderliggende situatie
beoordelen om hun standpunt
te kunnen bepalen. De huidige
situatie is niet erg helder. We
komen uit een ovegpannen pe
riode, met oplopeflfe werkloos
heid. We zijn dus onderweg van
vloed naar eb. Maar de econo
mische getijdenbeweging is
minder nauwkeurig dan in de
oceanen, en ook niet eenduidig,
met overschotten in sommige
sectoren en tekorten in andere.
Werkgevers wijzen vooral op de
vooruitzichten die niet zorge
loos zijn. Vakbonden zijn de of
fers van de loonmatiging nog
niet vergeten. Diverse voorspel
lingen wijzen op een aantrek
kende conjunctuur in de loop
van dit jaar. In zo'n onzekere si
tuatie zou het beter zijn het ac
cent vooral te leggen op eenma
lige uitkeringen in plaats van
structurele loonsverhogingen. In
de recessie van 1993 was het
aandeel van de eenmalige uitke
ringen ook hoger dan in andere
jaren. Daarmee verschuif je de
beslissing over het loonpeil tot
je wat meer zekerheid over het
getij hebt.
de beschutting van de groot
handel ook gevonden.
Van Tol is met dochterbedrijf
Versunie in staat om hen in een
etmaal te bevoorraden. Winke
liers kunnen dagverse produc
ten zelfs per stuk bestellen, mits
per rit minimaal 317 euro wordt
besteed. „Ons grapje is dat de
spruitjes per zak gaan", schertst
Aikema. „De concurrentie snapt
niet hoe wij winst maken. De
grote supermarkten stoten de
kleine winkels als niet rendabel
af. Wij draaien het om: wij wil
len zoveel mogelijk kleine klan
ten in het land zodat de afstan
den tussen hen kleiner worden
en onze distributie fijnmaziger."
„Wij zijn gewend de bedrijfskos
ten laag te houden. Wij hebben
geen manager te veel rondlo
pen. Ik heb zelfs geen eigen se
cretaresse. Ons personeel is zeer
productief en daarnaast ook
trouw. Anders dan de grote con
cerns hoeven wij geen verloop
te compenseren met dure uit
zendkrachten."
Toch wordt verondersteld dat in
het segment waarin Van Tol
werkt de klappen blijven vallen.
Aikema lacht naar eigen zeggen
al jarenlang in zijn vuistje. „Het
zou tien jaar geleden al met de
buurtsuper zijn gebeurd. Onze
Troefmarkt is sinds 1998 van ze
ventien naar ruim honderd win
kels uitgebreid. Door de kosten
te verlagen zorgen wij dat een
winkelier veel meer gaat verdie
nen."
Van Tol regelt de centrale in
koop, past desgewenst huisstijl,
inrichting en assortiment van de
winkel aan en begeleidt de win
kelier zonodig, maar laat de
winkelprijzen aan de onderne
mer zelf over. „Het probleem
van de kleine winkelier is dat hij
te druk is om elke week de re
sultaten in de gaten te houden.
Daar dringen wij op aan. Als de
ondernemer elke week zijn
kerncijfers doorgeeft, berekenen
wij het resultaat. Dat is nodig
om tijdig bij te sturen", aldus Ai
kema.
door Cathérine van der Linden
bodegraven - Meer dan eens
slaat algemeen directeur Aalzen
Aikema van Van Tol het aanbod
om winkels over te nemen be
leefd af. Dat is bijvoorbeeld met
Basismarkt van supermarktcon
cern Laurus gebeurd. Ook de
Belgische zakenman die 31 van
deze opgedoekte winkels wilde
voortzetten, kreeg de groothan
del uit Bodegraven niet zover.
„Voor de klanten van een prijs
vechter als Basismarkt zou de
komst van onze eigen winkel
Troefmarkt een te grote veran
dering zijn", zegt Aikema.
Zijn uitspraak typeert de vijftig
jaar oude grossierderij. Met de
jaren heeft Van Tol verschillen
de kleine supermarkten in zijn
gelederen opgenomen - van At
tent tot Cirkel, van Casper tot
Kopak -, maar zelden handelt
het bedrijf daarbij overhaast.
Terwijl Van Tol over een rijk ge
vuld spaarvarken beschikt om
koopjes in te slaan.
Aikema: „Wij doen het op onze
eigen manier. Het scheelt dat we
geen aandeelhouders hebben.
Wij hoeven geen gigantische
winst, goed is voldoende. Ons
geld staat ook gewoon ouder
wets op de bank." Op onrijpe
daden moge Van Tol niet zijn te
betrappen, op onrijpe plannen
wel. De reacties op het uitgelek
te voornemen om post via de
buurtsupermarkt te bestellen,
overvielen directeur Aikema in
een te vroeg stadium.
„We waren een hype. Dagbla
den, praatprogramma's, radio
zenders, NOS Journaal, iedereen
wilde van ons horen hoe we de
macht van de PTT willen door
breken. Ondanks vijftig verzoe
ken om te praten, laat ik me niet
verleiden. We studeren nog op
de mazen in de wet. Met onze
creativiteit schat ik onze kans
van slagen op vijftig procent.
Meer zeg ik er niet over. We ho
pen in juni duidelijkheid te ver
schaffen."
Van Tol is in handen van de fa
milie Van den Hurk, die de
Het magazijn van groothandel Van Tol in Bodegraven die zoveel mogelijk kleine klanten wil bedienen. Foto: GPD/Harry Verkuylen
groothandel van oprichter Piet
van Tol voortzette. Het bedrijf is
één van de weinig overgebleven
zelfstandige grossiers in levens
middelen. De rest is in het afge
lopen decennium door fusies en
overnames opgegaan in grote
ondernemingen. Van Tol be
haalde in 2000 een winst van
563.000 euro uit een omzet van
45 miljoen euro.
Tot de circa 1400 klanten, die
gezamenlijk goed zijn voor een
jaaromzet van 460 miljoen euro,
behoren naast buurtsupers in
Nederland en de Antillen ook
rijdende winkels en de bus die
broodjes verkoopt op bedrijven
terreinen: de Lunchbus. Ook al
lochtone ondernemers hebben
•off Britain' is de uitdrukking
alles in het Verenigd Ko
mrijk dat naar afzetterij riekt.
I'gt menigeen in de mond
ton/en want vrijwel alles is
peperduur. Waarom kost Ike-
'loerlampje 'Jökel' in Groot-
lannië 59 pond (96 euro) en
ederland slechts 35,85 euro?
et echt nodig om 70 pond (114
te rekenen voor een klein,
choten hotelkamertje, en 6
d (10 euro) voor vier bolletjes
5Pijs met twee prutjes slag-
n?
biedt het leven hier ook
lichtpuntjes en het meest
sü alende is wel het verschil in
vliegtarieven. 'Rip off Neder
land' (en de rest van het conti
nent) zou je kunnen zeggen,
want vergeleken met Groot-Brit
tannië zijn de meeste vliegrei
zen vanuit Nederland naar tal
van Europese bestemmingen
nog steeds adembenemend
duur.
Dat komt doordat de succesvol
le prijsvechters Ryanair en easy-
Jet in Groot-Brittannie (en Ier
land) al jarenlang aan de weg
timmeren en hier ook groot ge
worden zijn. Terwijl op het con
tinent de gevestigde maatschap
pijen nog steeds niet helemaal
wakker geworden zijn, hebben
de prijsvechters hier een paar
jaar geleden de kussens al flink
opgeschud. Zo goed dat British
Aiiways en KLM UK zich ge
dwongen zagen eigen prijsvech
ters (Go en Buzz) te beginnen.
Het resultaat is dat iemand met
een beetje flexi
bele agenda van
uit Londen voor
zeer lage prijzen
naar zo'n 80 Eu
ropese bestem
mingen kan vlie
gen. We vertoef
den altijd al ge
regeld in Griekenland, en daar
is, sinds we in Londen wonen,
een weekje in januari aan toege
voegd. Vluchten met easyjet
naai- Athene zijn dan namelijk -
mits vroegtijdig geboekt- spot
goedkoop: een retour voor zo'n
EIGEN
BEURS
Harm Harkema
70 euro, inclusief toeslagen en
belastingen.
Martinair-directeur Verberk zei
deze week dat de stuntaanbie
dingen van de prijsvechters 'een
klein beetje boerenbe
drog zijn' omdat 'er maar
een paar stoelen tegen
die leuke prijs zijn'. Feit
is dat traditionele maat
schappijen in het geheel
geen echt goedkope tic
kets aanbieden en dat
zelfs de duurdere tickets
van de prijsvechters vaak nog
goedkoper zijn dan de ouwe
hap. De tariefstructuur van in
elk geval easyjet is bovendien
bijzonder helder. Kom daar
eens om bij de gevestigde maat
schappijen.
Voordeel van de prijsvechters is
ook dat de rest gedwongen
wordt de prijzen te verlagen,
waaruit eens te meer blijkt hoe
zeer de klant in het verleden ei
genlijk is uitgemolken. Dat de
Nederlandse luchtreiziger -on
danks de beginnende infiltratie
van met name easyjet maar ook
Basiq Air en Ryanair- op Euro
pese vluchten nog steeds te veel
betaalt, blijkt wel uit een kleine
prijsvergelijking tussen louter de
gevestigde maastschappijen.
Op hun gezamenlijke website
www.opodo.com blijkt dat je
voor vrijwel alle Europese be
stemmingen (veel) duurder uit
bent vanuit Amsterdam, dan
vanuit Londen. Het goedkoop
ste retourtje van Schiphol naar
Rome (Alitalia) bijvorbeeld, is
142 euro duurder dan een re
tourtje Londen-Rome met de
zelfde maatschappij. Reden: op
deze route vliegen ook prijs
vechters Ryanair en Go, beiden
trouwens goedkoper dan Alita
lia.
De grote jongens van weleer
gaan blijkbaar pas door de
bocht als ze door de prijsvech
ters flink achter de broek wor
den gezeten. Neem de KLM. De
voormalige nationale trots heeft
op het ogenblik bescheiden
aanbiedingen van Schiphol naar
acht Europese bestemmingen.
Vijf daarvan worden ook aange
vlogen door easyjet. Dat kan
geen toeval zijn.
hen/anp - Via de satelliette-
»n gaat uitzendbureau
ïdstad vissers op zee naar
Ier werk bemiddelen. Het
lendconcern denkt een gat in
markt te hebben gevonden,
idat er steeds minder werk is
ir vissers door de strenger
dende visquota,
schepen overal ter wereld
j inen vissers via de satelliette-
lon aan boord contact op ne-
n met Randstad. „Vooral de
de werkmentaliteit van deze
nsen en hun nautische erva-
maakt ze gewilde matrozen,
chinisten en schippers. Ook
ierlandse baggerbedrijven
izeer geïnteresseerd", lichtte
1 woordvoerder van het uit-
dbedrijf vrijdag toe.
tidee is volgens de zegsman
staan door 'de eigen creativi-
van een intercedent uit Urk.
te heeft het afgelopen jaar via
satelliet zo'n 25 Urker vissers
'andere baan bezorgd,
ïze intercedent ging de satel-
lelefoon gebruiken, omdat
;er vissers over de hele we-
werken. Ze hebben daar-
ir weinig tijd om een uit-
dbureau te bezoeken." Vol-
s de woordvoerder is duide-
dat door de aangescherpte
juota binnen afzienbare tijd
Urker vloot met twintig bo-
wordt afgeslankt.
elke kotter werken onge-
zeven man. Straks hebben
'zo'n 140 Urkers een andere
m nodig", rekent de zegsman
'f .Als je je bedenkt dat Ne
land nog meer vissersplaat-
kent, zoals Scheveningen,
singen en IJmuiden, rekenen
toch op een behoorlijk leuke
kt"
Bestuursvoorzitter Storm van Aegon met pensioen
door Erik van der Struijs
Bestuursvoorzitter Kees Storm
van Aegon droeg deze week op
de jaarvergadering van het verze
keringsconcern het stokje over
aan zijn Amerikaanse opvolger
Don Shepard. Op 1 juli gaat hij of
ficieel met pensioen. „Succes is
heel betrekkelijk."
Meten is weten, vindt de ver
trekkend topman van verzeke
raar Aegon. Dus houdt hij al ja
ren lijstjes bij van zijn activitei
ten. Niet alleen hoeveel uren hij
gewerkt heeft, maar ook hoeveel
brieven hij heeft geschreven,
hoeveel kilometers hardgelopen
en hoe vaak hij zijn moeder
heeft bezocht.Aan het eind
van het jaar kijk ik hoe ik mijn
tijd heb besteed en of het effici
ënter kan."
Als afgestudeerd accountant
vindt Kees Storm zulke statistie
ken 'natuurlijk leuk'. Maar er is
ook een tweede reden: voorko
men dat goede voornemens on
dersneeuwen bij een werkweek
van 75 uur en jaarlijks honderd
dagen in het vliegtuig. „Hoe
vaak zeg je niet tegen mensen
die afscheid nemen, datje ze
niet zult vergeten. Ik maak be
wust tijd om die beloftes na te
komen. Het noteren van zulke
telefoontjes, brieven of bezoek
jes helpt daarbij."
Binnenkort houden de meeste
lijstjes op te bestaan, want
Storm stopt als bestuursvoorzit
ter. Aan het einde van Aegons
aandeelhoudersvergadering gaf
hij donderdag het roer over aan
de Amerikaan Donald ('Don')
Shepard. Op 1 juli gaat hij offici
eel met pensioen. Mei en jurii
rustig uithollen is er evenwel
Kees Storm: „Dit bedrijf heeft veel geld verdiend voor de aandeel-
houders."Foto: GPD/Theo Bohmers
niet bij, want Storm wil zijn bu
reau op 1 juli leeg hebben. Zon
der een spoor van ironie: „Zou
ik na vandaag al wegblijven, dan
krijg je weer stukken in de krant
dat ik voortijdig met pensioen
ga. Daar is geen sprake van. Op
1 juli ben ik 60 jaar en dan mo
gen bestuurders bij Aegon weg."
Fysiek en mentaal had hij best
nog een of twee jaar door ge
kund. „Het probleem was dat
mijn opvolger dan al 57 zou zijn.
Dat wilde ik hem niet aandoen.
Bovendien ben ik al negen jaar
voorzitter. Je moet je afvragen
wat je dan nog kunt toevoegen."
Van druk vanuit de raad van
commissarissen is geen sprake
geweest, verzekert hij. En nee,
dat Aegon na jaren van uitbun
dige groei dit jaar een minimale
winststijging verwacht en de
koers van het aandeel terug is
op het niveau van 1998, heeft
ook geen rol gespeeld. „Je hebt
altijd pieken en dalen", zegt hij
laconiek. „Wat telt is de consti
tutie van dit bedrijf. En die is
goed."
Storm was in 1993 de opvolger
van Jaap Peters, die eveneens
negen jaar aan het roer had ge
staan. Aegon was toen een rela
tief onbekende speler, groten
deels gericht op de Nederlandse
markt. Nu behoort het concern
tot de tien grootste verzekeraars
ter wereld (gemeten naar beurs
waarde en premie-omzet) die
tweederde van zijn winst uit de
VS haalt.
Storm, zoon van een Friese poli
tieman, ging mee in de ontwik
keling. Vooral de laatste jaren
groeide hij uit tot een landelijk
bekende topman: bewierookt
door zijn medewerkers, gepre
zen door de financiële wereld en
verguisd door de politiek van
wege de vijftien miljoen euro die
hij in 1998 opstreek met het ver
zilveren van opties. De hoogste
baas van Aegon stond model
voor de 'exhibitionistische zelf
verrijking' onder topmanagers
waar premier Kok schande van
sprak.
Gezeten tussen de schilderijen
van zijn voorgangers in 'het Ae-
gon-museum' kan Storm zijn ir
ritatie over die kritiek nog altijd
moeilijk verbergen. „Dit bedrijf
heeft veel geld verdiend voor de
aandeelhouders. Het is toch niet
onredelijk als de mensen die
daarvoor verantwoordelijk zijn
iets extra's ontvangen? Het was
eenmalig. De opties die ik de af
gelopen drie jaar heb ontvangen
zijn momenteel niets waard."
Voor zover hij de miljoenen niet
heeft weggeven aan goede doe
len, staan ze geparkeerd op een
rekening bij Aegon-dochter
Spaarbeleg. Storm is geen man
voor een zeewaardig zeiljacht,
een favoriet speeltje van veel
topmanagers, of een tweede
huis op Barbados. Hij heeft een
huisje op Vlieland en een in Balk
(Friesland) waar hij zomers bar
becuet met de buren.
Rijk worden is nooit een doel
geweest. Wel jezelf ontwikkelen
en kennis vergaren in het besef
dat je iets moet maken van je le
ven. „Mensen die één talent
hebben gekregen, moet ik hel
pen daarmee één talent te ver
dienen", zegt hij, refererend aan
de bijbelse parabel, waarin Jezus
zijn volgelingen voorhoudt hun
talenten te gebruiken. „Zelf heb
ik misschien wel vier talenten
gekregen. Dat is een gave waar
ik dankbaar voor ben, maar het
is ook een opgave. Want ik moet
er ook vier verdienen. Die druk
voel ik wel degelijk.
Als ex-topman mag hij (tegen
betaling) gebruik blijven maken
van een Aegon-chauffeur en -
secretaresse. Zijn kantoor in
Den Haag geeft hij wel op. Thuis
in Aerdenhout is een studeerka
mer ingericht. „Het lijkt me gei
nig om weer veel thuis te zijn",
zegt hij grijnzend.
Voor het beruchte 'zwarte gat' is
Storm niet bang. Via enkele
commissariaten, waaronder bij
Aegon zelf, wil hij binding hou
den met het bedrijfsleven. Hij
verheugt zich op de zee van tijd.
„Heerlijk anderhalf uur een
krant lézen in plaats van scan
nen. Met een groot schepnet
visjes vangen in Friesland." En
het verlies aan status? „Ach",
zegt hij. „Ik ben nooit vergeten
dat ik in 1978 het faillissement
heb moeten aanvragen van
Scholten-Honig, waar ik toen fi
nancieel topman was. Succes is
heel betrekkelijk."
