Eindelijk vrij
in het hoofd
;rr» -laas' Kamiel Maase loopt morgen niet door
IDI
hetl
zaterdag 20 APRIL 2002
SPORT
SI
die
Janet van Dijk
:l Maase {30) 'haast' morgen weer in de Rotter-
Aarathon. Voor een verrassing zal hij niet zorgen,
len rr eed de hardloper in 1999 wel, toen hij besloot
e lopen en de op drie na beste Nederlandse tijd
eerzette. Dit seizoen richt de Wageninger, lid van
lAtletiek, zich op de EK in augustus, waar hij uit-
opde tien kilometer.
thet besluit om zich volledig op atletiek te
heeft Kamiel Maase zijn kans op een glan-
maatschappelijke of wetenschappelijke carri-
rgooid.
lang nagedacht voordat ik deze beslissing heb
!n, maar ik kwam tot de conclusie dat dit
chijnlijk niet het geval is. Mijn papieren heb ik,
aan universiteiten in Nederland en in de VS af-
leerd en ik heb vier jaar werkervaring. Als dat
inoeg is om later weer aan de slag te kunnen,
eet ik niet wat wel nodig is. Dan heb ik het over
aatschappelijke carrière. Of het voor de weten-
ook geldt, dat weet ik niet. Die wereld veran-
I snel, en het is niet te doen om alle literatuur
louden. De wetenschap heeft altijd heel hoog
n lijstje gestaan, maar ik heb nu gekozen voor
rt. Ik vind ook heel veel andere dingen leuk en
me kunnen voorstellen dat ik hierna iets heel
ga doen. En daarbij kan je naam als topsporter
del Maase zou zondag de Rotterdam Mara-
et liefst uitlopen.
Ik zou zeer graag de Rotterdam Marathon een
jed voorbereid willen lopen, maar niet komen-
idag. Het is een lang winterseizoen geweest en
iet nu van een wat rustigere periode van twee,
eken. De vorige keer was ik goed getraind voor
n-kilometerwedstrijd vlak daarvoor. Ik was in
En ik merk nu dat de vorm minder aan het
lis."
ien kilometer is leuker dan de marathon.
19 heb ik in Rotterdam enorm genoten van de
ïjd en van het publiek. Het publiek was zo en-
ist en de sfeer was zo uitdagend. Onder andere
besloot ik door te lopen. Vergeleken bij die
ezijn mijn prestaties op de tien kilometer on-
raardeerd door het grQte publiek. Een goede
en op de marathon spreekt meer aan.
altijd voorrang gegeven aan de baanatletiek en
it ik langzaam een ommezwaai gaan maken. Ik
marathons gaan lopen maar ik ben er nog niet
ial uit of ik de marathon op de Spelen in Athe
ne zal lopen. Het is er warm, er is smog en het par
cours is heuvelachtig. Ik weet niet of dat zware par
cours goed voor mij is. Ik ben groot en dus zwaarder
dan de meeste Afrikaanse lopers.
Ik weet niet of de tien kilometer leuker is, op de mara
thon ben ik nog een groentje. Wel kan ik me voorstel
len dat het trainen voor een marathon minder leuk is.
Hoewel ik het niet heel anders zal gaan doen. Het zal
gaan om accentverschuivingen. Want op die training
heb ik ook die 2.10 gelopen in Rotterdam."
3. Vanwege de grote concurrentie zal Kamiel Maase
nooit een medaille winnen op de Spelen.
„Zeg nooit nooit, maar ik acht de kans erg klein. Ik
heb een behoorlijk talent voor hardlopen, zeker voor
een Nederlander of een Europeaan, maar ik weet dat
er veel mensen zijn die sowieso meer fysiek talent
hebben, vooral de Afrikanen. Maar niks is onmogelijk
en ik weet wel dat het minieme kansje op de mara
thon minder miniem is dan het minieme kansje op
de tien kilometer.
Ik heb er geen spijt van dat ik in Sydney niet voor de
tien kilometer heb gekozen maar voor de marathon.
De dertiende plaats was ook geen slechte uitslag. Het
probleem op de tien is dat de Afrikaanse dominantie
zo groot is. Op de marathon zie je vaker dat Europese
lopers ook goed presteren. Dat is toch meer een
kwestie van training, ervaring en wedstrijdindeling
dan van talent, zoals op de tien kilometer.
De concurrentie is groot. Om de tien kilometer onder
de 28 minuten te lopen moet je heel veel doen, en er
zijn heel veel mensen op de wereld die dat doen. Het
is gewoon een gegeven dat heel veel mensen aan atle
tiek doen, zeker op de lange afstanden. Dan komen er
ook meer talenten bovendrijven. Maar ik vind het niet
zo erg, zo is het gewoon. Ik weet, en veel sportliefheb
bers weten ook wat mijn prestaties betekenen.
Atletiek is een mooie sport en het is heel mooi dat ik
ervan kan leven. Ik denk dat ik heel bevoorrecht ben
dat ik dit leven mag hebben."
5. De atleet Kamiel Maase heeft er veel voordeel bij
dat hij ook microbioloog is.
„Zelf heb ik het gevoel dat mijn natuurwetenschap
pelijke achtergrond voordelen heeft. Daardoor ben ik
soms wat beter in staat om dingen te begrijpen. En ik
kijk wat kritischer naar het nut of de onzin van voe
dingssupplementen, hoogtestages, fysiologische pro
cessen. Het zou soms ook nadelig kunnen zijn. Trai-
ningsleer is bijvoorbeeld heel vaag. Het programma
van een trainer is voor 99 procent gebaseerd op erva
ring en gevoel, en bijna niet op wetenschappelijke fei
ten. Het kan nadelig zijn als je daar verder over door
denkt."
6. Trainer Bram Wassenaar is het enige wat Kamiel
Kamiel Maase: „Dat ik niet van Wageningen naar Leiden wil verhuizen, komt omdat ik hier tien minuten van het bos woon. Leiden heeft geen bos, over het langste rond
je in de Leidse Hout doe ik zeven minuten." Foto: Hielco Kuipers
Maase bindt aan Leiden Atletiek.
„Hij is een belangrijke factor, maar niet de enige. Veel
van mijn maatjes zijn er lid, de jongen die mijn web
site onderhoudt, en soms laat ik me masseren door
iemand van de club. In de winter vind ik de trainin
gen van de club bij Duinrell ook heel belangrijk. Tij
dens mijn studie scheikunde heb ik in Leiden ge
woond, van 1991 tot 1998. Ik ben er nog steeds vaak,
ik voel me er thuis. Veel vrienden wonen in Leiden of
in de directe omgeving, mijn vriendin woont er. Er is
ook geen reden om Leiden Atletiek te verlaten. In Wa
geningen heeft de club niet eens een kunststofbaan.
Dat ik niet van Wageningen naar Leiden wil verhui
zen, komt omdat ik hier tien minuten van het bos
woon. Leiden heeft geen bos, over het langste rondje
in de Leidse Hout doe ik zeven minuten. Ik woon hier
op 25 minuten rijden van Papendal waar ik ook veel
train en sinds vorige maand heeft mijn eigen sport
arts een praktijk in Wageningen. Als stad en woon
omgeving is Leiden hartstikke leuk, maar qua trai
ningsomgeving is Wageningen beter."
7. Er zou een commerciële atletiekploeg moeten ko
men.
„Nee. Er zijn wel voordelen aan verbonden, zeker fi
nanciële, maar zelf heb ik nu ook een goede sponsor
en ik heb niet het gevoel dat een commerciële ploeg
op dit moment voor mij een grote verbetering zou
kunnen betekenen. Misschien dat ik dan in een groot
huis zou wonen in plaats van in deze huurflat. De
problemen zoals je die nu in de schaatswereld ziet,
het haat- en nijdverhaal tussen de ploegen, zie ik lie
ver wegblijven. De atletiekunie heeft een kernploeg
opgezet van middenlange afstandslopers en dat is
een goed initiatief. Het zou wel gunstig zijn als daar
een sponsor voor was. De atletiekunie is daar naarstig
naar op zoek."
8. Een lange-afstandsloper is altijd alleen.
„Ik doe behoorlijk veel trainingen alleen. Met ande
ren train ik op Papendal, op vrijdagavond of zondag
ochtend train ik wel eens met Leiden Atletiek mee en
soms bel ik iemand op voor een duurloop. Maar al
leen trainen vind ik niet erg. Lekker de schoenen aan,
het bos in, lekker in je eentje, je hoeft met niemand
rekening te houden, je kunt zelf het tijdstip bepalen.
Voel je je goed, dan ga je wat langer, voel je je minder
dan houd je je in.
Om lange-afstandsloper te zijn moet je wel een beetje
een Einzelganger zijn. Dat ben ik ook wel, ik vind het
niet erg om 's avonds alleen te zijn en zelf een beetje
te rommelen. Ik woon ook niet samen. Ik heb me
nooit alleen of eenzaam gevoeld.
Lange-afstandslopers zijn wel veel rustiger en ingeto
gener dan sprinters, die zijn overal luid en duidelijk
aanwezig. Je moet als lange-afstandsloper ook gedul
dig zijn, je moet het geduld hebben om veel te trai
nen, om het juiste moment uit te kiezen in een wed
strijd."
9. Voor een hardloper is een gezonde geest min
stens zo belangrijk als een gezond lichaam.
„Dat.is waar. Zonder een gezond lichaam en fysiek
talent kom je natuurlijk nergens maar je moet ook het
mentale talent hebben om de trainingen op te kun
nen brengen en om in de wedstrijden diep te kunnen
gaan. Het mentale talent heb je nodig om het fysieke
eruit te halen. Dat is voor mij ook een van de redenen
geweest om me volledig op topsport te gaan richten.
Het is belangrijk om je hoofd vrij te hebben, je moet
niet constant het gevoel hebben dat je öf moet wer
ken, öf moet trainen. Je moet ook tijd hebben om te
ontspannen en om te genieten van een prestatie."
10. Op de EK in München moet Kamiel Maase een
medaille winnen.
„Het liefst wel. Ja, dat is voor mij echt een doelstel
ling. Maar ik weet ook dat het niet makkelijk is. Van
de ongeveer 25 deelnemers zijn er denk ik zeven
kanshebbers, van wie ik er een ben. En dan ligt het
eraan wie een goede dag heeft."
HET ZIT IN DE FAMILIE
RANDJE BUITENSPEL
:1-
net
Waar ik heb gevoetbald? Heb je
ij de jeugd van Leidsche Boys,
VWS, LDWS, LFC, Unita^en van
ste tot mijn 47ste bij UVS. In die
ik ook als trainer begonnen, bij
en later bij de b-selectie van
rvolgens ging ik naar ASC, kwam
als assistent bij UVS en als laat-
de ik de jeugd van SJZ."
..Zo'n lange rij heb ik uiteraard
zat kort bij Unitas, LFC en van
e tot mijn 19de bij UVS. Bij de
1 was ik spits van ASC, UVS en
)s."
Ik kijk met veel genoegen terug
d dat ik assistent was van UVS-
Vim van Zwam. Zijn manier van
leiden - Wally Gallert en zijn zoon Dennis zijn UVS'ers in hart en nieren. Toch zijn de
54-jarige chauffeur en de 25-jarige administratiemedewerker niet actief bij die club.
Wally stapt deze zomer over als jeugdtrainer van SJZ naar w Oegstgeest en Dennis
voetbalt in Docos 1. Hij woont nog thuis aan de Leidse Milanenhorst.
werken vond ik echt geweldig."
Dennis: „Dat kan ik beamen. Onder Van
Zwams leiding heb ik een paar aardige
invalbeurten gemaakt in het eerste elftal
van UVS. Zijn opvolger Paul van der
Zwaan zag het niet in mij zitten, on
danks dat ik topscorer van het tweede
elftal was. Daarom ben ik naar Docos
vertrokken."
Wally: „In Zoeterwoude was het de be
doeling dat ik de jeugd van SJZ naar een
hoger plan zou tillen. Het is jammer dat
dat niet helemaal is gelukt. Toch, een
club als SJZ vind je niet in Leiden. De
betrokkenheid en uitstraling in het dorp
zijn groot. Het is jammer dat onze we
gen zich scheiden."
Dennis: „Ik blijf nog zeker een seizoen
bij Docos en ik hoop dat we ons in de
tweede klasse handhaven. We hebben
een te goede ploeg om te degraderen."
Wally: „De beste voetballer in de familie
komt niet uit dit huis. Dat is ons neefje
Peter. Hij speelde op zijn zeventiende al
in UVS 1. Doordat hij op zondag moet
werken, speelt hij al een tijdje niet meer
op het veld. Jammer."
Dennis: „Mijn vader is een aantal keren
mijn trainer geweest. Bij UVS, zowel in
de jeugd als bij de senioren, en bij ASC.
Ik denk dat dat er niet meer in zit. Het
werd op een gegeven moment tijd om
mijn vleugels uit te slaan. Ik woon nog
thuis dus we zien elkaar vaak genoeg."
tekst: Loman Leefmans
foto: Taco van der Eb
Goed nieuws van de week:
Mohammed Rabbae komt
naar Leiden. Of we politiek én
bestuurlijk wat met deze trans
fer opschieten, is nog nxaar de
vraag, maar voor het voetbal is
de befaamde GroenLinkser een
aanwinst.
Rabbae kon vroeger een aardig
balletje trappen. Inmiddels is
hij 61, dus op zondagmiddag
vlammen in het eerste van UVS
zit er niet meer in. Maar toch,
de bal meer dan tien keer hoog
houden doet hij nog moeiteloos
en voor het slapen gaan fanta
seert Rabbae nog geregeld dat
hij in volle stadions de show
steelt.
Het jongetje in de politicus op
leeftijd is nog springlevend en
dat jongetje wil niets liever dan
voetballen. Wordt Rabbae hier
inderdaad wethouder dan we
ten de wegkwijnende clubs aan
de Boshuizerkade, de Vliet en
waar dan ook in de stad bij wie
zij om bijstand moeten smeken.
Geen politieke partij in Leiden
die de sport werkelijk serieus
neemt. Voor de gemeenteraads
verkiezingen heb ik er de partij
programma's op nageslagen,
maar meer dan wat obligaat ge
neuzel over het stimuleren van
breedtesport kon ik niet ontdek
ken. Ook GroenLinks bracht de
bal niet aan het rollen. En op
eens komen die milieubewuste
socialisten met een sportieveling
van heb ik jou daar op de prop
pen. Als dat geen kiezersbedrog
is.
Als ik het goed heb begrepen,
staan we al voor een voldongen
feit. Rabbae zit feitelijk al in het
stadhuis. Als dat werkelijk zo is,
moet Alexander Pech told de
sport meteen doorschuiven naar
GroenLinks. Is de D66-wethou
der daartoe niet bereid dan
moet er om deze portefeuille
maar gespeeld worden. Ik zou
zeggen op de Breestraat, een
partijtje één tegen één met klei
ne doeltjes en de vier resterende
wethouders kunnen dan mooi
voor paal staan. Hoewel Pecht-
old zijn zoon had kunnen zijn,
denk ik dat Rabbae aan een half
uurtje genoeg heeft om er 66-0
van te maken.
Goed voor het voetbal, maar het
is wel bedenkelijk dit één-twee
tje tussen GroenLinks Leiden en
die brave allochtoon uit het
Rabbae
weet in
ieder geval
hoe het
Leids van de
Boshuizerkade
klinkt
Utrechtse Maarssen. De partij
wil scoren met de bekendste
Marokkaanse Nederlander na
voetballer Dries Boussatta.
Ik moet nog maar zien of Rab
bae als wethouder potten weet
te breken. Als Tweede Kamerlid
heeft hij dat in elk geval niet ge
daan. Rabbae is mij alleen op
gevallen toen hij in de enquête
commissie Van Traa zat die het
geblunder van politie en justitie
met linke opsporingsmethodes
onderzocht. Toen kwam hij be
daard en intelligent over, maar
voor- en nadien heeft hij op mij
als parlementariër niet zo bar
veel indruk gemaakt.
Rabbae zei van de week op een
persconferentie van GroenLinks
nog niet van de ins en outs in
Leiden op de hoogte te zijn. In
eens schoot mij te binnen dat in
het maandblad Johan een ver
haal over zijn voetbalverleden
heeft gestaan. Werd daarin niet
gerept van een korte carrière in
het Leidse voetbal? Ik heb het
opgezocht en ja hoor, toen de
grond hem als politiek activist
in Marokko te heet onder de
voeten werd. nam Rabbae de
wijk naar Nederland. Dat was
ergens halverwege de jaren zes
tig. En voordat hij in Amster
dam economie ging studeren,
verbleef de vluchteling een jaar
of zo in Leiden en voetbalde hij
bij LFC. Dan moet hij Flip Mas-
saar, mister LFC, kennen en
weet hij in elk geval hoe het
Leids van de Boshuizerkade
klinkt. Da's hoe dan ook een
aardig begin. Niet dan?
In Johan juli vorig jaar) stond
dat Rabbae met zijn club Settat
kampioen van Marokko is ge
weest. Hij speelde een soort se-
mi-profvoetbal waarbij de spe
lers soms in natura werden be
taald. Rabbae zeulde ooit een
schaap als overwinningspremie
mee naar huis. Van zichzelf zegt
hij dat hij een linkspoot en een
onverbetelijke pingeldoos was.
Hij was altijd uit op 'le petit
pont', vrij vertaald: de poort.
Het spijt hem dat de kunst van
het poorten (het speltmpan de
bal door de benen van de tegen
stander) zelfs door Brazilianen
nog maar zo weinig wordt beoe
fend. Brazilië, aldus Rabbae.
gaat steeds meer op Duitsland
lijken. Voetbal van een dodelij
ke saaiheid, fysiek en steriel.
Onze aanstaande wethouder
heeft er kijk op.
Woensdagavond de Mannschaft
nog steriel tegen Argentinië zien
zijn? Geweldig hoe die Duitse
mannetjesputters op een hoopje
werden gespeeld door een elftal
dat nog wel aan poorten doet.
En dan te bedenken dat het Ar
gentinië 2 was dat Duitsland in
Stuttgart even de les kwam le
zen. Dat belooft wat als het eer
ste van Argentinië straks in de
wei komt. Ik begin zin in het
WK te krijgen.
Jaap Visser
Reageren?
port redacCie.ld@damialc.hdc.nl
