De weg naar de volkenmoord van Srebrenica SREBRENICA 'Er was in Zagreb geen Dutchbatter die feest vierde' IOD-directeur: Niet Premier Kok heeft rapport over Srebrenica eigenlijk niet nodig jrebrenica-weduwen: Dutchbat ledeplichtig aan massamoord bang voor een beetje controverse dinsdag 9 APRIL 2002 'El Ius/gpd - Zeven jaar na ïeft Nederland de val van mendave Srebrenica nog niet verwerkt. Het rapport Nederlands Instituut voor jcumentatie (NIOD) (publiceert, moet op de rangende vragen een Ij geven. Hoe kon Srebre- ïroeien tot een nationale lek? ndse militairen moesten 94 moslims bescher- en gebied dat door de lie Naties (VN) tot 'veili- i' was uitgeroepen. Op 11 f namen Serviërs deze chter in zonder noe- rdige Nederlandse te- Vrouwen, kinderen en len werden afge- enduizend jonge len zijn vermoord en nog steeds vermist. jcawerd een zwarte e in de Nederlandse ge- iiis. Want na thuiskomst Nederlandse bataljon kt barstte de kritiek los. [de blauwhelmen iets om deze volkerenmoord te voorkomen? Of waren Dutch bat en de moslims simpelweg in de steek gelaten door de inter nationale gemeenschap? De massamoord schokte de we reld: nooit eerder waren zoveel mensen vermoord die onder be scherming van een vredesmacht van de VN verkeerden. Tegelijk wekte de houding van Dutch- bat-commandant Karremans bevreemding. Volgens hem wa ren er in deze oorlog 'geen good guys en bad guys', geen goeden en slechten. Wat speelde zich in vredesnaam af in en rond de enclave? Kort na hun terugkeer begonnen Dutchbatters te praten over de verschrikkingen van de laatste maanden. De intimidatie door de Serviërs, maar ook de bijna vijandige houding van de mos lims die zij juist moesten be schermen. En de verhoudingen waren toch al verstoord omdat hun kameraad Raviv van Rens- sen werd gedood door een mos limgranaat. Ook bleek dat een militair bij de aftocht uit de enclave foto's had gemaakt van gedode moslims. Die foto's zouden mogelijk een bewijs kunnen zijn voor genoci de. Het rolletje werd echter ver prutst in de ontwikkelcentrale van Defensie. Pure oenigheid, meldde defensieminister Voor hoeve. Zijn ministerie besloot daarop alle Dutchbatters te ho ren. Dat mondde in september 1995 uit in het befaamde 'de- briefingsrapport'. Daaruit trok in elk geval Voorhoeve de con clusie dat zijn militairen niets viel te verwijten. Toch bleven steeds nieuwe ver halen in de media opduiken. Over Dutchbatters die zich in ruil voor een pot pindakaas lie ten bevredigen door moslim vrouwen. Over pantserwagens die op hun paniekerige uittocht uit de compound moslims ver morzelden onder hun rupsban den. Over de hulp die Neder landse militairen de Serviërs pal na de val boden bij het selecte ren van de moslims. Keer op keer besloten opeenvol gende ministers van defensie tot aanvullende onderzoeken. Ook werd het openbaar ministerie een paar keer gevraagd uit te zoeken of er strafbare feiten wa ren gepleegd, maar dit bleek nooit het geval. Na grote parle mentaire druk maakte Defensie in 1999 het zogeheten Feitenre laas openbaar, een samenvat ting van debriefingsgesprekken met 460 Dutchbatters. In de Tweede Kamer drong slechts een minderheid aan op een parlementair onderzoek om alles boven water te krijgen, waardoor dat onderzoek er niet kwam. Al in 1996 besloot de re gering het NIOD te vragen een wetenschappelijk onderzoek in te stellen. Tot de weerslag daar van op tafel ligt komt er geen parlementaire enquête, zo be sloot de Kamer. Wel onderzocht een parlemen taire commissie onder leiding van D66'er Bakker in 2000 een aantal vredesmissies, waaronder die naar Srebrenica. De val van de moslimenclave en de nasleep daarvan ging deze commissie echter nauwgezet uit de weg. In 1999 publiceerden de Ver enigde Naties een ongekend kri tisch rapport over de val. Het Nederlandse bataljon had niet genoeg gedaan om de moslims te beschermen, concludeerden de VN. Maar, voegden zij daar gelijk aan toe, de blauwhelmen in Bosnië waren met een onmo gelijke opdracht op pad ge stuurd: om een vrede te hand haven die niet te handhaven was. Frankrijk hield in 2001 een eigen parlementair onderzoek. De Fransen leverden immers des tijds de bevelhebber van de ge hele VN-vredesmacht in Bosnië. De parlementaire commissie concludeerde dat deze generaal Janvier inderdaad luchtsteun voor Dutchbat had geweigerd. Maar op hun beurt kregen ook de Nederlanders harde verwij ten: de Dutchbatters boden te weinig tegenstand aan de Ser viërs en zijn 'gruwelijk tekortge schoten' bij het beschermen van de moslims. Nu komt eindelijk het NIOD met zijn lang verwachte rapport. Dat zal echter alleen maar aan leiding zijn voor nieuwe discus sies. Verschillende Kamerfrac ties hebben net als de militaire vakbonden laten weten hoe dan ook een parlementaire enquête te willen. Voorlopig blijft de val van de en clave weer weken voorpagina nieuws. 'Srebrenica' is een trau ma waar Nederland nooit van los komt en misschien ook niet van los mag komen, al was het maar omdat de nabestaanden van zevenduizend mannen on der een nog veel groter trauma lijden. Val Srebrenica juli 1995 weerbare ^mannen en 4' Ljubovija IrHMtips Cizmici o Moslimvrouwen proberen te V^Bijeceva0 en oudere mannen vluchten Budik A i I worden weggevoerd f §N^M £L, x \o siatina Potocari oMusici ^erf'!.oBukavica Gerovió Kutfi2eco PodgajojbPodo**, ZutkSftl® |(r <J B„nce .Bs.SE- E Donje, r..v Sucèska Zedanjsko Podravno - s O BOSNIË ultatif nignarf' Mant ië reis nd. land. nis Burgers ervan ng en eide r 1.335/ g - Hans Blom zal een 41 j iscussie nooit uit de weg '-at bleek al toen de huidi- teur van het Nederlands voor Oorlogsdocumen- OD) in zijn oratie als ;tjng erkar in 1983 openlijk kens plaatste bij de tdragen opvatting dat je vJuch[ reede Wereldoorlog al- md s0ed of fout kon zijn tOertfr i basis v ede 'In de ban van goed i toerisverwierp Blom die Hij toonde aan dat grotere groep Neder- de bezetter had 'geac- deerd'. De meeste land- hadden zich immers Jen' fa neer gemakkelijk aan de omstancijghecien iidoer^st. Blom was weliswaar eerste die ook het grijs ef, waar voorheen alleen ras van zwart en wit, n opmerking kwam op "tent waarop de belang- 3or de oorlog toenam, iet-historici toonden •hokt door deze aantas- het beeld van het dap- ierlandse volk, dat zich mderd enkele slechteri- laftig bezig hield met (aden en het helpen van onderduikers. Inmid- ten we veel beter. Som- irofiteerden van de de portatie van buren en beken den, maar het overgrote deel van de bevolking probeerde slechts het gewone leven ge woon voort te zetten. Bloms intreerede als hoogleraar Nederlandse geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam kreeg van alle kanten kritiek. Zelfs 'nationaal historicus' Lou de Jong verweet hem te gemak kelijk heen te stappen over het verschil tussen de massamoor denaar Hitier en de Spanjaarden tijdens de Tachtigjarige oorlog. De benoeming van Blom tot di recteur van het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie (RIOD) in 1996 leidde ook al tot opwinding. Blom verheelde zijn mening niet dat het RIOD zich langzaam een beetje moest los maken van de studie van de Tweede Wereldoorlog. In zijn ogen bleef dat wel de kern van het werk, maar de voor- en na- geschiedenis hoorden er ook bij. Ook al zien historici tegenwoor dig vooral de continuïteit in de periode voor en na de oorlog, de bezetting blijft voor velen de meest schokkende ervaring. De naamsverandering van 'Rijksinstituut' in 'Nederlands Instituut' heeft daarbij wel op Bloms instemming kunnen re kenen. De verandering beteken de dat het instituut nadrukkelijk de bestaande directe banden met het ministerie van onder- door Koos van Wees den haag - Nee, zei premier Kok vrijdag in zijn wekelijkse tv-ge- sprek, er is geen minister ge weest die hem na de val van Srebrenica meldde niet langer door te kunnen. Maar 'samen spraken' waren er wel geweest, waarbij ministers 'in collegiale zin, terugkijkend op de moeilij ke periode' hem vroegen hoe hij aankeek tegen de vraag of ze nog wel verder konden functio neren. Morgen verschijnt het rapport van het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (NIOD) over Srebrenica, en nu al is duidelijk dat daarbij de vraag centraal komt te staan waarom er nooit politieke con sequenties zijn getrokken uit de dood van ruim zevenduizend door Dutchbat beschermde moslims. PvdA-minister Pronk leek vorige week al een voor schot te nemen toen hij zei dat 'we' gefaald hebben. Maar ook Pronk, in 1995 nog minister van ontwikkelingssamenwerking, functioneerde gewoon door. De uitkomsten van het Srebre- nica-onderzoek zijn niet alleen interessant wegens de nog vele onbeantwoorde vragen. Ze kun nen ook grote gevolgen hebben voor de heersende politieke eli te. In elk geval alle paarse partij en hebben een nauwe betrok kenheid bij Srebrenica. De be oogde premiers van PvdA en VVD, Melkert en Dijkstal, waren beiden minister in het toenmali ge kabinet eerste kabinet-Kok, Dijkstal zelfs vice-premier. Ook de huidige vice-premiers Borst (D66) en Jorritsma (WD) zaten toen al in de regering, evenals Zalm en Van Aartsen, Pronk en Kok zelf. En van de Ka merleden die toentertijd instem den met de uitzending, en opge lucht ademhaalden toen Dutch bat veilig in Nederland terug keerde, zit nog steeds het me rendeel op zijn plaats. Alleen de meest verantwoordelijke minis ters Voorhoeve (defensie, WD) en van Mierlo (buitenlandse za ken, D66) zijn in 'Paars 2' nier teruggekeerd. Het betekent dat het huidige ka binet zich in het zicht van de verkiezingen alsnog moet verde digen tegen alles wat er indertijd is misgegaan. Kok zelf sloeg de ze week in een kort Kamerde- batje al een piketpaaltje. Voor hem staat centraal of hij. met de kennis van toen, anders zou hebben gehandeld dan hij toen gedaan had, ondanks wat we nu weten. „Dat is voor mij de maat der dingen." Het is een vraag waarvoor het antwoord van het NIOD eigen lijk niet is nodig is. Want wie kon weten dat die Serviërs zou den overgaan tot het afslachten van 7000 mensen. Maar het is maar de helft van het verhaal, de puur politieke. Er is ook nog zoiets als een morele verant woordelijkheid. Voorhoeve weigerde indertijd af te treden omdat dat uitgelegd zou worden als een schuldbe kentenis. Daar valt iets voor te zeggen. Maar nu gebeurde het omgekeerde. Door te blijven zit ten leek het alsof Nederland overging tot de orde van de dag, en geen verantwoordelijkheid aanvaardde. Als alle ministers van toen nu Koks 'maat der dingen' volgen blijft dat beeld bestaan. Politieke consequenties zullen dan ach terwege blijven. Tenzij een van die ministers van toen nu alsnog gevolg geeft aan de eigen onvre de over dat 'falen' waarover Pronk sprak. „Een minister blijft zelf verantwoordelijk voor het antwoord op de vraag: ga ik door of niet?", zei Kok afgelopen week. Het is afwachten wie die vraag nu ontkennend beantwoordt. i/gpd - „Ik heb met mijn eigen ogen e mijn zoon werd weggehaald door een it-militair. Hij werd overgeleverd aan de Je extremisten. Lafaards waren het, die ndse blauwhelmen. Ze moesten ons be- maar toen de Servische troepen Sre- fcinnenvielen, werden onze mannen afge- I vermoord." fSubasic (54) is lid van de delegatie 'Vrou- Srebrenica'. Samen met drie lotgenoten je op uitnodiging van het Interkerkelijk teraad (IKV) een bezoek aan 'het land van prdam werd zondag het startsein gegeven ji al jarenlange zoektocht naar de waar- iter de genocide in de moslimenclave Sre- E j waarbij in de zomer van 1995 duizenden fi !werden vermoord. De vrouwen zullen ook in Den Haag aanwezig zijn bij de pre- D s van het NIOD-onderzoek naar de val van ica. krouwen, die al sinds 1997 jaarlijks een jan Nederland brengen, is het glashelder: „Dutchbat is medeplichtig aan de massamoord. De blauwhelmen hebben samen met de Serviërs onze mannen weggehaald. Dat hebben wij met onze eigen ogen gezien. Wij willen nu eindelijk namen en rugnummers van de militairen die ver antwoordelijk zijn voor de genocide. Ook de Ne derlandse oorlogsmisdadigers moeten worden veroordeeld." Vol afschuw verwijzen de vier vrouwen naar de beruchte foto van overste Karremans die het glas heft met veroveraar Mladic. „En het allerpijnlijkste is: Karremans werd bij thuiskomst in Nederland bevorderd tot kolonel. Met deze promotie gaf de Nederlandse regering in onze beleving goedkeu ring aan de massamoord. Dat is voor ons onbe grijpelijk", zegt Hasja Selimovic (52), die drie zo nen, haar man en haar broer is kwijtgeraakt. De delegatie is tot nog toe zwaar teleurgesteld in de houding van de Nederlandse regering. De vrouwen eisten eerder een parlementaire enquête, maar kregen geen gehoor. „Het wordt hoog tijd dat Nederland schuld bekent en zijn verantwoor delijkheid neemt voor de hel in Srebrenica." door Hans Leber huizen - Bij ruim vierhonderd Dutchbatters uit 1995 worden morgen met de presentatie van het Srebrenica-rapport de won den waarschijnlijk weer openge reten. Voorzitter Roland Boom van de vakbond voor 'beroeps be paalde tijd' (BBTV) over zeven jaar nazorg. „Ik ben blij dat ik niet heb mee gemaakt wat zij hebben meege maakt. Ze deden hun best, maar worden tot op de dag van van daag op de gebeurtenissen afge rekend. Ze moeten allemaal ver der met hun schuldgevoel. Dat dubbele: je was er bij, kon niets doen en nu zijn er zevendui zend mensen dood. Het groot ste deel van de Dutchbatters heeft nazorg. De enkeling die dat niet heeft, ontkent het nog. Die komt later.- en ik ben bang harder - aan de beurt." „Bij dat zogeheten feest in Za greb, toen ze terugkwamen van Srebrenica, was er geen Dutch batter die feest vierde. Ik was er zelf ook. Her en der zag je die gasten in kleine groepjes zitten. Met hun eerste biertje sinds maanden, verdwaasd over wat er was gebeurd. Vooral de vaste staf van de Nederlanders in Za greb vierde feest. En Willem- Alexander natuurlijk. De Dutch batters niet." .Aanvankelijk werden ze met groepjes tegelijk opgevangen. Mochten ze even vertellen dat ze 's nachts badend in het zweet wakker werden, met een paar anderen erbij. Wie praat er dan wel? Het dertiende bataljon Luchtmobiele Brigade uit Assen werd de maanden daarna snel ontmanteld. Of het een beslis- Kroonprins Willem-Alexander in gesprek met VN-militairen in kamp Pleso in de Kroatische hoofdstad Za greb. Foto: ANP/Toussaint Kluiters sing van Defensie was, kan ik niet hard maken, maar het viel wel op dat iedereen vrij snel er gens anders werkte. En daar was niemand om mee te praten. Daar werden ze aangekeken als watjes, zeker als ze wilden ver tellen wat hen dwars zat. Daar heeft Defensie het klimaat niet voor." „Militairen die problemen heb ben, zeggen dat niet op de ka zerne. Die gaan naar de huisarts van hun vrouw omdat ze bang zijn dat de militaire arts dingen in hun dossiers stopt. Hoezo moeten militairen niet zeuren? Het zijn toch ook mensen? Je kunt ze maar beter opvangen. Kijk maar naar de mannen die in Libanon hebben gezeten. Er zijn er genoeg waar het nog slecht mee gaat. Enkelen zijn er zelfs niet meer omdat ze een einde aan hun leven hebben ge maakt. Bij Dutchbat is daar ook één geval van bekend." „De militairen dronken soms een borrel met de mensen. In diensttijd, zo gaat dat nu een maal in die landen, dat is gast vrijheid. Ze hebben af en toe koffie voor hen gesmokkeld, knuffelberen gebracht of foto's van gezinnen genomen en laten ontwikkelen. Voor Vluchtelin genwerk, dat dat regelde, smok kelden ze af en toe geld van Bosniërs in Nederland mee naar de families in Srebrenica. Dat was ook de realiteit van Dutch bat in de maanden voor de val." „Natuurlijk gingen er Dutchbat ters in de fout. Moslimvrouwen die zich prostitueerden, bede lende kinderen die een aan maakblokje met jam kregen, mi litairen met extreemrechtse ideeën, het zal allemaal wel ge beurd zijn. Maar tijdens de val zaten er 450 militairen, van wie het gros tussen de 18 en 24 jaar was, een doorsnee van de Ne derlandse bevolking. Dan ge beuren die dingen, zijn er gas ten die misbruik maken van de situatie. Negenennegentig pro cent van de Dutchbatters heeft die dingen niet gedaan, maar wordt er wel op afgerekend." „De gewone soldaten van Dutchbat begrepen niet waar om de strijdbare moslimman nen op de ochtend van de val met hun geweren waren ver trokken. 'Je verdedigt huis en haard toch?', dachten de mees ten. Nederlanders begrijpen de Dutchbatters niet. Daarvoor moet je daar geweest zijn. Op verjaardagsfeestjes, bij de voet balclub, op straat; overal wor den ze eraan herinnerd. O, was jij een van die soldaten die er bij waren toen zevenduizend men sen om het leven kwamen?" „De reden dat het zo fout ging, t lag niet in Srebrenica. Die lag op hoog niveau. Daar zal geen en kel onderzoek, ook dat van het NIOD niet, helderheid over ver schaffen. Daarom moet er een parlementaire enquête komen." wijs verbrak. Als NIOD maakt het instituut nu deel uit van de Koninklijke Academie voor We tenschappen, en is het op grote re afstand van de rijksoverheid geplaatst. Dankzij deze nieuwe opzet kon het NIOD ook ingaan op het verzoek van de minister raad een historisch onderzoek te verrichten naar de gebeurtenis sen rond Srebrenica. Die beslissing zorgde opnieuw voor discussie rond Hans Blom. Maar weinigen vertrouwen er op dat het onderzoek ook wer kelijk onafhankelijk en objectief heeft plaatsgevonden. Bij de presentatie van de opdr acht weerlegde Blom de twijfels, ge uit door Kamerleden en collega historici, over de onafhankelijk heid van zijn instituut. Blom: „De minister financiert ons, maar heeft niets te zeggen over onze publicaties." Slechts in één geval zou het on derzoeksinstituut de opdracht teruggeven:Als we weten hoe het is gegaan rond Srebrenica, maar de wettelijke beperkingen het ons onmogelijk zouden ma ken dit adequaat te verwoor den", aldus Blom. Die situatie heeft zich echter niet voorge daan. Het RIOD werd NIOD - en daarmee onafhankelijker - en het rapport is geschreven. Blom vond dat het onderzoek niet alleen zou kunnen gaan over wie verantwoordelijk was NIOD-directeur Blom. Foto: GPD/Sieko Kloosterhuis voor de val van de moslimencla ve die uitmondde in een massa moord op vijf- tot achtduizend mensen. Het onderzoek moest vooral leiden tot een beter be grip van de complexe ontwikke lingen die tot de massamoorden hebben geleid. Blom: „We zul len ons ook onthouden van ex pliciete politieke en morele oor delen. We beseffen natuurlijk wel hoeveel politieke lading dit onderzoek zal krijgen." Abdurahmanovic, Munira Subasic, Hasja Selimovic en Hajra Catic. De delegatie uit Srebrenica stelt r in Amsterdam. Foto: GPD/Marisa Beretta

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 5