SPORT
Zwemster Willy den Ouden van glorie naar misère
Shock
LINKS
BUITEN
Confetti taboe in
Japanse stadions
tokio - Niet alleen vuurwapens,
messen, stenen en explosieven
zijn verboden in de Japanse sta
dions waar in juni voetbalwed
strijden van het wereldkampi
oenschap plaatshebben, maar
ook de onschuldige confetti.
Maakt veel te veel troep, aldus
de Japanse politie. „Een hei
dens karwei om schoon te ma
ken." De politie van Japan heeft
een lange lijst met attributen
openbaar gemaakt die toe
schouwers absoluut niet bij
zich mogen hebben. Ook para
plu's zijn uit den boze, want die
zijn te gebruiken als steekwa
pen.
Nep-stadion heet
Pnskas-stadion
Boedapest - Het Nep-stadion in
Boedapest is door de Hongaar
se regering omgedoopt in Pus
kasstadion. De naamswijziging
is een eerbetoon aan Ferenc
Puskas. De legendarische voet
baller werd afgelopen dinsdag
75 jaar. Puskas bracht op die
dag een kort bezoek aan het
Nep-stadion (volksstadion) en
voetbalde even met 75 kinderen
die hem een gelukkige verjaar
dag wensten.
'Prosinecki moet
roken afzweren'
zacreb - De Kroatische skiheid
Ivica Kostelic wil dat zijn land
genoot en voetbalinternational
Robert Prosinecki met roken
stopt. „Dat is in ons nationaal
belang. Kijk hoe hij speelt en
loopt, als een roker. Zou hij
stoppen, dan krijgt niemand
hem meer van de bal", zei Kos
telic. Middenvelder Prosinecki,
die in de Engelse eerste divisie
bij Portsmouth onder contract
staat, rookt een pakje per dag.
Ondanks zijn nicotinezucht en
zijn 33 jaar speelt hij een be
langrijke rol in de plannen van
bondscoach Mirko Jozic voor
het komende WK in Japan en
Zuid-Korea. „Op zijn positie
hebben we geen betere", zei Jo
zic.
Athene en Apollo
mascottes Spelen
athene - Twee 'belvormige'
poppen, naar klassiek Grieks
voorbeeld, in een blauwe en
oranje outfit zijn de officiële
mascottes van de Olympische
Spelen van 2004 in Athene. Ze
stellen de zonnegod Phoebos
Apollo voor en diens zus Athe
ne, godin van de wijsheid, te
vens beschermvrouw van de
Griekse hoofdstad.
Jockey verbetert
55 jaar oud record
londen - Jockey Tony McCoy,
gespecialiseerd in hindernisra
ces, heeft een van de oudste en
hoogst aangeschreven records
in de Britse paardensport ver
beterd. Hij boekte zijn 270ste
overwinning van het seizoen.
Dat is er één meer dan Sir Gor-
dan Richard in 1947. De in het
Ierse county Antrim geboren
McCoy (27) begroette zijn eer
ste overwinning in 1994 (Exe
ter). Ruim vijf jaar later was hij
al aan zijn,duizendste toe.
maandag 8 APRIL 2002
De Rotterdamse zwemster Willy den Ouden
was supersnel en mooi. Die combinatie
maakte haar tot één van de meest gefotografeerde
sportsterren van voor de Tweede Wereldoorlog.
'A flashing mermaid', noemde Engelse zwemex-
pert Pat Besford haar.
Een natuurtalent zonder weerga was ze ook. Nau
welijks van de lagere school af behoorde ze al tot
de Europese top. Op 13-jarige leeftijd werd ze bij
de Europese kampioenschappen van 1931 in Pa
rijs tweede op de 100 meter vrije slag en lid van
de 4 x 100 meter vrije slag ploeg die de titel ver
overde. Een jaar later behaalde ze op beide num
mers zilver tijdens de Olympische Spelen in Los
Angeles. Een interview uit die tijd met haar
coach, mevrouw P. van Wuyckhuise-Groen, gaf
inzicht in het trainingsschema van de piepjonge
kampioene: 'Willy traint per dag 30 of 45 minu
ten. Een aantal malen de 100 meter, na iedere
honderd meter even rusten, daarna wat arm- en
beenoefeningen en dan is het uit. Men moet niet
vergeten, Willy is pas veertien en wij doen het
kalmpjes aan. Wat de levensregel betreft: veel
biefstuk, eenige glazen melk per dag en op tijd
naar bed'. Toen was topsport nog heel gewoon.
In de jaren die volgden brak ze alle wereldrecords
tussen 100 yards (als eerste zwemster binnen de
minuut) en 500 meter. Haar hoogtepunt viel tus
sen de Spelen van 1932 en 1936 in. Bij de EK in
1934 in Maagdenburg won ze de 100 meter vrije
slag en met haar teamgenoten de 4 x 100 meter
en eindigde ze als tweede op de 400 meter.
Toen ze wat ouder werd en een reputatie had op
te houden, kwam ook haar achilleshiel aan het
licht. In races zonder tegenstand van betekenis
was ze razendsnel, als er hard gevochten moest
worden voor de overwinning bleek ze mentaal
kwetsbaar.
Willy den Oudens schoonste uur brak aan op 27
februari 1936, een half jaar voor de Spelen van
Berlijn. In een bomvol Amsterdamse Sportfond-
senbad roffelde ze in een race zonder zwemsters
van naam de 100 meter vrij af in 1.04.6. Een we
reldrecord dat bijna twintig jaar stand hield en
pas verbeterd werd door de legendarische Dawn
Fraser.
In de olympische finale van 1936 wachtte haar
echter formidabele tegenstand. Tot twintig meter
voor de finish leek ze op goud af te stevenen,
maar in de beslissende fase zakte ze weg naar de
vierde plaats. Wel zwom ze voor de 4 x 100-me-
terploeg een sterke derde honderd meter, waar
door ze toch nog met goud Berlijn kon verlaten.
Daarna bouwde ze haar zwemcarrière af. Het
laatst kwam ze in actie op het EK 1938, waar ze
met de estafetteploeg tweede werd.
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog
bevond ze zich in Londen voor het opnemen van
een film waarin ze een rolletje had. Gedurende de
jaren 40-45 bleef ze in Engeland en trouwde er
met een Zweedse reder. Eind 1945 was ze even
terug in Rotterdam om haar ouders te bezoeken,
volgens de kranten een vrolijke, charmante jonge
vrouw.
Ze leek een zonnig leven tegemoet te gaan, maar
dat werd het niet bepaald. Het huwelijk met de
Zweed ontspoorde al spoedig. Ze vestigde zich
weer in Rotterdam en werkte daar vele jaren in
een bonthandel.
Haar privé-leven kende weinig geluk meen nog
twee huwelijken liepen op de klippen. Verbitterd
geraakt wilde ze ook niets meer weten van haar
toch glorieuze zwemverleden. Verzoeken om in
terviews werden steevast geweigerd, als ze al ant
woord gaf. Vereenzaamd stierf ze in 1997, 79 jaar
oud.
Ruud Paauw
(Dit is aflevering 24 van een serie over de geschiedenis v
de sport)
Willy den Ouden, meest gefotografeerde sportster.
Archieffoto
Praag, demonstratie sumoworstelen door wereldkampioen Emanuel Yarbrough, april 2002.
Foto: Reuters/Petr David Josek
Italië heeft natuurlijk wel wat voortgebracht.
Ijs. Een door een architectonische miskleun al
eeuwen scheefstaande toren, waar ze toch geld uit
slaan. Opera. Ham. Lancia. Da Vinei. Italiaanse
tuinkruiden (onmisbaar bij pastagerechten).
Toscane. Chianti.
En vaak nog mooi weer ook.
Maar een beetje leuk voetballen, ho maar. Daar
naast zijn Italianen verschrikkelijk arrogant.
Ze dénken niet, nee, ze wéten van zichzelf dat ze
het voetballen hebben uitgevonden: dat moet dan
zijn gebeurd een dag nadat ze de arrogantie ont
dekten.
Voorbeeld.
Afgelopen donderdag vonden de
halve finales van het UEFA-Cup-
toernooi plaats. Intenuizionale zou
met zijn tiveede keus Feyenoord
even afdrogen en AC Milan ging
Borussia een lesje leren. Dat was -
ik vat het nu heel kort samen - de
teneur van de berichtgeving in de
Italiaanse sportkranten.
Op de dag dus dat de tiuee Milane
se clubs nog aan hun halve finales
moesten beginnen, waren ze al tot
overwinnaars verklaard en, sterker
nog werd er al voorbeschouwd op
de eindstrijd van het UEFA Cup
toernooi, de stadsderby Inter-Mi-
lan. Ik zag een lijstje in een krant
onder de kop '108ste derby in Rotterdamwaarin
alle uitslagen van voorgaande stadsderby's waren
verwerkt en dat er nog geen Italiaanse lobby op
gang gekomen is om de finale naar San Siro te
verplaatsen, heeft ermee te maken dat de eerste
derby ook op neutrale bodem plaatsvond. In het
Zwitserse Chiasso, in 1908.
Je weet het natuurlijk nooit. Feyenoord is pas
halverwege en AC Milan hoeft er maar vijf in te
schieten en ze zijn de shock al weer teboven,
maar in elk geval een week lang zullen onze Itali
aanse vrinden eersteen toontje lager zingen.
Net als de Belgen.
België-Tsjechië 19-20, vorige week tijdens de
tweede ronde van het EK. Dat de Belgen van de
Tsjechen verliezen, daar valt mee te leven. Maar
nu het slechte nieuws: dit gaat over korfbal en het
overschaduwt qua nieuwswaarde de triomf van
Feyenoord in San Siro. De Tsjechische korfbalzege
op onze zuiderburen is een sportieve shock van
het kaliber Nederland-Far Öer 1 -5, voetbal.
Okay, het zijn de Belgen maar. waar maak ik me
druk om? Hierom. Niet alleen je vrienden moet je
koesteren, ook je vijanden. Zeker je beste vijan
den. De Belgen. Veld of zaal, maakt niet uit, ze
verliezen altijd van ons. Alléén van ons.
Als ze nu ook al van Tsjechië gaan verliezen,
breekt een keer de dag aan dat die Tsjechen ook
ons verslaan. En dat hoort niet. Niet op een korf-
balveld. (Ik ben ook allerminst happy met die 14
korven die de Duitsers tegen Nederland maakten.
Veel te veel. Afslachten volgende
keer graag, met minstens 36-3 en
niet kloppen met 26-14 zoals vorige
week).
Sommige zaken behoren altijd bij
het oude te blijven. Traditionele ze
kerheden, zoals: wij zijn het beste in
korfbal, dan een hele tijd niks en
pas daarna de Belgen; daar groei je
mee op en daarmee stap je uiteinde
lijk ook het graf in. Laat daar niet
aan worden getornd a.u.b.
Als we niet opletten, verliest straks
Karparov nog van een vrouw.
Is al gebeurd.
De Volkskrant, donderdag: „De we
reldkampioen beging rond de 50ste
zet een blunder. Hij gaf via een simpel aftrek-
schaakjezijn loper weg."Aan een vrouw.
Dat de historische nederlaag werd ingeleid met
een aftrekschaakje is niet eens de grootste
shock
Dat is voor mij dat Kasparov, of desnoods Kar-
pov, helemaal geen wereldkampioen meer is.
Nooit geweten. Onze wereldkampioen, volgens de
Volkskrant - en ik vraag u, wist u dit? - heet Po-
nomariov.
Waaraan hebben wij een wereldkampioen ver
diend die Ponomariov heet en die in het beste ge
val thuishoort in de volière van wijlen Toon Her-
mans, naast de roepieroepievogel en de polifina-
rio?
Frank Snoeks
UIT HET OOG
Wim Driebergen (40) was in de
jaren '8o één van de steunpila
ren van Rijnsburgse Boys. Twee
keer sleepte hij in het geelzwart
van de Rijnsburgers een titel in
de wacht, in 1983 onder trainer
Arie Lagendijk en in 1990 onder
aanvoering van Arie Kurver.
„Ik ben op m'n dertigste ge
stopt, ik had het druk met m'n
werk en bovendien kreeg ik
steeds vaker last van blessures.
Soms kon ik op maandag en
dinsdag nauwelijks meer lopen
als ik had gevoetbald. Dan
wordt het voetbal een stuk min
der leuk. Ik had met twee vrien
den een bloemenbedrijf opge
zet, ik kon het niet meer maken
om zoveel tijd in het voetbal te
steken.
Achteraf denk ik wel eens dat ik
te vroeg ben gestopt. Soms heb
ik er zelfs spijt van. Het is de
mooiste tijd uit m'n leven ge
weest. Om als Rijnsburger in
het eerste van Rijnsburgse Boys
te spelen is toch het hoogst
haalbare. Er was zoveel belang
stelling, vooral rond de wed
strijden tegen Quick Boys en
Noordwijk.
Ik heb vanaf m'n negende bij
Rijnsburgse Boys gespeeld.
Maar één keer heb ik overwo
gen weg te gaan: ik had een
conflict met de clubleiding.
Maar ik weet nog goed dat we
dat hebben uitgepraat na de Fi
nale van het Zilveren Molen-
toernooi, die we van Quick
Boys wonnen.
Toen ik stopte in het eerste van
Rijnsburgse Boys, heb ik een
paar jaar in het tiende gespeeld.
Later ben ik toch weer wat ho
ger gaan spelen, in het vierde
met oud-voetballers als Arie
van Dijk, Huug Aandewiel. Op
een gegeven moment werd dat
door die blessures ook steeds
Wim Driebergen (rechts) in een wedstrijd tegen RCL. Archieffoto: Loek Zuyderduin
lastiger, kwam ik er alleen nog
maar in als het laatste kwartier
het slot op de deur moest. Uit
eindelijk ben ik in het vierde
ook gestopt, ben ik nog twee
jaar leider geweest.
Ik was toen een echte karakter
voetballer. Ik moest het van
m'n inzet hebben. Als het 1 -0
was, dan had je spelers als Jo-
han de Kroon, Fred Arroyo en
Wim Driebergen nodig, voor de
karakterwedstrijden. Als we met
5-0 wonnen dan konden wij
wel thuisblijven.
M'n zoon Michael speelt in de
BI van Rijnsburgse Boys, als
voetballer lijkt hij niet op mij, ik
vind het een 'mooie' voetballer.
Dat heeft-ie van m'n vrouw, ja.
Maar soms denk ik wel: als-ie
nou nog mijn karakter zou heb
ben, zou het echt een goede
speler kunnen worden. We
moeten afwachten hoe hij zich
ontwikkelt als voetballer, er zijn
ook zoveel andere dingen naast
het voetbal. Ik ben na mijn ju-
niorentijd eerst in het derde
gaan spelen, daarna ben ik in
het tweede gekomen en heb
toen het eerste gehaald. In die
tijd in het tweede en derde heb
ik heel veel geleerd van de ou
dere spelers. Tegenwoordig
kunnen niet veel jongens het
meer opbrengen om die weg te
gaan.
Het voetbal speelt geen hoofd
rol meer in m'n leven. Ik kijk
naar m'n zoon en een hoogst
enkele keer zie ik een wedstrijd
van het eerste. M'n compag
nons zijn ook voetballiefheb
bers, maar niet van die heel fa
natieke. Het werk heeft nu die
centrale plaats in m'n leven
overgenomen. Ons bedrijf doet
van alles in de bloemenhandel:
we doen commissiewerk, ver
pakken, inpakken enzovoorts.
Ik verwacht niet dat ik nog een
keer een functie in het voetbal
ga bekleden. Zoiets als elftallei
der kost toch gauw zo'n acht
tien a twintig uur in de week,
die tijd heb ik gewoon niet."
UIT
GESPROKI
Ajacied Mid
Voetbal Intej
tional:
Als een Nee
lander een 1
wil kopen, gJ
hij er eerst zes maanden oil
nadenken. Ik zag hem sta*
heb hem binnen tien minu\
gekocht. Ik leef maar één k
wil er iets moois van mak
Idem:
„Ook in Egypte kreeg ik dol
mijn houding veel problem
Daar is het gebruikelijk dal
ge spelers de ouderen aansjl
ken met captain. Ik moest I
Hossam Hassan (160-voudl
ternational) buiten en op h
veld captain Hossam noem
Dat heb ik vanaf het begin I
weigerd. Iedereen doet het, 1
halve ik. Nou, dat was een f
gantische rel.
IOC-president Jacques Rol
in het Algemeen Dagblad:
„De Zomerspelen van 2004|
in Athene, hoe dan ook.
ge twijfel die ik heb betreft I
kwaliteit van de Spelen. Hm
loopt het transport, hoe zal
technologie zijn, hoe de /ogl
Ik had voor Sydney een g
voel en voor Salt Lake City
eens, maar dat heb ik voor
ne nog niet.
Idem:
„Als ik u als Nederlanders I
willen plagen, zeg ik dat /zeft;
en hardrijden op de schaats
gaan afvallen. Maar wees a
rust, dat gebeurt niet."
Journalist Jaap de Groot
Telegraaf over de misli
operatie van Rafaël van
Vaart:
„Het is anno 2002 nog altij
begrijpelijk dat een miljoei
bedrijf als Ajax een deal h 1
metéén ziekenhuis en nietl
terugvallen op een door de\
clubarts opgebouwd inter1
naai netwerk van topspecit
ten. Zoals iemand als dr.
ler-Wolfahrt dat bij Bayei
heeft opgebouwd. Ondani
gedegen reputatie verwijst
Duitser 95 procent van de
blesseerde Bayern-spelers
naar specialisten die over
le wereld verspreid zijn. Oi
het mom 'ik ben goed, maa
zijn nog beter'.
Pierre van Hooijdonk in T »c
C/Handelsblad: ¥S
g
„Ik kwam in een elftal tem u
dat niet gewend was te spel
met een spits als ik. Dat he11 -
tijd gekost. Kritiek vindt ni 0ch
mand leuk. Kritiek is een n
van wantrouwen. Toch hél
het idee dat ik gehoor heb ,El
vonden bij de trainer en de va<
lersgroep. Ik hoef geen vriei er
over te houden aan mijn pi
de bij Feyenoord. Ik wil kat ciji
oen worden en het winnen var
de UEFA Cup zou helemaa di
zonder zijn." kin
CAI
i,S
Idem:
„Zelfs kenners reageerden 1 >rt,
baasd dat ik zo vaak op hefe] e
middenveld speel, maarzo
speelde ik altijd. Van Hooi]
wordt in Nederland beschqtQ
als diepste spits. Maar dat
ik dus juist niet. Bij Feyeno
hadden mensen het idee dt p
vanwege mijn postuur een
de Peter Houtman was. Als j
bij Van Hooijdonk alleen d
stekker erin hoeft te stoppet
Maar ik kan die ballen todras
moeilijk over de grond in /iPer
doel koppen, dan moeten e
voorzetten komen.
';ev
Idem:
„De tegenstanders gingen t
lei trucs uithalen in de I100 _e_
mijn rendement lager zou
den. Sommige ploegen stek
een muurtje van driespelei
in plaats van vijf. Dan zett
gewoon twee medespelers
muur. Het is ook een misvi
te denken dat een muur gei
zin heeft, want dan wordt
helemaal een gokspel voor
doelman.
I op
sfc
dc
he
„Het is dan ook heelgemal
lijk van de bondscoach om
deze fase een signaal af te
met loyaliteit en eer als trt
woorden. Ik vind het niet
mij daarvoor te gebruiken
vind het onprofessioneel dt
vocaat zijn onvrede over dt
meldingen van Bosvelt en 1
naar buiten heeft gebracht.
iemand de afgelopen jaren
aal is geweest ten opzichte j
het Nederlands elftal ben il
Ik heb daar zelfs mijn club
afgestemd. Als ik geen inter
tional was geweest, had ik f
dere keuzes gemaakt in mi
ven.'
Klaas Rijpma, voorzitter \pA/
de Nederlandse tennisboiyid
het Parool: iwi
„Een vrijwilliger kan zeggei to
kunt mij vertellen wat je itftee
maar ik ben vrijwilliger eribs
doe ik het op mijn manier,kal
ik doe het al dertig jaar zo.jne
is soms frustrerend voor hi
fessionele kader.'Je
hebt vrijwilligers
hard nodig, maar ze
kunnen je behoorlijk
in de weg zitten."
re r:
!tï
Tiic
jEc
-
