'Ze zeggen dat ik de felste Aida ben'
KUNST CULTUUR
Redding voor Leids straatmuzikantenconcours De Gouden Pet
Theaterdieren zijn soms jong
'We zijn niet dood of zo
R9
Onopgeloste
mysteries in
'Heksenjacht'
"iaanse filmer
ri overleden
=3 De Italiaanse filmprodu-
cenarioschrijver en regis-
nino Cervi is afgelopen
op 71-jarige leeftijd
ien aan een hartstil-
lervi werkte samen met
grote namen uit de Itali-
:inema, zoals Fellini,
icci, Antonioni, De Sica
:onti. Onlangs nog vol-
hij een nieuwe film 'La
lella Spesa' (Het bood-
lenlijstje).
fselhuys Prijs
Sylvia Poorta
(dam - Actrice Sylvia
heeft gisteravond de
Jresselhuys Prijs gekre-
at gebeurde na afloop
voorstelling 'Hooguit 17,
rdenparty' van de Thea-
ïpagnie waarin de prijs-
:es een rol speelt. Poorta
die in 1996 de Theo
ron, kreeg de prijs uit
van Dresselhuys. „Syl-
bijna alles aan. Poorta is
mplete actrice, of zij nu
zwijgt of zingt", aldus
die unaniem was in
ordeel. De tweejaarlijkse
ledigingstrofee bestaat
)00 euro en een door Eric
>ntworpen penning. Het
bedoeld om verdere stu-
e te betalen.
reograaf
karvy dood
ork - In een ziekenhuis
eYork is afgelopen week-
e choreograaf Benjamin
rvy overleden. Hij was vo-
eek opgenomen met
achten. Hij is 71 jaar ge-
n. Harkarvy debuteerde
9 als danser bij de Brook-
ric Opera. Hij werd do-
"b stichtte in 1955 zijn ei-
JV'illetschool. In 1957 werd
f5jreograaf en artistiek di-
,?r bij het Royal Ballet van
e .peg, in 1958 balletmees-
het Nederlands Ballet.
*ar later was hij een van de
Iters van het Nederlands
waaraan hij tien
^..■rbonden bleef als cho-
af en artistiek mededirec-
sl
pre
se komiek
e k overleden
sta
kjN - Barry Took, een van
aatendste Britse komieken
levnedy-schrijvers en co
rn eer van shows als het le-
e nrische Monty Python's
Circus, is zondag op 73-
overleden. Took
d in ongewoon lange earri
ng stand-up comedian, ra-
iptschrijver, televisiedi-
ir en filmcriticus achter de
zijn leiding kwamen
mde radioseries als
.^d the Horne', 'The Army
C, 'Educating Archie' en
lie and Snudge' tot stand.
—leven van de Britten in de
Lel jaren na de Tweede We-
>rlog namen de shows een
leuelangrijke plaats in.
woensdag 3 april 2002
leiden - Het straatmuzikantencon
cours De Gouden Pet gaat dit jaar
toch door. De nieuwe stichting Mu
ziekfestivals Leiden heeft de organisa
tie van het evenement overgenomen
van de huidige organisatie. De Gou
den Pet vindt nu plaats op zondag 7
juli. Behalve voor dit concours draagt
de nieuwe stichting ook de verant
woordelijkheid voor het op poten zet
ten van het Leids Festival van het Le
venslied, waarvan het tot voor kort
ook de naam droeg.
Volgens de voorzitter van Muziekfesti
vals Leiden, Sjaak Scheffer, vormen de
culturele waarde en het amusements
gehalte van het evenement de rede
nen voor deze opmerkelijke stap. „We
zouden het zonde vinden als De Gou
den Pet verloren gaat."
Daar had het tot voor kort alle schijn
van, omdat het vorige bestuur had la
ten weten geen heü meer te zien in
voortzetting van deze culturele mani
festatie, omdat het steeds moeilijker
werd om de benodigde gelden los te
peuteren. Maar ook omdat niemand
genegen leek te zijn de fakkel over te
nemen van het bestuur, dat het na
vijftien edities welletjes vond.
De stichting Muziekfestivals Leiden
ondertekende gisteren een convenant
met de oude stichting, waarin het ver
klaart de oude uitgangspunten in ere
te willen houden. Een van de belang
rijkste uitgangspunten is altijd het
niet-commerciële karakter geweest.
Het oude bestuur blijft de komende
tijd overigens nog wel betrokken bij
De Gouden Pet. Zo 'bewaken' twee le
den ervan de in het convenant ge
noemde uitgangspunten en zitten de
leden in de nieuwe jury die de komen
de deelnemers beoordeelt op 7 juli.
Ook de vroegere Lakenmarkt vindt op
die zondag doorgang, zij het onder
een andere, nog nader te bepalen
Leona Philippo, oud-leerlinge van Streekmuziekschool Leiden, speelt hoofdrol in musical van Elton John
door Jan Rijsdam
leiden - Als Leona Philippo ooit
een grote wens had, dan was het
wel om te schitteren op het to
neel van het Circustheater in
Scheveningen. Haar droom is nu
werkelijkheid geworden. De rol
van Aida in de gelijknamige mu
sical van Elton John en Tim Rice
wordt vertolkt door Chaira Bor
derslee, maar een keer per week
ook door haar alternates Caroline
Dijkhuizen en de voorheen in
Oegstgeest woonachtige, 22-jari-
ge Leona Philippo. „Ik had nooit
gedacht dat ik ooit zo'n grote
musicalrol zou spelen."
Leona Philippo werd in 1979 ge
boren in Canada. Op haar zesde
kwam ze met haar familie naar
Nederland. Ze groeide op in
Oegstgeest en woonde later nog
in Lisse en Sassenheim. In Lei
den bezocht ze het Visser 't
Hooft Lyceum. „Als we spijbel
den gingen we naar de Posthof
aan de Rijnsburgerweg. Bestaat
dat nog?", vraagt ze lachend.
Al op zesjarige leeftijd speelde
Leona in jeugdmusicals als 'Sin-
bad the Sailor' en 'Wmd in the
Willow' in de Leidse Schouw
burg en het Haagse Congresge
bouw. „Ik zat toen op de Streek
muziekschool aan het Rapen
burg. Mijn oom was jazz-pianist
en heeft mij aangemoedigd ook
piano te gaan spelen. Van m'n
zesde tot m'n elfde heb ik aller
lei kleine rolletjes gespeeld in
musicals. Niets bijzonders", zegt
ze zelf.
Aan het conservatorium van
Rotterdam volgde ze een oplei
ding zang en piano. Ze trad op
in Ahoy' met bands als Sat-R-
Day en Romeo en was te zien in
de finale van de Heineken Cross
Over Awards. Met de Nits en Ar-
ling Cameron tourde ze door
Nederland en Europa. „Maar
het is in Leiden begonnen. M'n
eerste echte jazz-optreden was
met een band in jazzcafé The
Duke."
„Eigenlijk was ik er al heel jong
van overtuigd dat ik in musicals
wilde spelen. Als jong meisje
was ik erg onder de indruk van
Rhetta Hughes. Ze speelde in
'The Glory of Gospel' en 'The
Sound of Motown'. Ik droomde
wel dat ik ooit zoiets zou kun
nen doen, maar geloofde niet
dat dat werkelijkheid kon wor
den."
„Jaren geleden heb ik weieens
op het toneel van het Circusthe
ater gestaan. Dat was tijdens
een bedrijfsfeestje waar ik met
mijn band op de gang speelde.
Ik ben stiekem de zaal ingeslo
pen en op het toneel geklom
men. Toen dacht ik: waauw, wat
geweldig als je hier kunt staan.
Ik had toen niet durven denken
dat ik ooit echt in het Circusthe
ater zou spelen. En helemaal
niet de rol van een prinses."
Al tijdens haar opleiding aan het
Rotterdams Conservatorium
had Leona Philippo een platen
contract op zak. „Via mijn pla
tenmaatschappij hoorde ik dat
ze donkere meiden zochten
voor de musical Aida. Ik kreeg
de cd toegestuurd en vond de
muziek van Elton John meteen
geweldig. Ik dacht helemaal
geen kans te maken. Pas toen ik
door eerste en tweede ronde
was gekomen ben ik gaan den
ken: nu wil ik het worden ook."
Uiteindelijk bleven er drie kan
didaten over. Vorig jaar om deze
tijd maakten Leonie Philippo,
Caroline Dijkhuizen en Chaira
Borderslee zich op voor de eind
strijd om de felbegeerde titelrol.
Drie maanden lang volgden ze
met elkaar een intensief pro
gramma met zang-, dans-,
spraak- en acteerlessen. In New
York werd Chaira Borderslee
door een creatief team, onder
leiding van regisseur Robert
Falls, gekozen als de beste Aida.
„Natuurlijk was ik heel teleurge
steld dat ik het niet geworden
ben. Dan zit je daar, in een
schitterend hotel in New York.
In je eentje op een heel grote
hotelkamer, met een heel groot
bed en een heel groot bad. En ik
was nog jarig ook. Dan voel je je
helemaal verloren. Toen heb ik
wel even gehuild. Maar Joop van
den Ende was geweldig voor
ons."
„Toen we in Nederland aan het
werk gingen, was de teleurstel
ling snel voorbij. We hebben
een geweldige cast. Dat wordt
Leona Philippo: „Je wilt 1750 mensen met een tevreden gevoel naar huis laten gaan." Publiciteitsfoto
toch een beetje je familie. Wel
een grote familie", lacht ze.
„Het is geweldig dat we uitein
delijk alle drie de rol van Aida
kunnen spelen. Carolina en ik
vervangen Chaira een keer per
week of bij ziekte."
„Er zijn natuurlijk wel verschil
len tussen ons. Chaira heeft het
meest dat vorstelijke van een
prinses. Carolina is lang en
slank, dat staat heel mooi op het
toneel. En ze heeft een mooie R
&B-stem. Ik ben de kleinste van
drie, en ze zeggen de felste. Ik
heb een wat rauwere stem dan
de anderen, een beetje blues-
gospelachtig."
„Het is een zware rol", zegt Leo
na. Aida is de dochter van de
koning van Nubië die gevangen
wordt genomen door de Egyp
tisch legerkapitein Radames, die
verloofd is met de dochter van
de farao. Het drama slaat toe als
Aida en Radames verliefd wor
den. Aida raakt in een innerlijke
tweestrijd omdat haar verhou
ding met Radames wordt gezien
als verraad aan haar volk.
„Ik wil elke keer het beste van
mezelf geven", zegt Leona. „In
middels, heb ik de rol wel twintig
keer gespeeld. De eerste keer
was ik niet zo tevreden. Ik eis
perfectie van mezelf. Het gaat
nu heel goed. Al blijf je altijd wel
een beetje onzeker. Je staat toch
voor een zaal met 1750 mensen
die je allemaal met een tevreden
gevoel naar huis wilt laten gaan.
Ik krijg veel goede reacties, maar
soms ook vervelende. Dat hoort
er bij."
jeugdtheater recensie
Paulien Koopmans
Voorstelling: 'Heksenjacht' door Huis
aan de Amstel. Regie: Liesbeth Colthof.
Spel: Roel Adam, Marike op den Akker,
Peter van Heeringen e.a. Gezien: 2/4,
Leidse Schouwburg.
Langszoevende boomkruinen
draaien in cirkels om je heen.
Het is alsof je in een draaimolen
zit. Met het hoofd in de nek, ter
wijl je met de voeten almaar
draait en draait. De wereld flitst
voorbij. De onscherpe filmbeel
den vormen het mysterieuze
decor van een quasi-historisch
verhaal dat zich afspeelt ergens
in een klein, burgerlijk dorp. Het
gaat over een groep meisjes die
op een avond stiekem hun huis
uitvluchten. Ze gaan dansen in
het bos. Als ze worden betrapt,
valt de dochter van de dominee
plotseling op de grond en kan
zich niet meer bewegen. Al
gauw wordt in het dorp gespe
culeerd over een bovennatuur
lijke oorzaak: heksen en de dui
vel.
De voorstelling is een bewerking
van 'De vuurproef van Arthur
Miller. Acht acteurs en twee
muzikanten van de band Mill,
die toepasselijke folk-achtige
muziek spelen, zetten een voor
stelling met heftig spel en hefti
ge emoties op de planken.
Het verhaal moet tijdens de
voorstelling gereconstrueerd
worden. Stukje bij beetje blijkt
wie wie is. Maar door het grote
aantal personages en ingewik
kelde gebeurtenissen ontglipt de
inhoud je al snel.
In ieder geval toont Huis aan de
Amstel een wereld waarin jaloe
zie, macht, waan en werkelijk
heid een hoofdrol spelen. Het
gebruikt bij deze zware thema's
erg grote woorden. Zo verkon
digt de rechter: „Tegenwoordig
denken mensen dat 'de waar
heid' niet bestaat. Je kunt bij
voorbeeld een 'beetje vermoord'
worden of een 'beetje ver
kracht'..." Wat Huis aan de Am
stel daarmee precies bedoelt,
blijft in nevelen gehuld. Door dit
soort onopgeloste mysteries lukt
het niet om de toeschouwer met
'Heksenjacht' daadwerkelijk te
raken.
4iden en de regio bestaat grote belangstelling voor de ama-
t jakunstbeoefening. Heilig Vuur volgt stad- en regiogenoten die
iceren, zingen, dansen, toneelspelen, fotograferen of op an-
i wijze actief zijn. Vandaag: Zooitje (on)geregeld uit Leiden.
Eta
aarom zou je als jongere
geen theater mogen ma-
h-g,? Daar bestaat toch zeker
leeftijdsgrens voor? Zie
r het credo van Zooitje (on)
C, een wel zeer jeugdige
.joep. Het jongste lid is
iet oudste 19. En met z'n
schrijven ze complete
trfken voor het theater, stu-
;n die in en voeren die uit.
•t it geeft een geweldige kick",
Pepijn Smit (18), die de pr
Ie financiën van het clubje
zijn rekening neemt. „Het
ilgens mij ook uniek dat
J'groep jongeren zelf zoiets
land neemt, zelf een heel
in elkaar draait."
speelt een van de hoofd-
:n in de nieuwe productie
Zooitje (on)geregeld:
ch fór soulS', een bewer-
van het boek 'Gevangenis
een open deur' van Jan
|ouw, die op 7 en 8 juni
It opgevoerd in het LAK-
iter. „Dit is niet onze eerste
luctie", zegt Smit trots,
bestaan nu een jaar of
en we hebben al twee mu
ls gedaan: 'Hasse Simons-
hter' naar een jeugdboek
Thea Beekman en 'Leven
de bezems' naar een boek van
Lisa Tetzner."
Het nieuwe stuk is geen musi
cal, maar een combinatie van
dans, mime en acteren. Daar
voor is het boek van Terlouw
bewerkt. „Een bewerking ja,
want er is aardig wat aan ver
anderd. Het is een stuk volwas-
sener geworden. 'Gevangenis
met een open deur' is natuur
lijk een kinderboek."
Op de achtergrond klinkt kei
harde dancemuziek. In het
zaaltje van het Creatief Dans
centrum in Leiderdorp maken
een paar meisjes lachend de
spieren los. „We repeteren hier
elke zondag", zegt Smit.
„Doordeweeks zijn er af en toe
individuele repetities. Altijd
hier, in het Creatief Danscen
trum in Leiderdorp. Dat cen
trum is van de ouders van twee
van onze leden Zeker met dan
sen gaat dat heel goed, hier
heb je alle ruimte."
Een paar meter verderop
maant Marjolein Kraal de
groep tot stilte. Een uitleg over
een serie dansbewegingen
volgt. „Marjolein schrijft onze
stukken en ze regisseert ze. We
proberen veel te zien, we gaan
met de groep geregeld naar
Pepijn Smit: „Ik snap ook niet waarom er niet meer jongens zijn die dit willen doen." Foto: Eric Taal
theatervoorstellingen. Laatst
heb ik nog 'Antigone' gezien
van de Wetten van Kepler. Die
zetten een hele goede voorstel
ling neer. Dat is erg inspire
rend."
Toch vormde niet andermans
voorstelling, maar een eigen
optreden de basis voor de hui
dige activiteiten. „Het is ooit
begonnen op school, op het Da
Vinei College. Een groot deel
van de huidige groep - we zijn
nu met zijn zestienen - speelde
mee in een stuk van school,
'De Vrek' van Molière. Dat
vonden we zo leuk, dat het
idee ontstond om er mee ver
der te gaan. Op deze manier
dan. Sommigen van ons willen
wel naar de dansacademie. Of
misschien een theateroplei
ding volgen. Maar we hebben
niet de ambitie om van Zooitje
(on) geregeld een professionele
groep te maken."
Wat niet wegneemt dat ze hun
eigen voorstellingen uiterst se
rieus nemen. Het zijn jonge
theaterdieren die voor elke
productie eerst een auditie in
eigen gelederen houden om te
bepalen wie voor welke rol het
meest geschikt is. Klein pro
bleem is dat Zooitje (on)gere-
geld 'slechts twee jongens telt.
„Omdat we zelf de stukken
schrijven, kunnen we daar in
het script natuurlijk rekening
mee houden. Ik snap ook niet
waarom er niet meer jongens
zijn die dit willen doen. Mis
schien omdat het niet als iets
stoers, iets cools wordt gezien.
Maar jammer is het wel. So
wieso zijn nieuwe mensen wel
kom. Belangstellenden maken
eerst een repetitie mee. Daarna
bepalen we met de groep of ie
mand geschikt is. Bij ons past.
Want we hebben een hechte
groep, we hebben het reuze ge
zellig samen. Wie eenmaal bij
ons zit, gaat niet snel meer
weg."
Zooitje (on)geregeld speelt
'Search fOr soulS' vijdag 7 en
zaterdag 8 juni in het LAKthe-
ater in Leiden. Aanvang: 20.30
Herman Joustra
Volumia! neemt afscheid met dubbel-cd en concert
door Marjolijn de Cocq
vervolg van voorpagina
Amsterdam - Alle ontkenningen
van de afgelopen maanden, er
kent Hans Paul Nieskens, op
richter, gitarist en manager van
Volumia!, waren 'leugentjes om
bestwil'. Want gisteren kwam
het hoge woord er dan toch uit:
na tien jaar heeft de Limburgse
band besloten ermee te stop
pen. „Op het hoogtepunt van
wat we kunnen op dit mo
ment." Met een dubbel-cd en
op 18 april een afscheidsconcert
in de Heineken Music Hall.
'Heb me lief alsjeblieft' klinkt
het uit de speakers van het Am
sterdamse hotel The Grand voor
de negen bandleden van Volu
mia! achter de microfoons en
naambordjes plaatsnemen.
Vecht voor ons onafgebroken'.
„Straks zeggen ze nog: we blij
ven bij elkaar", speculeert een
fotograaf. Maar Volumia! kan
niet anders dan de aanhouden
de geruchten bevestigen. Het
bijltje gaat neer en de bandle
den gaan 'zoeken naar nieuwe
muzikale uitdagingen'. Of an
ders gezegd: zanger Xander de
Buisonjé wil niet meer. Ander
half jaar geleden heeft hij al aan
gegeven solo verder te gaan.
Nieskens: „En dat heeft menig
bandlid aan het denken gezet."
Friesland heeft De Kast. zingt
even later Rob Schouw, mana
ging director van platenmaat
schappij BMG, zijn lofzang op
de bijdrage van Volumia! aan de
opkomst van de 'nieuwe' Ne
derlandstalige muziek. Drente
Skik, Zeeland Blof, het Gooi
Marco Borsato, Brabant Guus
Meeuwis. En Limburg had Volu
mia!
De verkoop van de 'ongehoord
succesvolle', gelijknamige de-
buut-cd van de band uit 1998
overschreed vorige week nog de
300.000, driemaal platina. Met
de albums 'Wakker' (1999) en
Volumial-zanger Xander de
Buisonjé gaat solo.
Foto: ANP/Juan Vrijdag
'Puur' (2001), alle singles en
maxisingles meegeteld heeft Vo
lumia!, rekent Nieskens voor,
een miljoen geluidsdragers ver
kocht. De trofeekast is gevuld
met TMF-awards, een Edison,
een Rembrandt voor de beste
filmmuziek, Hitkrantawards 'en
wat nog meer'. „Toen we met de
band begonnen, hadden we
nooit kunnen bevroeden dat we
zo ver zouden komen."
De Buisonjé heeft de band be
wust ruim de tijd gegeven het
nieuws over zijn muzikale ambi
ties te laten bezinken en zelf
'nieuwe wegen' te zoeken. „We
gaan nu allemaal ons eigen ding
doen. Het is soms tijd in het le
ven voor een nieuwe uitdaging.
Zo zij het", zegt het meisjesidool
zalvend, ondanks het prachtige
lenteweer de zwarte coltrui on
der zijn colbert tot boven toe
dicht geritst. „We kennen elkaar
al zo lang en zo goed en we heb
ben zoveel respect voor elkaar,
dat iedereen achter dit besluit
staat." Scheve grimas: „Ik werd
helemaal finaal in elkaar gesla
gen."
De Buisonjé gaat eerst de mara
thon lopen in New York en dan
in november de studio in voor
zijn eerste solo-album. Voorjaar
2003 moet het verschijnen, met
weer Nederlandstalige, maar
dan wat 'diepere' teksten. „Ik
heb al veertien liedjes geschre
ven."
De toekomstplannen van de
overige bandleden zijn 'in ver
gevorderd stadium'. Toetsenist
Axel Lindelauf, drummer Robin
Zalm en bassist Richard Ritter-
beeks gaan in ieder geval samen
verder in de rockband Ameri
kaanse stijl The Crox, waarvan
Nieskens de manager wordt. Er
was nog vergaderd over een
laatste Volumia!-single. „Maar
dat besluit is nemtief uitgeval
len", aldus NiunHns. ,Als het
einde nadert, wordt het altijd
moeilijk."
De Buisonjé slaat zijn arm om
hem heen. De bandleden krij
gen - 'waanzinnig cool man. su
per' - als verrassing wel de nieu
we dubbel-cd uitgereikt, met
een 'best of en een live-deel.
Plechtstatig voegt Nieskens nog
'wat ik misschien vergeten ben
te zeggen en dat is het allerbe
langrijkste' toe: „We hebben het
altijd gedaan voor de muziek en
de sfeer binnen de band en die
hebben ook veel fans in ontroe
ring gebracht. Ik mag met trots
zeggen dat Volumia! een van de
grootste fanclubs van Nederland
heeft. We betreuren het bijzon
der voor hen." 'Absolument',
knikt de band braaf mee. De
Buisonjé: „Maar we zijn niet
dood of zo."
