GELOOF SAMENLEVING
'Ze begrepen het niet, maar
voelden dat het goed was'
Curiekardinaal Ratzinger: Een Afrikaanse paus zou niet misstaan
Tk zie geen enkele reden de mensheid te vertrouwen
O
Kerkelij
protest te}
'Griezelb^i
WETENSCHAP
Meer penis-afwijkingen
zonen van DES-dochter
Stukjes vis groeien in kalfsbl
woensdag 3 april 20<j
:o
de
kampen - Christenen i
pen protesteerden
avond tegen een vooi
van de kindermusi<
Griezelbus vrijdag
stad. Ze stellen dat ki
door de enge beeldei
voorstelling beschadig
den.
De actie, een initiatj
enkele kerkelijke gem
komt voort uit ongen a
Volgens een woordi
wil 'Satan via de vooi Q
de kinderen in zijn|eekl
krijgenewerk
Onder gelovigen m ijleidl
zijn folders verspreidj-)je
wordt opgeroepen teuombi
griezelvoorstelling te L.)tQr
Ongeveer wjftig chraacht
gaan in de binnenstap t g€
menlijk tegen de voorekent
bidden. Tk
In De Griezelbus
griezelverhalen van raa
Paul van Loon opgevobten j.
directeur van het -
Stadsgehoorzaal KlCrete
zegt de commotie niet^
grijpen. Gisteravon^^
scheen terzelfderhjd vaj Q
bidstond 'een geest'ietste
de Nieuwe Toren, a(.jebe
kondiging van de v<J
ling. Hiervoor heeft nnjn
meente een vergunnn^ be
geven. gVrijF
inkste
nig ef
s vooi
Nieuwe bijzofe
hoogleraar
Pinksterbewe v°™
5 er lej
nden
in is h
amsterdam - Dr. C. i(j
Laan is per 1 septemnvoc
noemd tot bijzonder hcn gei
voor de theologie en ge( c
nis van de Pinksterhn
aan de theologische raajt
van de Vrije Universitei,ats
sterdam. Hij is en blijft cr ook
van de Azusa TheologiSj-,e
geschool van de Verenig Lat e(
ster- en Evangeliegen)men
gevestigd in Lunteren. recbt
Van der Laan (53) prorr
in 1987 bij de Zwitser:.st bp,
loog dr. Walter HollenWkri niq
het Selly Oak CoüegeJ^
mingham op een prcom b(
over een van de vooriente]
van de Nederlandse Pin^
weging, Gerrit Roelof
Hij is sinds 1993 direcfj! opkj
de Azusa Theologisch!
school.
berlijn/epd/dpa - Als een volgende paus uit
Afrika komt, zou dat een mooi symbool zijn,
zegt Curiekardinaal Joseph Ratzinger in een
vraaggesprek met het Duitse dagblad Die Welt.
Ondanks alle beweringen dat men tegen racis
me is, staat het Westen nog steeds gereser
veerd tegenover de Derde Wereld, vindt het
hoofd van de congregatie voor de geloofsleer.
„De Rooms-Katholieke Kerk in Afrika kent gro
te persoonlijkheden, voor wie men alleen
maar bewondering kan opbrengen. Zij zijn
meer dan geschikt om het paussschap op zich
te nemen."
In het vraaggesprek waarschuwt hij tegen de
gelijkschakeling van het homohuwelijk met
het huwelijk tussen man en vrouw. De subtiele
juridische verschillen zijn voor de meeste
mensen nauwelijks waarneembaar, aldus de
Duitse kardinaal. Naar zijn mening is de een
heid van man en vrouw het fundament van el
ke maatschappij, of die nu christelijk of post
christelijk is.
Verder uit hij kritiek op de abortuspraktijk in
Duitsland. Als de staat op last van de recht
bank de mogelijkheid van een abortus moet
aanbieden, is het volgens Ratzinger geen won
der dat de mensen abortus niet langer als in
strijd met het recht beschouwen. „Maar het
doden van menselijk leven kan nooit een ge
rechtvaardigde daad zijn", zegt de kardinaal.
Rotterdam - Het hormoon DES
werkt door tot in de derde gene
ratie. Zonen van moeders die in
de baarmoeder aan het hor
moon DES zijn blootgesteld,
hebben een aanzienlijk grotere
kans dan andere jongens op een
aangeboren afwijking van hun
penis. Dat blijkt uit een Neder
landse studie onder bijna 9.000
jongens van moeders met
vruchtbaarheidsproblemen.
Tot in de jaren zeventig werd
het hormoon DES, een niet-na-
tuurlijk oestrogeen, veel door
zwangere vrouwen geslikt om
een dreigende miskraam te
voorkomen. Dat gebeurde on
danks het feit, dat al in 1953 ge
bleken was dat het hormoon
niet hielp.
In 1971 werd voor het eerst over
nadelige effecten van de hor
moonbehandeling geschreven.
Zes DES-dochters bleken een
zeldzaam soort vaginakanker te
hebben. Pas in 1978 werd het
gebruik van DES afgezworen.
Later bleken DES-dochters ook
kanker van de baarmoeder-
mond te kunnen krijgen.
Van de DES-dochters m het on
derzoek kreeg de helft een zoon
via een reageerbuisbevruchting.
Ook bij DES-zonen werden af
wijkingen aan de geslacgjerigi
nen gevonden, zoals eejrj:fve<
penis en cysten in de bL
wijkingen ,bij zonen vae ru
dochters waren nog nien gree
troffen. Tussen 1994 ewaar
werden in ons land echj, jn h,
gevallen van afwijkinge
piasbuis bij DES-ldeinzc°'
rapporteerd. Deze vondf
de de aanleiding tot he!
The Lancet verschenenneer i
zoek. De onderzoekers fchaak
den aan het Nederlands reranc
instituut, het Universityege c
disch Centrum Utrecht0gee
Erasmus Medisch Centrist de
terdam) hebben 8.934s js he
van moeders met vru<i0nel(
heidsproblemen onderzeen oi
Moeders van 205 jongerjk? Ja,
in de baarmoeder afen) B
blootgesteld. Bij vier veerd
bleek het piasgaatje zihrift;
aan het eind, maar onten is
penis of hun balzak te be van 1
Deze aangeboren afwijk^ moe
bekend als hypospadiem me
de overige 8.729 jongentje rc
er slechts acht met een \ioude
aangelegd piasgaatje. Ofcport
van deze cijfers hebbe
kleinzonen een twintii
grotere kans op deze ai m
ren afwijking van hun pe - -
new york - Onderzoekers van
het Touro College in New York
zijn er in geslaagd stukjes vis te
laten groeien door ze te weken
in een vat met voedselrijke
vloeistof. Volgens projectleider
Morris Benjaminson blijkt uit
het experiment dat het mogelijk
is vlees te produceren zonder
dat daarvoor dieren moeten
worden geslacht.
Benjaminson deed verslag van
het experiment in New Scientist.
De studie is uitgevoerd in op
dracht van de Amerikaanse
ruimtevaartorganisatie NASA.
pe- ei
het t
eidszi
Belangrijkste doel was tale po
zoeken of astronauten ofordei
naar Mars en andere lairerkei
sies voldoende vers vleïrkda
nen krijgen. Dmge
In New Scientist zegt Beirg- ol
son dat bij het experimeaeveil
ken spieren van een grof
vis in alchol zijn ge
Daarna legden de ondei
de vis in een voedselrijk 11b
stof. Het belangrijkste bchrift
deel van die vloeistof «senti
bloed van ongeboren knd eff
Na een week waren deterap)
vis met 14 procent gegro?s op
|ep in
Vaticaan ontkent
knieoperatie paus
vaticaan - Het Vaticaan heeft
gisteren speculaties tegenge
sproken als zou paus Johannes
Paulus II binnenkort een knie
operatie ondergaan. „Een ope
ratie aan de rechterknie van de
heilige vader is nooit in overwe
ging genomen", zei woordvoer
der Joaquin Navarro-Valls. Be
richten, onder meer in de krant
II Messaggero, over een onder
zoek van de 81-jarige paus in
een ziekenhuis in Rome, zijn
volgens de woordvoerder onge
grond. Ook klopt het niet dat
specialisten de paus hebben
onderzocht. Het hoofd van de
Rooms-Katholieke Kerk heeft
volgens een mededeling van
het Vaticaan al enkele weken
een pijnlijke rechterknie.
June Beckx
coördinator SKIN
Amersfoort - June Beckx is per
15 mei benoemd tot coördina
tor van SKIN, het platform van
migrantenkerken in Nederland.
Zij volgt Kathleen Ferrier op,
die op plaats negen van de kan
didatenlijst van het CDA voor
de Tweede Kamer staat. Beckx,
werkzaam bij de gemeente Hil
versum, is lid van PERKI (Perse-
kutuan Kristen Indonesia), de
gemeenschap van Indonesische
christenen. Deze vereniging
streeft ernaar 'christenen met
een Indonesische achtergrond
bijeen te brengen, te dienen en
toe te rusten opdat zij partici
peren aan een ruimer maat
schappelijk leven'. Perki heeft
in Nederland acht afdelingen
en in heel Europa bijna dertig,
vooral in Duitsland.
Pastorale avond
over verslaving
NooRDWiJK - Stichting De Brug
geeft Christelijke verslavings
zorg aan jongeren. Morgen
avond geeft Erik de Groot van
de stichting op het jongeren
pastoraat voorlichting over hun
werk. De bijeenkomst vindt
plaats op de zolder van de Vin-
kenhof aan de Achterzeeweg in
Noordwijk Binnen. Informatie:
071 3618958.
Eugen Weber, een historicus op handen en voeten
door Rob Hartgers
Amsterdam - „Een samenleving
die verdeeld is loopt gevaar, ten
zij er een hoge mate van tole
rantie is. Die tolerantie kan al
leen berusten op onverschillig
heid, doordat mensen na een
religieuze oorlog moe zijn van
het elkaar uitroeien en wel eens
wat anders willen, of doordat ze
zo druk zijn met het najagen
van materiële deugden dat ze
geen tijd meer hebben om hun
buren te haten", zegt de Ameri
kaanse historicus Eugen Weber.
„Laat mensen maar werken van
zonsopgang tot zonsondergang.
Zorg dat ze moe zijn en niet te
hongerig. Zodra het ze wat min
der gaat, vliegen ze hun buren
naar de keel. Als ik in Los Ange
les over straat loop, kijk ik heus
niet steeds over mijn schouder,
maar op een intellectueel niveau
zie ik geen enkele reden om de
mensheid te vertrouwen. Ik ver
trouw alleen mijn vrienden en
mijn studenten."
Weber (1925) was in Amsterdam
voor een conferentie over de
mocratie, gehouden aan de Uni
versiteit van Amsterdam. Hij is
emeritus hoogleraar Moderne
Europese Geschiedenis aan de
University of California, Los An
geles. Hij schreef onder meer
het standaardwerk Peasants into
Frenchman, over.de moeizame
vorming van een Franse natio
nale identiteit. Verder publiceer
de hij over de opkomst van het
fascisme, de geschiedenis van
apocalyptische denkbeelden, en
Frankrijk in het fin-de-siècle.
Weber heeft maar weinig ver
trouwen in de mensheid. Met
name de multiculturele samen
leving krijgt heel wat kritiek.
„Het integratiemodel biedt de
beste kansen op democratie. Ik
geloof niet in multiculturalisme.
Hoe kleiner de verschillen, hoe
kleiner de kans op frictie. Door
verschillen te benadrukken,
worden ressentimenten aange
wakkerd. In Frankrijk hebben is
lamitische werknemers van Re-
naultfabrieken privileges geëist
en gekregen. Ze hebben nu een
eigen gebedsruimte en was
ruimte".
„In een samenleving waarin re
ligie een privé-aangelegenheid
is, verwacht je zoiets niet. Het
versterkt, de particulariteit van
moslims, waardoor ze een
groepspersoonlijkheid krijgen.
Ik voel mij daar ongemakkelijk
bij. Het is belangrijk voor de de
mocratie dat het culturele mo
del van immigranten zo snel
mogelijk desintegreert."
„Iedere sociale groep wordt on
derdrukt, of onderdrukt een an
dere groep. Die onderdrukking
is een noodzakelijk ongemak.
Het moedigt mensen aan te as
simileren, waardoor ze na ver
loop van tijd opgaan in de do
minante groep. Het betekent
overigens niet dat individuele
leden van een onderdrukte
groep niet succesvol kunnen
zijn, of omgekeerd".
„In de Verenigde Staten is nooit
veel moeite gedaan om immi
granten te veramerikaniseren.
Dat ging vanzelf. Zelf ben ik ook
een immigrant, geboren in Roe
menië, opgegroeid in Noord -
Engeland, en vanaf de jaren vijf
tig inwoner van Zuid-Califomië,
samen met mijn Franse vrouw.
Wij noemen onszelf Ameri
kaans. Voor ons is dat een van
zelfsprekende aanhankelijk
heid".
„In Californië is op dit moment
een immense toevloed van La
tijns-Amerikaanse immigranten.
Die groep is zo groot, dat het
voor hen niet nodig is om te in
tegreren. Ze hebben hun eigen
televisiestations en hun eigen
economische netwerken. Mis
schien dat de ouders het belang
van integratie voor him kinde
ren wel inzien, maai" grootmoe
der, die rechtstreeks uit Mexico
is gehaald om overdag, als de
ouders werken, op de kinderen
te passen, wil het liefst dat de
hele familie Spaans blijft spre
ken. Ze wil ze aan zich binden".
.Afrikaanse en islamitische im
migranten proberen vaak op de
zelfde manier controle over hun
kinderen te houden. Ze willen
blijven bepalen met wie hun
dochters trouwen en met wie
hun zonen omgaan. Dat is niet
in het belang van die kinderen
of de samenleving. Er is geen
sprake meer van een gemeen
schappelijk referentiekader."
„In het voormalige Joegoslavië
gingen mensen, die altijd in vre
de met elkaar geleefd hadden,
elkaar plotsklaps haten. Minie
me verschillen worden gebruikt
als voorwendsel om anderen uit
te sluiten en uit te roeien. Ik kan
dat op geen in enkele manier
begrijpen, of me daarin inleven;
het is verwerpelijk. Ik begrijp ge
voelens van woede en angst,
maar niet marginalisering van
wege een volkomen arbitrair la
bel. Zelf ben ik erg goed in het
verachten van mensen, maar ik
heb wel een reden nodig."
„Ik vind het nog steeds oneerlijk
om als historicus op een heuvel
te gaan staan en neer te kijken
op het gepeupel. Ik blijf liever bij
de grond, op handen en voeten.
Af en toe werp ik een blik naar
boven om het overzicht te be
houden."
„We trekken vaak de verkeerde
conclusies uit de geschiedenis,
hoewel we er wel aanwijzingen
uit kunnen halen. Zoals advoca
ten de wet manipuleren voor ei
gen doeleinden, terwijl ze weten
dat dat niets met rechtvaardig
heid te maken heeft, kunnen
historici de geschiedenis analy
seren en er een verhaal uit dis
tilleren."
„Geschiedschrijving is op die
manier een kunstvorm, maar
anders dan wat tegenwoordig
voor kunst doorgaat, is het ge
bonden aan regels die alle beoe
fenaars erkennen. Het is niet
door Ilse Keuenhof
de zilk - Nog weet hij zich het
moment te herinneren dat hij,
een kleine jongen uit de bollen
streek, meldde dat hij naar het
seminarie wilde. 'Jij?!' reageerde
het hoofd van de kostschool laai
end, 'jij naar het seminarie? Dan
kan je net zo goed de duivel er
naartoe sturen'. Nu kijkt Cleofhas
Ruigrok, 86 jaar oud, in zijn fran
ciscaner habijt in een Rotterdam
se Pastorie terug op een halve
eeuw trouwe dienst aan God. Za
terdag viert hij zijn jubileum in de
Heilig Hartkerk in de Zilk.
Na het harde oordeel van de
kostschool besloot de jonge
Ruigrok niet op te gaan voor het
priesterschap. Om de afwijzing
te verwerken ging Ruigrok in
Hillegom bij het hyacintenbe-
drijf van zijn vader werken. Tien
jaar lang wroette met zijn han
den in de aarde, maar 'God
bleef trekken'.
Aan de ene kant wilde ik wel
een gezin stichten, was niet vies
van de vrouwen maar de Heer
besloot anders. Ik had last van
een verstopte galblaas. Ik bad
elke dag dat God mij beter zou
maken. Niet dat dat gebeurde,
maar onze band werd er wel
sterker van. Als ik die ziekte niet
had gehad was ik misschien
geen priester geworden." Met
zijn grijze baard rustend op de
boord van zijn donkerbruine
habijt, kan Ruigrok zo zijn weg
gelopen uit het middeleeuwse
klooster van de film 'In de naam
van de Roos'.
Op 36-jarige leeftijd werd Ruig
rok na een lange studie tot
priester gewijd. Al snel besloot
hij dit koude kikkerland te verla
ten en zijn heil te zoeken in de
binnenlanden van het tropische
Nieuw-Guinea.
Je kan je afvragen of een bevol
king met zijn eigen rituelen en
goden zit te wachten op nog een
nieuwe God. Toch zagen de
mensen volgens Ruigrok al snel
het goede wat hij bracht. „De
mensen hadden geen eigen
godsdienst. Ze geloofden wel in
geesten. Een man uit een van de
dorpen verkondigde dat een
geest had gezegd dat er mooie
dingen van de kust te verwach
ten waren. Na een half jaar kwa
men ze met hangende pootjes
terug of ze toch niet bij de mis
sie mochten komen. Dat mocht,
het is jullie kerk, niet de mijne,
ik ga straks weg en dan moeten
jullie het zelf doen."
Het sigaartje in zijn hand wordt
keer op keer aangestoken maar
een trekje ervan nemen doet hij
nauwelijks. „Ik had daarginds
met Pasen en kerstmis de kerk
tjokvol zitten", vertelt hij verder.
„Ze verstonden geen woord van
de dienst, want die was toen
nog in het Latijn. Maar ze voel
den dat het goed was. Je kan het
geloof ook niet verklaren of
snappen; je moet het voelen."
Ruigrok was niet de enige mis
sionaris daar. Maar waar hij zijn
uiterste best deed om de men
sen een 'stukje beschaving bij te
brengen' raakten andere missio
narissen het rechte pad wel eens
kwijt. „Ze deden gekke dingen.
Een paar van de knullen liepen
ook in hun nakie rond, net als
de rest van de mensen, dat kon
natuurlijk niet. Als ik mijn over
hemd alleen al uitdeed, keek de
lokale bevolking me al met grote
ogen aan, terwijl ze zelf alleen
een peniskoker droegen."
Langzaamaan kreeg de bevol
king respect voor deze man met
zijn vreemde geloof. Uit de uit
einden van de vallei kwamen ze
naar de priester voor goede raad
bij conflicten. „Die ruzies en die
oorlogen waren ze zat. Daarom
accepteerden ze mij en mijn
godsdienst. Ze zagen dat als ze
daar van af wilden, ze voor dit
geloof moesten kiezen. Toen
zijn het hele andere mensen ge
worden. Vroeger was er altijd
onwetendheid en strijd om
macht." De tafel krijgt er flink
van langs met de aansteker als
hij daaraan terugdenkt.
„De mensen daar zagen be
vruchting als het tuintje van de
vrouw waai" de man met elke ge
slachtsdaad een deel van het
kind legde. Dus als een vrouw
na één keer seks zwanger raakte
zei de man: dat kan nooit mijn
kind zijn, want ik heb het maar
één keer met haar gedaan. De
rest van het kind moet van een
ander zijn. Ik legde uit dat ze het
kind samen maakten. Dat
bracht veel meer respect voor de
vrouw."
Twintig jaar verbleef Ruigrok in
Nieuw-Guinea verre oord. Toen
had hij het 'wel gezien'. Hij
droeg zijn werk over en keerde
terug naar zijn vaderland. Hier
teruggekomen wilde de 65-jari-
ge priester het liefst terug naar
zijn geboortegrond in de Bollen
streek. Het lot besliste anders.
Hij vond een plek in de Rotter
damse pastorie van de Hildegar-
dis en Antonius. Preken doet hij
nog steeds als assistent bij de
Sint Lambertus in Kralingen.
Door zijn lange afwezigheid zag
hij de veranderingen haar
scherp. Zo ook bij de trouw-
diensten, die volgens Ruigrok
'veel strakker voorbereid moe
ten worden'. „Ik vraag mensen
altijd waarom ze gaan trouwen.
Dan zeggen ze wel eens: omdat
we ons prettig voelen bij elkaar.
Schei dan maar uit, zeg ik, want
als zij de aardappels laat aan
branden en jij komt elke avond
te laat thuis dan zal het wel
minder prettig worden. Als het
gaat om leuke dingen moet je
het niet doen. Trouwen gaat er
om: ik ben er voor jou, niet jij
bent er voor mij, en als je dat al
le twee doet, gaat het goed."
Nee, Cleofhas Ruigrok denkt er
nog niet over om te stoppen.
„Zolang mijn rikketik het doet,
ga ik mooi door."
De jubileumdienst van Pater
Ruigrok vindt plaats om 13.30
uur in de Heilige Hartkerk aan
de Beeklaan 14.
Cleofhas Ruigrok: „Je kan het geloof niet verklaren of snappen; je moet het voelen."Foto: Fred Ernst
toegestaan om te fantaseren. Als
je een verhaal niet helemaal
sluitend krijgt, moet je dat mel
den, daar zijn voetnoten voor
uitgevonden. Natuurlijk is het
aantrekkelijk om er wat bij te
verzinnen, om de tekst op te
poetsen, maar dan produceer je
een leugen."
Eugen Weber:
„Islamitische
immigranten
proberen vaak
controle over
hun kinderen
te houden. Ze
willen blijven
bepalen met
wie hun doch
ters trouwen
en met wie
hun zonen om
gaan."
Foto: GPD
