9
SPORT
Hoe Paulen Chris Berger
naar de Europese titel loeide
LINKS
BUITEN
57
til
a<
Rookmagiër
UIT HET OOG
UIT
GESPROKEN
dinsdag 2 april 2002
reen Thorpe
geen Hewitt
dney - Zwemmer Ian Thorpe
i tennisser Lleyton Hewitt, de
doodverfde favorieten, zijn
i sportprijs van Australië voor
:r oöl misgelopen. Zij werden
notrslagen door een squash-
m ëelster van 33 jaar, Sarah
ed tz-Gerald, winnaar van de
nlodtish Open en wereldkampi-
;se Tie. ,,Het is een eer voor fnijn
leteort", aldus Fitz-Gerald.
ijk
aen'oetballer met
enzine betaald
te i
;nt. ekarest - De Roemeense
kb Astran Ploiesti heeft op
gebruikelijke wijze een
luid afgelost aan concurrent
Brasov. De rekening is veref-
I ld met benzine. Die is dank-
Air aanvaard door de eigenaar
kn Brasov, die de brandstof
ed kan gebruiken voor zijn
uwbedrijf. Ploiesti nam mid-
nvelder Vasile Ghindari over,
lar kon de verschuldigde
,000 euro niet opbrengen.
lC0 Yizine, dat de club in over-
itpa^ed heeft, bracht uitkomst,
be
"heilig vrijen
fjjjet clubvignet
paulo - Een echte voetbal-
5chH steunt zijn club tot in de
°P "apkamer toe. Door con-
voms met verenigingsvignet te
uterjduceren hoopt de Ameri-
inse voorbehoedsmiddelen-
f irikant Ansell Braziliaanse
'ec"iporters aan het veilig vrijen
ors «rijgen. De firma sloot een
^erCitract met de bekendste
Oe%balclubs. Condooms van
1 eeimengo uit Rio de Janeiro
®ze\n het meest over toonbank.
"e februari ruim 750.000 stuks,
rolgd door Corinthians
zlJJ0.000 stuks), Sao Paulo
^95.000) en Palmeiras
v°!8.000).
se
l^urninterland
l°°pnder publiek
vee iTp)e Nederlandse man-
iploeg turnde zaterdag in
nt een interland tegen België
ider publiek. Dat was niet
r ^idat de verrichtingen aan de
I i stellen geheim moesten blij-
*- ^i, maar omdat de hal in Gent
In tribunes had. Alleen ou-
Ks en trainers mochten op
isevoeten aan de kant toekij-
Voor Nederland kwamen
Bennenk, Herre Zonder
ten d, Jeroen Hardon en Mailen
i enjtop in actie. Dankzij een
i riifriscore van 150.822 werd
ïlname aan het EK in Patras
1 d(-28 april) bedongen,
toei
Zlplfen met
?nHfoods geveild
;n dsTERDAM - Een middagje gol-
>erg met Tiger Woods op de
5-üsbaan van de Amerikaan,
mse hoogste bieder op internet-
aariiüng eBay.com mag dit uit-
pee\derlijke uitstapje maken,
in c<t Amsterdamse e-commerce
Ju \Mrijf plakt er ook nog een lief-
[elseiig etiket op. De opbrengst
it naar de Tiger Woods
en hndation, een stichting die
y Bljecten voor kansarme Ame-
ten. ianse jongeren financien,
nansdatum van de trip naar Ti-
1 zieiWoods is nog niet vastge
zet d. De hoogste bieder mag
ivers gasten meenemen.
Europese atletiekkampioen-
schappen zijn er sinds 1934.
De Italiaanse plaats Turijn had
de primeur. Nederland toog er
met een kleine groep atleten
naar toe en die oogstte onver
wacht groot succes: drie titels.
Twee daarvan kwamen op naam
van de sprinter Chris Berger, die
enkele jaren daarvoor ontdekt
was omdat hij als voetballer van
het Amsterdamse DWS buiten
gewoon hard bleek te kunnen
lopen.
Vooral zijn Europese titel op de
100 meter had heel wat voeten
in de aarde. Series eri halve fina
le won hij zonder moeite, in de
finale trof hij als voornaamste
tegenstanders de Duitser Borch-
meyer en de Hongaar Sir. Berger
liep aan de buitenkant, zijn riva
len zaten in de middelste banen.
Na twee valse starts was het bij
de derde keer raak. Berger spoot
weg en nam een kleine meter
voorsprong die hij tot ver in de
tweede helft van de race be
hield. Daarna schoven Borch-
meyer en Sir steeds dichter naar
hem toe, maar bij de finish leek
Berger toch nog als eerste door
te komen. De (Italiaanse) jury
nam er royaal de tijd voor om
tot een uitspraak te komen. Ten
slotte verscheen deze uitslag op
het scorebord: 1. Borchmeyer, 2.
Berger.
Verbazing en wat gefluit bij de
toeschouwers die op de finish
hadden gezeten. Maar goed, dat
was het dan. Er was echter één
man onder het tribunevolk die
het niet nam en dat was ir. A.
(Adje) Paulen, zelf atleet geweest
bij drie Olympische Spelen. Hij
was in een impulsieve bui met
zijn motor in één ruk van Ne
derland naar Turijn gereden en
daar de avond voor de kampi
oenschappen begonnen aange
komen. Paulen had met zijn
scherpe blik Berger als winnaar
gezien en begon zonder ophou
den 'Berger, Berger, Berger' te
brullen, nee, te loeien. Italianen,
gevoelig voor temperament,
gingen in steeds groter getale
met hem meedoen. Het werd
een pandemonium dat minu
tenlang duurde.
De drie juryleden die over de
eerste plaats beslisten, gingen
door het rumoer twijfelen. De
moeilijkheid lag in het feit dat er
drie banen lagen tussen Berger
en Borchmeyer. Intussen had
den Nederlandse officials voor
alle zekerheid maar een protest
ingediend. Gelukkig was er een
film van de finish gemaakt en de
jury besloot die te gaan bekij
ken. Een heel gedoe in die tijd,
want de film moest voor ont
wikkeling naar Milaan en daar
na weer terug naar Turijn. De
film toonde Berger als winnaar,
het verschil was ongeveer 20
centimeter. Een dag later herzag
de jury haar oordeel: Berger
kampioen.
De Duitse pers, net onder con
trole van de nazi's, kon het ge
wijzigde juryoordeel absoluut
De finish van de honderd meter in Turijn. Links Borchmeyer, geheel rechts Chris Berger. Foto: Archief
niet waarderen. Zij bediende
zich daarbij van een wel heel bi
zarre redenering: 'Met behulp
van een finishopname meende
de jury het protest te moeten
toekennen en nam daarmee
Borchmeyer zijn verdiende
overwinning af. Iedere objectie
ve waarnemer zal zich tegen de
toekenning van een dergelijk
protest moeten verzetten'. Het
werd afgedaan als een 'am grü-
nenTisch erfochtenen 100-m-
Sieg'. De film van de finish had
dus in nazi-ogen gewoon niet
geraadpleegd mogen worden.
Berger won ook de 200 meter in
Turijn en het verschil was nu zo
duidelijk dat Paulen daarvoor
niet de longen uit het lijf be
hoefde te schreeuwen.
Chris Berger (1911-1965) werd
later hoofdopzichter van het
Olympisch Stadion, mijningeni
eur Ad Paulen (1902-1985) voor
zitter van de Internationale Atle
tiek Federatie (IAAF).
Ruud Paauw
(Dit Is aflevering 23 van een serie over
de geschiedenis van de sport)
T et komt voor, nu en dan, dat mij gevraagd
der li wordt een interview toe te staan over mijn
ensk?rk. En één van de vragen die hondstrouw in el-
na gi sessie terugkeert, is aan welke voetbalwedstrijd
scht'H alle voetbalwedstrijden, die ik voorde televi-
nac<? verslagen heb, ik de beste herinnering bewaar.
ploefadat alles went, kent die vraag voor mij geen
ierb'rrassing meer. Het antivoord evenmin.
de ifdra mij de vraag wéér gesteld is, begin ik aller-
ius &st de vragensteller in kwestie uiWoerig te com-
Suzéjmenteren met zijn vraag en wel door minuten-
11 Idrig in gedachten te verzinken. Je ziet de intervie-
ken w in deze fase van het interview
i stebeien.
or ciets zo ontnuchterend voor een in-
rersl(viewer als op elke vraag onmid-
uie Wijk een antwoord volgt. Als hap
eer ure brok. Beter is het een wijle te
gis Vijgen, de vragensteller in de waan
Kim tend dat zojuist een vraag gesteld
it nidie zo niet van grote importantie
e DJ'? toch in elk geval van hoge origi-
xliteit is.
sse 'luidloos maar voor een geoefend
s galezer duidelijk genoeg articule-
e Rfid en op een toontje, voorzover
iam it zonder geluid kan, alsof het hier
vloofi een tiveedehandsauto van een
ibesternd merk gaat, laat ik clubs over de tong
\an die ik in Europese finales ben tegengekomen.
~Jal Madrid. Juventus. Lazio. Ajax. Manchester
ÈJiited. Barcelona. Arsenal.
1 b elke clubnaam schud ik het hoofd. Waardelo-
c li wedstrijden.
'VX*ïer Nederlands elftal dan?"
b, Oranje! Spontaan begin ik te mompelen over
elerS pass van Frank de Boer en de magnifieke bal-
eri\\nname én dito afronding van Dennis Berg-
eter imp tegen Argentinië, kwartfinales van het we-
:fst. Idkampioenschap 1998. „Aardige wedstrijd, ja.
r. 9Gaar dé wedstrijd? Laten we niet overdrijven!"
runirvolgens verzink ik andermaal in radeloos ge-
de riins en trouwens de interviewer, die er nu zo
drie
langzamerhand wel de buik vol van heeft, óók.
Dan zeg ik, uit de diepste spelonken van mijn ge
heugen:
„FC Groningen - FC Utrecht. Eind 1991. 2-0."
Nu is het aan de interviewer om even met stom
heid te zijn geslagen. Boos, bijna woedend, omdat
zijn voortreffelijke vraag een beter, in elk geval se
rieuzer antwoord had verdiend, perst hij er nau
welijks hoorbaar een gekrenkt 'Waarom?' uit.
Waarop ik dan weer antwoord: „Om Djurovski.
Milko Djurovski.
Het tragische aan de geweldenaar Milko Dju
rovski was onder meer dat hij zijn ver
reweg beste wedstrijd in de Nederlandse
eredivisie niet in de Kuip speelde maar
in het Gosterpark en niet tegen PSVof
Ajax. maar tegen FC Utrecht.
Aan Milko Djurovski was nog veel meer
tragisch. Paul Onkenhout, ooit begon
nen bij het Haarlems Dagblad, heeft
dat een jaar geleden mooi opgeschrei>en
in de Volkskrant in zijn column 'Op
zoek naar de rookmagiër'.
Dat is ook de titel van zijn donderdag
als boek verschenen gebundelde co
lumns. Al behoort hij volgens de laatste
berichten nog tot de levenden tevens
een soort van postuum eerbetoon aan
de onvergetelijkste vergeten vedette van het Neder
landse clubvoetbal.
Ook Barry Hughes verdient trouivens een pluim.
Toen Onkenhout op het kruispunt stond van
profvoetballer worden of journalist, stelde de
toenmalig Haarlem-trainer hem voor de keuze:
Naar de kapper of naar de amateurs.
Onkenhout werd amateur maar later alsnog fidl-
prof, journalist. Als Hughes daar het bedrag van
ongeveer 10 euro voor over heeft, kan hij deze epi
sode uit hun beider levens teruglezen en zich er
middels de omslag van de aanstaande bestseller
tevens van overtuigen dat de schrijver zijn raad
alsnog heeft opgevolgd. Hij is naar de kapper ge
weest.
Frank Snoeks
Hem werd een grote toekomst
voorspeld. De kleine klimmer
uit Ter Aar maakte indruk in
de Giro en de Vuelta, maar een
grote naam werd hij nooit. Vo
rig jaar gooide Miquel van
Kessel onverwacht en abrupt
het bijltje er bij neer. Afge
knapt op het wielerwereldje,
om redenen waarover hij nog
altijd niet wil uitweiden. Nu
werkt de 26-jarige ex-prof, die
inmiddels in Alphen aan den
Rijn woont, als verdeler bij het
bloemenexportbedrijf van zijn
vader in Aalsmeer.
,.Het werken begint nu een
beetje te wennen. Dat heeft wel
lang geduurd. Als wielrenner
leef je zo anders.
Ook lichamelijk heb ik proble
men gehad. Van heel veel spor
ten ging ik eigenlijk naar hele
maal niks doen. Ik kreeg last
van hartritmestoornissen, daar
heb ik zelfs een week voor in
het ziekenhuis gelegen. Een
maand of twee had ik helemaal
niks gedaan en toen kwamen
die problemen. Dan schrik je
wel, je wordt wakker geschud.
Toen ben ik gaan fietsen, hard
lopen en fitnessen en sindsdien
gaat het goed. Ik ben geen kilo
aangekomen. Vier, vijf keer in
de week probeer ik te sporten.
Sinds kort speel ik ook zaalvoet
bal. Het leukste vind ik het fit
nessen. Fietsen doe ik ook nog,
maar puur om af te bouwen.
Het gevoel blijf je altijd houden,
maar het wordt allemaal min
der, dat is ook logisch.
Spijt heb ik niet gehad van mijn
beslissing. Maar nu het seizoen
weer is begonnen, kriebelt het
wel. Ik weet precies hoe het
voelt en hoe dat leventje is. Het
was een goed besluit, ik had er
goed over nagedacht. Wat de
redenen geweest zijn, zal ik
nooit zeggen. Het is gewoon
beter als ik dat voor mezelf
houd.
Als er wielrennen op tv is dan
kijk ik wel, maar ik blijf er niet
voor thuis. Ik ben nog niet naar
wedstrijden gaan kijken, waar
moet je naar toe in de buurt?
Maar ik heb er ook geen be
hoefte aan.
Met andere wielrenners heb ik
helemaal geen contact meer.
Van tevoren wist ik wel dat het
zo zou gaan, zo is dat wereldje.
Met een persoon heb ik nog wel
even contact gehad maar dat
verwaterde snel. Als je fietst
moet je weinig andere dingen
aan je hoofd hebben, die jon
gens hebben er ook geen be
hoefte aan dat je dan gaat bel
len. Ik ben wel benaderd om
iets te gaan doen als begeleider
bij de amateurs, maar dat heb
ik even opzij gelegd. Nu heb ik
het te druk met mijn werk, het
kan altijd nog.
Ik denk er nog wel vaak aan te
rug. Tot vorig jaar heb ik alleen
maar gesport, ik had nog nooit
gewerkt. Het was een mooie er
varing, ik heb de hele wereld
gezien. Vanaf mijn achttiende
zat ik zo vaak in het buitenland,
je gaat van hotel naar hotel.
Daardoor ben ik heel zelfstan
dig geworden. Door tegensla
gen word je misschien ook har
der dan anderen.
Alles wat ik heb meegemaakt is
mooi geweest. Het was een
droom om prof te worden, en
Miquel van Kessel. Archieffoto: Loek Zuyderduin
daarna was het een droom om
de Giro en de Vuelta te rijden.
Elke keer kwam er weer een be
paalde droom uit. Maar het le
ven gaat verder. Nu heb ik weer
een andere doelstelling, in de
zaak van mijn vader. Ie valt van
het een in het ander."
Arbiter Jan Wegereef
in Voetbal Internatio
nal (VI):
„Natuurlijk, elke
schivalbe is er een te
veel. maar het valt in Nederland
enorm mee. Die van Machlas
was in wat ik altijd de 'wat war
mere landennoem, niet eens
opgevallen.
Voetbalanalist Hans Kraay se
nior in Johan:
„Wij Nederlanders denken dat
we het voetbal regelmatig heb
ben vernieuwd. Wat een arro
gantie. We hebben het nu al
maar over de Hollandse School.
Wat is dat dan? In de schil
derkunst is er een Hollandse
School geweest. Niet in het voet
bal.
Idem:
„Het vak van i>erdedigen is i>er-
waarloosd. Vooral in Nederland
wordt heel slecht verdedigd. Ik
zie zo veel dommigheid. De
mandekker van nu denkt dat
hij boienop zijn tegenstander
moet staan. En maar duwen in
de rug. Je kunt niets en je ziet
niets als je in de rug van een
aanvaller zit. Ik word gek van
zulke blinde verdedigers.
Politicus, popartiest en radio
maker Henk YVestbroek over
voetbal(lers) in Sportweek:
„Ze hebben natuurlijk veel meer
te bieden dan een popster. Heb
ben veel meer adem, een prach
tig lijf. Ze staan tegenwoordig in
alle bladen, ook met hun seksle
ven, ze hebben hun eigen voet
balgroupies, ze mogen bij Waku
Waku meedoen en bij meer din
gen die toch eigenlijk top zijn
van wat je in Nederland kunt
bereiken.
Idem:
„Wijleven in een land waarin
de mensen godzijdank erg tole
rant zijn over het seksuele ge
drag van anderen. Overmars
werd 'beschuldigd' van homofi
lie. Is natuurlijk helemaal geen
beschuldiging, maar hooguit
een constatering. Maar ja, met
Gordon. Dan zit het in de hoek
van de beschuldigingen, want ik
kan me voorstellen dat je dat
niet prettig vindt.
Edwin Lugt, directeur Coöpe
ratie Eerste Divisie in de
Volkskrant:
„We worden wel eens de kraam
kamer van de eredivisie ge
noemd en we hebben geen be
hoefte om straks de afdeling in
tensive care te zijn.
Artiest Herman van Veen in
het KNVB-blad Voetbal Totaal:
„Vaak speelden wij op zondag
morgen voor dag en dauw. Het
kwam soms voor dat wij moes
ten wachten tot het gras zicht
baar werd vanwege de laaghan
gende nevel, niet alleen ont
staan door klimatologische om
standigheden. maar ook om
wat er de avond daarvoor ge
dronken was.
De Australische Roda JC-doel-
man Zalco Kalac in VI:
„Ook met Roda gaat het klote en
dat heb ik zien aankomen.
Regilio Vrede en ik zouden vol
gens bestuurslid Nol Hendriks
verantwoordelijk zijn voorde
slechte sfeer. Dat is makkelijk hè
voor iemand met wie ik sinds de
contractonderhandelingen
nooit meer heb gesproken. Een
man die nooit bij de trainingen
komt kijken, bekritiseert mijn
karakter. Hij vond ons rotte
appels. Nou. hadden we maar
een paar rotte appels in de selec-
Idem:
„Ik hoop nog een paar jaar in
Nederland te kunnen keepen,
maar ik zou graag Limburg ver
laten en richting het westen
gaan. Hier kunnen sommi
gen iets in je gezicht zeggen en
als je je omdraait net zo makke
lijk een dolk in je rug steken.
PSV-trainer Eric Ge rets in VI:
„Ik schreeuw al jaren van de
daken dat ik meer routine uil,
maar ervaring vind je niet op ie
dere straathoek. We hebben
Nederlanders in her buitenland
gepolst om naar PSV te komen,
maar steeds kregen we nul op
het rekest. Op Hgrnoment dat
ze wél willen, om lum carrière
af te sluiten in Nederland, dan
willen wij ze misschien niet
meer. We willen geen spelers die
over hun top zijn.
Judoka Edith Bos in Sport
week:
„Op de basisschool was ik een
vechtersbaas. Als het mij niet
aanstond, kreeg je een klap op je
bek."
Programmamaker en cabare
tier Wilfried de Jong in Johan:
„In de 'achterlijke' paardensport
gebruiken ze technische midde
len voor een objectieve
uitslag. Een monitor
om een schwalbc terug
te zien langs de zijlijn
is nog steeds ver weg
bij het zo moderne
voetbal.
