MENINGEN
Raadsfilosoof Wim van den Ende heeft
kennelijk meer nagedacht dan geluisterck
Aasgieren cirkelen rond flats
Diamantlaan en omgeving
Wie praat over de zegeningen
van Paars verkondigt nonsens
Wat is die Fortuyn verknipt!
Weerzinwekkende foto van
dikbilrunderen in Schagen
WOENSDAG 27 MAART 2002
SPELREGELS
De pagina 'Meningen' staat open voor alle lezers. Bij uw brief
gaarne vermelding van onderwerp en publicatiedatum van het ar
tikel waarop u reageert. De redactie kan brieven bewerken, be
korten of weigeren. Alleen brieven ondertekend met naam en
adres komen voor plaatsing in aanmerking. Bijdragen sturen naar:
Leidsch Dagblad, postbus 54, 2300 AB Leiden, of faxen naar: 071 -
5321921, of e-mailen naar: redactie.ld@damiate.hdc.nl
Als bewoner van één van de flats
aan de Diamantlaan, die op de
nominatie staan voor sloop,
maak ik mij iedere keer weer
enorm boos. Boos over de hou
ding van woningbouwvereni
ging Portaal en van anderen, zo
als de heer Iken van De Robijn
en de heer Vader van de Rijn-
geestgroep, die kennelijk voor
deel zien in wat er eventueel ge
bouwd zou kunnen worden als
onze woningen weg zijn.
Dat onze woningen eventueel
gesloopt zouden worden moes
ten wij, bewoners en dus direct
betrokkenen, destijds uit de
krant vernemen. Dat is op z'n
zachts uitgedrukt niet bepaald
netjes. Blijkbaar enigszins ge
schrokken van alle commotie
die toen ontstond, heeft Portaal
door middel van een nieuws
brief aan ons laten weten dat
het eigenlijk niet zo netjes was
dat wij het nieuws over de even
tuele sloop in de krant moesten
lezen.
Na allerlei acties van buurtbe
woners was het laatste nieuws
voor ons dat er binnen een half
jaar een plan zou worden opge
steld voor heel Leiden waar in
zou staan welke woningen voor
sloop, en welke woningen voor
renovatie in aanmerking zouden
komen en wat er met de huidige
bewoners zou moeten gebeu
ren. Van dit plan heb ik tot nu
toe niets vernomen. Ik was dan
ook behoorlijk gepikeerd dat ik
wederom in de krant moest le
zen dat er plannen bestaan om
op de plek van onze woningen
seniorenwoningen te bouwen,
en woningen voor oudere psy
chiatrische patiënten die nu op
het instellingsterrein van de
Rijngeest groep wonen.
Wat is dit voor een houding?
Voor zover ons bekend is 'de
toekomst van het complex on
zeker'. Dit staat ook letterlijk zo
vermeld bij woningen van de
Diamantlaan die te huur wor
den aangeboden in de Woning
krant. En nu schijnt er volgens
de heer Iken zelfs al een monde
linge intentieverklaring te be
staan om op de plaats van onze
woningen in ieder geval hon
derd seniorenwoningen te bou
wen.
Hoe kan het gebeuren dat zulke
overeenkomsten bestaan, terwijl
er in feite nog niet eens bekend
is of er wel gesloopt gaat wor
den? Het heeft wel wat weg van
aasgieren die om een prooidier
heen cirkelen dat nog niet eens
is gestorven. Hoe is het boven
dien mogelijk dat zo'n plan
wordt gemaakt door een wo
ningbouwvereniging, in overleg
met een directeur van een be
jaardentehuis en vertegenwoor
diger van een zorginstelling voor
psychiatrische patiënten, zon
der aanwezigheid van de ge
meente en de huurdersbelan
genvereniging? Denken zij met
z'n drieën, wellicht onder het
genot van een hapje en een
drankje, uit te kunnen maken
hoe onze wijk eruit moet komen
te zien?
Het is van de gekke dat driehon
derd huishoudens van mensen
die, in veel gevallen al jaren,
naar hun zin ergens wonen het
veld zouden moeten ruimen.
Het gaat hier om iets heel essen
tieels, het gaat om ons huis. Er
mag toch verwacht worden dat
daar zorgvuldig mee wordt om
gegaan. Maar er wordt met ons
omgesprongen alsof wij een on
belangrijk detail in het geheel
zijn.
Willen de mensen van Portaal
nu hun zogenaamde sociale ge
zicht laten zien door senioren
woningen en woningen voor
psychiatrische patiënten te bou
wen? Wat voor psychiatrische
patiënten zijn het eigenlijk die
in die woningen gaan wonen?
Dit lijkt me zeer interessant om
te weten voor de senioren die in
die seniorenwoningen zouden
moeten gaan wonen. En voor
alle andere mensen met of zon
der kleine kinderen die daar op
die plek moeten gaan wonen, of
nu al in de buurt eromheen wo
nen. Het zou niet de eerste keer
zijn dat er 'iets mis gaat' met het
plaatsen van (ex-)psychiatrische
patiënten in een woonwijk.
Onze woningen zijn misschien
enigszins verouderd maar het
zijn nog steeds leuke woningen.
Wij hebben echter de 'pech' dat
er leuke speelvelden tussen de
woningen aanwezig zijn en Por
taal heeft bedacht dat als deze
ruimte wordt volgebouwd, er
meer geld te verdienen valt dan
nu het geval is.
Onder het mom van sociaal zijn
en seniorenwoningen bouwen
en ook nog iets voor psychiatri
sche patiënten te doen, willen
zij hun inkomsten verhogen. Als
Portaal echt sociaal zou zijn,
zouden ze de woningen leuk
opknappen en voorzien van lif
ten, dan zijn ze voor iedereen
toegankelijk. Senioren kunnen
er prettig wonen tussen jonge
gezinnen, kinderen kunnen lek
ker spelen op de velden tussen
onze flats.
Het is toch trouwens ook onzin
dat oudere mensen allemaal bij
elkaar gezet moeten worden.
Oud en jong door elkaar, wat is
daar mis mee? En wat betreft
psychiatrische patiënten, die
horen goed verzorgd te worden
en te wonen op een plek waar
zij de nodige hulpverlening kun
nen krijgen. Waarom niet op het
terrein van de Rijngeestgroep,
waar ze nu ook al wonen?
CJ. van der Voet,
Leiden.
Na de nederlaag bij de gemeen
teraadsverkiezingen van de op
het fluweel vastgeplakt zittende
partijen, luidde hun commen
taar dat de Nederlandse kiezer
beter over de zegeningen van de
afgelopen regeringstermijn
moest worden voorgelicht.
Eén bladzijde op één dag van
één krant is voldoende om deze
ergerniswekkende nonsens te
ontmaskeren. Ik ken bijvoor
beeld een Nederlands gezin,
waarvan een kind op de intensi
ve care van een Antwerps zie
kenhuis ligt. Deze mensen eten
letterlijk droog brood om het
eenmaal per week met de trein
te kunnen opzoeken. Ministers
als mevrouw Borst en hun par
tijen, die niet in staat zijn om de
verzekeraars en collegeleden
van de tarieven in de gezond
heidszorg op korte termijn tot
de orde te roepen, dienen niet
en nooit meer ook maar één
stem te krijgen. Daarop en ner
gens anders op rekenen wij,
niet-achterlijke kiezers, een re
gering af.
fic ben niet dom genoeg om par
tijen als Leefbaar Nederland of
Lijst Pim Fortuyn te stemmen
en evenmin om Fortuyns boe
ken aan te schaffen. Maar ook
mijn geduld als kiezer, die sinds
1957 geen verkiezing heeft over
geslagen, raakt uiteindelijk ui
teraard eens op.
Ik ben blij dat het Leidsch Dag
blad deze partijkolder duidelijk
brengt. Zo levert het een bijdra
ge aan de afbraak van het huidi
ge - deels frauduleuze - gekon
kel in de torenhoge achterka
mertjes van de zittende rege
ringspartijen. Wij intellectuele
kiezers wachten niet op LN en
LPF, maar op democratische,
luisterende partijen die zich iets
van de kiezer aantrekken.
Sj.C. van Ketel,
Leiden.
Nadat Fortuyn een taart in zijn
gezicht had gekregen, zei hij se
rieus genomen te willen wor
den. Dat moet hij nodig zeggen.
Als er iemand is die anderen
niet serieus neemt, is hij het wel.
Arme Fortuyn, wat is die man
verknipt! Therapie zal mijns in
ziens niet meer helpen. Daar
begint geen therapeut meer aan,
dat is weggegooid geld.
Fortuyn mag kennelijk iedereen
schofferen: de Europese Unie,
land- en luchtmacht, gezond
heidszorg, schoolbesturen,
vluchtelingen, politie enzovoort.
En wat lopen er veel onnozele
zielen achter hem aan. Van poli
tiek geen bal verstand, maar het
is weer eens wat anders. Wat
een niveau!
Van mij mogen al die mensen
het goed aan den lijve ondervin
den. En dan maar kankeren. Als
ze ziek worden bijvoorbeeld en
geen geld krijgen, of regelrecht
naar de bijstand moeten.
M.CJ. Bosch,
Leiderdorp.
Wim van den Ende, D66-fractieleider in de
afgelopen raadsperiode, moet gedwongen
afscheid nemen. Tijd dus om even terug te
kijken. En dat gebeurde in het Leidsch Dag
blad van woensdag 20 maart.
Volgens WD-fractievoorzitter Vogels was
Van den Ende 'de raadsfilosoof. Ik heb dat
even opgezocht. Wat is nu precies een filo
soof. Welnu, filosofisch betekent, volgens
Van Dale: 'op de wijsbegeerte betrekking
hebbende'. Een filosoof is dus een wijsgeer
en/of een beoefenaar der filosofie. Tevens
betekent filosoferen 'nadenkend en pein
zend'. En Van den Ende herkent zich daar
in. Hij heeft het altijd wel aardig gevonden
om 'achter een stuk te kijken'.
Welnu, wat hij echter niet heeft gedaan, is
om op deze manier naar de problematiek
van de Oranjebuurt te kijken. Hij vindt dit
'een taai probleem'. Daar heeft hij filoso
fisch gezien gelijk in. Verder slaat hij, op zijn
filosofisch gezegd, de plank volledig mis. Hij
vraagt zich af of de investering die gevraagd
wordt om de huurhuizen op te knappen,
wel verantwoord is. Hij vraagt zich af voor
welke doelgroep die woningen hierna zijn,
want wat wordt de huur na zo'n renovatie.
En wordt de Woonstichting niet financieel
uit het lood geslagen als deze wordt ge
dwongen om te renoveren?
Zo te lezen heeft de heer Van den Ende de
gehele raadsperiode zitten 'nadenken en
peinzen'filosoferen dus, maar heeft hij he
laas niet geluisterd. Hij had dan kunnen we
ten dat is gebleken dat 95 procent van de
kosten betrekking hebben op onderhouds
kosten, al dan niet achterstallig. Het gaat
dus niet om renovatie. Bij grootschalig on
derhoud mag een Woonstichting dan ook
géén huurverhoging vragen. De woningen
blijven dus geheel ter beschikking van de
doelgroep.
In de twintig jaar vanaf de renovatie heeft de
Woonstichting ongeveer 600.000 euro uitge
geven voor calamiteitenonderhoud, dus
geen planmatig onderhoud. Dit lijkt heel
wat, maai' gedeeld op het aantal woningen
en jaren is dit slechts 267 euro per jaar, per
woning. Het benodigde bedrag voor onder
houd is, naar eigen zeggen van de Woon
stichting, 772 euro per jaar. Wat heeft de
Woonstichting met de rest van het geld ge
daan, meneer Van den Ende?
Wethouder Van Beek heeft, volgens Van den
Ende, vier jaar lang niet naar hem geluis
terd. Maar helaas heeft de heer Van den En-
de vier jaar lang ook niet veel over de Oran
jebuurt gezegd. Het stukje in het Leidsch
Dagblad bestaat uit meer woorden dan Van
Beek waarschijnlijk van hem in de gehele
raadsperiode over de Oranjebuurt hei
hoord.
Van den Ende heeft wel twee goede id<
zoals het een goed filosoof betaamt. Eenl
derzoeksbureau moet alternatieven 01'
zoeken en op de plaats van de Oranje!
een wijkje a la Wildrijck.
Confucius was een groot filosoof. Mai
word een beetje conftius van Van den E
Een van zijn laatste raadsbesluiten wa
goedkeuring voor een onderzoek van
bureau Deloitte en Touch. In het vq
zingsprogramma wil D66 'strategisch
wen'. Ik heb echter nooit geweten da
betekent dat je een gehele sociale woi)
wijk verplaatst en op de vrijgekomen
een dure, op zichzelf staande, villa
bouwt. Ik begrijp het nu even helemaal
meer.
De Oranjebuurt is niet gebaat bij gefij
feer. De gehele materie is inmiddet
complex geworden, dat vraaggesprekka
met Van den Ende de verwarring a
maar groter worden. En daar heeft nier
iets aan.
Frits Ho
Voorzitter Bewonersbelai
vereniging 'Voortvarend
Sassenl f
Horen prijsafspraken nu
eenmaal bij de aannemerij?
Nee, vindt een ruime meer
derheid van de bezoekers
van de Leidsch Dagblad-site
(www.leidschdagblad.nl) op
internet. Niet minder dan 71
procent van de deelnemers
aan de mini-enquête liet
weten het niet met de stel
ling eens te zijn. 29 Procent
kan zich er wel in vinden.
Opvallend is dat geen van
de deelnemers aan de opi
niepeiling de behoefte voel
de zijn of haar mening nader
te onderbouwen.
Dikbillen op de paasveetentoonstelling in Schagen. Foto: John Oud
In het Leidsch Dagblad van 21
maart drukte de redactie een fo
to af van de paasveetentoonstel
ling in Schagen. De kop van het
bericht - 'Dikbilrunderen sho
wen trotse derrières' - viel mij
op. De suggestie werd gewekt
dat deze dieren trots op hun
achterwerk kunnen zijn. Niets
lijkt mij minder waar. Deze run
deren worden alleen ter meer
dere eer en glorie van de eige
naars tentoongesteld. En zijn
ten behoeve van de vleesetende
consument tot deze wanstaltige
schepsels opgefokt. De foto
wekte mijn weerzin op.
A. Nieuwdam,
Alphen aan den Rijn.
Een auto van de recherche staat voor de deur van het HBC-kantoor in Gouda. Politie en justitie deden deze maand bij meerdere grote bouwbedrijven invallen in verband met het onderzoek naar bouwfraude.
Foto: GPD/Phil Nijhuis
Door illegale prijsafspraken tus
sen bouwbedrijven zouden de
prijzen voor bouwprojecten
kunstmatig worden opgedreven.
De opdrachtgever betaalt zo veel
te veel voor een project. Justitie
heeft inmiddels de jacht geopend
op bouwbedrijven, aannemers en
corrupte ambtenaren. De onthul
ling van de bouwfraude is niet
voor iedereen een verrassing. Ve
len zeggen dat in de branche on
derlinge prijsafspraken gaande
weg geaccepteerd zijn. Bouwbe
drijven verdelen op die manier de
opdrachten. Horen prijsafspraken
bij de aannemerij?
Cees Verburg, fractievoorzitter
van D66 in Iisse: „Met de frac
tie hebben we in een notitie het
bestedingsbeleid aangescherpt.
Ook in de lokale politiek heb je
te maken met miljoenenprojec
ten. Door een transparant beleid
kan worden voorkomen dat
mensen in de verleiding komen.
Openheid dus. Het is voor de
gemeente een belangrijke taak
om te weten wat iedereen te
bieden heeft en een betrouwba
re partner te zoeken. Prijsafspra
ken zijn dan een slechte zaak.
Op die manier kunnen gemeen
teprojecten een dure grap wor
den. Gelukkig zijn er nog genoeg
betrouwbare aannemers, maar
in Lisse houden we wel een oog
je in het zeil."
Gerard van As, oud-wethouder
ruimtelijke ordening van Al
phen aan de Rijn, en directeur
van Van As Vastgoed BV: „Daar
ben ik het niet mee eens als het
om kartelvorming gaat. Ik ben
voor een vrije markt met markt
conforme prijzen zodat een
klant een duidelijke keuze kan
maken. Een aannemer moet wel
concurrerend werken. Als een
maal de keuze is gemaakt, moet
een aannemer zich er wel aan
houden. Een goede prijsaf
spraak tussen klant en aanne
mer is van essentieel belang. Je
moet beschikken over een 'goed
gedetailleerd bestek', dus weten
wat je wel, en wat je niet wil.
Hier hoort een prijskaartje aan
te hangen dat conform de markt
moet zijn. Dingen gaan uit de
hand lopen als de afspraak niet
duidelijk is. Dat is bijvoorbeeld
gebeurd met de bouw van het
stadskantoor in Alphen aan den
Rijn. Van tevoren was er geen
'goed gedetailleerd bestek'.
Toen er allerlei complicaties in
de bouw zijn ontstaan, zijn de
kosten van 57 miljoen opgelo
pen tot 100 miljoen. Vooral als
het om gemeenschapsgeld gaat
moet dit van te voren goed gere
geld zijn."
Stan Lyczak, oud-wethouder fi
nanciën in Alphen aan den
Rijn, verantwoordelijk voor de
aanbesteding van het stadhuis:
„Prijsafspraken horen niet thuis
in de Nederlandse economie. Ze
verpesten de markt en drijven
de prijzen op. Ik heb ervaring
met het doen van aankopen, en
ik weet dat voor sommigen de
verleiding groot is om wel prijs
afspraken te maken. Ik heb hier
zo mijn ideeën over, maar ik
heb geen directe aanwijzingen
over wat er in sommige gevallen
aan de hand was. De zaak Al
phen is delicaat, daarover kan
alleen het huidige college uit
spraken doen. Wel wil ik kwijt
dat als er problemen in de bouw
zijn, de rijksoverheid dit zelf in
de hand heeft gewerkt. De uni
forme aanbestedingsreglemen
ten zijn vaak al aangepast aan
de 'gewoontes' in de bouw. Ik
ken verhalen van andere zaken
waarbij de rijksoverheid bewij
zen in handen had en er niets
mee deed omdat het ze niet uit
kwam. Schijnheilig dus. En de
belastingbetaler draait ervoor
op. Een ander probleem is dat
als de Rijksoverheid wel op
treedt, ze tegen haar eigen regel
geving oploopt. Zaken moeten
eerst door een arbitragecom
missie binnen het bouwcircuit,
daarna kan je pas naar de rech
ter stappen. Problemen blijven
dus in het bouwwereldje rond
cirkelen. Ik vrees dat ook de par
lementaire enquêtecommissie
het probleem niet bij de wortels
zal aanpakken. Jammer voor de
kleine eerlijke aannemers, die
hebben zo geen schijn van
kans."
Dick Terlingen, oud-aannemer
en oud-voorzitter van het Ne
derlands Verbond van Onder
nemers in de Bouwnijverheid
(NVOB) in een interview met
het Leidsch Dagblad: „Via de
architect of op een andere ma
nier was altijd wel bekend voor
hoeveel een werk stond begroot.
Wanneer er nog ruimte zat tus
sen de laagste inschrijving en de
begroting, dan kwam er een
tweede ronde, waarbij de aan
nemers onder elkaar het geld
verdeelden. Dan werd het man
netje die de boel moest regelen,
buiten de deur gezet. Het ging
er soms wild aan toe. Ik heb het
meegemaakt dat er bij een klus
van 27 miljoen zo vijf miljoen op
ging. Kregen we allemaal een
miljoen."
Bas van der Krogt, aannemer
in Rijnsburg: „Daar doe ik niet
aan mee. Het is een principe
kwestie en ons bedrijfsbeleid:
we hebben zelf afgesproken
geen prijsafspraken te maken. Je
bent dan gewoon de boel aan
het bedriegen en de opdracht
gever wordt de dupe. Sowieso
hoef ik me niet in bochten te
wringen om illegaal een op
dracht te krijgen: ik zit tot het
eind van het jaar vol. En ook al
was het rustiger, ik zou niet niet
doen. Tja, het blijft een princi
pekwestie."
Alexander Pechtold, weth
van Leiden: „Bij mij overh
de verbazing over de ophe
is op zichzelf natuurlijk tei
want je praat hier wel over
meenschapsgeld. Zelf ben
zoon van een aannemer,
de overheid weet toch óók
twintig, dertig jaar dat aan
mers onderling afspraken
ken over de prijzen. Of die
opdrijving in Leiden ook
beurt? Ik durf er mijn ham
voor in het vuur te steken,
heb ik wel afgeleerd in vijf
wethouderschap. Maar w<
ken hier ook zelf calculatit
projecten zodat we kunne1
of prijzen waar aannemer e<jn
inschrijven wel reëel zijn.'
Voorhouter en projectonr e
keiaar Cees Vis: „Onderlii
prijsafspraken zijn niet jui
lukkig heb ik als projector
keiaar daar ook niet veel r
maken. Het zijn vaak vastf
bouwbedrijven waarmee
werk, dus van beide kante
ten we waar we aan toe zi
Over aannemers kan ik ge
oordeel geven, daar sta ik
te ver van af. Dit onderwe
sowieso niet meer aktuee
ven jaar geleden zijn in Br
onderlinge prijsafspraken
verboden? Ik denk ook nil
het nog structureel voorkt
Aranka de Kleyn
st. F
r ate|
tMi
uitl
wil
levi
B|der
Speh
jshe
ma
iij UI
heel
ireS
