iet tropenjaar van Bröring SI 'Amateurclubs maken elkaar af SPORT ZATERDAG 23 MAART 2002 iJanet van Dijk pedagogisch ordebewaker' op een Amsterdamse 3-scholengemeenschap met leerlingen van 79 na- iliteiten, merkt Ruud Bröring (55) datje met respect eikaars normen en waarden, met orde en netheid eel eind komt. Voordat de Noordwijkse oud-gym- en zijn collega deze functie kregen, kwam de po- elke dag op school. Nu nog maar een keer in de id, 'voor de koffie en de gevulde koek'. De proble- bij FC Lisse zijn van een geheel andere orde. Nooit was degradatie zo dreigend voor de voormalige die aan het begin van dit seizoen, na zeven jaar dwijk, als trainer in dienst trad bij de Lissese iklasser. wordt te weinig gekaart bij Lisse. hebben een multiculturele groep. De gekleurde ns hebben geen kaartachtergrond en van de rest ook de helft niet. Bij Noordwijk konden we een woitje spelen met een A-, B- en C-groep. Dat kan sse niet. We hebben een kem van een man of ze- die bij elke busreis en op elke trainingsavond een je legt. Dat is heerlijk ontspannend en er wordt bij gelachen. Je leert elkaar goed kennen en het pt een band. Het is te vergelijken met een avond- ppen. Maar de anderen gaan dan weg. Op don- igavond blijven we altijd na, maar al gauw is de vertrokken. Zij hebben andere dingen te doen. t slecht is voor het team dat weet ik niet. Ze vie- el met z'n allen een goal en ze gaan ook wel stappen met elkaar. Op de trainingen en in de [rijden hebben we er geen last van." ud Bröring wil een keer amateurkampioen van rland worden. eb het als speler meegemaakt en het was mooi. lou ik het ook als trainer wel willen meemaken, am was het ook zo teleurstellend dat het met dwijk drie jaar geleden niet is gelukt. We speel- ogoed. Als trainer wil ik ook landskampioen en, maar onder bepaalde voorwaarden. Niet met ij elkaar gekochte ploeg. Ik ben een idealist, door tot ik het niet meer leuk vind. Dit eerste ij Lisse is een tropenjaar. En nu ik ouder word, ik ook wat minder elastisch. Misschien zijn de raarden die ik stel niet haalbaar meer. Maar hien ben ik nu extra somber omdat het een [jaar is." n probleem bij Lisse is dat te weinig spelers inding hebben met de club. laar dat is bij alle clubs zo. Kijk maar naar het ip. Quick Boys is een uitzondering, de laatste lohikanen. Maar bij Lisse vind je ook nog wel armte, er zijn veel mensen met hart voor de zaak en voor zo'n club wil ik graag mijn best doen. Je moet in de groep een paar gezellige gangmakers hebben, die zorgen voor een binding. Maar er zijn ook veel spelers die daar geen behoefte aan hebben, die zijn meer ik-gericht. En het financiële plaatje van Lisse is niet meer te ver gelijken met dat van sommige andere clubs. De spe lerssalarissen schelen niet meer zo veel met die van Noordwijk. Toen Lisse vorig jaar bijna kampioen was, zeiden spelers tegen mij: Leuk dat je komt, maar bij een andere club kan ik het dubbele krijgen, of meer. Dat zijn bedragen waar wij niet tegenop kunnen. Vijf spelers vertrokken op het laatste moment. Amateur- clubs maken elkaar af. Er worden zwarte bedragen betaald waarvan ik denk; er worden wel mensen voor minder gepakt. Het wordt steeds gekker." 4. Een trainer met de technisch en tactische kwali teiten van Louis van Gaal en de communicatieve vaardigheden van Ruud Bröring is een toptrainer. „Ja, natuurlijk. Maar wat is eigenlijk een toptrainer? Ik denk dat Van Gaal ook behoorlijk wat communicatie ve vaardigheden heeft, misschien niet tegenover de pers, maar zeker wel tegenover de spelers. En als het alleen om communicatie zou draaien, dan had ik het niet zeven jaar uitgehouden bij Noordwijk. Ik vind wel dat je een groep mee moet laten denken, daar moet je als trainer niet te groot voor zijn. Spelers we ten meer dan je denkt. Dat het mis is gegaan tussen John Eelman en Noord wijk had ook te maken met een gebrek aan commu nicatie. Niet met een losse aanpak die de spelers wil den. Ik ben een prater, Eelman houdt het veel korter. Die zegt: dit gaan we doen, punt uit. Dat wordt niet meer gepikt. Ik heb zelf zeventien jaar onder die man getraind. Wij hadden niet zoveel teksten nodig, een nabespreking hebben we nooit gehad. Vroeger kon dat. nu niet meer. We zijn het land van het poldermo del." 5. Je kunt van een amateurvoetballer niet meer ver wachten dat hij drie keer in de week traint. „Je hebt met amateurs te maken die het bij de profs vaak net niet hebben gered en daarna kozen voor een maatschappelijke carrière. Ze hebben een drukke baan en ze moeten soms ook 's avonds werken want ze moeten een hoop verdienen. En dan hebben ze ook nog een meisje dat ook ik-gericht is, dat amper komt kijken en niet begrijpt waarom ze drie keer in de week moeten trainen. Mijn meiden trainen vijf keer in de week bij de bas ketbalclub, maar die zijn nog onder de 20. Jonge jon gens trainen ook nog drie keer, maar bij ons geldt dat de vaders en de spelers boven de dertig alleen in de voorbereiding en de eerste weken na de winterstop drie keer in de week trainen. De groep accepteert het, maar als er blessures zijn of anderen ook ontbreken dan heb je soms een te kleine groep. Dit is geen kwes tie van een losse aanpak, dit is de realiteit. Maar ide Trainer Ruud Bröring: „Kaarten in mijn eentje vind ik niks. Ik speel nooit patience." Foto: Henk Bouwman aal is als je drie keer in de week traint." 6. Voetbal is oorlog. „De trainers moeten bepalen waar de grens ligt want de scheidsrechters doen dat niet meer. Vroeger wel, toen was het: tot hier en niet verder. Je moet niet kunnen ontsnappen aan de vuilste overtredingen want zo gaat het voetbalspelletje kapot. De KNVB moet voetballers die gestopt zijn, gaan enthousiasme ren om scheidsrechter te worden. Ik zie precies wie van mijn voetballers goede scheidsrechters kunnen worden en het is lucratief want binnen drie jaar zit je aan de top. Dat is de enige manier om het voetbal te redden: als goede voetballers scheidsrechters wor den." 7. In deze individualistische samenleving zijn ama teurclubs ten dode opgeschreven. „Goede amateurclubs konden zo lang aan de top blij ven door de clubliefde van spelers, sponsors, suppor ters en vrijwilligers. Het aantal vrijwilligers is afgeno men, bij spelers ontbreekt clubliefde. Dat zijn teke nen des tijds. Het is wel leuk voor die individuele sporten dat die wat bekender worden, want waarom zou alleen voetbal zaligmakend zijn? Maar bij individuele sporters alleen zijn wij als maat schappij niet gebaat. Het is niet goed als je alleen maar op jezelf gericht bent, want je leeft in een groep: op je werk, in je gezin, in de kerk. Ik kan aardig ten nissen maar in de single was ik een echte racketsmij ter. Mijn vader zei: ga jij maar een teamsport doen, daar word je door gevormd. Ik snap ook niet dat mensen in hun eentje een berg af willen skiën, je moet toch een beetje sfeer om je heen hebben. Triatlonnen? Ik moet er niet aan denken. Na tuurlijk zit ik soms ook wel eens voor mijn eigen tv-tje naar mijn eigen programma te kijken of achter mijn eigen computer, maar kaarten in mijn eentje vind ik niks. Ik speel nooit patience." 8. Liever een goede mentaliteit dan een fluwelen techniek. Als je techniek hebt, dan ben je een prins. Als je een winnaarsmentaliteit hebt, dan ben je een koning, en als je het allebei hebt, dan ben je een keizer. Een goe de mentaliteit schat ik hoger in dan een goede tech niek en de combinatie is zeldzaam. Zidane heeft het, en Pele had het, en Cruijff ook, die kon ook niet tegen zijn verlies. Maar die is verpest door zijn schoonpa en het geld. Eigenlijk is hij ermee begonnen, met die poen." 9. Ruud Bröring moet beleidsmedewerker worden bij de KNVB. „Ik heb altijd gezegd: ze kiezen me in de strafcom- missie als ik 95 ben. Dan ben ik op een leeftijd dat ze me serieus gaan nemen in Zeist. En dan zullen ze zeggen: zonde, dat we niet wat eerder naar die maf kees geluisterd hebben. Maar dan zijn mijn ideeën achterhaald. Het zou een idee zijn om eens te brain stormen over allerlei dingen. Waarom worden trai ners niet aangesproken op gewelddadig gedrag van spelers. Het publiek wil mooie acties zien, ga daar eens beleid opzetten. Ik zou het wel leuk vinden, maar ze moeten het wel vragen." 10. FC Lisse degradeert. „Vorig jaar zat alles mee, en nu zit alles tegen. Maar we hebben nu gezegd dat we de tol van het vorige sei zoen hebben betaald. Maar ook als de pech wegblijft, is het nog heel spannend. Want Katwijk heeft het lek boven en Marken kan met effectief spel het goede ploegen moeilijk maken. Het hangt er bij ons vanaf of spelers weer op tijd fit zijn. Linger, Luxenburg, Van Baekel. Als het normaal gaat, dan redden we het. We hebben afgesproken dat we vechten tot onze laatste snik. Er komt nog een ploeg of acht in aanmerking voor degradatie en wij staan niet bovenaan. Maar als we compleet zijn, zijn we niet de slechtste ploeg. Het is zo jammer dat we steeds niet op volle oorlogssterk te kunnen aantreden door blessures en schorsingen. Maar dat we zo laag staan heeft ook te maken met scheidsrechterlijke dwalingen en zelf heb ik ook niet altijd de juiste keuze gemaakt. Soms constateer je achteraf dat je een speler beter niet had kunnen op stellen. Maar dat is de koe van achteren in zijn kont kijken." HET ZIT IN DE FAMILIE RANDJE BUITENSPEL Ui aco van der Eb iVe hebben nog een oudere broer, naar die kreeg zoveel last van zijn at hij niet meer kan voetballen. Hij ervan het tweede. Het is jammer nooit met z'n drieën in het eerste n gespeeld. Juist toen Bart erbij raakte Dirk geblesseerd." Is je aan het voetballen bent, het niet veel uit of je broers bent. niet dat je daardoor anders rea- «Ve hebben het er thuis wel veel Achteraf vind ik het altijd extra Is mijn broer het goed gedaan Maar in het veld reageer ik op etzelfde als op een andere mede vroeger werden we veel met el- HAZERSWOUDE-DORP - Een kilometer lang betonnen pad leidt langs de weilan den naar de boerderij van de familie Sol. Daar wonen de broers Jan (links) en Bart, die beiden voetballen in Hazerswoudse Boys 1. De 25-jarige Jan heeft een boomkwekerij achter het ouderlijk huis, de vijf jaar jongere Bart volgt op de hogere agrarische school de opleiding bedrijfskunde/agro-business. kaar vergeleken, maar iedereen ziet nu wel dat we verschillende types spelers zijn." Jan: „Ik ben fysiek sterker, hij heeft meer overzicht en een betere techniek. Bart: „Misschien is mijn techniek wat meer ontwikkeld, maar ik moet het ook hebben van mijn mentaliteit." Jan: „We houden allebei van voetbal kij ken. Soms gaan we samen naar Bern ar- dus, en we zijn allebei Ajax-supporter." Bart: „Ik volg veel sporten op tv. En op zaterdagavond ga ik uit, meestal naar een discotheek in de regio." Jan: „Nee, ik ga niet met die groep mee. Ik ga met mijn eigen vriendengroep weg. Maar soms komen we elkaar wel tegen." Bart: „We zijn wel een hecht team, we gaan voor elkaar door het vuur, maar het gaat moeizaam dit jaar." Jan: „Een paar weken geleden zijn we een weekeinde weg geweest, dan zie je wel dat het heel goed klikt." Bart: „Dat is dan niet alleen het eerste, maar de hele selectie: 1,2 en 3. Dat loopt echt in elkaar over." Jan: „Met de club gaat het wel goed, de jeugdafdeling groeit. Ik sta er achter de bar en met de hele selectie organiseren we vier keer per jaar een hardloopwed strijd, de polderloop." Bart: „Ik doe hetzelfde, maar ik sta wel wat minder vaak achter de bar. Ik neem niet aan dat ik ooit wegga bij Hazers woudse Boys, maar als er belangstelling is, dan zal ik daar wel over nadenken." Jan: „Mijn knie is zo slecht dat ik nog maar een keer in de week kan trainen. Verder doe ik wel krachttraining. En ik ben ook voor mezelf begonnen, dat kost een hoop tijd, zeker in het voorjaar." Ferran Winkels Camiona is tegenwoordig voor Real Ma drid. Daar keek ik van op. Want Ferran woont in Sitges, een half uurtje rijden van Barcelona. Vroeger was Ferran heel erg voor Barcelona, en voor Ajax en voor het Nederlands elftal. Maar door Van Gaal en Adriaanse en zo is hij zijn geloof in Barca, Ajax en Oranje kwijtgeraakt. Ferran is trouwens zijn geloof in nog veel meer kwijtgeraakt. Van de week overleed zijn moeder, na een slopende ziekte, zoals dat heet. Een jongetje van negen raakt daar heel erg van onder steboven. Ferran is in de war. En boos, op de hele wereld, maar vooral op het niet goed voetballende FC Barcelona. Toen ik er wat langer over na dacht, kon ik het wel begrijpen dat Ferran momenteel voor Real Madrid is. Uit kwaadheid. Edwin Winkels was zeventien toen hij op vakantie in Spanje het mooie meisje Mari Carmona ontmoette. Zij viel meteen voor hem, vanwege zijn gulle lach en blonde krullen. Wat vrijwel nooit gebeurt, overkwam Edwin en Mari. Hun vakantieliefde werd eeuwige liefde. Ze trouw den. woonden een tijdje in Rot terdam en tot Mari's grote geluk nestelden ze zich uiteindelijk in de buurt van Barcelona. Edwin en ik, journalisten die veel met elkaar optrokken, waren inmid dels vrienden. Ik vond het dap per van Edwin dat hij zijn baan bij wat toen nog het Vrije Volk heette (nu Rotterdams Dagblad) durfde op te zeggen om in een vreemde omgeving helemaal opnieuw te beginnen. Maar ik was wel een beetje ongerust. Ed win niet. Die zag zijn toekomst in Spanje met vertrouwen tege moet. En terecht zo bleek al snel Johan Cruijjf werd trainer van Barcelona en Edwin ging hem volgen. NCRV Sport op zater dagmiddag was zijn eerste op drachtgever. Edwin en Mari bewoonden een krappe flat, maar vrienden kon den er altijd logeren. Ik lag eens met Ed op het strand en een kwartier voordat hij live op de radio moest, krabbelde hij nog even snel wat steekwoorden op een papiertje. Vervolgens be richtte hij Nederland vanuit een telefooncel kalm, geestig en on derhoudend over de venvikke- lingen rond Cruijff en Barcelo- Ferran is in de war. En boos na. Binnen de kortste keren was Edwin dé Barcelo na-kenner en bediende hij tal van Nederland se media. Hij was op de radio, kwam op televisie en schreef voor kranten en bladen. Zijn Spaans en Catalaans werden beter en beter en dè Nederlander Winkels werd een vooraan staand verslaggever van El Pe- riodico, de grootste krant van Catalonië. Edwin en Mari ver huisden met hun dochterSara en zoon Ferran naar een mooi huis in Sitges, vlak achter de boulevard, in een stille straat. Daar speelt Ferran dikwijls met een bal Het liefst in volledige outfit. Ik trap wel eens een bal letje met de kleine wildebras die van plan was een nieuwe ster van Barcelona te worden. Hij begon dan in een shirtje van Barca, maar ineens rende hij naar binnen om even later als Ajacied terug te keren. Het ein digde meestal in Oranje. Dat leek hem wel wat, als speler van Barcelona met een dubbele na tionaliteit, ook de show stelen in het Nederlands elftal. Maar nu wil hij het liefst naar Madrid, om later speler van Real te wor den. Ferran is met zijn vader geregeld in Camp Nou geweest. Edwin kwam er dagelijks. Ten tijde van Cnrijff met groot plezier, maar dat veranderde toen de achterdocht van Van Gaal door het kolossale stadion van FC Barcelona ging waaien. Het werd bijna slaande ruzie tussen Louis en Edwin. Van Gaal kan er niet tegen dat een journalist hem van repliek dient. En dat deed Edwin. De enige keer dat Van Gaal naar zijn Nederlandse kwelgeest heeft gelachen, kwam nog door Ferran ook. Edwin had hem mee naar een training genomen en na afloop mocht de kleine Winkels met papa mee de perszaal in. Hij kreeg een blikje cola en moest beloven zijn mond te houden. Maar tut een paar al te schielijke slokken van zijn cola kon Ferran een fikse oprisping niet onderdrukken. Er knetterde een boer van jewelste door de persruimte en iedereen schoot in de lach. Ook Van Gaal. Als het om kinderen gaat, veelt Louis alles. Sinds een jaar doet Edwin geen Barcelona meer. Zijn grote liefde werd ziek, zo ziek dat hij niet meer vaak en ver van huis wilde zijn. Maandag overleed Mari, woensdag was de crematie. De muziek van David Byrne van de Talking Heads, de lievelingszan ger van Edwin en Mari, maakte diepe indruk. Vooral het lied Heaven (over een bar die De He mel heet en waar iedereen wel kom is). Na de plechtigheid stapte een bestuurslid van FC Barcelona op Edwin af om te zeggen dat hij katholiek is en in iets anders gelooft. 'Maar dis de hemel een bar is', zei het be stuurslid, 'dan geloofik inder daad dat iedereen eMMielkom is. Daarop vertelde Edwin het be stuurslid dat zijn zoon voor Real Madrid is geworden. Daar keek de man van op. „Dan zul je hem moeten heropvoeden", zei hij. „Nee", zei Edwin, „de fout ligt bij jullie. Jullie moeten geen spelers als Louis Figo aan Real Madrid verkopen. En jullie moeten weer goed gaan voetbal len. „Even geduld, heb vertrou wen in ons", zei het bestuurslid, „dit seizoen gaan we de Europa Cup winnen. Ik stond er bij en dacht. 'Daar geloofik niets van. En Ferran vast en zeker ook niet. Jaap Visser Reageren? Sportredactie.Idi^damia- te.hdc.nl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 35