Over hemelrente en filantropie i GESPREK VAN DE DAG Man brengt meer tijd door in verkeer dan vrouw 'God schuwt geweld niet' Hoogleraar filantropie: Erfenissen minder naar familie, vaker naar organisaties 152 MENSELIJK Rieks Schuten uit Ter Apel vierde gisteren zijn 67ste ver jaardag. Maar het was ook een beetje de verjaardag van zijn twaalf BROERS EN ZUSTERS. Samen hebben ze er namelijk DUIZEND JAAR opzitten. Het feest werd ge vierd in de Sint Jozefkerk op Zandberg, waar ze allemaal werden gedoopt. Rieks is de jongste van het stel. Zijn broers en zussen zijn (68), Annie (70), Henk (72) Lies (73), Sien (75), Riek (77), Lukas (79), Harm (80), Marie (82), Teky (84), Leen (85) en Bernard (88). De dertien zussen en broers kunnen trouwens maar kort van hun sta tus genieten. Volgende week viert Leen haar 86ste ver jaardag. Kroonprins WILLEM-ALEXANDER en prinses MAXIMA BEDANKEN vrijdag op televisie het Nederlandse volk voor alle felicitaties en steun die ter gelegenheid van hun huwelijk hebben ontvangen. Het dankwoord, zoals het of ficieel heet, wordt om 21.15 uur uitgezonden via Neder land 2. Dat heeft de NOS gisteren laten weten. OPRAH WINFREY houdt er binnen afzienbare tijd mee op. Zij zal na het seizoen 2005-2006 met haar veel bekeken talkshow stoppen. Dit hebben de vakbladen Variety e n Hollywood Re porter maandag gemeld. Winfrey heeft haar contract voor die periode verlengd, maar wil er daarna mee kappen. Waarom dat is, zei haar produktiemaatschap- pij Harpo Produktions niet. The Oprah Winfrey Show, sinds 1985 uitgezonden, wordt beschouwd als de succesvolste talkshow uit de Amerikaanse geschie denis. Dit seizoen keken gemiddeld 7,2 miljoen mensen naar elke uitzen ding. Het programma wordt uitgezonden door 280 zenders in de VS uit gezonden en bovendien in meer dan honderd andere landen. De 48-jarige Win frey zit al ruim twintig jaar in het talkshowmetier en verdiende volgens het tijd schrift Forbes alleen al in het afgelopen jaar 180 miljoen euro. Een voormalige VLIEGINSTRUCTEUR, met de bijnaam CAPTAIN FLINTSTONE, heeft gisteren voor het kanton gerecht in Sittard een boete van 3160 euro tegen zich horen eisen voor zijn capriolen op Maastricht Aachen Air- port. Hij zou onder meer rakelings langs de verkeerstoren van de Beekse luchthaven zijn gevlogen en vervolgens overeen geparkeerde Boeing 747 zijn gescheerd. Daar naast wordt hij beschuldigd van het veroorzaken van een bijna-botsing in de lucht door een ander vliegtuig te dichtte naderen. 'Captain Flintstone' weerlegt bijna ie der feit. Volgens hem zijn er talloze valse getuigenissen en vage deskundigen, die hem in een kwaad daglicht stellen. ,,Er wordt sinds mijn start als vlieginstructeur al jacht op me gemaakt", verklaarde hij. De actrice WINONA RYDER heeft zich volgens de Los Angeles Times niet schul dig gemaakt aan winkel diefstal. Dat blijkt uit een BEWAKINGSVIDEO. Jour nalisten van de Amerikaan se krant hebben de band van het luxe warenhuis Saks in Beverly Hills beke ken en hebben niets ver dachts gezien. Behalve van winkeldiefstal beschuldigt de openbare aanklager Winona ook van moedwilli ge beschadiging van win keleigendommen en het bezit van onrechtmatig ver kregen medicijnen. De aanklager baseert zijn beschuldi gingen op dezelfde videobeelden. In december werd Winona Ryder aangehouden. Ze zou meerdere kleding stukken, een handtas en wat haaraccessoires hebben ge stolen. Ze werd tegen een borgtocht van 20.000 dollar (23.200 euro) vrijgelaten. In Groot-Brittannië groeit de kritiek op een EXPOSITIE van GEPREPAREERDE MENSENLICHAMEN, die later deze maand in Londen opent. Twee parlementsleden wil len een boycot en de regering heeft een wet uit 1832 van stal gehaald om de 'horror-expo' te voorkomen. De ge ruchtmakende reizende tentoonstelling Körperwelten van de Heidelbergse professor Günther von Hagens heeft sinds de eerste presentatie in 1997 ruim acht miljoen belangstellenden getrokken en deed overal veel stof op waaien. De lichamen zijn behandeld volgens een metho de waarbij het lichaamsvocht wordt vervangen door con serverende kunststoffen. De expositie toont tweehonderd lichamen, zoals een zwangere vrouw met een baby in haar buik. Von Hagens zei eerder dat hij een wachtlijst heeft van mensen die na hun dood op de tentoonstelling willen 'staan'. Het is een beschei den hitje op het in ternet, maar het Amerikaanse minis terie van justitie is er wat minder enthou siast over. De mu ziekvideo 'Laat de arend vliegen' is het werk van minister, componisten zanger JOHN ASHCROFT. Na een speech, vori ge maand, barstte hij in gezang"uit, ter wijl een CNN-came- ra snorde. Website 'www.barkingmoose.com' meldt meer verkeer sinds hij is opgedragen aan 'het verschrikkelijke lied', door Ashcroft geschreven. De machtige zeearend - het symbool van de VS - verheft zich en vliegt hoog in de lucht, van de rotsige kust tot de gouden oever, zo zingt hij. 'Dit land is veel te jong voor de dood, en God zal ons naar de redding lei den', aldus een lyrische Ashcroft. Ashcrofts ambtenaren zijn er niet zo blij mee. ,,Heb je het lied gehoord, het is echt walgelijk", aldus een medewerker begin deze maand tegen de Britse krant The Guardian. Bariton Ash croft is te horen via www.barkingmoose.com. Niet alleen het zwar te schaap van de Belgische koninklij ke familie, prins Laurent, rijdt veel te hard. Ook de chauf feurvan de Belgi sche premier GUY VERHOFSTADT heeft last van een ZWARE VOET'. De auto van de premier werd, zo lekte giste ren uit, in april 2000 op de autosnelweg tussen Brussel-Aken geflitst met een snel heid van 197 per uur, waar 120 kilometer per uur is toe gestaan. De snelheidsovertreding van de premier, die op weg was naar een feestje, is des te pijnlijker omdat hij vrijdag nog een boze brief schreef naar Laurent, waarin hij de prins wees op zijn voorbeeldfunctie en de sportwa genfreak maande zich voortaan aan de snelheidslimiet te houden. Erfenissen belanden steeds vaker buiten de familie. Niet dat werkschuwe broertje of grijpgrage nichtje, maar het Leger des Heils en de Dierenbescherming zijn de grote concurrenten voor de erfgenamen. De goede doelen roepen daarnaast ook steeds intensie ver op de erfenis bij hen te parkeren. Over hemel- rerrte en 'geronto-filantropie'. Het onderwijs en de gezondheidssector gaan de komende tijd het meest profiteren van de legaten en erfenissen. Dit stelt prof. dr. Theo Schuyt, hoogleraar filantropie aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Niet zo opmerkelijk, vindt hij, want van oudsher waren de onderwijsinstituten private instellingen. En de gezondheidssector, van het Koningin Wilhelminafonds tot en met Artsen Zon der Grenzen, waren altijd al populair bij erflaters. Die bijfinanciering is daarnaast ook bitter hard nodig, omdat de overheid op beide terreinen ste ken laat vallen. „Burgermanschap wordt zo weer echte burgermanschap", constateert Schuyt die in zijn boek Geven in Nederland de grote vrijgevig heid van de Nederlanders belicht. Vrijgevigheid of altruïsme is evolutionair gezien een succesvolle strategie om te overleven. De soort die de laatste boterham deelt, heeft volgens evolutietheoretici een grotere kans te overleven dan de groep die dat niet doet. „Pro-sociaal ge drag is dus een goede manier om het eigen gene tisch materiaal in stand te houden." Het mes snijdt in ieder geval aan twee kanten, want veel rijke ouderen, al of niet alleenstaand, willen best aan de maatschappij iets terug doen, weet Schuyt. „Het grootste probleem is dan ook niet het geld, maar de vraag: hoe raken we het kwijt? Bij de groep ouderen die er nu aan komt, is - historisch gezien - het grootste volume aan geld. Het is de generatie die het allerrijkste dood gaat." In de Verenigde Staten is er, in tegenstelling tot in Nederland, al een beleid ontwikkeld om die geld stromen te begeleiden. Schuyt spreekt van de Tweede Gouden Eeuw voor de filantropie. En omdat het vaak ouderen zijn die schenken en legateren, ligt de term geronto-filan tropie voor de hand. Die ouderen die overigens nog steeds veel aan de kerk nalaten, ook wel gek scherend de hemelrente genaamd. Uit de meest recente cijfers blijkt dat vooral de legaten (schen kingen bij testament) enorm stijgen. In 1995 was dat 174 miljoen gulden, in 1999 reeds 455 miljoen gulden. En die aanwas groeit gestaag door. Notaris Edward Huddleston Slater houdt kantoor in Huizen. Een moderne zwart-witte inrichting. Hij kent de problematiek van de rijken. „Maar het zijn beslist niet alleen de alleenstaanden of kin derloze ouderen die legateren. Ook veel ouders met kinderen doen dat. Er is echt ontzettend veel het were In Nederland zijn tal van organisaties die geld ontvangen uit nalatenschappen. Foto: Hans van Weel Een deel van de vloot van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij komt voort uit nalatenschappen. Sommige namen van reddingsboten verwij zen dan ook naar donateurs. Foto: Archief ANP geld en ik bespeur veel maatschappelijke verant woordelijkheid. Mensen die het zelf goed hebben, vinden het plezierig dat anderen daarvan profite ren." Hij onderschrijft niet de bevinding van Schuyt dat steeds meer legaten ook richting onderwijs gaan. Hij merkt dat de erflater zijn geld het liefst nalaat aan doelen die hem aanspreken. Iemand die ooit zelf is geconfronteerd met kanker, laat vaak na aan het Koningin Wilhelminafonds. Een dieren vriend denkt eerder aan de dierenbescherming dan een dierenhater. Wat veel gebeurt, vertelt Huddleston Slater, is dat hij samen en in goed overleg met zijn cliënten zoekt naar een combina tie van goede doelen, terwijl daarnaast het aantal anonieme schenkers groot is. „Dat is natuur lijk heel chic." Er is een duidelijke pro fielschets van de gever. Friezen zijn het gulst, terwijl Limburgers het gierigst zijn. Vrouwen geven vaker dan man nen. Ouderen geven va ker aan kerk en maat schappelijke doelen, terwijl jongeren sport en recreatie in hun na latenschap gedenken. Naarmate de opleiding hoger is, wordt er meer gegeven. Politiek links georiënteerde mensen geven vaker aan milieu, natuurbehoud en die renbescherming, 'recht se' mensen aan de kerk. Top-io nalatenschappen (in miljoenen euro's) 1. Kankerbestrijding 34,4 2. N atuurmonumenten 19,74 3. Hartstichting 12,07 4. Leger des Heils 11,39 5. Rode Kruis 9,09 6. Memisa 9,09 7. Kinderrevalidatie 9,08 8. Reumafonds 8,53 9. Nierstichting 6,81 10. KNRM 6,63 (Bron: CBF, 1999) aan dat het een vakantiehuis voor de vrijwil j. nd nipt in ha Het notariaat wordt op zijn beurt weer bestookt door de goede doelen. Behalve vele folders, krijgt de beroepsgroep presentjes, zoals de presse-pa- pier van Zeehondencrèche Pieterburen. De Hui- zense notaris Huddleston Slater legt uit dat de erf later wel degelijk wensen of eisen - in het jargon heet dat last opleggen - kan stellen. „Toch komt dat betrekkelijk weinig voor. Katholieken willen nog wel eens dat er wekelijks een Heilige Mis wordt opgedragen en ook de vraag om de zorg voor huisdieren komt regelmatig voor." Het is vol gens hem voor erfgenamen heel moeilijk om die last naast zich neer te leggen en niet uit te voeren. Bij de Koninklijke Nederlandse Redding Maat- schapppij kunnen ze daar over meepraten. Zo schonk iemand ooit zijn huis aan de KNRM en gaf moest worden. Maar het huis stond niet ini 'vakantievriendelijke' omgeving. In overleg notaris en de executeur-testementair is het verkocht en het geld alsnog aangewend voo vrijwilligers. De KNRM spint goed garen met de schenkingen. Het afgelopen jaar ontving de schappij 21 miljoen gulden, het jaar daarvo dat zelfs 28 miljoen. „Die bedragen fluctuet beetje, maar er zit wel een stijgende lijn in, in de hoogte van de bedragen, niet zozeer ii aantal erflaters", vertelt woordvoerder Kees man. Zo waren er bijvoorbeeld in het jaar 2i twee schenkingen van maar liefst 9 en 11 m gulden. Veel erflaters vinden het plezierig d geld ten goede komt aan de KNRM-vloot di menteel uit zestig boten bestaat. De duurst kost 1,4 miljoen euro en voor 200.000 euro kleinste exemplaar te koop. Veel schepen v vernoemd naar de goede gever. Zo vaart de Poulisse over de woelige baren, omdat dezt mogende Zandvoortse tijdens haar leven ra hond dagelijks wandelde langs het Zandvoi H01 botenhuis. Ze maakte regelmatig een praati lf de mannen en liet na haar dood een fors be Qn na. Ook de boten Jan van Engelenburg en n pitein Hazewinkel refereren naar de goede j Volgens Brinkman laten de mensen de vnj* heel op vrijwilligers drijvende vereniging ge Jar uit sympathie. „Soms hadden ze in het ver) U.Q een binding met de zee, maar dat is lang ra ,en het geval. Het is vooral waardering voor on e[ Het werk spreekt daarnaast zeer tot de verb ding: slecht weer, hoge golven, mensen ini en dappere redders." Irene Nieuwenhuijse Mannen brengen gemiddeld 20 procent meer tijd door in het verkeer dan vrouwen. Het mannelijk geslacht is twee keer zoveel reistijd kwijt aan woon-werkverkeer en vier maal langer zakelijk onderweg. Vrouwen daarentegen spenderen meer tijd aan bood schappen doen en winkelen. Dat blijkt uit nieuwe gegevens van het Cen traal Bureau voor de Statistiek (CBS). Ge middeld waren Nederlanders in 2000 per dag één uur kwijt in het verkeer. In die zestig minuten werd dagelijks zo'n 32 kilometer overbrugd per auto, fiets of openbaar ver voer. Een half uur werd doorgebracht in de auto als bestuurder of passagier. Mannen waren ruim 17 minuten kwijt aan woon-werkverkeer, tegen een dikke 8 minu ten die vrouwen daarvoor nodig hadden. Zakelijk bezoek kostte de mannen circa ze ven minuten, vrouwen 2 minuten. Aan win kelen en boodschappen doen, besteedden vrouwen een kleine 10 minuten, terwijl de mannen daar dagelijks 7 minuten mee in de weer waren. Inwoners in de dichtbevolkste gebieden, vooral steden in de Randstad, reizen per dag het langste. In 2000 waren zij 7 minuten lan ger onderweg in vergelijking met het lande lijk gemiddelde. Volgens het CBS is daarbij een verband te leggen met de vervoerswijze. Naarmate een gebied meer verstedelijkt is, stappen mensen vaker in de trein, tram of metro en verplaatsen zij zich minder per au to. Bewoners van dichtbevolkte gebieden brachten meer dan drie maal zoveel tijd (12 minuten) door in het openbaar vervoer dan mensen niet-stedelijke omgeving. Stedelin gen reisden gemiddeld 27 minuten per dag met de auto, terwijl inwoners van dunbe volkte gebieden 35 minuten onderweg wa ren als bestuurder dan wel passagier. God is geen lieverdje. Wanneer bijbelteksten let terlijk worden geïnterpreteerd, blijkt dat God ge weld niet schuwt. Het is dus niet helemaal terecht dat sinds de terreuraanslagen van 11 september het priemende vingertje alleen in de richting van islamitische extremisten wijst. Dat is de stelling waarover theologen morgen dis cussiëren op het symposium 'God en geweld, voor en na 11 september' op de Katholieke Uni versiteit Nijmegen (KUN). Onder aanvoering van dr. Pim Valkenberg, theoloog aan de KUN. God is autoritair en een patriarch. Woorden als 'heerser en onderdanen' zijn in de bijbel heel normaal, stelt Valkenberg. „Er is in bijbelse ge schriften geen figuur te vinden die zo gewelddadig is als God." Het verhaal van Elia, een van de profeten van het oude testament is daarvan een voorbeeld. „Elia en 450 priesters houden een offerwedstrijd. Alleen het offer van Elia, de profeet die de God van Israël eert, wordt geaccepteerd. De anderen worden ge nadeloos afgeslacht." Maar het is het niet zo dat godsdienst per se aanzet tot strijd, nuanceert Val kenberg meteen. „Het gaat om het beeld dat mensen van hun god hebben. In de koran staan vele tegenstrijdige boodschappen. Terroristen, zoals die van deaÉgi slagen op 11 september, beroepen zich slechts bepaalde teksten in de koran." Waar het om gaat is 'dat alles in de context mo koi worden gelezen', stelt de theoloog. Bij terreur moet zeker naar de context worden gekeken, sociale verhoudingen. De strijd tussen mos hindoes in India, de strijd tussen de Israëli's Palestijnen; het gaat vooral over sociale vei len. „Maar religie labelt. Religie raakt de diepste ties en zorgt voor onvoorwaardelijke overgave,! ligie is vaak een katalysator van geweld." Theologen bezinnen zich sinds de terreurat gen in de VS op hun vak. 'De wereld zal nooit meer hetzelfde zijn', is de mening die meteen werd geventileerd. Voor de theologie gaat de# stelling volgens Valkenberg zeker op: „Er is eer verandering in het denken over religie. Sinds m september is duidelijk dat geloof en samenleu lee niet meer zijn te scheiden. Religie is een wayoj irr fe." d Hélène van Beek In de Haagse Schilderswijk bezoek ik mijn oude vriend en collega Piet. Hij ver blijft daar sinds kort in verpleeghuis De Schildershoek. Dat komt zo: Piet is ern stig ziek. Zijn perspectieven zijn niet gunstig. De kanker die zijn botten aan vreet is niet te beteugelen, maar de pijn die de ziekte met zich mee brengt, ge lukkig wel. Die pijnbestrijding zorgt ook voor bijverschijnselen. Zo raakt het korte geheugen aangetast en vergeet achtigheid slaat bressen in het doen en het laten, maar Piet leeft blijmoedig in zijn verleden. Hij moet snel naar huis, zegt hij, de kinderen komen dadelijk uit school, Louison Bobet gaat de Tour win nen en hij moet om vier uur op het nieu we Haagse stadhuis zijn, want dat wordt feestelijk geopend. Heel oud is Piet nog niet. Hij is net boven de zeventig, overdag was hij in een dag verblijfmet demente mensen, maar 's avonds was hij dan weer thuis. Bij nacht en ontij stond hij op en wilde naar bui ten. Daarbij kwam hij dan te vallen. Zo iets is funest voor broze botten. Zijn vrouw kon het niet meer aan. Dat werd dus De Schildershoek. Het is een proper complex in de kwetsbaarste en beroemd ste wijk van Nederland. Behalve op de begane grond hebben de verpleegden do micilie op de eerste en tiveede etage. Je komt er met een lift die heel traag is en waarin ook bedden kunnen staan. Via de druk op een knop betreed je de pavil joens. Weer naar buiten gaan is moeilij ker. Dan moet je een cijfercode kennen. Voor ons is dat 2515, zegt een gedienstige hoofdzuster, dat moeten we goed ont houden. De paviljoens zijn gebouwd rond een cour die tevens dient als recreatieruimte en waar bezoekers uit een ingewikkelde automaat koffie in alle smaken en maten kunnen bekomen. Per verdieping zijn er vier van die paviljoens, op elke zijde één en ze zijn krek eender. Ze dragen schil dersnamen zoals Rubens en Paulus Pot ter. Mijn oude vriend Piet verblijft in Van Gogh. De gangen zijn royaal behangen met goede reproducties van de meester. Alle deuren staan open. Ook de schuif deuren van de brede toiletten. Uit één van die toiletten klinkt luid, schril en on ophoudelijk een oude-vrouwenstem: „Zuster, er is geen closetpapier.Over die zusters gesproken, het zijn zonder uitzon dering allochtone vrouwen van elke leef tijd. De leiding die ons ook de cijfercode toevertrouwde, is blank. Trouwens ook de vrijwilligster die we treffen. Ze is een fan van Piet. Een vrouw van 65 die haar leven lang enthousiast op het koor heeft gezeten met als grote liefde de opera. Een oom van Piet was een bekend dirigent in het betere amateur-circuit. „Ik heb met het koor onder leiding van Coen nog La Traviata gezongen", zegt de vrouw. Maar het is allemaal minder geworden. „Je hebt nu nog van die vrijetijdskort pi komen aanstrompelen met rollato Daar heb ik nog geen zin in", melt Mijn vriend Piet loopt vooral, del1VAT dag. Stapje voor stapje, het ene pa .g in, het andere paviljoen uit. Maal jji ter complimentjes tegen de verplet l die in de weer zijn met bedden eni len. Soms zegt hij wat tegen zijn ffl en tién ten en die zeggen bijna nooitle rug. Buiten schijnt de zon en opdt ne) pagina van het ochtendblad in de n g tie prijkt groot het bekende kale d aa| van Pim uit een verre wereld. aan Een andere, inmiddels dode vried ,j eens gezegd: „Ik wil honderd wori voor mijn part blind, doof en den'" jjn een verpleeghuis. Als ik nog maait van aardbeien kan ruiken.ncn O ja? lDl vei na, fch,

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 2