Hoop na verbroken band met je kind
GESPREK VAN DE DAG
Kalverstraat voor
400 euro
in nieuwe
Monopolyversie
Je vraagt je steeds weer af: Ben ik dan zo slecht geweest als moeder?
Rattenvanger
MENSELIJK
RALPH FIENNES en
JENNIFER LOPEZ
gaan de hoofdrollen
spelen in de romanti
sche komedie 'The
Chambermaid' van re
gisseur Wayne Wang.
Dat heeft het vakblad
Hollywood Reporter
vandaag gemeld. Zan
geres/actrice Lopez
speelt in de film een
kamermeisje in een
luxe hotel. Zij verleidt
een prominent politi
cus die wordt gespeeld
door Fiennes, bekend
van de film 'The Eng
lish Patiënt'. Volgens
Hollywood Reporter
wil Wang in april in
New York met de film
opnamen beginnen.
De verwachting is dat
The Chambermaid
rond de kerstdagen
van 2002 in de bio
scopen draait.
De stad Nederland in de
Amerikaanse staat Colorado
houdt zaterdag het BEVRO
REN-DODE-MAN FESTIVAL
om haar beroemdste 'inwo
ner' te eren. Het gaat om
Bredo Morstoel, die over
leed in 1989 in zijn geboor
teland Noorwegen. Zijn
kleinzoon Trygve Bauge liet
het stoffelijk overschot over
komen naar Colorado en
vroor het in een laboratori-
umpje in, hopend dat zijn
opa ooit leven kon worden
gewekt. Trygve moest echter
de VS verlaten en kwamen
de autoriteiten er achter dat
zijn opa ingevroren lag in de
schuur. Om te voorkomen
dat anderen dit ook zouden
doen, verboden zij het in
vriezen van stoffelijke over
schotten, maar opa Bredo
kreeg amnestie en mocht
blijven. Onderdelen van het
festival zijn een opa-dub
belganger wedstrijd, een
doodskistenrace en een Opa
Bal, waar Chip and the
Chowderheads optreden.
Een deel van de recette is
bestemd voor het in stand
houden van Morstoels rust
plaats. Het idee voor het
festival is geboren uit de
wens van Nederland dat
vlakbij een bekend ski-oord
ligt, om skiërs over te halen
de stad binnen te komen en
er wat geld te besteden. Het
had een winterfestival no
dig.
Wie goed zoekt, kan misschien
nog een Monopolyspel met gul
dens vinden. Maar erg waar
schijnlijk is dat niet. Het aloude
familiespel is sinds deze week
'omgebouwd' tot een Neder
landse euroversie. En passant
zijn ook wat andere wijzigingen
doorgevoerd. Opmerkelijk, want
het sinds 1945 in ons land ge
speelde spel onderging maar
hoogst zelden dergelijke ingrij
pende aanpassingen.
Niet alleen het geld moest wor
den aangepast, dat gold ook
voor de stratenkaarten en de
kans- en algemeen fondskaarten
die leiden tot een meevallertje.
Ook de bedragen die worden
betaald zijn aangepast aan de
nieuwe munteenheid.
In ons land zijn de Monopoly -
prijzen, vergeleken met de gul
denbedragen. met de factor
honderd gedaald. Uiteraard ont
snapte ook het speelbord niet
aan aanpassing. Het spel oogt
moderner, de straatnamen zijn
in vette, strakke letters gedrukt.
De producent is tevens afge
stapt van het ook nog in spiegel
beeld vermelden van de straat
naam. Aan de pionnen is extra
zorg besteed. Geen goedkope
plastic dingetjes meer in deze
standaardversie, maar mooie
metalen, nostalgische uitziende
miniatuurtjes.
De laatste keer dat rigoureus
aan Monopoly werd gesleuteld
was in 1961. Toen werden alle
koopprijzen, zoals die in ons
land sinds 1945 bestonden, met
de factor 100 vermenigvuldigd.
Dat was gedaan om de waarden
meer in overeenstemming met
de werkelijkheid te brengen. De
prijs van de Kalverstraat bijvoor
beeld steeg daardoor van 400
naar 40.000 gulden.
Op termijn wordt de laatste gul-
denuitgave ongetwijfeld een ge
wild verzamelobject. Eigenlijk
zou het dan ook wel zo aardig
zijn geweest als fabrikant Has
bro er iets speciaals van had ge
maakt. Met het verdwijnen van
het Monopolyspel oude stijl
komt er immers een einde aan
een tijdperk. Honderdduizen
den gezinnen probeerden elkaar
de loef af te steken en met dui
vels genoegen een poot uit te
draaien bij het kopen of betre
den van een straat met hotels.
Een gemiste kans, temeer om
dat Hasbro een naam heeft op
gebouwd met het uitbrengen
van speciale uitgaven van oer
oude spellen. De speelgoedfa
brikant komt steeds vaker met
bijzondere versies. Zo is er een
beleggersuitvoering, compleet
met beurscomputer en is op de
actualiteit ingehaakt met een
Pokémon-editie. Ook maakt
Hasbro handig gebruik van po
pulaire stripfiguren als Suske en
Wiske. En wat te denken van
luxueus uitgevoerde spellen in
fraaie mahoniehouten kistjes en
dergelijke. Verzamelaars - want
die zijn er op dit gebied ook -
smullen ervan.
De onverwoestbare kracht van
Monopoly is dat het gebaseerd
is op geld en macht. Een spel
rond deze thema's verveelt ken
nelijk nooit. Hasbro claimt we
reldwijd 200 miljoen spellen te
hebben verkocht. Rond een half
miljard mensen heeft wel eens
Monopoly gespeeld. En dan te
bedenken dat de geestelijke va
der van het spel aanvankelijk
werd weggehoond.
Op zoek naar een mogelijkheid
om in de crisisjaren dertig aan
de werkloosheidsmisère te ont
snappen, bedacht de Amerikaan
Charles B. Darrow het spel Mo
nopoly. Inmiddels wordt Mono
poly in 75 landen gespeeld en is
het in 26 talen verschenen.
Met Monopoly zijn diverse re
cords gevestigd. Zo is er 286 uur
achter elkaar mee in een boom
hut gespeeld, 99 uur in een bad
en 36 uur ondersteboven. Het
langste Monopolyspel ooit
duurde 70 dagen. Er zijn tot op
Het nieuwe euro-Monopolyspel. Foto: GPD/Werner Rauwerdink
heden 650 miljoen groene huis
jes geproduceerd en sinds de in
troductie van het spel zijn meer
dan 20 verschillende pionnen
ontwikkeld, variërend van paard
tot hond en van auto tot lan
taarn.
En dan nog dit: volgens Mono-
polyverzamelaar Veldhuis uit
Zoetermeer mag iedereen het
spel straffeloos namaken, on
na 50 jaar het octrooi zou zij
verlopen.
Hennie Talens
Twee zeventigjarige Finse TWEELINGBROERS zijn gisteren
enkele uren na elkaar onder vrijwel dezelfde omstandighe
den op dezelfde weg doodgereden op hun fiets. Het eerste
ongeluk gebeurde 's ochtends op een kruising in de buurt
van de stad Raahe, ongeveer 600 kilometer ten noorden
van de Finse hoofdstad Helsinki. Een van de broers werd op
de gladde weg van zijn fiets gereden door een vrachtwagen
en overleed kórt daarna aan zijn verwondingen. Ruim twee
uur later werd zijn tweelingbroer op dezelfde weg eveneens
op de fiets aangereden door een andere vrachtwagen. Ook
hij overleefde het ongeluk niet. Volgens de politie is het on
waarschijnlijk dat de tweede broer al op de hoogte was van
de dood van zijn broer eerder op de dag omdat de politie de
familie nog niet had ingelicht over die aanrijding.
Bijna 50 jaar nadat het duo
Sir Edmund Hillary (rechts)
en Tenzing Norgay (links)
als eerste de MOUNT EVE
REST bedwong, maken hun
zoon Peter Hillary en klein
zoon Tashi Tenzing zich op
vooreen herhaling. Het
nieuwe duo doet volgende
maand een poging om de
8.848 meter hoge top te be
reiken. De klimexpedities
markeren de eerste festivi
teiten rond de vijftigste jaar
dag van de eerste keer dat
er mensen stonden op het
dak van de wereld in 1953.
De 47-jarige Nieuw-Zeelan-
der Peter Hillary zal Norgays
zoon, de Nepalees Jamling
Tenzing, ontmoeten in het
basiskamp. Vervolgens zal
Hillary, die de Mount Eve
rest in 1990 voor het eerst
beklom, de top via de zuide
lijke route proberen te be
reiken. Tashi Tenzing maakt
deel uit van een Zwitserse
expeditie en neemt een an
dere route. Als alles naar
wens verloopt, ontmoeten
de twee elkaar op de top.
Volgens Hillary is zijn vader,
die nu 82 is, erg opgewon
den over de beklimming,
maar heeft hij zijn zoon op
het hart gedrukt voorzichtig
te zijn. De sherpa Tenzing
Norgay stierf in 1986.
Het verhaal 'Tien kleine negertjes' van AGATHA CHRISTIE
krijgt in Zwitserland en Duitsland een andere titel. 'En toen
was er niemand meer', luidt de nieuwe, van elke mogelijk
discriminerende toon gespeend. Dat heeft Scherz Verlag,
de Zwitserse uitgever van de Duitstalige versie, gisteren
meegedeeld. De nabestaanden van de beroemde Britse
schrijfster stemden er vorige maand mee in om de titel te
veranderen. Dat gebeurt op verzoek van de Duitse stad
Hannover die de oude titel, 'Zehn kleine Negerlem', discri
minerend vond.
De Ameri
kaanse te
levisiezen
der Fox
zorgt voor
opschud
ding met
een wel
heel BIJ
ZONDER
BOKSGE-
VECHT. f
Op 13
maart, vol
gende
week
woensdag,
laat Fox de
als 'de ijsheks' berucht ge
worden kunstrijdster Tonya
Harding (foto) boksen tegen
Paula Jones. De Amerikaan
se kunstschaatsbond heeft
Harding levenslang ge
schorst nadat haar ex-echt
genoot Jeff Gillooly en drie
andere mannen vlak voor de
Olympische Winterspelen in
Lillehammer met haar me
deweten
een aan
slag had
den ge
pleegd op
haar rivale
Nancy Ker
rigan. Die
herstelde
op tijd en
won zilver.
Paula Jo
nes, die
enkele ja
ren gele-'
den het
president
schap van
Bill Clinton in gevaar bracht
door hem te beschuldigen
van seksuele intimidatie,
heeft na het seksschandaal
enkele schoonheidsopera
ties ondergaan. Vorig jaar
poseerde ze naakt in Pent
house. Ze heeft zich niet op
het gevecht voorbereid,
maar zegt in goede conditie
te zijn.
De Contactgroep HOOP met (van links naar rechts) pater Piet Hoedemaekers, Nauth Hazeleger, Ans Grashoff en llmy Kaihatu. „Als je zou we
ten dat het definitief is, kun je tenminste gaan rouwen." Foto: GPD
verbrak. „Mijn schoonzoon had
mij een oneerbaar voorstel ge
daan. Maar tegenover mijn
dochter draaide hij dat helemaal
om. Ik zou geprobeerd hebben
hem in mijn bed te krijgen. Mijn
dochter gelooft hem. Ze dacht
dat ik in haar huwelijk zat te
peuteren. 'Die hoef ik niet meer
te zien', was haar reactie. Ik zag
toen ook mijn kleinzoon niet
meer en ook dat deed vreselijk
pijn. Anderhalf jaar lang werd
elk contact afgekapt."
„Toen kreeg mijn dochter een
tweede kind, maar dat is kort
daarna gestorven. We hadden
toen kort even contact met el
kaar, maar intussen is dat weer
verbroken. Het is niet te begrij
pen. Je komt bij haar niet meer
door. Ze is na haar huwelijk on
herkenbaar geworden, een to
taal andere persoonlijkheid. Ze
wordt meegezogen in een spi
raal."
„Het contact herstellen gaat
niet, zolang die leugen van mijn
schoonzoon tussen ons in zit.
Mijn dochter vertrouwt haar
man nog altijd meer dan mij.
Het enige waar ik nog goed voor
ben is mijn huisje beschikbaar
stellen, want na twaalf jaar hu
welijk hebben ze geen dak meer
boven hun hoofd. En vorige
maand kreeg ik opeens een
seintje of ik maar eventjes dui
zend euro wilde overmaken.
'Daar ben je toch moeder voor?',
heet het dan. Maar dat doe ik
dus niet."
„Natuurlijk blijf je hopen. Je zit
soms te smachten: misschien
belt ze wel. Maar ze belt niet. Als
je zou weten dat het definitief is,
kan je tenminste gaan rouwen.
Nu ga je eraan kapot. Ik stuur
nog wel eens wat naar mijn
kleinzoon. Dat jochie kan er
niks aan doen. Ik hoop dat hij
later, als hij zestien is, nog eens
op zijn brommertje naar oma
komt. Maar dan ben ik dik in de
tachtig en misschien wel de
ment."
llmy Kaihatu en Nauth Hazele
ger vormen een koppel. Ze wo
nen in de Brabantse Peel. Ze
hebben samen twee kinderen,
een dochter en een zoon. Uit
een eerder huwelijk heeft Nauth
ook twee kinderen. Met alle vier
is het contact verbroken. „De
kinderen uit mijn eerste huwe
lijk heb ik al twintig jaar niet
meer gezien. Mijn eerste vrouw
stelde mij voor de keuze toen ik
mijn grote liefde llmy had ge
vonden: niet scheiden en de
kinderen blijven zien of anders
om. Ik heb gekozen voor llmy."
„Ik had met mijn eerste vrouw
goede afspraken. Maar toen ze
er lucht van kreeg dat ik met
llmy ging trouwen, ging de deur
dicht. Mijn dochter uit mijn eer
ste huwelijk is nog wel een keer
tje bij ons komen kijken hoe we
erbij zaten. Ze was toen een jaar
of zestien, zeventien. Ik heb
haar toen gezegd dat ze moest
kiezen: zich bij ons aan onze
huisregels houden en goed om
gaan met onze twee kinderen,
anders hoefde het niet. Ze
moest mijn situatie accepteren.
Ze heeft niets gezegd, maar haar
oma kocht haar om en kreeg
haar zo ver dat ze niet meer
naar haar vader toe zou gaan."
Ook met Nauths tweede huwe
lijk ging het niet goed. Hij steekt
zijn hand royaal in eigen boe
zem. „Ik was goed met de kin
deren. Maar ik leidde een nogal
wild leven. Veel uitgaan, veel
flodder en veel drinken. Ik hi
zelf een café. De kinderen ha
verwend. Ik had ze altijd alle
gegeven, want dan waren ze
Als je dat op zeker moment
corrigeren, geeft dat moeilijk
den. In het jaar dat we gingei
scheiden zijn er veel harde
woorden gevallen. Allicht kie
je kinderen dan voor hun mi
der."
llmy: „Mijn dochter heeft eei
verhaal rondgestrooid dat ik
ken. Dat verhaal is voor mijn
milie doorslaggevend. Destij
zeiden ze tegen me: 'Dat sna
zeker wel, he?' Ik zei ja, maai
snapte het niet. Ze hebben n
nooit tekst en uitleg gegeven,
noch mijn dochter, noch mij
zoon, noch mijn familie. Lati
dacht ik: ik had anders moet
reageren. Mijn dochter was
jaar en had een eigen gezin e
een kind toen ze het contact
verbrak. Je krijgt de kans niet
meer om met je kind te pratf
Ze zegt simpelweg dat ze nie
wil en dan ben je af. Ik heb 1:
met een schuldgevoel rondg
pen. Regelmatig draai je de fi
weer af, maar ik kan niks vin
waarvan ik zeg: daar is iets g<
verkeerd gegaan tussen mij
de kinderen."
De kous op je kop krijgen vat
kinderen, nadat het tussen d
beide ouders weer goed is ge
men, dat doet heel veel pijn,
zeggen llmy en Nauth. Maar
nog erger is het dat de kleink
deren niet komen. Nauth kei
ze alleen van de foto.
llmy en Naut waren op de bi
eenkomst in Eindhoven die
door Ans was georganiseerd
Met Ans hebben ze hun schi
ders gezet onder de Contact
groep HOOP. Want hoop blij
ze houden. Maar niet alleen
voor zichzelf. Lotgenoten bli
grote behoefte te hebben en
ringen met elkaar te delen.
lijdensweg kan je niet alleen
leggen en is met geen pen te
schrijven."
Jan Bouwmans
De contactgroep HOOP is telel
nisch te bereiken via 0492-3511
204.
Frits Bolkestein vergeleek eergis
teren Pim Fortuyn met de rat
tenvanger van Hameien. Daar
stond zijn nette gehoor in
Noordwijk van te kijken. Die
rattenvanger was een griezel,
dat konden ze zich nog wel van
het sprookje herinneren en het
liep ook heel treurig af. Hier
gold niet dat ze allemaal nog
lang en gelukkig leefden. Inte
gendeel kun je wel zeggen. Alle
kinderen uit de Hameien werden
betoverd door het fluitspel van de
rattenvanger en volgden hem de
stad uit. Nooit is nog iets van de
kinderschaar vernomen.
Het ging als volgt, met dank aan
Lekturama's Luister Sprookjes en
Vertellingen. Op een dag ziet ie
mand in de stad Hameien een grote
dikke rat die zomaar een keuken is
binnengelopen en brutaal van de
kaas heeft gegeten. De volgende dag zijn
tivee ratten gesignaleerd, de dag erop tien
en na een week zijn er in Hameien al
meer dan tivintig. Een maand later lopen
er in elk huis in Hameien honderd ratten
rond, daarna duizenden en op het laatst
wel een miljoen. De mensen in Hameien
proberen vergeefs de knaagdieren weg te
jagen met bezems, emmers water, klem
men met giftige kaas. Maar steeds als er
tien ratten verdwenen zijn, komen er
twintig voor in de plaats. Na een poosje
zijn er zoveel ratten in elk huis, dat nie
mand meer naar binnen durft. De burgers
verzamelen zich op het marktplein, voor
het huis van de burgemeester en eisen dat
hij de plaag keert. Maar wat moet hij? Hij
is machteloos.
Dan klinkt een stem boven het ge
schreeuw uit. „Ik kan er voorzorgen dat
alle ratten verdwijnen.Het is een magere
man in rode jas met oranje pofmouwen.
„Maar u moet mij een koperstuk per rat
betalen.Het vervolg van het bittere
sprookje is bekend. Er zijn een miljoen
ratten in Hameien. Om de man te kun
nen betalen zouden de belastingen om
hoog moeten. Daarin heeft de burgemees
tergeen zin en - met volle steun van de
gemeenteraad - besluit hij de rattenvan
ger met de koperen fluit te belazeren. Hij
veinst akkoord te zijn met de deal en als
het donker wordt begint de rattenvanger
zijn missie. Hij zet de fluit aan zijn lippen
en begint te spelen. De mensen in Hame
ien hebben nog nooit zulke vreemde mu-
ziek gehoord. Eerst komt er een dikke rat
het plein op lopen. En dan nog één en nog
één. Tenslotte ziet het plein zwart van de
ratten. Dan begint de man langzaam in
de richting van de stadspoort te lopen en
de ratten volgen hem in trance en tenslot
te springen alle miljoen het ijskoude wa
ter van de rivier de Weser in en verdrin
ken. Maar de burgemeester komt het af
spraak niet na. De rattenvanger krijgt zijn
miljoen koperstukken niet en wordt 0
gejaagd. Zijn wraak is verschrikkelijkI
de volwassen burgerij in het stadhuis V
Hameien feest viert ('hoera voor onzei
gemeester, alle ratten weg en het kostlC
niks') pakt de rattenvanger andennad
zijn koperen fluit en nu komen de kinI
ren het plein ophollen. Ze dansen opi
maat van de muziek en allen sluiten
ter de rattenvanger aan. Zingend vem
nen ze voorgoed achter de bergen aanr
horizon. Als de grote mensen zijn ui tg
feest en merken, hoe stil het is in Ham
rest slechts de bevende hand van de
gemeester met daarin een briefje: 'Voo
het weghalen van één miljoen ratten:9
kinderen van Hameien. Hiermee is M«|
schuld voldaan. De Rattenvanger'.
En nu mijn vraag aan Frits Bolkesteiii
Pim Fortuyn de rattenvanger is, wiezt
dan de ratten? Fa wie de kinderen? W
de gemeenteraad? En wie de burgem
ter?
Er kan veel mis gaan in een men
senleven. Maar een van de aller
ergste dingen is wel wanneer het
zo mis gaat tussen ouders en kin
deren dat elk contact wordt uit
gesloten. Ans Grashoff vroeg zich
af of zij de enige ouder was. Het
tegendeel bleek en de Contact
groep HOOP werd geboren.
„Kinderen weten niet wat ze
hun ouders ermee aandoen",
zegt Nauth Hazeleger. Zijn
vrouw llmy Kaihatu vult aan: „Ik
heb heel lang met een schuldge
voel rondgelopen: ben ik dan zo
slecht geweest als moeder?" Ans
Grashoff. „Je blijft hopen: mis
schien belt ze. Maar je gaat er
aan kapot."
Nauth, llmy en Ans zijn lotgeno
ten. Ze hebben geen enkel con
tact meer met hun kinderen.
Die willen niets meer van hen
weten. Dat doet heel veel pijn.
Maar het schrijnt nog veel har
der dat ook elk contact met de
kleinkinderen onmogelijk wordt
gemaakt.
Hoe kan het zover komen dat
kinderen niets meer van hun
ouders willen weten? Buiten
staanders kunnen zich vermoe
delijk wel oorzaken indenken
die de relatie tussen ouders en
kinderen finaal kapot kunnen
maken. Maar dan moet het wel
om heel erge dingen gaan. Want
voor ouders blijven het toch al
tijd je eigen kinderen en voor
kinderen toch ook je eigen ou
ders?
Het relaas van Ans, llmy en
Nauth doet de buitenstaander
hoofdschudden. Zij zijn zelf de
schaamte voorbij en willen er in
alle openheid over praten. Want
ze weten intussen dat ze lang
niet de enigen zijn. Vorig jaar
meldden zich, na een oproep
van Ans Grashoff, 120 ouders uit
Limburg en Brabant voor een
bijeenkomst in Eindhoven. Uit
die bijeenkomst is de Contact
groep HOOP voortgekomen, die
intussen maandelijkse bijeen
komsten houdt.
Ans is pastoraal medewerkster.
HOOP is haar initiatief geweest.
Haar dochter was 27 jaar oud,
getrouwd en had een kind toen
ze het contact met haar moeder
