SPORT
Flitslicht wel of niet oorzaak
van Andersens val?
Eén beker bier
per wedstrijd
Real Madrid
op postzegel
Burdenski kan
het niet laten
Goede deal
in Bulgarije
Persvoorlichter
geeft stemadvies
Levensverhaal
LINKS
BUITEN
maandag 4 MAART 2002
Tokio - De toeschouwers bij het
WK voetbal mogen één beker
bier per wedstrijd nuttigen. De
FIFA is hiermee, onder druk van
een van de hoofdsponsors, ak
koord gegaan. Bij het WK in
1990 en 1998 gold nog een volle
dig alcoholverbod bij de wed
strijden. Hoe de organisatie wil
controleren of een fan voor de
tweede keer een biertje bestelt,
is onduidelijk.
Madrid - De Spaanse post heeft
ter ere van de 100ste verjaardag
van Real Madrid een postzegel
van de club uitgebracht. De ze
gel werd vorige week op de ere
tribune van het Bemabeu-stadi-
on onthuld en is ontworpen
door de Spaanse kunstenaar
Eduardo Arroyo. In totaal wor
den er 1,2 miljoen exemplaren
uitgegeven. Real Madrid bestaat
op 6 maart honderd jaar.
den haag - Ooit keepte hij, als
41-jarige, drie competitiewed
strijden voor Vitesse in een po
ging de ploeg voor degradatie te
behoeden. Vorige week maakte
Dieter Burdenski als 51-jarige
zijn rentree onder de lat bij het
amateurteam van Werder Bre
men. De keeperstrainer van
Werder trok zijn klofje weer aan,
omdat drie doelmannen gebles
seerd waren. Werder verloor
met 3-1, mede door twee blun
ders van Burdenski.
Sofia - Bulgarije biedt zich aan
als goedkope trainingslocatie
voor buitenlandse atleten die
zich op de Olympische Spelen
van 2004 in buurland Grieken
land willen voorbereiden. De
Bulgaren hopen op die manier
geld binnen te halen voor de
modernisering van hun sportac
commodaties. „Ik denk dat we
niet zo duur zijn", zei de voor
zitter van het regeringsbureau
voor sport. Volgens Ivanov is er
interesse uit Azië, Zuid-Amerika
en Afrika.
volendam - Sport en politiek
hebben niets met elkaar te ma
ken, wordt vaak gezegd. Daar
dacht Cor Tol, persvoorlichter
van FC Volendam, gisteren iets
anders over. In het programma
blad voor de wedstrijd Volen
dam - MW gaf hij de toeschou
wers een verkapt stemadvies
voor de gemeenteraadsverkie
zingen van woensdag. Tol advi
seerde het publiek te stemmen
op de lokale partij Volendam'80
„als men wil dat de club een
mooie toekomst tegemoet
gaat." Het bestuur van FC Vo
lendam noemt de actie van Tol
ongelukkig' en liet dat de toe
schouwers weten via een brief.
De avond begon al enigszins te vallen op
die 28ste januari 1951 in het Oslose Bis-
lett stadion, toen de Wesüandse tuinders-
zoon Wim van der Voort en de Noor Hjal-
mar Andersen zich naar de start van de slot-
afstand van het Europees kampioenschap
begaven, de 10.000 meter. De schaatsers
stonden respectievelijk tweede en eerste in
het algemeen klassement, maar van span
ning was geen sprake. Andersen had na drie
afstanden een straatlengte voorsprong. Bo
vendien was de 10 kilometer Van der Voorts
zwakste en Andersens sterkste afstand.
De race verliep zoals verwacht. Na elf ron
den had de Noor Van der Voort al zo'n hon
derd meter achter zich gelaten. Maar toen
gebeurde het: Andersen viel in een bocht en
gleed een sneeuwhoop in. Nog geen ramp,
want Andersen mocht veertig seconden op
Van der Voort verspelen en dan nog zou hij
Europees kampioen zijn. Andersen kon ech
ter niet meer in zijn slag komen. Na wat ge
ploeter remde hij af en verdween in het pu
bliek, waar door talloze Noren heftig aan
zijn linkerschaats werd gerukt. Nadat Van
der Voort zo'n 150 meter voorsprong had
genomen, kwam Andersen wederom de
baan in. Maar het wilde niet meer. Er was
iets met zijn schaats.
Korte tijd later zette Van der Voort Andersen
op een ronde. De Noor zag het nog even
aan en gaf toen op. Van der Voort deed over
de 10 kilometer 17.56.5. De Europese titel
dus voor hem? Nee.
Andersen gaf als reden voor zijn val op dat
hij was verblind door het flitslicht van een
fotograaf. Nu zouden we zeggen: jammer,
maar niets aan te doen. In 1951 lag het an
ders. De ISU stond de Noor toe de 10 kilo
meter over te rijden. Hij reed zonder proble
men naar een tijd van 17.28.6, de snelste
van alle rijders. Andersen dus kampioen?
Nog niet.
De organisatoren hadden na enige tijd de
fotograaf opgespoord en zijn fotorolletje in
beslag genomen. Als op de bewuste foto zou
blijken, aldus de jury, dat Andersen al op
het ijs lag dan kon het onmogelijk door het
flitslicht zijn gekomen. Alleen als hij op de
foto nog schaatste, mocht men aannemen
dat het flitslicht inderdaad de val en daar
mee de verbogen schaats had veroorzaakt.
In die tijd was het ontwikkelen van een foto
nog een ingewikkeld gedoe. Er ging een eeu
wigheid overheen. Toen de afdruk er ten
slotte was, toonde die Andersen nog geheel
in balans. Dus nam men maar aan dat het
flitslicht de boosdoener was. Een overtui
gend bewijs was het allerminst. Om negen
uur 's avonds hing men Andersen de bloe
menkrans om behorend bij de Europese ti
tel.
Nederland tekende geen protest aan tegen
deze toch vreemde gang van zaken. Van der
Voort en coach Klaas Schenk waren de eer
sten die Andersen de hand reikten. Zo ging
dat nog in die dagen.
Ruud Paauw
(Dit is aflevering negentien van een serie
over de geschiedenis van de sport)
K'
.M
Het beruchte moment: Andersen in het flitslicht van de fotograaf.
Foto: Archief
SPORT IN BEELD
- - -
'...7
-
Martin Hersman. NK allround. Alkmaar, maart 2002. Foto: ANP/Robin Utrecht.
Achter elke olympiër schuilt vanzelfsprekend
een levensverhaal. Negen van die tien verha
len zijn uiteindelijk bestemd voor de vergetelheid.
Een enkel verhaal is te ongelooflijk voor woorden
en een héél enkele keer stuit je op een verhaal dat
leest als een film.
Zou het levensverhaal van Jayaram Khadka zijn
verfilmd, dan zou de rolprent waarschijnlijk door
recensenten als 'typisch geval van ongeloofivciar-
dige Hollywood-romantiek' vernietigend ten gra
ve zijn gedragen. Maar de iverkelijkheid gaat
soms verder, waar ons inbeeldingsvermogen op
houdt.
Jayaram Khadka was de eerste Nepalees die deel
nam aan de Winterspelen. Hij droeg de vlag van
Nepal op 8 februari het olympisch stadion in en
op 24 februari het stadion uit.
Olympiër Khadka (waarschijnlijk
ongeveer zo'n beetje rond de 30 jaar)
'langlaufte zichin Soldier Hollow
op de 10 kilometer klassiek naar de
tweeëntachtigste plaats. Hij finishte
18 minuten. 13 seconden en nog wat
na de witmaar Johann Muehlegg
maar hield ook één skiër, een archi
tect uit Kameroen, achter zich.
Graag neem ik u nog één keer mee
terug naar Salt Lake 2002, maar
waar moet ik beginnen?
Laat ik beginnen met Richard Mor-
ley aan u voor te stellen.
De Engelsman Morley is een avonturier van het
type twaalfambachten, dertien successen. Afge
studeerd in Dartmouth. Marineofficier. Fortuin
gemaakt als computerpionier. Bewerkte, produ
ceerde en regisseerde Evelyn Waugh's 'Brideshead
Revisited' voor toneel. Schrijver van reisverhalen.
Eigenaar van een ski-vakantiedorp nabij Les Arcs
met luxueuze bungalows, die hij verhuurt aan de
rijken der aarde. Om het in één woord samen te
vatten: Morley is veel en van alles, maar vooral
miljonair.
Het ging hem in zijn leven voor de wind, tot die
ene dag.
1984. Morley, 31 jaar, door Nepal trekkend, wan
delt nabij Katlimandu de Annapurna-route en
loopt op een hoogte van bijna 5 kilometer een
klaplong op. Zijn reisgenoot sleept hem naar het
dichtst bij gelegen dorp, waar hij het bewustzijn
verliest. Er moet hulp komen, maar waar van
daan? Een dorpeling zet het op een lopen, hon
derd kilometer over onverharde wegen door on
herbergzaam gebied en bereikt na 72 uur, drie
dagen en nachten, een telefoon. Een soort van
traumahelikopter pikt Morley op. Die is meer
dood dan levend, maar redt het.
Na zijn herstel, maanden later, zoekt Morley zijn
redder in nood op. Basu Khadka wil van een be
loning niets weten. „Wat ik gedaan heb. is niets.
U had voor mij hetzelfde gedaan.Khadka, we
duwnaar, vader van één kind, vraagt hem slechts
één gunst. „Mocht mij iets overkomen, neemt u
dan de zorg over van mijn zoon.
Om een lang verhaal kort te maken, elk gaat na
dien zijn eigen weg. Maar het geweten
van de Engelsman knaagt en jaren later
gaat hij terug naar het dorpje Kalopa-
ni, op zoek naar Khadka. Deze blijkt
overleden. De zoektocht gaat verder, nu
naar de zoon.
Een aflevering van 'Spoorloos', maar
dan in het echt. Morley vindt Jayaram
Khadka. Deze is vloerenveger van be
roep, tegen een maandloon van 5 euro.
Morley adopteert Khadka jr. en neemt
hem mee naar Engeland, naar zijn
woonplaats Royal Tumbridge Wells,
niet de slechtste buurt om op te groeien.
Wegens het ontbreken van een geboorteakte steekt
de Engelse wet een stokje voor de adoptie en wijst
Khadka het land uit. Er volgt een juridische strijd
van zeven jaar en na een veto van de minister
van Binnenlandse Zaken, golfvriendje van Mor
ley, mag Khadka blijven.
Zijn 'nieuwe vader' neemt hem mee naar Les Arcs
en leert hem skiën - we schrijven 1998 - èn leert
hem dromen. Dromen van de Olympische Spelen.
Jayaram Khadka leert snel, maar scheurt beide
kruisbanden. November 2001 staat hij weer op de
latten, maar het gaat niet meer. Morley spoort
hem aan het op andere ski's te proberen, minder
belastend voor zijn knieën. Op donderdag 14 fe
bruari ging de droom van Jayaram Khadka en
Richard Morley in vervulling.
Frank Snoeks
UIT HET OOG
Basketballer Maarten Wals
speelde in het begin van de jaren
negentig vier seizoenen voor BS
Leiden. In die periode speelde de
vereniging in de top van de pro
motiedivisie met een op regiona
le spelers gebaseerd team. Spel
verdeler Wals (33) hield het in de
promotiedivisie slechts vier sei
zoenen uit. Een zware kniebles
sure weerhield Wals, vermaard
om zijn driepunters, van een lan
gere loopbaan. Na BS Leiden, dat
nu in de eerste divisie uitkomt,
keerde hij terug naar BV Leider
dorp.
„Ik speelde als senior eerst twee
seizoenen bij BV Leiderdorp in
de eerste divisie. Na een jaar
vertrok bijna het gehele team
onder aanvoering van coach
Bert Samson naar Leiden. Een
jaar later ging ik ook. Samson
heeft mij als basketballer ver
trouwen gegeven. Ik dreigde
naar het tweede te gaan, maar
hij haalde me bij het eerste
team. Ik was een oorlogmaker-
tje, kon de boel wel opzwepen.
Bij Leiden was ik tweeënhalf
jaar fit. Het was een heel hecht
team. Het ging er ook een stuk
professioneler aan toe dan nu.
Luba sponsorde en manager
Hans Halvemaan regelde alles.
We gingen altijd in een touring
car naar uitwedstrijden. Het
was misschien een beetje over
dreven, maar we werden een
keer derde en een keer vierde.
Dan zit je dicht tegen de eredi
visie aan. Maar eredivisie was
voor mij te hoog gegrepen.
In de uitwedstrijd tegen Early
Bird ging het mis. Mijn knie
bleef staan en ik liep door.
Daarna heb ik nog wel een tijd
je gespeeld, maar ik ben nooit
Maarten Wals (7). Foto: Archief Leidsch Dagblad
echt terug gekomen. En ik had
nog jaren in de promotiedivisie
kunnen spelen.
De mooiste periode in het bas
ketbal was mijn juniorentijd.
Trainer Rein Paulides heeft
mijn sportcarrière gevormd,
door een goede discipline op te
bouwen. Ik speelde met jon
gens met wie ik op het veldje
was opgegroeid en die nog
steeds mijn vrienden zijn. Een
paar ervan zijn doorgegroeid
naar de eredivisie. Jeroen van
Veen, Marcel en Erik Huijbens:
die jongens konden het aan, ik
niet. Sport was later wel een
uitlaatklep en zorgde voor ont
spanning, maar hoe veel ont
spanning heb je nodig als je
student bent.
Na mijn studie rechten ben ik
met mijn vader een eigen be
drijfje begonnen. Orema BV
houdt zich bezig met advies op
het gebied van organisatie en
management. Ik doe niet veel
meer bij Orema, alleen nog de
boekhouding en administratie.
Ik heb nu een baan als secreta
ris bij een brancheorganisatie.
Ik houd me onder andere bezig
met cao-onderhandelingen.
Bij BV Leiderdorp heb ik nog
een bestuursfunctie. Er worden
nu dezelfde gesprekken over
samenwerking gevoerd als tien,
elf jaar geleden. Toen zouden
BS Leiden en BV Leiderdorp
gaan samenwerken met BV Al-
phia. Het kwam er alleen niet
van en ook nu is er weinig be
reidwilligheid, met name van
de kant van BS Leiden.
Ik blijf een Leiderdorper en ben
op deze manier nog steeds bij
het wel een wee van de club be
trokken. De dames spelen ere
divisie, maar de heren zijn afge
zakt naar de tweede klasse van
het rayon. Erger nog is het met
de junioren. Die speelden ooit
eredivisie en zitten nu ook in de
tweede klasse van het rayon.
Wat me het meeste aan hen er
gert is het gebrek aan fanatis
me. Iedereen vindt zichzelf
hartstikke goed, maar het stelt
niks meer voor.
Ik gooi af en toe een balletje in
het tweede, maar die knie blijft
me achtervolgen. Alleen met
skiën heb ik er om onverklaar
bare reden geen last van."
UIT
GESPROKE
éWim Rijsbergen
Voetbal Internat
nal:
„Tijdens de WK-J
van 1974 viel die
ke Gerd Miiller o\
scheurde ik mijn kruisbaru
Daar kwamen ze een haljjt
later pas achter! WK in 197
hetzelfde verhaal. In een di
met de Schotse spits Joe Jon
scheurde ik ditmaal mijn e
keibanden. Ik heb altijd zu
ke enkels gehad, ik wist nie
ter.
Idem:
„Het is ook niet makkelijk
als jonge jongen door ieder
gestreeld wordt. Ab ze uit 4
vrouwen kunnen kiezen, gt
die gasten ook niet om tien
naar bed met een warme h
en een slaapmuts.
Ajax-keeper Joey Diduiica
over zijn moeder die naar
debuut wilde komen kijke
in VI:
„Ze b een prachtmens. hele
maal maf van voetbal en
volgt me heel fanatiek, ma
was bang dat ik mijn norm
routine moest onderbreken
door haar van het vliegveld
halen. Daar had ik geen zii
Ik heb haar beloofd dat ik 1
de wedstrijd meteen zou be
len.
Jochem Uytdenhaage in N
we Revu:
„Nou, liever saai met drie
olympische medailles dan t
mediafenomeen met lege h
den.
Ruud Krol in NRC Handel
blad over Van Hooijdonk:
„Ook bij Oranje bleef Pierrt
elke training op het veld ad
om zijn vrije trap te oefene
Het resultaat hebben we te[
Glasgow Rangers weer kun
zien. Ik zie die toewijding
te weinig bij jonge spelers.
Idem:
Wij zaten vroeger te kaartt
Tegenwoordig verdwijnen 1
spelers achter hun laptop 0]
wbselen ze de nieuwste dvi
uit. Daardoor heb je ab traï
minder contact met de spek
Idem, over het 'feestje' vai
ternationals in Kopenhage
„Ab in ons hotel mooie vroi
wen waren binnengekomen
was mij dat zeker opgevalle
Wielrenner Bart Voskamp
de Volkskrant:
Wielrennen is een zaak va
lange adem. Zeventig, tachl
procent van die almaar win
nende junioren kun je na ei
paar jaar afschrijven, dat Ie
de praktijk. Wielrenners me
potentie zijn eerder de jongt
die al vroeg weten wat knee
ten is.
Pierre van Hooijdonk in
Sportweek over de uitwed
strijd tegen Glasgow Rang
„Toen ik na de warming-u
pres als laatste vqn het veld
liep, werd ik ongelooflijk ht
uitgefloten. En ik moet
daar genoot ik van.
Tennisser Jan Siemerink ii
Sport International:
„Het ontbreekt me aan de
tivatie om weken aaneen in
tels te hangen die echt geen
sterren hebben.
Schaatser Gianni Romme i
„Gemotiveerd blijven, als je
eenmaal de top hebt bereikt
dat is het zwaarste. Die jon[
afhouden die je van de berg
willen duwen.
Schaatser Gerard van Veli
SI:
„Weet je wanneer de omnu
is gekomen? Tweeënhalf ji
geleden, ik was net weer m
schaatsen begonnen, heb /Tl
het eerste afspraakje genu
met Paulien, mijn vriendii
Sindsdiens is het steeds bei
gegaan. Met Paulien is het,
maal begonnen, dat kan gt
toeval zijn.
Bobby Petta (Celtic) in Joh;
„In de stad word je hier als fc
voetballer altijd herkend. /Ij
altijd met mijn vrouwtje ///til
maar dan nog proberen rnS*
den me te versieren.1
Johnny Rep in Johan: r
„Ik kon een keer naar een elk.
uit Tunesië. Zag ik niet zitta
Die Arabieren lopen altijd aL
je te plukken, daar kan ik nj
tegen.-
Idem:
„Ab ik tien jaar geleden scol
bij Ajax was geworden, danjl
hadden Cocu en Van NistelL
rooij niet bij PSVgespeeld m
in Amsterdam.
ADO Den Haag-trainer F
Israel tegen speler RaymoiC
Atteveld in Johan:
„Goed zo jongen. Ga
zo door en met de kerst
kunnen we je huldi
gen. Krijg je een horlo
ge voor je vijfhonderd
ste foute pass.
