KUNST CULTUUR 'La Femme Sans Tête': zoveelste Bintangs-mijlpaaltj Intimiteit maakt oude stad Brugge tot een perfecte Culturele Hoofdstad van Europa 'Kleine uitgeverijei kansloos bij prijze Erepenning voor Bol Nieuw kantoor als venster op kloppend stadshart Geen Dynamo Open Air dit jaar delft - Het jaarlijkse hardrock- festival Dynamo Open Air gaat dit jaar bij gebrek aan een ge schikte locatie definitief niet door. Dat heeft een woordvoer der van organisator Mojo Con certs maandag laten weten. Dy namo heeft de laatste tijd veel moeite om het campingfestival door te laten gaan. Verleden jaar werd na lang zoeken de Gelderse gemeente Lichten voorde gevonden, maar werd er toch geen metalnoot gespeeld wegens het uitbreken van de mond- en klauwzeercrisis. Mo jo hoopt dat het festival in 2003 wel kan doorgaan. 'Chili Peppers' op Rock Werchter werchter - De Red Hot Chili Peppers, dEUS en The Chemi cal Brothers zijn dit jaar de top pers van het Belgische open luchtfestival Rock Werchter. Voor het eerst treedt ook een Duitse band op: Rammstein. Deze groep is op pinkstermaan dag ook de slotact op het Ne derlandse Pinkpop. Het drie daagse Rock Werchter is dit jaar op 28, 29 en 30 juni, zo maak ten de organisatoren maandag bekend. Andere artiesten dit jaar zijn Lamb, Tricky, Calexico, Ed Harcourt en Starsailor. Uit België komen Ozark Henry, Millionaire en Zomik. Tentoonstelling over prostitutie amsterdam - Soms openlijk op straat, soms verborgen, maar al vier eeuwen aanwezig in Am sterdam: prostitutie. De reputa tie van Amsterdam als stad waar prostitutie welig tiert, stamt al uit de zeventiende eeuw. Daarom laat het Amster dams Historisch Museum vanaf 9 maart foto's, schilderijen, te keningen en films zien over de geschiedenis van lichte zeden. In 'Liefde te koop: vier eeuwen prostitutie in Amsterdam' toont het museum hoe vrouwen en hun uitbaters zochten naar ma zen in de wet. Hoewel hoererij in de Gouden Eeuw verboden was door kerk en staat, kneep het Amsterdamse stadsbestuur vaak een oogje dicht als het ging om prostitutie. Dat kon ook bijna niet anders in een stad die vergeven was van zee lieden, die op zoek waren naar vertier. De tentoonstelling is te zien tot en met 1 september. Straatklinkers bij huldiging sporters sassenheim/den haag - Het evenementenorkest De Straat klinkers uit Sassenheim speelt morgen bij de huldiging van de Olympische medaillewinnaars in Den Haag. Nadat de sporters zijn ontvangen door koningin Beatrix en vervolgens hun op wachting bij premier Kok heb ben gemaakt, wacht hen een rijtoer door het centrum van de hofstad. Voor De Straatklinkers is het de vierde keer dat ze zijn uitgenodigd hun medewerking te verlenen aan een dergelijke huldiging. Swingen op zijn Afrikaans leiden - 'Tam Tam d'Afrique aux ailleurs' begint vanaf dins dag 26 maart met een twaalfde lige cursus Afrikaanse dans. Er zijn twee groepen: één voor be ginners, één voor gevorderden. Voor absolute beginners is er op zondag 24 maart om 14.00 uur een kennismakingswork shop in de sporthal aan de Opaalstraat in Leiden. Voor meer informatie, telefoonnum mer 071-514 34 34. dinsdag 26 FEBRUARI 2002 door Hans Rooseboom brugge - Brugge hield afgelopen weekeinde open huis om bur gers en buitenlui te tonen wat de oude stad dit jaar te bieden heeft. Brugge is Culturele Hoofdstad van Europa 2002. Er werd massaal van de uitnodi ging gebruikgemaakt. Brugge Culturele Hoofdstad van Europa; je kunt nu al de conclu sie trekken: geen stad in Europa is er geschikter voor. We hebben Antwerpen 1993 meegemaakt, en vorig jaar Rotterdam, maar daar was steeds de vraag: leeft het echt? Eerlijk gezegd merkte je er weinig van bij een bezoek aan die steden. Rotterdam en Antwerpen zijn gewoon te groot om aan de titel Culturele Hoofd stad een samenhangende in houd te geven. Nee, dan Brugge! De schoon heid van de binnenstad hoeft niet te worden aangeprezen, en daar gaat het in (fit geval ook niet om. Het grote voordeel van Brugge is de intimiteit en de kleine schaal. Brugge is een stad waar alles op loopafstand ligt. Je kunt in Brugge eerst met de ge wone toeristenstroom meelo pen. Dan kom je vanzelf langs het Belfort, het Memling- en het Groeningemuseum, het huis van Guido Gezelle, en dan maak je een tochtje over de grachten. Dan heb je mooi Brugge weer eens gezien. Maar wandel je buiten het toe ristische- hart, dan is er nog heel veel Brugge over. En daar, bui ten de maalstroom, vonden af gelopen weekeinde de evene menten plaats waar de Brugse bevolking kennelijk warm voor loopt. Zo zag het aan de Groen straat zwart van de mensen. Het nieuwe onderkomen van de Brugse toneelwereld trok bui tengewoon veel volk. Er zouden daar zeven spraakmakende in stallaties te zien zijn, maar je moest eerst proberen binnen te komen. „Ge kimt naar binnen, maai' de wachttijd is meer dan een half uur", waarschuwde de enthou siaste jonge poortwachter. Op de verzuchting dat we dat niet verwacht hadden, was het ant woord direct: „Maai' wij wel! Duizend kaarten verkocht in de voorverkoop." Cultuur leeft in Iets verderop, aan de Vlaming- dam, troffen we een nieuwe op eenhoping van gestalde fietsen. Ook die behoorden aan bewo ners van de stad, zo bleek bin- Brugge 2002 is nu al een succes nen. In het gebouw van de Ho geschool West-Vlaanderen was een tentoonstelling ingericht met werk van 56 Brugse kunste naars van nu. Behalve de geëx poseerde actuele kunst was het hier overigens het gebouw dat de aandacht trok. Dit schoolge bouw is een zeldzaam staaltje van neogotische grandeur. Het Rijksmuseum en het Centraal Station in Amsterdam bij elkaar opgeteld en in het kwadraat. Zo wilde de stad Brugge rond 1880 nog voor de dag komen, met dergelijke stadspaleizen. De herinnering aan de gouden eeuw van Brugge als grootste stad van Europa leefde nog. Een grootheid die ook spreekt uit de afmetingen van Bmgge's Sint Salvator-kathedraal en uit de gi gantische zalen van het middel eeuwse Sint Jans-hospitaal, waarin nu het Memlingmuseum is gevestigd. Zo loop je door Brugge en zo beland je uiteindelijk bij de trots van Brugge 2002: het nieuwe concertgebouw, aan de rand van het stadshart. Het kolossale concertgebouw is zo nieuw dat het nog niet klaar is. De grote theaterzaal, in zwart en chroom uitgevoerd, is gebouwd als een ouderwets operatheater: meer de hoogte dan de diepte in. Al met al staat hier een theater met een bereik dat veel groter zal zijn dan het relatief kleine Brug ge. Het feest in Brugge is begonnen. Een jaar lang zijn er grote eve nementen, zoals de Jan van Eyk- expositie en een internationale Hanze-tentoonstelling. Maar er zijn ook honderden klassieke, jazz- en popconcerten, exposi ties van actuele beeldende kunst, stadswandelingen. Op welke dag van dit jaar je Brugge ook bezoekt, je gaat een half uurtje rustig zitten in een van de ontelbare cafés of restaurants en neemt het informatiemateriaal door dat je meeneemt uit het 'kloppend hart' van Brugge 2002 aan de Wollestraat. Iedereen kan zijn eigen dag sa menstellen. Het aanbod is groot, en nogmaals: alles is op loopaf stand. Brugge 2002 zal zonder twijfel een succes worden. Brugge 2002 - Informatiecen trum: Wollestraat 53. Zie ook www.brugge2002.be Brugge Culturele Hoofdstad van Europa; geen stad is er geschikter voor. Foto: EPA/Photo Belga Amsterdam - Pierre Bok] sinds gisteravond in het van de Paul Steenbergen ning. Willem Nijholt ove digde het kleinood aan d teur van Toneelgroep An dam na de voorstelling Ma in de Stadsschouwburg An dam. De Paul Steenbergen-pei werd in 1982 ingesteld do gemeente Den Haag ter er de 75ste verjaardag van Steenbergen. De opdrach Steenbergen bij deze naar genoemde toneelonden ding kreeg, was 'de pei door te geven aan een t( kunstenaar van zijn keuz 1985 gaf Steenbergen de ning aan Guido de Moo hem op zijn beurt in 1989 gaf aan Nijholt. Nijholt motiveerde zijn voor Bokma als volgt: „Pie momenteel onbetwist de ste acteur van Nederland, een ongelooflijk vakman, spel is zowel kwetsbaar als boyant. Hij is een mees] 'understatement'. Wat hi doet, hij raakt je altijd. Daa hij een integer en gedreven stenaar, hij legt de lat heel Hij dient zijn gezelschaj schrijver, de kunst. Doe penning aan Bokma te handel ik in de geest van bergen." door Rick Treffers beverwijk - Bijna tot vervelens toe krijgen de Bintangs het pre dikaat 'de Nederlandse Rolling Stones' toebedeeld. Composito risch zijn de rotsen in de bran ding uit Beverwijk en omgeving in ieder geval een stuk constan ter dan Jagger en consorten. De kersverse, bij platenmaatschap pij AG Music uitgebrachte cd 'La Femme Sans Tête' biedt met een aantal typische Bintangs - krakers en bewerkingen van be hoorlijk obscure Chuck Berry- en Bo Diddley-nummers weinig muzikale verrassingen. Maai' dat is ook nooit het uitgangspunt geweest. „Ik hoef niet iedere keer het wiel opnieuw uit te vin den. En met alle winden mee waaien doen wij al helemaal niet", legt de nuchtere doch geestdriftige Frank Kraaijeveld nog maar eens uit. De plaattitel heeft al heel wat stof doen opwaaien. 'La Femme Sans Tête' is vernoemd naar een riviertje waar de inmiddels 57- jarige Kraaijeveld altijd met zijn auto langs raast als hij met zijn vrouw op weg is naar zijn twee de huis in Frankrijk. „Ik krijg heel veel e-mailtjes van mensen die al een foto van zichzelf ge maakt hebben met dat bord van die rivier er op. Levensgevaarlijk natuurlijk. Ze stoppen er ge woon voor op de vluchtstrook." Erg vrouwvriendelijk is de tekst van het titelnummer op het eer ste gezicht niet, maai' Kraaije veld neemt dat met een grote korrel zout. „Ik ben al 35 jaar met dezelfde vrouw getrouwd, maar ik schrijf altijd nog teksten over andere vrouwen. Mijn tek sten zijn nooit echt autobiogra fisch. Een vrouw zonder hoofd, dat leek mij wel een interessant thema. Als zij geen hoofd heeft, heeft ze ook geen hersenen. Dat is heel negatief eigenlijk. Maar het is ook humor. Sommige tek sten ontstaan gewoon. Er zit er gens een chip in mijn achter- Frank Kraaijeveld van de Bintangs (geheel links): „Het klinkt allemaal redelijk strak, ja. Wij hadden vroeger bij het opnemen altijd problemen om 'het laag' goed op de band te krijgen." Foto: United Photos De Boer hoofd met allemaal Engelse uit drukkingen. Tijdens het schrij ven van deze tekst moet ik zo stoned als een bal geweest zijn. Terwijl ik helemaal niets ge bruik!" Kraaijeveld is terecht opgetogen over de zoveelste mijlpaal in de vreselijk lange Bintangs-geschie- denis. De voltooiing van de plaat heeft als altijd weer de no dige voeten in de aarde gehad, niet in de laatste plaats vanwege enig 'digitaal oponthoud'. Na vier lange dagen opnemen in de oude legerbarak in Velsen- Noord, waar de groep zich al decennia schuilhoudt, spoedde opnametechnicus J.P. Exalto zich naar een gespecialiseerd bedrijf om een back-up v' op harddisk gemaakte opn te maken. Maar één va dienstdoende technici drul 1 een verkeerd knopje, wa: i alle opnamen in één kla herstelbaar werden vem „Alles was weg", lacht Ki veld nu. „We moesten alk nieuw doen. Dat was keer slikken. Er is zelfs so uit Duitsland overgevloge het te repareren, maar dat gelukt. Misschien is het straf. Moeten de Bintangs niet digitaal gaan." Mede dankzij een slim opn foefje (met voorversterkej het oude vertrouwde buia luid van analoge gitaarva kers produceren) klinken taren echter vetter dan „Het klinkt allemaal ra strak, ja. Wij hadden vroeg het opnemen altijd probl om 'het laag' goed op de te krijgen. Die knorbas val de gitaren en de scherpe van Gus (Pleines, red.) zittl lemaal ongeveer in hetl frequentiegebied. Maar klinkt het echt beter daij Wij hebben de stemmen 2 de badkamer van J.P. op men." De onder alle Nederl) rhythm 'n' blues-liefhebbel mens populaire groep is n lijk nog steeds een live-ban sang. De huidige bezetting daarbij de taaiste ooit. Sin heroprichting in 1989 is dj up van de Bintangs (in roadies) niet meer gew Dat heeft vooral te make het stellen van grenzen d laten varen van al te stoutr men. „Wij hebben allL drukke banen en hebbenb om destijds besloten maaH keer in de maand te gaan w den. Dan zie je elkaar nf~ noeg. En één keer per wet peteren natuurlijk, om dingen te maken. Want v len niet zo'n sixties-reviva je worden." BOUWKUNST In Alphen aan den Rijn wordt flink ge bouwd aan een nieuw stadshart. Ei genlijk is Alphen al tientallen jaren on derhevig aan ingrijpende veranderin gen. Ongeveer 25 jaar geleden werd de gemeente in de Tweede Nota Ruimte lijke Ordening aangewezen tot groei kern. Vanaf dat moment zijn er duizen den nieuwe woningen gebouwd en steeg het inwonertal van 20.000 naar 70.000 mensen. Alle aandacht ging tijdens deze snelle groei naai" de bouw van woningen, scholen en supermarkten. De aanleg van luxe voorzieningen, zoals een schouwburg of een bioscoop, mooie winkels of goede restaurants, was in Al phen niet aan de orde. Voor een portie cultuur of amusement zijn bewoners aangewezen op steden als Leiden, Gou da, Den Haag of Amsterdam. Hierin komt nu verandering. Dankzij een ambitieus programma krijgt de stad een centrum met stedelijke voor zieningen. In de komende jaren verrij zen er een theater/bioscoop, woon- en winkelcomplexen, een esplanade, wan delkades langs de Oude Rijn en nieuwe horecagelegenheden. Dankzij het aantrekken van gerenom meerde architecten krijgt de stad een culturele injectie die haar wellicht een eigen karakter geeft. Alphenaren hoe ven niet meer weg om te winkelen of om uit te gaan en wellicht komen in- Het bakstenen kantoorgebouw van Wereldhave aan het Raoul Wallenbergplein Foto: Hielco Kuipers woners van omliggende plaatsen zelfs hiervoor naar Alphen. Momenteel wor den de contouren zichtbaar van het fonkelnieuwe, glazen stadhuis, naar een ontwerp van de internationaal be kende architect Erik van Egeraat. Vorig jaar is al pal naast de Adventskerk het Centrum Beeldende Kunst (CBK) ge opend in een sculpturaal onderkomen van architect René van Zuuk. Ook buiten het stadshart verschijnen fraaie woningen en kantoorgebouwen van uitzonderlijke kwaliteit. Zo heeft beleggingsmaatschappij Wereldhave uit Den Haag een kantoorgebouw ge realiseerd naar ontwerp van Karelse Van der Meer Architecten op het voor malig ijsclubterrein aan het Raoul Wal lenbergplein. Beide partijen hebben ook het nabijgelegen, langgerekte ap partementencomplex met koopwonin gen aan de Laan der Continenten tot stand gebracht. „Het is een maatpak voor de stad, ook al betrqft het een ver huurkantoor", aldus projectarchitect Willem Hein Schenk. En dat is bijzon der. De meeste verhuurkantoren heb ben een anonieme uitstraling. Ze hoe ven geen bijdrage te leveren aan het imago van een bepaalde onderneming. Kenmerkend voor dit maatpak is het locatiegebonden karakter. Het kanto rengebouw fungeert als een stadsbal- kon en stelt de metamorfose van het stadshart centraal. Een enorme raam- partij over vier verdiepingen en een reeks ruime dakterrassen bieden royaal uitzicht op het nieuwe centrum en op de aanstaande veranderingen. Iedere verdieping kan afzonderlijk worden ge huurd en hiedt flexibele inrichtingsmo gelijkheden. Lift, trappenhuis en toilet ten zijn in een centrale, ovale koker ge plaatst. Hier omheen kan, naar keuze, een volledig open kantoorvloer of een gang met een reeks kantoorcellen wor den gevormd. Het gebouw is opgetrokken in baksteen en telt zeven lagen van in totaal 7500 vierkante meter. De detaillering en de afwerking van het complex zijn zorg vuldig. Zo zijn in de bovenste verdie pingen de installaties opgenomen. Het dak heeft hierdoor geen storende dak- opbouw maar vormt een gaaf, hellend vlak. De begane grond heeft een ty pisch Nederlandse foyer: klein en sober afgewerkt. Jammer dat de glazen pui en de betonnen kolommen op de begane grond niet extra hoog zijn. Het had het gebouw aan een stevige plint kunnen helpen. De gebogen gevelwanden, de variatie in raamformaten en de riante dakterrassen geven het kantoor een speelse uitstraling en doen zelfs verlan gen om op één van de bovenste kan toorverdiepingen te mogen wonen. Met het Wereldhavegebouw is, wellicht op aanmoediging van supervisor Gun nar Daan, een volgend ellipsvormig element aan het centrum van Alphen toegevoegd. Niet alleen het onlangs aangepaste Raoul Wallenbergplein maar ook het stadhuis, het nog aan te leggen busplein en het naastgelegen advocatenkantoor La Gro kenmerken zich door hun gebogen gevels met ron de en deels ovale plattegronden. Zou den al deze ronde vormen symbool staan voor de veelzijdige en vriendelijke gemeente die Alphen zo graag wil wor den? Alphen transformeert met al zijn nieuwe voorzieningen in ieder geval tot een allround woonplaats. Joosje van Geest Conserve stuurt geen boeken meer schoorl - „Kleinere uitgeverijen hebben al jaren het nakijken bij literaire prijzen als de AKO-Lite- ratuurprijs en de Libris Litera tuur Prijs. De winnaars komen altijd uit het Amsterdamse grachtencircuit of de periferie eromheen, terwijl ik de kwaliteit ervan betwist." Dat zegt K. de Bakker van uitgeverij Conserve. Hij heeft gisteren aan de organi saties van beide prijzen laten weten dat hij geen boeken meer instuurt voor de competities, tenzij de auteurs dat uitdrukke lijk wensen. Conserve stelt al vijftien jaar gratis boeken ter beschikking voor de betreffende jury's. Dat is gebruikelijk, maar het kost veel geld. Uiteindelijk zijn het steeds boeken van grote uitgevers die worden genomineerd, vindt De Bakker. „Misschien moet er een regeling komen dat de boeken die worden ingezonden, ver goed worden tegen kostprijs", oppert De Bakker in een mail aan de organisaties van de prij zen. De uitgever uit Schoorl heeft de mail gisteren verstuurd omdat hij er door AKO aan werd herin nerd dat hij nog geen had ingestuurd. De eerstel tie van de Libris-jury, di< dag wordt bekendgema; dit jaar nog wel kiezen ken van Conserve. U. Kiekens, secretaris v< bestuur van de Stichtingl Literatuur Prijs, noemt spraken van De Bakker oi anceerd. „Het staat niet1 voren vast dat er zoveel van die en zoveel van die| verijen worden genoi De jury gaat absoluut eei onbevooroordeeld te werj voor de jury van verledt was het een verrassing datfn titels van Querido werden mineerd." Volgens Kiekens is een uitje nooit het criterium wordt geselecteerd, wel. Ook maakt zij onderin tussen haar prijs en de prijs. Bij die laatste prij: volgens De Bakker spral een bijkomende poppfel waaraan auteurs moeten doen. Bij de Libris Prijs n volgens Kiekens niet het Ju omdat dan auteurs bij v( zouden worden uitgeslote t

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 22