SPORT
Wilhelmus uitgefloten:slecht humeur
mwWÊmm
3
Kleren maken
ook de darter
Nigeria claimt
duel tegen Oranje
Beckham gaat
in de mode
Historie Ajax op
duizend tegels
Montgomerie is
publiek VS zat
S1<
WÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊÊBÊÊ
WËÊBËÊÊÈÈÈBBBËË
Speech
LINKS
BUITEN
den haag - Darten in spijker
broek, 't kan niet meer. Althans,
niet meer op Nederlandse
rankingtoemooien. Sinds 1 ja
nuari gelden nieuwe kleding
voorschriften. Veel darters zijn
daar nog niet van op de hoogte,
zo bleek bij het open dartstoer-
nooi van Den Haag. De organi
satie stuurde tweehonderd dar
ters naar huis, omdat zij zich
niet aan de 'dresscode' hadden
gehouden. De darter dient te
genwoordig in nette pantalon
en shirt mét kraag voor het bord
te verschijnen. Uiteindelijk de
den 892 deelnemers wél netjes
gekleed mee.
Zeist - Bij de KNVB worden ze er
gek van: het ene na het andere
land claimt in de aanloop naar
het WK een oefenduel tegen het
Nederlands elftal te zullen spe
len. Laatste voorbeeld: Nigeria.
Een zegsman van de Nigeriaan-
se voetbalbond liet gisteren we
ten dat WK-ganger Nigeria op
13 mei, ergens in Europa tegen
Oranje zal spelen. „Onzin", al
dus KNVB-zegsman De Leede.
,,Op 14 mei is de finale Amstel
Cup en op 19 mei speelt Oranje
in en tegen Amerika. Wij weten
van niets. Maar er zijn wel meer
landen die dat soort aankondi
gingen doen. Mexico deed het al
eerder en ook Tunesië."
londen - David Beckham slaat
een nieuwe maatschappelijke
richting in, zij het voorzichtig.
Hij wordt kledingontwerper. De
Britse warenhuisketen Marks
Spencer gaat Beckham binnen
kort contracteren als hulp bij
het ontwerpen van jongenskle-
ding. Een woordvoerder van M
S verklaarde dat de zaak bin
nen enkele dagen wordt beklon
ken. Beckham liet weten al bezig
te zijn met zijn nieuwe job. „Ik
wil dat soort kleding ontwerpen
die ik als jongen van 6 tot 14 jaar
zelf graag zou willen dragen."
makkum - De aardewerkfabriek
in Makkum heeft de opdracht
gekregen om de historie van
Ajax op duizenden tegels uit te
beelden. De tegels worden ge
plakt op negen zuilen en zes
flats in de nieuwe woonwijk De
Meer, de plaats waar vroeger het
Ajax-stadion was gevestigd. Op
de tegels komen verschillende
afbeeldingen van onder andere
spelers, keepers en alles wat met
voetbal te maken heeft.
londen - De Schotse golfer Co
lin Montgomerie is het verbale
geweld van toeschouwers in de
Verenigde Staten meer dan zat.
„In juni ben ik 39 en ik heb het
niet meer nodig. Wat kan ik hier
in vredesnaam hopen te berei
ken als toeschouwers mij niet
toestaan mee te doen onder de
zelfde omstandigheden die voor
alle anderen gelden", zei hij in
The Daily MaiL
MAANDAG 25 FEBRUARI 2002
Heel, heel vroeger werd na af
loop van een Holland-Bel-
gië wedstrijd door een muziek
korps het volkslied ten gehore
gebracht van het winnende
land. Dat leverde jarenlang geen
problemen op, hoe teleurstel
lend het resultaat soms ook was
voor het thuisspelende team en
het eigen volk, want de toe
schouwers waren toen nog ta
melijk gedisciplineerd. Maar op
4 mei 1947 ging het in Antwer
pen mis. Na een ruwe, onvrien
delijke wedstrijd trok Nederland
met 2-1 aan het langste eind.
Het was, na de bevrijding, de
derde nederlaag (bij één gelijk
spel) in vier interlands voor de
Belgen die het maar moeilijk
konden verkroppen dat ze al
weer tegen die kaaskoppen ten
onder waren gegaan. Het Oran
jeteam werd op weg naar de
kleedkamer onaangenaam beje
gend en het Wilhelmus werd
door een groot deel der toe
schouwers weggefloten. Nu zou
men daarover op z'n hoogst de
schouders ophalen. Al bij het
begin van interlands wordt te-
De verschrikkelijke knal waarmee Drager de Belgen uit hun humeur bracht. Foto: Archief
genwoordig vaak het volkslied
van de andere partij met hoon
bejegend en dat 'hoort' er bij, is
de algemene opvatting. Geen re
geringsleider of ambassadeur
zal er om in actie komen.
In 1947 was dat anders. De Ne
derlandse ambassadeur in Bel
gië, luisterend naar de mooie
naam Van Harinxma toe Sloo-
ten, had de wedstrijd bijge
woond en was over het slot not
amused. Hij schreef een brief op
poten naar de Belgische Voet
balbond die het natuurlijk ook
niet kon helpen, maar ja, waar
moest de ambassadeur anders
zijn verbolgenheid kwijt.
'Dat het publiek aan zijn mis
noegen over de nederlaag uiting
gaf door het uitfluiten en uitjou
wen van den Nederlandse spe
lers bij het verlaten van het veld'
was in de ogen van de ambassa
deur nog tot daaraan toe, 'maar
de uiting van deze gevoelens
van afkeuring viel samen met
het spelen van het Nederland-
sche volkslied voor de overwin
naar' en dat was volgens de di
plomaat 'betreurenswaardig'. Of
de Belgische Voetbalbond daar
maar even goede nota van wilde
nemen.
De Belgische officials zaten er
duidelijk mee. Zij betuigden de
ambassadeur in een brief hun
'oprecht leedwezen'. Het was in
hun ogen een 'uiting van slecht
humeur' van de toeschouwers,
zoals dat vaker voorkomt bij een
nederlaag, 'maar het kwam nu
op een ongepast moment'. De
Belgische Voetbalbond verze
kerde echter 'dat het geenen-
deele het Nederlandsche Volks
lied gold en evenmin uiting gaf
aan een vijandige gezindheid
ten opzichte van Uw landge-
nooten'.
Maar tot wie waren die scheld
partijen en dat gefluit dan wel
gericht, vraag je je na deze
woorden onwillekeurig af.
De Nederlandse ambassadeur
was tevreden met het antwoord,
zoals hij het ministerie van bui
tenlandse zaken in Den Haag
liet weten. Na de jaren veertig
heeft men het spelen van het
volkslied van de overwinnaar
maar achterwege gelaten.
Ruud Paauw
(Dit is aflevering achttien van
een serie over de geschiedenis
van de sport)
-
SPORT IN BEELD
H
Enduro mortorraces. Le Touquet, februari 2002. Foto: AP/Michel Spingler
A polo Anton Ohno heeft een gouden medaille
l\ op zak, maar ik wil het graag even met u heb
ben over dat ene goud. Het goud dat hij misliep.
Finale 1000 meter, shorttrack. In het Salt Lake Ice
Center krijsen 16.000Amerikanen hun landge
noot naar de eerste van vier verwachte gouden
medailles. In de slotronde gaat het fenomeen uit
Colorado Springs zijn medefinalisten nog voor.
Dan: gesjor en gepor. Twee Aziaten, een Canadees
én Ohno vallen op één grote hoop.
De viermanskluwen van armen, benen en vlijm
scherpe schaatsen glijdt door, tot vlak voor de
streep en komt daar tot stilstand. Het onthopen
van de hoop duurt een eeuw. De Australiër, tot
dan toe last but least, blijft staan en
wint.
Goud voor Richard Bradbury. Het eer
ste Australische olympisch goud in de
historie van de Winterspelen, maar
dat is het verhaal niet. Hét verhaal is
dat Ohno op speciaal op zijn voet
maat in Australië gesneden schaatsen
rijdt, handgemaakt door... Bradbury.
Op de ochtend van de finalerace nog
had Bradbury ge-emaild met de be
oogd kampioen en hem verzocht na
zijn zegetocht tussen neus en lippen
door wat reclame te maken voor de
slechts in kleine kring bekende 'Bradbury-skates'.
Dat is gebeurd, mag je zeggen. De schaatser Brad
bury zal weer vergeten worden, maar de Brad-
bury-schaats nooit.
Vrijdag: De rechterhand van de ook in 'ons' hotel
logerende Dirk Scheringa (DSB, Frisia, AZ, miljo
nair) zit bovenop de hotelfax. Op onze vraag wat
hij daar doet, luidt het antwoord. Wachten op
een vertrouwelijke fax die zeker niet in jullie han
den mag vallen.
Zaterdag: Ex-NOS-verslaggever wint goud. (Wat
iedereen vergeten schijnt is dat Gerard van Velde
na zijn eerste schaatsleven nog een poosje
schaatsverslaggever in dienst van de NOS is ge
weest. Wij vonden het toen knap stom van Ge
rard dat hij weer ging schaatsen: zo'n kans krijg
je maar één keer).
Zondag Amerikanen weten niets van schaatsen.
De 'Salt Lake Tribune' benoemt Chris Witty tot dé
favoriete voor olympisch goud op de 1000 meter.
Maandag De Tribune krijgt gelijk, maar weet
desalniettemin niets van schaatsen. Het zilver
gaat volgens de krant niet naar Sabine Völker,
maar naar Simone Veliger.
Het brons is voor Monique Garblers-Enfieldt, die
in de laatste rit de Russin Salvating Throve (Svet-
lana Zhurova!) verslaat. Op Witty na kent dé
krant van Utah ook de 'eigen'schaatssters niet
van naam:
Becky Sundstrom heet Sandstorm en Amy Sannes
is Annie Sanies. Erger nog is het lot van 'onze
meiden'. Ze worden helemaal niet ge
noemd.
Dinsdag Op een zebrapad in down
town Salt Lake City word ik vanuit de
tegemoetkomende menigte gedag ge
zegd. Maar zonder schaatsen herken
ik haar niet meteen. Gelukkig loopt
naast haar een man met een cowboy
hoed op zijn hoofd. Daardoor herken
ik haar alsnog en feliciteer haar met
haar Olympische titel. Catriona Le-
May is ook buiten de ijsbaan de aar
digheid zelve.
Woensdag Een voor Dirk Scheringa
bestemde vertrouwelijke fax wordt
door een hotelfunctionaris abusievelijk onder
mijn deur door geschoven. De inhoud? Inder
daad, vertrouwelijk.
Donderdag USA Today schrijft over schaatsen in
Nederland. Eén van de geïnterviewden is de zwa
ger van Gretha Smit. De krant beweert dat de
laatst gereden Elfstedentocht ('XI City-Tour') ge
wonnen is door de spruitjeskweker Henk Huize
bosch! Wij rekenen dit antwoord half goed.
Vrijdag Hans Veldkamp vraagt mij om een siga
retje. Ik geef hem er één en vraag senior naar de
kansen van junior op de 10 kilometer.
„Als hij z'n kop bij het schaatsen houdt, wie
weet.Doet hij dat wel eens niet dan? „Meestal is
hij onderweg al de speech aan het voorbereiden,
voor na zijn overwinning.
Frank Snoeks
UIT HET OOG
Roodenburg, UVS, Telstar, FC
Amsterdam, het Finse KPV,
Telstar, UVS, de bedrijfsdub en
FC Rijnland. Het is een rijtje clubs
waar oud-voetballer Ton Kamp-
hues met veel plezier en trots
aan terugdenkt. „Ik heb twaalf
jaar betaald voetbal gespeeld.
Oua talent liep ik niet voorop,
maar ik had wel een goede in
stelling", zegt de 47-jarige Leide-
naar, die in oktober naar Voor
hout verhuisde.
„We waren toe aan een stapje
hoger, qua huis. Dit is een
mooie woning, een twee-on-
der-een-kap, met garage. Ik had
er geen moeite mee om uit Lei
den weg te gaan, ik vind het
leuk om eens ergens anders te
zijn. En het bevalt ons hier uit
stekend. We hebben hartstikke
leuke buren. Het is ook voor
mijn werk in Haarlem een stuk
makkelijker, het scheelt me 's
ochtends en 's avonds een half
uur. Ik ben hoofd nabewerking
op een drukkerij, die een tijdje
terug door Sony is verkocht.
Ik kom nog wel in Leiden. Elke
zaterdag ga ik naar mijn moe
der en ik ga ook nog regelmatig
bij Leidse clubs kijken, bij De
Sleutels, bij FC Rijnland, bij
UVS. Die binding hou je toch.
Bij Foreholte ben ik nog niet
geweest. Mijn zoon is veertien
en die ging hier voetballen,
maar wat schetste mijn verba
zing: hij wilde niet naar Fore
holte omdat ze daar in Ajax-te-
nue spelen. Hij is naar Ter
Leede gegaan. We zijn nogal fa
natieke Feyenoordaanhangers.
Mijn zoon heeft een seizoen-
Foto: Archief Leidsch Dagblad
kaart, maar ik kom er zelden of
nooit. Ik volg wel alles via de
krant, VI en de tv.
Een jaar of zes geleden ben ik
met voetballen gestopt. Ik
speelde op zaterdag met een
aantal vrienden bij FC Rijnland,
en ik had verschrikkelijk veel
last van mijn lies. Dat bleek te
komen door een versleten
heup. In april word ik er aan
geopereerd. Met het stoppen
had ik niet zo'n moeite, het
ging steeds slechter en op een
gegeven moment leg je je daar
bij neer. Er is een tijd van ko
men en een t ijd van gaan. Ik
heb het er veel moeilijker mee
dat ik niet meer lekker kan be
wegen. Mijn conditie is waarde
loos.
Ik heb een prachtige tijd gehad.
FC Amsterdam stond bekend
als de club met de meeste hu
mor, maar ook bij Telstar Was
het hartstikke gezellig, met jon
gens als Leen de Goey en Theo
van Seggelen.
We waren semi-profs, ik werkte
tot half drie, we trainden vier
keer in de week. Mijn eerste
contract sloot ik af voor drie
duizend gulden, bij Telstar.
Toen was ik 18, 19 jaar. In de
twee jaren bij FC Amsterdam
verdiende ik 75.000 gulden per
jaar én later bij Telstar had ik
een contract voor 15.000 gul
den.
Maar ik heb niet uit mijn carri
ère gehaald wat er in zat. Abso
luut niet. Ik zou nooit een top
per geworden zijn, daarvoor
miste ik snelheid en toch ook
wel techniek. Maar ik had wel
bij een club als Twente, een
goede subtopper, kunnen spe
len. Ik ben vrij gemakkelijk, ik
had erop gewezen moeten wor
den en gestimuleerd moeten
worden. Zelf vond ik het wel
goed, zo. Ik ben nooit ontevre
den geweest. Ik had mijn werk,
het voetbal en ook nog een le
ven. Dat vond ik ook belangrijk.
Ik heb het wel meegemaakt. Ik
ben overal geweest, heb mijn
werk aan het voetbal te danken
en ik ken veel mensen. Echte
vrienden heb ik er niet aan
overgehouden, wel een miljoen
kennissen."
U S T
GESPROKEN!
Gerard van Velde in
Sportweek:
,Ik was zo geëmotio-
neerd. ik wist niet
waar ik het zoeken
moest en ik was alles
kwijt, dus ook mijn
trainingsjack. Dat on tblote lijf
was geen tentoonstelling of zo,
geen sollicitatie voor de Playgirl
hoor."
TOP Oss-speler Bas Dreef in
Sportweek:
„De kleding was er aan het be
gin van het seizoen nog niet en
de velden waren slecht geprepa
reerd. En van het spelpeil word
je ook niet echt vrolijk. Daar
door hebben we de liefhebbers
een beetje uit het stadion ge
speeld. Zelf zou ik niet komen
kijken.
PSV-voorzitter Harry van Raa
in Sportweek:
„Als we nu niks doen, tekenen
we echt het doodvonnis over he
Nederlandse voetbal. Ik heb het
al zó vaak gezegd, maar ik blijf
het herhalen: we moeten inter
nationaal en grensoverschrij
dend te werk gaan. Het
vreemde is dat ik altijd veel kri
tiek krijg uit de voetballerij,
maar dat economen en weten
schappers het helemaal met me
eens zijn.
Jochem Uytdehaage in Sport
week:
„Als ik nu ergens binnenstap,
weten ze: daar is Jochem. Ik bei
wie ik ben, ik hoor erbij. Ik voe
de me altijd het broekie, maar
nu ben ik broekie-af."
Youp van het Hek over Neder
land - Engeland in Voetbal In
ternational:
„Mooi symbolisch dat de KNVL
juist de cliniclowns voor deze
wedstrijd had uitgenodigd. Die
komen alleen maar als je dood
en doodziek bent.
Idem:
„We keken niet naar een voet
balwedstrijd, maar naar een
openbare training. Ik heb 3!.
euro voor een kaartje voor deze
wanvertoning moeten neerleg
gen. Dan ben je als KNVB toch
gewoon een ordinaire oplich
ter.."
Commentaar in Elsevier:
Zowat elke avond zijn er op d
publieke netten voetballers te
zien of mannen die praten opejL
voetballers. Het hoofd van Jackr
van Gelder lijkt inmiddels de J|
functie van testbeeld te hebbenl
overgenomen.
Idem: Iei
„Hilversum geeft de Champiom
Ledgue, tennispartijen en jn
sneeuwpret in Utah voorrang e
boven nieuws en cultuur Dè,(
zwaar gesubsidieerde publieke »n
omroep verzorgt programma's 5
die zonder enige bijdrage van aa
belastingbetaler op RTL4 of ir
SBS6 te zien hadden kunnen |t
zijn. Dat is en blijft een dwaze ju
verspilling van gemeenschaps-ia
geld.ii<
pl
Deetos-speelster Jiska Brandtr
gevraagd voor Playboy, in >t
Nieuwe Revu: io
Wij zijn natuurlijk onervaren
in dit soort dingen, maar we j
hebben via-via navraag gedaat'
en we vonden het aanbod in j|j
verhouding niet redelijk Als*
wij in zo'n blad staan en het is^
goed voor de sport, dan is dat
mooi meegenomen. Maar ik gru
niet in mijn blote kont staan oL
de korfbalsport te promoten. L
Korfbal heeft nog steeds een triL
tjesimago, dat is waar. Dat is
denk ik ook de reden dat Play- L
boy contact heeft gezocht.L
Erben Wennemars na zijn L
1000-meterrace in Nieuwe Ren
vu: L
„Ik heb na de race een halfuur
in de hal rondgelopen en nie
mand die naar me toe komt, p
niemand die iets tegen me zegt
En nu is iedereen weg en ik heb
geen vervoer naar het olympisc
dorp. Dat moet ik zelf maar re I:
gelen. Dat voelt heel triest.
Joop Alberda in het Algemeenr
Dagblad:
„De schaatsers moeten zich er-M
van bewust zijn dat ze welis- U
waar eikaars concurrenten zijrT
maar elkaar ook nodig hebber
Kijk naar de Amerikanen. Parkc
en Cheek rijden tegen elkaar,
maar kruipen als dat moet ook
bij elkaar. Dat blijkt zijn vrucll
ten af te werpen. Zo is de con-
currentie geen angstmaker,
maar een winstmaker.
Idem over de schaatssponsor
,Ze vervuilen het speelveld.
Schaatscoach Bart Schouten [I
van de succesvolle Amerika-1|(
nen in Trouw:
„Ik wil in elk geval schaats-
coach blijven. In Amerika staa\
die baan niet hoog in aanzien,
ook niet bij de schaatsers. Dat L
komt misschien om
dat je er ook niet veel
mee verdient. NBA-
coach George Carl
verdient vijftien mil
joen per jaar: ddt
spreekt pas aan.
