Minder bluf
Spaar Select
OLYMPISCHE SPELEN
'Hebben ze hier ook wodka en kaviaar?'
Jochem Uytdehaage wil ondanks successen vooral zichzelf blijven
ffermans leert veel van debuut
Pechstein zet charme-offensief in
Tonny de Jong ver van podium
sser.
\NP/Marcel Antonisse
er beslist later
r toekomst
tke city - Leo Visser be-
as over enkele maanden
n 2006 opnieuw chef de
in van de Nederlandse
zal zijn. „Ik kan er nog
iver zeggen. Bij het be-
>elen veel zaken een rol."
[Herspelen in Salt Lake
aren zijn eerste als team
van de Nederlandse dele-
Visser volgde na Nagano
henk op. „Het was een
hooi. Ik wil eerst alles la-
zinken. Het is belangrijk
er zelf over denk, hoe
imgeving er tegenaan
n wat anderen binnen
NSF van mijn functione-
ïden. Mijn besluit valt
fer een week. Daar gaan
maanden overheen."
Heiden nog
ids de beste
ike city - Eric Heiden is
eeds recordhouder op de
lische Winterspelen. De
kaan schaatste vijf keer
Dud in Lake Placid in
)le Einar Bjömdalen ver-
vier keer goud in Salt
iity in het biatlon. Hij
haalde daarmee de Rus-
jia Skoblikova die vier
n medailles bijeen
ste in 1964. Drie keer
isch goud staat op naam
atleten, onder wie Ard
k en Yvonne van Gennip.
dehaage
ir aan kop
ke city - Het olympisch
stoemooi heeft een stort-
aan wereld- (8), olympi-
10), baan- (8), nationale
i persoonlijke records
ipgeleverd. De wereld-
st aller tijden, ook be
ls de Adelskalendem, on-
g daardoor grote veran-
en. Jochem Uytdehaage
ij de mannen de koppo-
eer over van Gianni
e. De Utrechter dook
n fabuleuze wereldre-
p de 10 kilometer zelfs
de grens van 148.000
Grote sprongen maak-
ens Derek Parra (tweede)
itrij Sjepel (derde). Rom-
at nu vierde. Bij de vrou-
eef Cindy Klassen de
al zitten Friesinger (twee-
Pechstein (derde) haar
ïielen.
nsors boos
ilberda
ke city - De geldschieters
nationale schaatsploeg
ommerciële teams zijn
2 nd op Joop Alberda, lid
t team de mission van
öepel NOC'NSF. De
ich directeur betitelde de
irs van de schaatsploe-
amateuristisch. „Ze ver-
het speelveld", sneerde
j a in de krant richting de
a ïieters. TVM bestempel-
l litspraken als onbehoor-
>i lit gaat tegen alle afspra-
We zouden stoppen met
te bekritiseren." Bij Ae-
ageerde men verrast,
ij amateuristisch zijn en
r op korte termijn nastre-
in je niet zeggen van een
ïieter die al 25 jaar aan
aatsbond en -sport is
den."
i
a
ank van den Heuvel
'5 ike city - De 500 meter
ees Juffermans ging de
a maar de Stompwijker
si ndaag desondanks met
d( ed gevoel in het vliegtuig
til n. „Ik heb hier in korte
lel geleerd", zei hij zater-
nd na zijn laatste optre-
1 het Delta Center,
ia kte Juffermans niet om
plaatsen voor de kwartfi-
te an de sprint. In de heat
rt n valse start hem op. Uit
vi oor diskwalificatie durfde
1 tweede keer geen risico's
en. Hij ging als vierde en
i de eerste bocht in en was
j k al direct kansloos. De
eriër McNee achterhaalde
ei wel, maar de Belg Simon
e issel en de Amerikaanse
s( «lieveling Apolo Anton
1 iraren te ver weg.
>u iffermans baalde behoor-
o zijn vroegtijdige uitscha-
si „Ik had graag laten zien
K achtste plaats op de 1500
n geen toevalstreffer is ge-
i Ik voelde me ook beter
ie dagen geleden, dus ik
best vertrouwen in. Mis
schien verwachtte ik daardoor
iets te veel van me zelf, heb ik
me te veel druk opgelegd."
Zijn eerste Olympische Spelen
overziend, kwam er weer een
lach door op het gezicht van de
jonge mts-leerling. „Als je op je
20ste een olympisch diploma
mag meenemen, heb je het niet
slecht gedaan. Het was een
enorme ervaring en ontzettend
leerzaam. Het is zoveel anders
dan een WK, EK of world cup.
De omgang met de pers, het sta
dion. Veel gekker dan dit zal het
niet worden", wees hij op de
ambiance in het Delta Center
waar normaal gesproken de
NBA-basketballers van Utah
Jazz spelen.
Juffermans was de enige Neder
landse shorttracker in Salt Lake
City, omdat de overige kandida
ten zich niet konden plaatsen
voor de Spelen. Ook achteraf
spijt hem dat. „Het is in ieder
geval geen voordeel geweest."
In Salt Lake City fungeerde Je
roen Huiskamp als zijn trai
ningsmaatje. „En dat heeft hij
heel goed gedaan. Ik ben blij dat
hij erbij was. Maar omdat hij
geen deelnemer was, mocht hij
vaak niet op het ijs. Daardoor
moet je improviseren en dat is
jammer. Je kunt niet de voorbe
reiding doen zoals je die gewend
bent", aldus Juffermans, die
over twee weken het NK in Den
Haag rijdt en begin april het WK
in het Canadese Montreal.
De gouden medaille op de 500
meter kwam zaterdag in handen
van Mare Gagnon. Het was een
feestelijk avondje voor de meer
voudig wereldkampioen, want
enkele uurtjes later pakte hij
met het Canadese team even
eens de zege op de 5000 meter
aflossingsrace. In totaal heeft de
26-jarige Gagnon nu vijf plakken
in bezit. De olympische titel op
de 500 meter was zijn eerste op
een individueel nummer.
Apolo Anton Ohno kon de hoge
verwachtingen niet inlossen. Hij
werd in de halve finales van de
500 meter gediskwalificeerd en
viel met de Amerikaanse ploeg
buiten de prijzen op de 5000
meter relay. Waar voor de start
van de Spelen vier gouden me
dailles van hem werden ver
wacht. bleef de 19-jarige Ohno
steken op één zilveren en één
gouden plak.
^ii&' maandag 25 februari 2002
salt lake city/gpd - De mensen zullen hem
misschien een saaie kampioen vinden, weet
hij. Jochem Uytdehaage haalt er de schouders
voor op. Het zij zo. „We hebben niet altijd van
die fantastische verhalen. In ons team zijn we
puur met de sport bezig, met ons vak."
Zo wil hij het ook, de 'schaatskoning van deze
Wmterspelen', zoals Derek Parra hem na de
gouden tien kilometer noemde. „Wij gooien
niet met modder", verwijst Uytdehaage impli
ciet naar het gekrakeel bij de commerciële
ploegen Spaar Select en DSB in de voorbije ja
ren. „Alle commotie eromheen kan mij gesto
len worden. Ik zit niet te wachten op grote ar
tikelen in de krant als ik eens een keer woor
den heb gehad met Gerard (Kemkers, red)."
Het is de Utrechter ten voeten uit. „Doe maar
gewoon, dan doe je gek genoeg", gaf hij vrij
dagavond als typering van zichzelf. Dat zal
voortaan niet meevallen. Uytdehaage is door
zijn overdonderende olympische debuut, dat
hem twee gouden en een zilveren medaille
opleverde, plotsklaps een 'bekende Nederlan
der' geworden. En voortrekker van een nieuwe
generatie schaatstoppers. Er zal veel op hem
afkomen na zijn terugkeer in Nederland, mor
genmiddag. Zoals de ontmoeting met de ko
ningin, en daarna nog vele huldigingen. En la
ter de interesse van bedrijven die zich altijd
graag met kampioenen associëren. Hij zal niet
nalaten om het goud te verzilveren, zegt hij,
maar alle lof zal hem niet veranderen. „Ik
hoop te blijven wat ik altijd ben geweest; me
zelf."
Jochem Uytdehaage werd vrijdagavond onder
politiebegeleiding, met zwaailichten en loeien
de sirenes, naar het Medals Plaza in het cen
trum van Salt Lake City gereden, waar 20.000
mensen hem en zilveren medaillewinnaar
Gianni Romme toejuichten. Later liet hij zich
als volleerd 'crowdsurfer' op handen dragen in
het dampende Holland House.
Het kan verkeren. De kernploeg van Kemkers
stond drie jaar geleden nog volledig in de
schaduw van de commerciële teams. „We
werden als een B-ploegje gezien. De aandacht
was nihil, maar wij hadden zoiets van: we ko
men er wel", aldus Uytdehaage, die zelf in
1998 bij de kernploeg terugkeerde nadat hij
drie jaar lang onder Eddy Verheijen had ge
traind bij de gewestelijke selectie. Nauwelijks
vier jaar later weet TVM zich voor de komende
jaren verzekerd van een waar goudhaantje. De
hele ploeg van Kemkers stapt over naar de al
bestaande formatie van de transportverzeke
raar.
De handtekeningen werden al lang geleden
gezet, maar het ligt voor de hand dat het con
tract van Uytdehaage zal worden aangepast na
de goldrush in Salt Lake City. Geld is echter
geen drijfveer voor hem. „Als er nu een spon
sor meer geld zou bieden, zou ik nog niet op
zijn aanbod ingaan. Geld is leuk, maar plezier
is veel belangrijker. En dat heb ik bij Gerard
Kemkers."
Duitse schaatsster viert tweede goud met kleurige pruik
Jenita en Cretha Smit volgen gespannen de rit van de Duitse Claudia Pechtstein. Foto: ANP/Jasper Juinen
Egbert Post baalt van zilveren medaille Smit
den haag/gpd - Tijdens het
tiende rondje van Claudia
Pechstein verheft Egbert Post
zijn stem voor het eerst. "Hoi!",
klinkt het ingetogen, maar goed
te verstaan voor de andere aan
wezigen in het Haagse Holland
House. „Het zit goed, het wordt
zeker goud", weet Post, die op
een minuscuul briefje de door
komsttijden van zijn pupil Gre-
tha Smit heeft genoteerd. „Die
drie seconden maakt Pechstein
in die laatste twee ronden echt
niet meer goed."
Een minuut later is het stil.
Want de Duitse maakt die drie
tellen wel goed en meer dan dat.
Voor Smit rest het zilver, voor
Post zelf de kater. Met een zuur
lachje: „Hebben ze hier mis
schien ook wodka en kaviaar?
Natuurlijk is zilver prachtig,
maar als ze zesde was geworden
had ik niet zo gebaald als nu. Ze
was zo dicht bij goud."
Post was zaterdagavond in het
Haagse 'Salt Lake House' op uit
nodiging van Ron Mulder. Mul
der regelt met zijn bedrijf Refe
ree Sportsmarketing sponsorza
ken voor de KNSB. Hij huurde
zijn eigen stamcafé Cheers aan
de Jacob Gillesstraat voor twee
weken af, garandeerde de uitba
ter zijn omzet en liet de bruine
kroeg omtoveren in een heuse
American Dinnerbar: nieuwe
vloer, nieuwe banken en tafel
tjes met veel chroom en formi
ca. Voor de final touch liet Mul
der twee serveersters uit Salt La
ke City overvliegen.
Sponsors konden hun relaties
op een avondje Olympische
Spelen in het Salt Lake House
trakteren en maakten daar gre
tig gebruik van. Elke avond tij
dens de Spelen inviteerde Mul
der een bekende deskundige om
de beelden van commentaar te
voorzien. Zo waren Ard Schenk,
Yvonne van Gennip, Leen
Pff ommer, Wopke de Vegt en
Jeroen Straathof Egbert Post al
voorgegaan.
Post zelfwas degene die Smit op
het spoor zette van het lange-
baanwerk. Het voormalige kem-
ploeglid zag dat de 25-jarige
Rouveense marathonrijdster ta
lent had. En pit. Post lepelt een
anekdote op uit Inzeil, toen Smit
tijdens een avondje in een Bier
stube met een onbedoelde elle
boogstoot een stevig gebouwde
Duitser vloerde. „De man hield
er een fors blauw oog aan over.
Hij had iets gezegd van 'ruhig,
damen', en daar was Gretha niet
van gediend. Dat kenmerkt haar
felheid, hè."
'Bist gek', was de eerste reactie
van Gretha geweest toen Post
haar wees op de mogelijkheid
van deelname aan de Olympi
sche Spelen. 'Dat kin noeit', had
ze gezegd. Maar het kon wel,
dankzij een speciaal trainings
programma van Post.
„Vooral op het begin van de ra
ce hebben we geoefend. Drie
maanden terug nog opende ze
op de 5 kilometer in 23,24 se
conden. Nu in 21." Een starter
werd speciaal ingehuurd om de
start te perfectioneren en via
slinkse wegen werd Smit voor
zien van extra competitiemoge
lijkheden. Zo schreef haar trai
ner haar in voor elke mogelijke
3- en 5 kilometerwedstrijd die
voorbij kwam. Onder de naam
'Erik Groenendaal' stond Gretha
aan de start bij het studenten
kampioenschap van Tjas. „Die
jongens vonden het prachtig om
tegen Gretha te rijden. En dank
zij die valse naam kon ik voor
komen dat er allerlei persvolk
op af kwam", lacht Post, die alle
medewerking kreeg van het ge
west Groningen. „Ze boden zelfs
aan om voor de rit van Gretha
speciaal te dweilen."
Ondanks alle inspanningen is de
typische marathonslag er nog
niet helemaal uit bij Gretha.
Post: „Een marathonrijder
maakt zijn slag vaak niet af, om
dat daar in een groep vaak geen
ruimte voor is. Gretha moest
dus vooral leren om 'schoon' en
'finishgericht' te rijden: slag af
maken en niet te breed."
Tijdens de race is Post tevreden
over Smit, al valt hem direct op
dat zij op het rechte eind met
beide armen op de rug rijdt, ter
wijl ze normaal eentje los heeft.
„Prima", oordeelt hij aanvanke
lijk. „Dat zal Ingrid Paul (haar
coach in Salt Lake City, red) wel
gezegd hebben, want op dat
snelle ijs kun je zo heel goed je
snelheid aanvoelen, zodat je be
ter door hebt wanneer je jezelf
over de kop rijdt. Aan de andere
kant moet je er wel een goede
coördinatie voor hebben."
Als Pechstein onder Smits tijd
duikt zijn die armen volgens
Post de boosdoener. „Misschien
moet je het niet veranderen als
je dat niet gewend bent."
salt lake city/anp - De schaats-
ploeg van Spaar Select neemt
vanaf komend seizoen een be
scheidener plaats in. Het 'dream-
team' bestaat niet meer, een nor
male schaatsploeg is geboren. Di
recteur Jan-Willem van Dijk van
het bedrijf vindt dat zijn keur
korps tijdens de Olympische Spe
len heeft gefaald. „Dit kan niet
en dit mag nooit meer gebeuren.
Volgend jaar moet het in elk ge
val anders, we kunnen niet nog
vier jaar doormodderen."
De ploeg staat na de Spelen op
één medaille, een zilveren van
Gianni Romme op de tien kilo
meter. „Zeer teleurstellend",
meent Van Dijk. „Ik had op twee
gouden medailles gerekend. Eén
van Gianni en nog één van Er-
ben of Marianne. Maar dat pak
te anders uit. We waren het
kampioensteam, en zijn nu
weer de underdog. Je kunt im
mers met één keer zilver niet
blijven zeggen dat je de beste
bent, terwijl Jochem Uytde
haage alleen drie plakken pakt."
Van Dijk heeft al aangekondigd
dat vier van de huidige elf
schaatsers moeten vertrekken.
Voor Bas Brusche, Helen van
Goozen, Sergej Klevtsjenja en
Sergej Tsibenko is na dit seizoen
geen plaats meer. Maar er zal
meer veranderen. „Ik ga me
meer met het team bemoeien.
Dat heb ik te weinig gedaan tot
nu toe. Neem nou de trainings
kampen, daarvoor hadden we
bijvoorbeeld geen budget. Peter
Mueller zei waar we heen moes
ten, en wij regelden het. Ik heb
het allemaal zo vrij gelaten, je
ziet wat ervan komt.
Zeker is dat Van Dijk wil dat zijn
ploeg minder bluf toont. „Het is
logisch dat Peter met bluf praat,
dat is Amerikaans. Maar ik zal
hem op het hart drukken dat de
tijd van het dreamteam voorbij
is. Met zulke teksten legt hij de
schaatsers extra druk op. Ik ga
hem niet opleggen wat hij wel of
niet mag zeggen, maar we moe
ten een bescheidener plaats in
nemen."
Zijn ploeg gaat zeker door tot en
met de volgende Spelen in 2006
in Turijn. „Daarna is het waar
schijnlijk over", zegt Van Dijk.
Met Mueller en vijf schaatsers
heeft hij overeenkomsten tot die
datum. Marja Vis staat nog één
jaar onder contract, Marianne
Timmer twee. „Dat is mijn grote
fout geweest", aldus Van Dijk.
„Nu heb ik echt spijt van die
zesjarige contracten. Maar die
zijn afgesloten toen de schaats-
markt er heel anders uitzag dan
nu."
En dus geeft Van Dijk uitgere
kend dit jaar zijn schaatsers
loonsverhoging. Dat staat nu
eenmaal in de overeenkomst.
„Om de twee jaar krijgen ze er
iets bij. Nu is het weer zo ver.
Maar daar doe ik niet moeilijk
over. Contract is contract, dat
moet je respecteren, even een
grote jongen zijn."
Zonder op namen in te gaan
stelt Van Dijk wel dat hij - indien
hij de handen vrij zou hebben -
een ander zevental in zijn ploeg
zou willen dan nu. „Begrijp me
niet verkeerd, het zijn zeven
toppers, maar als ik het voor het
zeggen had, was het een ander
zevental geworden", aldus de
hoofdsponsor.
Ook de schaatsploeg van DSB
gaat door tot en met de Olympi
sche Spelen van 2006 in Turijn.
Kopstukken Ids Postma en Jan
Bos blijven bij het team, evenals
trainer Konstantin Poltavets. De
duur van de contracten is nog
niet bekend. „Daar gaan we na
de WK allround rustig over pra
ten", aldus eigenaar Dirk Sche-
ringa van DSB.
De teamleiding heeft tot het
laatste moment gewacht met
het nemen van een besluit. Het
was onzeker of Bos en Postma
hun carrière zouden verlengen.
Ook wist Scheringa zelf niet of
hij wel door wilde gaan. Het eer
ste jaar met de inmiddels ver
trokken trainer Leen Pfrommer
en Marianne Timmer was niet
goed bevallen.
Hoe groot de ploeg wordt, kan
Scheringa niet voorspellen. „We
zullen de komende weken uit
kijken naar talentvolle schaat
sers die vrij zijn. We willen hen
klaarstomen voor Turijn.'
salt lake city/gpd - Tonny de
Jong had meer verwacht van
haar 5000 meter. De schaatsster
uit de kernploeg van Ingrid Paul
kwam op de Utah Olympic Oval
niet verder dan een zevende
plaats. Met haar tijd (7.01,17 mi
nuten), nog wel goed voor een
nieuw persoonlijk record, bleef
ze ver verwijderd van het erepo
dium.
Vrijdag was De Jong verkouden
geworden. „Ik heb geprobeerd
dat uit mijn hoofd te zetten, er
zo weinig mogelijk aan te den
ken. Ik wilde zo lang mogelijk
'rondjes 32' rijden en bij Anni
Friesinger in de buurt blijven.
Maar mijn benen liepen op een
gegeven moment vol. Ik had ge
hoopt dat er meer in zat, maar
het mocht helaas niet zo zijn."
Marja Vis kon zich piet onttrek
ken aan de malaise in het kamp
van Spaar Select. Ze eindigde als
voorlaatste in 7.19,08, ruim een
halve minuut achter winnares
Claudia Pechstein.
dachtzaam en saai.
Dat stak, want het is een publiek
geheim dat Pechstein en
Friesinger geen grote vriendin
nen zijn. De verbale strijd tussen
de twee Duitse topschaatssters
bereikte een voorlopig hoogte
punt rond het EK allround in
Erfurt, toen ze elkaar van van al
les en nog wat betichtten. De
Duitse media sprongen er gretig
op in en schreven in de afgelo
pen weken volop over de twee
strijd in de Duitse equipe.
Claudia Pechstein ziet nu haar
kans schoon om het bestaande
beeld van haar wat op te poet
sen. Zij is met twee gouden me
dailles - eentje meer dan
Friesinger - immers de schaats-
koningin van de negentiende
Winterspelen. Ze is nu boven
dien de meest succesvolle Duit
se wintersporter ooit. Pechstein
heeft een imposante collectie
aan eremetaal; vier gouden, één
zilveren en twee bronzen me
dailles. Karin Kania-Enke en
Gunda Niemann-Stimemann
voerden tot voor kort de rang
lijst aan. Beiden hadden in hun
carrière drie keer goud, vier keer
zilver en een keer brons gewon
nen. Pechstein is bovendien de
tweede schaatser in de historie
die op drie achtervolgende Win
terspelen goud veroverde op de
zelfde afstand. Zij won de 5000
meter ook in Lille^pnmer ('94)
en Nagano ('98). De Amerikaan
se Bonnie Blair deed het tussen
'88 en '94 op de 500 meter.
Een andere opvallende prestatie
was zaterdagavond in Salt lake
City het optreden van Clara
Hughes, die op de vijf kilometer
als derde eindigde (6.53,53). De
29-jarige Canadese is een van de
vier sporters ooit die zowel op
de Zomer- als op de Wmterspe
len een medaille pakt. Hughes
won in 1996 in Atlanta als wiel-
renster twee keer brons. „Je
kunt mij wel een beetje vergelij
ken met Gretha Smit", vertelde
ze. „Ook zij is relatief nieuw in
het langebaanschaatsen en
heeft haar hoofd nog niet vol
met rondetijden. Ik kon hier on
bevangen starten, maar dat er
brons uit zou komen, had ik
nooit durven dromen."
door Frank van den Heuvel
salt lake city- Anni Friesinger
was nog bezig met haar laatste
ronden op de vijf kilometer toen
Claudia Pechstein afdaalde naar
de catacomben en even later te
rugkwam met een rood-zwart-
gele pruik. „Dat was een ideetje
van mijn management", zei ze
na haar ereronde op de Utah
Olympic Oval. „Ik wilde die
pruik niet vooraf al in mijn tas
stoppen, want dan roep je het
ongeluk over je af. Pas toen ik
zeker was van goud durfde ik 'm
te halen."
De actie met de pruik was on
miskenbaar onderdeel van een
nieuw charme-offensief dat de
vrijdag dertig jaar geworden
Berlijnse heeft ingezet. Anni
Friesinger eiste in de maanden
voor de Olympische Spelen in
Salt Lake City alle aandacht van
media en commercie voor zich
op en is razend populair in
Duitsland. In vergelijking tot de
frisse, vrolijke, aantrekkelijke
Friesinger werd Pechstein voor
al neergezet als serieus, be-
Marc Gagnon kan zijn geluk niet op na zijn zege op de 500 meter.
Foto: EPA
