Plan voor kinderopvang ING en Randstad strandt ECONOMIE Welke kosten brengt een uitvaart met zich mee Bezetting hotels fors gedaald Veel ondernemers kiezen voor ander energiebedrijf 'Golden boy' Wije gaat in chemie Opzet uitbesteed vanwege 'moeilijke markt' Protest van Greenpeace Het Deense model Finger von meinen zaterdag 23 FEBRUARI 2002 P' Directeur Dickey Pronk van Radius: „Het idee van ING en Randstad is heel goed".Foto: GPD/Phil Nijhuis door Rixt Albertsma baarn - Wie kinderdagverblijven wil opzet ten, moet een lange adem hebben. Met al leen een mooi pand, een paar leidsters of lei ders en een bord 'kinderopvang' in de tuin kom je er niet. Vaak vergt het lange briefwis selingen met gemeenten en peperdure inves teringen. En dan nog kunnen er nog steeds geen kinderen worden opgevangen. Bij bank verzekeraar ING en uitzendconcern Randstad weten ze daar inmiddels alles van. ING en Randstad kondigden begin 2000 een ambitieus plan aan. De bedrijven wilden - als eerste in Nederland - gezamenlijk een keten van kinderdagverblijven runnen, voor eigen personeel en klanten. Met hun exper tise verwachtten ze de grootste problemen in de kinderopvangsector, personeelstekort en het vinden van geschikte locaties, wel te kunnen oplossen. Binnen vier jaar zouden er vijftig vestigingen worden geopend, met ruim 4000 opvangplaatsen, waarvoor ruim 56 miljoen euro werd uitgetrokken. De wer kelijkheid bleek anders uit te pakken. Na twee jaar is er nog steeds geen kinderdag verblijf geopend. Laat staan dat er kinderen worden opgevangen. ING en Randstad heb ben daarom besloten te stoppen met het runnen van kinderdagverblijven. Volgens een ING-woordvoerder zijn de plannen bij gesteld vanwege 'voortschrijdend inzicht' in de moeilijke markt van kinderopvang. De twee bedrijven hebben nu maar besloten het project uit te besteden aan kinderop vangorganisatie Radius die al eerder inhou delijk betrokken was bij het plan. De zelf standige keten 'Mevrouw van Harte', zoals de dagverblijven van Randstad en ING zou den gaan heten, verdwijnt daarmee defini tief. Volgens directeur Dickey Pronk hadden Randstad en ING geen zin meer om het wiel voor de tweede keer uit te vinden. „Toen vo rig jaar bleek dat ING en Randstad de kin derdagverblijven het beste als franchisefor- mule op konden zetten, zoals McDonald's en Albert Heijn dat ook doen, besloten ze om met onze formule door te gaan", zegt Pronk. In een franchisevestiging is een zelf standige ondernemer baas over zijn eigen vestiging. Franchise blèek het beste omdat veel crèches het liefst hun zelfstandigheid behouden, meent Pronk. ING en Randstad hadden volgens Pronk niet verwacht dat het zo moeizaam zou ver lopen. „De kinderopvangmarkt is een moeilijke markt", zegt Pronk. „Het opzetten van een kinderdagverblijf is een complexe business. Veel lastiger dan het openen van een nieu we kantoor- of bankvestiging. Je hebt te ma ken met uitgebreide wet- en regelgeving. Vaak op lokaal niveau", legt Pronk uit. Randstad en ING liepen daar in de uitvoe ring constant tegenaan. „Als dagverblijf moet je aan een heleboel eisen voldoen. Zo moet het pand veel meer vierkante meters hebben dan bijvoorbeeld een winkelpand, ook moet er een verplichte buitenruimte zijn. Dat zijn dure panden op dure locaties. Het vergt grote investeringen." Daarnaast moeten kinderdagverblijven vol doen aan milieu-eisen en moet er genoeg frisse lucht zijn, volgens Pronk. Exploitanten moeten van tevoren precies kunnen aange ven hoeveel vraag er in de omgeving is naar kinderopvang. „Onze ervaring leert dat je er een hele lange tijd voor moet uittrekken voor je ergens een kinderdagverblijf kunt openen." Heeft Pronk daar dan niet voor gewaar schuwd? Randstad en ING kondigden des tijds enthousiast aan vanaf de zomer van 2000 elke maand een nieuwe vestiging te willen openen. „ING en Randstad waren wel op de hoogte dat het moeizaam zou verlo pen", zegt Pronk. „De hele sector dacht het niet haalbaar was. Maar we waren ook wel heel erg benieuwd. Misschien lukte het deze grote bedrijven wel om sneller kinderdag verblijven op te zetten." Pronk hoopt dat in de toekomst meer be drijven naar haar toe zullen komen voor dergelijke projecten. „Het idee van ING en Randstad is heel goed. Bedrijven willen steeds meer doen voor hun werknemers. Maar doe het in samenwerking met partijen die er dagelijks mee bezig zijn." Binnenkort worden de eerste vijf vestigin gen geopend in samenwerking met Rand stad en ING. Werknemers van Randstad en ING krijgen de mogelijkheid er als eerste ge bruik van te maken. amsterdam/anp - De Europese hoteliers zijn vorig jaar behoor lijk op de proef gesteld door de mond- en klauwzeercrisis, de aanslagen op 11 september en de algehele economische terug gang. De gemiddelde bezetting van drie-, vier en vijfsterrenho tels in Europa is in 2001 gedaald met 4,4 procent tot 66 procent. De Amsterdamse hotels hebben èveneens fors minder gasten mogen verwelkomen. Er werden in de hoofdstad zes procent minder kamers verhuurd in ver gelijking met 2000. Met een be zetting van 80 procent stak de hoofdstad vorig jaar met kop en schouders boven het Europese gemiddelde uit. Uit onderzoek dat adviesbureau Andersen in opdracht van de Europese hotelorganisatie EH- MA heeft verricht, blijkt verder dat Londen van de West-Euro- pese steden het hardst is getrof fen in het teleurstellende jaar 2001. De kamerbezetting kelder de in de Britse hoofdstad met 9,6 procent tot 74 procent. Van alle aangesloten organisa ties liep het aantal hotelgasten het meest temg in Jeruzalem en Tel Aviv. De bezetting ging in deze Israëlische steden met res pectievelijk 29 en 19 procent te rug tot 34 en 44 procent. Alleen de hotels in Moskou, Cardiff en op het eiland Cyprus wisten vo rig jaar meer kamers te verhuren in vergelijking met 2000. Een kamer kostte vorig jaar in Europa gemiddeld 112 euro. Dat is 1 euro duurder dan een jaar eerder. EHMA noemt het 'op merkelijk' dat juist in sommige landen die niet meedoen aan de euro, zoals Zweden, Turkije en Groot-Brittannië, de kamerprij- zen niet zijn gestegen in 2001. Een stad in een ander niet-euro land wist echter vorig jaar wel Parijs van de troon te stoten als duurste verblijfplaats in West- Europa. In Genève steeg de prijs van een gemiddelde hotelkamer met 20 euro tot 190 euro. In de Franse hoofdstad kostte in 2001 een gemiddelde kamer 183 eu ro. De allerduurste stad in heel Eu ropa om een kamer te huren was in 2001 St. Petersburg. Voor een nachtverblijf in deze plaats moest vorig jaar doorgaans 209 euro neergeteld worden. Am sterdam verkeerde met een ge middelde van 143 euro ook in de hoogste prijsregionen. arnhem/gpd - Veel meer onder nemers dan gedacht zijn naar een andere energieleverancier overgestapt. Aanvankelijk werd uitgegaan van twintig procent; nu bHjkt dat dertig procent van de 64.000 ondernemers die vrij zijn in de keuze van hun stroomleverancier, zijn overge stapt. Dat geldt ook voor de 2500 ondenemers die meer dan één miljoen kubieke meter gas gebruiken. Ook van hen heeft dertig procent een andere leve rancier gekozen. Dat heeft het Platform Versnel ling Energieliberalisering (PVE) bekend gemaakt. Eerder nog verwachtte het PVE dat slechts tien tot twintig procent van de betrokken ondernemers de overstap zou maken. De grote animo voor een nieu we energieleverancier heeft ge volgen voor de snelheid waar mee de aanvraag wordt afge handeld. De vijf werkdagen die ervoor staan worden lang niet in alle gevallen gehaald. Inmiddels wordt een termijn van tien da gen gehanteerd. Eind januari was negentig pro cent van alle aanvragen om te switchen afgehandeld. Pro bleem is dat in een aantal geval len van verschillende klanten de nieuwe leverancier niet bekend is bij de netbeheerder, terwijl het contract met de oude leve rancier al is opgezegd. Volgens het PVE zal in die situaties de stroom niet worden afgesloten. Ook zijn er problemen bij het uitwisselen van meetgegevens. Veel van de ondernemers die een andere energieleverancier hebben gekozen moeten een nieuwe meter plaatsen die dage lijks het gas- en stroomverbruik aan de netbeheerder doorgeeft. In veel gévallen is de nieuwe meter nog niet geplaatst. Vol- gens het PVE zal dat leiden tot vertraging bij het verzenden van de energierekeningen. Problemen zijn er ook met par ticulieren die bij een ander dan hun regionale energiebedrijf groene stroom kopen. Vanaf 1 januari moet de uitverkoren le verancier ook daadwerkelijk le vereren. Alle aanpassingen moeten handmatig verwerkt worden. Dat duurt ook tien werkdagen. münchen - Activisten van Greenpeace hebben gis teren een spandoek uitgerold langs de gevel van het Europees Patentbureau in München. Met de kreet 'handen af van mijn genen' richt de actie zich tegen het patent dat de Amerikaanse onderneming Myriad heeft aangevraagd op een menselijk gen dat kan worden gebruikt ter bestrijding van borst kanker. Gisteren liep de termijn af om bezwaar te maken tegen het octrooi. Foto: Reuters/Michael Dalder Bij vrijwel elke nieuwe fase in het leven gaan emotionele en finan ciële aspecten hand in hand. Bij een huwelijk bijvoorbeeld of bij de geboorte van een kind. Maar ook bij overlijden. In het laatste geval is het voor de nabestaan den door alle emoties vaak moei lijk de financiële en praktische za ken te regelen. Een van de eerste dingen waar men tegenaan loopt, is de be grafenis of de crematie. Welke kosten brengt een uitvaart ei genlijk met zich mee, hoe wordt dit bekostigd en is het noodza kelijk om een speciale uitvaart verzekering af te sluiten? Geen leuk onderwerp om over na te denken. Wel zinvol om tijdig bij stil te staan. Een uitvaart is natuurlijk een heel persoonlijke aangelegen heid. Er zijn tegenwoordig steeds meer bedrijven en kun stenaars die zich met de uitvaart bezighouden. Er zijn speciale uitvaartwinkels met bijzondere grafkisten of ur nen, kunstenaars die speciale grafmonumenten of rouwkaar ten maken, of vocalisten die tij dens de rouwplechtigheid op treden. Toch kiezen de meeste mensen voor een klassieke uit vaart met standaard diensten en producten. „Dat is ook wel lo gisch", verklaart Ankie van Leeuwen, woordvoerster van het Verbond van Verzekeraars. Als er niet al vooraf is nage dacht over de invulling van een uitvaart, laten mensen zich toch vooral leiden door de mogelijk heden die een uitvaartonderne ming biedt. Door de emoties komt men er niet toe om voor een afwijkende invulling te kie zen. Bovendien brengt dat ook hogere kosten met zich mee- ."De meeste mensen hebben overigens, zo blijkt uit een on derzoek dat NIPO in 2000 voor de uitvaartbranche hield, een aardig beeld van de kosten van een uitvaart. Deelnemers aan het NIPO-on- derzoek schatten de kosten voor een begrafenis gemiddeld op zo'n 3700 euro. Voor een crema tie lag de schatting gemiddeld op 3425 euro. Geen onrealisti sche schatting, want aan een uitvaart wordt, aldus het Ver bond van Verzeke raars, inderdaad ge middeld genomen een bedrag tussen de 3000 en 5000 euro uitgegeven. De kos ten voor een begrafe nis liggen doorgaans hoger dan voor een crematie. Ruim de helft van de Neder landers kiest voor een crematie. Of het nodig is om een speciale verzeke ring af te sluiten voor een uitvaart, hangt - net als bij veel andere verzekeringen - af van de vraag: heb ik voldoende geld om zelf de kosten te kun nen betalen? In heel veel geval len hebben mensen tegen de tijd dat ze overlijden voldoende spaargeld op hun bankrekening om een uitvaart te kunnen be kostigen. Dan is het dus onno dig om een aparte verzekering af te sluiten. Wanneer iemand in loondienst werkte of een uitke ring (AOW, Ziektewet of bij- EIGEN BEURS Brenda van Dam stand) ontving, ko men de nabestaan den meestal in aan merking voor een overlij densuitkering. Dit is meestal een uit kering tot een maand na de dag van overlij den. Dit bedrag zou voor de uitvaart aan gewend kunnen wor- den.Toch vinden veel mensen het een ge ruststellend idee om voor hun nabestaan den de financiën rond een uitvaart goed geregeld te heb ben. Maar liefst vier eneenhalf miljoen mensen heb ben dan ook een uitvaartverze kering afgesloten. Een uitvaart verzekering is in feite een vorm van een levensverzekering. Wanneer de verzekerde premie betaalt, verplicht de verzeke ringsmaatschappij zich tot ver goeding van de uitvaart op het moment dat de verzekerde komt te overlijden. Er zijn twee soor ten uitvaartverzekeringen: de sommenverzekering waarbij een bedrag wordt uitgekeerd en de naturaverzekering, waarbij de uitvaart door de verzekeraar wordt verzorgd. Het is ook mogelijk bij een uit vaartverzorger of -verzekeraar een deposito te storten, een soort spaarrekening, speciaal voor de uitvaart. Vaak moet de uitvaart dan ook door de betref fende organisatie worden afge handeld. Bovendien is er een ri sico dat de maatschappij failliet gaat. Het is daarom net zo mak kelijk en wel zo veilig om een gewone spaarrekening bij een bank te openen. Het komt natuurlijk ook voor dat een overledene geen voor zieningen heeft getroffen of dat de uitvaart niet uit de nalaten schap kan worden betaald. Als de overledene een bijstandsuit kering ontving, kan er in veel ge vallen een beroep op de ge meente gedaan worden. Had de overledene geen uitkering, maar kunnen de nabestaanden de uitvaart niet betalen, dan kun nen zij mogelijk een beroep doen op de bijzondere bijstand. Iedere gemeente heeft eigen re gels om dergelijke zaken te be oordelen. Hoe dan ook zal er al tijd een (minimale) begrafenis of crematie zijn. De Wet op de Lijkbezorging verplicht gemeen ten namelijk voor een uitvaart te zorgen als niemand opdracht geeft voor de uitvaart van een overledene. Als de nabestaan den de uitvaart hebben bekos tigd, zijn deze kosten onder be paalde voorwaarden aftrekbaar voor de belasting als buitenge wone lasten. Dit geldt overigens alleen als het de partner betreft of de eigen kinderen jonger dan 27 jaar. De kosten zijn pas af trekbaai- voor zover ze een drempelbedrag overschrijden. Dit drempelbedrag hangt weer samen met de hoogte van het verzamelinkomen. De belasting telefoon of een belastinggids kan hierover meer informatie verstrekken. Meer informatie: www.uitvaart.nl en www.consumentenbond.nl (de Consumentenbond heeft een informatief boek uitgebracht over de financiële en admini stratieve aspecten van overlij den). Hans Wijers. Foto: ANP/Hans Steinmeijer hn rijswijk/anp - Akzo Nobel krijgt met dr. Hans Wijers (51) een topman die thuis is in het inter nationale bedrijfsleven. Boven dien geldt hij als integer. Die re putatie heeft ongetwijfeld een rol gespeeld bij de zoektocht van het chemieconcern naar een opvolger voor Kees van Le de, die op zijn eigen steile ma nier ook onkreukbaarheid uit straalt. Wijers vestigde zijn naam bij het grote publiek toen hij in augustus 1994 zijn op wachting maakte op het Bin nenhof als minister van Econo mische Zaken. Hij was de grote onbekende D66'er in het eerste PvdA/WD/D66-kabinet. Wijers bleek een gouden greep van toenmalig partijleider Hans van Mierlo. Een paar maanden na zijn aantreden gold hij al als 'de golden boy' van Paars 1. Zijn niet-Haagse kordaatheid maakte indruk. Als minister maakte Wijers - krachtig pleitbezorger van de vrije markt - geschiedenis door het nagelvaste regime van de winkeltijden te doorbreken. Hij beleefde als bewindsman ook minder glorieuze momenten, zoals de Securitel-affaire (het niet aanmelden van wetten en regels in Brussel) en de teloor gang van Fokker. Hij werd door deze kwesties geraakt, maai wj echt beschadigd, vooral om on- hij in staat bleek om glashei n; zijn beleidskeuzes te beargy ge menteren. Wijers gold gerui su tijd als de gedroomde opvo yi van Van Mierlo. Hij wilde ni sj Hij hield niet van „Politiek i een kleine P", zoals hij dati prijzend noemde. Voor zijn ministerschap wa Wijers adviseur bij organisa bureau Horringa De KoniL< Na zijn Haagse periode nai zijn oude stiel weer op. Dit T( als senior partner en voorzi van de Nederlandse tak van Boston Consulting Group. 1 kreeg hij volop de gelegenh om in de keuken te kijken; >ei het internationale bedrijfsls November vorig jaar stond i ers weer volop in de public j De vakbonden, op zoek na c 'een onafhankelijke deskun |t en 'een financieel zwaarge^ dc wicht', waren bij hem terec i komen om te beoordelen o c financiële situatie bij KPN ra zo slecht was dat er 4800 n ;t< sen op straat moesten wori )e gezet. Een week nadat hij y di gevraagd, had Wijers zijn r le port klaar: de ontslagen wa rdi onontkoombaar. Zijn conc w werd door niemand aange er ten. i al ECONOMIE WIJZER Denemarken is een intrigerend land. Ik weet niet wat voor as sociaties het oproept bij een willekeurige Nederlander. Mijn beeld is te complex geworden sinds mijn dochter daar woont en ik het land wat beter ken. Misschien denken veel man nen aan het voetballen en de ontspannen stijl waarin het natio nale team in 1992 kampioen van Europa werd. Sommigen den ken wellicht, aan het elegante beeldje in de ha ven van Kopen hagen, de ranke zeemeermin die door haai" opoffe rende liefde de kans kreeg een onsterfelijke ziel te verwelven. Het beeldje is een eerbewijs aan Hans Christian Andersen, de grote sprookjes verteller. Denemarken staat niet te boek als sprookjesland. Daarvoor is het voor ons niet exotisch ge noeg. Veeleer wordt het ge bruikt als schrikbeeld voor Ne derland: als iemand weer eens de vooruitgang propageert en beweert dat wij dreigen af te zakken op de internationale ranglijst. Dat wij een provincia le uithoek van Europa dreigen te worden. Die kwalificatie van Denemarken is volstrekt mis plaatst. Eerder kunnen we De nemarken als een voorbeeld zien. Laat ik beginnen met een para dox. De Denen zitten met hun inkomen per hoofd al heel lang in de hoogste klasse van Euro pa. Maar Denen zijn ook heel ontspannen, missen het jachti ge en de stress die wij vaak hebben. Stoppen om vier urn- met werken. Die twee waarne mingen leveren samen een mooie vraag op: hoe kun je ontspannen zijn en toch veel verdienen? Luid: dat alleen in sprookjes? Het antwoord ligt besloten in het mooie woord van Jelle Zijl stra, pas overleden, ooit minis ter van economische zaken en president van de Nederland- sche Bank: „Slechts in ledig heid worden grootse gedachten geboren." Goeie ideeën ont staan zelden in een opgejaagde sfeer. Ze kiemen beter in rust en afstandelijkheid. Je zou ook kunnen zeggen: wie lui is, moet slim zijn. Hij moet kiezen voor kwaliteit in plaats van massa, hij moet zich de top van de markt toeëigenen en niet hul peloos over de bodem rennen. Ik heb de Deense economie niet doorgelicht, maai- het valt me wel op dat Denen vaak voor kwaliteit kiezen. Deens ont werp voor woninginrichting en JOOP HARTOG meubelen is wereldberoem 8I In audio ligt B O een strairj1 lengte voor op Philips en St r en bedienen ze alleen het bIe' venste segment van de mai 'e Lego was decennia lang toi u< aangevend kinderspeelgoei over de hele wereld. In schi nen is Ecco een topmerk, ii 'r porselein Geo Jensen. Geen wonder dat di zeemeermin t gelukzalig bij; zij ziet voor hi dromerig geesie oog al die pra ge spullen en niet anders di0 eeuwig glimlafei chen. Er komt nog bij, een obserJt hoogleraar micro-economie Universiteit van Amsterdam s?'lerP,zl ge dochter da en haar werk* ring in Nederland en in De marken. Personeelsbeleid i Denemarken eerder stimul111 rend dan confronterend. E wordt veel vertrouwen w schonken, iedereen wordt gevoel gegeven dat hij (en de klus wel aan kan. Comp menten bij goede prestatie ondersteuning en begeleid als het niet direct lukt. Iem wordt bij een mindere pres daar niet misprijzend mee confronteerd, maar juist di helpende hand geboden. Het in Nederland almaar o rukkende 'afrekenen op pi ties' kan er makkelijk toe le dat een ongelukkige start 111 een doodlopende steeg leii omdat mensen te snel woi J afgeschreven. Denen groei op in een cultuur van verti wen. Op de lagere school den pas in de laatste jaren fers gegeven, niemand woi uit de groep gestoten door blijven zitten. In een hardes concurrentie, waarin iedei0 voor zichzelf moet opkomi moet bewijzen wat hij waa11 kunnen ambitieuze kracht individuen worden opgesl tot grote hoogten. Maar de afvallers kunnen desillusioneerd achterblijvj Een harde, confronterendi" tuur scherpt verschillen aa De top komt wellicht hogefj maar de mindere talenten den honend achtergelaten plaats van gestimuleerd oi ook hun mogelijkheden tc le wasdom te laten komen Confrontatie kan leiden to° deloos afschrijven van vee lent, het is verspilling aan basis. Nee, ik schrik er niet van a mand aankomt met de an dat we binnen de Europese müie afglijden tot het nive11 van Denemarken. Betere r beveling voor een plan kaï11 me niet voorstellen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 6