Spelen Salt Lake City lopen gesmeerd GESPREK VAN DE DAG 'Het was een shock voor m'n moeder' Martin van den Heuvel schrijft boek over commercialisering en corruptie binnen IOC GESCHONDEN RINGEN Valse Nicht 152 De Britse vorstin ELIZA BETH is gisteren in Nieuw- Zeeland aangekomen voor een officieel bezoek van vijf dagen. Haar aankomst in Wellington was maar vooreen klein groepje Nieuw-Zeelanders reden naar het vliegveld te gaan. De meeste inwoners van het land liggen niet wakker van de visite van het for mele staatshoofd. Uit een gisteren gepubliceerde en quête blijkt ook dat 60 procent van de Nieuw-Zee- landers de monarchie 'NIET RELEVANT' acht voor hun dagelijkse leven. Circa eenderde van de be volking wil ook dat hun lanq' een republiek wordt. Het bezoek van Elizabeth is onderdeel van de officië le viering dat zeal vijtig jaar op de Britse troon zit. Het ijs de tiende keer dat de vorstin in Nieuw-Zee- land js. Volgende week be zoekt ze Australië. De Afghaanse VOORMALIGE KONING ZHIR SHAH zal waar schijnlijk in maart, na een ver banning van bijna dertig jaar, te rugkeren naar zijn vaderland. Dit heeft een functionaris in de inte rim-regeringvan Afghanistan ge meld. De 83-jarige Shah wil op tijd in Kabul aankomen voorde viering van het Afghaanse nieuw jaar, dat valt op 21 maart. Veel functionarissen in de nieuwe re gering hebben niet veel op met Shah. De nieuwe ZOMERZE- GELS van het Nationaal Fonds Ouderenhulp heb ben een ROZENGEUR De postzegels zijn vanaf 2 april te koop. Het gaat om tien stuks met zes ver schillende afbeeldingen. Op elke zegel komt een bloem, een dahlia, tulp, prunus, waterlelie, orchi dee en roos, prominent naar voren. De bloemen zijn gefotografeerd op de Floriade. De geurzegels zijn de eerste in Neder land. ,,De bloem op de zegel heeft niet zijn eigen geurtje, want dan krijg je zo'n mengelmoes. Boven dien geurt een tulp nu eenmaal niet", zegt direc teur J. Romme van het Nationaal Fonds Oude renhulp. Volgens hem blijft de geur zeker twintig jaar behouden. De postze gel kost 39 eurocent en heeft een toeslag van 19 cent. De toeslag komt ten goede aan extreem eenza me ouderen. De zomerze- gels zijn te koop op het postkantoor. Een Franse recht bank weigert een verbod op een om streden FILMPOS TER die de woede van de Franse bis schoppen had ge wekt. Op de poster staat een christelijk kruis afgebeeld dat uitloopt in een HA KENKRUIS. De Franse bisschoppen hebben verontwaar digd gereageerd op het affiche, dat de film Amen van de Franse regisseur Costa-Gavras aan prijst. Ze spreken van een 'onaan vaardbare identificatie van het symbool van het geloof van christenen met dat van de nazi-barbarij'. De poster mag van een rechtbank in Parijs echter gewoon in om loop blijven. De rechters zijn van mening dat het chris tendom en het gedachtengoed van de nazi's niet op een lijn worden gesteld. Volgens Costa-Gavras, bekend van films als Z en Missing, stelt de film met de godsdienst maar onverschilligheid aan de kaak. Volgende week komt de film in Frankrijk uit. De Australische sergeant Roger Sutherland zet herder Taz de nieuwe 'dog cam' op. De lichtgewicht infraroodcamera functioneert samen met de batterij en zender-ontvanger in het lichte harnasje dat de hond draagt. De politie kan op deze manier gevaarlijke situaties als ingestorte gebouwen en gijzelingen, van dichtbij bekijken. De beel den die de hond 'filmt' kunnen tot op driehonderd meter naar poli tieposten geseind worden. Foto: Reuters/Cameron Tandy li: Amsterdam gooide er wat call- girls en diamanten tegenaan om de Olympische Spelen in 1992 naar Nederland te halen. Maar dat was veel te mager om de cor rupte IOC-leden voor hun stem te paaien. De smeerhandel van Salt Lake City liep wél geolied, waar door de Mormonenstad als het decor van de 19de Winterspelen mocht dienen. „Er is geen stad die de Spelen op een eerlijke ma nier heeft gekregen", zegt Martin van den Heuvel. Tussen 1980 een 2001 verander de het Internationaal Olympisch Comité (IOC) van een brave en zuinige organisatie in een cor rupte bende. Opperhoofd van de firma List en Bedrog was Juan Antonio Samaranch. De Spaanse markies maakte van het vierjaarlijkse sportevene ment een groot organisatorisch en economisch succes, maar was tevens het middelpunt van een wereld vol achterklap. Sportliefhebber Martin van den Heuvel (70) schreef er een boek over. In het onlangs verschenen Geschonden ringen; commercia lisering en corruptie in de olym pische beweging werpt hij licht op de schokkende praktijken die zich binnen het IOC hebben af gespeeld. Met als centrale vraag: zijn de Spelen nog te redden en wat moet er voor gebeuren? Ontvangsten in dure hotels, gra tis wereldreizen, overdadige ge schenken en andere vormen van kietelarij. „Dat Salt Lake Ci ty alles uit de kast heeft gehaald om die Winterspelen te krijgen valt niet goed te praten", zegt Van den Heuvel, „maar je kunt de Amerikanen niet de schuld geven. Die ligt bij het IOC. Déar is de cultuur van fêteren en ge fêteerd worden ontstaan." In 1999 ging de beerput dan toch open. Na jaren van mistige en aalgladde politiek kwam ein delijk de waarheid boven tafel: Salt Lake City had - net als vele andere steden - de Spelen ge kocht. „Dat kon ook niet an ders", schrijft Van den Heuvel. „Als je niet meedeed aan omko perij was je bij voorbaat kans loos. Salt Lake ging zelfs zo ver dat zij twee medewerkers 5.000 kilometer hebben laten vliegen om de dochter van een Ka- meroens IOC-lid te helpen ver- MARTIN VAN DEN HEUVEL Comnmtuilisering en Corruptie ■:%tedÊBStympische Beweging Martin van den Heuvel, inspiratiebron voor Dr. Clavan: „Het gaat de goede kant op met het IOC." Foto: United Photos de Boer/Rob Hendriks huizen. Ze deden werkelijk alles wat gevraagd werd." De wijze waarop toenmalig IOC- voorzitter Samaranch met de onthulling omging, is volgens Van den Heuvel tekenend voor het 'slimme baasje dat op een ethische schaal een nul scoort'. „'Geruchten tellen niet, alleen feiten', riep Samaranch altijd. Dus wat deed hij? Hij speelde succesvol in op de Japanse hof felijkheid door de organisatoren van Nagano'98 vriendelijk doch dringend te verzoeken alle dos siers te vernietigen. Hetgeen ge schiedde. En onder het mom van 'wij van het IOC gaan een grondig onderzoek instellen' riep Samaranch andere olympi sche (kandidaat) steden op hun dossiers bij hem in te leveren. Maar in plaats van een gedegen onderzoek verdwenen alle pa pieren in Samaranch' kluis. Hij heeft alle bewijzen gewoon bij hem in de safe liggen." Corruptie is voor Van den Heu vel geen onbekend fenomeen. De Haarlemse bakkerszoon werkte in de jaren zestig voor Het Parool als correspondent in de nou niet bepaald democrati sche Sovjetunie van Nikita Chroesjtsjov. Van den Heuvel - die later voor Kees van Kooten als inspiratiebron diende bij zijn persiflage op de Oost-Europa deskundige, Dr. Clavan - weet dat waar financieel gewin te ha len valt, de mens zwak is. „Het Nederlandse IOC-lid Hein Ver- bruggen zei het deze week nog: 'Om elke atleet loopt een hele kliek mensen die op geld uit is. Het is vreselijk'." „Bovendien weet niemand wat er voor 1999 is gebeurd met de enorme geldstromen die de gro te sponsorrakkers als Coca Cola en McDonalds aan het IOC heb ben betaald. Elk beetje bedrijf heeft een financiële jaarreke ning, Samaranch heeft dat altijd tegengehouden. Daardoor wis ten zelfs de IOC-leden niet wat er met hun centjes gebeurde. Dat is op zijn minst dubieus." Na 'Salt Lake-gate' is het IOC volgens Van den Heuvel de goe de weg ingeslagen. „De meest corrupte leden zijn er uitge schopt, al zitten er nog zeker twintig dubieuze mensen. Maar dat Samaranch vorige jaar is op gevolgd door de Belg Jacques Rogge is een grote stap vooruit. De wereld van achterkamertjes politiek en vijfsterrenhotels heeft plaatsgemaakt voor open heid en bescheidenheid." Van den Heuvel weet dat er mensen zijn die vinden dat de door inhaligheid omgeven Olympische Spelen maar moe ten verdwijnen. „Maar dan kun nen we de hele mensheid weI afschaffen", zegt hij. „De ide: len van de Spelen zijn goed. 1 is juist zaak om de slechte zal te verbeteren. Daarom is het must om een soort Raad van Toezicht in te stellen, die delnt nanciële handel en wandel v het IOC volgens strenge regel *1 gaat controleren." „Maar het IOC gaat de goede kant op. Zo was de aanwijzin van Peking als olympische st j voor 2008 al een enorme voo uitgang. Geen onder-de-gord li gepaai van de kandidaten mi maar een eerlijke verkiezing basis van een rapport dat wa 1 opgesteld door een onafhanl lijke commissie die alle stede11 had bezocht." Die veertien man tellende co missie stond onder leiding v; Hein Verbruggen. Volgens Va den Heuvel een nette, bijna derwetse bestuurder voor wi de sport(er) op de eerste plaa11 komt. „Rogge en Verbruggenle zijn bij uitstek de figuren die staat zijn om het gerommel nitief te laten verdwijnen. Hej|( redden van de olympische b weging wordt een Benelux-i tie." Marc Kok Op haar vijftiende wilde Daniëla niets liever dan een kind. Thuis had ze het niet zo prettig. „Ik voelde me eenzaam en wilde iets voor mezelf hebben." Twee jaar later raakte ze zwanger, „net toen ik het niet meer wilde. Ik weet nog steeds niet wat er is misgegaan, want ik slikte wel de pil." Een abortus heeft ze niet overwogen. „Ik heb mezelf altijd beloofd m'n eerste kindje nooit te laten weghalen. Er kan iets misgaan en dan is het misschien wel je laatste kind." Daniëla (24) is inmiddels voor de vierde keer zwanger. De va der van haar eerste baby schrok zich wild. „Terwijl we toch al vijf jaar met elkaar omgingen. Onze relatie is misgelopen, die werd me te gewelddadig." De tweede baby van haar nieuwe vriend was wel gepland, maar die an dere twee zwangerschappen waren nou ook niet precies de bedoeling. Daniëla Hiapt haar moederschap in haar eentje op. „Samenwonen? Ik dacht het niet. Ik heb mezelf te veel opge offerd voor mannen." In Amsterdam worden vier keer zoveel tienermeisjes zwanger als in de rest van het land. Vooral onder Ghanese, Antilliaanse en Surinaamse meisjes is het aantal zwangerschappen hoog. Ruim zestig procent van de zwangere tieners tussen de veertien en ne gentien jaar kiest voor een abor tus, zo blijkt uit recent onder zoek van de GG GD in Am sterdam. „Vaak hoor je dat tienermeisjes onder druk van familie abortus plegen. Later hebben ze daar een schuldgevoel over. Een paar jaar later zijn ze toch weer zwanger", zegt Horace Augus- tuszoon. Ze is coördinator bij Mi Oso Es Mi Kas in de Amster damse Bijlmermeer, dat in het Surinaams en Antilliaans 'mijn huis' betekent. Vrijwel zonder subsidie en afhankelijk van gif ten kunnen tienermoeders hier al ruim vijftien jaar terecht voor - hulp en raad. De meesten zijn tussen de 14 en 23 jaar. Twee keer klopte zelfs een meisje van twaalf voor hulp aan. De keurige kamers met bedjes en speelgoed in Mi Oso staan er ongebruikt bij. Geen subsidie, geen kinderoppas en daardoor is het voor de tienermoeders nog moeilijker hun opleiding af te maken of werk te zoeken. Wel staat de huiskamer altijd open. Daar is het een komen en gaan van jonge moeders met hun kinderen. De gesprekken gaan over gezonde voeding en vaak over relaties. Over één ding zijn ze het roerend eens: mannen zijn niet meer belangrijk. „Zodra er een baby komt heb je afge daan. Als vrouw moet je het ver der allemaal zelf opknappen." Afra (19) heeft doelbewust haar toekomst uitgestippeld. Over drie jaar hoopt zij haar oplei ding voor onderwijzeres af te ronden. Dat is zwaar als je ook nog voor een kind moet zorgen. Afra was zestien toen ze zwan ger raakte. Een paar dagen eer der kwam haar zusje van vijftien ook al thuis met dezelfde bood schap. „Voor m'n moeder was het een shock. Ze had ons altijd zo gewaarschuwd en goed voor gelicht." „Zelfwas ik ook enorm ge schrokken. Ik wist wel van anti conceptie, maar gebruikte niets. Van de pil hoorde je dat je er misselijk of dik van werd. Toen ik zwanger bleek heb ik nog wel even een abortus overwogen. Maar ik dacht, ik heb het toch zélf gedaan, dus moet ik ook voor het kind zorgen." Een dag na elkaar bevielen Afra en haar zusje van een kind. Hun moeder werd in die maand drie keer oma, want ook een oudere zus was zwanger. Bij gebrek aan eigen woonruimte, verbleef Afra afwisselend bij haar moeder en oudste zus. Haar jongere zusje kwam terecht in een opvang centrum en verwacht nu haar derde kind. Woonruimte is het grootste pro bleem voor tienermoeders, weet Augustuszoon. „Thuis ontstaan vaak conflicten. De moeders zien hun dochters nog als kind, maar die zijn óók moeder. Vaak zie je dat ze dan gaan zwerven, van het ene naar het andere adres. Om aan geld te komen belanden ze soms in de prosti tutie of criminaliteit. Soms ook laten ze hun kindje bij moeder achter, zeggen dat ze even pap gaan kopen en blijven weken lang weg." Augustuszoon ziet de tiener moeders veranderen die bij Mi Oso komen. „In het begin ko- men bij u voor de deur. En van die tien mi nuten knippen ze later aan de montagetafel zeven minuten weg. Wélke zeven minuten, dat bepalen zij natuurlijk. Maar stel nu eens dat u niet langer dan de drie minuten praat die zij nodig hebben voor hun uitzending. Dan bepaalt u wat er uitgezonden wordt. Na melijk alles wat u die drie minuten zegt. Goe de raadweet hoeveel minuten ze van je no dig hebben en hou daar rekening mee bij de opnames. Vorige week werd in de nacht van vrijdag op zaterdag de eerste aflevering uitgezoiiden van het tv-programma 'Krachtstroom'. Twee in terviewers ondervragen twee gasten over de drijfveren in hun leven. Ik lette goed op want over een paar weken ben ik uitgenodigd om één van die gasten te zijn. In die eerste afleve ring waren Pim Fortuyn en Thomas von der Dunk te gast. De openingsvraag was verras send: Wie van u beiden is de valste nicht?' Ik vond het een buitengewoon onbehoorlijke vraag. En ik venvachtte jiatuurlijk dat For tuyn of Von der Dunk de interviewer terecht zou wijzen. Maar dat gebeurde helemaal niet. Beide heren reageerden wat lacherig en lieten het daarbij. Pas na de uitzending realiseerde ik me hoe het gegaan moet zijn. De interviewers en hun gasten waren in gesprek en ergens ondenueg kwam het onderwerp valse nichten ter spra ke. Daar werd wat badinerend over gespro ken, de vraag 'wie is de valste?' werd gesteld, de heren meesmuilden een beetje en daarna werden de vragen weer serieuzer. Tot zover de opname. Maar later bij de montagetafel zeiden de in terviewers tegen elkaar: ,,Die vraag over die valse nichten knalt er lekker in. Laten we de uitzending daarmee beginnen.Want ze had den waarschijnlijk meer dan genoeg matt - aal. En dus werd die vraag uit haar verba gehaald en vooraan geplakt. Zo maakten interviewers via de montagetafel zichzelf 1 dapperder en hun gasten wat tammer. Ht den die gasten het vijfde gebod maar bete de gaten moeten houden. Ik ben er niet bi weest, maar ik ben er bijna van overtuigd het zo gegaan is. U vraagt zich misschien af wat ik in een gramma te zoeken heb waarin de gasten ia verknipt worden. Kan ik niet beter bedanl >s Dat zou ik wel willen, maar wat lees ik zc juist in mijn televisiegids: 'Krachtstroom, talkshow waarin tivee gasten ontvangen den die een invloedrijke positie in de sam b leving bekleden'. Een invloedrijke positie! gen zoveel streling van mijn ijdelheid kan niet op natuurlijk. We zien elkaar op de t visie. Tenzij ik sneuvel op de montagetaf Jonge moeders kunnen met hun kinderen altijd terecht in de mer van Mi Oso Es Mi Kas. Foto: GPD/Roland de Bruin. ZATERDAG 23 FEBRUARI 2002 men ze timide binnen, vaak door hun omgeving gestigmati seerd. Ze moeten nog naar school en zich ook bewijzen als moeder. In één klap zijn ze van kind, volwassene geworden. Hier zien ze meisjes met dezelf de problemen en dat je die ook kunt oplossen. De groep heeft een positieve invloed op elkaar. Hoe gedragen wij ons voorde tv-camera's? Ik ben al een tijdje van plan daar een gedegen co lumn aan te wijden. Ik heb ooit een mediacursus gegeven en toen 10 geboden bedacht. Een steuntje voor iedereen die op de buis komt. Die stenen tafelen zal ik bij gelegenheid met u doorne men. Vandaag heb ik alleen tijd voor het vijfde gebod: VRAAG NAAR DE LENGTE VAN DE UIT ZENDING. Waarom deze raad? Stel, u wordt geïnterviewd voor 'Hart van Neder land' omdat de speeltuin bij u om de hoek plaats moet maken voor nieuwbouw. Ze hebben in de uitzen ding drie minuten tekst van u nodig. Dan komen ze een minuut of tien fil- Als iemand vertelt dat ze heeft gejat, wordt ze wel vingers getikt door de .p» Na een tijdje zie je ze ren in sterke meiden. Ik heb enorme bewondering voor die in i meisjes." !tt< Thea van Beek

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 2