Droom en werkelijkheid van Rik Felderhof
MEDIA
Steve is voor de duivel niet ban
Di-rectclub uitgeroepen tot de
beste Idnderclub van Kidsonline
Dagbladen
Tv-maker
Freek Simon
overleden
Programma
over strijd
tegen terrein*
Inspector Morse tegen wil en dank
648
vrijdag 22 FEBRUARI 200;
vervolg van voorpagina
haarlem - Het is de zoveelste
fusie in een paar jaar tijd, de gis
teren aangekondigde samen
voeging van de regionale dag
bladen van de HDC, waartoe
ook deze krant behoort. Voor
Hans Verploeg, secretaris van de
Nederlandse Vereniging van
Journalisten, is het proces van
fusies en het mogelijk verdwij
nen van regionale dagbladtitels
een uiterst zorgwekkende ont
wikkeling. Daarom zal de NVJ
op korte termijn opnieuw steun
van de politiek in Den Haag vra
gen om dit proces te stoppen.
Verploeg noemt de functie van
regionale dagbladen essentieel
naast die van landelijke kranten,
radio, televisie en internet. De
NVJ bestrijdt de opvatting van
sommige specialisten dat de te
loorgang van het regionale dag
blad wordt opgevangen door
andere media. „De zorg die de
overheid terecht heeft voor het
instandhouden van publieke
omroepen, landelijk en regio
naal, dient zich vanuit een sa
menhangende visie ook uit te
strekken naar mediaproducten
als dagbladen", stelt Verploeg.
De NVJ is voorstander van tijde
lijke faciliteiten voor kranten,
mede om te voorkomen dat het
verlies aan zelfstandige titels
doorgaat, dan wel dat kranten
speelbal worden van avonturi
ers. De beroepsorganisatie van
journalisten heeft kritiek op de
passieve houding van de staats
secretaris van cultuur Rick van
der Ploeg als het gaat om de
zorg van de overheid voor een
samenhangend mediabeleid.
Hetzelfde verwijt geldt de me
diawoordvoerders van de rege
ringspartijen.
Als mogelijke voorstellen noemt
de NVJ een nultarief voor BTW,
steun voor experimenten in de
bezorging en een door de over
heid gesponsord kennisma
kingsabonnement voor nieuw
komers uit het buitenland. Vori
ge maand heeft de NVJ dit sa
men met uitgevers en hoofdre
dacteuren bepleit bij Van der
Ploeg.
Hilversum - TROS-programma-
maker Freek Simon is vandaag
op 59-jarige leeftijd in zijn
woonplaats Hilversum overle
den. Simon was al geruime tijd
ernstig ziek.
Freek Simon werd vooral be
kend dankzij zijn stem. Hij pre
senteerde diverse radiopro
gramma's (Op uw gezondheid,
Perspektief) en sprak talloze tv-
programma's in. Tussen 1996 en
1999 was hij ook op tv te zien als
presentator van Spreekuur, een
programma waarvan hij ook
eindredacteur was.
los angeles - De oorlog tegen
het terrorisme wordt entertain
ment. De Amerikaanse televisie
zender ABC komt in de loop van
dit jaar met een dertiendelige
serie over het leven van militai
ren die in het kader van de ter
reurbestrijding zijn uitgezonden
naar Afghanistan, Zuid-Amerika
en andere 'hot spots'.
De serie zal worden geprodu
ceerd door Jerry Bruckheimer-
.Het project heeft de steun van
het Amerikaanse ministerie van
defensie en krijgt een nadrukke
lijk pro-Amerikaans karakter.
„We krijgen alle medewerking
van de autoriteiten. Het pro
gramma krijgt een pro-militair
profiel. Het is niet de bedoeling
dat we een kritisch zijn over het
Amerikaanse leger", aldus een
zegsman.
Rik Felderhof zoekt een villa. Het leven aan de Franse Rivièra bevalt
hem zo goed dat hij graag een paar maanden per jaar onder de Franse
zon zou willen verblijven. Stokbroodje onder de arm, 's ochtends een
kopje koffie drinken in het café en op je gemak de krant lezen. Rik Fel
derhof over droom en werkelijkheid.
door Dolf Rogmans
Amsterdam - Op zijn bureau ligt
de koersenpagina uit de krant.
Hij heeft zojuist aandelen KLM
gekocht. „Ik koop graag oer-Ne-
derlandse bedrijven. En ik vind
het ook leuk om het verloop te
volgen." Programmamaker Rik
Felderhof (53) kijkt welke stoel
hij zal pakken; wordt het De
Stoel waarin zijn rieten hoed ligt
of toch maar gewoon een van de
bureaustoelen.
Het wordt een stoel achter het
bureau. Zodat de verslaggever
makkelijker aantekeningen kan
maken. In zijn werkkamer in de
kantoorkolos van producent
Idtv hangen foto's uit zijn pro
gramma's De Stoel, Villa Felder
hof en Felderhof Ontmoet. Pro
gramma's die gemeenschappe
lijk hebben dat ze over mensen
en hun levensverhaal gaan. Dit
seizoen maakt Felderhof een se
rie Felderhof Ontmoet waarin
hij succesvolle, bekende Neder
landers opzoekt in binnen- en
buitenland. De eerste aflevering
met Paul Huf is op de buis ge
weest en Felderhof is nu druk
met komende afleveringen.
Felderhof: „Ik ben geïnteres
seerd in die mensen. In hun ver
haal over hoe ze de top gehaald
hebben, maar ook in hun te
leurstellingen. Verdriet kan aan
zetten tot iets nieuws, het kan je
een impuls geven. Verhalen over
hoe je tegenslag ten goede keert
kunnen anderen helpen. Kijkers
kunnen zich spiegelen aan de
levensverhalen van anderen."
„Dat gebeurt ook echt. Laatst
zat ik te eten in een strandres-
taurant in St. Tropez. Komt een
vrouw naar me toe die vertelt
dat ze onlangs nog doodziek
met kanker in het ziekenhuis
lag. Ze moest nog één chemo-
kuur, maar ze wilde niet meer.
Ze wilde opgeven. Toen zag ze
op televisie een aflevering van
Villa Felderhof met Edgar Vos
en Ellen Vogel. Daar putte ze
kracht uit. Ze heeft die laatste
chemokuur gedaan en is inmid
dels genezen verklaard. Haar
man trakteerde haar op een trip
naar St. Tropez en daar komt ze
in een restaurant mij tegen. Dat
soort bijzondere ervaringen.
Daar haal je inspiratie uit. Daar
doe je het voor."
„Mijn gasten krijgen de gelegen
heid uitgebreid hun verhaal te
doen. Wij leggen ze een paar da
gen in de watten met een mooi
hotel, lekker eten en we gaan
leuke dingen doen. In ruil daar
voor mogen, nee, moéten ze ei
genlijk hun verhaal doen. Dat is
de afspraak. Soms kost dat wat
meer moeite. Maar het is nog
niet voorgekomen dat opnamen
onbruikbaar waren, dat het ver
haal niet kwam. Dat komt denk
ik ook omdat mensen weten
waarom ze komen, ze willen
ook hun verhaal doen. En de
gasten bepalen zelf de grens,
ook al gaat dat soms heel ver.
Uiteindelijk maken mensen hun
eigen portret."
Draaiboek
„Dat klinkt misschien makkelijk,
maar dat is het niet. Het is vre
selijk moeilijk om het makkelijk
te laten lijken. Je moet lef heb
ben om het te doen zoals ik het
doe. Ik werk zonder draaiboek.
Lees veel over mijn gasten en
maak aantekeningen in een
klein boekje. En dan gaan we
draaien. Drie tot vier dagen
lang. We werken in een enorm
hoog tempo, soms te hoog. Als
we in de villa opnemen, film ik
nooit zonder dat de gasten dat
weten. Ze worden nooit betrapt.
Ze moeten zich vrij voelen, op
hun gemak. Het eindresultaat
krijgen ze niet van te voren te
zien. Ik wilde een uitzondering
maken voor de weduwe van
Paul Huf, hij was nog maar zo
kort dood. Maar dat wilde ze
zelf niet. Ze vertrouwde me."
„Ik wilde ook een portret van Al
fred Heineken maken. Ben een
paar keer daarvoor bij hem op
de thee geweest. Maar hij zei
steeds nee. Hij vertelde er wel
steeds bij: als ik het doe, dan bij
u. Ik heb hem toen voorgehou
den: u doet het nooit, ook niet
Rik Felderhof: „Als we in de villa opnemen, film ik nooit zonder dat de gasten dat weten. Ze worden
nooit betrapt. Ze moeten zich vrij voelen, op hun gemak." Foto: NCRV
bij mij. Dat komt omdat u de re
gie niet uit handen durft te ge
ven. Ik heb toen een voorstel ge
daan: we draaien de rollen om.
U wordt de opdrachtgever. U
geeft mij de opdracht en ik
maak dan een portret. In begin
sel voor u zelf, voor uw vrouw
en uw familie. En als het dan
een aardig portret is, kunnen we
het nog uitzenden ook en dan
krijgt u een deel van uw investe
ring terug. Helaas is het zover
niet gekomen. Dat geldt ook
voor Toon Hermans. Van hem
had ik graag een portret ge
maakt. Maar hij wilde op dat
moment niet. Was bezig met de
publiciteit rond een cd-tje. Jam
mer."
„Met mijn programma's streef
ik naar perfectie. Daarbij moet
je elkaar uitdagen, scherp hou
den. Dat is moeilijk, want veel
zendtijd wordt verkwanseld. Er
wordt zo veel rommel gemaakt.
Je moet vechten voor kwaliteit.
Dat is toch je opdracht als pro
grammamaker. Er wordt al te
veel met twee maten gemeten,
hoe kun je nu kwaliteit maken
en alles keihard op kijkcijfers af
rekenen. Als je programma al
leen wordt afgerekend op de
kijkcijfers dan verwordt je pro
gramma tot een product. Ik vind
waarderingscijfers veel belang
rijker."
„Natuurlijk moet er wel een
norm zijn. Je moet als program
mamaker wel je best doen men
sen te bereiken. Anders moet je
niet voor televisie werken. Dan
kun je net zo goed een paar vi
deobanden rondsturen naar de
mensen die geïnteresseerd zijn
in wat je maakt. Ik denk overi
gens dat kwaliteit het uiteinde
lijk wel wint. Ik hoor het zo veel
om me heen, dat mensen min
der of geen televisie meer kijken.
Volgens mij lopen ze met hon
derdduizenden weg van de tele
visie. Dat moet toch een keer
zijn effect krijgen. Onderschat
de kijker niet. Overigens heb ik
over kijkcijfers niet te klagen.
Met Villa Felderhof trekken we
soms meer dan 1.6 miljoen kij
kers. Met De Stoel negenhon
derdduizend en met Felderhof
Ontmoet 1.3 miljoen."
Als het om kwaliteit gaat, doen
we geen concessies. We gaan
niet te snel snijden. We behou
den onze manier van montage.
Wij maken op een filmische ma
nier televisie. Het moet blijven
kloppen. Het heeft zijn eigen rit
me. We gaan dan niet de came
ra scheef houden om het scheef
houden. Bij ons staat een came
ra gewoon recht. Ik ben niet te
gen het spelen met vorm. Vorm
is een functie op zich. Maar het
moet gebruikt worden om te
maskeren dat de inhoud mager
is."
„Bij de NCRV zit ik midden op
de avond. Dat is een mooie plek,
een plek waar mijn program
ma's goed tot hun recht komen.
Wat me alleen mateloos stoort is
dat afgrijselijke balletje van de
NCRV. Wie dat bedacht heeft
moeten ze wat anders laten
doen. De sfeer van een pro
gramma is meteen kapot
het portret van Paul Huf, e
mooi document en dan n»
daarna dat balletje met dai
selijke melodietje. Ik werki
niet aan mee. Een grap hei
je niet eindeloos. Een keer,
leuk, daarna niet meer. Ik
in het begin een keer aan
gedaan. Maar vervolgens
tot mijn verbazing dat ze
filmpje eindeloos herhalei
Toen ze belden voor de vo
de opnamen, heb ik gezeg
ik daar niet aan meedoe. 1
geen clown, maar een pro
mamaker.
„Ideeën. Ik heb nog zovee
en. Ik zal nooit zeggen 'ik
nog zoveel jaar'. Ik zou gn
nog een programma maki
over reizen, cultuur en nai
Met Chiem van Houwenii
werk ik aan een dramaseri
Cuisine Criminelle. Elke a
ring moet iets met misdaa
voeding te maken hebben
hebben drie afleveringen
schreven en het moeten e
worden. Elke aflevering w
ingeleid door Chiem, d la
cock."
„Schrijven, ik zou graag m
schrijven. En een kookpro
ma maken. Mijn vriendin
topkok. Samen met haari
een kookprogramma mak
vanuit Frankrijk. Ik wil in
rijk gaan wonen en zoek i
juiste plek. Eindelijk een p
maanden per jaar in Zuid
Frankrijk.In de buurt van
Tropez. Misschien dat hel
dan een tandje minder ga
Maar dat is lastig te zegge
want werk en privé lopen
door elkaar heen. Ik zou I
wel willen kopen, maar hi
niet te koop. De eigenares
waarvan we de villa hurei
dat niet. En als was de vill
koop, dan is-ie te duur. Ik
meer iets boerderij-achtip
een grote boerentafel. Dii
dan dienst doen in dat ko
gramma."
„Ik zou niet helemaal uit
land, uit Amsterdam weg
Ik woon zo mooi aan de p
Helemaal als ik 's nachts
mijn werkkamer loop te i
ren. Dan zwaai ik wel een
Moszkowicz. Die woont t
over me. Hij ijsbeert trou
ook door zijn werkkamer
IN MEMORIAM
GEKNIPT
Keer op keer liet acteur John
Thaw weten dat hij nu écht voor
de laatste keer aantrad als de
nukkige, maar evengoed razend
populaire Inspector Morse. Vo
rig jaar zagen dertien miljoen
Britten hoe de politieman uit
Oxford in de 33ste aflevering
van de detectiveserie zijn laatste
adem uitblies. Heel passend:
niet door een spectaculaire
moordaanslag, maar na een me
de door overmatig drankgebruik
opgewekte hartaanval. De be
treffende aflevering is overigens
ook al twee keer bij ons te zien
geweest.
Afgelopen week stierf John
Thaw zelf aan kanker, een ziekte
waar hij al ruim een half jaar
voor onder behandeling was,
vlak nadat zijn vrouw Sheila
Hancock genezen was verklaard
van borstkanker.
De net zestig jaar geworden ac
teur -„Toen ik werd geboren
leek ik al vijftig", zei hij eens
over zijn uiterlijk - verwierf we
reldfaam met zijn rol als de
enigszins excentrieke, maar ook
lichtelijk vereenzaamde Morse.
De inspecteur had, ongebruike
lijk voor een tv-speurder, een
grote voorliefde voor oude au
to's, wijn en klassieke muziek.
Het succes van die Einzelganger
was voor Thaw een grote verras
sing. Toen hij in 1987 met de se
rie startte, had hij immers nog
John Thaw
1942-2002
nooit van het personage of zijn
schepper, de bekende misdaad
auteur Colin Dexter gehoord.
„Ik zei tegen de producer: hoe
kunnen we van dit personage
een compleet andere politieman
maken dan alle bestaande de
tectives?", zei hij daarover in
een interview. Die aanpak sloeg
aan.
Over de hele wereld vinden de
kijkers het normaal dat hij zijn
assistent Lewis (Kevin Whately)
keer op keer afbekt, hem zijn
drankjes laat betalen en de band
van zijn wijnrode Jaguar laat
verwisselen. Toch is het tweetal
onafscheidelijk, en is Lewis de
enige waarbij Morse zich op zijn
gemak voelt. „Juist omdat hij zó
menselijk is houden kijkers van
Morse", zo meende Thaw.
Thaw werd in 1942 in Manches
ter geboren als zoon van een
vrachtwagenchauffeur. Nadat
tijdens schooltoneelvoorstellin-
gen zijn acteertalent duidelijk
werd, vertrok hij naar de Royal
Academy of Dramatic Arts. Hij
won verschillende toneelonder
scheidingen, stond in stukken
van Stoppard, Shakespeare en
Saroyan en viel zelfs in voor Sir
Laurence Olivier. Zijn eerste tv-
serie kreeg hij op zijn drieën
twintigste: Redcap. Later was hij
in The Sweeney drie jaar lang te
zien als een rechtdoorzee poli
tieman. In 1987 brak hij bij het
grote publiek door met Morse,
een rol waarvoor hij meermalen
werd onderscheiden, onder
meer met de prestigieuze Bafta-
Award.
Thaw had een soort haatliefde
verhouding met zijn immens
populaire personage. Graag had
hij nog iets anders gedaan waar
hij meer creativiteit in kwijt zou
kunnen.
„Het is steeds moeilijker om er
iets nieuws in te brengen",
klaagde hij keer op keer. Thaw
probeerde het met andere series
als A Year in the Provence en
Kavanagh QC, maar die haalden
het niet bij Morse.
Een Rob Muntz, die Adolf Hitier
in Oostenrijk loopt na te doen,
zo fictief dat ik dat wel grappig
kan vinden. Daar zie ik het ab
surdistische wel van in. Dat is
ook het grote verschil met Willi-
brord Frequin die het alles be
halve absurdistisch bedoelt. Hij
gaat als interviewer tot op het
bot, dat vind ik goed, maar er
zijn grenzen.
Presentatrice Paula Udondek
in VARA TV Magazine
Het is jammer dat het vaak niet
om mijn acteerprestaties gaat
maar om mijti figuur.
Actrice Kate Winslet in Libelle
Ooit liet een Franse vrouw mij
na afloop van honderd concer
ten een bos orchideeën brengen
in de kleedkamer. Dat was een
probleem want ik houd bijzon
der van bloemen maar niet van
orchideeën.
Zanger Paole Conté in Esquire
Wanneer je dan toch een per
soonlijk portret van mij opstelt,
is de periode van mijn achttien
de tot mijn vierentu'intigste ook
van belang. Daarin leidde ik een
rommelig bestaan verkeerde
studies, allerlei baantjes. Dat
kwam voornamelijk voort uit
onzekerheid: de combinatie van
niet denken ergens toe in staat
te zijn en ook niet weten wat je
dan precies zou moeten kunnen.
Presentator Pieter Jan Hagens
in Televizier
Zo'n blad als Lekker is exempla
risch voor het manco van de ge
middelde Nederlander: altijd
zeiken, altijd zeuren en boven
dien geen smaak.
Tweesterrenkok Jan de Wit In
Esquire
In Nederland is het allemaal
glamour op klompen.
TV-presentator Gert-Jan Dröge
in Esquire
Bekend zijn is leuk. Bekend ge
weest zijn is een straf.
Kate Winslet Foto:EPA
TV-presentator (terug met
RUR) Jan Lenferink in Nieuwe
Revu
Voor de pers is het vertrek van
een politicus het hoogtepunt
van zijn carrière.
TV-presentator Guikje Roethof
in Vrij Nederland
Ik heb een tijd langgedat
ik van die trap gestruikel
tot de betreffende discoth
brandde en mijn vriende
omstander hoorden zeggi
hij daar ooit nog een mot
de trap had geduwd. Ik s
stil bij zo'n gebeurtenis, 1
ben geen tobber. Af en tot
vlagen en dan precies op
menten dat het totaal get
heeft: 's nachts in bed.
Actrice Robine van der I
Televizier
Op de rug en de billen va
vrouw zitten veel vergetei
ken. Niemand laat er zijl
dachten overgaan.
Lingerie-ontwerpster M<
Dekkers in Elsevier
De emancipatie heeft wei
lijk de rolpatronen gelijk
keld: jongens kunnen no
niet koken en meisjes kul
het nu ook niet.
Gezinssocioloog Kees de
in HP/De Tijd
Spectaculaire serie bij de VARA over roofdieren
door Judith van Ruiten
Hilversum De kinderfanclub
van de populaire jongensband
Di rect, te vinden op de NCRV-
website Kidsonline, is deze week
uitgeroepen tot de beste club
van de site.
Sinds 25 januari biedt het online
jeugdplatform de mogelijkheid
om een club op te richten. Het
onderwerp mogen de kinderen
zelf verzinnen. Inmiddels zijn er
meer dan duizend clubs. Van
een Goede tijden slechte tijden
club tot een Winny de Pooh-
club.
De L+J's Di-rectclub, zoals de
winnende club van de 12-jarige
Lauri en Jorina officieel heet,
mocht gisteren een dagje cam
pagne voeren om leden te wer
ven op een school in Bilthoven.
De rockband ging mee om
handtekeningen uit te delen en
op te treden.
Volgens de projectleider van
Kidsonline, Ingrid van Halteren,
was al snel duidelijk dat deze
club zou winnen: „De L+J's Di-
rectclub heeft de meeste links,
promoot de club actief op de
kinderchat, zet veel nieuws over
de band in de nieuwsbrief en
heeft dan ook de meeste leden".
De 12-jarige clubleidsters uit
Friesland hadden niet verwacht
dat ze zouden winnen. Jorina:
„We waren er niet zoveel mee
bezig, al hadden we er wel veel
aan gedaan. Het fotoalbum zit
helemaal vol en de agenda ook."
Volgens de meisjes is Di-rect zo
leuk omdat het „niet zo hardco
re is en niet zo 'ik houd van
jou.."'
Het doel van Kidsonline is vol
gens van Halteren vooral dat
kinderen op een creatieve ma
nier leeftijdsgenoten leren ken
nen met dezelfde interessen. De
projectleider: „Op onze site kun
je vrienden maken via clubs, via
profielmatches en chats. Kinde
ren leren enorm goed samen
werken en maken op die manier
snel vrienden. Spelenderwijs le
ren ze ook om zichzelf te pre
senteren en hun eigen stem te
laten gelden. De clubleden be
palen zelf de vormgeving van
hun club, het clubnieuws, de
links en de promotietactieken.
We konden dus ook geen betere
prijs verzinnen dan een club
campagne. Een club heeft im
mers leden nodig, en zo kunnen
Lauri en Jorina straks in hun
clubnieuws vertellen hoe is het
is om mondeling leden te wer
ven. In de toekomst zullen we
regelmatig een clubcampagne
cadeau geven".
Vorig jaar werd het online
jeugdplatform uitgeroepen tot
winnaar van de Gouden @pen-
staart 2001 voor de beste kinder
website. En dat terwijl de site
pas in maart 2001 is opgericht.
Inmiddels bezoeken meer dan
2000 kinderen tussen de acht en
twaalf jaar dagelijks de site. Het
populairst is de wekelijkse chat-
sessie met een bekendheid en
de clubmascotte LINo die er bij
elke club anders uitziet.
adres: www. kidsonline. nl
Hilversum - Nigel en Terri zijn
de namen van bekende extreme
dierenliefhebbers. Zij pronken
op Discovery en Animal Planet
met de meest indrukwekkende
dieren. De VARA heeft er nu ook
één. 'Steve' Leonard is zo'n man
die nergens bang voor is en alles
wat hij ziet met fantastisch, te
gek en ongelooflijk aanduidt. In
de serie Ultimate Killers voegt
hij vanaf vanavond de daad bij
het woord en gaat op een fasci
nerende manier het contact aan
met de meest gevaarlijke dieren
overal in de wereld.
Steve benadert de dierenwereld
zo enthousiast dat hij zijn kij
kers makkelijk meesleept. Het
maakt hem niet uit op welke
manier hij met de dieren in con
tact komt. Of zij nou wild of tam
zijn, als ze maar uitbeelden wat
hij de kijker wil vertellen. Wilde
dieren zijn moeilijk te volgen en
te meten. Daarom heeft Steve
een combinatie gemaakt van
wilde en tamme beesten. In de
serie wordt veel gebruik ge
maakt van close-up beelden. De
tamme dieren zijn makkelijker
bereikbaar en daar zijn dan ook
veel mooie beelden van te zien.
Ondanks dat de serie over roof
dieren gaat, wordt er weinig ge
dood. Het gaat Steve meer om
de manier waarop ze dat zou
den doen. Omdat duidelijk te
Steve Leonard zoekt in Ultimate Killers contact met gevaarlijke die
ren. Foto: VARA
maken, is geen zee hem te hoog.
Zo trekt hij een sprintje met een
jachtluipaard en springt hij uit
een luchtballon om te kijken
hoe hard een valk kan vliegen in
de jacht op een prooi.
Steve is een afgestudeerde die
renarts die in contact kwam met
camera's toen de BBC op zijn
universiteit kwam filmen voor
de serie Vets School. Daarna is
hij is niet meer uit de televisie
wereld vandaan gekomen. Na
drie jaar sloot hij zelfs zijn die
renartsenpraktijk om voor de
BBC de wereld rond te reizen
voor zijn nieuwe sene,
Killers.
Doordat hij erg dicht bij
vensgevaarlijke dieren
buurt komt, loopt hij gr<
co's. Zo werd Steve een
keer gestoken door 'killi
kreeg hij een hevige koi
een tekenbeet en werd
ner gebeten door een b;
da. Helemaal roekeloos
niet, hij draagt bescherm
kleding en schakelt vaak
in van deskundigen.
In de zesdelige serie kon
aflevering verschillende
roofdieren aan bod. waa
de snelste, de sterkste, dfc
ste en de beste mensene ws
Wanneer Steve ervan ovi F
is dat hij de absolute wil
heeft gevonden, komt hi
volgende fragment toch
met een dier in contact 0'
veel sneller, gevaarlijker
ger is. Steve is op de mol
plekken ter wereld gewe \n
de dieren op film vast te
De stunts die hij uithaal!
in het extreme, wat aard )g
sluit bij de levenswijze v
beesten die hij in beeld I
Geesje van Haren
Ultimate Killers is vanat
19.00 uur te zien bij de V
Nederland 3.
6.
