DUIN BOLLENSTREEK
'Een gezellige straat, alleen...'
'Waarom moet de één langer lijden dan de ander?'
Zoektocht leraa
naar bewijzen
van zijn onschu
vrijdag 15 februari 20c
Eis ook in hoger beroep vier maanden
door Maarten Dekker
den haag/katwijk - Tegen een
49-jarige Noordwijker is gisteren
in hoger beroep vier maanden
gevangenisstraf geëist. De man -
leraar bij een school in Katwijk -
wordt verdacht van ontucht met
een leerlinge. De vordering van
het openbaar ministerie is gelijk
aan de straf die de docent bij
zijn eerste confrontatie met de
rechter kreeg, omdat het OM
zich niet verzet tegen omzetting
van de celstraf in een werkstraf
van 180 uur.
Het vermeende slachtoffer werd
gisteren door het gerechtshof
aan een intensief verhoor on
derworpen. Dat gebeurde achter
gesloten deuren, 'om haar per
soonlijke levenssfeer te eerbiedi
gen'. Later moest het publiek
nog een keer de zaal uit, toen de
verdachte met de billen bloot
moest. Letterlijk, want zijn ad
vocaat meende op die manier
overtuigend te kunnen bewijzen
dat het meisje de aanklacht te
gen haai' ex-leraar heeft verzon
nen. De Noordwijker heeft op
zijn bovenbeen namelijk zo'n
groot en opvallend litteken, dat
dat haar niet ontgaan kan zijn
toen ze seks met hem had. Toch
vertelde ze bij de politie en gis
teren aan de drie raadsheren
niets over het litteken, terwijl ze
juist wel heel gedetailleerd sprak
over alle andere facetten van het
verhaal.
Juist vanwege die nauwgezette
verklaring van het meisje werd
de leraar in mei schuldig bevon
den aan het plegen van ontucht.
Na de veroordeling probeerde
het schoolbestuur hem te ont
slaan, maar de Non
vocht dat met succes a
kantonrechter. Nu 2
maanden thuis, in de
Sindsdien en ook al
stelde de man alles in
om zijn eigen doen
rond de vermeende ini
te reconstrueren. Hij ra
de oude agenda's, sch
ters en ging bij de tanda
om te vragen of hij daai
bepaalde dag op een
tijd was geweest. Volj
Noordwijker heeft hij in
zo veel ontlastende
verzameld, dat het zeeï
nemelijk is dat hij tusj
tember 1996 en mei '971
keer seks had met zijn k
Het is de enige mogelijk
zich te verdedigen,
aangifte van het slachti
gens de wet voldoend
vormt om iemand te
len. De beschuldigde k
maar proberen de a ank
geloofwaardig over te
men. „Daarom heeft c21
registers opengetrokk
zeilen bijgezet, alles b
geharkt", zei de advoc;
wanhopige zoektocht
wijs voor zijn onschuli
misschien wel de du
aanwijzing dat hij ook
schuldig is."
Maar hoe de uitspraak 51
weken ook zal luiden, d r'
wijker kan er niet blij i
„Als ik word veroordee21
iedereen me een vies n21
Maar betekent dat dat i 0
daan heb? En als ik wo
sproken, vinden ze me
dige vent. Maar betekei
ik het niet gedaan heb?'
Voors en tegens van voorrang verpleegkundigen in de zorg
len, is dat het nog erger is dan
vlak achter de Hoofdstraat, waar
zij twee weken geleden vandaan
verhuisde. „Vlak achter de win
kelstraat zou je meer parkeren
de auto's veiwachten. Maar dat
was niks vergeleken hierbij. Ik
moet soms drie rondjes rijden
door al die eenrichtingsstraten
voor ik een plaatsje heb." Maar
ja, wat kun je daaraan doen,
vraagt ze zich af. „Er is geen op
lossing. Betaald parkeren is dat
ook niet. Er is domweg geen
ruimte, alles staat volgebouwd.
Of ze moeten nieuwe garages
bouwen, maar dan nog - wie
gaat daar dan betalen als je hier
gratis kunt staan?"
Voor de rest is ze ook maar ge
matigd positief over het Noord -
wijks gemeentebestuur. „In het
centrum komen steeds meer
jonge gezinnen. Dat komt ge
woon omdat Vinkeveld (de vori
ge nieuwe wijk in Noordwijk -
red) vol zit. En nu gaan ze in die
nieuwe wijk Boechorst drie een
gezinswoningen bouwen voor
achterin de vier ton - aan gul
dens dan - en honderd apparte
menten van boven de vijf ton!
Da's toch idioot? Zo krijg je toch
nooit doorstroming? Falend be
leid, is dat. En dat zeg ik niet al
leen omdat ik drie keer ben uit
geloot voor een woning in Vin
keveld." En dan nóg iets: „Er
zijn twee scholen afgebrand, al
een hele tijd geleden. Mijn zoon
zit nu in groep zeven, in een an
der gebouw. Tegen de tijd dat
hij naar de middelbare school
gaat, is er misschien weer iets
opgebouwd. Lekker op tijd."
Problemen, problemen. En toch
wonen ze allemaal naar hun zin
zo vlak bij zee. Ook Wil en Lia
Steenvoorden, die op nummer
36 even aan de thee zitten tus
sen het verbouwen door. Zij
hebben samen met hun kinde
ren twee huizen naast elkaar ge-
De Stelling
Het parkeerprobleem in
Noordwijk aan Zee is onoplos
baar.
G. Duijndam, Noordwijk To
taal:
„Onoplosbaar is het niet. We
hebben in de raad net het be
sluit genomen om parkeren
voor vergunninghouders in te
voeren. Dan wordt het beter
voor hen, maar lastiger voor be
zoekers, dagrecreanten en de
mensen die daar werken. Dus
vinden wij dat je in de omge
ving een overloopterrein moet
aanleggen, zodat die mensen
kocht. „Dat moest haast wel,
want die wilden op zichzelf wo
nen en er was voor hen niks te
krijgen. Nu wonen we op 34,
34A en 36." Heel mooi, heel
leuk.
Alleen.
„Al dat personeel van de hotels
parkeert hier, want op hun ei
gen terrein mogen ze niet staaji.
Daar verdienen ze geld op. En je
kunt wel een garage bouwen op
het Wantveld, maar dat moet
dan de hoogte in want onder de
grond mag het niet van het
Hoogheemraadschap. En dan
krijg je weer commentaar van
de bewoners daar."
Parkeren, dus.
De enige oplossing? „Een ver
gunning en dan zo'n opklap-
paaltje op je parkeerplaats. Dat
is de enige manier om zeker te
zijn dat je je auto ook echt kwijt
kunt, als je er veel geld voor
hebt betaald." Maar ja, dit plan
gaat zoals zoveel plannen in
Noordwijk, zegt Wil. „Gebrek
aan daadkracht, zo kun je het
wel noemen. Voor die boulevard
hebben ze al vijfentwintig plan
nen gemaakt, en er is nog niks
aan gebeurd." Dat duurt al zó
vreselijk lang, hoofdschudden
de twee. Hij zegt een beetje la
chend: „Ja dat weet ik precies.
Mijn grootvader heeft hem na
melijk indertijd nog bestraat."
Ze gaan zeker stemmen, bewe
ren Wil en Lia. „We proberen
maar weer mensen te kiezen die
wél wat voor elkaar krijgen.
Maar ja, na de verkiezingen zit
je weer met andere mensen in
de raad, en die hebben weer an
dere ideeën, en dus maken die
ook weer andere plannen.
Hij zucht, zij lacht, en in het
huis ernaast krijgt een baby net
een schone luier onder zijn
blauwgeruite kiel.
Anton Diedrich
niet om het uur van hun werk
moeten lopen om geld in een
meter te gaan storten. En dat
moet tegelijk met het vergun
ningenstelsel, anders werkt het
niet, dan verschuif je alleen
maar het probleem naar andere
straten."
M. van der Vlugt, WD:
„In Noordwijk aan Zee én in
Noordwijk Binnen is er een par
keerprobleem. Ik heb zelf in de
De Ruijterstraat gewoond, en
toen was het ook al zo. Vooral
in de zomer. Maar er zijn best
mogelijkheden om te zorgen
dat de bewoners in ieder geval
in hun eigen buurt kunnen par
keren. Wij zijn erg voorstander
van een garage, en van dubbel
grondgebruik. Dat betekent on
dergronds parkeren. Dat is ook
veel mooier dan een boven
grondse garage. Ik vind hoe dan
ook dat de bewoners niet de
dupe moeten worden van het
feit dat ze in zo'n mooie ge
meente wonen, dat anderen er
ook graag komen. Een soort ge
biedsgebonden parkeren zou
wellicht een oplossing zijn."
D. van Rooyen, CDA:
„Iedereen in Noordwijk kan
zien dat er een probleem is met
auto's. De stilstaande nog meer
dan de rijdende. Als de ruimte
zo beperkt is, dan moet je voor
de bewoners een vergunning
systeem invoeren én zorgen dat
er plaats voor ze is. Als dan ie
mand zonder vergunning daar
parkeert, geef ze dan maar lik
op stuk. Verder denk ik: veel au
to's, weinig grond, dat betekent
dat we de grond in moeten. Ik
denk dan aan het Palaceplein,
het Jan Kroonsplein Op het
Haakterrein gaan ze huizen
neerzetten. Als daar toch al een
bouwput is, ga dan maar met
een wat dieper de grond in."
A. Eijs, De Combinatie PvdA/
Groenlinks/ D66:
„Onoplosbaar is het niet, maar
een lastig probleem is het zeker.
We moeten ervoor oppassen
niet in een standaardreflex te
vervallen, zoals extra parkeerga
rages bouwen. De oplossing ligt
eerder in een vergunningenstel
sel. Om te zorgen dat mensen
die er wonen ook een plek heb
ben, moeten we dan goed be
kijken hoeveel vergunningen er
nodig zijn. En die parkeerplaat
sen kunnen eventueel, overdag,
als de bewoners weg zijn, ge
bruikt worden voor betaald
kortparkeren. We kunnen er
ook aan denken een onder
scheid te maken tussen woon
straten en straten waar het om
hotelpersoneel en -gasten gaat.
Daarnaast helpt het verbeteren
van het openbaar vervoer, en
het bevorderen van het fietsge
bruik binnen Noordwijk."
B. Houwaart, ChristenUnie:
„De oplossing ligt in een goed
parkeerbeleid. Met een vergun
ningenstelsel - ik geloof u
50 gulden per twee j
kosten, voor de bewonei il
het al beter. Dan kuni i
zoekers nog voor twee t
uur parkeren, maar als
paar uur aan het winkel i
of op het strand ligt, d<
dat ook hoog op. Als d
sen uitwijken naar het i
en het zuiden, dan mo e
daar gefaseerd ook vei k
gen gaan invoeren. Het
vooral om twintig a
hoogtijdagen, waarop
woon te veel auto's in d
wijk zijn."
samenwerking tussen de zorgin
stellingen. Het is toch van de
gekke dat instellingen nog men
sen bij elkaar wegkopen? Werk
samen om een loopbaanbeleid
dwars door de hele zorg te ont
wikkelen. Vind je het niet leuk
bij die stichting? Dan kan je aan
slag bij een andere."
Dirk Ketting, woordvoerder
van directie van het Leids Uni
versitair Medisch Centrum
(LUMC):
„Dit spreekt ons wel aan. Als we
een collega eerder op de been
krijgen, kan die sneller aan de
gang om de achterstanden - laat
ik het woord 'wachtlijsten' nu
maar eens niet in de mond ne
men- in te halen. Als iemand
van het ziekenhuis zes weken
lang met buikpijn ziek thuis zit
omdat hij op een blindedarm
operatie wacht, kun je overwe
gen hem voorrang te verlenen.
Dan kan hij weken eerder weer
aan de slag. Dat is goed voor de
zorg. Maar je moet deze maatre
gel wel genuanceerd toepassen.
Het heeft geen zin om iemand
met een kleinigheidje voor te
trekken. Je moet het van geval
tot geval bekijken."
Irma Gehner-Ellenberger,
voorzitter van de Regionale
Commissie Gezondheidszorg:
„Uitstekend idee. Het is goed
voor alle zieken als werknemers
in de zorg weer snel aan het
werk zijn. Er zijn nota bene af
delingen in ziekenhuizen geslo
ten omdat er onvoldoende han
den aan het bed waren. Maar ik
vind wel dat deze maatregel niet
ten koste mag gaan van mensen
die niet meer in het arbeidspro
ces zitten. Werklozen en
WAO'ers mogen niet de dupe
worden. Dus daar moeten we
nog wat op vinden."
De De Ruijterstraat ligt niet
toevallig in Noordwijk aan
Zee. Vernoemd naar Michiel
Adriaanszoon de Ruijter, zee
held uit de Gouden Eeuw, die
ooit in een blauwgeruite kiel
touw stond te vlechten. Touw-
vlechten doen ze niet meer zo
veel in Noordwijk, en het favo
riete vervoermiddel is ook niet
meer het galjoen. Net als overal
willen de mensen ook in de De
Ruijterstraat een auto voor de
deur.
En daar zit 'm nou net nou de
kneep, in Noordwijk aan Zee.
Alle bewoners van deze rustige,
normale woonstraat zijn het er
over eens: parkeren is een cri
me. „Op zondag, zelfs 's winters,
doe ik alles met de fiets", zegt
Janneco van Hensbergen (nr 9).
„Want als je je auto weghaalt,
dan is meteen je plekkie inge
pikt." De Hoofdstraat - de win
kelstraat van Noordwijk aan Zee
- ligt vlakbij, en daar zijn zeven
dagen per week de winkels
open. „Zoveel volk als dat trekt
op zondag, niet te geloven", zegt
zij. „En die zoeken allemaal een
gratis parkeerplaats."
Het is een bekend probleem,
ook bij de gemeenteraad. „Par
keren", is het allereerste wat de
bewoners van deze straat roe
pen als hun mening over wonen
in Noordwijk en over de plaatse
lijke politiek wordt gevraagd.
Verder heeft iedereen het gewel
dig naar zijn zin. „Een gezellige
straat", zegt Edwin van den Berg
(nr 51). „We kennen elkaar ook
bijna allemaal, nou ja, op dit
stuk zeker", wijst hij van de
Quarles van Uffordstraat tot de
Golfweg.
Hij is nog jong, en noemt als
grote voordelen: „We zitten hier
tweehonderd meter van het
strand en 500 meter van De
Grent." En - natuurlijk - als na
deel: „Alleen jammer van dat
parkeren. Elke toerist plant hier
voor de deur z'n auto neer." De
gemeenteraad is van plan om,
in ieder geval in een groot deel
van Noordwijk aan Zee, betaald
parkeren in te voeren. Dan mo
gen de inwoners een vergun
ning kopen. „Ja, dat plan", zegt
Van den Berg. „Moet je een pas
je kopen voor driehonderd piek
en dan ben je nog niet verzekerd
van een plaats. Dat schiet toch
ook niet op?"
Van de gemeentelijke politiek is
hij redelijk op de hoogte, zo
blijkt. „Het is ook wel een goed
idee dat je op wijkavonden de
kans krijgt om mee te praten",
vindt hij. „Dan kun je ze zelf
vragen waarom al die schitte
rende plannen zo lang duren,
waarom er altijd iets tussenkomt
waar ze niet op gerekend heb
ben zodat ze weer helemaal op
nieuw moeten beginnen."
Mevrouw De Bes, op nummer
37, woont al in de De Ruijter
straat zo lang als er huizen
staan. „Iets meer dan veertig
jaar", legt ze uit. „En we hebben
het hier goed." Van de politiek is
ze niet zo op de hoogte, van het
parkeerprobleem wel. „Er moet
meer parkeergelegenheid ko
men. Vooral in die paar zomer
maanden." Wat Janneco van
Hensbergen vooral is opgeval
door Roelf Reinders
leiden - Geef een verpleegkun
dige voorrang bij operaties. Trek
een rotte kies van een bejaar
denverzorger eerder dan die van
een vuilnisman. Geef een ver
warde tandartsassistent eerder
psychologische hulp dan een
bollenteler die het niet meer
weet. Voorrang in de zorg voor
mensen die werken in zorg is
een goedkoop en snel middel
tegen de wachtlijsten en het
personeelstekort, verklaarde
verpleeghuisdirecteur D. van
der Wedden afgelopen dinsdag
in het Leidsch Dagblad. Hoe
korter iemand in de zorg ziek is,
hoe sneller een patiënt op de
wachtlijst geholpen kan worden.
Voorrangszorg, iedereen wordt
er beter van, denkt hij. En het
niet al te beste imago van de
zorg krijgt zo ook een oppepper.
Voortrekken van zorgpersoneel,
ideetje?
In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen bezoekt het
Leidsch Dagblad één straat in elke gemeente in de regio. De bewo
ners spreken zich uit over de problemen van die straat, hun politieke
voorkeur en waar het op het gemeentehuis over zou moeten gaan.
Daaruit komt een stelling voort, waar alle lijsttrekkers vervolgens op
reageren. Welke straat wordt bezocht, bepaalt de burgemeester door
blind te prikken op de plattegrond. Hans van der Sluijs stuurde de re
dactie naar de De Ruijterstraat in Noordwijk.
De Ruijterstraat - Noordwijk
Leo Nijessen, huisarts in AI-.
phen aan den Rijn:
„Oei, dit is een heikele kwestie.
Ik heb er grote moeite mee. De
zorg in Nederland moet zo zijn
georganiseerd dat dit soort exer
cities niet nodig zijn. Mensen
voortrekken, dat is onrecht. Ziek
zijn is lijden en waarom moet de
één langer lijden dan de ander?
Pragmatisch is het wel een aar
dig idee, maar ik weiger econo
mie als uitgangspunt van zorg te
nemen. Als lapmiddel keur ik
het af, hoewel ik wel begrip heb
voor Van der Weddens idee. Een
vriend van mij is directeur van
een verpleeghuis. Hoe lang hij
het al niet met een tekort moet
rooien schan-da-lig. Laten we
bij de verkiezingen maar een
keuze voor goede gezondheids
zorg maken. Paars heeft jaren
ellende voor de zorg opgele
verd."
Voorrang voor werkers in de zorg? De meningen over dit plan lopen uiteen. Foto: Dick Hogewoning
George Witte, psychiater en di
rectielid van het psychiatrisch
centrum Rijngeest Groep in
Oegstgeest:
„Met uitzonderingen maken
voor groepen ben je op de ver
keerde weg. De problemen in de
zorg moet je echt anders oplos
sen. Hoewel ik me er als werk
gever wel iets bij voor kan stel
len, ben ik er als arts volledig te
gen. Voorkeursbehandeling is
een gevaarlijke tendens, want de
zorg moet uit solidariteit be
staan. Die solidariteit moet niet
in gevaar worden gebracht. Er is
geen enkele rechtvaardiging om
autohandelaars, politieagenten
en onderwijzers achter te stellen
bij mensen die toevallig in de
zorg werken. Dan krijg je: waar
om zij wel en wij niet?"
Hans van Dongen, directeur
van de regionale belangenor
ganisatie van patiënten RPCP:
„Als mensen in de zorg het zo
belangrijk vinden dat ze voor de
zorg behouden blijven, laat ze
dan afzien van riskante sporten
als skiën. Nee, onzin natuurlijk.
Voorrangszorg is oneerlijk. Je
moet maar een hartaanval krij
gen en een werknemer in de
zorg die een been heeft gebro
ken gaat voor. Dan baal je toch
als een stekker. Van der Wedden
omschrijft de zorgsector ook
veel te eng. Daar horen ook de
mensen bij die zorg verlenen
aan patiënten met een per
soonsgebonden budget. En wat
denk je van de vervoers- en wel
zijnssector die er toch ook is
voor het welbevinden van de
bevolking. En al die vrijwilligers
in de ziekenhuizen en de man-
telzorgers die familieleden ver
zorgen? Maar dan wordt de
groep zo groot dat het onwerk
baar wordt. Begin er dus maar
niet aan. Ik zie meer in betere
