Noren en Zweden waren
fel tegen Winterspelen
SPORT
Zusje
S12
Big Brother bij
Spaanse club
Boebka niet
in parlement
Maradona
ambtenaar?
Pornoster mag
niet sponsoren
Gras groeit niet
in stadion Japan
LINKS
BUITEN
maandag 4 FEBRUARI 20(9
Madrid - Het Spaanse voetbal is
een curiositeit rijker. Een Spaan
se productiefirma gaat een nog
onbekende derdedivisieclub op
een 'Big Brother-achtige wijze'
volgen. Camera's filmen de
voetballers dag en nacht, op het
trainingsveld en thuis. De kijkers
beoordelen de spelers en kun
nen aan het einde van de week
bepalen welke elf spelers een
plek krijgen in het basiselftal.
Daarnaast zijn de kijkers ervoor
verantwoordelijk wie verkocht
en gekocht worden.
Kiev - Sergei Boebka is in zijn
geboorteland Oekraïne afgewe
zen als kandidaat-lid voor het
parlement. De voormalige tsaar
van de polsstok vulde op de in
schrijfformulieren drie verschil
lende woonadressen in. De kies
commissie besloot hem daarop
te weigeren. Boebka. lid van het
uitvoerend comité van het IOC,
had zich voor de coalitie "Voor
een verenigd Oekraïne' willen
kandideren. Het parlement
wordt 31 maart gekozen.
buenos aires - Diego Maradona
treedt mogelijk in dienst van de
Argentijnse regering. Daniel Sci-
oli, de staatssecretaris van toe
risme en sport, heeft de oud
voetballer een post op zijn de
partement aangeboden. Zijn
manager Coppola verklaarde
dat Maradona in principe ak
koord is. Het zou volgens Cop
pola onder meer gaan om het
stimuleren van voetbal bij kans
arme kinderen.
rome - De Italiaanse volleybal
league heeft de Hongaarse por
noster Eva Henger geweigerd als
sponsor van het vrouwenteam
van Palermo. „We begrijpen dat
de club een sponsor nodig
heeft, maar we vinden dat we
hieraan wel een ethische en mo
rele limiet moeten verbinden.
We willen het goede beeld van
de sport in ere houden", aldus
voorzitter Francesco Franchi
van de volleyballeague.
Tokio - Vier maanden voor het
begin van het WK voetbal in Ja
pan en Zuid-Korea kampt een
Japanse speelstad met een on
aangenaam probleem: het gras
in Saitama wil niet groeien. Tij
dens wedstrijden vliegen regel
matig complete graszoden eruit.
De Japanse voetbalbond heeft
Saitama gemaand snel een op
lossing te vinden. Volgens ex
perts ligt de wortel van het pro
bleem in de zanderige onder
grond. Daarnaast krijgt het gras
vanwege het grote dak te weinig
zonlicht.
Pas ver na de invoering van de
moderne Olympische Spelen
besloot het Internationaal
Olympisch Comité (IOC) tot de
instelling van aparte Winterspe
len. Er ging een zwaar, intern
gevecht aan vooraf. Het Italiaan
se IOC-lid graaf Brunetta d'Us-
seaux kwam in 1911 als eerste
met het voorstel om naast Zo
mer- ook Winterspelen te hou
den. Daarmee ging hij op zeer
gevoelige tenen staan. De vader
van de olympische beweging,
Pierre de Coubertin, zag er niets
in, het zou maar versnippering
geven. En hoe vreemd het ook
mag klinken, uitgesproken win-
tersportlanden als Noorwegen
en Zweden waren er eveneens
op tegen. Zweden organiseerde
al sinds 1901 elke vier jaar de
zogenaamde Noordse Spelen,
waar men zoveel landgenoten
aan kon laten meedoen als men
wilde, en Noorwegen had al
sinds 1892 de beroemde Hol-
menkollen-wedstrijden. Beide
landen vreesden alleen maar
zware concurrentie van Olympi
sche Winterspelen. Vooral het
machtige Zweedse IOC-lid kolo
nel Victor Balck (1844-1928), ziel
en organisator van de Noordse
Spelen, stelde zich heftig teweer.
In 1914 slaagden voorstanders
in het IOC erin terrein te winnen
door kunstrijden, skiën en ijs
hockey in het gewone olympi
sche programma te laten opne
men. Hoe dat dan precies
moest, bleef onduidelijk. Door
de Eerste Wereldoorlog bleef de
kwestie zes jaar lang liggen. Op
de IOC-vergadering van 1921 in
Lausanne laaiden de emoties er
weer hoog over op. Zweden en
Noorwegen bleven vierkant te
gen de Winterspelen, maar het
geduld van de meerderheid van
de IOC-leden was nu ten einde.
Franse, Zwitserse en Canadese
IOC-leden drukten een motie
door waarbij aan Frankrijk het
recht werd gegeven in 1924 een
'internationale wintersportweek
onder auspiciën van het IOC' te
houden. De Franse keuze viel
daarbij op Chamonix, aan de
voet van de Mont-Blanc. De
Zweed Balck probeerde nog eni
ge controle op de ontwikkelin
gen te houden door vast te leg
gen dat het evenement geen re
latie had met de officiële Olym
pische Spelen en dat medailles
en diploma's derhalve afwijkend
dienden te zijn.
De wintersportweek in Chamo
nix was een groot succes. Het
programma bestond uit: schaat
sen, kunstrijden (alleen hieraan
mochten vrouwen deelnemen),
ijshockey, bobslee, drie num
mers langlaufen en skispringen.
(Het alpine-skiën zou pas in
1936 worden ingevoerd). Er na
men 294 sporters uit zeventien
landen aan deel. onder hen de
11-jarige kunstrijdster Sonja He-
nie die het later nog tot drie
olympische titels zou brengen.
De IOC-leden waren zo enthou
siast over het gebodene dat zij
in 1925, dus achteraf, aan de
wintersportweek van Chamonix
het predikaat 'eerste Olympi
sche Winterspelen' verleenden.
Zelfs Balck legde zich er nu bij
neer. Hij had overigens wel ge
lijk dat zijn eigen project, de
Noordse Spelen, zwaar te lijden
zou hebben van de Olympische
Winterspelen. In 1926 werden
ze voor het laatst gehouden.
Aanvankelijk had het land dat
de Zomerspelen kreeg toegewe
zen ook het recht om de Winter
spelen te organiseren, tenzij het
klimaat in dat land daarvoor on
geschikt zou zijn. Zo moest Ne
derland in 1928 de Winterspelen
afstaan aan het Zwitserse St.
Moritz. Na de Tweede Wereld
oorlog werd die koppeling los
gelaten. In 1986 nam het IOC
om financiële redenen het be
sluit met ingang van 1994 de
Winterspelen tussen twee Zo
merspelen in te houden.
Ruud Paauw
(dit is aflevering 15 van een se
rie over de geschiedenis van de
sport)
PARIS - LYON M EDITERBA NEE
Poster van de IOC-wintersportweek in Chamonix. Foto: Archief
SPORT IN BEELD
Shorttracker Cees Juffermans, de start Calgary, januari 2002. Foto: ANP/Jasper Juinen
7en klein berichtje dat deze week mijn aan-
Lj dacht trok door de kop: 'Friesinger bezorgd
over schaatsen
Bezorgd over schaatsen?
Heeft schaatsen iets te vrezen dan? Wat weetAnni
wat wij niet weten? Staat er een ramp op stapel
die de mensheid in het algemeen en de schaats
sport in het bijzonder treffen zal? Wacht ons een
verschuiving van de wereldorde en is het hardrij
den op de schaats het eerste dat ons wordt afge
nomen?
Een poosje geleden konden we lezen dat Osama
bin Laden in Salt Lake City was gezien. Op vier
plaatsen in de stad. Oplettende Saltla-
kers, elk van onberispelijk gedrag had
den de meest gezochte man ter wereld
herkend. Geen enkele twijfel, hij was
het. Osama op een brommer. Osama
achtereen milkshake. Osama vermomd
als mormoon. Osama in een bobslee.
Te pakken hebben ze hem nog niet. Dat
de autoriteiten het er druk mee hebben
is tot daaraan toe, maar Anni? Je vraagt
je toch af of Anni niets beters te doen
heeft.
Dat heeft ze.
Anni's bezorgdheid gaat, na nadere bestudering
van het berichtje, niet uit naar het schaatsen
maar naar haar schaatsen:
..Twee weken voor haar eerste olympische optre
den in Salt Lake City maakt schaatsster Anni
Friesinger zich zorgen over haar schaatsen. De
Europees kampioene kwam in Calgary op haar
trainingskamp tot de conclusie dat haar ver
trouwde oude paar, gerepareerd na een ongeval
in Erfurt, niet geschikt is voor het snelle ijs."
Niet geschikt voor de Spelen dus!
Je bent geneigd onmiddellijk enorm met Anni
mee te voelen en haar in je avondgebed op te ne
men. Niet doen. Niet nodig.
Wat er niet bij stond in het berichtje, maar wat
wél zo is, is dat Anni haar bezorgdheid over haar
schaatsen uitsprak net nadat ze de 1000 meter
had afgelegd in de tijd van 1 minuut, 14 secon
den en negentighonderdste. Een wereldtijd, ook
op snel ijs. Maar vier vrouwen waren dit seizoen
op deze afstand, niet Anni's afstand, sneller. De
Amerikaanse Rodriguez, haar landgenoten Vol
leer en Garbrecht en de Canadese LeMay. In wed
strijden, waarin iets op het spel stond. Anni reed
slechts een trainingsritje, op maandagavond.
Aan Anni's schaatsen mankeert niets en aan Anni
evenmin, laat u niets wijsmaken. Anni's enige
zorg dachten wij steeds, heet Gretha. -
Het goud op de drie en de vijf kilometer is sinds
haar doorbraak in december verkocht. Aan Gre
tha Smit. Weliswaar moet de beer nog geschoten
worden, maar niet voor niets is Gretha's manager
al begonnen de huid te verkopen. Weliswaar heet
haar manager Erik Huizebosch en kennen
we die als verkoper van gebakken lucht,
maar gelukkig blijft Gretha de nuchter
heid zelve, nee, dat sprookje loopt goed af,
het goud is voor ons en ook een beetje voor
Gretha natuurlijk.
Anni en Gretha ontmoetten elkaar van de
week voor het eerst. In Calgary. Op snel ijs.
Tegen elkaar op de drie kilometer. Aan het
dinsdagavondwedstrijdje namen drie rijd
sters deel Anni won de wedstrijd. Gretha,
die last van haar keel had, werd derde.
Op die waardeloze schaatsen van haar reed Anni
onze aanstaand Olympisch kampioene op bijna
tien seconden. Met daarbij de voetnoot dat Anni
de laatste twee rondjes, gelet op haar rondetijden,
met de veters los gereden moet hebben.
Haar enige zorg betreft niet haar schaatsen, maar
de rijdster die tweede werd.
Jenita Smit, ter plekke als begeleidster van haar
zus en net bevallen van haar eerste kind, vond
het 'ies' van Calgary zo machtig mooi glimmen
dat ze permissie vroeg en kreeg er ook op te mo
gen raggen. Voor het eerst sinds 1995 reed Jenita
Smit een 3000 meter. Ze verbeterde haar persoon
lijk record met dik 20 seconden en werd tweede.
Achter Anni, vóór Gretha. Wat Anni nu dwars zit
is dit: als die Nederlanders de zieke Smit maar
niet vervangen door de betere Smit, want dan ben
ik nog niet klaar.
Frank Snoeks
UIT HET OOG
noordwijk Voetbalvereni
ging Noordwijk beleefde hoog
tepunt na hoogtepunt in de ja
ren zeventig. Middenvelder
Kees Karstens maakte zo'n
beetje om het jaar een kampi
oensfeest mee. De inmiddels
52-jarige Noordwijker, maga
zijnchef bij een groothandel
die kleding importeert, komt
nog elke zaterdag ploeggeno
ten uit die glorietijd tegen bij
de club. Hij komt er om de
verrichtingen van het eerste
elftal te volgen en vooral om
zijn zoontjes van 12 en 9 te
zien voetballen.
„Het hoogtepunt was het kam
pioenschap in 1973, toen we
onze grote rivaal IJsselmeervo-
gels in eigen huis met 0-2 klop
ten. Dat was niet niks. Dat jaar
zijn we ook landskampioen ge
worden door twee keer van
RBC te winnen. Eigenlijk heb ik
alleen maar leuke dingen mee
gemaakt in die tijd, er waren
ook wel minder leuke dingen,
zoals blessures, maar die ver
geet je snel. We hadden echt
een vriendenploeg, met onder
anderen Jaap van Kesteren en
Ruud Bröring.
Ook de wedstrijden met het Ne
derlands amateurvoetbal en het
zaterdagelftal waren hoogte
punten. Ik ben daarmee naar
Roemenië geweest, naar Noor
wegen, Duitsland, Schotland.
Via het amateurelftal speelde ik
me in de kijker bij een Franse
club, een tweedeklasser in Cen-
traal-Frankrijk. Ik was semi-
profvoetballer en werkte op een
laboratorium van de sponsor.
Dat was Dunlop, de fabrikant
van tennisballen en banden. Je
ziet wat en je leert wat. Ik heb
in dat jaar Frans leren spreken.
Daarna wilde ik het wat zuide
lijker gaan proberen, maar dan
heb je kruiwagens nodig en die
had ik niet. Toen ben ik weer
teruggegaan naar Noordwijk.
Elk jaar speelden we in de voor
bereiding tegen Ajax. Daar
speelden toen nog figuren als
Neeskens en Cruijff. Ze kwa
men graag, want daarna namen
we ze mee naar de kroeg. Die
wedstrijden waren elke keer
weer een belevenis, er kwamen
duizenden mensen op af. Ik
kan me nog een wedstrijd her
inneren dat mensen op de da
ken en in de bomen zaten.
Wij betaalden toen nog gewoon
onze contributie. Bij verre uit
wedstrijden kregen we een tien
tje om te eten. Een uitsmijter
kostte vijf gulden en een biertje
1,50, dus we kwamen er net
mee uit. Maar we speelden vaak
tegen jongens, vooral van Bra
bantse clubs, die kregen zoveel
premie...zij wilden niet geloven
dat wij nooit wat vingen.
Ik volg het eerste nog steeds,
nagenoeg elke thuiswedstrijd
ben ik er. Het gaat nu meer om
de centjes, vroeger ging het
meer om de eer. Maar ik vind
het voetbal zelf niet gemakkelij
ker geworden. Het gaat veel
sneller. In onze tijd had je drie
of vier toppers en tegenwoordig
kan iedereen van iedereen win
nen en verliezen. Ik moet er
niet meer aan denken om de
wei in te gaan, ik zou het niet
meer op kunnen brengen. Zelf
tennis ik nog wel, ik speel al ja
ren competitie met een paar
vrienden. En de laatste vijf, zes
jaar golf ik ook. Je wordt er niet
Noordwijker Kees Karstens aan de bal in een wedstrijd tegen Ajax.
Op de achtergrond Arnold Mühren (links) en Ton van Kesteren.
Foto: Archief
UIT
GESPROKI
Basketbalcoai
éBoot in NRC Hi
delsblad:
„In de Verenigd
ten zitten ze nie
wachten op een
uit Nederland. Bovendien
dan moeten netwerken. Lk
ik dus niet. Maar ik ben m
schikt voor de top. Ik zie a
leboel andere coaches diet
niets van terecht brengen,
coach was zou ik naar Ton
gaan kijken. Simpelweg o
te vinden hoe hij het elke i
weer flikt om kampioen ti
den. Maar dat doet dus ge
kele coach. Prima toch? D
blijf ik toch gewoon kamp
worden.
moe van, maar op een grote
baan loop je toch wel zeven ki
lometer. Het is een moeilijke
sport. Het duurt wel even voor
dat je het een beetje onder de
knie hebt. Maar alles waar een
balletje bij te pas komt, vind ik
leuk."
Idem:
„Ik zou tegen sommige spt
van het Nederlands elftal I
ben gezegd: 'Ik wil je nooit
zien'. Wil je niet volgens r
normen werken? Nou. dam
Bij een nationaal elftal is d
bovendien makkelijk, wam
selecteer je gewoon ieman
ders. Voetbal is echt geen u
schap. Het is niet de relatiM
teitstheorie van Einstein. C
mensen die daar dik over
moet ik lachen. Ab ik alle
die slechte gewoontes van j
ballers verander, word ik tf
kampioen.
Gretha Smit in het Algei
Dagblad:
„Je kunt jezelf ook de put
praten. Dan denk je dat ji
hebt getraind, laat je bloei
ken en blijkt volgens de ti
het helemaal niet zo goed
gaat. Daar word je toch gi
van? Misschien dat zo'n
de training helemaal niet
goed was, maar het b ook I
langrijk dat je ergens een t
gevoel over hebt. Want dai
het in je kop goed en komt
verder ook wel in orde. Zo
bij mij altijd gegaan.
Idem:
Wanneer je 16,17 bent. ui
bovendien ook wel eens wa
ders. Dan wil je alles meeii
ken, ja, een keer de kroeg i0
dat kan óók bij de marathf
Idem:
„Lopen mag wel op zond
hardlopen niet. Fietsen mik
ook, maar niet op een ract
Maar de koeien mogen wéB
den gemolken. En de domi J
mag ook preken en dat is ti
ook z 'n werk? Je moet de 3>Ni
beleven naar je eigen overt
ging." ti
Idem:
Iedereen gelooft op zijn trien
nier. Daar heb ik geen prol e
men mee, je moet er ook eet?
der niet mee lastig vallen. 4-e
denkt dat het goed is, moei s
het doen. Ik laat die menst [<j
op zondag twee of drie kee iC
naar de kerk gaan toch ooi
rust.
Ir-
Philip Cocu in de Telegra^e
„Ik heb me gestoord aan d u<
stelling van de KNVB en dtps
bondscoach rond de Deem m
faire. Ze blonken niet uit «er
daatheid. Nee, sommigen fag
den met hun reactie jubtt -e
het vuur.ie
Autocoureur Jan Lammei
de Telegraaf:
„Toen ik voor Toyota spori
reed, had ik een wereldcoi\
kwam er maandelijks twe
binnen. Ik heb dan iets teg
strijdigs. Tijdens de onder!in
delingen dwing ik dat cont
af, maar als het dan rond
denk ik: eigenlijk belacheltv
veel geld.
Willem van Hanegem ovrfii
Klaas en Louis, twee geesire
gehandicapte Van Hanegiu
fans die aanwezig waren <i
KNVB-persconferentie int
Sportweek:
„Ik zag ze opeens de zaal
nenkomen. Geweldig! Lam
hoor je dan weer dat een tr
gramma dit in elkaar hei
drciaid. Dat is toch weer n
Heb je toch het gevoel dat fl
bruikt worden. Maar ja, u
die twee veel. Die hebben A
van hun leven. Dat b hetl(
langrijkste.
Henk Spaan in het Pa
„Vroeger had je linksbuité
over. Wie moest je kiezen 1
aanbod van Keizer, Rense\
en Moulijn? Nu stikken u
de linkermiddenvelders, ii\
orde van opkomst: Cocu, l
vids, Van der Vaart, Bossc\
Zonneveld, Janssen en lat
nu helemaal Giovanni v
Bronckhorst vergeten, diei
week zaterdag tegen Livem
een uitstekende wedstrijd f
de met de steekpass op
Henry, uit wiens voor
zet Bergkamp het win
nende doelpunt
maakte, als hoogte
punt.
Idem:
„De uitschakeling b bitter
kritiek b terecht. Alleen he\
niets met mentaliteit te r,
want anders haal je de hal
nale van het WK en EK niét
