Werknemers zitten permanent op de wip Posterijen krijgen een nieuw visitekaartje ECONOMIE KLM staat voor dilemma na broos herstel Maar 20 procent van ontslagen door financiële problemen Amerikaans drama 158 zaterdag iq januari 2c Olievraag nam nauwelijks toe parijs - Volgens het Internatio nale Energiebureau is de vraag naar olie in 2001 0,1 procent gegroeid, de kleinste toename sinds 1985. Het gemiddelde verbruik bedroeg 76 miljoen va ten per dag. Het IEA wijt dat vooral aan de economische neergang in de wereld. Ook de terreuraanslagen, de relatief hoge olieprijs en een zachte winter in de VS hadden een ne gatief effect op het olieverbruik. Het IEA verwacht voor dit jaar een groei van 0,6 procent tot een gemiddeld verbruik van 76,5 miljoen vaten per dag. EU ziet lichte groei economie brussel - De economie van de twaalf eurolanden zal dit kwar taal licht groeien ten opzichte van het laatste kwartaal van 2001. Dat voorspelde de Euro pese Commissie gisteren. Vanaf nu gaat de Commissie elke drie maanden een voorspelling pu bliceren. Het bruto binnen lands product zal 0,1 procent tot 0,4 procent toenemen. De Commissie geeft bewust geen vast percentage 'om de onze kerheid van een voorspelling te benadrukken'. Duitsland tegen vrije automarkt brussel - Het EU-plan om het systeem van autodealers aan te pakken, wekt weerstand in Duitsland. Minister Müller- stuurde de Europese Commis sie een brief met zijn bezwaren. Het systeem waarbij elke dealer één automerk verkoopt in één regio, maakt plaats voor regels waarbij dealers meer merken mogen voeren. Müller verwacht negatieve gevolgen voor de branche en bepleit handhaving van de exclusiviteit. door Sylvia Marmelstein eindhoven - „Het gaat heel goed met dit bedrijf. U bent ook een prima werknemer. Toch ontslaan we u." Wie dat te horen krijgt van zijn baas, staat even met z'n oren te klapperen. Toch gebeurt het dagelijks. Werknemers zien hun baan sneuvelen omdat aan deelhouders vinden dat de onder neming nog hogere winsten moet maken. „De tijd dat je baan alleen nog op het spel stond als het bedrijf failliet dreigde te gaan. is defini tief voorbij." zegt Paul Donkers, manager bij 's werelds grootste loopbaanadviesbureau Lee Hecht Harrison. Slechts één op de vijf ontslagen zijn nog een gevolg van financiële proble men. Zes jaar geleden werd hierdoor nog driekwart van alle ontslagen veroorzaakt. Ontslagreden nummer één is dat het bedrijf de toekomstposi tie wil verstevigen. „In ongeveer een derde van alle ontslaggolven is dat zo," schat Donkers. Bij fu sies en overnames (één op de vijf) moeten werknemers hun biezen pakken omdat alle dub bele functies worden geschrapt. Ook komt het steeds vaker voor dat bedrijven simpelweg de be hoefte hebben aan medewer kers die andere dingen kunnen dan het zittende personeel. Bij voorbeeld omdat het productie proces verandert. De permanente ontslagrondes begonnen in Nederland halver wege de jaren negentig. „Toen vonden wij het nog bizar als we van een succesvol bedrijf de op dracht kregen om honderden ontslagenen te begeleiden naar Paul Donkers: „Een toenemend aantal bedrijven houdt zijn werknemers tegen het licht." Foto: CPD/Roland de Bruin een nieuwe baan," vertelt Don kers. „Nu is het eerder regel dan uitzondering." De afgelopen ja ren zijn vooral de chefs (het middenkader) de laan uitge stuurd. Daarnaast moesten veel administrateurs en technici het ontgelden. Bedrijven willen met regelmati ge ontslagrondes voorkomen dat er massaontslagen vallen zo als halverwege de jaren tachtig. Die ontstonden omdat bedrij ven er financieel slecht voor stonden. Donkers ziet ook duidelijk een verband met de toename van het aantal bedrijven dat naar de beurs is gegaan. „Dan krijgen ze te maken met aandeelhouders. Die eisen als het even tegen zit dat het bedrijf in turbo-tempo een koerswijziging maakt. Dus hebben bedrijven geen tijd meer om personeel om te scholen voor een nieuwe baan. Nee, ze moeten hen ontslaan en ver trouwen erop dat ze op de ar beidsmarkt wel snel nieuw per soneel kunnen vinden." Presta tiebeoordelingen leiden ook tot veel ontslagen. „Een toenemend aantal bedrijven houdt tegen woordig al zijn werknemers te gen het licht. Degenen die te weinig toegevoegde waarde hebben geleverd voor de onder neming worden verzocht te ver trekken," zegt Donkers. Hij vindt het prima dat bedrij ven mensen ontslaan terwijl ze er financieel rooskleurig voor staan. „Voor de werknemers die weg moeten heeft het grote voordelen. Daardoor mogen mensen weg met goudgerande regelingen en wil de werkgever veel geld neerleggen om een bu reau in te huren dat een andere baan voor hen zoekt. Ze worden niet zomaar op straat gezet." Nieuw is wat ABN Amro on langs deed. Daar moeten 6250 voltijdbanen sneuvelen. Drie kwart van het personeel kreeg daarom een brief thuis dat ze mogen vertrekken omdat ze overbodig zijn en hun baan dus op het spel staat. Wie vrijwillig vertrekt krijgt een premie. De bank hoopt dat er van de 33.000 werknemers zoveel men sen zelf de benen nemen dat ze niemand gedwongen hoeven te ontslaan. De belangstelling is overweldigend, een kleine 7000 heeft aangegeven gebruik te wil len maken van de regeling. Donkers denkt dat ABN Amro hiermee de mist in gaat. ..Alle werknemers die goed in de markt liggen (jong en een hoge opleiding) zullen vertrekken. Terwijl mensen met een kleine re kans op ander werk juist blij ven. Dat zijn ook degenen waar de bank minder mee kan. Het is onbegrijpelijk dat een topbedrijf zo'n fout maakt. Het zou mij niet verbazen als de bank bin nenkort kampt met een perso neelstekort." Ook bij bedrijven waar een reor ganisatie te lang duurt, signa- ECONOMIE WIJZER Na veertig jaar afscheid van de tweelingbus door Florien van Rees utrecht - De PTT gaat ons be kendste straatmeubilair, de brie venbus, vervangen. De ontwerper van het huidige model vindt het jammer, maar blijft trots op zijn geesteskind. Van de postophaler hoeft het niet. „De tweelingbus is in een halve minuut gelicht" Het was een van z'n mooiste opdrachten: het ontwikkelen van een brievenbus voor de PTT. Samen met collega-ont werper E. Truyen ging R. Parry in 1956 aan de slag. Het werd de tweelingbrievenbus. „Het is jammer dat ze verdwijnen, het is toch je geesteskind zegt de in middels 76-jarige Parry. „Maar het is al mooi dat het ontwerp veertig jaar dienst heeft gedaan. Er zijn weinig industriële pro ducten die het zo lang volhou den." 1870: Groene standaardbrieven bus 1900: Keramieken postkantoor- brievenbus, model A. Kurvers De eerste brievenbussen stam men uit de 17de eeuw. Het wa ren houten bussen die werden gebruikt voor stedelijke post. Maar de posterijen waren in die tijd slecht georganiseerd. Daar kwam in 1850 een eind aan, toen de Postwet van kracht werd en de posterijen in handen kwa men van de staat. „In die Postwet werd ook de standaardbrievenbus aangekon digd", vertelt Koos Havelaar, conservator van het Museum voor Communicatie in Den Haag. „De grote staande giet ijzeren bus was het visitekaartje voor het rijksbedrijf. Die bus was een ontwerp van de poste rijen zelf en werd gemaakt door de Haagse ijzergieterij Entho ven. Hij woog zo'n 400 kilo. Aanvankelijk had de zuil maar één gleuf, in 1870 kwam er een gleuf bij voor drukwerk. Vanaf 1870 goot Enthoven ook hang- brievenbussen, kleiner dan de standaard maar groot genoeg voor het platteland, waarvoor ze bedoeld waren. Zowel zuil als hangbus was eerst groen, later grijs en grijs met rood. Sinds 1914 zijn ze rood. Op één na: voor paleis Soestdijk staat een groene. Naar verluidt willen de bewoners van het pa leis dat zo. Toen er postkantoren kwamen, eind 19de eeuw, kregen sommi ge in de gevel of in de wacht ruimte brievenbussen ingemet seld. Op deze 'Rozenburg-brie venbussen' zaten sierlijke tegels, gebakken door de Haagse kera miekfabriek Rozenburg. De ont werpen waren van toenmalig rijksbouwmeester C.H. Peters. Aan de standaardbussen is door de jaren heen nagenoeg niets veranderd. Museumconservator Havelaar denkt dat er nog twin tig tot 25 in Nederland staan. „Meestal op historische plek ken. Ze doen geen dienst meer." Van de hangende bussen be staan ongeveer tien versies. Aan de Gageldijk in Utrecht hangt nog een gietijzeren, die jaarlijks dienst doet als nestkast voor vo gels. Chauffeur/postbesteller OSTERIJEN 1928: Hangbrievenbus Holland, model A. Kurvers 1951: Hangbrievenbus, ontwerp N.P. de Koo. Gijs Keil: „Als er een nestje in zit, hangen bewoners er een briefje op. Dan haal ik de post bij ze op." In 1956 was in Rome een expo sitie over postmechanisatie. De industrieel ontwerpers Parry en Truyen toonden er een experi mentele brievenbus. Ze werden benaderd door de hoofddirectie van de PTT met de opdracht een bus te ontwerpen die de post meteen voorselecteerde. „En daarnaast waren er natuur lijk allerlei andere eisen", vertelt Parry. „De bus moest bijvoor beeld brandveiligheid zijn, af sluitbaar en droog van binnen. Uiteindelijk hadden we twee ontwerpen. Het is de kleine ge worden." De kunststoffen 'tweelingbrie venbus' had twee gleuven: één voor streekpost en één voor ove rige bestemmingen. Het model werd in 1960 in gebruik geno men en is sindsdien nauwelijks veranderd. Alleen is de voorkant niet grijs meer maar rood. En in 1998, bij de herindeling van de postrayons zijn de gleuven om gewisseld. In de bus zitten na melijk twee ruimtes, de linker kant is kleiner dan de rechter. Voorheen ging de meeste post in 'overige bestemmingen'. Sinds er nog maar zes rayons zijn, gaat het merendeel in het 'postcodegebied'. In 1986 ontwikkelde het Leidse ontwerpteam Ninaber, Peters, Krouwel (NPK) een nieuwe plat telandsbus. Een rood, eengleu- vig busje op een stalen stan daard. Klein maar er kunnen brieven in, en daar gaat het om. Ditzelfde bureau heeft de op dracht gekregen om opvolger van de tweelingbus te vervan gen. Straks staat dus heel het land vol 'NPK's'. Nederland telt momenteel een kleine 20.000 brievenbussen. Wie in de bebouwde kom woont, heeft er een op hooguit 500 meter lopen. Daarbuiten en in kleine woonkernen is de norm 2500 meter. Met oud en nieuw worden er jaarlijks hon derden vernield door vuurwerk. Maar dat is niet de reden dat 1987: Enkelvoudige plattelands brievenbus i960: Tweelingbrievenbus PTT Post ze vervangt. De Utrechtse postophaler Keil kent de reden ook niet. „Ik vind de huidige bussen best goed. Al leen de gleuven moeten rond oud en nieuw versmald of afge sloten worden, want anders kunnen er rotjes in. Misschien is 'ie wat hoog voor rolstoelgebrui kers. Maar het lichten gaat mak kelijk. Zakken eronder klem men, sleutel erin, kap open en brieven opvangen, lichtings nummer verdraaien, streepjes code voor de centrale registratie scannen en kap dicht. Het duurt al met al een halve minuut." Waarom de PTT de bussen wél vervangt, wordt angstvallig ge heim gehouden tot de presenta tie dinsdag. Ook over het nieu we uiterlijk houden PTT en ont- werp-bureau de kaken stijf op elkaar. Maar ook de nieuwe bus zal rood zijn en twee gleuven hebben. Foto's: Museum voor Communi catie Onzekerheid over vluchtschema aan vooravond van nieuw reisseizoen door Richard Mooyman Amstelveen Na maanden van on heilstijdingen gaat het bergopwaarts met de KLM. De verliezen zijn ver minderd en het passagiersvervoer zit weer in de lift. De KLM moet op zoek naar nieuw personeel. Waarschijnlijk komt er begin februari ook een einde aan de werktijdverkorting voor 14.000 medewerkers. Maar het is voor de Koninklijke te vroeg om de vlag uit te hangen. Veel reizigers zijn hun vliegangst na de ter reuraanslagen op 11 september verge ten, maar het aantal boekingen blijft nog steeds achter ten opzichte van een jaar terug. Daarnaast zijn de in komsten gedaald omdat de ticketprij zen noodgedwongen sterk zijn ver laagd. Het herstel is broos. Een nieuwe actie van terroristen in de lucht kan een ab rupt einde maken aan de hernieuwde reislust. Daarnaast vervoert de KLM - evenals veel branchegenoten- nog steeds te weinig goedbetalende zaken reizigers. Vanwege de verslechterde economische omstandigheden vliegen zij nu vaak in de goedkope economy- class. Om de verliezen te beperken heeft de KLM enkele maanden geleden vijftien procent van de vluchten geschrapt. Maar met de lente in aantocht staat de directie voor een lastig besluit over de zomerdienstregeling, die eind maart ingaat. Na de traditioneel slappe win termaanden begint het reisseizoen weer, maar niemand weet precies hoeveel mensen hun koffers zullen pakken. Volgens de Vakbond voor Nederlands Cabinepersoneel gaat de KLM het aantal vluchten weer opvoeren. Na een maandenlange vacaturestop zijn er volgens de bond in het vooijaar zelfs 450 stewards en stewardessen nodig. De KLM houdt het op een klei ner aantal, dat nodig is om het na tuurlijk verloop op te vangen. Maar een verdere inkrimping van het net werk lijkt in ieder geval niet aan de or de. Een nieuwe dienstregeling met meer vluchten kost weliswaar veel geld, maar daarmee kan de KLM wel direct passagiers binnenhalen als de ver voersvraag verder stijgt. Verder kan de KLM zo beter profiteren van het weg vallen van de failliete concurrenten Sabena en Swissair. Hun opvolgers houden zich niet of nauwelijks bezig met intercontinentale vluchten, waar in de KLM traditioneel sterk is. Ook uit strategische overwegingen is het voor de KLM niet verstandig om het netwerk verder uit te kleden. Dit bespaart natuurlijk kosten, maar levert ook het risico op dat de concurrentie aan de haal gaat met passagiers. Als de 'frequent flyers' met de KLM niet meer op de gewenste tijd op hun be stemming kunnen komen, zullen riva len als Lufthansa, Air France en British Airways deze reizigers maar al te graag vervoeren. De positie van de KLM als vierde Europese luchtvaartmaat schappij kan zo in gevaar komen. Amerika blijft verbazen. De aan slag van 11 september leek een nekslag voor deze supermacht. Niet alleen bleek de VS kwets baar in militair opzicht; erger nog was de slag die haar econo mie toegediend kreeg. Nog vóór het vuur gedoofd was in 'ground zero' was de economie al in een recessie. Inmiddels heeft de VS laten zien dat ze nog steeds de onbetwiste super macht is en langzaam keert het optimisme over de Amerikaan se economie terug. Eerder had ik voorspeld dat Bush juist op het economische front zou ver liezen. Ik lijk ongelijk te krijgen. Tenzij. De dreiging komt van de onder gang van een groot energiebe drijf, Enron, gevestigd te Hous ton in Texas waar Bush gouver neur was voordat hij president werd. Nu hoort het bij kapitalis me dat bedrijven niet alleen veel winst maken maar ook failliet gaan. Alleen kost dit faillissement niet alleen veel mensen veel geld, maar voedt het ook de twijfel over de deregulering van de markt voor elektriciteit waar Paars zo enthousi ast over is. En, be langrijker nog, het kan het einde be tekenen van een gerespecteerd ac- countantsbedrijf en kan de Bush re gering in grote problemen brengen. Redenen genoeg om even goed op te let ten zou ik zeggen. Enron is het produkt van de fu siemanie van de jaren tachtig. Het begon met een bedrijf dat in pijpleidingen deed en in gas handelde. Met een ambitieus management en na een paar fu sies werd het een reusachtig be drijf dat handelt in onder meer elektriciteit, gas, staal en verze keringen. In de jaren negentig deed het actief mee aan de in ternethype. Op Wall Street was het bedrijf een succesverhaal. Het aandeel steeg snel en deed twee jaar geleden 90 dollar. Nu is het nog geen dollar waard. Het bedrijf heeft bescherming gevraagd tegen haar schuldei sers. Duizenden mensen heb ben hun baan verloren en, erger nog, het grootste deel van hun pensioen. Want het pensioen van de werknemers was geïn vesteerd in de aandelen van En ron, en die zijn dus niets meer waard. Ondertussen heeft het topmanagement in het jaar voordat het slechte nieuws naar buiten kwam, voor 1,1 miljard dollar aan opties verkocht. Zij zijn dus stinkend rijk ondanks het fiasco terwijl hun werkne mers straatarm zijn geworden. Dat is allemaal vreselijk. Maar het is erger. Enron blijkt opvallend intiem te zijn met de Bush-regering. Het ARJO KLAMER hoogleraar economie Erasmus Universiteit bedrijf en zijn topmana zijn de grootste sponsoi weest van de president! pagne - zo doneerden? 200.000 dollar voor het rond de inauguratie -, e heeft ertoe geleid dat Ei mensen een gewillig 00 den in de Bush-regenn deregulering van de ele teitsmarkt ter sprake kv na al zijn voorstellen wt gehonoreerd. Mensen van Enron heh langrijke overheidspost kregen. Toen het fout d gaan, hadden managen geld overleg met mensf regering, tot de vice-pit Cheney aan toe. Dat mo voorkomen dat het bed onder ging. De schulde gewoon te groot. Maar het is nu wel duid met Bush het bedrijfsle de macht is gekomen ir Bush en de bedrijven 2 handen op buik. Het i> terste dubi ontwikkelt blijkt nu. D mocraten 1 lont. Als zo dat de rege Bush Enro of andere 1 van dienst weest, dan ze haar gro tieke schai nen doen. wordt geve het onrech die mensa hun werk en hun pensi ben verloren terwijl de' van Bush zich verrijkt h Het enige obstakel is dr populariteit die Bush g sinds de aanslag. En daar houdt het niet Want Arthur Andersen enorme accountantsfii ook in Nederland open betrokken in het schar thur Andersen controle boeken van Enron, ten de afgelopen vijf jaar 2 met zeker 400 miljoen opvoerde door verliesli posities over te hevelen nevenbedrijven. Enron thur Andersen's groots Ieder jaar ontving het a tantskantoor 52 miljoa voor zijn diensten. De I eerder al geïmpliceerd dergang van een tweeti bedrijven. Toen kwam met het betalen van en boetes. Nu staat het bic een onderzoek van het kaanse Congres. Ver rut de bekentenis dat ze tx documenten heeft ven de reputatie van het kal in duigen. Dit drama komt op een moment. Niet alleen za Amerikaanse economit lijden, ook de regering kan er flinke schade do pen. Het verhaal wordt volgd. op vt vmit) Mitt 10 SM&& We wen NU. em opips^ nu eeM niet ivieeg zo eemvouoiér is- ■•NE ZOEÏ swoogeeeip pAPp KIKS m OMT^ \J0WÉ AANPAST wetzK Illustratie: Wim Stevenhagen leert Donkers vaak een leegloop. Dikwijls komt dat doordat het personeel niet goed op de hoog te is van het verloop van de re organisatie. Dan worden men sen bang en ontevreden en gaan ze weg." Werknemers zien ontslagrondes lang niet altijd meer als een ramp. Donkers: „De afgelopen jaren zijn ze anders tegen hun werk gaan aankijken. Vroeger deden ze alles voor hun baas. Als ze hun baan kwijtraakten waren ze immers alles kwijt. Nu zijn ze loyaal, maar tegelijkertijd realistisch. Ze blijven ken, trainingen volgen, riculum vitae bijh»ukl« op andere banen. Ze st startblokken om van veranderen als het meer bevalt. Werknem een permanente stoelei POSTERIJEN

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 6