Voeten warm, hoofd koel
B
Minze Beuving: politieman van de grote klussen
lie Atte Beuving: „Ik ben iemand van 'hup, aan de bak'. Troubleshooting, daar hou ik van." Foto: GPD/Roland de Bruin
Molukse gijzelingen,
veldslagen met
tegenstanders van
kernenergie, stadsoorlogen
met krakers. Mijlpalen in de
carrière van Minze Atte
Beuving (1947). De
hoofdcommissaris van het
Korps Landelijke Politie
Diensten (KLPD) is een grote-
klussen-man. Momenteel
leidt hij de beveiliging rond
de komst van de euro, een
operatie die eindigt op 28
januari. Binnenkort wordt
Beuving de hoogste
politieman: voorzitter van
de Raad vah
Hoofdcommissarissen.
door Ferdi Schrooten
Staand in zijn kantoor in Drie
bergen lijkt Minze Atte Beu
ving niet erg op de stoere,
doorgewinterde politieman die hij
volgens zijn indrukwekkend curricu
lum vitae is. Een grote kerel, dat wel.
En de strepen op de schouders van
zijn blauw-zwarte uniform spreken
ook boekdelen. Maar een ruwe bol
ster met blanke pit? Zijn ietwat bolle,
strakke gelaat vertoont weinig groe
ven die doen denken aan het groot
schalige en hardhandige politie-op
treden van eind jaren zeventig, begin
jaren tachtig. Maar in die roerige tij
den was hij dan ook steevast de man
achter de knoppen, ver achter de li
nies waar de ldappen vielen.
,,Er zijn eigenlijk geen delen van Ne
derland waar ik niet actief ben ge
weest", zegt de hoofdcommissaris
trots. In één adem gooit hij een reeks
plaats- en straatnamen op tafel met
historische bijsmaak. Woensdrecht,
Vondelstraat, Dodewaard, Borssele,
Piersonstraat. Allemaal plekken waar
in de jaren tachtig confrontaties met
krakers en tegenstanders van kern
energie en kruisraketten uitliepen op
ware veldslagen. Negen, tien, soms
veertien pelotons Mobiele Eenheid
(ME) stuurde Beuving vanuit de
commandopost richting tegenstan
ders.
Oud-krakers berichten nu nog op in
ternet over hun heroïsche gevech
ten. In 1980 bij de gewelddadige rel
len in de Amsterdamse Vondelstraat.
En in 1981, bij de hardhandige ont
ruiming van enkele panden in de
Nijmeegse Piersonstraat. Tientallen
gewonden vielen er bij deze stads-
oorlog, die de politie door inzet van
tanks, traangasgranaten en stoot
troepen van de ME na drie uur in
haar voordeel wist te beslissen.
„Ja, er was redelijk wat maatschap
pelijke beweging toen", zegt Beu
ving, dirigent van de ME-inzet in de
Piersonstraat. Rancune jegens de
krakers kent hij niet, ook al ging het
er hard aan toe. „De actievoerders
hadden idealen. Ik heb altijd wel be
grip kunnen opbrengen voor men
sen die opkomen voor een ideaal.
Het is echter de kunst om dat met de
belangen van anderen te verenigen.
Lukt dat niet en worden grenzen
overtreden, dan volgt inzet en is ge
weld van onze kant gelegitimeerd.
Punt."
Voor Beuving waren de grenzen een
paar jaar voor de confrontaties met
extreem-links al overschreden. Ne
derland was geschokt toen Molukse
activisten eind 1975 bij het Drentse
Wijster voor het eerst in de wereld
geschiedenis een trein kaapten. Drie
gijzelaars verloren het leven. Twee
jaar later hield Nederland wederom
dagenlang de adem in bij de gijze
ling van een lagere school in Bo-
vensmilde, opnieuw door Molukse
jongeren.
Beuving was erbij als groepscom
mandant van de Bijzondere Bij
stands Eenheid (BBE), Nederlands
zwaar bewapende anti-terreurteam.
Een zware klus, waarbij BBE'ers uit
eindelijk de school bestormden en
zonder doden en gewonden de 105
kinderen en vijf leraren bevrijdden.
„Ik weet nog dat het me ontzettend
aangreep toen een paar kinderen
daar in Bovensmilde voor het raam
stonden. Zoiets vergeet je nooit
meer."
Verwerking
Trauma's kent Minze Beuving niet.
Al zou hij zich er niet voor schamen
om het te zeggen. „Toen ik in 1969
bij de rijkspolitie in Arnhem begon,
zeiden ze nog: 'Als je niet tegen
bloed kan, moet je niet bij de politie
gaan'. Nu wordt er na een heftige
aanvaring binnen de organisatie ge
vraagd hoe het met je gaat. Een
goeie zaak. Ik heb te veel mensen
meegemaakt die de weg kwijt zijn.
Het zien van dodelijke ongelukken
en betrokkenheid bij een vechtpartij
kunnen leiden tot trauma's die zich
opstapelen. Mensen raken over
spannen, krijgen een bum-out. Dat
is toch nergens voor nodig? We zijn
mensen van vlees en bloed."
De terreuraanslagen in de Verenigde
Staten op 11 september en alles wat
daarna gebeurde, hebben het een en
ander losgewoeld. „Ik heb gijzelin
gen meegemaakt, verschrikkelijk
leed. Allemaal goed verwerkt, hoor.
Ik kan er makkelijk over praten.
Maar die 11de september.... Op zo'n
moment denk je: 'Wat gebeurt hier
in hemelsnaam?' Hele persoonlijke
dingen komen dan opeens najaren
weer boven. De trein bij Wijster, de
school in Bovensmilde. De moord
zaak op een achtjarig jongetje op
Terschelling."
Het zijn de zeldzame momenten
waar ook voor een man die wars is
van al te vlotte paniekreacties, de
wereld heel even totaal op z'n kop
staat. Momenten dat alle zekerhe
den en verworvenheden, geluk en
toekomst onder vuur dreigen te ko
men. Vandaar de gedachte aan het
jonge slachtoffertje op het Wadden
eiland, uit een ver verleden waarin
Beuving nog recherchechef was in
Friesland. „Ik was destijds belast
met het onderzoek. Maar ik kon niet
voorkomen dat het me aangreep.
Het slachtoffer had dezelfde leeftijd
als mijn eigen kinderen."
In zijn hoofd is in de loop der jaren
een mechanisme ontstaan dat emo
ties op kritieke ogenblikken een halt
toeroept. „Oké, ik heb wel eens een
moment gehad dat ik dacht 'Hoe
lossen we dit in hemelsnaam op?'
Maar dat is alweer lang geleden. In
mijn functie kan het ook niet: nie
mand wordt er beter van als de baas
in paniek raakt."
En dus deed hij op 11 september na
de eerste schrik bij het zien van de
tv-beelden keurig wat hij moest
doen. De korpschef van de Colombi
aanse politie, net met de KLPD-baas
in gesprek over internationale sa
menwerking, werd uitgeleide ge
daan. Beuving ging spoorslags naar
de meldkamer, een paar minuutjes
lopen. „Nee, ik heb niet gerend, ge
woon gelopen. Voeten warm, hoofd
koel, zeg ik altijd. Ik was nog net op
tijd om te zien hoe het tweede vlieg
tuig zich in het World Trade Center
boorde."
Zijn koelbloedigheid heeft Beuving
sinds 11 september hard nodig ge
had. Geen ander korps had zo'n
zware kluif aan terrorismebestrijding
als het KLPD, dat 3.500 medewerkers
telt op 130 plaatsen in Nederland en
twintig locaties in het buitenland.
Als enige landelijke korps is Beu-
vings club het aanspreekpunt voor
buitenlandse opsporingsdiensten
die samenwerking zoeken met de
Nederlandse politie.
Steun
Voor de 25 regiokorpsen is het KLPD
een centrale steun en toeverlaat. Als
spin in het nationale politieweb le
vert het KLPD mankracht en materi
eel voor toezicht op weg-, water-,
spoor- en luchtverkeer, maar ook re
cherche-informatie. De 'sectie stie
kem' ontwikkelt hoogwaardige af
luisterapparatuur, peilzenders, ter
wijl de afdeling 'cybercops' compu
tercriminaliteit bestrijdt. Ook is bij
het KLPD een speciale divisie onder
gebracht voor de beveiliging van ko
ninklijke en diplomatieke personen.
„Het klopt, we doen zelf niet zoveel
zaken. We helpen vooral andere
korpsen. Daar moet je van kunnen
genieten. Dat kan ik. Ik geniet ervan
als mijn jongens met een helikopter
Milosevic droppen in de Scheve-
ningse gevangenis."
De inzet van de terreurbrigade BBE,
die getraind en paraat gehouden
wordt door het KLPD, was mis
schien wel de meest zichtbare bij
drage aan de strijd tegen het terro
risme. Zwaar bewapende en met ko
gelvrije vesten uitgeruste BBE'ers
sloten eind september uit angst voor
aanslagen vier grote tunnels in Am
sterdam en Rotterdam af.Als oud
groepscommandant ken ik die tafe
relen natuurlijk wel. Voor veel men
sen zal het schrikken zijn geweest. Al
moet ik bekennen dat door inzet van
de BBE ook vöor mij 11 september
ineens weer erg dichtbij kwam."
Van een acute terreurdreiging is op
dit moment geen sprake meer, zegt
Beuving. „Of Nederland voor terro
risten een ideaal oord is om zich in
alle rust voor te bereiden op acties?
Het zou van enige naïviteit getuigen
als we er van uitgaan dat hier hele
maal geen relaties bestaan met ter
roristische figuren. Op dit moment is
er echter geen enkele reden om ons
zorgen te maken dat we hier een
doelwit zijn. De Binnenlandse Vei
ligheidsdienst weet heus wel wat er
aan de hand is."
Mede dankzij de KLPD-spin. Die
verzamelt sinds 11 september op
een centraal punt alle mogelijke in
formatie uit het politie-apparaat
over terrorisme of alles wat daar ook
maar naar riekt. Dienders in heel
Nederland beschikken daartoe over
Noble-Eaglebriefjes, genoemd naar
de Amerikaanse operatie tegen Osa
ma bin Laden en de zijnen. Pure
winst, oordeelt Beuving. „Voor het
eerst zijn we in staat geweest om dit
soort informatie op het niveau van
de wijkagent centraal te coördine
ren."
Het toont volgens Beuving nog maar
eens aan waar grootschalige politie-
inzet toe kan leiden als alle neuzen
dezelfde kant op staan. „Vaak is er
kritiek op de politie. Dat we te wei
nig zaken oplossen, dat we te weinig
aanwezig zijn op straat. Daar zit op
onderdelen best een kern van waar
heid in. Al doet sommige kritiek echt
pijn, als ik uit eigen ervaring weet
dat mensen zich uit de naad wer
ken." Niet voor niets gaat de korps
chef met enige regelmaat op stap
met zijn mannen en vrouwen. Een
ochtendje de snelweg op met de ver
keerspolitie, een vlucht met de Poli
tie Luchtvaart Dienst.
De afgelopen periode heeft volgens
hem duidelijk aangetoond dat de
Nederlandse politie sterk is in me
gaklussen. „Het Europees kampi
oenschap voetbal, de mond- en
klauwzeercrisis, 11 september, nu
weer de beveiliging van de introduc
tie van de euro. Dat doen we goed."
Bewierookt
Voor de nog lopende euro-operatie
(momenteel in het stadium van op
halen van 'oud geld') waaraan Beu
ving landelijk leiding geeft, wordt hij
van alle kanten bewierookt. In de
aanloop naar de monsterklus was er
vrees voor overvallen op geldtrans
porten en middenstanders, ramkra
ken bij banken, grootschalige verval
singen en roofovervallen op eenvou
dige burgers. Afgezien van kleine in
cidenten is er niets gebeurd. Vier
duizend man extra op straat blijkt
afdoende, constateert Beuving.
„Hoewel, formeel moet ik nog wach
ten tot het eind van de operatie.
Maar je ziet een agent op elke vier
kante kilometer zichtbaar aanwezig,
dat werkt. Het aantal roofovervallen
is tijdens de overgang naar de euro
drastisch verminderd en het gevoel
van veiligheid bij de burger is flink
toegenomen." De hoofdcommissa
ris ziet daarin het bewijs dat meer
blauw op straat Nederland ook
daadwerkelijk veiliger maakt. „Kom
maar op met die achtduizend man
extra die ons zijn beloofd."
ZATERDAG
19 JANUARI
2002
ER
BIJ
Binnenkort wordt Minze Beuving
voorzitter van de Raad van Hoofd
commissarissen, feitelijk de hoogste
politiefunctie in Nederland. Leuk,
maar in gedachten kijkt hij liever uit
naar de volgende mega-operatie: het
huwelijk van Maxima en Willem-
Alexander op 2 februari in Amster
dam. Een monsterklus, waaraan ook
zijn eigen korps een stevige bijdrage
zal leveren. In de lucht zullen KLPD-
helikopters hangen. Leden van de
Dienst Koninklijke en Diplomatieke
Beveiliging (DKDB) zullen massaal
op de grond aanwezig zijn om de
veiligheid van de vele hooggeplaats
te gasten te bewaken.
Net als bij de euro liggen de draai
boeken klaar, met daarin scenario's
voor het geval rellen uitbreken, of
zelfs in geval van een aanslag. Maar
niet met elk denkbaar risico hoeft re
kening te worden gehouden, is Beu-
vings stellige overtuiging. „We heb
ben afgeleerd om te denken in sce
nario's in termen van wereldoorlo
gen. Je kunt scenario's zo ingewik
keld maken dat je uiteindelijk geen
oplossing meer over houdt. Een
mkz-crisis kun je ook niet oefenen.
Natuurlijk, we hadden kunnen be
denken dat er tijdens de invoering
van de euro een Elfstedentocht zou
kunnen zijn, een mkz-crisis én ijzel
op de wegen. Maar ja, dan gaan ge
woon alle politiebureaus dicht en
verzinnen we wel wat. Je moet er
ook van overtuigd zijn dat je kunt
improviseren."
Beuving zelf doet niets liever. „Ik
ben iemand van 'hup, aan de bak'.
Troubleshooting, daar hou ik van.
Een vuurwerkramp in Enschede of
een cafébrand in Volendam - boem!
- dat is mijn ding. We zijn meteen
naar Enschede gegaan, met twee
honderd man. Hele dag een helikop
ter in de lucht. En Volendam. We be
heren het rampenidentificatieteam,
we hebben mobiele dorpen en com
plete commandocentra. Kunnen we
zo opbouwen. Geef me een totaal
onverwachte ramp, de juiste men
sen en met mekaar winnen we de
oorlog."
