RV en MVKV samen op één complex
DUIN BOLLENSTREEK rj
Omwonenden Zeehonk zijn gedonderjaag jongeren zat
Neem een proefabonnement, WEKEN VOOR 22 00
BEL 071-5128030
2;[
2 neente zoekt naar tijdelijke oplossingen voor beide voetbalverenigingen
Prins trekt Lissese PvdA-lijst
n Rooijen
tug in politiek
partij Zwaan
Eind van Wilbertverbouwing in zicht
skia Buitelaar
k De Katwijkse voetbalvereni-
TtëV en MVKV willen in de toe-
en één sportcomplex gaan
Over circa tien jaar delen zij
den, kleedkamers en dubgebou-
de plek van KRV in sportpark De
w i. Om het tot die tijd te kunnen
3e n, is de gemeente van plan om
eid te geven voor een verbou-
ia< IV krijgt een extra veld.
ia voetbalverenigingen dienen bij
ïente al jarenlang wensenlijstjes
verbeteringen. KRV heeft drin
gend twee extra speelvelden nodig. En
het ruim dertig jaar oude onderkomen
van MVKV, net buiten de poort van
marinevliegkamp Valkenburg, verkeert
in erbarmelijke staat. Sinds inbrekers
vier weken geleden het dak beschadig
den, kampt de vereniging met water
overlast. Ook het sanitair moet drin
gend worden vervangen en uitgebreid.
Van oudsher heeft de gemeente nooit
bemoeienis gehad met de club, die ooit
is opgericht voor de mariniers. Maar de
gemeente wil Katwijks kleinste voetbal
club ook niet aan haar lot overlaten.
Wethouder Van Paridon stelt echter
duidelijk dat er geen geld en geen
ruimte is om twee accommodaties te
onderhouden. Nog afgezien van het
bestaansrecht voor zoveel voetbalver
enigingen (vier in Katwijk) op de lange
termijn. De gemeente dringt er daarom
al een tijd op aan dat KRV en MVKV sa
men een sportcomplex gaan beheren.
Nu de besturen van de twee verenigin
gen zich onlangs achter die wens heb
ben geschaard, is de wethouder bereid
om tijdelijke oplossingen te zoeken.
Volgende maand presenteert zij de po
litiek een voorstel om eenmalig geld uit
te trekken voor het onderkomen van
MVKV. Penningmeester J. van Iterson
van MVKV is blij dat de toekomst voor
zijn club er weer zonnig uitziet. Hij
heeft de gemeente verzocht om 75.000
euro subsidie te geven om de boel op te
knappen. Volgende maand hoort hij
welk bedrag de wethouder wil betalen,
waarna het wachten is op instemming
van de politiek. Met het geld kan de
vereniging volgens hem een heel eind
komen. „We willen de buitenkant laten
staan en binnenskamers alles tegen de
grond gooien en opnieuw bouwen. Als
we volgende maand groen licht krijgen,
is de aannemer voor 1 juli klaar."
Daarmee kan de voetbalvereniging het
nog tien jaar uitzingen. Daarna volgt de
verhuizing naar KRV. Van Iterson stelt
uitdrukkelijk dat de twee clubs niet
gaan fuseren. „Dat zit er van beide kan
ten niet in, want we willens ons geen
van tweëen opheffen. Er is trouwens
ook behoefte aan een kleine club. Als
we fuseren, stappen onze leden waar
schijnlijk over naar de andere voetbal
verenigingen."
Hoeveel extra velden KRV tegemoet
kan zien, is nog opduidelij^. Hetstaal^
vast dat dé club met ingang van vol
gend seizoen één veld erbij krijgt. De
rest hangt af van de uitkomst van kos
tenberekeningen die de wethouder
momenteel laat maken. Ook voor KRV
is volgende maand meer bekend.
lisse - Wethouder Prins is bij de
gemeenteraadsverkiezingen
lijsttrekker cn kandidaat-wet
houder voor de PvdA Lisse. De
huidige fractievoorzitter G. Mes
man staat tweede op de lijst, ge
volgd door huisarts H. Bet, T.
Hollinger en D. Kistemaker. J.
Poolman neemt afscheid van de
raadsfractie en staat op de kan
didatenlijst als nummer achttien
op een 'lijstduwerspositie'.
Het motto waaronder de socia
listen de verkiezingen ingaan is
'Doorgaan op de ingeslagen
weg, maar kritisch blijven kijken
watrer beter kan'. De PvdA wil
Lisse de aantrekkelijke woon
plaats laten blijven die het nu is.
Indien dat beter voor inwoners
zou zijn en de burgers daarvan
ook overtuigd zijn, zou de colle
gepartij er voor kiezen om te fu
seren met Hillegom. In Lisse zelf
wil de PvdA zich onder meer
richten op de verkeersveiligheid,
de positie op de woningmarkt
van jongeren en starters en het
garanderen van goede zorg voor
ouderen.
Voor een van de twee andere
collegepartijen, Nieuw Lisse,
gaat fractievoorzitter C. van der
Zwet de kandidatenlijst aanvoe
ren. Hij is tevens kandidaatwet
houder en zou eventueel wet
houder Van Zijl, die de politiek
per 6 maart vaarwel zegt, kun
nen opvolgen. Nummer twee op
de lijst van de plaatselijke partij
is A. van Zeist, die ook nu in de
raad zit. C. Alders, die als CDA-
'er in 1994 afscheid nam van de
gemeenteraad, staat derde op
de lijst, nummer vier is militair
B. Brekelmans.
nieuw in Katwijk. Nee,
tt (hoewel in dat dorp
Hes later gebeurt). Oud
en nieuw nieuws. En
hc euws uit Noordwijk. Of
nieuws, het is maar hoe
|e je het bekijkt.
wel eens uitgekeken op
Tlègische groentetuin en
;en van brood en koek-
IV Maarten van Rooijen.
>ls leider die anderhalf
iden de Katwijkse poli-
,fug toekeerde vanwege
lepele bordeelbeleid.
huisvlijt waar hij toen
uitkeek heeft de theo-
th niet blijvend kunnen
En de teleurstelling
niet weg kunnen eten.
^Üj hield een vieze na-
Bver aan zijn vertrek.
et is er in zijn dorp al-
b ar beroerder op gewor-
77 n te dure parkeergarage
en van de belastingbeta-
itzooi met burgemees-
e en en projectontwikke-
=ni i nu hebben die barba-
0; zelfs gewaagd om de af-
YQ (roenteveiling te slopen.
j oet je bij de parttime
boer niet mee aanko-
'loot hij na lang kauwen
luwen op die zelfge-
"1 radijs om maar eens
Ie koe uit de sloot te ha-
G heet. Het beste paard
27! komt terug. The return
'igtt van Rooijen.
9, loUywoodachtige con-
kt het een stuk span-
dan het is. Want het lijkt
de knetterende hout
iet tuinhuisje de tijd
'gestaan. De ex-SGP'er
1 beetje steken bij wat al
s chter de rug is. De par-
5 ji 'ge wordt, sinds je er
fe nnenkomt, best aardig
er Van Wouwe zit al lang
>as I in Willemstad en de
lrtl te DZH-woning hangt
gg; ipt en wel bij een make
file vitrine. Hangjonge-
•erijverleden? Niets
"•9 onder de zon.
'e koeien hebben wij in
7 n e vooralsnog niet kun-
16 dekken.
2- 'verwonderlijk. Het
slotte Katwijk. Boven-
lartens nieuwe thuisha-
2 otestants Christelijk
ji het vierde politieke jas-
(li<
wijk. Een extra ringetje betaald
parkeren in een centrum dat
steeds groter wordt. Dan glij
den de grenzen ineens een eind
weg.
Duur
Noordwijk pikt het niet. En wat
doe je dan?
Dan onderneem je actie. Jaze
ker.
Ruim op tijd, echt waar, ja, we
hebben het over Noordwijk,
maar deze keer echt, echt ruim
op tijd, heeft de gemeente op
dracht gegeven om de parkeer -
meters europroof te maken.
Dat was nodig. Vroeger betaal
den we namelijk in guldens,
maar tegenwoordig moeten die
dingen euro's slikken.
En nu heeft dat bedrijf dat die
meters zou bijstellen het niet
goed gedaan. Potdorie, dan
loop je heel wat mis als ge
meente.
Hoewel, de meeste parkeerme-
ters zijn wel in orde. Die slikken
en slikken, iedere autobezitter
weet dat inmiddels. Maar vijf
tien stuks slikken dus niet. Die
staan daar maar een beetje te
staan. En dat is dus gratis par
keren, als je er toevallig eentje
treft.
Dat pikt Noordwijk dus niet.
Want parkeren in Noordwijk is
duur, en het bijstellen van de
parkeermeters kost nog veel
duurder.
Dus claimt Noordwijk het mis
gelopen bedrag bij het parkeer-
meterbijstellingsbedrijf (pfff,
wat een woord)Duizend euro.
Wie het kleine niet eert...
Duizend euro.
Daar is een ambtenaar trou
wens wel even mee bezig.
Wat een tijd kost zoiets. Telefo
neren, brieven schrijven, de
juiste wettelijke bewoordingen
vinden, juridisch de boel
dichtspijkeren en af en toe op
de rekening kijken of het geld al
binnen is.
Ho, stop, wacht even.
Kost zo'n ambtenaar niet het
meest van allemaal? Wij denken
dat we als autobezitters en be
lastingbetalers maar eens een
claimpje bij de gemeente
Noordwijk gaan neerleggen.
Saskia Buitelaar
en Anton Diedrich
ik Maarten van
n, voormalig fractielei-
|4 an de Katwijkse SGP,
zijn rentree in de ge
opolitiek. Hij heeft zich
1 sloten bij de partij van
A Zwaan. Zwaans Lijst 8
P a de verkiezingen verder
de naam Protestants
elijk Katwijk (PCK).
0 Lize voor Van Rooijen en
uwe naam is deze week
w kt. „In kleine kring",
art van Rooijen, „want
rtij heeft niet zoveel le-
PCK werkt nog aan de
latenlijst en het partij-
)p mnia.
id-SGP'er Van Rooijen
i die partij anderhalf jaar
)t, n na achttien jaar de
i, omdat hij het oneens
iet de opheffing van het
u Iverbod. Hij heeft lang
eld over een terugkeer
wlitiek, vooral vanwege
2 ple werk dat dat kost
er blijven bij mij vragen
en over onderwerpen
1 de politiek zich te mak-
3r van af heeft gemaakt."
lorbeeld noemt hij de
kostenoverschrijding
t parkeergarage aan de
B even en de kwestie
Ie voormalige DZH-wo-
\e raar oud-burgemeester
ag 'ouwe wilde gaan wo-
i )e politicus wil dat een
I7' nkelijke commissie zich
over deze kwesties en
11 Dekt of de gemeente en
'P Ifouwe destijds verant
en netjes hebben ge-
H 1
ia
Maart en Niek, het komisch duo van de Katwijkse politiek, hebben een medestander. En niet zomaar een.
Als zij van heel Katwijk één groot openluchtmuseum willen maken, dan is minister Annemarie Jorritsma
best bereid om daar te komen wonen. Alleen die klederdracht, die heeft ze duidelijk nog niet begrepen.
Foto: Dick Hogewoning
je van Niek Zwaan. En da s al
net zo'n Goud-van-Oudfan.
Kattuks praten en in kleder
dracht lopen, zonder je bela
chelijk te voelen, dat is zijn
grootste wens.
Hé. Komt Maartens openlucht
museum toch van pas.
Maart van Rooijen komt terug,
stop de persen. O nee, wacht,
hij is nog van vóór de boek-
dnikkunst.
Glijden
En dan nu iets nieuws.
Of eigenlijk ook niet, maar met
al die uitgekauwde onderwer
pen verslapt de aandacht voor
deze rubriek. Kunnen wij het
helpen. Dat iets nieuws in Kat
wijk ook werkelijk nieuws is.
Ze zijn in dat kibbelende kust
dorp elke keer allang blij als na
eindeloos gezever de gulden
middenweg is geplaveid. Wél
toerisme op de Boulevard.
Géén toerisme op de Boule
vard. (Hoeveel kustplaatsen
kunt u bedenken die hier über
haupt een boom over opzetten?
Het Katwijks Compromis: half
toerisme op de Boulevard.
Dat die beslissing van vorig jaar
nu al voor problemen zorgt, is
pech. Flink pech voor hotel
Zeezicht, dat net op de verkeer
de helft van de Boulevard staat.
25 Meter meer naar rechts had
eigenaar Parlevliet er een twee
de Palacehotel van kunnen ma
ken. (Alsof je met Noordwijkse
Toestanden blij moet zijn...)
Maar nu kan hij die anderhalve
meter extra op zijn dak wel ver
geten.
Want een hogere gevel tast het
karakter en het aanzicht van de
woonboulevard aan, lispelt
wethouder Jan van der Plas.
Ooooh. Dus dót noemen ze in
Katwijk karakter. Geveltje, gor
dijntje, rij auto's voor de deur.
Karakter zou wat Parlevliet be
treft zijn, als de gemeente de
magische toerismegrens een
paar meter verlegt. In zijn voor
deel uiteraard.
Maar daar kan de wethouder
niet aan beginnen. Dan breekt
dat getouwtrek in de gemeente
raad weer uit, van voren af aan.
Nee, vertaalt hij, dan begeef je
je op een glijdende schaal.
Mmmm. Hij bedoelt zeker die
schaal waar de gemeente zelf
niet vies van is, als het zo uit
komt. Landjepik van Noord-
De directie van
De Wilbert staat
bij de stenen die
nog een plekje in
de nieuwbouw
moeten krijgen.
Dat zijn er niet
veel meer.
Foto: Dick
Hogewoning
door Dorine van Kesteren
katwijk - Grote hopen stenen en zand liggen op
het terrein van verpleeghuis De Wilbert. Het zijn
de laatste tekens van de verbouwingsperikelen
waar De Wilbert al bijna achttien jaar mee te ma
ken heeft. Het einde is in zicht, want op 21 maart
wordt de nieuwste vleugel met de nieuwe centrale
hoofdingang geopend. Directeur H. van Mierlo is
blij. „We zijn al vanaf 1985 aan het bouwen op
ons terrein. Nu zijn we drie gebouwen rijker, maar
het heeft wel verschrikkelijk lang geduurd. Bou
wen kost tijd, omdat er onnoemelijk veel proce
dures en wetten bestaan. Je moet rekening hou
den met de gemeente, met milieuorganisaties,
met het ministerie, met monumentenzorg."
De bouw van de nieuwe vleugel begon in april
2000. Hoofd technische dienst F. van Leeuwen
woonde vanaf dat moment meer dan vijftig
bouwvergaderingen bij. „In die vergaderingen
hield het bouwbedrijf mij op de hoogte van de
vorderingen. Vooral de planning was belangrijk.
Uiteindelijk heeft het door het slechte weer drie
maanden langer geduurd dan dat we afgesproken
hadden." Veel last hebben bewoners en personeel
niet gehad van de bouwactiviteiten. Vooraf was
nauwkeurig geregeld dat zij terecht konden in
leegstaande ruimtes. „We hebben niet in het stof
gezeten", zegt Van Mierlo. „Vervelend was wel dat
je al die tijd een omweg moest maken om bij be
paalde voorzieningen te komen. Dat was een heel
gesjouw voor het personeel en vrijwilligers."
Zorg voor licht en openheid, was de opdracht die
de architect kreeg. „De Wilbert heeft vier vleugels
en wij wilden graag dat je vanuit elke vleugel goed
zicht hebt op de tuinen en het omliggende ter
rein", vertelt hoofd zorg G. Linssen. Hij is daarom
erg te spreken over de nieuwe recreatieruimte,
waar je door metershoge glazen puien uitkijkt
over de tuin. „Dit is prachtig geworden, precies
zoals we bedoelden. Over elk detail hebben we
uitgebreid gepraat met de architect." Behalve een
recreatieruimte komen voorzieningen als fysio
therapie, logopedie en een kapsalon in het ge
bouw. En de kantoren van de directie en de staf.
De Wilbert gaat fuseren met de stichting Rijn-,
Duin- en Bollenstreek voor thuiszorg en maat
schappelijk werk. Het is de bedoeling dat deze
stichting haar intrek neemt in het oude pand
langs de Overrijn, in Wilbert-kringen bekend als
het Heerenhuis. Van Mierlo: „Dat gedeelte moet
opgeknapt worden. Het is een monument en dat
betekent dat je niet aan de gevel mag komen.
Maar dat zal ook niet gebeuren want we laten al
leen schilderen. Van binnen gaat wel het een en
ander veranderen." De plannen zijn inmiddels in
geleverd bij de gemeente. Van MierUfchoopt hal
verwege 2003 met deze klus klaar te zijn. „Er ge
beuren geen ingrijpende dingen, dus dat streven
is haalbaar."
De Wilbert maakt van de gelegenheid gebruik om
het buitenterrein, het Heerenschoolbos, op te
knappen. Het bos moet uitgedund worden. „Er is
veel groen en weinig licht. Daardoor sterven er
bomen af', legt Van Leeuwen uit. Als het nieuwe
bestemmingsplan van Katwijk aan den Rijn van
kracht wordt, is De Wilbert verplicht om voor alle
werkzaamheden in het gebied toestemming te
vragen aan de gemeente.
Van Mierlo: „De gemeente heeft deze maatregel
getroffen omdat het bos ecologisch van grote
waarde is. Daarom is het onzin om het bos tot
monument te maken, zoals Tejo Janssens van de
stichting Leefbaar Katwijk wil. Dan wordt het voor
ons nog moeilijker om het noodzakelijke onder
houd te plegen."
door Anton Diedrich
noordwijk Het gaat te ver. De
overlast van rondhangende jon
geren bij de afgebrande school
Zeehonk in Noordwijk is niet
meer te harden. Brandjes, gebro
ken glas, verbaal geweld, de om
wonenden krijgen er bijna dage
lijks mee te maken. En dat is ge
noeg geweest. Een brief aan de
gemeenteraad met de handteke
ningen van alle directe buren van
de schooloverblijfselen waar
schuwt: „Het recht in eigen hand
nemen en een burgerwacht in
het leven roepen zien wij zeker
niet als ideale oplossing." Maar
de buurt vreest dat het toch die
kant op gaat.
De brand die de school redu
ceerde tot ruïne woedde in de
cember 2000, maar nog steeds
zit de schrik er bij de buren -
vooral bij de oudere omwonen
den - flink in. En die schrik
werd tien dagen geleden bijna
bewaarheid. Vlammen sloegen
weer uit het dak. „Je kon erop
wachten", volgens Natascha,
een van de buurtbewoners. „Er
was al overlast en die is alleen
maar toegenomen." Buurvrouw
Tanja: „Ze zaten daar altijd in
het portiekje, en daar is niks mis
mee. Wij hebben toch ook rond
gehangen op straat, een beetje
stiekem zitten roken en zo."
Maar nu die school daar maar
afgebrand staat te zijn, gaat het
verder dan wat rondhangen.
„Nu nodigt hij uit tot erger kat-
tekwaad", zegt buurman Marco.
„Dit is geen kattekwaad meer.
We voelen ons echt niet meer
veilig."
De drie zijn nog redelijk jong.
Maar in de buurt wonen ook
ouderen. En die durven nauwe
lijks de straat meer op. „Vorige
week kreeg die meneer van de
overkant nog allerlei lelijke din
gen naar zijn hoofd geslingerd",
volgens Tanja. „En het gemak
waarmee ze daar de ruiten in
gooien, nou, dat werkt net zo
makkelijk bij de onze." Ze laat
haar kinderen niet meer op het
pleintje spelen, zegt ze. „Dat
was een ideaal plekje, en daar
ligt het nu vol gebroken glas, d'r
wordt tegen het klimrek gepist.
Dat hóéft toch niet zo...?"
De politie en de brandweer wa
ren er op 5 januari, bij het be
ginnende brandje, snel bij, ver
tellen de drie. Gelukkig maar.
„Ik zit er echt niet op te wachten
om weer midden in de nacht
met de kinderen de straat op te
moeten", zegt Tanja, „net als bij
die eerste brand." Marco heeft
zelfs nog twee van de jongens
staande gehouden en die zijn
naar het politiebureau gebracht.
„Maar ja. Er gebeurt nog steeds
rottigheid. En de school stdét
daar maar..."
De ramen van de Zeehonk zijn
dichtgespijkerd. Veel glas zat er
uiteindelijk toch niet meer in.
En sinds twee dagen heeft de
gemeente er grote hekken om
heen gezet. „Ja, die ze eerst met
gewone tie-wraps hadden vast
gemaakt", zegt Marco. „Da's
toch zot? Denken ze dat die jon-
gaat Jan er meteen achteraan.
En Piet ook." En die en die en
die en die. „Het wordt een veld
slag", vreest Tanja. „De mensen
hier hebben er echt genoeg van
om geterroriseerd te worden."
De namen van de jongens zijn
bekend, zegt Marco. Bij de poli
tie, grotendeels ook bij de buurt.
„Da's het rare", zegt Tanja. „Je
kent die jongens al sinds ze zó
groot waren. En een paar jaar
geleden voetbalden ze daar ook,
dan kon je naar buiten lopen en
zeggen: jongens, even wat rusti
ger, de baby ligt te slapen. Als je
dat nu doet word je recht in je
gezicht uitgescholden." Of er
ger: „Gisteren riep een van die
jongens nog 'ik pak mijn mes,
en ik kom je opzoeken'. Dan
slaat het je toch koud om je
hart?"
Wat de buurt wil is dat de
school plat gaat. En dat de ge
meente zo snel mogelijk met
een oplossing komt. „We willen
dat ze hier geen rotzooi meer
komen schoppen", zegt Nata
scha. „Dat is dies." „Maar waar
kunnen ze verder heen?" vraagt
Marco. „Ze zijn te jong om naar
de kroeg te gaan, een jaar of vijf
tien. Join is dicht. Nogmaals:
een beetje rondhangen, voetbal
len, stiekem drinken en roken,
allemaal tot daar aan toe. Men
sen bedreigen, ruiten ingooien,
brand stichten, dat gaat te ver."
„Desnoods schrijven we een
brief naar het ministerie, naar
de Koningin", zegt Marco.
„Niets is teveel om ons weer vei
lig te voelen", zegt Tanja. „En
het moet snel, want de boel
staat echt op scherp."
De resten van basisschool Zeehonk waar jongeren de omwonenden veel overlast bezorgen. De buurt is dat nu goed zat en waarschuwt: „Het
recht in eigen hand nemen en een burgerwacht in het leven roepen zien wij zeker niet als ideale oplossing..." Foto: Hielco Kuipers
gens nog nooit van een schaar
gehoord hebben?" Ook nu nog,
nu het hek solide is vastge
maakt, is het heel eenvoudig om
eroverheen te klimmen, een
deur in te trappen en binnen te
gaan zitten. Waar het mos in
middels langs de muren groeit.
Het zal wel een verzekerings
kwestie zijn, vermoedt Marco,
dat het gebouw nog overeind
staat. „Als ze het neerhalen, is er
al een groot deel opgelost. Dan
kan het in ieder geval niet meer
in de fik." Tanja benadrukt:
„Voetballen is niet erg, en af en
toe een bal tegen de muur ko
men we ook wel overheen. Maar
het gevoel van onveiligheid."
Natascha ontploft zowat. „De
burgemeester heeft nog een he
le nieuwjaarsspeech gehouden
over veiligheid. Jaja. We voelen
ons onveilig in onze eigen
straat. En daar baal ik toch zo
ongelooflijk van!"
Burgerwacht is een heel lelijk
woord. Dat vindt Marco nog
steeds. Maar die man aan de
overkant heeft al een honkbal
knuppel klaar staan. En als er
nog maar iéts gebeurtEn dan
