Buurt boos om Oude Flora
DUIN BOLLENSTREEK
'We willen in onze huizen blijven'
5'Allemaal als gnoe's richting supei
De Stelling
Bloemen voor
opruimerige
Katwijkers
WETEN WAARVOOR JE KIES
Leidsch Dagblai
Van Heemstrastraat - Sassenheim
Bollen en bloemen
in gemeentehuis
NooRDWiJKERHouT - De Noord-
wijkerhoutse burgemeester Pol
man opent zondag 27 januari
om 11.00 uur in het gemeente
huis aan de Herenweg een ten
toonstelling van producten van
Noordwijkerhoutse kwekers. De
tentoonstelling is die dag te be
kijken tot 17.00 uur en duurt tot
en met vrijdag 1 februari.
Kandidaten
WD-Lisse
lisse - De kandidatenlijst van de
WD Lisse voor de gemeente
raadsverkiezingen bestaat bijna
volledig uit nieuwe gezichten.
Lijsttrekker Willem Loos is de
enige van de drie huidige
raadsleden die in aanmerking
komt voor een nieuwe raadspe
riode. Al eerder hadden H. van
Gelder en I. Weterman te ken
nen gegeven er na 6 maart mee
op te houden. Nummer twee
op de WD-lijst is H. Bijl-de We
ger. die wordt gevolgd door J.
Oosthoek-Turk, B. Witte veen en
GJ. Hoes. Bestuurskundige
Oosthoek-Turk (34) is kandi
daat-wethouder.
Nieuw onderzoek
naar 'milieustraat'
katwijk - Katwijk gaat onder
zoeken of er een 'eenvoudige
milieustraat' voor Katwijk en
Valkenburg kan komen, waar
burgers hun grootafval kunnen
inleveren. Dit plan is onderdeel
van het streven om tot meer sa
menwerking te komen tussen
Katwijk, Rijnsburg en Valken
burg op het gebied van afvalin
zameling. Alle politieke partijen
lieten gisteravond in een com
missievergadering weten dat zij
liever aansluiting zoeken bij de
reeds bestaande milieustraat
van Rijnsburg. Maar volgens
wethouder Van Paridon is de
milieustraat in Rijnsburg te
klein om in te participeren.
Gespreksgroep
mantelzorgers
noordwijk - Mantelzorgers cij
feren zichzelf vaak helemaal
weg voor de zieke voor wie zij
zorgen. Dat betekent vaak dat
hun eigen levensperspectief
verandert. Daarover houdt
Steunpunt Mantelzorg een ge
spreksgroep, onder begeleiding
van een 'deskundige in verlies-
ervaringen'. De gespreksgroep
is eens per zes weken. Aanmel
den op werkdagen tussen 13.00
en 16.30 uur bij Steunpunt
Mantelzorg Duin- en Bollen
streek, 071-409 3210.
vrijdag l8 JANUARI 2002
katwijk - „Kijk", zegt Kees van
der Berg. terwijl hij een verfrom
meld plastic zakje uit zijn jaszak
haalt. ..zo'n boterhamzakje kun
je op straat gooien, of netjes bij
je houden totdat er een prullen
bak staat. Maar helaas doet bij
na niemand dat."
Van der Berg is een van de twee
Katwijkers die gisteravond een
bloemetje kregen van wethou
der Van Paridon omdat zij dage
lijks vrijwillig hun straat oprui
men. Van der Berg gaat de om
geving van de Vijverhof te lijf
met bezem, schop en vuilniszak.
Arie van der Zwart doet hetzelf
de in de Kerkstraat. „Katwijk
kan een voorbeeld nemen aan
u", sprak Van Paridon.
De mannen doen hun openbare
schoonmaakwerk sinds zij ge
pensioneerd zijn. Voor Van der
Berg is dat inmiddels al elf jaar
en voor Van der Zwart acht.
„Vanuit mijn flat kijk je recht
streeks in een grote vijver en
daar ligt me toch altijd een troep
in", vertelt Van der Berg. „Op
een dag kon ik er niet meer te
gen en ben ik alles eruit gaan
rissen. Ik heb nu eenmaal een
enorme hekel aan rommel. Gis
teren was het weer raak; blok
ken hout, kranten, flessen. Nou,
dat heb ik er allemaal uitge
haald.
Van der Zwart heeft dezelfde af
keer van afvul op straat. Hij be
gon zijn werkzaamheden in de
Kerkstraat, maar inmiddels is
zijn werkterrein flink uitgebreid.
„Ik neem de Bekkersstraat mee,
een gedeelte van de Rijnstraat,
het plein bij Op den Brink, het
stuk rond Huize Callao... Het is
vooral belangrijk om de straat
bij Op den Brink goed schoon te
houden. Daar lopen immers ie
dere dag senioren om naar de
sociëteit te gaan. Zij zijn me erg
dankbaar."
Dankbaarheid was er dus ook
namens Van Paridon. De activi
teiten van Van der Zwart en Van
der Berg passen naadloos in de
zwerfafvalcampagne van de ge
meente. Katwijk zou het liefste
zien dat alle burgers zo waren.
„Dat zit er niet in", zegt Van der
Zwart. ,Als ik het niet doe, doet
niemand het. De meeste men
sen zeggen dat ik gek ben, dat ik
me iedere dag weer zo inspan.
Maar ik blijf de straten schoon
maken zo lang ik het kan. Het zit
gewoon in me."
Wim en Betty Verwer bij hun winkel in Lisserbroek die noodgedwon
gen sluit. Foto: United Photos De Boer
door Cees van Hoore
lisserbroek - Melkert en al die
andere piassen die zich nestelen
in het pluche moeten zich nu
echt eens achter de oren gaan
krabben over het lot van de klei
ne middenstander. Als het zo
doorgaat, is er straks geen
buurtwinkel meer over in Haar
lemmermeer. Wim Verwer (48).
die zich, samen met zijn vrouw
Betty, achtentwintig jaar lang de
blubber heeft gewerkt, doet de
knip op de deur. Met pijn in het
hart. „Ik moet door de aange
scherpte warenwet en de komst
van de euro veertigduizend gul
den gaan investeren. Dat redden
we niet meer."
De winkel is, zoals Wim Verwer
het zelf karakteriseert, veran
derd in een spookhol. De mees
te spullen heeft de Lisserbroekse
kruidenier nog kunnen uitver
kopen. Voor de onlangs aange
schafte nieuwe koeling moet hij
nog een gegadigde vinden. „Ik
stop ermee, ja. Ik had nieuwe
kassa's moeten kopen, nieuwe
weegschalen, noem maar op.
Daarnaast stelt de nieuwe Wa
renwet zulke hoge eisen, dat er
voor ons bijna niet meer aan is
te voldoen. Voor ik het geld van
de investeringen die ik zou
moeten doen er weer uit heb,
zijn we tien jaar verder. En dat
trekken mijn vrouw en ik niet
meer. Mijn vader is hier 55 jaar
geleden begonnen. Helaas, wij
moeten de handdoek gooien.
Een moedige glimlach verhult
de melancholie. „Er is toch wat
dood", zegt Verwer, terwijl hij
vanuit zijn zonnige bovenwo
ning naar buiten kijkt. „Maar ik
heb goede moed. Ik ga nu voor
het eerst in dienst bij een baas.
En mijn vrouw gaat een paar
ochtenden werken. Straks.
Voorlopig rusten we nog even
uit De winkelruimte staat te
huur."
Verwer is geen klager. Maar dat
voor een middenstander bij de
overheid de deur hermetisch ge
sloten blijft, is hem wel duidelijk
geworden. „Hier achter de zaak
was een terrein vrij. Zo'n tien
jaar geleden wilde ik daar een
supermarkt bouwen. Met wat
woningen erboven, zodat de
winkel niet al teveel zou kosten.
Ik heb dat plan bij de gemeente
ingediend. Prima idee. Nu staat
er een rijtje villa's. Voor een
buurtsuper was daar geen plaats
meer. Ik heb het plan aangele
verd en val zelf buiten de boot.
De gemeente heeft me nog een
keer uitgenodigd om te komen
praten. Ze hadden een prachtige
plek. Maar niet heus. Ze wilden
rijnsburg - De gemeente Rijns-
burg is veel te lankmoedig tegen
over het Katwijkse bedrijf De
Raad Bouw. Dat bedrijf krijgt
ruim een jaar de tijd om de be
drijfsruimten op het oude Flora
terrein brandveilig te maken. Dat
vinden enkele omwonenden veel
te lang. Zij eisen dat De Raad
Bouw sneller zorgt dat de be
drijfsruimten veilig zijn.
De Raad Bouw is eigenaar van
het het oude Floracomplex. Het
Katwijkse bedrijf verhuurt de
bedrijfsruimten aan verschillen
de ondernemingen. Al jaren is
de gemeente Rijnsburg met De
Raad in de slag om het oude vei
lingcomplex veiliger te maken.
Tot nog toe, volgens de gemeen
te, met weinig resultaat. Met het
gevolg dat de brandweer enige
tijd geleden met een vernieti
gend rapport kwam over de vei
ligheid op het bedrijvencom
plex. Er zouden onder meer on
voldoende goede vluchtwegen
zijn, het gevaar van het door
slaan van brand zou groot zijn
en de brandweer kan bij een ca
lamiteit alleen van de buiten
kant blussen. Het centrum zit
verder vol met asbest wat bij
brand vrij zou kunnen komen.
De gemeente stuurde eind no
vember een aanschrijving aan
De Raad Bouw met de eis het
complex binnen een jaar veilig
te maken. Als dat niet gebeurt,
kan Rijnsburg de bedrijfspan
den sluiten. Het is ook mogelijk
dat het bouwbedrijf een boete
van ruim 45.000 euro per week
moet betalen tot een maximum
van 1,1 miljoen euro. Daarnaast
kan Rijnsburg een ander bedrijf
opdracht geven alsnog de veilig
heidsmaatregelen uit te voeren
waarna De Raad Bouw de reke
ning krijgt.
Gezien de ernst van gebreken
aan het gebouw maar ook het
feit dat Rijnsburg al lange tijd
bezig is om met De Raad Bouw
te praten over de veiligheids
maatregelen, vinden enkele om
wonenden van de Floralaan en
Oranjelaan dat de maat vol is. F.
Noort van de Floralaan is een
van degenen die daarover een
brief heeft geschreven aan het
Rijnsburgse college. „Als wij ons
niet aan de regels houden, krij
gen we echt geen jaar de tijd.
Bovendien wist Rijnsburg al
vanaf halverwege de jaren ne
gentig dat het terrein niet veilig
is. Toen zei burgemeester Jonk
man - met wie wij toen met der
tig bewoners contact hadden
over een van de bedrijven - al
dat hij bezig was met De Raad
Bouw een convenant af te slui
ten. Daar hadden wij toen ver
trouwen in. Maar als ik nu lees
wat de regionale brandweer
over het hele terrein zegt dan is
Lisserbroekse
winkelier Verwer
moet buurtzaak
sluiten
me ergens achteraf wegstop
pen."
„De buurtwinkels worden kapot
gemaakt. De subsidies vliegen je
om de oren, maar de kleine
middenstander moet zichzelf
maar zien te redden. Mijn
vrouw heeft keihard meege
werkt. Ik dacht: ik moet haar
gaan verzekeren, want als er wat
met haar gebeurt, zal ik iemand
moeten inhuren. Ze heeft bij
een ongeluk eens wat nekletsel
opgelopen. 'We willen haar wel
verzekeren, maar de nek verze
keren we niet mee', zei de verze
keringsmaatschappij. 'Niet
doen', zei mijn boekhouder.
'Straks krijgt ze wat aan haar
been en dan zeggen ze dat het
van haar nek komt.' Met dat
soort dingen word je geconfron
teerd. Het is vechten tegen de
bierkaai. Vorig jaar las ik dat ar
tikel over het vertrek van die
kruidenier in Abbenes. Rot voor
die man. dacht ik toen. Nu ben
ik zelf aan de beurt. Nog geen
anderhalf jaar later."
„Er wordt ongelooflijk veel
gestopt in grote projecten]
de Floriade. Maar wij staa
alleen voor. Iedereen heefi
over dat 'romantische bi
winkeltje'. Klinkt mooi.
het is toch ook vaak zo gev
dat ze hier, bij ons kleine
agentschap, geld kwamen
nen en bij de supermarkt l
schappen gingen doen."
Wims vrouw Betty valt hei
„Natuurlijk zag ik dat wel.
je kunt daar als middensti
nooit wat van zeggen. Je
aardig. Ik zal mijn kb
enorm missen. Maar de b
tijd ben ik me wel gaan j
gen: is dit nu alles? We zijn
jaar voor het eerst in ad
twintig jaar op vakantie
weest."
„Ik zal niet verhelen dat di
mere openingstijden van
permarkt er ook debet (at
dat we ermee ophouden
Wim Verwer. „Wij werkt
tachtig uur in de week, di
kunnen daarin niet met
De regering dirigeert de mi
gewoon naar de grote winl
drijven. Allemaal als gnoe
richting uit. Als ze straks
de klanten zeggen dat ze i
winkelwagen moeten so
doen ze het ook nog."
(advertentie)
van dat hele convenant niks te
recht gekomen. En nu krijgt De
Raad Bouw weer een jaar de
tijd? Het is nota bene een aan
nemersbedrijf."
Noort zegt nadrukkelijk dat hij
niet 'moeilijk' wil doen. „Het
oude bedrijventerrein ligt er
heel lang. En het is ook veel be
ter dan vroeger toen ik gewoon
de aceton van de droogbloe
menververij rook. Maar er zit
bijvoorbeeld nog steeds een ver
pakkingsbedrijf met papier en
lijm. Je moet er niet aan denken
dat daar brand uitbreekt. Dan
kan ik snel mijn boeltje pak
ken." Het lijkt Noort dat De
Raad Bouw hooguit nog een
paar maanden de tijd mag krij
gen.
De brieven van de omwonen
den worden besproken tijdens
de eerstkomende vergadering
van de Rijnsburgse commissie
beroep- en bezwaar.
Leidsch Dagblad houdt u de komeni
periode als geen ander op de hoogt
van het nieuws rond de nationale e
gemeenteraadsverkiezingen.
Voor een (proefabonnement belt
071 -512 80 30.
Zie ook de bon op de voorpagina.
opgincM 1 miari 1860
De wereld om je heen.
STEMMEN
In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen bezoekt het
Leidsch Dagblad één straat in elke gemeente in de regio. De bewo
ners spreken zich uit over de problemen van die straat, hun politieke
voorkeur en waar het op het gemeentehuis over zou moeten gaan.
Daaruit komt een stelling voort, waar alle lijsttrekkers vervolgens op
reageren. Welke straat wordt bezocht, bepaalt de burgemeester
door blind te prikken op de plattegrond. Loco-burgemeester Nia Wa-
gemakers stuurde de redactie naar de Van Heemstrastraat in Sassen
heim.
Dat had beter gekund, moet
loco-burgemeester Nia Wa-
gemakers gedacht hebben, toen
ze vaststelde wat haar prikactie
op de gemeentelijke platte
grond teweeg had gebracht.
Een bezoek aan de tachtig jaar
oude straat ontketent een regen
van klachten. Eén ding is zeker:
er is de laatste decennia weinig
reden tot tevredenheid voor het
merendeel van de bewoners
van de Van Heemstrastraat. Alle
beloftes ten spijt heeft woon-
stichting De Vooruitgang nog
steeds geen werk gemaakt van
achterstallig onderhoud en re
novatie. De bewoners zijn dan
ook van mening dat ze domweg
aan het lijntje gehouden wor
den, terwijl hun huizen naar de
filistijnen gaan.
De huurders zijn vooral de on
zekerheid over de in het voor
uitzicht gestelde opknapbeurt
beu. Ook de huiseigenaren on
dervinden nadelige gevolgen
van het gebrek aan actie van de
woonstichting. Zij voelen zich
beperkt in hun mogelijkheden.
Verkoop van hun pand is vol
gens hen absoluut uitgesloten.
Want, zo voeren zij aan, wie wil
er nou kopen in een wijk waar
van de toekomst zo dubieus is?
Ook verbeteringen aan hun wo
ning worden uitgesteld tot er
meer bekend is over de vooruit
zichten van de Oranjebuurt.
Het echtpaar Wim en Nel Huis
kamp op nummer 31 weet er
alles van. Ze bivakkeren al zo'n
dertig jaar in de Oranjebuurt en
hebben het in hun huurhuis
opperbest naar him zin. „Het is
een rustige straat zonder veel
poespas", vertelt Wim, die van
meet af aan als bestuurslid van
'Samen sterk', de voorloper van
bewonersbelangenvereniging
'97, de ontwikkelingen in de
wijk nauwgezet heeft gevolgd.
„Qua wonen is 't hier prima,
maar dat gezeik van hogerhand
worden we spuugzat", laat het
echtpaar onomwonden weten.
Verder hebben ze weinig reden
om te klagen, vinden ze. Bij
sommigen van hun buurtgeno
ten is het daarentegen aanzien
lijk minder rooskleurig gesteld.
„Het is echt geen flauwekul. Er
zijn huizen met kletsnatte mu
ren, vloeren waar je zo door
heen trapt en dakkapellen die
compleet verrot zijn."
Dat de woonstichting maar één
oplossing ziet om uit de malai
se te komen, door voor 150 dui
zend gulden per huis te vertim
meren om de boel weer enigs
zins conform de eisen van de
tijd op te knappen, vindt ze
ronduit ridicuul. Om zich heen
kijkend in de comfortabele ka
mer stelt ze vast: „Natuurlijk
willen ze daar niet aan. Dat is
veel te duur. Het hoeft ook niet
zo veel te kosten. Ik zou niet
weten wat ze hier met ander
halve ton willen doen."
Dat Nel toch 'als 't effe kan' nog
wel wat op haar verlanglijstje
heeft blijkt uit haar relaas over
een recent uitstapje naar haar
zus in Eindhoven. „De duvel en
z'n ouwe moer hebben ze daar.
Alles helemaal beveiligd en
goed in orde gemaakt door de
woningbouwvereniging en
geen centje extra huur!" Eerlijk
heidshalve voegt ze daar aan
toe: „Wat mij betreft hoeft 't
nou ook weer niet zo spectacu
lair. Maar dubbele ramen bo
ven zou toch wel erg prettig
zijn. Ik blijf lappen!"
Over de eventuele plannen met
hun straat, de Zandslootkade,
de Hein Baderstraat en Tijloos
straat zijn ze allerminst hoopvol
gestemd. „Dat zal wel sloop
worden, want daar sturen ze
stiekempjes al jaren op aan!",
voorspelt ze. Het Sassenheimse
stel is verder best te spreken
over het reilen en zeilen in het
bollendorp. Hoewel de aankle
ding van het centrum naar hun
mening nog veel te wensen
overlaat.
Bij het gezin Van Aken op num
mer 19 is de stemming verge
lijkbaar. Ook zij beschouwen
het huis dat ze zes jaar geleden
in de Van Heemstrastraat koch
ten als hun ideale onderkomen.
De positief ingestelde Josje Van
Aken somt enthousiast alle
voordelen op: „We zitten hier
.prima, gezellig dicht bij het
dorp. De school voor onze kin
deren Benjamin en Mauri is op
een steenworp afstand, er is
een speeltuintje in de buurt, we
kunnen naar het strand en on
beperkt door de bollenvelden
fietsen." Ze constateert vervol
gens wat mismoedig: „Er is ei
genlijk maar één negatieve kant
aan het wonen in deze straat.
We zijn gewoonweg gefixeerd
op het feit dat die woonstich
ting niks onderneemt. Dat is
om moedeloos van te worden."
De Van Akens willen graag in
hun huis investeren. De badka
mer is verouderd en ze zijn aan
nieuw sanitair toe. Aan vervan
ging beginnen ze niet voordat
ze meer zekerheid hebben over
wat de wijk te wachten staat.
Ook de verkoop van hun huis is
in dit stadium geen optie. „Wie
koopt er nou een huis in een
buurt die misschien gesloopt
wordt? Geen hond!"
Wat de politiek voor haar en de
medebewoners van de Van
Heemstrastraat kan doen? „Dat
is maar één ding: vechten, zo
dat we hier, huurders en eige
naars, in deze oudste buurt van
Sassenheim ons eigen plekje
kunnen behouden. Dat is voor
ons emotioneel van onschatba
re waarde. Doe er wat aan!"
Margrit Tibboel
De politiek weet ook vaak de antwoorden niet. Be
leid is een kwestie van uitproberen en zien wat er
gebeurt, en in de beste gevallen een beredeneerde
gok.
N. Wagemakers, WD-wethouder: „Daar ben ik
het helemaal niet mee eens. De politiek heeft na
tuurlijk niet altijd een antwoord, maar als we dat
niet hebben gaan wë er wel naarstig naar op
zoek. Zo ben ik dat in elk geval wel gewend 0 Als
je de centrumplannen als voorbeeld neemt: daar
heeft de raad uiteindelijk gekozen voor een be
paald plan. Je hebt daar bepaalde verwachtingen
van en je moet natuurlijk afwachten hoeveel
daarvan uiteindelijk wordt ingelost. Je weet niet
of dat 100 procent is, of 80, of 70. Maar ik noem
dat geen beredeneerde gok. Een gok vind ik iets
dat je uit de lucht grijpt. Dat is in elk geval nooit
mijn manier van werken geweest."
Chr. van Beek, CDA-wethouden „Met dat laatste
deel ben ik het niet eens. Ik denk dat er in een
aantal gevallen zoveel kennis en ervaring aanwe
zig is dat het geen beredeneerde gok is. Ik heb
wel een andere stelling: in de politiek zitten dik
wijls mensen op plaatsen waar ze de capaciteiten
niet voor hebben. Let wel: dan praat ik niet over
Sassenheim. Over welke plaatsen dan wel? Ik
denk niet dat ik me dat ooit zal laten ontlokken."
G. ran der Meer, PvdA-raadslid: „De politiek
heeft inderdaad vaak niet hét antwoord. Maar ik
vind het beleid in Sassenheim geen beredeneerde
gok. Als we hier tot beleid komen, is dat een uit
vloeisel van goed en uitgebreid overleg met de in
woners. De wijkavonden, de inspraakrondes in
de commissies en het Park Rusthoff zijn daar
goede voorbeelden van."
W. van den Ende, fractievoorzitter D66: „La
het eens anders zeggen:- de politiek begint p?
aan een probleem als ze de oplossing heeft
we geen oplossing weten, ontkennen we het
bleem gewoon. En als dat echt niet meer kal
dan proberen we gewoon wat. En dat wordt
gelegitimeerd door overleg met allerlei betro
nen. Kijk, natuurlijk probeer je alles wel te b
deneren, maar uiteindelijk blijft het een gok
geldt voor de centrumplannen, dat geldt vo<
jongerencentrum en dat gold voor het socia
cultureel centrum. Al is die gok voorlopig ge
kig goed uitgepakt."
