Een sigaar, óók fia een nederlaag ZATERDAG 12 JANUARI 2002 SPORT Ik ben bang voor LFC dat zonder Flip de de hele boel nu in elkaar dondert artin Hoekstra kan iets meer afstand nemen van basketbal Martin Hoekstra: „Ik ben erg intens met de wedstrijd bezig en kan dat moeilijk veranderen. Als een speler daar niet tegen kan, is hij niet geschikt om bij mij in een team te spelen." Foto: Henk Bouwman. heeft hij dan twee jaar niet gespeeld als hij het zo graag wil. Komt hij terug om zijn vrouw te kunnen betalen, van wie hij gaat scheiden? Nee, ik vind het geen goede beslissing. 7. Basketbalpleintjes zijn functioneler dan hang plekken. „De pleintjes, waar zijn ze gebleven? Wij stonden al tijd op pleintjes te spelen. Hangplekken zullen wel nodig zijn, maar de gemeente kan beter de zaalhuur verlagen en subsidies verstrekken om jongeren mak kelijker toe te laten bij een club. Als je ze van de straat kan houden 's avonds, gaat de criminaliteit naar be neden. Of ben ik zo bevooroordeeld dat ik denk dat een hangplek criminaliteit in de hand werkt? Ach, de gemeente Leiden. Die Pechtold heeft zijn mond vol van topsport, maar hij doet er weinig voor. In de kerstperiode konden we niet trainen, omdat alle zalen dicht waren. Twee weken hebben we niéts kun nen doen, waardoor we de topper tegen Landstede vorig weekeinde verloren. In de Vijf Meihal was tot vorige week geen 24-secondenklok, terwijl al ander half jaar bekend is dat we die nodig hebben. Daar door kregen we steeds boetes. Maar we moeten wel huur betalen aan de gemeente voor een hal die niet voldoet aan de eisen. Pechtold en al die andere vertegenwoordigers van de gemeente heb ik ook nog nooit gezien bij een wed strijd. Ze zitten waarschijnlijk op vrijdag in het sport - café en zijn op zaterdag uitgeteld." 8. Martin Hoekstra's luide manier van coachen werkt soms contra-productief. „De manier van coachen is niet zo van belang, als de communicatie maar goed is. Ik maak geen onder scheid tussen mijn spelers, ben zo opgevoed door mijn coaches. Ik heb ook een klein stukje Ton Boot meegekregen. Als een team erin slaagt om mij mijn mond te laten houden, hebben ze het goed gedaan. Ik ben erg in tens met de wedstrijd bezig en kan dat moeilijk ver anderen. Als een speler daar niet tegen kan, is hij niet geschikt om bij mij in een team te spelen. Ik kan nog altijd beter iemand hard aanpakken en zijn ego kren ken, dan dat ik hem niet meer laat spelen. Sommige spelers gaan ook pas basketballen als je ze helemaal verketterd hebt. Het gaat om de boodschap en niet om de verpakking. Maar goed, we zullen ook wel eens verloren hebben als gevolg van mijn uitvallen." 9. De prestaties van BS Leiden vallen, gezien de aanwinsten, tegen. „Vorig jaar hadden we niets te verliezen. We deden het goed, maar leefden boven onze stand. Als de druk erop kwam, ging het fout. Dat is dit jaar weer het ge val. We staan nu vijfde en ik kijk er niet raar van op als we de komende weken weer veel winnen. De nummers een en twee zijn buiten zicht en de derde plek is haalbaar. Maar ik ga niet roepen dat we derde móeten worden. Dat we verloren van Blitz was schandalig, een aanflui ting. Te veel spelers lieten zich leiden door sentimen ten. Van de andere nederlagen zeg ik: het kan." 10. Martin Hoekstra is te ambitieus voor BS Leiden. „Hoe kon je daar nou bij? Het maakt me niet waar ik coach. Ik wil winnen. Het enige waar het mij om gaat is dat de spelers aan het eind van het jaar beter zijn geworden en het team ook. Met Grasshoppers speel de ik het ene jaar om de titel en het jaar erop, nadat alle vedetten waren vertrokken, om niet te degrade ren. Als dat lukt, is het ook leuk." i-IV 11. Er is meer in het leven dan basketbal. „Het is niet meer zo dat ik een volledig weekeinde naar de klote ben, als we verloren hebben. Vroeger wel, dan hoefde ik niemand te zien. Als ik dan de vol gende dag de statistieken uitwerkte, maalde het weer door mijn hoofd. Nu steek ik een sigaar op na afloop, ook na een nederlaag." „Feitelijk niet. Qua afstand maakt niet uit, qua finan ciën niet en qua publiciteit niet In de promotiedivisie zouden we onderaan bungelen of onderin de mid denmoot. Promotie naar de eredivisie zit er niet in en de kampioen blijft rustig in dezelfde klasse spelen. Dan is de eerste divisie leuker. Er gaan acht van de zestien ploegen uit, drie naar boven en vijf naar bene den. Mochten we naar de promotiedivisie gaan, dan moet je afwachten of je er lang in blijft spelen. We hebben een vrij jonge ploeg met spelers tussen de 22 en 26 jaar en twee ouderen. Daar hebben we nog een tijdje plezier van. Er komen een paar leuke junioren aan, maar daarna is het brandhout. In die leeftijdscatego rie moet nog een hoop gebeuren." 4. Basketballers willen liever individueel hun talen ten showen dan goed basketbal spelen. „Als je niet oplet als coach is dat het geval. Er zijn al tijd spelers die zeggen: ik heb vier aanvallen niet ge schoten, nu is het mijn beurt. Ik heb een paar spelers met heel wat noten op hun zang. Als je die niet tem pert, blijven ze vuren. Bij Grasshoppers ben ik ooit eens naar het tweede ge zet met Erik-Paul van Weeren. We zouden te vocaal aanwezig zijn volgens de jongere spelers, terwijl die in feite onze tassen zouden moeten dragen. Van Weeren vertrok gelijk naar Leiden en speelt als 41-jarige nu nog bij mij in het team. Natuurlijk waren wij geen ae rial acrobats, maar er bestaat ook nog zoiets als erva ring. Misschien is het grootspraak, maar als ik zou gaan trainen en er tien kilo afhaal, kan ik nog steeds mee in de eerste divisie." 5. Een beetje basketballer heeft er niets aan om in Nederland te blijven. „Niet waar. Er zijn maar een paar spelers die heel goed zijn geworden in Amerika. Dat zijn de lange mensen. Ik heb geen forward of guard gezien die be ter is geworden, behalve qua spieromvang dan. Al leen als je 2.10 of 2.15 meter bent, blank, en een beet je een bal kan vangen, heeft het zin. Rik Smits is het grote voorbeeld. Hij was in Nederland niet eens een vedette. Als je in Nederland niet al op jonge leeftijd het niveau voor de eredivisie hebt, kun je beter hier blijven, want voor een opleiding hoef je ook al niet in de Verenigde Staten te zijn. Ik snap wel dat het een droom is en al lemaal mooi, maar het rendement van de investering is gewoon te laag. Dan kan je beter in België wat cent jes verdienen met de sport." 6. De beslissing van Michael Jordan om terug te ke ren in de NBA is, ondanks zijn prestaties, een foute. „Toen ik hoorde van zijn terugkeer, dacht ik: sjonge- jongejonge. Wat ga je doen? Zes titels, zo'n mooie ge schiedenis en dan ga je ballen in zo'n kneuzenteam. Ook al is het overal uitverkocht waar hij komt spelen en ook al maakt hij in twee wedstrijden 51 en 45 pun ten, hij gooit toch zijn verleden te grabbel. Waarom rko „Het gaat bij ons thuis vaak over per naar nog vaker over postdui- ,i.0 irk en ik hebben postduiven. jn we nog fanatieker in dan in het ON Als we moesten kiezen zouden onf het voetbal kiezen." .Het is goed te combineren met tbal, zeker bij de senioren. Er neestal op zaterdag gevlogen, tonden we bij de jeugd meer naar 't te kijken waar de duiven ble- nnaar de bal." lij ons is Jeroen altijd de betere Ier geweest." „Maar ietsjes beter hoor." lij is ook een aanvaller, Mark en RUPWETERiNG - De drieling Rob, Jeroen en Mark van de Kooij wonen tegenover het sportpark. Ze voetballen al vanaf hun zesde jaar bij ROAC'79. Jeroen (rechts op de fo to) is een vaste waarde in het eerste elftal, Rob (links) en Mark mogen incidenteel in ROAC1 opdraven. ik zijn verdedigers. Op de training gaat het vaak hard tegen hard, we gunnen el kaar niks. Juist je broer krijgt een tikkie extra." Jeroen: „Als ik een van m'n broers voor bij ga, moet ik altijd extra uitkijken. Op de training voel je de rivaliteit." Mark: „Bij de partijtjes spelen we nooit met elkaar. 'De Kooijen' niet inéén team hoor, wordt er dan geroepen. Ze willen voorkomen dat we ruzie krijgen. Het is ook zo dat je als broers gemalcke- lijker dingen tegen elkaar roept." Rob: „Die rivaliteit bestaat voornamelijk op het voetbalveld hoor. Als we samen spelen komen we juist voor elkaar op. We hebben niet vaak met z'n drieën in het eerste gestaan. Dat is maar een en- HeeleiceeFvooigekomen Mark: „RobenïklijkenTïermeest-op-eL kaar. We zijn losser, opener. We zijn ook minder serieus. Op het voetbalveld zijn wij meer de werkers. En in de kroeg drinken wij op zaterdagavond een paar biertjes meer. Jeroen houdt er rekening mee dat-ie de volgende dag moet voet ballen." Jeroen: „Het eerste draait niet best dit jaar. Onze supporters vind ik erg nega tief, die zouden wat positiever moeten zijn. Mare: „Jeroen speelt dit seizoen ook niet goed. Hij zou eens een biertje meer moeten nemen." Rob: „Ze zouden allemaal meer moeten drinken." ertjan van Geen Hoekstra (37) is bezig aan zijn tweede seizoen -°|ch van de basketballers van BS Leiden. Onder zijn handhaafde het team zich niet alleen voor het i drie jaar op eigen kracht in de eerste divisie, het jmee om promotie naar het op een na hoogste in Nederland, de promotiedivisie. Hoekstra, irlichter van de in april te beginnen wereldtuin- itoonstelling Floriade, was vijfjaar vrouwen- ij eredivisionist Grashoppers. Hij verhaalt in elf over het verschil tussen mannen en vrouwen, iwerking met omliggende verenigingen, de t-ideeën van wethouder Pechtold, het basketbal land, zijn stijl van coachen en Michael Jordan, hoorde dat hij weer ging spelen, dacht ik: igejonge, wat ga je doen'." lolwerk BS Leiden-Blitz-Leiderdorp komt n de grond. ns. Ik zie het niet zo snel gebeuren. Het is de g dat het gefaseerd ingevoerd wordt en dat er n wordt met een of twee jeugdteams. Op pa- iet heel simpel. BS Leiden krijgt de senioren, ^junioren en BV Leiderdorp de vrouwenafde- »r dat laatste hoef je niet eens een bolwerk te intvolle meisjes gaan toch wel naar Leider- mer heb ik weinig aan het idee bolwerk. De aelers die van Blitz terug zijn gekomen, hadden "li wel gedaan. Degenen die overbleven bij fcuden niet echt een toevoeging zijn voor mijn ilukken, dan moet je laag beginnen. Bij de as- 1. Van de tien jeugdspelers houd je twee seni- ter, dus is het handig als er zo veel mogelijk bij jpelen. Mocht de promotiedivisie in de toe- ;en optie zijn, dan moet er meer worden sa- /erkt met de jeugd. Tegelijkertijd moet er achtbaarheid aan het bolwerk gegeven wor- Iheb het idee dat weinig mensen in de vereni- kten dat er een samenwerkingsverband is." Inen zijn makkelijker te coachen dan vrou- ree. Tegen mannen kun je makkelijker uitval- afloop is alles vergeten en vergeven onder het n een biertje. Vrouwen gaan steun bij elkaar l Daar zeurt het waj, langer ,na- n zijn wel bereid zichzelf weg te cijferen voor en in dat opzicht zijn ze makkelijker te coa- ien kunnen meer kunstjes en willen dat Ze hebben grotere ego's. Vrouwen hebben sterallures." maakt geen bal uit of BS Leiden in de promo- e speelt of in de eerste divisie. O inkeldekinkel, klonk het il vanuit een plastic tas die de boze Flip Massaar op mijn bu reau lazerde. Mister LFC deed er ook nog een oneerbaar voorstel bij: 'Steek die lullige bekertjes maar in je reet.Wat was er in vredesnaam aan de hand? Het zal een jaar of vijftien geleden zijn geweest. Ik werkte nog op de sportredactie van het Leidsch Dagblad en Flip had mij ge vraagd of ik niet kon regelen dat de krant wat prijzen beschik baar stelde voor zijn jaarlijkse zaalvoetbaltoernooi in de Groenoordhallen. Ik naar de pr- afdeling en uitleggen wie de heer Massaar was. Er zou wat geregeld worden. Aangezien Flips toernooi in de Groenoordhallen werd gehou den, leek het me overbodig om er bij te zeggen dat het niet om een kerstvakantie-activiteit voor een paar buurtverenigingetjes ging. Dat heb ik geweten. Toen ik die plastic zak op mijn bu reau op zijn kop hield, kon ik me de kwaadheid van Flip wel voorstellen. Er rolde wat klein grut uit. Zelfs de hoofdprijs was een bokaaltje waarmee je nog niet mee op een pupillentoer- nooi zou durven verschijnen. Ik heb Flip maar even meegeno men naar de jongens van de pr en die kregen me daar toch een tirade in het Leids van de Bos- huizerkade over zich heen. Het hielp wel, want een paar weken later werd er in Massaars win- terfestijn gevoetbald om bekers zo groot als vuilnisemmers. Zondag was het de vijfentwin tigste en vermoedelijk laatste keer dat LFC de Groenoordhal len vol met voetballers kreeg. Flip kapt er mee. Hij is in de tachtig, flink ter been en mag van zijn dokter nog alles eten. Niets aan de hand dus. Maar de oude Massaar is het wel een beetje zat om elk jaar maar weer stad en land af te fietsen om bij zijn relaties een paar honderd gulden los te kletsen ten einde de begroting van een eurootje of vijf rond te krijgen. Ik ben bang voor LFC dat zon der 'Flip de fluiter' de hele boel nu in elkaar dondert. Wim Rijsbergen is zondag we zen kijken, las ik een dag later in de krant. 'Massaar verdient een standbeeld', schreef hij in de rubriek 'In de herhaling'. Dat had Willem beter kunnen laten. Flip vindt dat zelf namelijk ook. Last van bescheidenheid heeft hij nooit gehad. Als de grootste Leidse voetballer aller tijden voorstelt om hem, Flip Massaar, op een voetstuk te zetten, waar wacht de gemeente dan nog op? Wanneer wethouder Pechtold van sportzaken binnenkort die kleine LFC'er met zijn grote mond op de koffie krijgt, weet hij wat die komt doen. Vragen hoe het met zijn standbeeld zit. Wim Rijsbergen had het in de krant van maandag ook nog over de bemoeizucht van Kees Jansma en Johan Derksen. Dat schuift maar kandidaten voor het bondscoachschap tiaar vo ren. Wie geen vriendjes van Jansma of Derksen is, kan het bij voorbaat schudden. Daar kwam het betoog van Rijsbergen ongeveer op neer. En omdat Willem geen slijmbal is, was zijn naam nog door geen be moeial genoemd. Trainer Rijsbergen is al weereen tijdje terug uit Chili en in zijn knappe Leiderdorpse woning aan de Dwarswetering wil de te lefoon maar niet rinkelen. Ken nelijk begint het staren over het water Willem te vervelen. Hij wil weer aan de bak, als assis tent van de nieuwe bondscoach, meldde hij maandag schaamte loos in de krant. Willem, 'witte neger' van het WK 1974, wat maak je me nou? Zo'n open sol licitatie is nog gênanter dan Jo han Derksen bellen en roepen: 'Hé, mooie sigarenkist, ik weet niet of je het weet, maar ik ben er ook nog hoor. Ook uit de krant van maandag: Mat Keereweer in de rubriek 'Uit het oogMooi fotootje er bij van die keeper met die hele grote be trouwbare handen, de Lev Yas hin van Leiden. Eind jaren zes tig, begin zeventig plukte Keere weer met één kolenschop ballen uit de lucht. Doet de 61-jarige nog wat in het voetbal? Jazeker, Mat Keereweer bespioneert de tegenstanders van Stompwijk '92. Pardon? Ja echt, het stond er:Voor Stompwijk '92 doe ik nu nog de scouting van de te genpartij'. Vierde klas zondag, lager kan haast niet, tegenstander SJZ voetbalt een flinke uittrap ver derop, in Zoeterwoude-Dorp. Mat Keerweer verschijnt er op een zondagmiddag aan de poort van het sportpark en wordt her kend door de terreinkmecht. 'Joh Mat, je zit verkeerd ho&, SJZ- Stompwijk is pas volgende week.Keereweer lacht geheim zinnig en doet er het zwijgen toe. Niemand hoeft te weten wat zijn opdracht is. De terrein knecht van SJZ al helemaal niet. Ik heb de stand in de vierde klasse even opgezocht. Het vroe gere Stompwijkse Boys (wat was er mis met die naam?) staat een-na-onderste. Alleen good old ASC uit Oegstgeest doet het nog slechter. Kan de heer Keere weer misschien weer ejfe nor maal gaan doen? En in Stomp wijk de keepers gaan trainen, of zo. Jaap Visser Reageren? sportredactie.ld@>damiate.hdc.nl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2002 | | pagina 37