DINGEN
"'"VOORBIJGAAN
LEIDEN REGIO
Uitbreiden is makkelijker dan pas op de plaats maken
ZATERDAG 29 DECEMBER 20t
Frans Luyten is 61 jaar geleden geboren aan de
Achterweg in Katwijk aan den Rijn. Zijn vader be
gon in het dorp een bedrijf in auto's en fietsen.
Toen zoon Frans de zaak overnam, werden auto's
'afgestoten' en richtte hij zich op fietsen en brom
mers. Met de hulp van zijn vrouw Joke groeide de
fietsenzaak Frans Luyten aan dezelfde Achterweg
uit tot een florerend miljoenenbedrijf. Volgend jaar
wil vader Luyten afscheid nemen. Zijn vrouw en hij
vinden het mooi geweest en gaan genieten van
het vrije leven. Of dat ervan komt is de vraag want
Frans en Joke Luyten wonen aan de overkant en
kunnen alle verrichtingen in de winkel volgen. Ze
zijn vastberaden om 'iets anders' te gaan doen en
hebben inmiddels op een camping in Oud Ade een
caravan staan. Want Frans en Joke Luyten gaan er
van uit dat de zaak bij zoon Arjan, al een jaar eige
naar, in vertrouwde handen is.
„Mijn opa komt oorspronkelijk
uit Stompwijk. Daar woont nog
veel familie, alleen schrijf je de
naam anders: Luiten, met een i.
Mijn vader schreef zijn naam
ook zo, maar met de aangifte
van mij is er op het gemeente
huis iets fout gegaan en is de i
een Griekse y geworden. Daar
was ik heel erg blij mee. Vroeger
had je in de kerk naambordjes
en als ze het bordje van mij za
gen, zeiden ze: Zo, weet je wel
dat je in de kerk niet mag flui
ten? F. Luiten, jeetje, wat had ik
daar een hekel aan. Dan kun je
begrijpen dat ik gelukkig met die
verschrijving was.
Mijn opa was smid. Hij had een
zaak hier aan de Rijnstraat. Mijn
vader begon op de Achterweg
rond 1932 een bedrijf in auto's
en fietsen. Die fietsen hingen er
maar een beetje bij. Daar heb ik
verandering in gebracht. Of be
ter gezegd: daar hebben mijn
vrouw en ik verandering in ge
bracht. Mijn vrouw komt uit
Delft. We hebben elkaar ont
moet in Noord-Brabant, in Tete-
ringen. Dat was op een kamp
van de Rooms-Katholieke Kerk.
Vanaf het moment dat we zijn
getrouwd heeft Joke, want zo
heet ze, zich met de zaak be
moeid. Dat ging haar heel goed
af. Toen ik nog samenwerkte
met mijn vader, werkten we op
de Achterweg wel op drie plek
ken tegelijk. Dan moest ze van
Frans Luyten: Je kunt beter je zaak verkopen aan een vreemde."
Foto: Dick Hogewoning
hot naar her rennen. Dat we uit
eindelijk zo groot zijn geworden,
is zeker ook haar verdienste. Zij
heeft zich vooral met de ver
koop beziggehouden, ik met de
werkplaats. Petje af, hoor. Weet
je dat ze erelid is van de KNSB?
Ze heeft ervoor gezorgd dat de
ijsbaan er is gekomen in Kat
wijk.
Naast fietsen verkochten we veel
brommers. Wat had je in die
tijd? Puch, Tomos, Solex en Mo-
bylette. Vooral die laatste, die
waren niet aan te slepen. Ze
kosten destijds 369 gulden, dat
was goedkoop in vergelijking
met andere brommers. Er zat le
vertijd op. En als de vrachtwa
gen met die dingen aankwam,
stond je ze gewoon uit te delen.
De brommer die stoer was,
heette natuurlijk Tomos, met
die hoge sturen. Dan hoorde je
er gewoon bij. Die dingen gin
gen keihard, daar deed ik niks
aan. Er was in die tijd geen snel
heidsbeperking, dat is tegen
woordig wel anders. Nu zijn de
scooters populair, die verkoop
ik ook.
Drie jaar geleden hebben we de
winkel voor een miljoen ver
bouwd. Het huis waar mijn
vrouw en ik woonden, is voor
een deel bij de zaak getrokken.
Aan de overkant kwam een stuk
grond vrij en dat hebben we als
de wiedeweerga gekocht. Die
verbouwing van de winkel was
hoognodig en eigenlijk zitten we
nu weer aan de krappe kant.
Uitbreiden kunnen we niet.
Weet je dat zoiets heel lastig is?
Uitbreiden is voor een onderne
mer veel makkelijker dan pas op
de plaats maken. Daar heeft
mijn zoon nu mee te maken. Op
de huidige plek kunnen we sim
pelweg niet groter worden, we
zijn omgeven door woonhuizen.
Maar om de klanten service te
bieden, kunnen we nergens an
ders naar toe. Oh ja, we zouden
best naar een industrieterrein
kunnen verhuizen. Ik heb die
zaken wel gezien hoor, in Over
ijssel bijvoorbeeld. Van die hele
grote tenten, daar zijn wij met
totaal tien man personeel maar
een klein bedrijfje bij. Maar of
de klant daar blij mee is, is nog
maar de vraag. Die fietst daar
niet zo snel naar toe.
Ik heb het daar met de directeur
van Batavus wel eens over ge
had. Jazeker, als je zoveel fietsen
verkoopt dan krijg je zulke men
sen te spreken. We zijn vorig
jaar op uitnodiging van Batavus
naar de Olympische Spelen in
Sydney geweest. We hadden een
prijsvraag gewonnen, maar de
eerlijkheid gebied te zeggen dat
het allemaal niet zo eerlijk is ge
gaan. Het is, denk ik, een blijk
van waardering omdat er zoveel
fietsen van zijn merk bij ons
worden verkocht. Er gaan wel
duizend fietsen per jaar door
heen.
Zeker een derde van mijn klan
tenbestand komt uit Rijnsburg.
Hoe dat komt, moetje maar aan
de concurrentie daar vragen. Ik
weet wel hoe dat komt, maar
dat is niet zo belangrijk. Ook ko
men veel mensen uit Katwijk
aan Zee. Daar zit van oudsher
toch wel het meeste geld, de
'Binder' zit meer op zijn centjes.
De 'Zeeërs' laten het rollen.
Vroeger kon je aan de mensen
die in Katwijk Binnen woonden
geen fiets kwijt. Daar heb ik niet
meer zoveel van meegekregen
hoor, mijn vader had daar meer
mee te maken. Als klanten een
fiets in de winter kochten, werd-
ie in de zomer afbetaald. Dan
kregen ze pas geld, als de spul
len van het land op de veiling
werden geveild. Ik zit me nog
geregeld te verbazen over het
verschil in mentaliteit van men
sen uit Katwijk aan Zee en Kat
wijk Binnen. Tegenwoordig ko
men de klanten overal vandaan.
De mens is veel mobieler ge
worden.
Ik werk veertien uur per dag,
van zes uur 's morgens tot acht
uur 's avonds. Dinsdag zijn we
dicht, maar dat betekent niet
dat we vrij zijn. De zaak houdt
ons altijd bezig. Er zijn fietsen
die moeten worden ingevoerd
in de computer, altijd is er wel
admiriistratie te doen. Dat
wordt straks allemaal anders.
Wanneer we ermee stoppen,
weet ik nog niet. Ergens in het
voorjaar. Ik heb me er al mee
verzoend, maar mijn vrouw nog
niet. Daarom is het goed dat we
aan de overkant wonen. Dan
kunnen we altijd nog even bij
springen.
Aan de andere kant hebben we
afgesproken dat we er ons niet
mee bezighouden als we zijn ge
stopt. Eigenlijk zijn we nu al een
beetje aan het afbouwen. Vorig
jaar hebben we zaak al overge
dragen aan onze zoon. Of ik
daar blij mee ben? Nou, je kunt
beter je zaak verkopen aan een
vreemde, want dan heb je er
niks meer mee te maken. Nu
blijft het je bezighouden, al heb
ik daar geen problemen mee,
hoor. Ik ben natuurlijk ook trots
dat hij het voortzet. Ik heb 'm
geen moment gepusht. Arjan
kon goed leren. Hij heeft MTS
gedaan en had voor mij HTS
mogen doen, maar hij wilde de
zaak in. Nu is hij eigenaar en
soms heb ik het gevoel dat ik 'm
voor de voeten loop. Hij heeft
natuurlijk zijn eigen denkwijze.
Die caravan hebben we niet
voor niets gekocht. Er zit ver
warming in, dus als het koud is
kunnen we er ook blijven. Het
ding staat in Oud Ade. Dat is
dichtbij omdat ik geen zin heb
in files. En als ik wat vergeten
ben, kan ik het op de fiets halen.
Nee, bang voor het beroemde
zwarte gat ben ik niet. Mijn hob
by's blijf ik doen. Ik blijf collec
teren voor de kerk hier op het
dorp. En ik verzorg klaverjas-
avonden. Het penningmeester
schap van de winkeliersvereni
ging in Katwijk aan den Rijn heb
ik aan mijn zoon overgedragen.
Dat mag hij opknappen.
Het loopt hier wat winkelaan
bod betreft steeds verder terug.
Ik weet nog goed dat er vroeger
zes bakkers waren. Veel te
natuurlijk, maar ze verkod
wel. Er zijn er nog drie ovei
Verder is er geen groentebi
geen drogist meer. Dat is ja
mer. Gelukkig is er wel een
perm ar kt gekomen, maaro
zaak bestaansrecht heeft w
niet. We hebben als winkel
vereniging ooit een rappon
ten maken en daarin viel oj
het vreemd was dat er in K
Binnen een grote boekham
een fietsenzaak waren. Vo|
de normen hadden die niei
dat deel van het dorp kunn
bestaan."
Rob Onderwater
STADSGEZICHT
Oude Herengracht. Foto: Henk Bouwman
uit de
Leidsch DagbladARCHIEVEN
ANNO 1901
Zaterdag 28 December
LEIDEN - Het Kerkbestuur der St.-Petruskerk te
Leiden neemt bij deze de vrijheid zich met verzoek
te wenden tot het Edelachtbare bestuurder gemeen
te Leiden, om vergunning te hebben tot het in ge
bruik nemen der grond gelegen naast de kerk be
kend Sectie G. No. 1404 om daarop te kunnen bou
wen een uitgang van uit de Kerk, hetgeen noodzake
lijk is om het verlaten der Kerk gemakkelijker te ma
ken, met het oog op alle gevaren van brand enz.,
voor welke verbouwing reeds door B. en Ws. vergun
ning is verleend.
LEIDEN - Zwemmen
was het laatste onder
deel dat gisteren tij
dens de Sportvijfkamp
werd afgewerkt. Tevo
ren waren jeugdploe-
gen van vijf Leidse
sportclubs al vele uren
in actie geweest in de
Universitaire Sporthal
waar werd gevoet
bald, gebasketbald,
getafeltennist en aan
atletiek gedaan. Win
naar werd de voetbal
vereniging Rooden-
burg.
Foto: Archief Leidsch
Dagblad
Tot het in gebruik nemen van een g
zen grond is reeds vroeger gunstig beschikt gew
den bij Raadsbesluit van 19 Maart 1857. Het K
bestuur voornoemd geeft dientengevolge aan uw
Edelachtbaar bestuur in overweging, daar nu ee
groot gedeelte dezer vroegere Plaatsteeg reeds t
bouwd is geworden, den grond zoover de kerk re
tegen een matigen prijs, door U Edelachtbare v;
stellen, te verkoopen.
LEIDEN - Van het 'Woordenboek der Nederland
Taal' is heden verschenen van het 6de deel de 1
aflevering, behandelende de woorden Hebbend
bewerkt door dr. A. Beets.
ANNO 1976
Woensdag 29 december
LEIDERDORP - In het St. Elisabeth Ziekenhuis is
op Tweede Kerstdag de duizendste bevalling van dit
jaar geregistreerd. Het was een meisje, Marloesvan
Hove, die om vier uur in de vroege ochtend werd ge
boren. Vader en moeder Van Hove, die wonen aan de
Scilladuin 6 in Leiden, kregen van de ziekenhuisdi
rectie een spaarbankboekje met een inleg van ƒ100
en nog enkele andere geschenken. De bevalling ge
schiedde poliklinisch.
LEIDEN - Het Rijksmuseum voor Oudheden aan het
Rapenburg vierde gisteren twee heuglijke feiten. De
eerste was de ontvangst van de 75.000ste bezoeker
dit jaar. Een nieuw record. Het bezoekersaantal gaf
de afgelopen jaren een duidelijke stijging te zien. In
1969 waren het er niet meer dan 40.000.
De gelukkige was mevrouw Van Wiertsema-v.d.
Boom uit Voorschoten. Uit handen van de conserva
tor dr. P. Stuart ontving zij en groot boeket bloemen
en het boek Artefact, dat handelt over de 100-jarige
geschiedenis van het museum. Tweede feit betrof de
heropening van de afdeling Egyptische Beeldhü
werken, dat twee jaar gesloten is geweest. Enke
honderden beelden en reliëfs, de beste collectii
dit gebied in ons land en een verzameling van ii
nationale allure, wordt nu op een modern-artist
wijze gepresenteerd.
VOORHOUT - De Voorhoutse Bejaardenbond is
feit. In aanwezigheid van ongeveer negentig bej
den is gisteren in het Parochiehuis besloten tot
oprichting van deze bond, die aangesloten zal z
bij de landelijke katholieke Bejaardenbond.
Met de verkiezing van negen bestuursleden was
oprichting een feit. Na de bestuursverkiezing w
voorzitter van het district Leiden de heer Van D
de eerste om geluk te wensen. Hij vond het beli
rijk dat de afdelingen niet alleen maar 'sooswer
doen, maar het hele jaar door met allerlei dinge
tief zijn. "Uiteindelijk hebben wij, bejaarden, vi
de welvaart gezorgd", zei hij. Hij noemde hetwr
schijnlijk dat er over tien jaar weer hele anderel
jaarden zullen zijn - misschien wat kritischer -
ook meer scholing hebben gehad.
abestcld door binnen veertien dagen na plaatsing 2,50 (voor een exemplaar v
inummer 57055 t.n.v. Dagbladuitgever!] Damiate b.v. Postbus 507,2003 PA Hal
Iding van Leidsch Dagblad, .ANNO d.d.(datum van plaatsing) of door contante betaling aan de balie val
Leidsch" - -
Foto's in deze rubriek kunnen wordt
bij 18 in zwart wit) over te maken op
onder vermelding van Leidsch Dagl
i Dagblad, Rooseveltstraat 82 te Leiden. U krijgt de foto binnen drie weken thuisgestuurd.