Kleisterlee zuinig op Philips-beeldmerk
ECONOMIE
Langere garantie is
een wassen neus
;Sen Jerry's speeltuin voor Unilever
'Laat een ander maar in de koopgoot springen'
2£g
zaterdag 22 december 2001
tas it/gpd - Het goederenvervoer per
aaf* iver het Amsterdam-Rijnkanaal, dat
aet 1 d jaar vijfdg jaar bestaat, groeit ge-
n )e 50-miljoenste ton werd dit jaar
Inf eerder gemeten. Het vervoer ervan
de met de Nautica 1, die sojabonen
Amsterdam vervoert naar Utrechts
fderbedrijf Cereol. Vorig jaar werd de
K- he grens van 50 miljoen ton op 10
K. ber gehaald. Dit jaar was het op 30
jer al zover.
is het grootst op de achterlandver-
-.rtl g van Amsterdam naar Duitsland.
Inl ntal schepen op de route richting
ers ijk/de Lek via het Lekkanaal (Prinses
sluis) richting Rotterdam, Zeeland en
is licht gedaald. Maai- de grootte van
epen neemt toe. Opvallend is verder
^•containervervoer vanaf 1991 tot vo-
Meer gevaarlijke stoffen en containers per binnenschip
rig jaar is verviervoudigd.
Volgens woordvoerder Fijn van Rijkswater
staat Directie Utrecht past het in het streven
van de overheid dat het vervoer over water
steeds meer toeneemt. „Wat dat betreft
heeft het Amsterdam-Rijnkanaal meer dan
voldoende capaciteit over."
Opvallend is dat het vervoer van gevaarlijke
stoffen de afgelopen jaren is gegroeid. De
meeste stoffen vallen onder de categorie 3A,
dat zijn brandbare vloeistoffen. Volgens Fijn
is dit vervoer verhoudingsgewijs veilig om
dat de veiligheid van de schepen onder
strenge controle staat. De echt gevaarlijke
stof ammoniak wordt niet over het Amster
dam-Rijnkanaal vervoerd, aldus Fijn.
Hij legt uit dat het vervoer streng wordt be
veiligd. Er is een verkeersbegeleidingssys-
teem, dat via de radar werkt en waarbij
Rijkswaterstaat radiocontact onderhoudt via
de marifoon aan boord van de schepen. Van
elk schip is bekend wat het vervoert. De ge
vaarlijke stoffen zijn ingetekend op een ge-
varenkaart. „Mocht er iets gebeuren dan
weten wij precies welke stof het schip aan
boord heeft. Daarnaast hebben wij afspra
ken met de hulpdiensten.
Bij een calamiteit kunnen wij onmiddellijk
de gevarenkaart naar de brandweerauto on
derweg faxen." Een schip dat gevaarlijke
stoffen vervoert is bovendien te herkennen
aan een wettelijk voorgeschreven sein in de
mast:
Hoewel het Amsterdam-Rijnkanaal niet is
verboden voor de pleziervaart poogt Rijks
waterstaat dit te ontmoedigen. Fijn: „We
wijzen op alternatieve vaarroutes. Het is
geen pretje om er te varen. Het is er erg
druk, veel golfslag en je moet heel goed op
letten."
Het Amsterdam-Rijnkanaal wordt steeds drukker, maar heeft nog steeds capaciteit over. Foto: GPD/Marnix Schmidt
karakter is de kracht van Ben Jerry's. Foto: United Photos de Boer/Poppe de Boer
door Johan Bosveld
apeidoorn/gpd - Fabrikanten
van duurzame goederen mislei
den consumenten in Nederland
met langere garantietermijnen.
De producenten wekken de in
druk dat consumenten vanaf 1
januari 2002 veel meer bescher
ming krijgen als een luxe artikel
kapot gaat. Ze beroepen zich op
een nieuwe Europese richtlijn
die fabrikanten verplicht de ge
bruikelijke garantietermijn van
één jaar te verlengen tot twee
jaar.
Maar in Nederland hebben con
sumenten dankzij het Burgerlijk
Wetboek al sinds 1992 recht op
veel meer garantie dan die twee
jaar. Als een product defect
raakt binnen de normale levens
duur heeft de consument recht
op vervanging of een deel van
de aankoopsom retour. Als de
levensduur bijvoorbeeld drie
jaar is, dan kan de klant bij een
defect binnen die drie jaar repa
ratie (of een financiële vergoe
ding) verlangen.
Veel Europese landen kennen
zo'n wettelijke regel niet. Daar
om heeft de Europese Unie ter
bescherming van de consument
een richtlijn aangenomen die de
garantie op tenminste twee jaar
stelt (bij producten die een le
vensduur van tenminste twee
jaar hebben).
Onder meer autofabrikanten
proberen sinds enkele weken
nieuwe klanten te trekken door
te schermen met een nieuwe
garantietermijn. Ze verwijzen
naar de Europese richtlijn. Maar
Nederland neemt die richtlijn
niet over omdat de bestaande
wetgeving veel verder gaat.
De belangenorganisaties in de
autobranche ontkennen niet dat
de Nederlandse wet de consu
ment meer bescherming biedt.
Maar Bovag en RAI benadruk
ken dat het verlengen van de ga
rantietermijn meer zekerheid en
duidelijkheid biedt. „Binnen die
twee jaar kun je een beroep
doen op volledige garantie en
hoefje niet naar de rechter om
je gelijk te halen", aldus woord
voerder K. Bouten van RAI (fa
brikanten en importeurs van
auto's).
Dat de garantietermijn ook voor
auto's in Nederland gaat gelden
terwijl de Europese richtlijn niet
wordt overgenomen, komt vol
gens Bouten doordat autofabri
kanten zoveel mogelijk één Eu
ropese verkoopcampagne han
teren. RAI vindt het overigens
niet haar taak om consumenten
te informeren over hun rechten.
„Daar heb je bijvoorbeeld cam
pagnes van Postbus 51 voor",
aldus Bouten.
'Consuminderaar' Lisette Thooft wordt steeds zuiniger
Lisette Thooft: „Het gaat er niet om hoe rijkje bent, het gaat erom hoe rijk je je voelt."
Foto: GPD/HarryVerkuylen
door Maria Mulders
schiebroek - De auto van Lisette
Thooft is dertien jaar oud, haar
computer negen jaar. Ze is vier
jaar geleden verhuisd, maar heeft
nog steeds geen nieuwe visite
kaartjes aangeschaft. Enveloppen
die nog goed zijn, gebruikt ze op
nieuw. Een lege tube dure ge
zichtscrème knipt ze open omdat
er nog voor meerdere dagen in
zit. Ze gaat niet op vakantie.
„Daar ben ik te lui voor."
Thooft (48) is behalve publicist
ze schrijft onder meer voor de
Volkskrant sinds vier jaar
hoofdredacteur van het magazi
ne Genoeg, voorheen de Vrek-
kenkrant. „En dat gaat je niet in
je kouwe kleren zitten," zegt ze
in haar woning in Schiebroek.
„Ik word steeds zuiniger. Laat
anderen maar in die koopgoot
springen, ik doe niet meer mee.
Een 'consuminderaar', heet dat
tegenwoordig. Van geld word je
niet gelukkig, is haar overtui
ging. Van tijd hebben voor jezelf
wel. Wie meent het daarvoor te
druk te hebben, moet vooral
haar nieuwe boek eens lezen.
'Geld kost tijd' heet het en de
ondertitel Voel je rijk en ont
span'.
Grote kans dat je nooit meer ie
mand 'druk, druk, druk' kunt
horen zeggen zonder er 'drek,
drek, drek' achteraan te denken.
Het is haar zevende boek. „Het
gaat over leven in een volkomen
vercommercialiseerde wereld
zonder je mee te laten slepen.
Wat de wereld van ons wil is dat
we steeds harder gaan draaien
in die vicieuze cirkel van steeds
meer geld verdienen en steeds
meer geld uitgeven. Als je dat
niet wü, kom je onvermijdelijk
uit bij consuminderen. En na
denken over alle dingen die je
niet nodig hebt."
Dat een mens toch nooit genoeg
geld lijkt te hebben, blijkt uit al
lerlei wetenschappelijke onder
zoeken en ook uit de woorden
van de man met 900 miljoen
dollar op de bank die Thooft ci
teert: 'Je ziet al die jonge gasten
om je heen die drie tot vier mil
jard dollar hebben en je zegt te
gen jezelf: Wat heb ik fout ge
daan?' Maar het boek begint
met een andere miljonair. Hij
stelt: 'Geld is niets. Het betekent
helemaal niets. Het heeft geen
enkele effect op je geluk, op je
relaties, op je gezondheid, op al
les waar het echt om gaat in het
leven'.
Geloof deze ervaringsdeskundi
ge, zegt Lisette Thooft en ze
voegt eraan toe: „Het gaat er
niet om hoe rijk je bent, het gaat
erom hoe rijkje je voelt. Wie
zich rijk voelt, is de baas over
zijn eigen tijd."
Zelfheeft ze de kunst van het
nietsdoen al aardig onder de
knie. Haar hond is daarbij een
grote hulp; ze maakt er dagelijks
lange wandelingen mee, onder
wijl genietend van de natuur. Ze
neemt er de tijd voor in totaal
een volle maand per jaar, heeft
ze uitgerekend en heeft niet
meer nodig voor 'een gevoel van
rijkdom, van luxe, van bewust
geleefd geluk'.
„Je moet in staat zijn tot niets
doen zonder in gepieker te ver
vallen. Innerlijke rust hoort er
bij, en een sterk verhaal over je
eigen leven zoals het is. Het is
handig om niet alleen lichame
lijk maar ook geestelijk slank te
blijven kwestie van zelfbeheer
sing op het vlak van mentale
prikkels", schrijft ze. Wat betreft
dat geestelijk slank blijven: ze
kijkt bijvoorbeeld geen tv, waar
door elke avond helemaal van
haar is. „Maar ik lees wel kran
ten. Dan blijf je ook bij," stelt ze
gerust.
En haar twee kinderen, nu 18 en
15 jaar oud, kunnen die de zui
nigheid van hun moeder waar
deren? „Dat ik redacteur van
Genoeg werd, vonden ze maar
niks. Op een bepaalde leeftijd is
het heel moeilijk om door het
groepsdenken heen te prikken.
Toen ze jonger waren heb ik ze
alles gegeven wat ze nodig had
den om sociaal te overleven,
voor zover ik het als alleenstaan
de moeder kon betalen. Er is wel
eens ruzie geweest over de tv,
maar inmiddels kijken ze amper
meer. Mijn dochter koopt nu
tweedehands kleren en ook voor
mijn zoon is persoonlijkheid
veel meer gaan tellen."
Thoofts ouders waren repatrian
ten uit Indië. „Mijn moeder was
toch erg spilziek. Opgegroeid in
een milieu waarin er meteen zes
jurkjes werden gekocht als ze er
één nodig had." Lisette Thooft
studeerde engels, gaf daar nog
een blauwe maandag lés in.
maar kon geen orde houden. „Ik
was een hippie in die tijd." Ze
werkte als secretaresse toen ze
een schrijfwedstrijd van Cosmo
politan won. Ze kon bij dat blad
komen werken en leerde er het
vak.
Als freelancer werkte ze vervol
gens bij diverse bladeaap new
age-gebied, en onder rwer voor
Onkruid en Opzij. Ze werd ge
vraagd voor lezingen en ont
popte zich als specialist in 'le
venskunst'. Ze moet wel stevig
in haar schoenen staan om niet
mee te doen aan de jacht op
geld, sensatie, macht en status.
„Het is tegenovergesteld aan de
tijdgeestbeseft ze. „Vind je mij
een zonderling dan?" Haar so
bere levenswijze maakt haar in
ieder geval tot een tevreden en
gelukkig mens. „Nu, na 11 sep
tember, wordt er ook geroepen
dat we vooral moeten blijven
kopen. Dat is toch idioot, dat
onze beschaving gebaseerd zou
zijn op kopen, kopen, kopen".
Lisette Thooft: 'Geld kost tijd'
Uitgeverij Balans. Prijs: 11,30
euro 24,90).
rard Dufour. De Fransman was
als directeur van reclamebureau
Euro RSCG nauw betrokken bij
de invoering van de slogan 'Let's
make things better', die halver
wege de jaren negentig onder
leiding van Boonstra werd ont
wikkeld.
Dat het allemaal zo'n vaart niet
zou lopen met de verandering
van het beeldmerk maakte Ge
rard Kleisterlee al duidelijk in fe
bruari, een kleine twee maan
den voor zijn aantreden als pre
sident. Er werd wel gewerkt aan
modernisering van het logo,
maar het schild, de radiogolven
en de sterren zouden vanwege
de herkenbaarheid intact blij
ven. De eerste design-voorstel
len lagen toen al op tafel om ge
test te worden.
In de loop van het jaar zou het
vernieuwde beeldmerk worden
gepresenteerd. Kleisterlee toon
de gaandeweg steeds minder
haast met de restyling van het
beeldmerk. Toen vorige maand
een reusachtige uitvoering van
het Philips-schild aan de gevel
van het nieuwe hoofdkantoor in
Amsterdam werd bevestigd, was
duidelijk dat de operatie op de
lange baan was geschoven. Vo
rige week bevestigde Kleisterlee
dat van uitstel ook afstel is geko
men.
be kostbare tests'die hebben
uitgewezen dat het bestaande
beeldmerk bekend is en sympa
thie oproept had Philips zich
Het Philips-logo wordt op 75 meter hoogte tegen de gevel van het nieuwe hoofdkantoor in Amsterdam
aangebracht. Dat was het eerste duidelijke signaal dat topman Kleisterlee niet van het vertrouwde
beeldmerk afwilde. Foto: GPD/Phil Nijhuis
kunnen besparen. Kosten en
moeite voor nieuwe ontwerpen
zijn voor niets geweest. Van alle
ideeën die Kleisterlee zijn voor
gelegd, kon er slechts één de
toets der kritiek doorstaan en
ook dat rechtvaardigde in zijn
ogen niet de kosten die met de
vernieuwing gemoeid zouden
zijn geweest.
Ook al was de verandering be
perkt gebleven tot een stroomlij
ning van het bestaande beeld
merk, dan nog had het Philips
tientallen - wellicht honderden
miljoenen - guldens gekost om
zo veel mogelijk met één gezicht
naar buiten te blijven treden.
Kapitalen zou het concern heb-
b.en moeten uitgeven aan brief
papier, folders, lichtreclames
etc. Dus houdt Kleisterlee vast
aan het beeldmerk waarvan de
oorsprong teruggaat tot 1925. In
dat jaar werd het beeld van de
golflijnen en de sterren voor het
eerst gebruikt op een verpakking
van Miniwatt-radiobuizen. De
lijnen symboliseerden de radio
golven en de sterren de ether.
Het idee zou afkomstig zijn van
ir. Louis Christiaan Kafff, maar
Johan G. van der Ley claimde de
geestelijke vader te zijn van het
uiteindelijke logo.
Het huidige beeldmerk is al
goed te herkennen in de cirkel
met drie golflijnen en vier ster
ren die in 1930 werd gebruikt
om de luidsprekeropening van
een driehoekige racüo - bijge
naamd 't kapelletje - op te sie
ren. Dat embleem werd op
steeds meer producten gebruikt,
totdat er bezwaren kwamen van
het Britse chemieconcern ICI
dat een vergelijkbaar logo had.
Met het besluit om het cirkel
vormige embleem met daarbo
ven het woord Philips in een
schild te plaatsen ontstond het
beeldmerk, waaraan sindsdien
weinig is veranderd.
Aanvankelijk werd het beeld
merk door een gebrek aan voor
schriften nog op diverse wijzen
en in allerlei kleuren uitgevoerd.
In 1967 werd het gestandaardi
seerd. De buitenlijn werd dikker,
de golven symmetrisch, de ster-
raa slanker en deJetters lichter.
In 1973 zijn de regels en aanbe
velingen voor het gebruik vast
gelegd in een huisstijl-hand
boek.
menten mogelijk zijn. Op het
gebied van winkels, verpakkin
gen, strategie. De eigenzinnige
cultuur kan voor vernieuwing
zorgen.
'Maar Unilever had het nooit
gekocht als het merk niet zo
sterk was en de groeipotentie
niet zo groot', aldus Couette.
Bij zijn aantreden maakte Cou
ette onmiddellijk duidelijk dat
de eigenheid van Ben Jerry's
ook de kracht was en daarom in
stand zou blijven.
Hij is dan ook terughoudend bij
het noemen van groeicijfers.
„Als we ons houden aan de ei
sen van Unilever, kunnen we
onze eigen gang gaan."
Bij het concern geldt als doel
groei van de omzet met 6 pro
cent en van de operationele
marge met 16 procent. „Die cij
fers halen we", stelt Couette.
Maar hij wil er niet eventjes een
fabriek bijzetten. „De groei is or
ganisch. In vijf jaar tijd een dub
bele omzet."
Unilever kocht in 2000 branche
genoot Bestfoods, SlimFast (di
eetvoeding) en Ben Jerry's, te
zamen voor circa 28 miljard dol
lar. Bij Bestfoods, met merken
als Knorr en Hellman's, gaat het
erom de twee giganten samen te
voegen. De ijsmaker blijft juist
op eigen benen staan.
Couette wil met hulp van de ge
passioneerde inzet van de ijs-
makers het merk veel breder
presenteren dan nu het geval is.
In de VS wil hij af van het imago
van ijsjes die vooral gegeten
worden door de blanke midden
klasse.
Reclamegeld wordt er niet te
genaan gegooid, want dat past
niet in de cultuur van Ben jer
ry's. Het merk moet zichzelf ver
kopen.
Dat gebeurt door eigen winkels,
maar ook kleinere eigen ver
kooppunten zijn mogelijk. Uni
lever houdt zich nu nog ver van
eigen verkoop, omdat het vreest
daarvoor te weinig kennis in
huis te hebben. Couette en zijn
'speeltuin' kunnen de eerste
stap voor het hele concern zijn.
De oorspronkelijke vrees dat
van het erfgoed van de charis
matische 'hippies' Ben Cohen
en Jerry Greenfield niets zal
overblijven, lijkt vervlogen. Het
afscheid, vooral dat van Ben
ging moeizaam, heeft niet geleid
tot een uittocht van oud of een
intocht van nieuw personeel.
De boodschap is dezelfde geble
ven en de sociale doelen wor
den zelfs nog meer gesteund
dan vroeger, aldus Couette.
'pe iris Paulussen
«f
Apple heeft zijn
ieten appeltje, McDonald's
Mercedes zijn ster, Shell
elp, ING zijn Postbank-
KLM zijn kroontje en Phi-
schild met sterren en ra-
Een beeldmerk is een
vol bezit vanwege de her-
rheid en omdat het er-
ior staat. Bedrijven doen
am g°ec* aan om hun logo
iok aken en te koesteren. Tot
5 v [som is ook Philips-topman
Kleisterlee gekomen.
K.
K.tn;
na de zomer kwamen
"'j te gemchten naar buiten
innen om het Philips-lo-
rvangen. In de ogen van
I» alig topman Cor Boonstra
schildembleem niet
;entijds genoeg zijn. Een
lerder van het concern
;n slechts bevestigen
ne studies gaande wa-
het imago van Philips,
werd ook gekeken of het
ïerk.
ilips niet wilde bevesti-
dat Boonstra in New
een groep specialisten
-"reik had gezét om een
jeeldmerk te beden-
u s werkgroep zou onder
l« hebben gestaan van Ge-
gton/anp - 'Die zijn gek
I len', dacht Unilevervete-
es Couette toen hij in het
rvan 2000 vernam dat
rkgever het Amerikaanse
3 erry's had overgenomen.
nuari van dit jaar trekt
m e Couette enthousiast
in touwtjes bij de altemati-
(j0 aker in Vermont.
)Sl trasten waren dan ook
<ht let enorme, onpersoon-
-k neem tegenover de over-
jke 'werkplaats' van
:n en kennissen, de we-
t tr te enover de antiglo-
reiplichte winstmarges
ter sociale taken.
weerspreekt dat Ben
11 het sociale gezicht van
oj er kleur moet geven. Hij
eerder dat de ijsmaker
a is waar allerlei experi-
