Gouden Ajax-generatie zit vooral op de bank De dood voetbalt mee in Rio SPORT ZATERDAG 22 december 2001 door Jaap van Essen Het kon niet op in mei 1995. Ajax had in Wenen de Europa Cup I gewonnen met een piepjong elf tal. „Ajax is de ploeg van de toe komst", meende onder anderen Frank Rijkaard. Niet zo vreemd, want Ajax won dankzij de treffer van de 18-jarige Patrick Kluivert. In de basis stond verder de 19-ja- rige Seedorf, die later werd afge lost door de 18-jarige Kanu. En al die andere spelers, op Blind en Rijkaard na, waren ook niet ouder dan 25. Maar hoe anders liep het. Ajax won internationaal niets meer en de spelers die uitfladder den over Europa waren in het al gemeen ook niet bijster succes vol. Alleen Clarence Seedorf won met zijn club ooit nog een inter nationale hoofdprijs. En momen teel vergaat het die destijds zo veelbezongen jonge spelers al he lemaal niet best. Een kleine rond gang leert dat het merendeel niet eens meer een basisplaats heeft. Edwin van der Sar Tijdens finale 24 jaar Het kan raar lopen. Edwin van der Sar was onbetwist de beste doelman van Nederland, en een van de betere ter wereld. Hij ging pas laat weg bij Ajax (in 1999) en de verwachting was dat hij het helemaal zou maken bij Juventus. Enerzijds deed Van der Sar het niet slecht, want hij werd twee seizoenen achter el kaar de minst gepasseerde doel man van de Serie A. Toch maak te hij geen super-indruk en de clubleiding van Juventus speel de afgelopen zomer een raar spel waardoor de Nederlander op een zijspoor raakte. Het eni ge wat hem nog restte was een overgang naar het weliswaar ambitieuze Fulham, dat echter (met alle respect) zo ongeveer als de vijfde club van Londen geldt. Michael Reiziger Tijdens finale 22 jaar Reiziger was in 1995 nog maar net begonnen aan zijn loopbaan als rechtsback. In de finale had hij het moeilijk, omdat Milan juist hem steeds onder druk probeerde te zetten. Toch trok dat zelfde Milan de transfervrije Reiziger in 1996 aan. Een succes werd de overgang niet. Reiziger zat een jaar in Italië, speelde nauwelijks (tien duels) en was blij toen Louis van Gaal hem in 1997 naar Barcelona haalde. In Spanje groeide hij tot grote hoogten en stond vrijwel altijd in de basis. In het voorjaar ver lengde hij zijn contract nog, maar merkwaardig genoeg speelt hij sindsdien niet meer. Pas in twee competitieduels mocht hij tot dusverre opdra- Patrick Kluivert. Foto: AP Danny Blind Tijdens finale 33 jaar Blind ging nog lang door met voetballen. Hij bleef Ajax trouw, terwijl hij in het voorjaar van 1995 nog lonkte naar een lucra tief avontuur in Japan. In 1999 stopte Blind als speler en werd 'directeur spelerszaken'. Erg succesvol was dat niet, al ras koos de Zeeuw voor een loop baan als trainer. Momenteel traint Danny Blind de A-1 van Ajax. Frank Rijkaard Tijdens finale 32 jaar Het seizoen 1994-1995 was de afscheidstoemee van Frank Rijkaard. En wat voor een. Voor al in Trieste, tijdens het duel AC Milan-Ajax, kreeg iedereen kip penvel door de respectvolle wij ze waarop de Italiaanse fans hem bejegenden. In de zomer van 1995 stopte Rijkaard als voetballer en verdween enkele jaren in de anonimiteit. Tot bondscoach Guus Hiddink hem als assistent bij Oranje haalde. Na het WK van 1998 werd Rijk aard zelf de baas bij het Neder lands elftal. Na het EK van 2000 bedankte hij. Sinds de zomer is hij trainer van Sparta. Frank de Boer Tijdens finale 25 jaar Lang, heel lang bleef Frank met zijn broer Ronald bij Ajax. Te lang, zeggen velen en daar zit wel wat in. Pas halverwege het seizoen 1998-1999 liet Ajax de tweeling gaan, waarna ze her enigd werden met hun favoriete coach Louis van Gaal bij Barce lona. Over Frank de Boer was in Spanje nooit enige discussie. De club had dringend behoefte aan zo'n verdediger en Frank de Boer was altijd zeker van zijn plaats. Tot dit seizoen dan, want tegenwoordig moet ook hij op letten wanneer de opstelling be kend wordt gemaakt. Met enige regelmaat laat trainer Rexach hem buiten de basiself. Clarence Seedorf Tijdens finale 19 jaar Raar maar waar, Seedorf is de enige van het Gouden Ajax die later internationaal nog succes vol is geweest. De middenvelder was de eerste die vertrok, de eindstrijd in Wenen was zijn laatste wedstrijd voor Ajax. In het seizoen 1995-1996 speelde hij voor Sampdoria en verdien de daar een transfer naar Real Madrid. Met die club won hij in 1998 zijn tweede Europa Cup I door in de eindstrijd in de Arena Juventus (met Davids!) te ver slaan. Eigenlijk hoort de naam Seedorf ook nog achter de Cup van 1999-2000 die Madrid won, want tot halverwege dat seizoen speelde hij bij de 'Koninklijke', waarna hij vertrok naar Inter. Maar ook Seedorf maakt mo menteel moeilijke tijden door. Jari Litmanen. Foto: AP Sinds Vieri en Ronaldo terug zijn van hun langdurige blessu res is Seedorf meestal bankzit ter. Jari Litmanen Tijdens finale 25 jaar De Fin was degene die voor de finale in 1995 het woord nam en iedereen vroeg alsjeblieft bij el kaar te blijven: „Want we kun nen nog zoveel winnen met dit elftal." Litmanen kreeg niet zijn zin. Als een van de laatsten ver liet hij zelf in 1999 de duiventil van de Arena en belandde bij Barcelona. Maar blessures die hem ook bij Ajax al regelmatig opbraken, bleven hem parten spelen. Bij Barcelona viel hij af en toe in, na anderhalfjaar be landde hij bij Liverpool. En daar zette de geschiedenis zich voort. Litmanen was erbij in de finale van de UEFA Cup tegen Alavés, en staat dus te boek als winnaar van die beker. Maar dat is een beetje veel eer voor iemand die nauwelijks speeltijd kreeg. Dit seizoen is Litmanen ook vooral weer op de reservebank te vin den. Edgar Davids Tijdens de finale 22 jaar Ook de loopbaan van de pitbull zit enigszins in het slop. Hetzelf de overkwam Davids trouwens meteen nadat hij Ajax verliet. In het voorjaar van 1996 werd hij samen met Michael Reiziger transfervrij aangetrokken door AC Milan. Daar maakte hij geen goede tijden door. Hij raaide ge blesseerd, werd vervolgens ge negeerd en raakte in opspraak door een vechtpartij in de stad. Tijdens het seizoen 1997-1998 maakte hij de overstap naar Ju ventus, in totaal speelde hij slechts negentien competitie duels voor Milan. In Turijn ging het heel wat beter. Als secon dant van Zinedine Zidane groei de Davids tot grote hoogten. De nandrolon-affaire van dit voor jaar gooide echter roet in het eten. Weliswaar mocht Davids veel sneller dan verwacht weer spelen, hij kan inmiddels niet meer rekenen op een basis plaats. Davids speelde dit sei zoen pas in negen competitie duels mee en heeft zijn onvrede daarover al kenbaar gemaakt. Finidi George Tijdens finale 25 jaar De Nigeriaan was als rechtsbui ten ongelooflijk belangrijk voor het grote Ajax. Maar in 1996 ver liet hij enigszins beledigd Am- Sterdam. Hij vond, zoals bijna alle Ajacieden, de nieuwe con- tractaanbieding een schande. Finidi verwees daarbij naaf zijn plichten jegens zijn omvangrijke familie in Nigeria: „Ik moet tien tallen mensen onderhouden. Ik voetbal om zoveel mogelijk geld te verdienen." Dat kon in Sevil- la, bij Betis. Sportief succes Finidi George.Foto:EPA vond Finidi er niet, Betis zakte steeds verder af. Vorig seizoen kwam Finidi uit voor Real Mal- lorca, de afgelopen zomer dook hij ineens op bij het ook niet be paald grootse Ipswich Town. Maar ja, Finidi is nu eenmaal een pure broodvoetballer. Ronald de Boer Tijdens finale 25 jaar Ronald de Boer bleef Ajax trouw en verprutste zijn beste jaren bij een club die aan het afglijden was. De gewezen aanvaller was op zijn top tijdens het laatste seizoen van Van Gaal in Amster dam en het eerste jaar onder 01- sen. Ongeveer in zijn eentje hield Ronald de Boer in die pe riode de illusie levend dat Ajax nog een topclub was. Daarna vertrok hij met zijn broer Frank naar Barcelona, maar dat had veel weg van een package-deal. Barcelona wilde per se Frank hebben en kreeg er als vanzelf Ronald bij. Omdat hij ook nog eens geplaagd werd door chro nische blessures, kon Ronald de Boer in Barcelona ook niemand overtuigen van zijn ware kwali teiten en vertrok in 2000 naar Glasgow Rangers waar hij ook lang sukkelde met blessures. Dit seizoen lijkt hij weer helemaal fit en staat altijd in de basis. Mare Overmars Tijdens finale 22 jaar Mare Overmars was een expo nent van het nieuwe type voet baller voor wie snelheid vreselijk belangrijk was. De clubs ston den voor hem in de rij, en in 1997 koos hij voor Arsenal. Ajax was woedend, maar streek in dit geval tenminste nog een aardige transfersom op. Overmars bleef drie jaar in Londen, waar men redelijk tevreden over hem was. Na de verloren UEFA-Cupfinale tegen Galatasaray vertrok 'Miep- miep' naar Barcelona. Vorig sei zoen was hij daar nog een vaste waarde, dit seizoen wordt nog maar zelden een beroep op hem gedaan. Patrick Kluivert Tijdens finale 18 jaar Hij was het goudhaantje, met zijn winnende treffer in Wenen. De Nederlandse Ronaldo ging in 1997 naar Milan (uiteraard transfervrij), waar hij weliswaar redelijk vaak speelde, maar wei nig scoorde. Een jaar later haal de Barcelona hem op en sinds dien twijfelt niemand meer aan zijn capaciteiten. Een doel- puntje of vijftien, dat is zo onge veer zijn gemiddelde in de com petitie. Aangezien hij meestal samen moet spelen met super egoïst Rivaldo is het zelfs heel veel. Kluivert verlengde inmid dels zijn contract met Barcelona en speelt iedere wedstrijd. Nwankwo Kanu Tijdens finale 19 jaar Kanu was piepjong en ge zeg met een even wonderbaarlijl als briljante techniek. Bij Ajaj was hij altijd een soort joker, een echte basisspeler werdh nooit. In 1996 vertrok hij naa Inter, dat dacht een gouden 1 te hebben geslagen met de si van het Nigeriaans olympisd elftal. Inter kwam echter bed gen uit, omdat Kanu een ern ge hartafwijking bleek te heb ben. De Nigeriaan werd in Verenigde Staten geopereerd herstelde van die ingreep. Ini beleefde echter slechts welge teld 12 competitieduels plezi aan Kanu, die halverwege he seizoen 1998-1999 naar Arsa vertrok. Maar ook in Londen Kanu tot op heden geen vast basiskracht. Hij valt vaak in tijdens de verloren Europese nale tegen Galatasaray van 2000), maar is vooral bankzin Net als bij Ajax. Louis van Gaal Tijdens finale 43 jaar De wereld lag in 1995 aan de voeten van Louis van Gaal.1 trainers uit de hele wereld k) men naar Amsterdam om zij geheimen te ontsluieren. L01 van Gaal bleef tot 1997 bij Aj en concludeerde later dat dj misschien wel een jaartje tel was. Bij Barcelona werd hij 1 veel trompetgeschal binnen haald, maar binnen een wet had hij al nizie met de pers.l kwam nooit meer goed tussi Van Gaal en de Spaanse mei ook twee landstitels deden d niets aan af. Internationaal teerde Barcelona niet en dat werd hem aangerekend. In 2 stapte Van Gaal zelf op, env enkele maanden later bonds coach. Ook in die functie zo internationaal geen prijs hal AFC Ajax Tijdens finale 95 jaar Voorzitter Michael van Praa wist het zeker toen hij in 19! de Europa Cup in zijn handi had: „Hier komt onze naam een keer op te staan. Wantsi staan aan het begin van een tastische periode." Niets bit minder waar. Anno 2001 isv het elftal van de toekomst a de toenmalige reserve-doeli Fred Grim nog als speler bij actief. Voor de rest is het co plete elftal (inclusief alle res ves) vertrokken, meestal tra fervrij. Ajax zit met de brokken, no; steeds. De club is in elkaar j stort en teerde vreselijk in c het eigen vermogen dat in d eerste helft van jaren negen zo zorgvuldig was opgeboui Zonder de circa 130 miljoen de beursgang zou de finand situatie waarschijnlijk echti gelijk zijn geweest. Hoop op een spoedige teruj aan de Europese top is er ei lijk ook niet. Ajax slaagt er a kele jaren niet eens meer in te overwinteren in de UEFA Cup. door Roel Wiche Ongrijpbaar, onpeilbaar, ontembaar. Geen stad die zoveel gezichten heeft als Rio de Janeiro. Achter het klatergoud van Copacaba- na schuilt een slagveld, waar drugsbaronnen en moordbendes dood en verderf zaaien. De meeste kogels zijn voor straatkinderen, de weerloze loopjongens van de grote mafiosi. Om de schoffies uit de klauwen van de mis daad te redden, zijn in de sloppenwijken klei ne voetbalschooltjes opgericht. Een bevlogen Groninger en een ex-priester uit Limburg sle pen de jonge Leonardo's uit de hel. „De dood gravers geven ons kwantumkorting." De 'Cidade Maravilhosa', de Wonderbaarlij ke Stad, is geen oord voor angsthazen. En kele jaren geleden waagde een Nederlandse journalist zich in een van de meest beruchte sloppenwijken. Tussen de krotten krijgt hij een hand van de lokale drugsbaron, liefko zend 'King Kong" gedoopt. De grote baas beveelt zijn rekruten om op een veldje te gaan voetballen. Eén van zijn vazallen zegt geen trek te hebben. King Kong jaagt on middellijk een kogel door z'n kop, graait een kapmes en onthooft hem ter plekke. Vervol gens sommeert hij de anderen om met het hoofd te voetballen. De journalist ziet het kotsend aan. Welkom in Rio. Zwart wordt wit en wit wordt zwart bij een tocht door de stad van samba, strand en seks, goddelijk geplooid op de heuvels rond de Guanabarabaai. Duizend verhalen zijn verstopt tussen de spelonken van Rio de Janeiro, een smeltkroes die zelfs voor de ei gen bewoners, de Carioca's, ongrijpbaar is. Bruisend van levenslust, maar stinkend naar de dood. Verzuipend in de mensen, maar o zo eenzaam. Steenrijk, maar ook straatarm. In de schaduw van het hypermoderne za kencentrum - een kopie van Manhattan - kruipen honderden favela's tegen de rotsen, vaak zonder water, riolering en elektriciteit. En vooral zonder wet. Drugsbendes en doodseskaders met illustere namen als 'Ag- uias da Noite' (adelaars van de nacht) of 'Cavalos corredores' (dravende paarden) terroriseren de sloppenwijken. Met strafex pedities die elke Siciliaanse maffiabaas naar adem doet snakken. De 'verdwaalde kogel' is het populairst, maar gruwelijker dan gru welijk is de 'microwave': het slachtoffer wordt tot zijn nek omgord met autobanden, die vervolgens in brand worden gestoken. De Braziliaanse guillotine. Nanko van Buuren (52) heeft al meer infer no's horen beschrijven dan hem lief is. De bevlogen Groninger kwam dertien jaar gele den naar Rio, waar hij nu directeur is van het Instituto Brasileiro de Inovagöes em Saüde Social (Ibiss), dat zich ontfermt over het lot van de allerarmsten. Samen met zijn rechterhand, de Limburgse ex-priester Jan Dam (62), zet hij de lijnen uit. Meestal op kantoor, in een van de vele torenflats in het bloedhete stadshart. Maar vandaag aan de overkant, in de stamkroeg. Tussen de be sprekingen door moet Van Buuren vooral niet vergeten af en toe uit het raam gluren. Hij werd al talloze malen beschoten, be dreigd en vervloekt, maar geeft geen krimp. Ook niet als hij voor de zoveelste maal een aan flarden geknal kinderlijkje heeft gezien. Cynisch: „Vorige maand ben ik op 21 begra fenissen geweest. We hebben een vast con tract met de doodgraver. Krijgen we kwan tumkorting." Hele kerkhoven liggen bezaaid met straat schoffies, vooral in de leeftijd tussen de 14 en 17 jaar. Drugsbendes ronselen de tieners als koerier of uitkijkpost in de favela's. De jochies die toehappen tekenen hun eigen doodvonnis. Als ze te veel weten of eruit willen stappen volgt onherroepelijk de ko gel. 'Queima de aquivo', heet dat in crimi neel jargon. Ofwel: verbranden van archief. Ibiss doet er alles aan om de straatkinderen uit de klauwen van de drugskartels te hou den. Het beste instrument is de passie die alle Brazilianen, jong of oud, delen: 'fute- bol'. Sinds 1992 heeft de organisatie zeven voetbalschooltjes in de stad opgezet. Niet om nieuwe Romario's te kweken, maar om levens te redden. „Elk jochie begrijpt de taal van voetbal", weet Jan Dam, die al meer dan veertig jaar in Brazilië werkt. „Onze straathoekwerkers proberen hen over te ha len een partijtje mee te doen. Vanuit het voetbal scheppen we een band met de kin deren. Vragen of ze familie hebben, of ze met problemen worstelen. Leggen het be lang van school uit. Langzaam proberen we ze zo uit de drugswereld te halen. Ontzet tend moeilijk, want in die handel kunnen ze aardig wat verdienen. En ze moeten toch eten." Een maaltijd is meestal ook op de Escolin- has de Futebol wel te bietsen. Gelukje: van daag wordt het spit nog eens extra aange draaid. Van Buuren en Dam trekken naar het voetbalschooltje in Estacio, een wat ver loederde wijk in het centrum van Rio. De ja rige trainer Nei Conceigao, veelvoudig inter national, trakteert op een churrasco, de co pieuze Braziliaanse variant van de barbe cue. De geur van malse kip én de magie van de bal heeft zes jochies naar het zandveldje gelokt. Met het leer aan een touwtje dansen ze de samba, blootvoets uiteraard. Othon is er, ooit een tot de tanden bewapende bewa ker van een cocaïnedealer, nu leerling com putertechniek. Rodrigo ook, straks zelf trai ner van een meisjesvoetbalschool. Vantuil, die al is opgeklommen tot coach. Juliao, Bruno en natuurlijk Marcus Gomes, de ge- tructe. Dromend van een beter leven en, stiekem, van een contractje bij een grote club. Rodrigo mag in het nieuwe jaar naar Botafogo Al, twee andere jongens zijn ge strikt door Paris St.-Germain. De Fransen schenken als tegenprestatie 10.000 gulden aan de keten van voetbalschooltjes. Feye- noord was minder scheutig toen scout Piet de Visser draaitol Leonardo kwam ophalen, de grote uitblinker van de dependance in de slum Bangu. „Piet had een paar shirts en wat ballen meekregen van voorzitter Van den Herik", schampert Van Buuren. „Ont wikkelingshulp noemden ze dat." Veel geld uit clubkassen stroomt er toch al niet binnen. De grote sprong naar Europa is slechts voor een enkele geluksvogel wegge legd. Het aantal verliezers is, zoals zo vaak in Rio, vele malen groter. Tragedie op trage die. Gugu, één van de grootste talenten, werd bruut afgeschoten, drie dagen nadat hij een contract had getekend bij de Brazili aanse topclub Botafogo. Gugu was per on geluk op de verkeerde tijd en de verkeerde plaats. Hij werd slachtoffer van een 'schoonmaakactie' onder straatkinderen. Zinha (50), de coördinatrice van de school tjes, wordt er haast moedeloos van. Met tril lende stem vertelt ze het verhaal van Ivanil- do. „Zijn moeder kwam smeken of we hem wilden aannemen. Ze had al vier kinderen begraven en ging daar langzaam kapot aan. We brachten hem onder bij een voetbal clubje en bezorgden hem een plekje op een sambaschool. Daar mocht hij mee knutse len aan de grote praalwagens. Poppen ma ken, bloemen schikken, ijzers lassen. Prach tige opleiding voor een vak. Zes vingervlug ge maanden vlogen voorbij. Ivanildo proef de voor het eerst het genot van een onbe zorgde kerst. Meteen zijn laatste ook. „Na nieuwjaar kwam hij plots niet meer opda gen. Na een paar dagen ontdekten we wat we al zo lang hadden gevreesd. In koelen bloede neergeknald door een doodseskader. De grote bazen accepteerden niet dat hij uit de drugswereld was gestapt. Daar sta je dan. Eén brok onmacht. Vreselijk frustrerend." Hoe zwaar die onmacht weegt, weet Vantuil als geen ander. In '96 mocht hij, nadat Ibiss een prijsvraag van de KLM had gewonnen, samen met vijftien makkers op bezoek bij PSV. De club van hun held Ronaldo, zelf op getrokken in een sloppenwijk van Rio. Laai end enthousiast vloog het gezelschap terug. Vol goede voornemens, vol toekomstpl nen. Nu, vijf jaar later, is de oogst bitter gen van de zestien jongens zijn dood, zit in de gevangenis. Vantuil wist op tij< dans te ontspringen. Hij belandde in d« knokte zich terug en klampte zich vasti 'zijn' voetbalschooltjes. Daarin heeft hij nu opgewerkt tot betaald trainer. De 25 ge Carioca kijkt alleen nog maar omhoi „Ik leef nog, dat heb ik aan dit werk te ken. Ik heb negen jaar op straat geleefd stolen en gebedeld. Moest slapen tusse autobanden. Of het vuil van anderen. I wil ik nooit meer." Evengoed blijft de p hermetisch gesloten voor de drugskartf Talloze malen hebben ze 'm de handel beren in te lokken. Maai- Vantuil houdt zijn rug recht. „In dat leven houdt nien van niemand. Die wereld is de dood ze

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2001 | | pagina 34