De come-back van de góede Sint Kindervriend gaat op cursus SGP-voorman Wim Kol ij n wil niemand iets verbieden Ophef onder ex-leden evangelische gemeente De Stek in Katwijk Interview Filmmaker Jaap van Hoewijk ontrafelt familietragedie ZATERDAG 1 DECEMBER 2001 door Mark Langeslag Duizenden hulp- Sinterklazen en pieten zijn deze dagen op pad om kinderen blij te maken. Niet zelden zijn ze beschonken, slecht gekleed en weten ze eigenlijk niet goed wat ze doen. Maar de kwaliteits-Sint maakt een comeback; hij gaat op Sinterklaascursus en zorgt dat zijn rode tabberd glad gestreken is. „Een goede Sint beantwoordt nooit een vraag, maar laat een kind dat doen." Het is de domste fout die de Sint maken kan: een kind iets belo ven wat 'ie niet kan waarmaken. „Een racebaan, een spelcomputer of wat dan ook. Toch gebeurt het deze dagen voor pakjesavond honderden keren. Olie dom. Sint is de held, maar de ouders zit ten op pakjesavond met teleurgestelde en huilende kinderen", zegt Bert Jansen van het Sinterklaas Genootschap. Die club, met vrijwilligers door heel Nederland, streeft ernaar het Sinterklaasfeest in ere te houden. Hulp-Sinten zijn bovendien niet zelden beschonken, beroerd voorbereid op hun taak en slecht gekleed. Ze lopen rond in spijkerbroeken die onder hun rode tab berd uitkomen, vieze handschoenen en baarden die er bijhangen als uitgewron gen dweilen. Vaak geflankeerd door pie ten met pigmentproblemen en op afge trapte gympen. Van dat soort beunhazen gruwt Jansen. „Vreselijk, van die lui die zichzelf grandi oos vinden. Die het erom te doen is de la chers in de zaal op de hand te krijgen en niet om het kind dat voor hen staat. Die op elk bedrijfsfeestje een borrel pakken. Deze nepfiguren weten niet wat voor schade ze kunnen aanrichten. Wat voor geweldig feest ze zo'n kind afnemen." Het cachet van het vak van Sinterklaas was midden jaren negentig onmisken baar tanende. Het hield eigenlijk gelijke tred met het Sinterklaasfeest zelf, dat ook aan populariteit inboette. Kerst was in, de Sint was uit. Zelfs de commercie leek een beetje uitgekeken op de kindervriend uit Spanje. Keurmerk Maar na jaren van dreigende teloorgang stijgt de populariteit van Sinterklaas weer gestaag, blijkt uit enquêtes van bureau Nipo. En zie: het genootschap signaleert dat ook de goedheiligman zelf sinds enige jaren weer beter voor zichzelf zorgt. De Sint is weer vaker een statige oude heer in plaats van een armzalig figuur met een rood kleed om de schouders gedrapeerd. Dat doet Jansen goed. Het genootschap, met 220 leden, is er veel aan gelegen om 'deze unieke Nederlandse traditie' in ere te houden. Kwaliteitsbewaking is volgens Jansen nog moeilijk; binnen twee jaar moet er een keurmerk komen voor top- Sinten, zegt hij. En het liefst ook een meldpunt voor foute Sinten. Jansen zegt dat hij daar vandaag nog mee zou willen beginnen, maar dat hem de tijd daarvoor ontbreekt. Maar ook zonder keurmerken komen er steeds meer kwaliteits-Sinten, zegt hij. De markt doet haar werk; de vraag naar goed geklede en presterende Sinten is stijgen de. Dat merken ook de confectie-indu- strie en de verhuurbedrijven van feestkle ding. De vraag naar luxe pakken neemt toe, zegt Gert Roos van PartyPoint uit Zoetermeer. De kostuumverhuurder heeft een paar rekken vol Sinterklaaskle- dij. „Dit jaar wordt er zeker weer een kwart meer verhuurd dan vorig jaar, ver wacht ik. We zien hier vooral meer van die toegewijde personen, die echt idolaat zijn van Sinterklaas." Deze weken trekken duizenden Sinterkla Foto: GPD/Harmen de Jong zen langs gemeentehuizen, scholen, be drijfsfeesten en gezinnen. Wie zijn zij? Op de Sinterklaasmarkt is moeilijk greep te krijgen. In veel gevallen gaat het nog om gelegenheids-Sinten, denkt Jansen van het genootschap. Mensen die zich, vaak op verzoek, voor een keertje uitdossen als de goedheiligman om een bedrijfsfeestje op te luisteren. Maar het leger van jaarlijks terugkerende klazen dat zich min of meer professioneel met Sinterklaas bezighoudt, groeit. Dag bladen puilen in de weken voor pakjes avond uit met advertenties van Sinter klaascentrales. Het aandeel van commer ciële bureaus die Sinten aanbieden, neemt toe. En het mag wat kosten: de prijzen kunnen oplopen tot 250 gulden voor een half uurtje Sint met een paar Pieten. Maar de meeste Sint-Nicolazen die jaar lijks in touw zijn, zijn toch nog gewoon de echte liefhebbers. Die vragen enkele tientjes per bezoek. Zij willen alleen hun dure pak van circa 2000 gulden aan het eind van de rit hebben terugverdiend. Veel Sinten gaan ook langs de deuren voor de voetbalvereniging of de scouting, om de clubkas te spekken. De vraag is overal enorm; bijna alle bureaus en cen trales laten weten dat ze mensen die de Sint aan huis willen aan de lopende band moeten teleurstellen. Zeker op pakjes avond en de twee gewilde weekenden daarvoor. Bureau Sinterklaas uit Rotterdam bere kent 55 gulden voor een half uurtje Sint met een paar Pieten aan huis. „We be gonnen vijfjaar geleden gratis", zegt Anja Wolters. „Maar dat liep op een gegeven moment scheef. De kinderen kregen dure moutainbikes en wij dropen na een half uur af met een winterwortel. Dat werd echt te gek. Maar gezinnen die het niet kunnen opbrengen, mogen minder beta len." Het tekent het idealisme van het Sinter klaasbureau uit Rotterdam. Wolters be schikt over twee Sinten; haar man Ab en een goede vriend. Zij nemen elk jaar twee weken vrij, speciaal om Sinterklaas te spelen. Daarnaast staan er nog een stuk of dertig part-time Pieten bij haar inge schreven. „De start van dit bureau was echt een re actie op de tanende populariteit van de goedheiligman ten opzichte van kerst", zegt Wolters. „En ook omdat we de kwali teit van de Sint en zijn Pieten zagen da len. Overal zag je van die zogenaamde Pieten in een trainingsbroek en op gym pen. Doodzonde vond ik dat. Ik heb vroe ger zo intens genoten van het feest. De magie, de spanning, dat geheimzinnige, dat mag nooit verloren gaan. Gelukkig zie je dat mensen het feest de laatste jaren weer serieuzer beginnen te nemen." Grondige aanpak Wolters zelf en haar twee Sinterklazen be sloten het grondig aan te pakken. Ze de den mee aan de Sinterklaascursus, die het Sinterklaas Genootschap sinds 1992 geeft. Maximaal dertig personen kunnen mee doen. De laatste drie jaar is het aantal aanmeldingen voor de lessen enorm ge stegen, zegt voorzitter Jansen. Het ge nootschap zou de cursus met gemak vier keer per jaar vol kunnen krijgen. Een weekend lang trekken de cursisten zich terug in een hotel om zich onder meer in de geschiedenis van deze mystieke figuur te verdiepen. Ze leren dat de Sint een mengelmoes is van christen-, heidendom en fantasie. Hij zou een neef van de Germaanse god Wo- dan zijn die op zijn paard Sleipnir over de daken galoppeert. Ook stamt hij af van de heilige Nicolaas uit Myra; een plaatsje aan de Zuidwestkust van Turkije. Met het boekje 'Sinterklaas en zijn knecht' (1845) van de Amsterdamse onderwijzer Jan Schenkman, kreeg het feest zijn definitie ve vorm. Mijter, staf, lange witte baard, tabberd, Spanje en ook zwarte Piet wer den uitgevonden door Schenkman. Tot diep in de jaren '80 was de Sint nog een figuur die kinderen angst inboezem de. De goedheiligman en zijn Pieten hiel den kinderen nauwlettend in de gaten, spiekten door de schoorsteen of ze wel hun bord netjes leegaten en hun ouders geen grote mond gaven. Vaders en moe ders gebruikten de strenge Sint ook om hun kinderen te laten gehoorzamen. Het genootschap en de huidige televisie- Sint, die dit jaar in Maastricht aankwam, hebben de afgelopen jaren hun best ge daan om dat beeld te veranderen. De Sint is tegenwoordig niet meer en niet minder dan een kindervriend. Daar hoeft nie mand meer bang voor te zijn. Maar wat maakt een Sint vandaag de dag eigenlijk tot een goede Sint? Het belang rijkste is dat hij van kinderen moet hou den, vindt Anja Wolters. „Verder moet hij goed gekleed zijn, nooit drinken en altijd de nadruk leggen op positieve dingen. Op het pas behaalde zwemdiploma, de goe de band met opa of hobby's. En vergeet dat Sint ook best een foutje mag maken. Eigenlijk is hij een hulpeloze oude baas. Zonder zijn Pieten kan hij niets. En toch behoudt hij te allen tijde zijn waardig heid." Handige trucjes zijn er ook. Zo geeft een goede Sint nooit antwoord op vragen, maar laat hij het kind de eigen vragen be antwoorden. Als een kind vraagt hoe de Sint het toch voor elkaar krijgt om met zijn paard op het dak te komen, moet de Sint geen ingewikkelde verhalen verzin nen", zegt Wolters. „Hij moet gewoon vragen; wat denk je zelf? Laat het gewoon aan de eigen fantasie van het kind over. Het geloof van kinderen in de Sint is vaak rotsvast. Een mooi voorbeeld is mijn buurmeisje. Die ziet hier natuurlijk met de regelmaat van de klok Sinten vertrek ken en aankomen. Op een dag wilde ze weten hoe het zat. Ik vroeg haar wat ze zelf dacht. Ze zei: Volgens mij logeert de Sint gewoon bij jou'. En het probleem was opgelost."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2001 | | pagina 1