'Bulldozer' Paul Bosvelt komt er weer aan
erdreven door liefde voor voetbal
W 7
f
SPORT
m
De trouwdag?
991
ZATERDAG 24 NOVEMBER 2001
Aarcel van der Kraan
n verf op een oude spijkerbroek,
choenen en een geruit flanellen
In het spelershome van Feye-
lacht Kees van Wonderen om de
van zijn ploegmaat. „Als je Bos-
ekt, moetje uitkijken naar een
rakker of een loodgieter", grijnst
t beeld dat profvoetballers snel
lens zijn in modieuze kleren,
ijde aanvoerder van Feyenoord
I. Paul Bosvelt heeft zich nog
sis een ijdele prof gepresenteerd
er in zijn nieuwe huis flink moet
verbouwd, vindt hij werkkle-
leteen na de training wel zo lek
ten. Ja, als je toch meteen door
Niet dat hij nu hele dagen staat
adoren ofte timmeren. „Dat
aan vakmensen over. Een beetje
l schrappen, dat lukt me nog
iet is al een goed teken dat hij
e energie heeft om zich op een
ivving te storten. Want in de
je periode moest hij zich
i zetten om alleen al op het
vereind te blijven. Sportief zat
imaal niet zo mee. De 'power'
ik, de vorm was weg en Louis
ia! sloeg hem voor het potje in
ïarken gewoon over. Tegen-
ïs zit ook geen tevreden voet-
„Nee, zeker niet. Maar ik pro-
zo'n periode na te gaan waar-
tkan liggen. Voor mijzelf denk
vel te weten. Ik heb gewoon
peloos half jaar achter de rug.
orig seizoen in het ziekenhuis
ïmet dat been, vervolgens bij-
iele voorbereiding met Feye-
gemist en dat kan ik niet heb-
an dat been heb ik geen last
Ik gebruik wel medicijnen,
irzijn geen indicaties dat die
theid of uithoudingsvermogen
ten. Ik weet alleen van mijzelf
een tijdje nodig heb om op
komen. Ik heb nog nooit de
wedstrijden de pannen van het
:eld. Als je dan ook de voor-
mist, is er helemaal geen
J
Hij heeft ondanks alles dit seizoen
weinig minuten gemist. „Maar dan
krijg je meteen dat drukke program
ma in de Champions League voor je
kiezen en dat was eigenlijk te veel. Ik
moest meer brengen dan ik op dat
moment kon. Ik merkte ook dat ik
vaak in de eerste helft wel goed speel
de, Bayem thuis Spartak uit, maar in
de tweede helft vloeiden de krachten
weg."
De fans weten wat hij heeft doorge
maakt, al wordt daar in de waan van
alle dag geen rekening meer mee ge
houden. „De mensen hoeven er ook
niet bij stil te staan wat ik heb meege
maakt", zegt Bosvelt. „Dat doe ik zelf
ook niet. Alleen zie ik zelf ook wel dat
er een groot verschil zit tussen de
voetballer Bosvelt van vorig jaar en
nu. Toen was ik echt top. Maar nu de
drukte van de Champions League
voorbij is en we even vrij hebben ge
had, voel ik me eindelijk weer fit.
Echt, het is voor het eerst in een heel
lange tijd dat ik me zo sterk voel."
Otter
Dat het publiek wel eens schrikt als
hij met zijn dodelijk vermoeide en
getekende gelaat na een wedstrijd
voor een camera verschijnt, weet hij.
„Dat heb ik altijd gehad. Als mensen
mij ergens tegenkomen zeggen ze:
'Hé, jij ziet er heel anders uit'. Ik
zweet altijd als een otter en zie er na
een wedstrijd erg vermoeid uit. Ik
vind het ook nog steeds raar om mij
zelf zo voor een camera te zien. Dat
heb ik ook als ik mijzelf hoor praten.
Ik denk dat ik een beetje een Frank-
Sinatrastem heb. Alleen valt het toch
tegen als ik het hoor op tv..."
De humor blijft erin. Hij is toch de
man die bij Feyenoord de sfeer be
paalt en voor grappen en grollen
zorgt? Bosvelt: „Kijk, dat-is een keer
gezegd en een paar keer in de Feye-
noordkrant benadrukt, maar het is
een fout beeld dat ik bij Feyenoord
alleen als een soort Pipo de clown
rondloop. Ik heb binnen de club ook
gezegd: houd er nu alsjeblieft over
op. Vroeg of laat zeggen de suppor
ters toch: 'Hé Bosvelt, ga jij eens een
keer voetballen in plaats van de lol
broek uit te hangen'. Ik heb net als
anderen ook dagen dat ik denk 'flik
ker nu even op'. Ik ben niet de eeuwi
ge optimist. En als het nodig is kan ik
ook best kritisch zijn. Ik weet niet of
ik dat nuchtere en kritische van mijn
vader heb. Hij is net als ik wel ie
mand die zegt waar het op staat. Mijn
vader is, toen ik C-junior was, een
jaar mijn trainer geweest. Dat was
lang genoeg. Elke zaterdagavond ge
zeur en gezeik. Nu kan ik er om la
chen, maar toen botsten we omdat
hij maar aan m'n kop zeurde. En niet
omdat ik in zijn ogen beter hoorde te
zijn dan andere spelers. Want tot
mijn zeventiende was ik helemaal
niet zo'n bijzondere voetballer. Als ik
overging naar een nieuwe lichting,
kwam ik altijd eerst in C2 of B2."
De jonge spelers van Feyenoord kun
nen niet zo goed met kritiek omgaan.
Bosvelt: „Ik vind dat het wel meevalt.
Je probeert jongens individueel te be
naderen. Niet iedereen reageert het
zelfde. Bij iemand die gevoelig is,
moet je positief zijn. Bij een ander
kan het nodig zijn een schop onder
de kont te geven."
Sociale jongen
Feyenoord kent een woelige eerste
competitiehelft. Bosvelt is een aan
voerder die aanspreekt bij de selectie
en het legioen. In deze periode pro
beert hij de rust te bewaren in de
kleedkamer en reikt zijn invloed mis
schien wel verder dan die van de trai
ner. „Misschien dat een speler sneller
naar een collega toegaat. Soms zie je
dat iemand niet lekker in zijn vel zit.
Dan probeer je te helpen. Als iemand
het goed doet, moet je het ook laten
merken." Voordat hij 'captain' van de
Rotterdamse ploeg was, stond hij ook
al bekend als een sociale jongen. „Je
wil gewoon dat sfeer goed is en dat
iedereen het naar zijn zin heeft. Als
de ploeg lekker draait, komt iedereen
tot zijn recht en plukken we er alle
maal de vruchten van. Het mes snijdt
voor iedereen aan twee kanten.
Om het aanvoerderschap heeft hij
nooit gevraagd. „Ik werd er mee ge
confronteerd, omdat er haast nie
mand meer over was", zegt hij la
chend. Na de trainerswissel zei Van
Marwijk dat hij twee kandidaten had
en dat hij er een zou kiezen. In het
begin deed ik er nogal lauw over,
vooral door de manier waarop ik
aanvoerder was geworden. Maar ik
moet bekennen dat ik er nu best trots
op ben. Aanvoerder zijn van een club
als Feyenoord heeft natuurlijk wel
iets. Ik voel ook de waardering bij het
publiek en in de groep."
Bosvelt is een echte Feyenoorder ge
worden. In de schoot van het Neder
lands elftal, waar al zijn collega's mil
joenen verdienen bij buitenlandse
clubs, jeukt het niet. Hij wil graag tot
het einde van zijn carrière in de Kuip
blijven. „Ik heb het niet alleen spor
tief hier naar mijn zin. Monique en ik
wonen naar ons zin. We hebben net
een nieuw huis gekocht. Het buiten
land hoeft voor mij niet zo. Als je
meer kan verdienen wil het niet zeg
gen dat het altijd een verbetering is.
Bij de meeste buitenlandse clubs wis
selt men nogal eens van trainer. Als
aankoop ga je mee bij het grofvuil.
Natuurlijk kan ik me voorstellen dat
het mooi is om bij Barcelona voor
80.000 mensen te voetballen. Aan de
andere kant denk ik dat ze bij Feye
noord met 40.000 man meer kabaal
maken dan die 80.000 in Camp Nou.
Feyenoord is gewoon een fantasti
sche club. En laten we eerlijk zijn, in
Barcelona zullen ze nooit om Paul
Bosvelt verlegen zitten."
Met Feyenoord hoopt hij de komen
de jaren sportief nog rijker te worden.
„Dit seizoen kan alleen maar mooier
worden. Het slechtste deel hebben
we al gehad. Met ons materiaal moe
ten we de titel kunnen winnen. Tot
op heden hebben we gewoon teleur
stellend gepresteerd. De ergernis is er
niet alleen bij het publiek en de pers,
hoor. Die bestaat onder de spelers
ook. Iedereen van ons had hoge ver
wachtingen aan het begin van het
seizoen. We keken naar de aankopen
die Feyenoord had gedaan en ieder
een had er zin in. Als de resultaten en
het spel dan tegenvallen, is dat frus
trerend voor iedereen en ontstaat er
onrust. Dat is een van de gevaarlijkste
dingen die je als club kunt hebben.
Zwaarden
Bosvelt moet daar in zijn vijfde sei
zoen, zou je denken, mee kunnen
omgaan. De speler schiet in de lach.
„Ik heb hier één rustig seizoen mee
gemaakt, maar toen waren we geloof
ik in november al kampioen. In alle
andere seizoenen hebben we twee of
drie keer per maand een praatsessie.
Ach, bij Feyenoord is het al gauw ru
moerig. Als we twee keer verliezen
komen de verhalen naar buiten en
denken ze dat we met samoerai
zwaarden achter elkaar aanzitten.
Maar zolang ik hier ben is er met de
sfeer in het elftal niet zoveel mis."
ied John O'Brien: 'In Nederland heb ik pas echt het spel leren doorgronden'
ndré Hoogeboom
ai
Brien is al zeven jaar een
:aanse voetbalprof in Ne-
I. Als 17-jarige kwam hij bij
nnen. Dit seizoen heeft de
e een basisplaats ver-
n vervult hij een cruciale
iet middenveld van de
dammers. Morgen speelt
,j., Dpper tegen PSV.
voetballend Nederland
nd over straat rolt in een
een schuldige te vinden
it WK-echec vindt een
S ander de relativerende
Jullie hebben hier vijftien
1 inwoners en als je dan
*P eveel goeie voetballers er
gemaakt. Dat is toch
stelbaar!"
gaat met de nationale
Iploeg, een bonte verza-
voetbalzigeuners met de
ie bagage van een ont-
ngsland, wél naar het
;weet als buitenstaander
ecies wat er allemaal
espeeld tijdens de kwali-
ian het Nederlands elftal,
ien zat het EK nog in het
misschien was de sfeer
ed. Ik denk dat een verge
net ons niet opgaat,
ceren in Europa is vele
moeilijker. Mensen den-
ir te licht over. Soms kun
weg pech hebben, want
nog steeds dat Neder-
isoluut goede spelers
it uit een land, waarin
nauwelijks een rol
IQ behalve tijdens Olympi-
fl( leien en wereldkampi-
appen. Dat was de reden
een jonge vent zijn ge-
lederland kwam beproe-
Irien is inmiddels een
)er van de 'Hollandse
zelfs al is die in verval,
het voetballen pas hier
ileerd. Ik ben mentaal
int geworden, omdat het
ieuzer wordt beoefend
Amerika. Bij ons wordt
tcultuur gedomineerd
sketbal en honkbal. Gro-
talploegen heb je er niet.
stoppen jongeren op
laaide leeftijd met voet-
|aan iets anders doen. Na
school houdt het op.
1 ben ik naar Nederland
in. Ik had alle selecties
ien, staat, regio en natio-
meer was er niet. Omdat
blijven doen waar ik
ben: voetballen, moest
ieg."
John O'Brien: „Hier accepteert men geen fouten en ik kreeg serieuze kritiek van de trainers en medespe
lers. Dat heeft mij mentaal wel een stuk sterker gemaakt." Foto: GPD/Hans van Weel
Een grote stap voor een zeven
tienjarige. Het aanpassen aan de
Nederlandse voetbalcultuur
ging met horten en stoten. „Ik
kwam in een sfeer terecht, waar
in je moest presteren. Daardoor
had ik in het begin het idee dat
iedereen tegen me was. In Ame
rika was ik een van de betere
voetballers en daarom was de
druk minder. Het gaat er hier
serieuzer aan toe dan ik gewend
was. Hier accepteert men geen
fouten en ik kreeg serieuze kri
tiek van de trainers en medespe
lers. Dat heeft mij mentaal wel
een stuk sterker gemaakt."
Nee, eigenlijk is het Nederland
se voetbal beter dan het Ameri
kaanse. Zegt O'Brien: „Als ik een
interland met de Verenigde Sta
ten speel, moet omschakelen.
Zeg maar terugschakelen. Dan
helpt het als je een beetje boos
bent. Agressie compenseert on
ze tekortkomingen. In Neder
land heb ik leren doseren. Het is
zo makkelijk gezegd: je moet het
gras willen opvreten. Maar voet
bal is geen American Football,
waar het er echt fysiek aan toe
gaat, of basketbal, waar je vijf te
gen vijf speelt en je tegenstander
steeds in de buurt is. Amerika
nen zijn van nature veel extre
mer en dat uit zich ook in de
sport. Of je daar in het voetbal
altijd wat aan hebt, betwijfel ik."
Hij is niet eens opgegroeid met
voetbal. Zijn ouders hadden er
niets mee. Vader, eigenaar van
een ijsfabriek, was wel sportief
aangelegd. .Alles draaide bij ons
thuis om sport, maar niet om
voetbal. Ik heb ook van alles ge
daan. Volleybal, atletiek, honk
bal, basketbal. Maar ik was ge
woon goed in voetbal. Daardoor
kwam ik in alle selecties terecht.
Toch bleven mijn ouders mij sti
muleren. Ze oefenden geen
druk op me uit om iets anders te
gaan doen. Omdat ik verder wil
de raadde mijn trainer me aan
naar Europa te gaan. Hij had
contacten bij de KNVB en belde
zijn kennis op met de vraag of ik
niet ergens stage kon lopen. Zo
ben ik hier terecht gekomen.
Puur toeval. Als mijn trainer
kennissen had in Spanje, had ik
nu waarschijnlijk in Spanje ge
speeld. Ajax had een stageplaats
en daar kon ik terecht. Ik had
nog weinig van de club gehoord.
Ik had de UEFA-Cupfinale tegen
Torino gezien, meer niet. Ik be
sefte niet hoe groot Ajax was, tot
ik er speelde. Ik zou het eerst
een jaar proberen, intussen mijn
school afmaken en dan zou ik
wel zien. Ik kon altijd nog terug
naar de States om naar de Uni
versiteit te gaan."
Dat hoefde niet. O'Brien mocht
in Amsterdam blijven, maar
werd in 1998 naar Utrecht ge
stuurd, om een jaartje te harden
in de subtop. Eenmaal terug in
De Arena viel hij in handen van
Jan Wouters. Na twee tamelijk
frustrerende jaren heeft de
Amerikaan nu een basisplaats
bij Co Adriaanse. Incidenteel als
linkervleugelverdediger, zoals
bij Heerenveen bijvoorbeeld,
omdat Galasek terugkwam op
het middenveld. Daar waar
O'Brien zelf het liefst speelt. „Ik
ben een aanvallende midden
velder. Maar dat zijn alle Ameri
kanen." Ajax verloor in Heeren
veen met 5-1.
John O'Brien spreekt vrijwel
vlekkeloos Nederlands. Alleen
de rollende r verraadt zijn af
komst. Hij is ernstig verhol
landst. Heeft zich in een rap
tempo aangepast aan de vader
landse mores. „Ik houd van jul
lie kaas. Ben ik gek op. In het
begin dacht ik dat jullie alleen
broodjes kaas aten voor het ont
bijt. Tot ik ontdekte dat hier ook
cornflakes te koop zijn."
O'Brien, die als tiener zijn fami
lie, vrienden en het heerlijke kli
maat verliet, om in het grijze
Amsterdam een voetbalcarrière
te beginnen, heeft zijn draai wel
gevonden. „Het eerste jaar was
wel leuk. Ik zat op de internatio
nale school in Amsterdam, om
dat ik per se highschool wilde
afinaken. Ik moest nog één jaar
en dat heb ik in Amsterdam ge
daan. Zat ik tussen allemaal lot
en landgenoten. Dat was wel vol
te houden. Daarna werd het
moeilijker. Ik werd onderge
bracht bij de familie Van Veen
in Diemen-Oost, vlak bij De
Meer en had veel vrije tijd. Ik
was gewend aan het buitenleven
in Los Angeles. Strand, veel
vrienden. Hier gaat 's avonds de
deur dicht. Ik ging vaak naar de
stad, een beetje stappen, kijken
wat er allemaal te beleven viel.
Het was een interessante tijd
voor me. Al die dingen die ik
nog moest ontdekken. Dat vond
ik fascinerend. Ik heb nu meer
gevoel voor Amsterdam dan
voor Los Angeles. LA is groot,
bestaat uit allemaal verschillen
de delen, het heeft geen echt
hart, zoals Amsterdam. Het eni
ge voordeel is het weer. 's Zo
mers kun je er heerlijk surfen.
Mijn broer is daar nog vrij ver
mee gekomen. Ik houd er ook
wel van, maar om er je geld mee
te verdienen is bepaald niet
makkelijk. Surfers worden niet
rijk. Dan kim je beter gaan voet
ballen."
Op zaterdag 2 februari trouwt
onze kroonprins. Een aantal
sportbonden, zoals de voetbal
bond en de korfbalbond, heeft
besloten om op die dag geen
wedstrijden te plannen. Moet er
op die dag nu wel of niet ge
sport kunnen worden?
Bart Kerner, voorzitter van de
Oranjevereniging Leiderdorp:
„Ik vind dat iedereen op de hu
welijksdag moet doen wat-ie
zelf wil. Als er leden zijn die be
zwaar hebben tegen dit besluit
van de KNVB om niet te voet
ballen, moeten ze dit bij die
bond aankaarten. Ik denk dat
de bond een parallel heeft ge
trokken met de situatie dat
Konninginnedag op zaterdag
wordt gevierd. Ik kan me voor
stellen dat een koninklijke
bond bij zo'n eenmalige ge
beurtenis dit be
sluit neemt. On
ze vereniging or
ganiseert op 2
februari overdag
geen activiteiten.
We hebben 's
avonds een lam-
pionnenoptocht,
die we normaal
gesproken op de
verjaardag van
de koningin
houden en er is
ook nog vuur
werk. Wat dat
betreft zou de
jeugd van RCL
wel kunnen
voetballen op zaterdag."
Woordvoerder Koninklijk Ne
derlands Korbalverbond:
„We hadden al vroeg besloten
om op die dag geen wedstrij
den te plannen. Dat hebben we
zo gelaten toen bekend werd
dat de trouwdag geen officiële
feestdag zou zijn. Het heeft ook
praktische redenen. Sommige
clubs beschikken die dag niet
over een sporthal omdat de ge
meente die heeft opgeëist voor
Oranjefeesten."
Henk Piket, vice-voorzitter
van UDWS:
„Ik vind het niet erg dat er op
die dag niet gevoetbald wordt,
alleen is de vraag: wat moeten
we dan doen op die dag? Dat
moet je maar eens aan de
KNVB vragen. Ik ga op zater
dagmiddag wel eens naar Sleu
tels kijken, maar die spelen dan
natuurlijk ook niet. Maar ach,
ik denk dat de kantines wel
open zijn. Dat is toch veel be
langrijker."
Competitieleider Wim van
Eijl, district West 1, regio Am
sterdam:
„Er zijn in die periode altijd in-
haaldagen, waarom die dag
dan niet. Als we wel een pro
gramma zouden vaststellen,
krijgen we weer mensen over
ons heen die niet willen voet
ballen. Dan hebben wij het
weer gedaan. Het is nu een
maand bekend dat er op 2 fe
bruari niet wordt gevoetbald,
we hebben er geen enkele
klacht over ontvangen."
Rob de Leede, voorlichter be
taald voetbal van de KNVB:
„Er wordt op die dag gevoet
bald in de ere- en eerste divisie.
Die wedstrijden worden 's
avonds gespeeld, dus wat let je.
Ik heb nog geen geluiden ge
hoord van clubs dat ze op die
dag verhinderd zijn, of dat ze er
moeite mee hebben. Het pro-
Foto:
GPD/Copyright
RVD/Foto
Picture Report
gramma zit ook al zo vol."
Woordvoerster Koninklijke
Nederlandse Biljartbond:
„Er wordt vanavond nog over
vergaderd. De teneur is dat alle
wedstrijden gewoon doorgaan.
Op het hoogste niveau wordt
niet gespeeld. Er staan voor die
dag gewoon geen wedstrijden
gepland."
Floor van Duyn, trainer/coach
Valken'68 E5:
„Ik weet wel zeker dat de man
nen van Valken'68 E5 liever
voetballen dan naar de tv kij
ken en dat geldt denk ik voor
alle jongens van die leeftijd die
voetballen. Maar misschien is
het wel hartstikke vorstig op die
dag, maken we nu woorden
vuil aan niks. Ik Iqpi wel begrip
opbrengen voor ■Fbesluit niet
te voetballen. Het is een volks
feest. En bovendien zijn de
Oranjes het voetbal altijd goed
gezind geweest, ze zaten vaak
op de tribune; toen het nog
goed ging tenminste."
Dick Barnhoorn, voorzitter
van De Sleutels:
„Ik heb liever dat er gewoon
gevoetbald wordt op die dag. Ik
denk dat ze op mijn club alle
maal liever het veld op gaan.
En als we dat doen, willen we
in de kantine best een oranje
bitter schenken. Misschien dat
er in de kantines op kosten van
het koningshuis een rondje
wordt geschonken. Denk je niet
dat dat gebeurt? Ik eigenlijk ook
niet. Kan ik wel van de gelegen
heid gebruik maken om mijn
gelukswensen aan het aan
staande bruidspaar over te
brengen?"
Willem Spierdijk
