BINNENLAND 2 Overheid sluit liever de ogen voor fraudezaken Op campagne voor een ambtsketen tonder hulp is stoppen met roken te moeilijk I zaterdag 17 NOVEMBER 2001 door Koos van Wees den haag - Wee degene in Ne derland die een misstand aan de kaak wil stellen. Pek en veren, in plaats van eer en glorie, zijn zijn deel. We willen het niet weten. Deze week reageerde de rege ring tijdens een Kamerdebat voor het eerst op de beschuldi gingen van voormalig directeur Ad Bos van bouwbedrijf Koop Tjuchem. Van grootschalige fraude in de bouw, zoals Bos al 2,5 jaar vergeefs probeert aan te tonen, is geen sprake, sprak jus titieminister Korthals berustend. Korthals is één van de hoofdfi guren in de soap die de ver meende bouwfraude nu al is. 'Zijn' openbaar ministerie (OM) werd indertijd als eerste bena derd door de met ordners gewa pende Bos. Die ordners bevat ten een schaduwboekhouding van Koop Tjuchem, die Bos' be schuldigingen staafden. Het OM bleek niet erg onder de indruk, zo moeten we afleiden uit de gebeurtenissen die volg den. Er ontstond een maanden lang gemiezemuis over de prijs die Bos voor zijn informatie wil de hebben. Ondertussen werd op grond van enkele kopieën al besloten dat het OM 'er niets mee kon' zonder de medewer king en uitleg van Bos. Hoofd stuk uit, boek gesloten, was ver volgens de stemming op Justitie. Bos baalde, en benaderde de Kamerleden Van Gijzel (PvdA) en Leers (CDA), die op hun beurt alles weer doorspeelden aan Korthals, die alles weer on gelezen doorgaf aan het OM. En daarmee was de zaak weer terug bij af. Pas toen Bos via het tv- programma Zembla de publici teit zocht, ontstond er enig ge voel van urgentie bij Korthals en zijn ondergeschikten. Zelfs zoveel, dat Justitie onmid dellijk een schikking trof met enkele bouwbedrijven die voor tientallen miljoenen hadden ge fraudeerd bij de bouw van de Schipholtunnel. Een schikking die tot woede van de Kamer voorkomt dat deze grote bouwbedrijven ook daad werkelijk voor de rechter dienen te verschijnen. Een verkeerd sig naal, vond de Kamer deze week, zeker na de opschudding over Bos' verklaringen. Het beeld dat naar voren komt uit de bouwfraude is er een dat met name Van Gijzel ook moet herkennen uit zijn periode als aanjager van de Bijlmerramp- enquête. Het is dat van een overheid die alle regeltjes tot op de letter nauwkeurig naleeft, maar het algemeen belang daar bij volledig uit het oog verliest. Korthals maakte deze week een heel nummer over de principië le kant van de zaak: een tipgever moet eigenlijk zijn informatie 'om niet', dus gratis en voor niets, afstaan. Dat het OM nog niet met honderd man aan de gang was, lag alleen maar aan Bos, die te veel geld vroeg, aldus Korthals. Niet duidelijk was, al dus de minister, of die informa tie dat geld ook waard was. Dat kon alleen met de medewerking van Bos worden vastgesteld. Een dilemma, noemde Korthals dat. Maar Korthals moest tijdens het Kamerdebat toegeven dat Bos wilde meewerken op basis van 'no cure, no pay"als hij te wei nig bewijs zou'leveren, hoefde hij ook niet te worden betaald. Let wel: als alle beschuldigingen waar zouden zijn, zou dat neer komen op een schadepost van tegen een miljard gulden per jaar. Als maar een fractie waar zou zijn, dan nog zou het tip geld van drie ton dat Bos vroeg een schijntje zijn. Alleen bij de Schipholtunnel-fraude ging het al om tachtig miljoen gulden. Bos zocht zijn heil niet alleen bij Justitie. Ook de NMa, de Neder landse Mededingingsautoriteit, die moet toezien op ongeoor loofde prijsafspraken, werd be naderd. Tevergeefs natuurlijk. Het merendeel van zijn tips heeft betrekking op de situatie voor 1998, toen voor die prijsaf spraken nog heel andere regels golden. Geen taak dus voor de NMa, die niet op het idee kwam dat de misstanden wel eens tot op de dag van vandaag konden voortduren. Bos werd vrolijk uit gelachen. Deze week werd de complete j schaduwboekhouding met veel o t poeha alsnog officieel overhan digd aan Justitie. Korthals be loofde de zaak 'met de hoogst mogelijke prioriteit' te zullen la: ten onderzoeken. Triest is na tuurlijk dat na alle publiciteit die prioriteit niet kan voorkomen dat de betrokken bedrijven zich zo snel mogelijk van bewijsma teriaal zullen ontdoen. De Tweede Kamer besloot een aparte Kamercommissie op te richten die zelf maar onderzoek gaat doen naar de aanbeste- dingsregels in de bouw. Het is aan te bevelen in dat onderzoek ook de reactie van de overheid (Justitie) op signalen over bouw fraude mee te nemen. De reactie op Bos' beschuldigin- -• gen en op de fraude bij de Schipholtunnel geeft daar alle aanleiding toe. van de Schipholtunnel is behoorlijk gesjoemeld. De betrokken bouwbedrijven kwamen via van strafrechtelijke vervolging af. Archieffoto: United Photos de Boer/Ron Pichel IAM/<jPD - Tot voor kort n Nederland het benoe- ineen burgemeester in te geheim. Met de n het burgemeestersre- is dat voorbij. Kandida ten de zeepkist op, cam- iren. Voor het eerst in inten Vlaardingen en idhuizen van Vlaardin- lest breekt een groepje zich momenteel het /er de vraag: hoe krijg je imbus de beste burge- voorjestad? jËeuwe Gemeentewet, die Bemeestersreferendum ■jmgustus mogelijk Bstaan maar een paar zin- r ïrwat de bedoeling is. Ei- E liet meer dan dat de ge- 11 raad mag beslissen of er ju lplegend referendum ididaten komt, dat er loet zijn uit twee ge rij kandidaten en dat de kost minimaal dertig pro cent moet zijn. Duidelijk is dus dat het wiel moet rollen, maar hoe? Een grote campagne, met vlaggen, posters en ballonnen? Reclame op radio en tv? Of een publiek debat in de avond, na het handen schudden in de winkelcentra overdag? Het is aan het selecte groepje in Best en Vlaardingen om dat uit te zoeken. Voorheen was het zoeken naar een nieuwe burgemeester van begin tot eind een vertrouwelij ke procedure. De vertrouwens commissie voerde gesprekken met sollicitanten. Daarna ging een voordracht via de commis saris van de koningin naar de minister van binnenlandse za ken. Zolang er nergens werd ge lekt, bleef onbekend wie een gooi hadden gedaan naar het burgemeestersambt in een stad. Dat moest anders, vond vooral regeringspartij D66. De burge meester zou direct moeten wor den gekozen, na een'verkie zingsstrijd tussen kandidaten die niet zijn geselecteerd door de vertrouwenscommissie. Om dat regeringspartner WD vast wilde houden aan de oude, be sloten procedure was een com promis nodig: het burgemees tersreferendum. Maar Nederland blijft achterlo pen bij de rest van Europa. Vrij wel overal wordt de lijsttrekker van de grootste partij de burge meester van de stad. Hij is voor zitter van het dagelijks bestuur van de stad en heeft een duide lijke politieke kleur. Van een so ciaal-democratische burge meester kunnen de burgers an dere standpunten verwachten dan van een liberaal. In de gemeenten Vlaardingen en Best wordt de burgemeester be noemd door de minister, nadat de bevolking duidelijk heeft ge maakt welke van twee kandida ten de voorkeur heeft. De man of vrouw die uiteindelijk de ambtsketting omkrijgt, moet echter boven de politieke stro mingen in het stadsbestuur gaan staan: „De burgemeesterskandidaat moet in zijn campagne een per formance geven", zegt loco-bur gemeester Gondrie van Best, te vens voorzitter van de vertrou wenscommissie. „Hij kan geen politieke keuzes maken, maar de burgers kunnen dan wel een oordeel geven over zijn stress bestendigheid. Kijken of hij goe de contacten heeft. En is het ie mand die bij evenementen aan wezig wil zijn, bijvoorbeeld." De Vlaardingse gemeentesecre taris Brinkman: „De campagne kan duidelijk maken wat voor persoon iemand is. Komt hij graag de straat op? Is hij joviaal, of juist een oude regent?" Vlaardingen en Best willen de kandidaten in principe wel de vrijheid geven om zichzelf te promoten. In beide gemeenten bestaat echter ook de behoefte om daar toch onderling afspra ken over te maken. Het ministe rie van binnenlandse zaken vindt het een verantwoordelijk heid van de kandidaten zelf hoe ze zich profileren. Om die reden staat er niets over in de Wét. De vraag is of een kandicfaat die een paar dagen voor het refe rendum merkt dat hij op verlie zen staat, niet alsnog gekke sprongen gaat maken. Bijvoor beeld in een interview subtiel la ten vallen dat zijn tegenkandi daat een paar jaar terug de be lasting heeft ontdoken. Of pos ters met foto's van hem en zijn gezin verspreiden, om te bewij zen wat een warm mens hij wel is. In Vlaardingen gooien ze het erop dat de status van het bur gemeestersambt voorkomt dat de kandidaten met modder gaan gooien als ze op verliezen staan. Over drie maanden zullen de ogen van veel gemeenten op Best en Vlaardingen gericht zijn. Het referendum in Vlaardingen wordt op 6 maart gehouden, te gelijk met de gemeenteraadsver kiezingen. Best houdt het burge meestersreferendum waar schijnlijk <Üp 20 februari. Slagen zij erin om het referendumwiel uit te vinden, dan is voor ande ren de stap minder groot onj B ook een referendum te organi seren, met de ervaring van t 1 Vlaardingen en Best als lesrrfatfe- riaal. In/gpd - Jaarlijks probeert ongeveer loen van de 4,2 miljoen rokers in jid te stoppen. Slechts een hele klei- (13 procent) lukt het om zonder (rokertje voorgoed uit te drukken, is de nieuwe anti-rookcampagne rwinning bereik je niet alleen' van ;aan. lie zich laten helpen bij het stop- hogen de kans om van hun tabaks- |jng af te komen aanzienlijk, stelt di- Trudy Prins van de organiserende Defacto Rookvrij (voorheen de igVolksgezondheid Roken). Volgens m )beren rokers op alle manieren te i, zonder dat ze echt van probate ddelen op de hoogte zijn. l(j£r hulp is de kans op succes acht e( .Wie een nicotinevervanger ge- ou 'erdubbelt zijn kans op succes. Bij lie meerdere hulpmiddelen combi- igt dat al gauw op 25 procent of "'Is nze nieuwe Postbus 51-campagne aa' it onder de aandacht brengen", al- is. scl tour onderscheidt vier soorten fjl Idelen: de nicotinevervangers im, pleisters, neusspray),'de per- be e begeleiding (van een training tot .yi fonische coach), een pillenkuur (via 541 ïrts) en een groep met hypnose, ac- tuur of therapie. m pagne 'Een overwinning bereik je 'en' gaat drie jaar lopen. Onder de am hield de stichting vorig jaar een 'ppen-met-rokenactie. Gestimu- c. or televisieuitzendingen begonnen te* rokers onder het motto 'Dat kan ik h-l ider paffertje aan het nieuwe mil- jnd l Gaandeweg het jaar moesten 0' deelnemers teleurgesteld het i 'niet' aan de slogan toevoegen, toch tevreden met de 100.000 'hel- n ontwikkelen volgens Prins inmid- deugdelijk rookbeleid. Werkne- n igen wettelijk het recht op een e werkplek. Medio volgend jaar mag 'Werkvloer niet meer worden ge- 03 Rookvrij raadt af om rokende werk- naar buiten te sturen. De anti-rook- ïseert ondernemingen juist een 5 tner in te richten. Een algeheel ver- ferm, maar sorteert volgens Prins beoogde effect. „Doorgaans rookt V e van het aantal werknemers. Door erbannen, worden ze hoogst onge il loken is een verslaving. Een alge- Nl jod geeft onvrede, geruzie en zorgt 59 ir productievermindering en ziekte- Een goed rookbeleid zorgt voor fit- II ode en tevreden werknemers met e productiviteit. Een rookkamer NIor rust. Rokers gaan in ieder geval 4 0 roken als ze niet meer ongelimi- n sigaret kunnen opsteken. Ze moe- y ars eerst enkele meters lopen." fll 2- •formatie- wwwstopefiectief ril Stoppen met roken is al moeilijk genoeg, maar zonder hulp is het nog zwaarder. Foto: Mark Lamers breda/gpd - Een Nederlands be drijf wil de veiligheid in het lucht verkeer vergroten door op vlieg velden digitale röntgenappara tuur te plaatsen. In tien seconden laat de scanner tot op het bot zien wat een passagier aan boord wenst mee te nemen. Dat is een betere controle dan met de huidi ge metaaldetector, vindt de fabri kant uit Breda. Schiphol is nog niet zo ver. De Amerikanen wel. Tot 11 september verkocht di recteur Marinus Jungbeker van MMC International uit Breda de lichaamscanner vooral om drugssmokkelaars mee te pak ken. Bolletjesslikkers vallen snel door de mand. .Alles wat niet eigen is aan het menselijk li chaam pikt het apparaat er uit. Er komt een vrij nette foto op het beeldscherm. De scanner is zo afgesteld dat edele délen niet zichtbaar zijn." Uitkleden is niet nodig. Jungbeker vond zijn klanten aanvankelijk vooral in het Mid den-Oosten en Afrika. Daar wa ren ze er al snel uit dat de eer biediging van de privacy onder geschikt is aan het belang om de drugshandel aan te pakken. Waar Jungbeker de apparaten neerzette, zag hij in de meeste gevallen snel resultaat. „In Jed- da stond het ding er net toen ze een Pakistaan in de kraag gre pen. Vol met drugsbolletjes. De luchthavenpolitie was erg blij." Arabische landen schaffen de scanner ook aan om bij over heidsgebouwen controles uit te voeren. In Afrika staan ze bij de uitgang van goud- en diamant mijnen. Wie daar een centje denkt bij te beunen door gedol ven kostbaarheden in te slikken en zo mee naar huis te nemen, valt snel door de mand. „De scanner weet diamanten vanaf 1 karaat terug te vinden. Het ap paraat 500.000 gulden) is daar zo terugverdiend." Op Schiphol was het bij een proef volgens Jungbeker ook meteen raak. Toch mocht hij de scanner weer meenemen. Er was geen belangstelling voor. Het had te maken met de priva- cyvoorschriften. Het zou niet mogelijk zijn om zomaar een röntgenopname van iemand te maken. Justitie moet daar toe stemming voor geven. De Koninklijke Marechaussee op Schiphol wil er niets over kwijt. Zelfs niet of er een test ge weest is. De bestaande metho den zijn volgens een woord voerder succesvol genoeg. „We hebben vorig jaar achthonderd drugssmokkelaars aangehou den, onder wie tweehonderd bolletjesslikkers", zegt hij. Daar hebben ze de handen vol aan. Juist daar zou het probleem kunnen zitten. Een geweldige toename van het aantal aanhou dingen dreigt de werkdruk te veel op te voeren. Na 11 september is de situatie veranderd. Jungbeker: „We gin gen er tot dan toe vooral vanuit dat de bodyscanner geschikt was om op vliegvelden bij de uitgang neer te zetten. Nu weten we dat het ook nuttig kan zijn ze bij de ingang te plaatsen." De conventionele detectoren die nu op de luchthavens staan, reageren alleen op metalen voorwerpen. „Daarmee be schouwt de beveiliging op de vliegvelden terroristen als ama teurs. Naïef. Die komen heus niet meer met stalen messen aan boord. Van kunststof teflon kun je een scherp en levensge vaarlijk wapen maken, erger dan een stalen mes. De metaaldetec tor pikt dat er niet tussenuit, de digitale röntgenscanner wel." Wat de installatie uit Breda ver der bijzonder maakt, is dat de digitale techniek sneller en goedkoper werkt dan traditione le röntgenapparatuur. Bij de ou de kasten die in ziekenhuizen staan, is het nodig om de foto's eerst te ontwikkelingen. Dat is veel te onhandig en tijdrovend voor de controle van passagiers, vandaar dat die optie geen alter natief is. MMC heeft, met zijn medische achtergrond, de machine vooral ontwikkeld om in ziekenhuizen slagvaardiger te kunnen werken. Al snel kwam Jungbeker er ach ter dat ook andere sectoren zo als de luchtvaart mogelijkheden bieden. Maar het Nederlandse bedrijf is niet de enige die met digitale en röntgentechnieken de veiligheid op grote hoogte wil verbeteren. De Amerikaanse regering en luchtvaartdienst FAA krijgen op verzoek van allerlei kanten aan biedingen om hypermoderne apparatuur op vliegvelden te in stalleren. De Conpass uit Breda is tot nu toe echter de enige die passagiers binnen enkele tellen tot op het skelet kan ontleden. Vanwege die precisie hebben enkele honderden Amerikaanse vliegvelden inmiddels belang stelling getoond. Ook de FAA onderkent de voordelen, maar plaatste er aanvankelijk wel eni ge vraagtekens bij wat betreft de privacy en gezondheidsrisico's. Wat betekent zo'n scan voor een zwangere vrouw? En wat als een zwangere vrouw weigert mee te werken? Volgens Jungbeker is aan dat soort situaties altijd een mouw te passen. „Je kunt mensen vra- gen vrijwillig de opname te laten maken. Als ze weigeren kom je er snel genoeg achter of ze daar- j voor een goede reden hebben." Hij zegt dat de federale dienst zeventig apparaten wil aan schaffen. De eerste vliegvelden - j Orlando, JFK in New York en Ronald Reagan Airport in Was- j hington DC - krijgen eind deze maand scanners geleverd. Er is goedkeuring verleend door j de bevoegde overheidsinstantie die dergelijke apparaten keurt. Er zijn doktersverklaringen die garanderen dat de lage straling geen kwaad kan. Iemand die naast de magnetron wacht op j een zakje popcorn loopt even- veel gevaar als een persoon die j zich door de scanner laat door lichten. Jungbeker verwacht tot eind volgend jaar bezig te zijn met de plaatsing van 450 opstel lingen in de Verenigde Staten. Per vliegveld zijn verschillende nodig om lange rijen wachten den te voorkomen. Binnen Europa begint de be langstelling aan te wakkeren. „Frankrijk deed eerst heel moei lijk over.de privacy, maar daar roeren de mensen zich nu ook. Uit Italië, Engeland en Spanje komen verzoeken binnen om meer informatie." Alleen van de kant van Schiphol i blijft het erg stil. „Ze vertrouwen daar blijkbaar nog op de regulie- 1 j re detectiepoortjes. Als ik daar doorheen ben, blijf ik vaak kij ken hoe de contrdfes gaan. Mensen bij wie deoel rinkelt, moeten aan de kant staan. Daar j halen ze met de hand een me- taaidetector langs. Maar ze zoe ken daarmee nooit beneden de i enkels en ze komen niet te dicht - j in de buurt van het kruis, want je weet maar nooit. Daardoor is zo'n controle nooit volledig." i „Ik kan dat niet begrijpen. Het gaat er toch om dat ze de vlieg- tuigen weer vol krijgen? Dat kan toch alleen maar als ze zoveel mogelijk aan de veiligheid doen? Onder het mom van klantvrien delijkheid staan we van alles toe aan boord terwijl je daarmee al leen maar de risico's verhoogt." Veiligheidsmensen in de toestel len, zoals de KLM wenst, kan helpen. „Maar er is meer te doen. Al zeg ik niet dat je met zo'n scanner erbij er bent. Het gaat om een combinatie van maatregelen. Om de zaak in beweging te krijgen, heeft Jung beker Schiphol zelf maar wat folders toegestuurd. Hoewel steeds meer Amerikaanse en Europese vliegvelden warmlopen voor de digitale röntgenscanners, is Schiphol nog terughoudend; daar gaat de bagagecontrole nog op de oude manier. Foto: WFA/Dijkstra roosi9c nar f 3 -se Sb fëtn rismbi ffear teari sö I Fabrikant scanapparatuur: privacy heeft ingeboet voor veiligheid

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2001 | | pagina 5