Van As: te vroeg
eboren voor Ajax
Ik kon het
niet aanzien,
de benefiet
van die
zwalkende
drugskoerier
zaterdag 17 NOVEMBER 2001
SPORT
C r waggelde zaterdagavond
Lj een opgeblazen mannetje
over mijn televisiescherm. Hij
had een korte broek en voetbal
schoenen aan en wekte de in
druk elk moment te kunnen
ontploffen. Zodra hij het op een
draven zette, brak het zweet
hem aan alle kanten uit en kon
je hem amechtig tiaar adem
zien happen. Het mannetje deed
mee aan een voetbalwedstrijd.
Het zag er bespottellijk uit, on
gezond, gevaarlijk zelfs. En het
ergste van alles was dat dit
mannetje Diego Armando Ma-
radona was. Pakweg tien jaar
lang was hij de allerbeste voet
baller op aarde geweest. Maar
nu was hij niet eens meer een
schim van het genie dat Argenti
nië in 1986, in Mexico, in zijn
eentje wereldkampioen had ge
maakt. Een presta tie waar geen
andere speler, zelfs Pelé niet,
ooit toe in staat is geweest.
Elke keer als Maradona zater
dagavond de bal werd toege
speeld, namen de tegenstanders
die zich in zijn buurt ophielden
de benen. Om het feestvarken
maar niet voor de voeten te lo
pen. Maradona vierde zijn af
scheid als voetballer, maar voor
mij was hij al vele jaren daar
voor met voetballen gestopt. Op
het WK van 1990 liep het won
derkind Pelusa (Pluisjeal op
zijn laatste benen. Maar zelfs
half geblesseerd was hij toen
nog goed genoeg om het Argen
tijnse elftal naar de finale te sle
pen. Daarna was het gebeurd
met de ongeëvenaarde pingel-
doos. Op het WK van 1994 schit
terde zijn ster nog heel even,
maar die laatste stuiptrekking
bleek niet naturel te zijn. Diego
was high.
Ik kon het niet aanzien, zater
dagavond, de benefiet van die
zwalkende drugskoerier die van
alle kanten op gênante wijze de
helpende hand werd gereikt. Ik
heb de tv uitgegooid. Omdat ik
niet wil dat als ik straks ergens
de naam Maradona zie of hoor
er iets vreselijks op mijn netvlies
verschijnt. Ik wil de herinnering
levend houden aan El pibe d'oro
(het gouden joch), die op zijn
best was in zijn Napolitaanse
jaren. Toen uitzinnige fans op
de muren van een begraafplaats
een boodschap voor de overlede
nen kalkten: 'Jullie weten niet
wat je mist.
Het leek mij nogal wiedes dat
iedere voetballiefhebber en be
wonderaar van de oude Mara
dona zich zaterdagavond wal
gend van de buis had afgewend.
Maar ik zat er naast. En hoe.
Van alle kanten vernam ik van.
de week dat men had genoten.
Met een paar bekenden die ge
woonlijk verstandige taal over
voetbal uitslaan ben ik een he
vig twistgesprek aangegaan.
Toen ze mij vertelden dat er za
terdagavond tranen van ontroe
ring in hun ogen waren opge
weld, was ik even met stomheid
geslagen. Daartui heb ik ze ge
zegd dat ook ik het bij het af
scheid van Maradona niet
droog heb gehouden. Maar dat
bij mij het water in mijn hdn-
den stond. Van schaamte.
Daar snapten ze niets van. Ik
moest de zaken wel een beetje
gescheiden houden. Op de mens
Maradona is misschien van al
les aan te merken, maar de
voetballer Maradona heeft niets
dan vreugde in deze barre we
reld gebracht. Helemaal mee
eens. Maar de voetballer Mara
dona bestaat al lang niet meer.
Die is al een eeuwigheid dood.
Dus toen ik zaterdagavond dat
opgedirkte feestvarken de ogen
ten hemel zag slaan en schud
dend van emotie een gebed zag
prevelen, dacht ik: 'Klootzak, je
hebt buiten het voetbal je hele
leven alleen maar gedaan wat
God je verboden heeft. Je hebt je
vrouw, je kinderen en je lieve
moeder belazerd, met een buks
op journalisten geschoten, ge
heuld met de mafia, de meest
vunzige orgies aangericht en
weet ik wat voor fraais allemaal
nog meer uitgevreten. En dan
moet ik zeker tranen in mijn
ogen krijgen als jij voor het oog
van de wereld theatraal om ge
nade vraagt. Ja doei.
Zo nu en dan praat ik even bij
metAad de Mos, 's lands enige
voetbaltrainer die hardop durft
te zeggen dat het maar eens af
gelopen moet zijn met Louis van
Gaal. Gisterochtend was het
weer zo ver. De Mos aan de lijn.
Hij klonk zjo goedgemutst dat ik
me kon voorstellen er een
vette lach op zijn gezicht stond.
Het gaat De Mos dan ook voor
de wind. Zijn KVMechelen is nu
al bijna terug in de hoogste
klasse (dertien gespeeld, nul ver
loren, drie tegengoals en tien
punten voor op de nummer
twee) en dankzij Jan Reker is
Aad in eigen land populairder
dan ooit. Ik vroeg hem of hij
zijn royement van de trainers
vakbond al binnen had. Niet
dus. Sterker nog De Mos heeft
van schoolmeestertje Reker nog
helemaal niets vernomen. Geen
brief, geen telefoontje, geen
mailtje, niets. De Mos: 'Ik heb
alleen op teletekst gelezen dat ze
mij er uit willen schoppen.
Maar dat telt niet hè, teletekst.
En toen hoorde ik een lach die
door heel Mechelen moet heb
ben geklonken.
Jaap Visser
Reageren? sportredac-
tie.ld@damiate.hdc.nl
an Leefmans
is van de familie Van As in de Merenwijk sie-
opvallende sportfoto's de wand. Een van zoon
a het behalen van zijn Europese titel judo en
foto van Jeffrey uit zijn Ajax-periode. Daarop
net onder anderen Edgar Davids, Tarik Oulida
Silooy. De broers zijn inmiddels beiden inac-
ins is al een tijdje gestopt en de 29-jarige Jef-
ideert na een operatie aan beide achillespe-
erdediger, die na Ajax en vier seizoenen MW
6 voor NAC uitkomt, heeft derhalve voldoende
in de hand van tien stellingen zijn mening te
irhet verloop van zijn carrière, de staat van
landse voetbal, Roodenburg, Ajax en NAC. De
iee clubs spelen dit weekeinde tegen elkaar.
rvan As had meer talent voor judo dan voor
terkvoor mijn leeftijd en daarom won ik als
raak met judo. Mijn broer Laurens is zeven
ir dan ik en hij leerde mij dingen die mijn
nootjes nog niet deden. Laurens was de sty-
krachtmens. Uiteindelijk heb ik voor voet-
®n, maar ook als voetballer heb ik veel, zo
op kracht gedaan. Ik begon ooit als Iinks-
laar als ik op die positie was blijven staan,
oit het betaalde voetbal bereikt. Toen ik wat
s, verhuisde ik naar de achterhoede en als
per maakte ik carrière. Het huidige judo is
op kracht gebaseerd dan vroeger. Dat zou
wat voor mij zijn geweest. Voor beide spor-
;min of meer evenveel talent. Of even wei-
imaar hoe je het bekijkt."
eeft te weinig geduld met zijn talenten.
ntlidatBobson en Hersi bij NAC spelen, maakt
gnog niet waar. Bobson kon niet met Adri-
weg en de verhuurde Hersi wordt echt wel
terdam teruggehaald. Ajax-talenten van nu
uist het geluk dat Ajax Ajax niet meer is.
1 ing je als tegenstander in De Meer op be-
i de gedachte: er valt vandaag weinig te ha-
ije naar de Arena om te winnen. Toen ik in
Ie elftal van Ajax voetbalde, had ik een lich-
rs voor me die later de Europa Cup 1 zou
)an heeft de trainer geen enkele behoefte
ikere Van As uit het tweede elftal over te he-
rde hoofdgroep. Het is mijn grote frustratie
een paar keer heb warm gelopen bij Ajax 1,
it ben ingevallen. Dat is een smetje op mijn
Ik zou nu graag weer twintig jaar zijn, dan
1 veel grotere kans maken om bij Ajax het
alen."
ar kwam tekort voor Ajax.
ram ik inderdaad tekort, zeker ten opzichte
ngens die er in mijn tijd speelden. Ik ben
enoeg voor de top. Van Gaal heeft me ooit
1 tmijn gebrek aan snelheid de enige reden
m ik bij Ajax niet ben doorgebroken. Zelfs
nadat ik al aan MW was verkocht, liet Ajax weten dat
ik terug mocht komen. Maar ik wist dat ik dan onge
veer de achttiende man in de selectie zou zijn. Daar
had ik geen zin in."
4. Voetballen in de eerste divisie is verloren tijd ge
weest.
„Ik heb twee seizoenen noodgedwongen in de eerste
divisie doorgebracht. Toen ik in 1995 met MW degra
deerde, wilde ik uit Maastricht weg, maar dat ging
toen nog niet zo makkelijk als nu. Ook met NAC ben
ik afgedaald, maar zo'n seizoen als daarop volgde,
daar wil ik er wel meer van. Ernie Stewart bleef, Archil
Arveladze bleef en nog wat ervaren krachten bleven.
We waren de grote favoriet en het kampioenschap
werd een groot feest in Breda. Dat is toch het hoogte
punt uit mijn loopbaan. Ik zie een kampioenschap
van de eerste divisie niet als een schamel prijsje. Er
zijn voldoende spelers die pakweg vijftien jaar in het
betaalde voetbal rondlopen en nooit wat hebben ge
wonnen. Ik ben er trots op."
5. Als een verbintenis afloopt, moet je niet gebles
seerd zijn.
„Normaal gesproken is dat inderdaad geen voordeel.
Maar het zou vervelender zijn als ik komend voorjaar
aan de kant zou staan. Ik maak me geen zorgen. Ze
gaan bij NAC echt geen ontslag aanvragen voor ie
mand die vierenhalf jaar in het eerste elftal heeft ge
staan en zes jaar bij de club zit. Er wordt binnenkort
over contractverlenging gesproken. Ik heb het nog
steeds naar mijn zin bij NAC en mijn gezin is al hele
maal aan Breda gewend. Normaal gesproken blijf ik.
Natuurlijk, als er een club als Liverpool komt, wordt
het wat anders, maar dat zit er niet in. Ik kom nog wel
eens op het trainingscomplex De Toekomst van Ajax.
Dan merk ik dat Ajax geen club meer vormt zoals
NAC dal nog wel is. NAC is Roodenburg in het groot
en Feyenoord in het klein."
6. Van As is in zijn hart altijd Ajacied gebleven.
Aan Ajax bewaar ik goede herinneringen, vooral aan
de groep waarmee ik speelde. Als je op jonge leeftijd
al net zo vaak traint als de profs, dan ontstaat vanzelf
een hechte band. Toch voel ik me meer Roodenbur-
ger dan Ajacied. Daar voetbalde ik met mijn vriend
jes. Ik heb begrepen dat er bij die club de laatste jaren
veel is veranderd. Ik moet eerlijk bekennen dat ik er al
een tijdje niet meer ben geweest. Maar het Rooden
burg uit mijn jeugd zal altijd op mijn netvlies blijven
staan. Een ingebakken hekel aan ÜVS heb ik er bij
voorbeeld aan overgehouden."
7. Luinge is Nederlands beste scheidsrechter.
„Ik weet wel waarom uitgerekend Luinge voor deze
stelling is gekozen. Ik krijg relatief veel kaarten van
hem. Ik vind Luinge niet slecht, maar Jol is de beste.
Als je tegen Luinge wat zegt, reageert hij daar heel
overdreven op. Jol zegt gewoon 'paardenlul' terug of
zoiets. Uilenberg stak er vroeger met kop en schou
ders bovenuit. Het is jammer dat hij niet meer fluit.
Over het niveau van de arbitrage in Nederland mag ik
niet klagen. Het wordt steeds moeilijker. Kijk eens wat
er tegenwoordig allemaal voor het doel gebeurt bij
Jeffrey van As: „NAC is Roodenburg in het groot en Feyenoord in het klein." Foto: Kees van Hoogdalem
een comer. Hou daar maar eens toezicht op. Als ver
dediger heb je het moeilijk om kaarten te ontlopen
omdat scheidsrechters - met het oog op hun eigen
beoordeling - soms erg makkelijk naar hun borstzak
grijpen. Ik ben ooit betrokken geweest bij een kop
stoot-incident met Michel Kreek. Hij kreeg vier wed
strijden schorsing, ik twee. Kopstoten, spuwen en ie
mand 'doormidden' schoppen, mogen wat mij be
treft zwaar worden bestraft. Dat moet anders worden
beoordeeld danj^annfeet je een tackle te laat inzet.
Toch lijkt het Efïgëlsè puntensysteem mij het beste.
Ondanks dat je een rode kaart hebt gekregen, kun je
de volgende wedstrijd toch meespelen. Maar zit je
eenmaal aan een bepaalde puntengrens, dan volgt er
direct een forse straf en begin je daarna weer op nul.
Dan weet je precies waar je aan toe bent."
8. Blessures hebben de loopbaan van Van As ver
woest.
„Ik hoop het niet. Momenteel zit ik met mijn eerste
echte grote blessure. Ik heb wel wat kleine kwetsuren
opgelopen, maar typische voetbalblessures aan knie-
en of enkels heb ik niet gehad. De afgelopen vier jaar
sukkelde ik met pijnlijke achillespezen en ik ben daar
te lang mee doorgelopen. Ik heb een hoge pijngrens,
dat is een familietrekje: pas stoppen als het écht niet
meer gaat. Daar heb ik nu de rekening voor gepresen
teerd gekregen. De doktoren hebben me verzekerd
dat ik nog zeker vijf a zes jaar door kan gaan. Als
straks blijkt dat ik weer de oude bem gaat deze stel
ling dus niet op."
9. Glenn Helder is de beste Leidse voetballer aller
tijden.
„Nou nee. Ik heb Helder korte tijd bij NAC meege
maakt, maar hij tobde met een blessure waardoor hij
nooit op zijn oude niveau is gekomen. Wim Rijsber-
gen staat uiteraard nummer 1. Twee WK-finales en
een paar Europa Cups, daar kan niemand tegenop.
Alfons Groenendijk staat op mijn lijstje tweede omdat
hij toch een mooie carrière achter de rug heeft. Daar
na komt Glenn Helder pas. Hij was wel de talentvol
ste van die drie. Helder had de meeste potentie, maar
we kunnen er gezien zijn leeftijd vanuit gaan dat hij
nooit meer voetbalt en het dus ook niet heeft waarge
maakt. Hoe hoog ik zelf in het rijtje sta, dat laat ik
graag ter beoordeling aan anderen over."
10. Leiden moet streven naar betaald voetbal.
„Het zou leuk zijn en goed voor de stad, maar het
gaat niet lukken. Het is misschien een uitgekauwd
onderwerp, maar ik lees er altijd graag over als het
weer aan de orde komt. Leiden heeft genoeg goede
voetballers afgeleverd, maar een profclub zie ik niet
van de grond komen. Kijk eens hoeveel problemen
AGOW al heeft terwijl daar toch een enorm gedreven
man als Peter Bosz achter de schermen werkt. Veel
Leidenaars gaan naar Ajax of Feyenoord en een kleine
groep naar ADO Den Haag en dat zal wel zo blijven."
RANDJE BUITENSPEL
katwijk - Johan (47) en Alex (21) Verloop zijn rasvoetballers. Johan, zelfstandig onder
nemer, speelde in zijn jeugd voor Quick Boys en vertrok op zijn 20ste naar Valken '68.
Na vijfjaar in het eerste te hebben gespeeld, verkaste hij naar Ter Leede, waar hij nog
eens tien jaar voor het standaardelftal uitkwam en waar hij nu bestuurslid PR-zaken is.
Zoon Alex is de oudste van drie kinderen. Hij kwam eveneens uit voor Quick Boys,
speelde later voor Rijnsburgse Boys en verdedigt dit seizoen de kleuren van KRV. Alex
studeert aan de HES in Amsterdam en werkt drie dagen per week voor accountants
kantoor Deloitte Touche. Vader en zoon Verloop wonen op een steenworp afstand
van sportpark De Krom, thuishaven van w Katwijk.
en moeten het van andere zaken heb
ben. Ik heb dit jaar twee gele kaarten ge
kregen. Dat waren nuttige overtredin
gen.
Johan: Ik heb in mijn hele carrière maar
vier keer geel gehad. Ik was niet gemeen,
maar hield niet van dat softe gedoe.
Ik speelde ook liever tegen een grote
spits dan tegen een klein wendbaar
mannetje.
Alex: Al voordat ik mocht voetballen,
deed ik al mee met de F-jes.
Johan: Jullie hadden een fantastische
lichting, met Dirk Kuijt, Hendrik van
Beelen en Jan Schaap. Tegenwoordig zie
ik hem niet vaak meer spelen.
Alex: Toen ik bij Quick Boys wegging
heb ik mijn vader om advies gevraagd.
Hij kent bijna iedereen in het wereldje.
Maar ik neem zelf de beslissing:
Johan: Achteraf gezien heeft hij verkeer
de keuzes gemaakt.
Alex: Dat weet ik wel zeker. Ik ging weg
vanwege Cees Tempelaar. Even later
werd hij ontslagen en was Arie van
Duyn, mijn jeugdtrainer, eindverant
woordelijk. Bij Rijnsburgse Boys had
Henk Wisman me beloofd dat ik erbij
zou zitten totdat hij ineens naar Volen-
dam vertrok. Toen Cock Jol mij eindelijk
had leren kennen, werd hij ontslagen.
Johan: Hij heeft de kans gehad om naar
Ter Leede te komen. Dat had hij moeten
doen.
Alex: Ik woon nog thuis, maar heb niet
zo veel last van mijn ouders.
Johan: We zien elkaar bijna nooit, te
weinig in ieder geval.
Ulebei snel. En mijn vader
il veel op mij. Dat is
eng.
dingen, die ik vroeger ook
En je bent eigenwijs. Je
beter en dat had ik
kwam kijken, was hij altijd
de lijn.
achteraf pas iets.
of had je niet zo moeten
ïel kritisch.
ik wel tegen. Als het ten-
is. Maar ik speel meestal
er is weinig kritiek,
een betere voetballer dan
harder,
mensen kunnen iets niet
