'Vrouwen kunnen krengen
zijn, maar ook heel solidair'
OOG in OOG
De vragen
De regels
3— -V
Carta Schneiders, gebo
ren in Dordrecht, woont
in Hillegom. Ze geeft al
meer dan 25 jaar advie
zen aan bedrijven en par
ticulieren met behulp
van astrologie, grafolo
gie, numerologie en ta
rot. Analyseerde beken
de Nederlanders in
weekblad Privé en had
een eigen spirituele tele
foonlijn. Werkt
regelmatig
mee aan tele
visie- en radio
programma's.
Ze is alleen
staand ouder van
vier kinderen.
door Margot Klompmaker
Carla Schneiders: „Vroeger zag de buitenwereld me echt als een soort toverkol met een glazen bol. Dat is gelukkig minder geworden."
Foto: United Photos de Boer/Poppe de Boer
21. Heeft u een
euthanasieverklaring getekend
,,Ik ben ermee bezig. Aan de andere kant
heb ik zoiets van: als het genoeg is, is het
genoeg en ga ik. Klinkt dubbel, hè? Maar
het gaat natuurlijk om de momenten dat je
niet meer zelf kunt beslissen. Dan heb je
zo'n verklaring nodig.
Doodgaan is niet eng. Misschien is het be
angstigend voor de mensen om je heen. Je
familie, je kinderen. Ik beschouw sterven
als onderdeel van een proces. We leren van
elk leven. En we komen weer terug als bete
re en wijzere mensen.
Ik ben heel dicht bij de dood geweest. Zes
tien jaar geleden heb ik, net na de geboorte
van mijn laatste kind, een hersenoperatie
gehad. Tijdens de zwangerschap kreeg ik
epileptische aanvallen. Pas na de bevalling
kon een scan worden gemaakt. Toen bleek
dat ik een tumor had. Volgens de artsen
was die te opereren. Maar van mijn leven
na de operatie moest ik me niet al te veel
voorstellen. De vooruitzichten waren som
ber.
Ik heb veel van de operatie geleerd. Ik heb
de dood in de ogen gekeken, ik ben er niet
meer bang voor. Het heeft me geestelijk
sterker en krachtiger gemaakt. En ik heb
ontdekt dat je goed moet luisteren naar je
gevoel. Als ik me had neergelegd bij de
voorspelling van de artsen, dan was ik half
verlamd gebleven. Dat wilde ik niet accep
teren. Ik heb keihard gewerkt om weer be
ter te worden. Je kunt nu vrijwel niets meer
aan me zien."
26. Is seksualiteit belangrijk
in het leven?
„Jazeker. Het is een heel belangrijk onder
deel van het samenzijn met een partner,
een wezenlijk onderdeel van de wederzijd
se communicatie. Als er geen goede ver
standhouding is, verloopt de seksualiteit
ook minder goed. Ik zou niet met iemand
kunnen vrijen met wie ik verder niks heb,
of met wie ik niet goed kan opschieten. Er
moet sowieso sprake zijn van wederzijdse
acceptatie en respect. Die zaken gaan voor
af aan lichamelijk contact. One-night
stands zijn niks voor mij. Ik wil echte com
municatie. Daarin verschillen veel vrouwen
met mannen. Een man gaat doorgaans za
kelijker met seks om.
Dat heeft, denk ik, ook te maken met de
manier waarop mannen en vrouwen in de
maatschappij staan. De man is de macho,
de jager. Vrouwen hebben meer de rol van
degene die afwacht. Ik heb het idee dat veel
mannen niet houden van assertieve vrou
wen. Ze hebben liever een vrouw die pas
sief is en het initiatief aan hen overlaat.
Maar eerlijk gezegd is seksualiteit niet iets
waar ik erg mee bezig ben. Ik stop mijn
energie in mijn kinderen en mijn werk. Niet
dat ik als een non leef, hoor. Maar ik heb
een heel druk bestaan waarin vrijen met
een man niet op de voorgrond staat."
45. Wat is in uw werk uw
grootste frustratie?
„Het taboe dat er soms nog op rust. Vroe
ger zag de buitenwereld me echt als een
soort toverkol met een glazen bol. Dat is
gelukkig minder geworden. Inmiddels wor
den zaken als astrologie en numerologie
serieus genomen. Steeds meer bedrijven
benaderen me voor advies. Ik werk bijvoor
beeld voor een bedrijf dat mensen uitzendt
naar het buitenland. Hun werknemers
moeten bestand zijn tegen stress. Ik maak
in zo'n geval een horoscoop om te kijken
hoe ze in het leven staan.
Als je ergens gaat solliciteren, heb je meest
al een gesprek met een psycholoog. Je
wordt getest. Wat ik doe, is een soort alter
natieve test die dieper gaat dan normaal. Ik
kijk niet alleen naar iemands kwaliteiten, ik
maak een algemeen beeld van zijn per
soonlijkheid. Ik analyseer mensen breder
dan puur wetenschappelijk en rationeel."
4. Wat zult u nooit weggooien?
„Foto's zal ik nooit wegdoen. Daar ben ik
erg aan gehecht. En aan mijn verzameling
wijwaterbakjes. Of dingen die de kinderen
hebben gemaakt toen ze klein waren. Za
ken die niet veel geld waard zijn, maar voor
mij een grote emotionele betekenis heb
ben, zoals lieve kaartjes en brieven van cli
ënten. Die kan ik niet weggooien. Ik ben
niet zo ontzettend aan materie gehecht, op
een paar dingen na. Zoals die stoel daar.
Die heb ik al heel lang."
17. Van wie zou u een
toegestoken hand weigeren?
„Ik zou niemand een hand weigeren. Ie
mand zoekt weer contact en verdient dus
een kans. Wie ben ik om dat te weigeren?
Bovendien vraag ik me in zo'n geval af
waarom die hand wordt toegestoken. Dat
maakt nieuwsgierig. Dan denk ik: wat wil je
van me?
Voor verzoening sta ik altijd open. Iedereen
denkt wel eens: met hem of haar wil ik niks
meer te maken hebben. Maar dat zijn mo
mentopnames. Een tijd later denk je er
vaak heel anders over. Je weer met elkaar
verzoenen, heeft ook als voordeel dat de
omgang een stuk prettiger kan worden dan
voor die tijd. Je hebt allebei een emotioneel
proces doorgemaakt, waardoor je de situa
tie met heel andere ogen bent gaan bekij
ken."
19. Vindt u zichzelf
aantrekkelijk?
„Nou... nee. Ik kijk erg kritisch naar mezelf.
Ik werp 's ochtends niet meteen een blik in
de spiegel. Eerst ga ik koffie drinken en
kranten lezen. In de tussentijd is mijn ge
zicht weer bijgetrokken en zit alles in de
plooi. Dan ga ik me opmaken. Dat doe ik
elke dag. Ik vind het prettig om er verzorgd
bij te lopen. Me opmaken is een stukje au
tomatisme, net als tanden poetsen. Ik ben
inmiddels op een leeftijd dat ik niet meer
zo strak in mijn vel zit. Mijn mooiste tijd
heb ik gehad. Dat ligt voor een vrouw ge
voeliger dan voor een man.
Het uiterlijk wordt overgewaardeerd. Daar
kijkt iedereen in eerste instantie naar. Ter
wijl je innerlijk heel anders kan zijn. Eigen
lijk praat je over twee verschillende men
sen. Sommige mensen zijn zo boeiend en
interessant. Hoe ze eruit zien, is voor mij
van minder belang. Ik kan mensen die niet
echt mooi zijn toch heel aantr ekkelijk vin
den, omdat ze zo lief zijn. Ik weet hoe ze
voelen en denken.
Naar jezelf kijk je altijd heel anders dan
naar een ander. Ik zie bij anderen altijd
sneller de goede en mooie dingen. Maar ik
voel me niet gefrustreerd over de manier
waarop ik eruitzie. Ik ben niet ontevreden,
al heb ik wel wat wensen. Hier en daar
draag ik nog sporen van mijn operatie. Niet
dat het erg opvalt, want als ik je niks zou
hebben verteld, had je het niet gezien.
Maar ik weet dat er littekens zitten. Dat zou
ik wel anders willen."
33. In welke andere periode
had u graag geleefd?
„Ik vind allerlei periodes in de geschiedenis
interessant. Het paradijs lijkt me wel wat.
Of de Middeleeuwen, lijkt me een span
nende tijd. Maar dan wel als jonkvrouw in
een kasteel met ridders om me heen. Elke
tijd heeft iets goeds en zijn eigen bekoring.
Het maakt ook niet uit in welke tijd je leeft
of hebt geleefd. Belangrijker is de vraag:
welke mensen heb je om je heen? Met de
juiste mensen in je omgeving, kan elke tijd
prachtig zijn.
Ook deze tijd is mooi. Het goede is dat er in
ons land een bepaalde welvaart bestaat en
mensen niet langer doodgaan van de hon
ger. Wat me echter stoort, is de toenemen
de agressie en het gebrek aan waarden en
normen. Geweld doet kinderen niks. Agres
sie wordt ze met de paplepel ingegoten.
Kinderen kunnen heel bot en hard zijn
voor elkaar. Wij waren dat als kind mis
schien ook, maar wij werden gecorrigeerd.
Misschien ben ik een heel ouderwetse
moeder, maar waar zijn de waarden en
normen gebleven? Ouders laten hun kinde
ren maar aanrommelen, geven ze te veel
vrijheid en verantwoordelijkheid. Kinderen
zijn te kort echt kind.
Ik heb ook niet het idee dat kinderen zo
heel veel anders zijn dan dertig jaar gele
den. Ik geloof niet in 'nieuwetijdskinderen'.
Kinderen worden zo gemaakt. Ze zijn heel
flexibel en passen zich aan aan hun omge
ving. Als datzelfde nieuwetijdskind hon
derd jaar geleden was geboren, had het
zich aangepast aan die samenleving.
Het ligt niet aan de kinderen. Nee, de om
geving is gewoon niet goed. Het ontbreekt
in onze maatschappij aan liefde en veilig
heid. Veel zaken ontaarden in machtsstrijd,
competitie. Mensen zetten zich tegen el
kaar af. Neem alleen al het gedoe rond
merkkleding. Je acceptatie hangt af van wat
je aan hebt."
39. U nuig vier mensen - onder wie
ook overleden personen -
uitnodigen voor een dinertje.
Wie kiest u?
„Ik zou Nelson Mandela vragen. En Wim
Kok. Die twee zitten op één fijn. Hun
gesprek lijkt me heel boeiend. Als derde
nodig ik Mariene Dietrich uit. Een
intrigerende vrouw. Mysterieus, krachtig en
sterk, maar tegelijkertijd heel kwetsbaar. En
als vierde de Dalai Lama. Voor de rust.
Want het wordt vast een heftig gesprek.
Wat ik graag van die vier wil weten, is hoe
ze persoonlijk zijn. We kennen ze alleen als
bekende persoon of politicus. Maar ik wil
weten hoe ze denken, voelen, en in het
leven staan. Daar weten we niets van.
Zo'n Wim Kok. Ik denk dat hij gewoon 's
avonds op de bank zit met een kop koffie
en zijn schoenen uit. Hij lijkt me een
sympathiek mens. En Nelson Mandela... Ja,
die bewonder ik heel erg. Ik vind hem de
meest boeiende mens van dit moment. Wat
die man heeft gepresteerd! Dan moet je
toch een heel sterke geest hebben.
Mariene Dietrich was een vrouw met een
magische uitstraling, maar in wezen heel
eenzaam en geïsoleerd. Daarover zou ik
graag met haar willen praten. Met die vier
zou ik een heel gezellige avond hebben.
Een beetje in boeddhistische sfeer met
kaarsen aan en wierook. Allemaal in de
lotuszit. En aan het slot mediteren voor een
betere wereld."
7. Gaat u liever om met mannen of
met vrouwen?
„Ik zou geen van beiden willen missen in
mijn leven. Met een vrouw praat je anders
dan met een man. Vrouwen voelen elkaar
goed aan. Ze kunnen krengen zijn, maar
ook heel solidair. Als het erop aankomt
gaat een vrouw meer met je door dik en
dun dan een man. Leuk met een vrouw is
het communiceren, het elkaar vertrouwen,
de openheid. Je kunt je kwetsbaar
opstellen. Bij vrouwen kan ik mezelf zijn en
hoef ik niks te bewijzen.
Bij mannen is dat moeilijker. Bij hen kom
ik al snel in een rollenpatroon terecht. Het
is moeilijk om gelijkwaardig met ze om te
gaan. Sommige mannen plaatsen je
meteen in een hokje. Ze hebben een
bepaald verwachtingspatroon en willen
van alles aan je veranderen: je manier van
leven, je manier van doen. Ik denk dat een
man het liefst een afhankelijke partner wil.
En ik ben niet afhankelijk. Ik ben een
zelfstandige, alleenstaande vrouw die haar
eigen brood verdient. Mijn ervaring is dat
de vrouwen om mij heen me meer
accepteren zoals ik ben, dan mannen.
Daarom kom ik ook met mannen sneller in
een machtsstrijd. Maar ik zou ook niet
zonder ze kunnen. Nee, ik heb mannen én
vrouwen nodig in mijn leven."
12. Wat zou u willen veranderen
aan uw jeugd?
„Ik vind het jammer dat ik geen broers of
zusjes heb. Ik voelde me in mijn jeugd erg
geïsoleerd en eenzaam. Bovendien hadden
mijn ouders geen goed huwelijk. Nee, ik
was liever in een andere familie geboren. Ik
kreeg weinig warmte en liefde. Ik kan wel
stellen dat ik niet werd erkend, zoals ik ben.
Hele stukken van mijn jeugd ben ik kwijt.
Als je geen veilige jeugd hebt, bescherm je
jezelf door je in een eigen wereld terug te
trekken.
Dat isolement, dat gevoel van alleen zijn,
blijft als een rode draad door je leven
lopen. In je basis mis je dat sociale stuk.
Daarom heb ik ter compensatie ook werk
waarin ik veel moet praten met mensen.
Misschien heb ik daarom ook een groot
gezin.
Mijn jeugd zal wel de sturende factor zijn
geweest dat ik in dit werk ben gerold, daar
twijfel ik niet aan. Kennelijk heeft het zo
moeten zijn."
ZATERDAG
10 NOVEMBER
2001
ER
BIJ
finish
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
Wanneer bent u voor het laatst enorm boos
geweest?
Op welke plek buiten Nederland zou u een
jaar willen wonen?
Als u nu een ander beroep zou mogen
kiezen, wat zou u dan worden?
Wat zult u nooit weggooien?
Welk kunstwerk (boek, schilderij, beeld, lied,
cd) zou u gemaakt willen hebben?
Waarover heeft u in uw leven het meeste
verdriet gehad?
Gaat u liever om met mannen
of met vrouwen?
Wordt u met het ouder worden
optimistischer of pessimistischer?
Van welk bedrijf of welke instelling zou u
directeur willen zijn?
Wanneer was u voor het laatst
zenuwachtig?
Als u vandaag ineens alles zou dun/en, wat
zou u dan als eerste doen?
Wat zou u willen veranderen
aan uw jeugd?
Gelooft u in liefde op het eerste gezicht?
Wat kan u in mensen vreselijk ergeren?
Wanneer heeft u voor het laatst te veel
gedronken?
Welke rol in welke film had
u willen spelen?
Van wie zou u een toegestoken hand
weigeren?
Wat vindt u opwindend?
Vindt u zichzelf aantrekkelijk?
Wat is uw slechtste eigenschap?
Heeft u een euthanasieverklaring getekend?
Waar geeft u het meeste geld aan uit?
(Woning en auto buiten beschouwing
gelaten)
Heeft u wel eens een
belangrijke vriendschap verbroken?
Op welke terreinen heeft volgens u de
andere sekse het gemakkelijker?
Zijn er onderwerpen waarover tegen u geen
grappen gemaakt mogen worden?
Is seksualiteit belangrijk in het leven?
Welk tv-programma moet meteen van het
scherm worden gehaald?
Mogen partners geheimen
voor elkaar hebben?
Van welke beroemdheid greep de dood u
het meest aan?
Wat was de gelukkigste fase
van uw leven?
Welke dag zou u willen overdoen?
Wat is de karaktertrek waarvan u wilt dat
mensen zich u erom herinneren?
In welke andere periode had u graag
geleefd?
Wanneer was u voor het laatst verliefd?
Bent u trouw?
Bent u gelovig?
Wat zou u graag beter kunnen?
Wat mist u in het buitenland het
meest aan Nederland?
U mag vier mensen - onder wie ook
overleden personen - uitnodigen voor een
dinertje. Wie kiest u?
Welke kus zou u willen overdoen?
Waar krijgt u kippenvel van?
Wie bewondert u?
Gaat u wel eens alleen uit?
Wat was uw slechtste beslissing?
Wat is in uw werk uw grootste frustratie^
Wat was uw angstigste moment?
Wanneer hebt u voor het laatst een leugen
(tje) gebruikt?
Wat is de grootste wetsovertreding die u
heeft begaan?
Denkt u te weten wat uw partner in u ziet?
Wanneer beschouwde u zichzelf
als volwassen?
De geïnterviewde gooit telkens een dobbelsteen
met twintig vlakken, om te bepalen welke vraag
hij (of zij) krijgt voorgelegd. Voor de eerste vraag
wordt gerekend vanaf nul. Bij de volgende
negen worpen wordt er doorgeteld, waarbij na
vraag 50 weer vraag 1 volgt. Komt iemand op
een vraag die hij al heeft beantwoord, dan moet
die worp over.
