BINNENLAND 2
'We moeten de oranjemythe koesteren'
Haselhoef voelde zich maar even gekwetst
Iedereen in DNA-databank: privacy versus veiligheid
Liet akelige gevoel
machteloosheid
Beschuldiging verbaast
eigenaar Al Barakaat
rotterdam/gpd - goedkoop
spaanplaat scheidt de provi
sorisch getimmerde belhokjes
bij belhuis Al Barakaat in Rot
terdam. Somaliërs scholen er
samen, voor een goedkoop te
lefoongesprek met het vader
land. In het oude pand ruikt
het bepaald niet naar groot
geld, maar in Amerika acht
men het aannemelijk dat hier
financiers van Osama bin La
den huizen. Eigenaar Adam
Elmi vallen 'de oren van het
hoofd'. „Die Bush moet be
hoorlijk de kluts kwijt zijn. Ik
heb dit bedrijf een jaar, in een
poging mij aan de Sociale
Dienst te ontworstelen."
De verbijstering is te lezen in
de ogen van Elmi en zijn neef
Hassan Ali, die vanuit hetzelf
de pand een vriendschaps
stichting voor Somalië leidt.
Hij begrijpt inmiddels dat de
Amerikanen in het Rotter
damse bedrijfje een onderdeel
zien van een steenrijk financi
eel conglomeraat dat in veer
tig landen actief is. Onder de
naam Barakaat.Al Barakaat
betekent zoiets als de goed
heid", legt Hassan Ali uit. „In
de Arabische wereld voeren
duizenden bedrijven deze
naam. Het is een beetje sim
pel te denken dat al die be
drijven iets met elkaar hebben
te maken."
Bij Hassan Ali gaat echter een
lichtje branden als de naam
van sjeik Ahme Nur Jimale
valt. De CIA ziet deze groot
ondernemer uit Dubai als fi
nancier van Bin Laden. Hij
zou terroristen voorzien van
internetdiensten en zou niet
af te luisteren telefoonverbin
dingen en wapentransporten
verzorgen. Zijn 180 kantoren
zou hij gebruiken om geld, in
formatie en instructies door te
sturen naar terroristische cel
len. In de Verenigde Staten
zijn al zijn banktegoeden in
middels bevroren.
Ah, worden wij in verband
gebracht met Jimale?", zegt
Hassan Ali. „Ja die ken ik. Dat
is de Freddie Heineken van
Somalië. Zijn Barakaatbank is
de enige betrouwbare financi
ële instelling in Somalië. En ja,
wij doen dus inderdaad zaken
met hem. Ons land is ver
scheurd door oorlogen, niets
functioneert meer. De bevol
king is voor zeker negentig
procent werkloos, leeft van
donaties van familieleden in
het buitenland. Het door de
stichting ingezamelde geld
gaat via de ABN-Amro naar de
Barakaatbank. Die zorgt dat
het geld bij de juiste families
terechtkomt. Het gaat om en
kele tienduizenden guldens
per maand."
De ondernemer is niet bang
dat de beschuldigingen uit
Washington hem klanten kos
ten. „Maar leuk vind ik het
niet. Ik ben al blij als ik met
mijn verdiensten m'n eigen
gezin kan onderhouden. Ik
heb geen geld om terroristen
te ondersteunen en dat zou ik
ook niet willen. Maar eerlijk
gezegd begrijp ik niet wat er
mis is met die sjeik. In Soma
lië staat hij bekend als een ge
wone, eerlijke zakenman. Vol
gens mij wil Bush alleen laten
zien dat hij iets doet tegen het
terrorisme. Ik vrees echter dat
er met dit soort acties veel
haat wordt gekweekt."
!van Hoek. Foto: Taco van der Eb
A Reinders
c-nlgds vaker wordt
jverarts B. van Hoek
door het akelige ge-
achteloosheid. Dan
n leverpatiënt nog
j binnen zien komen,
tiënt wordt steeds
luik zwelt op door
loet verward omdat
z'ri hersenen be-
jij raakt in coma. En
ndat er geen donor is
èuwe lever,
s Universitair Me-
rum (LUMC) sterven
geveer vijf patiënten
een nieuwe lever
Del me er soms
ider", zegt Van Hoek.
in er ook niks aan
s wel heel frustre-
Ënten staan maanden
terwijl er niks ge
lvachten is op een le
pten gaan er psy-
kapot. Sommige pa
len mij wekelijks op.
nog niet aan de
Ik kan niks anders
r de moed proberen
in."
fian donoren is schrij-
i ooit, stelt de maag-,
ïverarts. „Het gebeurt
patiënt van de lijst
at hij te verzwakt is.
I/vachten tot het is af-
en tot vijftien pro-
5 patiënten op de
iverlijdt door het do
rren, dat is een rela-
ttever transplanteren,
i,Sinds enkele jaren
we marginale levers,
irvet een lever is, hoe
f nu transplanteren
ers tot veertig pro-
et risico is dat ze te
ng komen of zelfs he
iwerken."
«'.egt dat ziekenhuizen
Ojnortekort gedwon
gen worden steeds linkere me
thodes toe te passen. Hij ver
wacht dat het LUMC nog dit
jaar delen van levers van gezon
de mensen transplanteert waar
bij de donor één tot drie procent
kans heeft te overlijdeh. „Het
kan lukken, maar moet je het
doen? De kans dat de donor
overlijdt, druist in tegen het
principe dat artsen geen gezon
de mensen moeten schaden.
Dat is het ene ethische dilem
ma. Maar het andere is de fami
lie waarvan één lid graag donor
wil zijn omdat het niet wil dat
broer of zus over een jaar dood
is. Die hebben op Discovery of
internet gezien dat het kan. Ze
weten dat ze kans lopen te over
lijden. Moet je het dan maar
niet doen? Ik ben bereid binnen
een protocol dan wel te trans
planteren."
Ziekenhuizen kunnen zelf ook
meer doen om het tekort aan te
pakken, vindt Van Hoek. Som
mige ziekenhuizen weigeren
naar potentiële donoren te zoe
ken onder patiënten bij wie de
behandeling wordt gestopt. „Te
veel rompslomp. En ze vinden
dat ze er te weinig geld voor te
rugkrijgen. Je moet toch een bed
op de intensive care vrijhouden
en je hebt een operatiekamer
plus personeel nodig. En daar
bestaan al wachtlijsten en per
soneelstekorten."
Van Hoek heeft één simpele op
lossing voor het tekort aan do
noren. De grote winst moet ko
men van een nieuwe wet die
van iedere Nederlander een do
nor maakt. Als iemand overlijdt,
mogen artsen de organen en
weefsels gebruiken om levens te
redden. Alleen als iemand dat
niet wil, gebeurt het niet, zegt
Van Hoek. Dat moet dan wel
even worden geregistreerd. „Het
heeft iets van verkooptruc van
de listige handelsman. Als je de
folder niet terugstuurt, heb je
iets gekocht."
Dankzij de DNA-techniek weet
de politie zeker dat de man die
eind oktober in Bilthoven en in
de Utrechtse wijk Lunetten een
vrouw aanviel, dezelfde is die
vijf jaar geleden talrijke ver
krachtingen pleegde. Dus als
Justitie de beschikking zou heb
ben over een DNA-profiel van
alle Nederlanders, dan zou de
Utrechtse serieverkrachter al
lang achter slot en grendel zit
ten.
Opnieuw komt hiermee de
vraag op of het wenselijk is op
veel grotere schaal dan tot nu
toe DNA-onderzoek in strafza
ken toe te passen of zelfs van ie
dereen die in Nederland verblijft
een genetische vingerafdruk in
een databank op te slaan.
Deze mogelijkheid is niet voor
het eerst aan de orde. Na de
gruwelijke moord op de 15-jari-
ge Maartje Pieck pleitte burge
meester Sybesma van Kampen
vorig jaar voor het opzetten van
een databank met DNA-materi-
aal van alle inwoners van Ne
derland. Politie en Justitie zou
den de gegevens dan mogen ge
bruiken voor onderzoek in
moordzaken en eventueel later
ook voor het oplossen van an
dere geweldsmisdrijven. Wie
niets heeft te verbergen, stelde
de burgemeester, heeft ook niets
te vrezen.
Ook elders gaan stemmen op
voor een vrijwel onbegrensde
toepassing van het DNA-onder-
zoek in strafzaken. Na de moord
op een 12-jarig meisje in Berlijn
drong in Duitsland de grootste
oppositiepartij, CDU, erop aan
DNA-profielen van alle 41 mil
joen Duitse mannen in een da
tabank op te slaan.
Technisch is het, in theorie al
thans, geen probleem. Iedere
baby die in Nederland wordt ge
boren, krijgt een hielprikje. Met
gebruik van het daarbij afgeno
men celmateriaal kan een DNA-
profiel in de databank van het
Nederlands Forensisch Instituut
worden opgenpmen. Van ieder
een.
Is dat griezelig? De meeste Ne
derlanders vinden van niet. Uit
onderzoek van de Katholieke
Universiteit Brabant is gebleken
dat het de meerderheid hele
maal niet uitmaakt wie vervol
gens zulke gegevens bewaart,
hoe ze aan andere gegevens
worden gekoppeld en of ze aan
derden worden doorgegeven.
Tachtig procent heeft, stelde het
NIPO eerder al eens vast, geen
enkel bezwaar tegen medewer
king aan DNA-onderzoek. Juris
ten denken daar in het alge
meen anders over. Niemand
mag worden gedwongen mee te
werken aan zijn eigen veroorde
ling. Dat is een van de belang
rijkste beginselen van ons straf
recht. Maar behalve dit principi
ële tegenargument zijn er prak
tische bezwaren. Criminelen
kunnen andermans genetisch
materiaal (een paar haren of
huidschilfers volstaan) achterla
ten op de plaats van het mis
drijf. Zo kunnen onschuldigen
onder verdenking raken en valt
te vrezen voor rechterlijke dwa
lingen. Bovendien zijn laborato-
riumfouten en vervuiling van de
bestanden nooit uit te sluiten.
Toch is het maar de vraag of de
ze bezwaren doorslaggevend
zijn. Het voordeel van de opslag
van een DNA-print van iedereen
in een centrale databank is dui
delijk: een groter gevoel van vei
ligheid, minder geweldsdelicten,
minder slachtoffers. Niet alleen
kan de politie als het ware een
enorm sleepnet uitwerpen om
moordenaars en verkrachters te
vangen, er zal ook een afschrik
wekkende werking van uitgaan.
Maar, zeggen tegenstanders,
denk er niet te licht over. Het
past niet in een rechtsstaat om
bij voorbaat iedereen als een
mogelijke misdadiger te be
schouwen. Eerst moeten er vol
doende aanwijzingen tegen ie
mand zijn. Vandaar dat volgens
de wet personen die geen ver
dachte zijn niet kunnen worden
gedwongen tot het afgeven van
DNA-materiaal. Dat kan alleen
bij verdenking van
een misdrijf waar
vier jaar of meer
op staat. Los hier
van is het de be
doeling ook DNA-
materiaal van alle
veroordeelde ze
dendelinquenten
en geweldplegers
in een DNA-data
bank te verzame
len.
Tegenover het be-,
lang van de crimi
naliteitsbestrijding
staan het belang van de privacy
en het recht op onschendbaar
heid van het lichaam, twee in de
grondwet verankerde burger
rechten. Nu is het afnemen van
materiaal voor DNA-onderzoek
tegenwoordig nauwelijks nog
een inbreuk op de lichamelijke
integriteit te noemen. Het gaat
weliswaar om lichaamseigen
materiaal, maar er is geen
bloedproef meer voor nodig.
Wel blijft het een inbreuk op de
Gijs Schreuders,
juridisch medewerker
pri»cy.
Ditargument
weegt zwaarder
naarmate men
meer wantrouwen
heeft in de over
heid of vreest voor
misbruik van de
opgeslagen gege
vens door verzeke
ringsmaatschappij
en, werkgevers, en-
zovoort. Erfelijke
gegevens kunnen
niet worden afge
leid uit de DNA-
fingerprint, een streepjescode,
maar wel uit het materiaal dat
nodig is om zo'n DNA-profiel te
kunnen maken. Als gevoelige
persoonsgegevens in verkeerde
handen vallen, kan er zoals in
de Tweede Wereldoorlog is ge
bleken, groot kwaad mee wor
den gesticht. Maar aan de ande
re kant: dat is ook geen reden
geweest om na 1945 de bevol
kingsregisters af te schaffen.
'minder angsthazige' interpreta
tie van de ministeriële verant
woordelijkheid. De leden van het
koninklijk huis moet meer ruim
te gegund worden voor het uiten
van hun mening. Waar ligt de
grens?
„Die bepaalt het kabinet. Bij po
litiek gevoelige kwesties ligt het
natuurlijk moeilijk, maar in En
geland zie je ook dat prins Char
les moeiteloos zijn mening kan
geven over moderne architec
tuur. Het is ook niet zo erg als
leden van het Koninklijk Huis af
en toe een vergissing maken, dat
maakt hen ook menselijk. Een
koning moet gezicht geven aan
de samenleving, je moet hem
niet alles ontzeggen, zoals in het
Zweedse model gebeurt. Dat
werkt op den duur verstikkend."
Maar als de koningin wil gaan
skiën in het Oostenrijk van Jorg
Haider, moet,dat kunnen?
Als premier zou ik het haar
ernstig ontraden, maar als ze
per se wil... Maar de koningin
beseft zelf ook dat het van groot
belang is dat het Koninklijk Huis
zo min mogelijk omstreden
raakt. Daarom wil ik pleiten
voor een beperkt eigen risico."
U pleit ook voor een nieuw pr-
beleid voor de leden van het Ko
ninklijk Huis. De Rijksvoorlich
tingsdienst faalt?
„Je ziet nu een chronische
krampachtigheid rondom de
voorlichting over het Koninklijk
Huis. De media zijn ontevreden,
maar ook het Koninklijk Huis
ervaart de adviezen van de
Rijksvoorlichtingsdienst vaak als
een advies van 'de politiek'.
Daarom zou het goed zijn als
het Koninklijk Huis een eigen
pr-functionaris krijgt, die uiter
aard wel onder de ministeriële
verantwoordelijkheid werkt. Ik
pleit er niet voor om alles open
te gooien, maar aan het imago
van prins Willem-Alexander zie
je hoe belangrijk een modem
pr-beleid is. In zijn jeugd werd
hij zeer afgeschermd, dat heeft
zijn imago geen goed gedaan.
Zijn afstudeerscriptie werd bij
voorbeeld geheim gehouden.
Het droeg allemaal bij aan de
bekende verhalen over 'prins
Pils'. Nu hij zich de laatste jaren
wat meer heeft geprofileerd,
komt daar ook verandering in."
Leidt de stortvloed van Móxima-
optredens niet tot overkill?
„Nee, mensen willen haar zien
en daarmee uit. Zij heeft alle
harten gestolen. Maar belangrijk
is dat haar duidelijk wordt ge
maakt hoe de Oranje-mythe er
in dit land uitziet. Ze mag zich
geen Diana-rol aanmeten, dat
past hier niet. Een beetje gla
mour mag, maar het moet ook
degelijk zijn. Na 2 februari moet
ze zich aan wezenlijke taken
gaan wijden."
De Oranje-mythe, een postmo
dern fenomeen'. Door Coos
Huijsen. Uitgeverij Europese
Bibliotheek. Prijs 44,50 gulden.
Historicus Coos Huijsen. Foto:
GPD/Roland de Bruin
Historicus Huijsen breekt in boek lans voor Huis van Oranje
De koningin gaat ook tamelijk gewoon met haar burgers om. Wel chic maar niet overdreven, niet om te
imponeren. Foto: Reuters/Michael Kooren
U verwijt republikeinen dat ze
een blinde vlek hebben voor his
torie en tradities.
„Ja, voor hen is de staatsrechte
lijke theorie de essentie. Maar
de inrichting van onze demo
cratie is het resultaat van een
cultuurhistorisch proces dat niet
op zichzelf staat. De erfopvol
ging van ons staatshoofd is irra
tioneel, zeker. Maar de opinie
peilingen onder het volk laten
zien dat je kunt spreken van een
afgeleide legitimiteit, bovendien
vindt een meerderheid van het
parlement het prima zo. De ver
kiezing van een staatshoofd is
niet de lakmoesproef van een
democratie, zeker niet omdat
het staatshoofd bij ons geen
macht heeft, althans geen poli
tieke verantwoordelijkheid. De
samenleving heeft baat bij de
bindende rol van het Koninklijk
Huis, bij de Oranjemythe. En
een mythe is waar zolang de
meeste mensen er in geloven.
Juist progressieve mensen zou
den de Oranjes moeten koeste
ren, want ze dragen in belangrij
ke mate bij aan de gemeen
schapszin van ons volk."
U schrijft dat koningin Beatrix
met haar perfectionisme haar rol
wil legitimeren.
„Na het bestuderen van haar
toespraken ben ik tot de conclu
sie gekomen dat Beatrix zelf ook
beïnvloed is door het republi
keinse denken. Ze spreekt bij
voorbeeld over 'het probleem
van de erfopvolging'. De twijfels
over het instituut heeft ze verin
nerlijkt. Dat leidt tot een weinig
ontspannen werkhouding, ze
stelt behalve aan anderen ook
aan zichzelf hele hoge eisen."
En juist omdat ze haar zaakjes
zo goed kent, zou ze ook te véél
invloed op de politiek hebben.
„Ik heb voor mijn boek onder
meer met oud-premier Lubbers
gesproken. Hij stelde dat de ko
ningin in de tijd dat hij premier
was altijd precies wist waar haar
grenzen lagen. Ze kende haar
rechten: adviseren, aansporen,
waarschuwen. De kritiek dat ze
haar zin doordrijft, dat ze politi
ci de les leest, komt alleen van
mensen uit het tweede echel
on."
Met Lubbers pleit u ook voor een
der Lee
door Abdel llah Rubio
Rotterdam - Bedrijven waarvoor
hij lezingen zou houden, bellen af
en in zijn woonplaats Krabbendij-
ke kijken mensen hem sinds kort
met een 'bepaalde blik' aan. „Een
beetje gniffelend", omschrijft Ab
dullah Haselhoef het. Islamitische
organisaties die de oud-imam
van het Academisch Ziekenhuis
Rotterdam in het verleden gere
geld naar voren schoven als
woordvoerder, houden zich on
dertussen opvallend stil. Hasel
hoef is stomverbaasd. „Maar suc
ces heeft vele vaders en misluk
king geen", weet de Surinaamse
moslimgeestelijke.
Hij zal de dag, 5 november,
nooit vergeten. Het Algemeen
Dagblad meldt dat Haselhoef
geen imam zou zijn, nooit advi
seur is geweest van islamitische
instellingen en zich ten onrech
te heeft opgeworpen als woord
voerder van de Nederlandse
moslimgemeenschap.
Allemaal onwaarheden, zegt hij
en toont een brief van het Mos
lim Informatie Centrum Neder
land (MIC) uit 1994. 'Hierbij ver
klaren wij dat de heer R.F. Ha
selhoef bekwaam wordt geacht
het islamitisch gebed als voor
ganger te leiden. Gelet op de in
houd van zijn studie in de islam
en de ervaring hierin, voldoet hij
aan de voorwaarde als voorgan
ger in de functie van een imam
op te heden', is daarin te lezen.
De brief is ondertekend door A.
Boeddhoe, voormalig voorzitter
van het MIC.
Om de 'zware beschuldigingen'
te weerleggen, haalt de zieken
huisimam bok een rapport over
imam-opleidingen van dr. N.
Landman van de Universiteit
van Utrecht tevoorschijn, ge
schreven in opdracht van het
ministerie van onderwijs. Daar
uit blijkt dat de Jamia Madinatul
Islam in Den Haag, waar Hasel
hoef een jaar lang een opleiding
volgde, wel degelijk een imam
opleiding is. Hetzelfde geldt
voor de Turkse Süleymanle
Koersda-opleiding. Haselhoef
begrijpt wel waarom daar door
een paar islamitische woord
voerders minachtend over
wordt gedaan. Beide opleidin
gen behoren namelijk tot con
currerende bewegingen van de
instellingen van deze mensen.
Natuurlijk is hij geen grote
imam of aliem (islamitisch
schriftgeleerde) geeft Haselhoef
zelf toe. Dat heeft hij ook nooit
gepretendeerd, benadrukt hij.
Maar dat hij helemaal geen
imam is, is volgens hem onzin.
Veel moslims in Nederland zien
hem wél als geestelijke. Sinds de
aanval op zijn persoon ontving
hij talloze steunbetuigingen
vanuit islamitische hoek. Vooral
via internet, Haselhoef is cyberi
mam bij de Marokkaanse websi
te Maghreb-online.com, waar
hij vragen van moslimjongeren
beantwoordt.
De beschuldiging dat hij geen
adviseur zou zijn bij islamitische
organisaties slaat volgens hem
ook nergens op. Hij toont artike
len en documenten waaruit
blijkt dat hij wel degelijk ver
bonden is aan verschillende
moslimorganisaties. In een van
de artikelen staat Haselhoef op
de foto met leden van de Neder
lands-joodse gemeenschap.
„Voor die ontmoeting vorig jaar
werd ik persoonlijk gevraagd
door de Raad van Moskeeën,
om daar als imam naar toe te
gaan."
Ook zijn aanwezigheid in de
Haagse Raad voor Religie en Le
vensbeschouwing (sinds 1997),
waarin verschillende kerkge
nootschappen zijn vertegen
woordigd, is volgens hem een
duidelijk bewijs voor zijn band
met de in Den Haag gevestigde
islamitische organisaties. „Ik zit
daar namens de Stichting Haags
Islamitisch Platform, nog steeds.
Je kan daar ook niet op per
soonlijke titel gaan zitten, maar
alléén namens een koepelorga
nisatie."
Haselhoef, die overweegt juridi
sche stappen te ondernemen te
gen het AD, zegt wel een idee te
hebben waarom bijna niemand
uit de islamitische gemeenschap
het openlijk voor hem heeft op
genomen. Ze zijn bang, denkt
de imam. Zijn uitleg, in een ra
dioprogramma, van wat de ko
ran zegt over de straf op homo
seksualiteit was behoorlijk pittig,
en bleek achteraf onjuist. Vol
gens Haselhoef staat op de sek
suele daad tussen mannen in
een islamitische staat waar de
sharia (islamitische wetgeving)
geldt, de doodstraf. Dit kwam
hem op felle kritiek te staan van
andere moslims, die hem erop
wezen dat in de koran geen
strafmaat is bepaald voor ho
moseksualiteit.
„Ik heb nooit en te nimmer be
doeld dat de doodstraf moest
worden voltrokken. Het was een
puur academische discussie. Ik
heb daarvoor mijn excuses ge
maakt. En dan zie je dat dat
door de autochtonen goed is
ontvangen, maar dat de islamiti
sche gemeenschap zich het la
zarus is geschrokken."
Haselhoef heeft enorm veel spijt
van die uitlatingen. „Ik ben
steeds op zoek naar de dialoog.
Ik weet ook als geen ander hoe
gevoelig homoseksualiteit in
De imam die niet echt een imam was: Abdullah Haselhoef. Foto: ANP/Wim van Vossen
Nederland ligt. Daarom is het
des te stommer dat ik er wel op
ben ingegaan en geen gas heb
teruggenomen. Het is voor mij
ook een dilemma. We willen een
debat, maar hoe ver gaan we
dan? Of willen we een politiek
correct debat?"
Veel islamitische organisaties
vinden zo'n debat bedreigend,
vertelt hij. „Veel wat over de is
lam in de publiciteit komt, is ne
gatief. De islamitische gemeen
schap wil rust, dus het is een
soort zelfbehoud. En dan word
je opgeofferd, omdat je het de
bat wil aangaan."
Haselhoef neemt het zijn mede
moslims en de media niet kwa
lijk. Wel was hij even gekwetst,
maar moest toen direct denken
aan het verhaal van de profeet
Mohammed. Die werd dagelijks
geterroriseerd door zijn buur
man, die door andere Arabieren
was ingehuurd om hem het le
ven zuur te maken. Nadat hij
zijn buurman twee dagen niet
had gezien, besloot de profeet
op bezoek te gaan. De man
bleek ziek te zijn, waarop de
profeet hem beterschap wenste.
„Dat is mijn houding nu ook."
Haselhoef is het absoluut on
eens met Mohamed Sini, voor
zitter van de stuurgroep Islam
Burgerschap en bezig met een
platform dat alle moslims moet
gaan vertegenwoordigen in ge
sprekken met het kabinet, die
onlangs zei dat imams in Neder
land moeten zwijgen. „Ik denk
dat een imam een woordvoer
der moet zijn. Dé islamitische
gemeenschap bestaat niet, dus
dé woordvoerder ook niet. Dat
kan een imam zijn, maar niet
uitsluitend. En als imams gaan
zwijgen, kan het erop lijken dat
je iets wilt verbergen. En wij
hebben niets te verzwijgen, we
willen juist openheid."
Haselhoef zelf stopt wel met zijn
media-optredens, kondigt hij
aan. „Het vertrouwen van colle
ga's en patiënten is door deze
affaire zwaar beschadigd. Bo
vendien wil ik niet meer praten
zonder de back-up van een gro
te organisatie. Dat heb ik wel ge
leerd van deze hele zaak."
Juist progressieve
het Huis van
schrijft histori-
Tweede-Kamer-
in zijn onlangs
'De Oranjemy-
huis speelt
rol en fungeert zo
van de samenle-
moet op zijn Ne-
beetje glamour
oïdegelijkheid staat
er niet voor de vorst,
jrst is er voor het
_Jef Willem van Oranje
IL jn politieke testa-
vier eeuwen later
ingin Beatrix nog
het woord van de
aderlands, vindt his-
5 Huijsen, in de ja-
Tweede-Kamerlid
J en later lid van de
naar onze paleizen:
lige landhuizen,
en in het niet bij bij-
uckingham Palace.
i gaat ook tamelijk
et haar burgers om.
jaar niet overdreven,
imponeren. Het is
d setje: doe maar ge-
re,:doe je al gek genoeg.
maar het blijft low
'De Oranjemythe'
jsen 190 pagina's lang
14n aan voor de in-
atsbg van de Neder-
RBparchie. Huijsen
';"ervan een 'republiek
jning', want de leden
is van Oranje besef-
i hem als geen ander
,k^n 'burgerlijk-republi-
^tie' staan.
