'Met verdrietje
komen ze bij mij'
GESPREK VAN DE DAG
'Scheiden voor beginners'
over de wondere wereld van echtscheiding
De Hizkia-kerk
152
MENSELIJK
De Dierenbescherming heeft gisteren bij minister Brink
horst van landbouw aangedrongen op gratie voor tachtig
hangbuikzwijntjes. De dieren dreigen binnenkort te wor
den afgemaakt door de Rijksdienst voor de keuring van
Vee en Vlees (RW). De eigenaar van de tachtig ZWIJN
TJES moet de dieren wegdoen, omdat hij anders volgens
de regels als boer wordt aangemerkt. Daar heeft hij geen
zin in. Voor het houden van varkens als hobby gelden de
zelfde regels als voor het beroepsmatig houden van var
kens. Het is verboden ze te vervoeren, behalve als ze
rechtstreeks naar het slachthuis gaan. Het is ook illegaal
ze op te vangen. De Dierenbescherming wil dat minister
Brinkhorst de wetgeving herziet, om gevallen als die van
de tachtig hangbuikzwijntjes in de toekomst te voorko
men.Om deze dieren een nieuwe kans te geven, heeft zij
samen met het Swieneparredies (een opvangcentrum
voor varkens) de minister aangeboden deze dieren te ver
plaatsen.
HULPKERSTMAN
NEN die dit jaar de
echte willen helpen,
komen niet voor een
goedbetaald baantje
in aanmerking als ze
niet van nature een
witte baard hebben.
Dat kan tot een flin
ke strop leiden voor
degenen die zich
braaf scheren, want
zij lopen ondanks de
verslechterde econo
mie in de Verenigde
Staten bedragen tus
sen 48 mille en 72
mille mis. Volgens
een directeur van
een bedrijf dat hulp
kerstmannen ver
huurt, verdienen
mannen met een natuurlijke witte baard veel meer dan
hun collega's. De hulpkerstmannen hoeven zich niet dik
te eten, want voor de omvangrijke buik mag een kussen
worden gebruikt.
Een 15-jarige scholier uit Hoensbroek heeft de kwaliteit
van XTC-TABLETTEN getest op een medeleerling. Hij
gooide een paar pillen in de soep van een klasgenoot. De
ze jongen werd onwel en moest in het ziekenhuis worden
opgenomen. Onderzoek van de politie heeft uitgewezen
dat de pillen zijn geleverd door een 15-jarige jongen uit
Maasbracht die gisteren werd aangehouden.
Er wonen maar
zeven families,
maar echt leuk
vinden ze het
niet meer in AN
THRAX STREET
Sinds deze
straat in Fayet-
teville, North
Carolina, is ont
dekt door Ameri
kaanse media,
voelen de inwo
ners zich wat on
gemakkelijk. Hun straat is genoemd naar de hardrock
band Anthrax, maar sinds het uitbreken van miltvuur (an
thrax) in de VS, klinkt niemand de naam meer als muziek
in de oren. De internetdienst Fayetteville Online laat Mi
ke Tate aan het woord. Deze stadsbeambte bedacht de
naam in 1996. ,,Het was gewoon een naam, uniek en an
ders. De meeste goede straatnamen zijn al vergeven en
dan is het moeilijk een leuke andere te vinden." De inwo
ners van de straat willen nu een andere naam. Tate zegt
dat hij momenteel twintig goedgekeurde andere namen
in de aanbieding heeft, zoals Sepultura, overigens ook
een heavymetalband, Threshing Floor, Nascar, Rattle
Trap en Wahoo. Het is nog niet bekend waarop de keuze
zal vallen. De Amerikaanse hardrockband Anthrax over
weegt overigens ook een andere naam te nemen, zo werd
eerder deze week bekend.
Een rechtbank in Parijs heeft
gisteren een eis ingewilligd
van het Belgische koninklijk
huis. Daardoor moet de uitge
verij Flammarion in alle exem
plaren van een omstreden
boek over koning Albert een
rechtzetting opnemen. Anders
hangt de uitgever een dwang
som van 250 Franse frank
(ruim tachtig gulden) per
overtreding boven het hoofd.
Volgens 'Pedofiliedossier, het
schandaal van de zaak-
Dutroux' van Jean Nicolas en Frédéric Lavachery heeft
KONING ALBERT in de jaren tachtig meegedaan aan
sekspartijen met minderjarigen. Het hof en de Belgische
regering spanden een kort geding aan wegens laster en
belediging van het staatshoofd. Uitgever Flammarion
krijgt een week de tijd om de boeken in de winkels te
voorzien van de rechtzetting.
De schrijfster van de
Harry Potter-boeken
Joanne Rowling is
hevig bekritiseerd
door het contract dat
ze is aangegaan met
Coca-Cola. Volgens
critici hebben het
colamerk en de be
roemde jonge tove
naar niets met elkaar
te maken. Door het
contract zouden kin
deren hun held HAR
RY POTTER in ver
band brengen met
het tandenbederven-
de drankje. Het con
tract is afgesloten
voor de Harry Potter-
film die in november in de bioscopen komt. Het is de eer
ste verfilming van de vier boeken die tot nog toe zijn uit
gekomen. Een van de critici over het contract, Jo Tanner
van het Britse tandartsenverbond, zei dat Harry Potter nu
staat voor iets dat slecht is voor kinderen. Tim Lang, pro
fessor voedingsleer aan een Britse universiteit, kan zijn
teleurstelling ook niet verbergen.Dit is zo jammer. Het
zendt echt verkeerde signalen uit."
Dat je op school niet al je HERSENEN hoeft te gebrui
ken, wisten veel jongeren al lang. Nu is het bewijs daar
voor geleverd. Een 14-jarig meisje uit de Verenigde Sta
ten mist na een operatie de helft van haar hersenen en
gaat gewoon naar de middelbare school. Toen Christina
Santhouse acht jaar was, werd de helft van haar herse
nen verwijderd. Ze had de zeldzame ziekte Rasmussens
encephalitis, een soort hersenontsteking die de normale
functie van weefsel en cellen aantast. Na de operatie zijn
de linkerarm en -been gedeeltelijk verlamd en het linker
oog werkt niet meer volledig. Als ze haar hoofd de ver
keerde kant op houdt, voelt ze vloeistof van de ene naar
de andere kant lopen. Naar de kant waar haar hersenen
ooit zaten. Ondanks dit alles werken verstand en geheu
gen goed. Op school is algebra het minst favoriet en ze is
een grote fan van jongensgroepje N'Sync.
VRIJDAG 19 OKTOBER 200!
Adoptie Paul de Leeuw goed voor zaak rond homo-adoptie
mijn vader was A Mijn moeder kerkte al
tijd in de Gereformeerde Rehoboth-kerk,
die stiekem van de B-richting was; mijn
vader kerkte in de Gereformeerde Zuider-
kerk, het bolwerk van de A-richting. Mijn
zus ging altijd metm'n moeder mee, ik
ging altijd met m 'n vader mee. M'n zus is
dus B, ik ben A Zelfs in de boezem van
ons gezin sluimerde een schisma.
Mijn vader maakte er ook nooit een ge
heim van dat hij die Dolerenden veel te
licht vond. Zijn sympathie ging uit naar
de Christelijk Gereformeerden.
Vaak richten onze schreden zich derhalve
op zondagmorgen niet naar de Zuider-
kerk, het bolwerk van de A-richting, maar
naar het onooglijke kerkje met het brand
hout-orgel van de Christelijk Gerefor
meerden. 'Niet tegen je moeder zeggen
bezwoer mijn vader mij. In die Christelijk
Gereformeerde kerk preekte dominee
Venema. Mijn vaders hele hart ging uit
naar deze voorganger, 't Mijne niet. Kon
je, als je behoedzaam zoog, met drie pe
permunten netzon beetje een preek in de
Zuiderkerk coveren, voor een preek van
dominee Venema zou zelfs een dubbel
aantal tekort zijn geschoten. Wat mij bij
dominee Venema ook hinderde was dat
hij regelmatig op de preekstoel in tranen
uitbarstte. Een kind kan niet velen dat een
volwassene snikt. Laat staan een dominee.
Natuurlijk, er was alle reden om te hui
len. De nylonkous rukte op. Aan de puien
der sigarenwinkels werden automaten be
vestigd waaruit je op de dag des Heeren
een pakje Miss Blanche kon trekken. In de
zomer fietsten horden heidenen op zon
dag dwars door Maassluis heen naar 't
strand van Hoek van Holland. Onderaan
de dijk werd een Luxor-theater gebouwd.
De NCRV bracht frivole programma's als
de vossenjacht. Het einde der tijden was
kortom nabij, Maassluis ontpopte zich als
PI
:o
Babyion. Dominee Venema preekt
vast over een tekst uit het Oude Te ACi
ment. Over Jezus repte hij met gee de
woord. Laat staan dat hij woordei j?e
verlosser of zaligmaker in de mom
In m'n herinnering lijkt het alsofithf
preekte over het ziekbed van kom He
kia. Ik noemde het Christelijk Gei] >3
de optrekje dan ook altijd in geda ij js
Hizkia-kerk. s
Een poosje terug heb ik geschreven jg,
Christelijk Gereformeerden ergerjj0
de Taliban. Van een lezeres kreeg' ar.
op een hevig verontwaardigde bri nbe
vrouw, ik maak m'n excuus. Verg vi
met de Talibaan zijn de Christelij 1de
formeerden schattige lammetjes. 1 e 5
over de opmars van de nylonkou; m
zou 't een feest zijn als dat vandat
dag ons voornaamste probleem u )ro
en 1
'Pj
n
3de
ker, de zangeres en danseres die
in de dertiger jaren in haar ba-
nanenrokje furore maakte en
daarna een heel kasteel volprop
te met kinderen uit alle wind
streken.
De ervaringsdeskundigen onder
de homoparen zijn dus nog
schaars gezaaid, maar in Hoofd
dorp woont een stel met zeven
kinderen. Ze hebben geen
adoptiekinderen, maar pleeg
kinderen, waar ze de voogdij
over hebben. De vaders Aad de
Boo en Ron Dissel hebben de
taken verdeeld. Aad werkt thuis
en Ron heeft een baan buitens
huis.
Als de kinderen een 'pijntje of
verdrietje' hebben, komen ze
geheid bij vader Aad. Gaan ze
een activiteit buiten doen, zoals
vissen, dan gaan ze eerder met
vader Ron op stap. „Ik doe de
was en zorg voor het eten. Ik
ben ook wat makkelijker en soe
peler. Ron is meer de man van
regels. Hij is consequenter en
neemt dus als het ware de tradi
tionele vaderrol op zich. En het
kind zoekt uiteindelijk zelf de
weg naar de ouder met wie hij
iets wil delen. Dus niet de ouder
bepaalt de verhoudingen in het
gezin, het kind doet dat door in
tuïtief een keuze te maken", legt
vader Aad uit.
Rond adoptie hangen vele voor
oordelen. Als baby-tje zijn ze
schattig, maar in de puberteit
komt er geheid ellende, is zo'n
statement. En adoptiekinderen
doen vaker een beroep op de
hulpverlening, ze ontsporen re
gelmatig, worden vaker uit huis
geplaatst en glijden nogal eens
weg in de criminaliteit. Liliane
Waanders van de Stichting Bu
reau Voorlichting Interlandelijke
Adoptie (VIA) plaats hier echter
vele kanttekeningen bij.
„Dat is een vertekend beeld. De
Mijn voorouders van vaderskant behoor
den tot de rebellen die zich in 1834 heb
ben losgemaakt van de Nederlands Her
vormde Kerk. Zij waren, kortom, Afge
scheidenen. Mijn voorouders van moe
derskant waren dolerenden. Die dole
renden hebben zich, onder de bezie
lende leiding van Abraham Kuyper,
pas in 1886 losgescheurd van de
Hervormde kerk. In 1892 hebben de
Afgescheidenen en Dolerenden de
handen ineen geslagen. Zij vormden
de Gereformeerde Kerken van Neder
land. Overigens waren er veel Afge
scheidenen die niet wilden fuseren met
de Dolerenden. Die afzijdigen vormden
de Christelijk Gereformeerde Kerken.
Ofschoon veel Afgescheidenen en alle
Dolerenden in 1892 dus samen smolten,
bleef er onderscheid bestaan. Je hield deA-
keric en de B-kerk. A was ex-afgescheiden,
B was ex-dolerend. Mijn moeder was B,
De adoptie van Kas, de adoptief
zoon van Paul de Leeuw, is niet
uniek. Het krijgt alleen veel aan
dacht, omdat De Leeuw een be
kende Nederlander is. Maar het is
goed als De Leeuw de komende
tijd - in het belang van Kas - de
media op de stoep laat staan. Dit
advies komt van Rob Tielman,
hoogleraar sociale wetenschap
pen en de oprichter van Homo
studies in Utrecht. Tielman heeft
samen met zijn vriend bijna der
tig jaar lang pleegkinderen opge
voed en heeft daar nooit rucht
baarheid aan gegeven.
In Nederland wonen 50.000
adoptiekinderen. De helft hier
van komt uit het buitenland.
Het is niet bekend hoeveel van
de ruim 1100 adoptiefkinderen
die er per jaar bijkomen, in een
homogezin opgroeien. Wel is
zeker dat de meeste kinderen bij
vrouwenstellen wonen. De ho-
movader is nog niet zo ingebur
gerd in onze maatschappij.
Door de adoptie van Kas, de
zoon van Paul de Leeuw, komt
daar zeker verandering in. Niet
alleen omdat De Leeuw koket
teert met zijn homoseksualiteit,
maar vooral omdat hij een be
kende Nederlander is. „We zijn
voor Paul net zo blij als voor an
dere homostellen die een kindje
krijgen. Deze adoptie bewijst
opnieuw dat we al die jaren niet
voor niets hebben geknokt. Ons
gedachtengoed is langzamer
hand gemeengoed aan het wor
den", klinkt uit de COC-burelen.
Andere beroemdheden gingen
De Leeuw voor. Zoals onze 'ei
gen' Vanessa en Josephine Ba-
Aad de Boo en Ron Dissel met een aantal van hun kinderen. Foto:
United Photos de Boer/Ron Pichel
Paul de Leeuw kwam deze week terug naar Nederland met zijn adoptiekindje Kas.
Foto: ANP/Hans Steinmeier
emotionele bagage van veel
adoptiekinderen is zeer zwaar.
Ze hebben vaak een slechte
start, soms lichamelijk en soms
geestelijk en soms zelfs beide.
Het is niet zo verwonderlijk dat
het leven van een kind dat tot
z'n zesde overal en nergens
heeft rondgezworven, niet altijd
op rolletjes verloopt", vertelt ze.
Als adoptiefouders dan in de
loop van de opvoeding om wat
voor reden aankloppen bij de
hulpverlening, kun je dat niet
als iets buitenissig bestempelen.
Waanders legt uit: „Vaak gaat
een kind op zoek naar zijn bio
logische ouders. Die zoektocht
met alle vreugde en verdriet
moet je niet zien als een hulp
vraag. Het is veel beter dit te
rangschikken als de wens meer
te willen weten over de eigen
identiteit. Vergelijk het daarom
met de hausse naar stamboom
onderzoek. Natuurlijk zijn er
soms - ook bij adoptiekinderen
- zeer heftige periodes, maar
wie heeft er af en toe niet eens
een keer een gigantische ruzie
met een van z'n ouders? Daar is
niet zoveel mis mee."
Bij Wereldkinderen, de grootste
adoptieclub van Nederland, ver
telt Jan Heerkens het één en an
der over de wachttijd voor een
adoptiekind. Gemiddeld is dat
drie tot vier jaar. Allereerst moe
ten verschillende voorlichtings
bijeenkomsten worden gevolgd.
Daarna komt er een onderzoek
door de Raad van Kinderbe
scherming. Als de Raad een po
sitief advies geeft, krijgt de aan
vrager van het ministerie van
justitie een zogeheten beginsel
toestemming. De rest van de
procedure is vooral afhankelijk
van het land waarvoor wordt ge
kozen. Soms loopt die tijd op tot
e 0)1 ill
1SW
drie jaar, soms is die tijd
12 maanden.
Hoe Paul de Leeuw zo sn|vo
adoptie heeft kunnen re
Heerkens niet bekend.
weet wel dat hij enige tij
al ruim twee jaar bezig
maar ik denk wel dat er 1 jfl
een stroomversnelling is
raakt." Kas, de zoon van
enige weken terug in Pei ie
nië geboren. Dit land het der
uitzonderingspositie in d itfo
rechtsgang rond adoptie, ils
staat adoptie door indivt e al
toe, maar het Nederlands ;ft\
welijk van twee mannen
er niet erkend. De Leeuvi
Kas derhalve als alleenst an
geadopteerd. Over drie ja nei
dan zijn man, Stephan N iet
eveneens adoptiefouder le
den.
Irene Nieuwenhuijse
Bibliotheken vol zijn er geschreven over hoe je je
moet voorbereiden op de mooiste dag van je le
ven: je trouwdag. Boeken vol tips over hoe je te
kleden, de goedkoopste momenten om in de
echt verbonden te worden, hoe je die zeurtante
van moederskant kunt overslaan bij de uitnodi
gingen, of slechts een koud buffet volstaat op
een feest met 150 mensen en welk bandje uit de
regio het beste 'Mooi was die tijd' kan coveren.
Maar met een lantaarntje speur je naar literatuur
over de keerzijde van het huwelijk: de scheiding.
Je staat er ook niet bij stil als je op het punt staat
je jawoord te geven. Want je trouwt uit liefde.
Toch? Niettemin zouden echtelieden - al dan
niet in spe - er goed aan doen zich rekenschap te
geven van de gevolgen van hun 'ja, ik wil'. Ze on
derwerpen zich immers aan een van de ingewik
keldste juridische contracten die er bestaan. En
aangezien een op de drie huwelijken strandt,
moet er een groot publiek zijn dat zich zal inte
resseren voor de emotionele en financiële uit
werking van de huwelijkse rechten en plichten.
Dat publiek boren Ingrid van Frankenhuyzen
(1960) en Bernadette Hijstek (1964) aan met hun
vademecum 'Scheiden voor beginners', de eerste
praktische gids over de wondere wereld van
echtscheiding en afscheid van de wederhelft.
Van a tot z behandelen critica Van Frankenhuy
zen en historica Hijstek de ins en outs van de
scheiding. Van advocaat, via Clinton, depressie,
facelift, haat, ingevroren embryo's, jaloezie,
moord, overspel, privé-detective, tot sleutels en
sloten, tafel en bed, wraak en zwart geld.
Voor hen die het al een keer hebben meege
maakt, bevat de handleiding veel herkenbare on
derdelen. Het vinden van een goede advocaat,
bijvoorbeeld. Als tijdens de afspraak op kantoor
de jurist telefoontjes gaat zitten beantwoorden -
'sorry hoor, is even heel belangrijk' - is het tijd
om te vertrekken, adviseren de twee. Als de
raadsman of -vrouw gaat zitten meehuilen over
de verdorvenheid van je aanstaande ex, moet je
ook wegwezen.
Een bijzondere trouwjurk op een modeshow.
Over de trouwdag zijn vele boeken, beurzen en
shows te raadplegen. Bij een scheiding moetje
het helemaal zelf uitzoeken. Foto: EPA
Grondig gaat het duo ook in op het fenomeen
alimentatie en het relatief dure bestaan als ge
scheiden alleenstaande. Zakelijk en informatief
beschouwen de auteurs begrippen als omgangs
recht, voogdij en boedelverdeling: gun de post
zegelverzameling aan degene die hem heeft aan-
gelegd.
Ook verhalen de schrijvers over Elizabeth Taylor,
een ervaringsdeskundige bij uitstek, want acht
keer gescheiden, die van iedere nieuwe vlam zei
de ideale man te hebben gevonden. Ze signale
ren trends als digitaal overspel, een boek schrij
ven over je miserabele ex (de ex-vrouw van de
Britse minister Robin Cook portretteerde de be
windsman als een onhoffelijke depressieveling j
en impotente rokkenjager), scheiden op hogere ft
leeftijd en sneller scheiden dan je kan trouwen !e
(zie: Mel B. van de Spice Girls en danser Jimmy
Gulzar). ,r
Dat scheiden ook doet verblijden, lezen we on- er
der het kopje voordelen: je hebt meer tijd over n
voor jezelf, geen ruzie meer (over de haren in hei n,
doucheputje), geen gezeur meer over een te dik- )r|
ke pens, je hoeft niet meer stiekem te masturbe
ren en je hoeft niet meer samen oud te worden.
„Dat mag je nu alleen doen of met een ander."
Wraakgevoelens omzetten in daden, raden de
twee af, hoewel de auteurs wel aardige voorbeel-
den geven. Wat te denken van Coby J., die de
shampoofles van haar man vulde met haar ont- 0
haringscrème. Van haar ex-schoonmama hoorde v
ze later dat hij door alle stress aan haaruitval g(
leed. Historisch is ook het verhaal van een vrouw nd
die garnalen verstopte in de zomen van de gor- ni
dijnen die haar man meenam voor de nieuwe tti
woning van zijn nieuwe vriendin. Omdat ze de d<
oorzaak van de onvermijdelijke stank niet kon- je|
den ontdekken, besloten man en vriendin te ver- no
huizen. De gordijnen gingen mee. j0
De beste wraak is volgens de auteurs, die in hun es
nawoord al hun exen bedanken, de ander te la-
ten zien dat je er na de scheiding goed, zo niet tj
beter voor staat dan tijdens je huwelijk. „Geluk-
kig zijn is de meest sublieme vorm van wraak." ti
Van Frankenhuyzen Hijstek - Scheiden voor beginners, uitgeverij Vis
Peter Kuijt
