perste ledenlijst Tehado stond op bierviltjes
9
SPORT
T ennisvereniging
Hazerswoude-Dorp
DE CLUB VAN
DE WEEK
sport
Jongens zaterdag 1
SPORT IN BEELD
CLUB VAN DE WEEK
erpertz kan zich de wed-
ïap nog maar al te goed
leren. Initiatiefnemer Hans
jter wilde niet geloven dat
o negen maanden na de
tingsvergadering zijn eigen
jark zou openen in Hazers-
Dorp. Herpertz was er
van overtuigd. Inzet: een
intreau van vijf liter. Twee
voor het verstrijken van
nijn, kon Herpertz tijdens
stuursvergadering de
um in ontvangst nemen,
ng dezelfde avond niet hé-
op, maar de volgende dag
niet echt fit", weet de al-
ite voorzitter van de club
uidige preses Wim Vreeke
zijn voorgangers Hans
en Piet Herpertz zijn er in
ooie clubhuis van Tehado
oed voor gaan zitten. Wat
een twee uur durende
ischakeling van anekdo-
rakterbeschrijvingen en
edenislessen. Alleen de
iting van de club is al een
li op zich. Elf procent van
rolldng van Hazerswoude-
jeoefende 25 jaar geleden
nissport, maar een club
niet. „Het idee om er een
ichten is geboren tijdens
jeenkomst van de heren
lans de Ruijter zocht
in die mee wilden doen en
n op bierviltjes hun hand-
fam: Tennisvereniging
Hazerswoude Dorp.
pgericht: 19-8-1976.
irjal leden: 530, van wie
30 jeugdtennissers.
ributie: ƒ245 voor seni-
ƒ155 voor kinderen tot
ar en ƒ135 voor junioren
tot 10 jaar.
nelden: Arja Neys, tele
foon 0172-588620.
jtepunt: de opening van
4 iet nieuwe clubhuis.
tepunt: de periode
inde club zo groot
tlpde te zijn, dat de ex-
ade van de bar werd uit
besteed.
VALLEND
ItNWEZIC
i L-2:
Paul Montagne
tekening zetten. We kregen in
gefluisterd dat we Piet Herpertz
moesten benaderen. Als hij de
kar zou trekken, kwam alles
goed", zegt Kraal.
Met een flesje jenever onder de
arm werd het gemeentebestuur
benaderd. De medewerking
wordt nu nog steeds 'ongeloof
lijk' genoemd. „We hadden 375
duizend gulden nodig. Die heb
ben we gekregen en voor dat be
drag hebben we het allemaal ge
daan. Voorwaarde was wel dat
de vereniging ook tien procent
van dat bedrag op tafel zou leg
gen." En dat bleek bij het innen
van de eerste contributie geen
enkel probleem. Vreeke: „De
prognose was dat we na twee
jaar 190 leden zouden hebben,
maar we liepen daarop voor."
Tijdens de oprichtingsvergade
ring meldden zich al 130 tennis
sers aan en bij de oplevering van
het park was dat aantal onge
veer verdrievoudigd.
Een houten keet diende als on
derkomen. „We moesten die
van de gemeente overnemen.
Naderhand is daar nog een lui
fel aan gekomen. En tot zes jaar
geleden heeft die keet als club
gebouw dienst gedaan." De in
middels overleden Hans de
Ruijter zorgde voor de aankle
ding van het park. „Hij ging in
de omgeving alle boomkwekers
langs en kwam terug met een
vrachtwagen vol bomen, hees
ters en planten. We hebben
twee boomplantdagen gehou
den om alles een plek te geven."
Mede door de bouw van twee
nieuwe woonwijken en tennis
sers van buitenaf groeide de
club naar ruim vijfhonderd le
den. Om die allemaal te kunnen
huisvesten was de aanleg van
krijgt
sportmaieriaal
aangeboden
aoor:
Vijf Meiplein 17 - Leiden
Tel. 071 - 576 01 44
een zesde baan noodzakelijk ge
worden. „We hebben hier zelfs
een groepje uit de Nessepolder
bij Boskoop. Een stel vrienden
dat voor de nodige baromzet
zorgt", klinkt het vermakelijk uit
de mond van Vreeke.
Het moge duidelijk zijn. Het eli
taire karakter dat ooit onlosma
kelijk met tennis was verbon
den, bestaat niet meer. Her
pertz: „We hadden geen ballota
gecommissie, maar kenden wel
vrij strenge regels qua gedrag en
kleding."
Het was een opmerkelijke com
binatie: Herpertz en Tehado. „Ik
had namelijk nog nooit een rac
ket aangeraakt." Hij kreeg al
snel de helpende hand toegesto
ken. 'Als de baan open gaat, kan
jij een bal slaan', werd hem ver
zekerd. Het was geen loze belof
te. Een aantal jaren later stopte
de eerste preses ermee. Tegen
de bouw van de zo door hem
verlangde tennishal bestond te
veel weerstand. „Als we een be
zetting van zeventig procent
zouden hebben, dan was een
rendement van achttien procent
mogelijk. 'Maar wat als Benthui
zen straks een hal gaat bouwen',
zeiden ze tegen me. Ik vond dat
onzin. Als de zon valt, zijn we al
lemaal dood."
Vreeke hoort er van op. Een ten
nishal maakt onderdeel uit van
de toekomstplannen van Teha
do, maar hij heeft nooit geweten
dat er in het verleden ook po
gingen zijn ondernomen. „En
we denken daarnaast na over de
aanleg van winterharde banen.
French court."
Maar of ze het bij Tehado nou
over verleden of toekomst heb
ben, één ding is er niet veran
derd. „De opzet van de club,
met vele commissies, is nog
steeds hetzelfde. Er is altijd vol
doende niveau in het bestuur
geweest om goede keuzes te
kunnen maken en de eigen
broek op te kunnen houden. Je
moet zuinig met de centen om
gaan en geen stomme dingen
doen."
Een keer lukte dat niet. Kraal:
„We hebben een jaar de bar van
het clubhuis verpacht en kregen
daar grijze haren van. We moes
ten de boel na die periode che
misch laten reinigen." De club
is ook te klein voor een com
merciële exploitatie meent
Vreeke. „Bij een vereniging van
500 leden is dat niet mogelijk,
wel bij een club met 800 tot
1200 tennissers. Bovendien krijg
je, als je daaraan toegeeft, een
heel andere cultuur in de ver
eniging."
En de cultuur van Tehado is dat
de leden gewend zijn om hun
eigen boontjes te doppen. Het
nieuwe clubgebouw is daar mis-
Foto: Hielco Kuipers
TEAM VAN DE WEEK
Jelle de Gelder, Gijs Zeestraten, Thomas Gordijn, Christoph Teu-
wen en Daan de Ru speelden tijdens de afgelopen competitie
voor het eerst samen met elkaar in een team en gelijk pakten ze de
titel in de derde klasse op zaterdag. In zes ronden bleef het eerste
jongensteam ongeslagen. Alleen met Nieuwkoop werden de pun
ten gedeeld. „De kracht van de ploeg is de prima sfeer. Er is geen
onvertogen woord gevallen. Het kampioenschap is vrij rustig ge
vierd. De jongens zijn in de bloemen gezet, maar het was niet echt
een spetterend feest", zegt begeleider Kees de Ru.
De spelers in het team zijn tussen de 14 en 16 jaar oud, alleen zijn
zoon Daan vormt een uitzondering. Met zijn 11 jaar is hij de ben
jamin van het team. Hij is ook de clubkampioen in de leeftijdsca
tegorie tot en met 17 jaar en traint twee keer in de week bij de
bond.
Naast het eerste team spelen er bij Tehado nog twee jongensploe-
gen en een gemengd team op zaterdag competitie. Daarnaast zijn
er nog tivee jongensteams op woensdag actief.
Het komende jaar gaat Kees de Ru ervan uit dat zijn ploeg op
nieuw in dezelfde samenstelling aan de competitie begint. „De
oudste is 16 jaar en ze mogen tot hun zeventiende meedoen. In de
tweede klasse zullen ze het alleen een stuk moeilijker krijgen.Ze
trainen wel hard voor de competitie. Per week hebben ze ander-
halfuur les, en daarnaast hebben de jongens heel veel vrij ge
speeld. Ze gingen ervoor en de inzet was optimaal.
schien wel het beste voorbeeld
van. „Daar is voor gespaard. Elk
jaar werd 25 gulden bovenop de
contributie gevraagd. We had
den de reserves dus al en hoef
den nog maar eenderde van de
bouwkosten te lenen." Nadat
het casco stond, zorgden de le
den zelf voor de afwerking van
het pand. En de keet? „Die fun
geert nu als clubhuis van scou
ting Wapata."
Nu al weer zo'n zes jaar worden
de deelnemers aan het Open
toernooi van Tehado in het ge
zellige onderkomen ontvangen.
Vreeke: „Dat is altijd een groot
spektakel. De happening van
het jaar." Negentien edities zijn
er inmiddels achter de rug. Een
periode waarin het evenement
flink groeide. Jan Rietveld kent
veel van de tennissers en maakt
hen telkens weer warm voor het
toernooi in Hazerswoude-Dorp.
„Het toernooi staat in de regio
hoog aangeschreven", laat
Vreeke weten. Het prijzengeld
speelt daarbij ongetwijfeld ook
een rol. Kraal zegt daarover op
diplomatieke wijze: „Als je je
niet aan het gebruikelijke prij
zengeld houdt, dan ben je in het
nadeel. En, wij zijnniet in het
nadeel."
Tegenover de populariteit van
het toernooi, staat de geringe
belangstelling voor de onder
houd van het park. „Parkbeheer
is feitelijk de enige commissie
waarbij we een structureel pro
bleem hebben. Tegels sjouwen
of banen vegen is zwaar en rot
werk. Dat is eigenlijk vanaf het
begin al zo. In het tweede of
derde clubblad werd daarover al
geklaagd." In die zin lijkt Teha
do op menig andere vereniging.
En een glaasje cointreau kan
daar ook geen verandering in
brengen. Er zit weinig anders op
dan schilderwerk en het opho
gen van een terras uit te beste
den. „De maatschappij is veran
derd door de welvaart en de
tweeverdieners. Sommige leden
zeggen nu al snel: Vraag maar
50 gulden meer contributie'."
door Peter van der Hulst
22 jaar
i: student bedrijfskunde
10, Paul Montage viel te-
1C in de tweede helft in.
s de tweede competitie-
q ijd voor de Leidenaar,
ie jaar niet in actie
wegens een voetblessu-
n het dat je zo lang uit
latie was?
te instantie was er geen
t de juiste diagnose kon
/e Als ik het weer op het
gj ibeerde, moest ik er a
i Jer mee ophouden. Ik heb
je mlf artsen gezien, 'medi-
pping' wordt dat geloof
emd. Uiteindelijk kwam
tetermeer terecht bij art-
Snow World, die heb-
goed behandeld. Maar
is ik al een jaar verder.
,r ts er aan de hand?
1k een scheur te hebben
'es die onder m'n voeten
rthur Numan heeft de-
11lessure gehad. Ik was blij
ets was gevonden, want
al of mensen gingen
n n of ik daadwerkelijk
Die dachten dat ik me
aanstellen was.
II er helemaal geen last
an?
fc speel met speciale zool-
nïn schoen. De verwach-
w dat ik een terugslag
j:. igen, maar die heb ik nog
I
\e et je je nog in de basis
J in de voorbereiding al
jL tr wedstrijden gespeeld,
veek ben ik ingevallen. Ik
aRzo'n beetje twaalfde
"JJk denk dat ik m'n kansen
krijg."
liet om twee jaar niet te
rd er moedeloos van. Ik
een geveven moment se-
'envogen om te stoppen.
je voordeel was dat ik
'er ben opgeschoten met
Jos Verstappen. Zandvoort, september 2001. Foto: WFA/Frits van Eldik
MAANDAG ÏO SEPTEMBER 2001
UIT
GESPROKEN
éFerdi Yierklau, op de
vraag of hij zich de
winnaar voelt van het
nieuwe, meer verde
digende speltype van
Adriaanse, in Het Parool:
„Nou ja, winnaar. Dan moet je
ook ooit verliezer zijn geweest.
En dat is niet zo.
De op het EK afwezige Bas van
de Goor in Het Parool:
„Ik ben niet trots omdat die
leeuw op mijn borst prijkt. In
het volleybal is het nationale
team een soort club, pas als het
volkslied werd gespeeld, dacht
ik: o ja, dit is voor het vader
land.
Idem, over zijn club Treviso:
„Het was er koud en kil. Als we
wonnen, kon alles. Verloren we,
dan brak de hel los. Die botte
bijl was voor mij net even te
veel. Het was tekenend dat ik
blijer was met mijn vakantie
dan met de scudetto die we
wonnen.
Idem:
„Het eerste dat me opviel was
dat ik gemakkelijk zonder vol
leybal kan. Acht jaar lang heb ik
niets anders gedaan, en nu was
ik het zo kwijt. Dat vind ik niet
verontrustend, ik heb rust ge
vonden. Volleybal is nog altijd
belangrijk, maar niet meer al
lesbepalend in mijn leven.
Idem:
„Ik ben het Nederlands volley
bal niets verschuldigd. Ik heb
altijd mijn ziel en zaligheid ge
geven.
Idem, over de ontspannen
sfeer onder Bert Goedkoop:
„Fouten werden geaccepteerd.
Zo zou ik niet kunnen volley
ballen. Je moet ter plekke afre
kenen, anders doet de tegen
stander dat met je. Zij gedij
en bij deze aanpak, de mijne is
het niet. Ik vind het onbegrijpe
lijk dat je voor een finale tegen
Rusland je B-team inzet omdat
je je kruit niet wilt verschieten
voor het EK. Het is spelen met
vuur. De Russen zullen nu voor
het EK gemotiveerder zijn dan
ooit. Een finale winnen omdat
je tegenstander hem weggeeft, is
een grotere vernedering dan ver
liezen.
Leontien van Moorsel over
haar aanval op het werelduur
record, in NRC Handelsblad:
„Als je zestig minuten aan een
stuk op de fiets zit, duurt het een
week voordat je zitvlak geheeld
is. Alles doet pijn: lopen en plas
sen, je billen en je liezen.
Idem, over eeuwige rivale
Jeannie Longo:
„Op momenten dat ik kapot
kom te zitten, krijg ik door Lon
go extra motivatie. Verder laat
ze me koud. Ik verwacht van
haar ook geen gelukstelegram.
Er zijn wel meer mensen die mij
op niet zo'n nette manier be
handeld hebben. Zij dachten
mij ook kapot te kunnen ma
ken. Ik krijg er juist moraal
Idem, over haar overgewicht:
„Ik word vaker gepest met mijn
gewicht. Vrouwen hebben nu
eenmaal een hoger vetpercenta-
ge dan mannen. Als jullie me te
dik vinden, kijk je maar lekker
de andere kant op. Als ik 's
avonds een ijsje wil, neem ik een
ijsje. Ik mag ook graag een koe
le ie in de koffie dopen.
Karei Jansen, oprichter van de
WCS en nu vice-voorzitter
van de businessclub van ADO
Den Haag, in de Volkskrant:
„Er is weer hoop, er gloort dui
delijk licht aan het eind van de
tunnel. (Directeur Robert) Lan-
genbach heeft de wind er goed
onder en de harde supporters-
kern van midden-noord begint
te beseffen dat het verstandig is
zich fatsoenlijk te gedragen.
Idem, over de Haagse burge
meester Deetman:
„Dankzij hem komt de slapende
reus in het Zuiderpark weer
langzaam bij zijn positieven.
Zijn voorgangers hebben nooit
een visie onncikkeléËVer het be
lang van ADO voorae stad. Dit
college heeft de leiding genomen
in het gezondmakingsproces
van ADO en gaat, het kan echt
niet op, ook nog eens een stadi
on bouwen. Niet zomaar een
stadion, maar een schouwburg,
een schouwburg voor de kleine
man.
Idem, over de slechte periode
van de club eind jaren tachtig:
„Er was een enorm verloop, wat
op zijn zachtst gezegd de be
drijfsvoering niet ten goede
kwam. Zelfs een man als Dé
Stoop werd binnengehaald,
hoewel hij een ras-Amsterdam
mer was en geen enkele band
had met ADO. Hij
heeft het niet eens zo
slecht gedaan, maar
hij hoorde hier na
tuurlijk niet thuis."
