Van Moorsel hoeft alleen maar te trappen
moet slimmer worden op de baan'
SPORT
Michael Zijlaard: 'Leontiens wil is heilig, wij moeten dat vertalen naar de praktijk'
Doping in het amateurvoetbal?
zaterdag 8 SEPTEMBER 2001
rm Vonk
i van Moorsel hóeft zich nergens zorgen over te
Al ver voordat ze woensdag de wielerbaan in
ster oprijdt om het werelduurrecord te verbete-
i alles in kannen en kruiken. Een professioneel
ngsteam zorgde voor superieur materiaal,.de
nputerschema's en medische verzorging om
te zeggen. „Goed beschouwd hoeft Leontien
aar een uur lang hard te trappen", zegt Van
echtgenoot en begeleider Michael Zijlaard.
an Moorsel er woensdagmiddag om drie uur
i om in het tijdsbestek van één uur meer dan
eter en 94 meter (het record van de Fran^aise
,ongo, 8 december 2000 in Mexico-stad) af te
lan gaat een meisjesdroom in vervulling.
17 was, zag ik de poging van Mieke Havik op
dney waren er veel mensen die zeiden: 'de
nedaille van de weg is je mooiste', maar zélf
lie van de tijdrit de mooiste. Het gevecht te-
f spreekt me heel erg aan."
haar imposante erelijst (eindzeges in de
France voor vrouwen, meervoudig wereld-
in op baan en weg en drie olympische titels)
le 31-jarige Van Moorsel in de afgelopen win-
pijlen te richten op Longo's huzarenstukje
[jaar. „Want het werelduurrecord ontbreekt
lijn erelijst. Als klein meisje dacht ik: 'In één
laatste jaren als wielrenster moet het gebeu-
i, die laatste jaren zijn nu aangebroken."
egon de Grote Voorbereiding. Van Moorsel
aar fietshouding op de weg vaarwel zeggen
men tot een 'baanhouding'. „Eerst vijf minu-
hometrainer en dan uitbouwen tot een uur.
rustperiode na Sydney heb ik ook op de weg
et de handen onderin de beugels gekoerst,
de sprint nog niet. Kijk, op de weg kun je
een tandje lichter schakelen of even gaan
i deze baanfiets zit zo'n doortrapper dus
loor. Bovendien, als je gaat staan, wijkje af
varte lijn en verlies je een paar meter. Die
ing van houding heeft me nog de meeste
ekost. Ik kreeg zelfs verzuring in de armen, ik
eens dat het bestond... Die pijn is niet fijn.
je het record haalt, ben je de pijn snel verge-
liste positie te bepalen deed Van Moorsel
te trainingen in Sloten op de Sydney-fiets.
istische gevaarte voldoet echter niet aan de
ls om een officieel werelduurrecord op te
Daarom werd in overleg met fabrikant Koga
en nieuwe fiets gemaakt die op het uniebu-
ausanne wel werd geaccepteerd. „Nu zit er
ïartslagmeter op, maar ook die zal er in
ter niet op zitten", wijst Zijlaard. „Eigenlijk
alleen een frame, twee wielen en een stuur
voor Manchester is bewust gemaakt. Op ge-
wel. „De baan in Manchester is te vergelij-
lie in Sydney", weet Van Moorsel, die Down
ar olympisch succes behaalde. Bovendien is
Van Moorsel in Manchester uitkomt op 45.165,22. Zij
laard: „Er is een computerschema geschreven dat ge
baseerd is op het record van Longo. Leontien weet
dus dat ze iedere ronde een tijd moet hebben van
19,96 seconde. Elke ronde voeren we de rondetijden
tot op de duizendste seconde nauwkeurig in, zodat
we na iedere ronde een perfecte uitdraai hebben."
Zijlaard zelf neemt de coördinatie en de mentale be
geleiding voor zijn rekening. Niet anders dan anders
dus. Zijlaard vindt de spanning en de onzekerheid
van Van Moorsel logisch, zo niet noodzakelijk. „Daar
om was het voor Leontien ook beter dat ze twee da
gen heeft meegefietst in de Holland Ladies Tour.
Even de zinnen verzetten, niet 24 uur per dag bezig
zijn met dat record. Dat komt vanzelf wel, net als in
Sydney. Toen sliep ze 's nachts wel, maar heel licht.
Had het over kleine pijntjes. Maar zulk soort dingen
heeft alleen met supervorm te maken; laat het li
chaam van een topsporter drie dagen rusten en ze
beginnen kleine dingen te voelen. Ik hoop dan ook
dat ze binnenkort weer begint te klagen."
„Dat alles wat Leontien doet zo gemakkelijk lijkt, is
gevaarlijk. Juist omdat we een slecht jaar achter de
rug hebben", kijkt Zijlaard terug. Zo overleed de trou
we mecanicien van Van Moorsel, liet de vader van
beste vriendin Sissy van Alebeek plotseling het leven
en kwam haar ploeggenote Madeleine Lindberg zo
zwaar ten val dat Zijlaard vreest voor het vervolg van
de wielercarrière van de Zweedse. „Voor de buiten
wereld lijkt dat misschien minder erg, maar in zo'n
hechte ploeg komt zoiets hard aan.
Van Moorsel zelf wil - schema of geen schema - wei
nig wijt over haar recordpoging. „Heel moeilijk
zucht de geboren Brabantse. „Ik weet niet wat ik in
dat uur ga voelen; misschien sterf ik wel duizend do
den. Toen ik in het begin na drie minuten op de baan
in Sloten naar boven werd gestuurd, dacht ik: waar
ben ik aan begonnen! Achteraf bekeken was deze
voorbereiding zwaarder dan die op de Olympische
Spelen, nog nooit heb ik zo zwaar getraind. Maar als
ik het record met 200 meter verbeter, dan ben ik te
vreden."
Zijlaard: „We gaan er niet vanuit om Longo's record
met één meter te verbeteren. Als alle omstandigheden
goed zijn en ook de vorm van de dag, dan is Leontien
tot heel veel in staat. Dat weten we.
In ieder geval zal het een psychologisch voordeel zijn
dat Van Moorsel haar aartsrivale Longo uit de boeken
kan rijden. „Dat is wel bijzonder", erkent Van Moor
sel. „Toen ze dat record neerzette, dacht ik: 45 kilo
meter, dat is te doen. Tot ik er zelf aan begon. Nu heb
ik alle respect voor wat Longo toen heeft gepresteerd.
Als mens vind ik haar niet aardig, maar als sportster
heb ik haar wel hoog zitten. Ik wil het record sowieso
hebben. Haal ik het nu niet, dan probeer ik het zeker
nog een keer. En als ik het wel haal, dan zal Longo het
nog dezelfde maand scherper willen zetten."
Alle 'eisen' van 's werelds beste renster zijn ingewil
ligd. Zijlaard: „Leontiens wil is heilig, wij moeten dat
vertalen naar de praktijk." Alles wat Leontien van
Moorsel nog hoeft te doen, is hard fietsen. Een uur
lang.
Meer niet.
De Provinciaal Zeeuwse Courant
publiceerde vorige week een on
derzoek naar het dopinggebruik
in het amateurvoetbal. Daaruit
bleek dat een op de drie spelers
'een enkele keer' tot 'vaak' een
prestatieverhogend middel ge
bruikt. Aan het onderzoek deden
78 voetballers van de Zeeuwse
clubs Kloetinge, Hoek, Terneu-
zen, Oostkapelle, Kapelle en
SSV'65 mee. Hoe denken betrok
kenen bij het amateurvoetbal in
deze regio over deze kwestie?
Arnold Reinders, aanvoerder
van Noordwijk:
„Het aantal gebruikers verbaast
me. Ik zou het eerder een op de
honderd schatten. Ik vraag me
namelijk altijd af wat het nut is
om doping te gebruiken in het
voetbal. Ik voetbal al lang, bij
verschillende clubs, ik heb mis
schien wel met 250 verschillen
de voetballers gespeeld en ik
heb nog nooit ge
hoord dat iemand iets
gebruikte. Bij m'n vo
rige club vertélde wel
een speler dat hij een
keer iets pakte omdat
hij wilde weten wat
het effect was. Die
voelde zich een ko-
ning op het veld en
bleef maar gaan. Of ik
bij een tegenstander
wel eens iets heb ge
merkt of vermoed? Nu
moet ik oppassen,
want dat zouden ze
van mij ook wel eens kunnen
denken. Naar mijn weten
wordt er bij onze club helemaal
niets gebruikt. Of het moest
zijn dat onze verzorger iets in
onze flesjes doet, haha."
Anonieme speler in de Provin
ciaal Zeeuwse Courant:
„In de top van het amateur
voetbal worden sommige spe
lers dik betaald. Enkele vereni
gingen zijn bereid complete
jaarsalarissen te betalen. Ik heb
het vermoeden dat verenigin
gen die zulke bedragen steken
in het eerste elftal wellicht ook
andere middelen aangrijpen
om hun spelers beter te laten
spelen."
Har Meijer, huisarts in Leiden
en voorheen clubarts van
Noordwijk:
„Ik vind het onvoorstelbaar
%f\
lil
O
Foto: ANP
hoog: 1 op de 3. Ik kan dat ei
genlijk niet geloven. Wat ik wel
zie is dat er onstekingsremmers
worden voorgeschreven, dat er
ook verzorgers zijn die daar
over beschikken. Daar is risico
aan verbonden. Die middelen
hebben ook een pijnstillend ef
fect en daardoor zou je kunnen
spelen met een blessure terwijl
het eigenlijk nog niet verant
woord is. Ik heb in m'n praktijk
nog nooit meegemaakt dat een
sporter om doping vroeg. Er
zijn wel van die 'brede-lijven-
mensen' die met de dolste
spullen komen aanzetten:
groeihormonen, spierverster-
kers. Het komt allemaal uit
Oost-Europa Wat voor spul het
is, is nauwelijks te ontcijferen.
Ik verbaas me er over dat er
mensen zijn die dat maar klak
keloos slikken."
Arie Lagendijk, trainer van
Ter Leede:
„Het zou kunnen zijn dat spe
lers er individueel mee romme
len, maar als trainer heb ik nog
nooit gehoord dat het in onze
medische staf is besproken. Ik
geloof niet dat een speler het
voor mij verborgen zou kunnen
houden gezien de symptomen
bij doping. Een enkele keer heb
ik bij tegenstanders een dusda
nige gedragsverandering gezien
dat ik dacht: hoe is dit moge
lijk? Toen heb ik me wel eens
afgevraagd of er sprake was van
een stimulerend middel. Maar
misschien was er ook wel hele
maal geen verband en liepen
alleen de emoties hoog op."
J. Gieske, woordvoerder van
de KNVB:
„Er wordt in het amateurvoet
bal niet gecontroleerd, er is
overigens ook geen doping-
reglement. De amateursectie
van de KNVB controleert zelf
de nationale selecties van de
vrouwen en het futsal."
Anonieme voetballer in de
Provinciaal Zeeuwse Courant:
„Omdat in de hoofdklasse en
de eerste klasse de belangen zo
groot zijn dat doping eerder
aangewend zal worden om tot
betere prestaties te komen, zal
in deze klasse misschien steek-
proefgewijs gecontroleerd
moeten worden om het ama
teurvoetbal zuiver te houden.
Wat betreft Frank de Boer hoop
ik dat ze een supplement in
huis hebben waardoor je beter
penalty's gaat nemen."
Hans Zwaan, voormalig spits-
speler van w Katwijk en nu
spitsentrainer bij die club:
„Ik ken heel wat voetb^ers en
ik heb het nog nooit va#een
speler gehoord dat hij wat ge
bruikte. Als amateurvoetballer
heb je het ook niet nodig; twee
of drie keer trainen en een
wedstrijd, dat moet op eigen
kracht kunnen. Zelf heb ik één
keer een cortisonen-injectie ge
kregen in m'n achillespees om
een dag later te kunnen spelen.
Maar het hielp niet, ik kon niet
spelen. Meer dan één keer zo'n
injectie kan schadelijk zijn. ik
heb het niet meer gedaan. Of ik
Barry Dubbeldeman (spits van
w Katwijk, red.) doping zou
adviseren? Die jongen moet ge-
Michael Zijlaard
en Leontien van
Moorselklaar
voor de aanval op
het werelduurre
cord. „Toen Longo
dat record neer
zette, dacht ik: 45
kilometer, dat is
te doen. Tot ik er
zelf aan begon.
Nu heb ik alle res
pect voor wat
Longo toen heeft
gepresteerd. Als
mens vind ik haar
niet aardig, maar
als sportster heb
ik haar wel hoog
zitten", aldus Van
Moorsel.
Foto: GPD/Victor
van Breukelen
het tijdverschil met Nederland slechts één uur. An
ders dan in Mexico ligt de Engelse baan niet op hoog
te, wat als gunstig wordt gezien wat betreft luchtdruk.
Van Moorsel: „Maar daar is weinig van te zeggen:
Longo werd tijdens een poging in Manchester na
twintig minuten naar boven gestuurd. Ze rijdt haar
record in Mexico, maar Boardman doet dat weer in
Manchester."
Door middel van geavanceerde computerschema's
weet Leontien van Moorsel precies wat voor verzet ze
moet rijden (54x15), wat de gemiddelde beenfrequen
tie per minuut moet zijn (iets boven de 100) en hoe
veel meter per omwenteling ze moet maken (7,46).
Op de zaken vooruitlopend of niet, in een boekwerkje
is zelfs al een volledig schema uitgewerkt waarmee
Mekel neemt op 23ste Leidsch Dagblad Masters afscheid van district Leiden
d
c1jan van Geen
dam - Leonie Mekel
lens de 23ste Masters
ïidsch Dagblad Tennis
cheid van het district
1 geboren Voorschoten-
illeen volgend jaar A-
3etook keert ze haar club
n de rug toe om 'er-
te klasse te spelen. De
Hekel beschouwt zich
voriete voor de titel. „Ik
al^n iedereen winnen,
,0 dat ook in één toer-
is iets anders. Ik mis
waring."
inmiddels in Leid-
1 met haar ouders,
rs en een zus. Als klein
ig ze met haar ouders
tennispark Adegeest,
iet aangesloten bij de
e heeft van horen zeg-
dagelijks tegen de oe-
itond te spelen, maar
a' te daar niets meer van.
or legeest geen niveau
>te ze snel over naar
jf Daar viel de kleine
vpl op, zodat ze al rap in
s. straining terecht-
-je en Forescate haar
e bood om in het eerste
/a leien, stapte Mekel
De Metselaars in
igen. „Bij Forescate
vijfde klasse, bij De
het in ieder geval vier-
ctizegt Mekel. „Het was
ing dat ik een jaar later
nlliasse zou spelen, maar
:hte degradatie bleef
klasse vond ik op dat
Je hoog gegrepen. Er
)roken dat ik het twee
s anders zou proberen
eer terug te keren,
eb niets meer van De
n oord."
2, peelster liep ze de ver-
K-toernooien in het
de categorieën tot en
tot en met 14 kon ze
de toptien in spelen.
1 klein en kwam
rt, vooral als we in de
n. Maar door veel te
eb ik wel veel ge-
toen ze de lucht in
eikte ze de zesde
Nederland in de leef-
Leonie Mekel: „Als ik mijn vwo-diploma heb, ga ik niet studeren. Ik wil later medicijnen gaan doen, maar eerst twee jaar fulltime spelen."
Foto: Henk Bouwman
tijdsklasse tot en met zestien
jaar. Van de KNLTB hoorde ze
desondanks niets. „Ze hadden
wel eens gezegd dat ik ook mee
mocht naar het buitenland als ik
in de toptien stond. Maar al
vanaf hun twaalfde was er een
vast groepje, dat begeleid werd.
Naar de rest keken ze niet. Nu
zijn al die meisjes gestopt."
Mekel heeft nog wel de ambitie
om vèr te komen. De eindexa
menkandidate vwo op het Rijn
lands Lyceum in Wassenaar was
bijna een jaar eerder van school
gegaan om reeds dit jaar fullti
me te kunnen tennissen. „Ei
genlijk wilde ik naar de havo.
Mijn moeder vond het zonde,
maar begreep wel dat ik alleen
maar wilde tennissen. Alleen
van school mocht ik geen havo
doen. Ik zit in de tweede fase
(het zogenaamde studiehuis) en
die sloot niet aan op het havo
programma. Achteraf vind ik het
zelf ook beter om mijn vwo-di
ploma te halen. Als ik dat heb,
ga ik niet studeren. Ik wil later
medicijnen gaan doen, maar
eerst twee jaar fulltime spelen.
Ik wil ook reizen. Misschien kan
ik internationaal gaan spelen, al
heb ik me daar nog helemaal
niet op georiënteerd."
Vier jaar geleden won Mekel als
13-jarige de C-Masterstitel. Het
lijkt een lange tijd, voordat ze is
doorgestoten naar de B-top. Vo
rige week stelde ze deelname
veilig door het toernooi van ZTC
te winnen en daarmee haar
tweede titel van het jaar te pak
ken naast de Open Leidse Kam
pioenschappen. „Ik bedacht me
laatst ook dat het lang heeft ge
duurd, maar toen ik C-Master
werd, was ik nog C2. Het jaar
daarop was ik gelijk BI en het is
de laatste jaren best wel sterk
geweest. De lijstjes waren klein
en ik moest steeds tegen Heddy
Boers of Linda Verhoeve in de
eerste of tweede ronde.
Dat ze een B-topper is, bewees
ze deze zomer al in de A-toer
nooien. Ze staat rond de 70ste
plaats op de nationale ranglijst
en dat levert haar volgend jaar
de A2-status op. Als ze zo om
zich heen kijkt, is een hogere
klassering heel wel mogelijk.
Laatst was ze aandachtig toe
schouwer op het Future-toer-
nooi van TEAN in Alphen aan
den Rijn. „Ik heb niet veel wed
strijden gezien, maar het niveau
viel me mee. Er worden nog
steeds best veel fouten gemaakt.
Alleen het tempo zou ik niet een
hele wedstrijd volhouden. Daar
om wil ik volgend jaar ook eer
ste klasse spelen, want ook nu
verlies ik wedstrijden doordat ik
niet vast genoeg ben in een
hoog tempo. En ik moet wat
slimmer worden op de baan.
Soms wil ik er te makkelijk over
denken en ben ik niet lang ge
noeg geconcentreerd."
Mekel, die nog een tijdje bij de
befaamde tennisschool van Frits
Don trainde, wil graag het spel
maken in de wedstrijd, maar
leert meer en meer geduld op te
brengen in de rally. Als verras
sing gooit ze-er soms
service/volley tussendoor.
„Meestal maak ik zo een punt,
want ze verwachten het niet.
Maar ik moet het natuurlijk niet
te vaak doen."
Afscheid nemen met een Mas-
ter-titel zou mooi zijn. Maar of
het heel belangrijk is? Mekel:
„Nee, dat valt wel mee. Ik wilde
er in ieder geval graag bij zijn en
dan zie ik wel of het mijn dag is
of niet."