DUIN BOLLENSTREEK Krakers Sassenheim gaan omzet kosten Noordwijks getreuzel om een trippelstoel ^oordwijkse jeugd wacht op onderdak Gratis Openlucht Filmvoorstelling Rijnsburg steunt De Vlietzangers Kinderen boos over sloop van hut 'Haarlemmermeer wentelt schade af op Katwijkse leveranciers van slakken' it kjjzoHétrt m" J~ Donderdag 30 augustus 21.15 uur - Beestenmarkt - Leiden Ondernemers stellen projectontwikkelaar aansprakelijk runsburg - Rijnsburg wil het pas opgerichte shantykoor De Vlietzangers steunen. Het colle ge is van plan de zangers een eenmalige subsidie te verstrek ken om de kosten van het aan schaffen van muziekapparatuur te dekken. Het koor is een puur Rijnsburgse aangelegenheid. In middels telt het gezelschap 45 leden. Rijnsburg wil de bijdrage uit het potje voor de cultuurno ta halen. Het welzijnsbudget biedt te weinig ruimte. De com missie welzijn en zorg komt be gin volgend maand met een ad vies. gassen en ptop gestolen orhout - Uit een woning n de Spoorlaan in Voorhout irden in de nacht van maan- djg op dinsdag een laptop, nkpassen, rijbewijs en rugzak iggenomen. De inbreker ram binnen door via de brie- htnbus de deurknop open te q kken. Ook in een ander huis ;t n de Spoorlaan werd gepro- o erd in te breken. Maar daar :k irdt niets vermist, t averjassers i De Poel 1 se - Klaverjassers zijn vrijdag er welkom in het gemeen- ïapscentrum De Poel in Lis- 3 Aanvang 20.00 uur in het elhuys. Leden van het ge- al;enschapscentrum betalen 0 gulden om mee te doen, 6 rt-leden vijf gulden. door Roza van der Veer sassenheim - De Sassenheimse ondernemers stellen projectont wikkelaar Matser verantwoorde lijk voor eventueel omzetverlies in de komende maanden. De on dernemers zijn daar bang voor nu de aanleg van een tijdelijk par keerterrein aan de Kerklaan is op geschort omdat krakers hun in trek hebben genomen in drie leegstaande huizen. M. van Kas- teren van projectontwikkelaar Jo- han Matser is niet onder de in druk van het schrijven van de on dernemers. De projectontwikkelaar en de gemeente hadden de Onderne mersvereniging Sassenheim (OVS) en Albert Heijn beloofd vlak na de zomer een tijdelijk parkeerterrein aan te leggen op de plek van de te slopen huizen aan de Kerklaan. Dit zou blijven liggen tot de onteigeningsproce dure van de naast de huizen ge legen aardewerkfabriek zou zijn afgerond en Albert Heijn kon beginnen met de bouw van een nieuwe supermarkt met par keergarage. Door de kraakactie vorige week werd een streep gezet door deze plannen. Tot woede van de ge meente Sassenheim maar ook van de projectontwikkelaar die eigenlijk al veel langer had wil len slopen. Dat kon niet omdat een van de huurders weigert te, vertrekken. Daarnaast lag er een belofte aan de raad dat de sloop pas begint als alle huizen leeg zijn. Inmiddels zijn de nog leeg staande huizen ontmanteld en wordt een rechtszaak voorbe reid om de krakers uit te zetten. Ondertussen kan de belofte aan de ondernemers over extra par keerruimte niet worden nageko men. En dat steekt ze. „Als dit de hele herfst en de winter gaat duren met de drukste maanden van het jaar voor de deur, slui ten wij grote schade voor de on dernemers niet uit. Daar stellen wij Matser formeel voor aan sprakelijk. Nu is omzetverlies lastig aan te tonen en ik weet ook niet of we uiteindelijk een claim indienen maar met die brief stellen we dat wel zeker", aldus OVS-voorzitter D. van der Ploeg. Albert Heijn heeft Matser nog niet aangeschreven. „Wij wachten het allemaal even af', aldus een woordvoerster van de supermarkt. M. van Kasteren van Johan Mat ser, projectontwikkeling bv heeft de brief van de Sassenheimse ondernemers nog niet gelezen. „Maar laat iedereen die vindt dat de huidige situatie aan de Kerklaan geen gezicht is, vooral een brief sturen. Dat nemen wij straks mee naar de rechter. Wij staan aan de kant van de onder nemers maar dat betekent echt niet dat wij aansprakelijk zijn voor him schade." or Anton Diedrich ordwijk - Het lijkt nu onvoorstelbaar, ar jongeren willen ook wel eens binnen en. Als de dagen korter worden, als het ent of vriest, dan hebben ook Noordwijk- jongeren - en vooral het jongerenwerk - ïoefte aan een dak boven hun hoofd. Join licht, daar mogen ze niet meer in, maar |i andere oplossingen wordt hard ge- rkt. En de eerste oplossing is al gevon- de jongste groep - onder de zestien - 11 binnenkort terecht in de Willibrord- I vo. Maar voor de oudere jongeren lijkt eigen onderkomen nog ver weg. De be- i iling is dat ze in noodgebouwen bij de 1 rthgohal terecht komen, tijdelijk. Of dat c dit jaar nog gaat lukken, is de vraag. er een maand is de Willibrordmavo klaar de jongere groepen te ontvangen. De tien-minners gaan zelf helpen bij de in- J; ïting en het schilderen, zo is het plan. ar de oudere groep hangt voorlopig nog straat of strand rond. Op z'n vroegst an de noodgebouwen er in december. j| ti moeten er niet te veel bezwaren komen van omwonenden bij de sporthal. Woens dagavond is de informatiebijeenkomst in diezelfde sporthal, en dan gaan wethouder Van Bockhove en jongerenwerkster I. Hoef nagel de plannen toelichten. De omwonenden zijn persoonlijk aange schreven, met bijgevoegd een plattegrond van hoe het zou moeten worden, zegt Van Bockhove. „De bedoeling, en dat geldt voor zowel de Willibrord als de noodgebouwen, is een ontmoetingsplek", legt de wethouder uit. „Geen disco, geen kroeg, geen plaats waar live-bands optreden. En altijd onder begeleiding - want zonder professionele be geleiding mag het niet eens open." Toch be grijpt en respecteert hij dat mensen zich on gerust maken over eventuele overlast van de jongeren. „Ze moeten erheen, en 's avonds moeten ze ook weer weg. Als ze binnen zijn, is van overlast geen sprake, als ze buiten zijn moeten ze zich gedragen. Wat we gaan doen, is proberen te voorkómen dat men sen overlast van jongeren hebben." Van Bockhove benadrukt dat de noodge bouwen bij de Northgohal een noodoplos sing zijn. „Het blijft absoluut, tweehonderd procent, ik kan het niet duidelijker zeggen, een tijdelijke locatie." Nog dit jaar moet de gemeenteraad beslissen wat er gaat gebeu ren op en rond de plek van de afgebrande Witte School. Of die nu in oude luister wordt herbouwd, of dat er een ander schoolgebouw komt met woningen en nog wat zaken, het jongerenwerk komt in ieder geval in de plannen voor. Zodra de al dan niet 'witte' school en de rest gebouwd zijn, verdwijnen de noodgebouwen bij de North- go weer, zegt Van Bockhove. Intussen grijpt alles in elkaar: twee fanfares konden niet meer oefenen in De Rank, want die wordt gesloopt voor de nieuwe Podium zaal. Dus repeteren ze in het Join-gebouw. En het poppodium blijft daar ook nog tot de Podiumzaal af is. Tegen die tijd moeten de plannen voor het Joingebouw rond zijn. Hoogstwaarschijnlijk komen daar wonin gen, maar hoe en hoeveel is nog niet duide lijk. De jongeren uit Join komen te zijner tijd naast de Northgo, tot bij de Witte School een andere ruimte is gebouwd. Het blijft nog even schuiven met de schaarse ruimte die er nu nog is. „Beste gemeenteraad, wij vinden het jamer dat u onze hut geslopen heeft." Zo begint de brief van Christina, Sanne, Vera, Sian, Marije, Re- né, Tessa, Esther, Thijs en Guus aan de gemeenteraad van Noordwijk. Zij zijn tussen de vier en twaalf jaar oud, en hadden zelf een hut ge bouwd bij het speelterrein achter de Haagwinde. Maar de gemeente heeft die hut weer afgebroken. De kinderen klommen in de pen, om hun teleurstelling en boosheid aan de gemeente kenbaar te maken. „Wij hebben er veel werk aan verricht en niemand had er last van", schrijven de boze huttenbouwers, „zelfs volwasenen niet." De ouders hadden wel gekeken of 't veilig was en zeilen gekocht tegen de wind en regen, vertelt Cor Houwaart, de vader van Christina en Sian erbij. .Achter de Haagwinde is een speeltuintje, maar daar wordt nooit wat aan gedaan door de gemeente", zegt de vader. De kinderen namen dus zelf het heft in handen en bouwden iets leuks. Dat staat er niet meer. „Namens alle kinderen willen we u vragen of u onze dingen niet meer wilt slopen, maar ons huisje wilt verbeteren", schrijven de kinderen. Zij hebben inmiddels een ontvangstbevestiging gekregen. En voor vanavond staat deze brandbrief als ingekomen stuk op de agenda van de gemeenteraadsvergadering. Dat hebben ze alvast be reikt. Maar daar blijft het waarschijnlijk bij: „Als je een hut bouwt in het plantsoen, dan haalt de dienst Openbare Werken hem weer weg", zegt wethouder Sweers. „Het is heel jammer, ik heb zelf natuurlijk ook wel eens een hut gebouwd vroeger, en ik kan me de teleurstelling voorstellen, maar het mag niet, ook niet als het kinderen zijn." Hij hoopt dit jaar nog te komen met een voorstel voor een kleine kinder speelplaats met een dierenweide. Die motie is unaniem aangenomen door de gemeenteraad, en dan is er weer een speelgelegenheid bij. Fo to: Dick Hogewoning door Jacob van der Meulen haarlem/katwijk - De gemeente Haarlemmer meer heeft zelf aangedrongen op het versneld storten van staalslakken - afval van gesmolten erts om de bodem te verstevigen - in de vijvers van nieuwbouwwijk Getsewoud. Dat gebeurde op een moment dat nog niet duidelijk was welke milieu gevolgen dat zou hebben. Toen vervolgens dui zenden vissen stierven en er gevaar voor de volks gezondheid ontstond, probeerde Haarlemmer meer de gevolgen af te wentelen op de leveran ciers van het bodemverzwarende materiaal, de Katwijkse aannemingscombinatie WIG. Dat betoogden de laatsten gisteren in het kort ge ding dat de gemeente had aangespannen. Daarin eist de gemeente 1,9 miljoen gulden als voorschot op de totale kosten die door de sanering en het af voeren van de slakken vele miljoenen guldens zul len bedragen. De Katwijkse aannemers en het transportbedrijf dat de slakken heeft vervoerd, dienden een tegenvordering in tegen de gemeen te. Ze eisten dat het beslag op hun banktegoeden wordt opgeheven en dat Haarlemmermeer de slakken eindelijk betaalt. Al langer is bekend dat de restproducten uit de staalindustrie door hun hoge kalkgehalte de wa terkwaliteit kunnen beïnvloeden. Ze kunnen daar om maar tot een beperkte dikte worden gebruikt. Een aanvankelijke proef met de Sidmar-slakken leverde geen verontrustende gegevens op. Latere en uitvoerige testen zouden echter definitief uit sluitsel moeten geven. Tijdens het kort geding werd duidelijk dat Haarlemmermeer daar niet op wilde wachten omdat het werk voort moest gaan. Ook waterkwaliteitsbeheerder Hoogheemraad schap Rijnland gaf toestemming alvast met het storten te beginnen. Volgens het Katwijkse WIG had de ramp nog voorkomen kunnen worden wanneer de uitvoer der van het werk, Dura Vermeer, zich aan de voorschiften had gehouden. Zo zouden de slak ken steeds in compartimenten van 3,5 bij 3,5 me ter worden aangebracht. Daarna zou er een af scheidende leeflaag over komen en vervolgens voldoende water worden toegevoegd. In plaats daarvan werden tot over honderd meters lengte brede sleuven gegraven waarin meteen dikke pak ketten slakken werden gestort. Er zijn diktes tot vier meter gemeten. Ook werd onvoldoende vers water toegevoerd. Toen begin maart sterk vervuild water uit de aangelegde vijvers ook nog eens werd doorgepompt naar een nabijgelegen vaart, ont stond onmiddellijk de massale vissterfte. Haarlemmermeer stelt WIG aansprakelijk voor al le schade. Volgens de advocaat heeft de gemeente nooit geweten dat het kalkgehalte zulke rampzali ge gevolgen kon hebben. Verder heeft de gemeen te ook barium in het verontreinigde water aange troffen. Hoewel het gehalte van dit zware metaal niet de- natuurlijke waarden die elders zijn geme ten overschrijdt, werpt de gemeente WIG voor in strijd met de afspraken te hebben geleverd. Het bariumverhaal leek rechter Schotman niet echt te overtuigen. „Het heeft er alle schijn van dat dit barium wordt gebruikt om een politiek probleem aan op te hangen." Uitspraak 3 september. ls een wervelwind vliegt ze l door haar huisje in Noord- .lijk aan zee. Normaal gespro- :n tenminste, want nu heeft ze ihoorlijk last van de hitte. An- :rs gaat ze trippelend door het ven, al maandenlang. Sinds ptember zit ze in een rolstoel, e zij voortbeweegt met haar jeten en niet met haar han- in. Bij een val had ze beide )lsen gebroken, haar gezond- lid was al niet best en de 78- rige Marije Nering Bögel oest verder op wieltjes. „Ik :b een heel slecht bottenstel- 1", zegt de Noordwijkse. „En ira, hartproblemen, en nog ïel meer. Ik wist eigenlijk al 71 en ik dat ding onder mijn hterwerk kreeg, dat ik er >oit meer uit zou komen. 171 aar dat vond ik eigenlijk niet erg, ik heb die dingen 27 jaar 03 li me heen gehad van mijn iders en een goede kennis. Ik as er wel aan gewend." aar dat stoeltje waarin ze alles tn, moet weg. In ruil voor een idere, dat wel, want zo schrijft rekl i Wet Voorzieningen Gehan- capten (WVG) dat voor. Deze in bruikleen, een andere - ïfst elektrische - moet de ver- inging worden. En daar wacht nu al negen maanden op. !erst kwamen ze aandragen et een electrische rolstoel", rtelt mevrouw Nering Bögel. Öhderreöactie y,an.R.qii Oi Het lijkt wel hoe kleiner het dorp en hoe minder geld ze aan boulevards hoeven uit te geven, hoe sneller het geregeld kan worden." Nering Bögel maakt er een beetje een grapje van, maar het heeft een serieuze on dertoon. „Ik regel mijn eigen zaakjes, ik kan met de autoritei ten in discussie. Maar dat doet niet iedere gehandicapte. Die zijn het slachtoffer van hoe slecht het hier loopt." En hoe langer het allemaal duurt, hoe harder Marije Ne ring Bögel op haar rechten staat. Ze zou een halfjaar gele den tevreden geweest zijn met een eenvoudig stoeltje, nu wil ze waar ze recht op heeft: een geschikte stoel en een scootmo- biel. „Ik zal toch voor mezelf moeten zorgen, want er is nie mand anders. Kijk, het is na tuurlijk heel fijn dat die voorzie ningen er zijn. Vroeger was er niets. Maar nu ze er zijn - en je daar ook je hele leven voor hebt betaald - moet je wel krijgen wat je nodig hebt." Daarover is ze al heel lang in de slag met de gemeente. „Ze hebben inmid dels wel van iemand die prima zichzelf kon helpen een oude zeur gemaakt." Dat zit haar dwars. „Ze maken van mij een gehandicapte", zegt Nering Bö gel. „De dokter zei: Maar u bént ook gehandicapt. Dan zeg ik: niet als ik de juiste voorzienin- gen krijg." Wethouder Van Nes van welzijn zegt intussen dat die juiste voorzieningen eraan komen. „Ik heb met haar afgesproken: als dit een prettig stoeltje is, dan zorgen we dat daar een nieuwe van komt", zegt hij. „Want deze is oud en versle ten." Wat betreft de elektrische rolstoel geldt ongeveer hetzelf de, alleen kan daar nog wat tijd overheen gaan. „Dat is een voorziening waar mee geoefend moet worden", zegt Van Nes. „En door omstandigheden is die oefenperiode nog niet afge lopen. Daar moeten we nog na dere afspraken over maken." Anton Diedrich En ze zwaait haar arm om te la ten zien dat dat natuurlijk niet kan. „Daarvoor is dit huis niet geschikt. De deuren zijn bij voorbeeld al te smal." Een ver bouwing om een electrische rolstoel te kunnen rijden, dat ziet ze niet zitten. En de zes rol stoelen waarmee de gemeente aan kwam dragen om uit te kie zen, die hoefde ze ook niet. „Ze hadden niet eens mijn maat ge nomen", vertelt ze. „En als ik lang in een ongeschikte stoel zit, dan gaat het pijn doen." Net als bij een scootmobiel, heeft ze gemerkt. Al twee jaar loopt een procedure om een geschikte aandrijving voorop straat te krijgen, vanwege haar longen. „Maar door mijn rif breuk en navelbreuk voel ik ie dere hobbel, en na een half uurtje word ik dan gek van de pijn", zegt Nering Bögel. Toch heeft ze iets nodig. Want lopen gaat niet meer. Ja, met een rol- lator een klein beetje. Maar trippelen gaat prima in huis, en dat demonstreert ze nog eens door als een sneltrein naar de keuken te zoeven om een stuk meloen te halen.Als ik naar de fruitman ga, dan wachtte ik vroeger bij de weg of iemand me naar de overkant kon hel pen. Nu kan ik dat zelf, maar nog steeds rennen de mensen achter me aan: 'mevrouwtje ik help u wel even'." Marije Ne ring Bögel is zeer zelfredzaam - nog. Maar als ze haar trippelstoeltje kwijt is, kan dat afgelopen zijn. „Dit stoeltje heb ik nodig om mezelf te kunnen redden, an ders kom ik in een verpleeghuis terecht. Dat zegt de dokter ook. Maar ik wil ook naar buiten kunnen, je kunt niet achter glas blijven zitten de hele dag. En op televisie valt ook niks meer te lachen. Vroeger had je het schaap met de vijf poten, dat was leuk. Maar om nu de hele dag voor dat ding te gaan zit ten." Dus wacht ze al bijna een jaar met smart op een geschikt stoeltje, waarin ze op zichzelf rond kan scheuren en waarin Marije Nering Bögel trippelt vrolijk rond in haar leenstoeltje. Al negen maanden wacht zij op een definitieve oplossing. Foto: Henk Bouwman ze kan zitten zonder pijn. „Als gehandicapte zijn dat je benen, ze worden net zo intensief ge bruikt." En dus wil ze ook een goede stoel, in ruil voor het 'le- nertje' dat ze nu nog gebruikt. Niet eentje die niet past. „Maar als je klaagt, beginnen ze gelijk over hoe duur het is en dat het allemaal van gemeenschaps geld betaald moet worden. En ze vragen nooit hoeveel belas ting je al hebt betaald in je le ven", zegt ze. „De gemeente kiest altijd voor de goedkoopste optie, maar ik zeg: neem nou niet de goedkoopste en ook niet de duurste, maar kijk vooral of hij geschikt is." In Noordwijk duurt dat blijk baar even, weet zij nu. „In Sas senheim was een man invalide geworden en binnen drie maanden had-ie alles, precies zoals het Zeehos dat wilde. En ik wacht al sinds september. Russell Crowe als Romeinse vechtjas in spektakelfilm Leidsch Dagblad Openlucht Bioscoop Op megascherm van 15x7 meter Projectie: Stichting Openlucht Bioscoop, Rotterdam (advertentie) i

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2001 | | pagina 13