e terugkeer van de faraomier GESPREK VAN DE DAG Noorse prins krijgt 530 cd's voor huwelijk 'Ik wil heel hard tegen een muur schoppen' [een ongedierte en verdient dus geen mep met de kran De spm is ZATERDAG 25 AUGUSTUS 2001 Maxima zonder krukken aan boord koninklijk schip in Oslofjord Voor PAULINE, het dochtertje van prin ses Stephanie van Monaco, was on langs een hoofdrol weggelegd. Zij werd tijdens een voorstel ling van circus Knie in het Zwitserse Ge- nève opgetild door een olifant. Het was overigens geen toe val dat juist Pauline hiervoor was uitgeko zen. Haar moeder namelijk heeft een relatie met Franco Knie, de directeur van het circus. Een broer van de Amerikaanse senator HILLARY CLIN TON, Tony Rodham, is onlangs gemolesteerd door een man die het zomerhuis van de familie in Pennsylvania was binnengedrongen toen hij zag dat zijn vriendin en Tony Rodham in de woonkamer de liefde bedreven. Rod ham (47) liep klappen en schoppen op, maar weerde zich kranig: de politie kon de 45-jarige indringer inreke nen op de eerstehulppost van een ziekenhuis, waar hij zich met schaafwonden, een dicht oog en een ontwrichte schouder had gemeld. De man is aangeklaagd wegens mishandeling, inbraak en huisvredebreuk. Een 30-jarige VROUW is in de Duitse stad Münster van de tweede verdieping van haar woning naar be neden gestort. Vlijtige bouwvakkers hadden bij renoveringswerkzaamhe- den het BALKON van haar appartement verwijderd, maar de vrouw daar niet over ingelicht. De bewoon ster viel ongeveer vijf me ter naar beneden toen zij het balkon wilde betreden en is met ernstig hoofdlet sel opgenomen in het zie kenhuis. Volgens de politie was de toegang tot het bal kon slechts afgesloten met een paar latten. De CUBAAN José Castelar Cairo heeft het Guinness Book of Records gehaald door de langste SIGAAR ter wereld te maken. De record-havanna is 11,4 meter langen heeft een omtrek van twaalf centimeter. Hij is tentoongesteld in een toeristenwinkel in de vesting Morro-Cabana vlakbij de hoofdstad Havana. Gisteravond waren Willem-Alexander en Maxima aanwezig bij de receptie en het diner dat de Noor se regering ter gelegenheid van het huwelijk van kroonprins Haakon en Mette-Marit Tjessem Hoi- by in het 700-jaar oude vestingslot Akershus aan bood aan de koninklijke gasten en vooraanstaan de vertegenwoordigers uit de Noorse samenle ving. De krukken waren verdwenen, maar Móxima had een paar uur eerder nog duidelijk moeite om de loopplank van het koninklijk jacht 'Norge' op- en af te lopen. Gelukkig stonden er een paar Noorse matrozen klaar om haar zo nodig een handje te helpen en een plons in het ijskoude water te voor komen. Aan boord van het majestueuze schip vond Méxima snel een plekje op het achterdek, waar ze zittend in de zon nader kennis maakte met haar toekomstige collega's. Terwijl de prins van Oranje zich vermaakte met de Noorse prinses Martha Louise, wisselde Maxima ervaringen uit met Sophie, de echtgenote van de Britse prins Edward. Voor de fotografen in de tientallen volgbootjes had het Nederlandse stel weinig aandacht, al greep Willem-Alexander balo rig de hand van Martha om daar mee te zwaaien. Eerder deze week kregen Haakon en Mette-Marit al het cadeau van het kabinet: een met de hand gemaakt houten cd-meubel met plaats voor dui zend muziekschijfjes. De eerste 530 cd's zaten er al in, allemaal met muziek van of door Noren ge componeerd of uitgevoerd. Een aantal kranten heeft de hele lijst afgedrukt, waarbij het ontbreken van deze of gene muzikant of popartiest meteen werd bekritiseerd. Maar er was ook verbazing dat premier Jens Stoltenberg zo veel Noorse cd's heeft kunnen vinden. Het huwelijk van de Noorse kroonprins, dat van middag om 17 uur wordt gesloten, is voor Willem- Alexander en Méxima een uitgelezen gelegenheid om nog wat ideeën op te doen voor hun eigen bruiloft volgend jaar februari. Het weer is dan ze ker niet zo zonnig en warm als gisteren tijdens de boottocht door de Oslofjord, maar aan een rond vaart door de Amsterdamse grachten en over het IJ valt ook met slecht weer nog wel plezier te bele ven. Vanmiddag heeft het paar vanaf de vierde rij, achter de Spaanse koningin Sofia en naast prins Charles, goed zicht op de plechtigheid in de kleine en met 800 gasten volgepakte Domkirken. De NOS heeft een verkenningsteam naar Oslo ge stuurd voor een kijkje achter de schermen. Het eerste punt van zorg werd gisteren al genoteerd. Rond het paleis in Oslo is een zee van ruimte, de buitenlande televisieploegen kunnen hun repor tagewagens met hun grote schotelantennes er ge makkelijk en onopvallend kwijt. In Amsterdam is tussen het paleis, Nieuwe Kerk en Beurs van Ber- lage nauwelijks ruimte en terwijl bijvoorbeeld di Vlaamse en Duitse televisie vooruitlopend op h< Oranje-huwelijk nu al belangstelling hebben voi beelden van Willem-Alexander en Méxima. De meeste aandacht zal vanmiddag overigens, I halve naar het bruidspaar, en Mette-Marit's ex- vriend Morten Borg, uitgaan naar de Spaanse troonopvolger Felipe. Zijn mogelijk toekomstige gade, de Noorse Eva Sannum, bevindt zich ook onder de genodigden. Beiden worden sinds de aankomst van Felipe afgelopen woensdag door tientallen fotografen geschaduwd. Een foto van het stel is goud waard, zeker in Spanje waar de vermeende relatie tussen de twee al maanden o derwerp van gesprek is. Ze zullen dan ook wel wachten met walsen op het huwelijksbal van avond tot dat de pers is verdwenen. Hans Jacobs MOEDER MANDJI (26) ondernam gisteren in de Apeldoornse Apenheul al een wandelinge tje met haar donderdag geboren dochtertje. Het nog naamloze aapje is Mandji's zevende baby. Vader is de 28-jarige Bongo die al vele malen vaker met dit bijltje heeft gehakt. Hij werd donderdag namelijk voor de 25ste keer vader. 'Ik ben best vaak verdrietig, maar ik wil niet dat mijn moe der dat ziet. Die heeft al genoeg aan haar hoofd. Als ik huil, doe ik dat bij een vriendin.' Sarahs moeder heeft kanker. Ze schrijft daarover op de website (www- .kankerspoken.nl) van de Ne derlandse Kankerbestrijding/Koningin Wilhemina Fonds (KWF) voor kinderen van ouders met kan ker. Volgens de laatste gegevens van het Centraal Bureau voor de Statistiek telt Nederland onge veer negenduizend kankerpati ënten met thuiswonende ltin- deren. In het kader van het jaar van jongeren en kanker be steedt de Nederlandse Kanker bestrijding/KWF aandacht aan deze groep kinderen. Zo is er een uitgebreide website ge maakt en de tv-documentaire "Verdriet door je hoofd' over vier gezinnen waarin een ouder kanker heeft. De film wordt op 5 én 8 september door de Hu manistische Omroep vertoond. Psycholoog Nel Kleverlaan, ver bonden aan het KWF en initia tiefnemer van de website, merkte in haar praktijk dat veel ouders met kanker en hun kin deren worstelen met vragen. „Ouders vragen zich bijvoor beeld vaak af: 'doe ik er goed aan het al te vertellen? En kin deren willen weten: 'gaat vader of moeder dood?' maar ze dur ven dat vaak niet te vragen." Openheid is in alle gevallen het beste, adviseert ze. „Kinderen hebben echt veel sneller door wat er aan de hand is dan je denkt. Vaak houden ouders zich groot, terwijl de kinderen allang weten dat er iets hartstik ke mis is. Maar omdat er niet over gesproken wordt, durven ze niets te vragen. Dan gaan ze zelf er maar op los fantaseren." Kinderen kunnen op www.kan- kerspoken.nl ('Als je ouder kan ker heeft, spookt het in je hoofd) vertellen wat voor ge voelens de ziekte van hun ou der bij hen losmaakt. „Ik ben boos omdat mijn moeder kan ker heeft. Waarom heeft die dokter dat niet eerder ontdekt? Ik zou wel heel hard tegen een muur willen schoppen", schrijft een anoniem kind. Puber Stans is bang dat hij nooit meer echt plezier kan maken. „Ik Zit wel in de kroeg maar ik vind er ei genlijk niets aan." De makers van de website ge ven tips om je iets beter te voe len, afgestemd op verschillende leeftijdsgroepen. Voorbeelden zijn 'er een spreekbeurt over houden' of 'hard tegen de wind in fietsen'. De twaalfjarige Lisette heeft daar nog een ad vies aan toegevoegd. 'Even heel boos worden (niet op iemand)'. Vele miljoenen guldefis gaan er jaarlijks om in de orjged ierten be strijding. De zomer is als ^nouds een drukke perio ds de voor de- ze bran che, die mensen werk biedt. Spin in het web is het Kennis- en Adviescentrum Dierplagen (KAD) in Wageningen. Over de laffe klap met de krant, de geweldige stank van spitsmuizen en de toppers van het moment: de kakkerlak en de faraomier. Waar vliegen zijn, zijn spinnen. De spin is geen ongedierte, de vlieg daarentegen wel. Net als de kakkerlak. Hoe eng ook, met die lange harige poten, een laffe klap met een krant verdient de spin niet. „Daarvoor is hij te nuttig. Hij eet vliegjes en ander klein on gedierte. Pak de spin desnoods met een servet op en zet 'm buiten. Een beetje res pect voor het leven mag toch ook wel?" Jan de Jonge van het Kennis- en Advies centrum Dierplagen (KAD) in Wageningen werkt bij het leidinggevend instituut op dit terrein. Hij strijdt tegen ratten, bevecht muizen, muggen en kakkerlakken. Als de gemeentelijke diensten er niet uitkomen, wordt meestal het KAD gebeld. Of er gaat een ploeg vanuit Wageningen om te advi seren. „We hebben ook wat mensen in de buitendienst." Wie regelmatig stofzuigt, de keuken schoonhoudt, de temperatuur niet hoger dan 21, 22 graden heeft en bovendien geen «^fite hoge vochtigheidsgraad in huis heeft, nSWi^juahygiëne niets te vrezen. „Een en kele stofmljUaebben we allemaal wel thuis, dat is niet te voïWwmien en ook niet erg. We hebben een vrouw^isJsJant die fobisch is en er niet tegen kan als zeefnagar één ziet. Heel triest, gek wordt ze erv£ Ongeveer 1.500 mensen zijn in NedèH^nd bezig met de bestrijding van ongedierte^ tien jaar geleden is berekend dat er zo'n tachtig miljoen gulden per jaar in omgaat. „Een kleine branche dus, maar wel een he le leuke. De meesten van ons zijn mensen met hart voor de natuur. Ook al moeten we af en toe dieren doden, de biologie van on gedierte is heel grappig." Minder aangenaam bezoek: heel af en toe komt er in Nederland een bruine rat via de toiletpot vanuit het riool de wc binnen. „Erg schrikken voor de mensen, maar het gebeurt echter heel zelden." Vaker moeten De Jonge en zijn collega's over alledaagsere zaken adviseren. Een muggenplaag leidde er in het Overijsselse Kloosterhaar ooit toe dat de actiegroep 'De mug moet plat!' werd opgericht. De plaag van steekmuggen in dit hoogveengebied werd door een snellere doorstroom van het water aangepakt. „In hebben geen aanleg voor helden verering. Dat is eigenlijk wel pret tig. Volksmenners en dictatoren hebben in ons land weinig kans vanwege het gebrek aan bewon dering van het publiek. Wij hebben geen presidenten met het roerige pri- vé-leven van een Clinton of Kennedy. We hebben ooiteen premier gehad die meefietste in een wielerkoers. Maar gekker maken we het niet. De bodem waarop sterren kunnen groei en is in ons land verdord. Iedere kiem die het in zich heeft om uit te groeien tot een ster komt niet door de winter heen. Ziehier in één zin de tragiek van Sylvia Millecam. Ze had een onwaarschijnlijk talent voor toneelspelen. Maar haar ta lent om een ster te zijn was nog groter. En het toneel dat zij zo'n twintig jaar geleden be trad, had nu eenmaal geen plaats voor ster ren. Hoe vreemd het ook klinkt, het 'Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg' is ook voor ons theater geschreven. We hadden in die tijd een aantal keurige to neelgezelschappen waar een jong actrice haar plaats moest kennen. Er was nog een restje revue la Snip en Snap. Er was een snufje variété dat de bruiloftzaaltjes en de kazernes langs mocht. En hors concours had je nog een handje cabaretiers. Film bestond nauwelijks. Probeer in zo'n landschap maar eens ster te worden. Er is trouwens weinig veranderd de afgelopen tivintigjaar. De re vue heeft plaats gemaakt voor de musical. Maar hoeveel glansrollen Henk Poort en Bill van Dijk ook spelen, sterren worden ze niet. En dan is er de televisie. Natuurlijk, de tele visie. Geen actrice is zo snel ontdekt voor de buis als Sylvia. Wat had Hilversum te bie den? Soaps en comedyseries. Te klein bier voor haar. Een eigen show! Miss Millecam! Maar Het Gooi is eigenlijk niet toegesneden op dat soort personality-shows. Vooral ook omdat men dat soort personality's niet ge wend is. Verkeerd land. Er was nauwelijks meer dan anderhalve tekstschrijver. Er was geen choreograaf die met de zweep klaar stond, geen regisseur die de lat op de vereiste hoogte legde. En dan wordt het je wel erg ge makkelijk gemaakt. Wat resteert zijn een paar avonden per jaar als de bekende Nederlander zich in gala hult bij een prijsuitreiking. En er een blote jurk gedragen kan worden die de volgende dag in alle roddelblaadjes op de foto staat. stilstaand water gedijen deze diertjes he beste", aldus De Jonge. Een zorg voor het Wageningse centrum de afname van het aantal beschikbare b strijdingsmiddelen. „In Twente hebben te maken met een plaag van ratten die i sistent zijn tegen de huidige middelen, ander middel dat wel werkt, mogen we meer gebruiken. We hebben nu een ver zoek aan het ministerie gestuurd of wei pensatie kunnen krijgen en hebben er a hoop op dat dat lukt." De Jonge en de zijnen komen hoofdzaki de Duitse kakkerlak en de faraomier. „E faraomier is terug van weggeweest. Een le kleine mier. We zien hem sinds de jai '70, toen hij bijna weg was, weer vaker, slimme mier. Waar je met een spuitbus bent geweest, komt hij lange tijd niet m Je zult het bestrijdingsmiddel dus via aa zijn nest moeten krijgen, anders roei je hem niet uit." Dat één muis in huis geen kwaad kan ei zelfs gezellig is, weerspreekt De Jonge. „Waar je een muis ziet, zitten er meer. I het is niet hygiënisch, ze zitten ook bij h eten. Daar moet je dus toch iets tegen doen." Lukt het dichten van gaten niet dan grijpt zelf De Jonge naar de muizi of het gif. „Daar heb dan geen moeit mee." De zomer bracht tot dusver geen uitscl ters in overlast. De gedachte dat in een strenge winter meer insecten doodgaai onjuist: „Juist een warmere winter ovej ven ze minder snel." Hans Leber En zo hervindt de star to be zich in een s langere reeks van 'Ook dat nogs'. Met een steeds grotere rol voor de routine en een steeds kleinere voor het talent. Met soms weemoed naar een mooie theaterrol waa het maar niet meer van komen wil. De naar de sterrenhemel loopt in Nederlaiu tijd dood. In Sylvia's geval helaas letterli En nu ik niet kan treuren over de ster dit nooit kon zijn. blijft mij over de nagedai nis aan de hartelijke meid die ze altijd u Die gehandicapte collega's hielp door mi hen op tournee te gaan. Die voor gehani capte kinderen knopen in haar zakdoek de. En die kant van haar talent heeft zij nooit een duimbreed tekort gedaan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 2001 | | pagina 2