friesland! Daar lopen toch
alleen maar koeien rond?'
LEIDSE REGIO/RIJN EN VEENSTREEK
'De Lobeliuslaan
wordt een steeg'
Vrijwilligers keren vakantiespelen rug toe
let wordt steeds moeilijker
om rit in één uur te halen'
Cistron optimistisch
na sluiting telecomtak
1* apende
J-aanmachinist
omdronken
Protest asielzoekers tegen een gedwongen verhuizing
door Saskia Buitelaar
alphen aan den rijn - De di
rectie van de Alphense inter
net- en telefonieaanbieder Cis
tron is optimistisch, ondanks
de problemen met de telecom
tak. Deze week escaleerde het
conflict met KPN, dat miljoe
nen aan onbetaalde rekenin
gen claimt en de Cistronklan-
ten van de kabel gooit. Hoewel
voor een deel van de 70 perso
neelsleden een onzekere tijd
aanbreekt, blijven directie en
personeel vertrouwen op een
goede afloop.
Vervelend
„Voor de klanten is het heel
vervelend, maar voor het per
soneel is er nog niets aan de
hand, alhoewel je nooit weet
hoe het er over twee maanden
voor staat", zegt woordvoer
ster Kamphorst. De bedrijfslei
ding is druk in overleg met col
lega-bedrijven, investeerders
en leveranciers in een poging
om haar klanten snel weer van
dienst te kunnen zijn.
Naar verwachting lukt dat voor
de adsl-service (om snel te in
ternetten via de telefoonkabel)
beter dan voor de gewone tele
foondienst. Het bedrijf pro
beert voor de 500 adsl-klanten
tijdelijk een andere aanbieder
te vinden. Dat moet voor 21
september, de datum waarop
KPN Cistron definitief de toe
gang ontzegt tot de 'infrastruc
tuur', de telefooncentrales en
-kabels.
Het probleem voor de gewone
telefoonklanten is voor die tijd
niet opgelost, verwacht Kam
phorst. „Maar wel op korte ter
mijn daarna." Overigens zijn
de gevolgen van het conflict
voor de klanten waarschijnlijk
vandaag pas merkbaar. KPN
meldde dat dinsdagmiddag de
mogelijkheden voor interna
tionaal en mobiel bellen zou
den worden stopgezet. Dat
tijdstip is later verschoven naar
het eind van vanmiddag.
Boze reacties of opzeggingen
heeft Cistron nog niet binnen.
„Integendeel, we krijgen alleen
maar steunbetuigingen. In
Delft heeft een klant een span
doek buiten gehangen met 'sa
ve Cistron', en er zijn twee
websites geopend waar hand
tekeningen worden verza
meld."
Ook in het bedrijf blijft onrust
uit, voor zover de woordvoer
ster weet. „Net als wel vaker in
moeilijke tijden ontstaat hier
een enorm saamhorigheidsge
voel. Natuurlijk wordt er veel
over gepraat, maar de stem
ming is goed." Ze geeft toe dat
er voor enkele tientallen men
sen op de telecomafdeling na
21 september mogelijk geen
werk meer is, zolang het con
flict met KPN niet is opgelost.
„Ik sta zelf ook op de pay-roll
van Cistron Telecom, maar ik
heb niet het gevoel dat ik naar
een andere baan moet uitkij
ken."
Het bedrijf hoopt op ingrijpen
van de OPTA, de toezichthou
der op de telecombedrijven.
Als die KPN verplicht om lage
re tarieven te rekenen aan con
currenten die de infrastructuur
willen gebruiken, heeft Cistron
het conflict met de monopolist
gewonnen.
azerswouds
eitje terecht
(iitswouDE-DORP - Het 13-ja-
meisje Daphne Vierstra uit
zerswoude-Dorp, dat door
r ouders als vermist was op-
even, is weer terecht. De po-
vond haar dinsdagmiddag
een vriend in Amsterdam,
t meisje was woensdag 8 au-
l0 jtus na problemen thuis, van
a is weggelopen. Afgelopen
s jkeinde liet de politie nog
hf i opsporingsbericht via TV-
le si uitgaan.
etstocht naar
olenviergang
to landerveen - De Histori-
e Vereniging Alphen organi-
rt zaterdag een fietstocht
de Molenviergang in Aar-
derveen. De tocht begint om
uur bij de ingang van park
éi istroom aan de Raadhuis-
ra lat. Reserveren bij de VW,
0172-495600.
eeldhouwer
vi eft cursussen
g(, idekerk aan den rijn - De
y idekerkse beeldhouwer
rtin van Asperen geeft vanaf
ember diverse cursussen in
ier De Hut, Hondsdijk 65.
lemers kunnen leren boet-
Deii in was, klei, en/of spek-
et en. Voor inlichtingen: 071-
m 2605/0628-375810.
■3
IEN AAN DEN RIJN - Een 43-
kraanmachinist uit het
se Neukirchen is gisteren in
len aan den Rijn zijn hijs- en
ewijs kwijtgeraakt, omdat hij
ar onder invloed van alcohol
eerde. De Duitser was aan
werk op de bouwplaats van
Alphense stadhuis.
woordvoerder Pronk
het bouwbedrijf HBG kwam
raan op een gegeven mo-
t niet meer in beweging.
Jewerkers trachtten contact
'e hem te zoeken via radio- en
''afofoonoproepen. Maar ook
reageerde de kraanmachi-
niet op. Toen de projectlei-
bij de kraan naar boven
om poolshoogte te nemen,
e'< hij de man slapend aan. De
jectleider schudde hem wak
en sommeerde hem naar
d eden te gaan. Eenmaal be-
n in pakte de projectleider
3r 11 zijn hijsbewijs af en belde
ho'iolitie. „Hij had immers wel
edat de kraanmachinist
Te! ken was", aldus Pronk.
Duitser besloot niet op de
ie te wachten en ging er als
haas in zijn auto vandoor,
vlucht duurde niet lang. En-
kilometers verderop, aan
Burgemeester Visserpark,
°P de politie hem alsnog arres-
i. Bij de blaastest bleek dat
ier keer de maximum toege-
hoeveelheid alcohol in
)loed had.
;ns Pronk was de kraanma-
ist ingehuurd bij een gere-
meerd bedrijf. „Onze twee
machinisten waren met
ntie. Het is vervelend dat
ra moest lopen." De voort
van het nieuwe stadhuis
geen gevaar.
vai rilligers krijgen eindelijk de waardering die ze verdienen. Zo riepen de Verenigde Naties 2001
Dt het Jaar van de Vrijwilligers. In de serie Onbetaalbaar, die het hele jaar duurt, lopen wij we-
-31' lts mee met een vereniging of organisatie die drijft op vrijwilligers. Vandaag de buurtbus Al
an a(je
ootste uitdaging van
tllK' tbuschauffeur Stan van der
l „Dat ik het qua tijd e
i tzfi
- )ude Wetering naar Lisse
ter terug mag hooguit een
uren. Dat is aanpoten en
..opletten. Beide eigen-
>pen bezit Van der Meer,
ju'
De hindernisbaan van de buurtbus Alkemade
rond kan rijden." Elke rit
j weet precies waar je
u t iets harder kunt rijden
oegestaan, én waar zich de
,en' tmissen bevinden.
sPr ochtend begint de vrijwil-
'erkdag van Van der Meer
?P lit Roelofarendsveen om
"?e tlf. Tot half twee zal hij
i® elen tussen de twee dor-
om een nog onbekend
1 passagiers te vervoeren.
vandaag, een wisselvallige
®r itiedag met aan het eind
"j inneschijn, ziet hij het
Pa 'er in. „Het is weinig hoor,
P_ itste weken. Soms heb je
iele dag niemand. Maar als
n aan het eind van de dag
mg ensen bij de Kaag opstap-
flan maakt dat je dag
jK vertrekpunt van de lijn,
kentrum de Meerkreuk
j de Wetering, staat nie-
De buurtbus Alkemade pendelt
sinds tien jaar van maandag tot
en met zaterdag tien keer per
dag tussen Oude Wetering en
Lisse. 32 vrijwilligers zijn actief
als chauffeur. Zij rijden een keer
in de veertien dagen of een keer
per week een dienst van drie of
vier uur. Vorig jaar vervoerden
ze 13.000 passagiers en dat aan
tal stijgt elk jaar een beetje. De
bus wordt vooral gebruikt door
inwoners van Alkemade die in
Lisse gaan winkelen. Een kaartje
voor vier ritten kost 8,75 gulden.
Kinderen en 65-plussers betalen
4,75 gulden. Vervoersmaatschap
pij Connexxion int het geld en
beheert de bus.
mand te wachten. Groot is Van
der Meers verbazing als hij even
later bij de haltes Gogherweide,
Postkantoor en Noordeinde
toch steeds iemand kan oppik
ken. De vierde passagier stapt
bij halte Paal 99 in Buitenkaag
in. Ze blijven tot het eindpunt
in Lisse zitten.
De route van de buurtbus bevat
een aantal hindernissen, die
Van der Meer op zijn duimpje
kent. Soms wordt er wel eens
een weggewerkt. „Het rijden is
een stuk makkelijker sinds de
regel 'voorrang voor fietsers van
rechts' is ingevoerd. Sindsdien
zijn bijna alle ongelijkwaardige
kmisingen opgeheven en heb ik
overal voorrang"; zegt Van der
Meer, terwijl hij rap over de
Rembrandt van Rijnsingel en de
Middenweg tuft.
Maar de meeste hindernissen
blijven gewoon liggen waar ze
liggen. De drempels in Nieuwe
Wetering steken er voor Van
der Meer met kop en schouders
bovenuit. „Ze zijn te kort. Het
maakt niet uit of je er met twin
tig of veertig kilometer per uur
overheen gaat, het blijft een
enorm gehobbel. Er is een da
me die hier altijd gaat staan,
want ze heeft rugklachten.''
Volgens de chauffeur zouden
de drempels langer moeten
zijn. „Je moet er eigenlijk een
keer met B en W overheen rij
den, dan is het vast snel opge
lost."
De draaibrug over de Ringvaart
bij Nieuwe Wetering zou een
DONDERDAG l6 AUGUSTUS 2001
door Nancy Ubert
vervolg van voorpagina
oegstgeest- „Wil je getuige zijn
van de volgende zelfmoordpo
ging op dit complex? Gisteren
heeft een van ons al geprobeerd
een einde aan zijn leven te ma
ken. Ik denk dat ik het niet lang
meer trek. Zal ik je bellen als ik
mezelf in brand steek?" Vladimir
Perebejuot weet geen ander
pressiemiddel meer te bedenken
om te zorgen dat beter naar hem
wordt geluisterd, zegt hij. Met
zijn vier naasten wordt hij vanuit
Oegstgeest overgeplaatst naar
het asielzoekerscentrum in Lei
derdorp.
„Ik stond al op het randje van
de afgrond, maar ik vrees dat ik
nu echt de diepte in val. Hier
heb ik me aardig staande weten
te houden, nu moet ik weer te
rug naar de gevangenis die
asielzoekerscentrum wordt ge
noemd."
Net als de andere asielzoekers
en statushouders die in de ba
rakken aan de Oude Rijnsbur-
gerweg in Oegstgeest wonen,
heeft Perebejuot zich te schik
ken in het verplaatsingsbeleid
van het Centraal Orgaan Op
vang Asielzoekers (COA). Voor 1
september wil het landelijke bu
reau de 'barakkenbewoners' el
ders onderbrengen. Bij een
maximale bezetting telden de elf
barakken van het COA de afge
lopen tijd 182 mensen. Daarvan
zijn er nu nog zo'n 40 over. Een
groot deel van hen protesteert
tegen de gedwongen verhuizing.
„Niet alleen vanwege het feit dat
de een beter wordt geholpen
dan de ander, maar ook omdat
we in grote problemen komen",
aldus de zeventienjarige Rosa
Getajo.
Meer dan 25 bewoners hebben
zich woensdagmiddag verza
meld bij de ingang van het com
plex. Ze zijn afkomstig uit alle
delen van de wereld en kennen
allemaal hun eigen unieke voor
geschiedenis. Een ding hebben
ze gemeen. Stuk voor stuk ma
ken ze zich kwaad over de ge
dwongen verhuizing en de ma
nier waarop het COA de over
plaatsing regelt. Want, zeggen
ze, met persoonlijke omstandig
heden wordt totaal geen reke
ning gehouden.
Getajo: „Over twee weken word
ik 18. Vanaf dat moment betaalt
het COA mijn opleiding niet
meer. Ik volg in Leiden een op
leiding tot verpleegkundige. De
school is zo tevreden over me
dat hij bereid is me verder op te
leiden zonder dat ik daarvoor
moet betalen. Ik word echter ge
dwongen naar het asielzoekers
centrum in Den Haag te verhui
zen. Een tegemoetkoming in de
reiskosten krijg ik niet. Hoe
moet ik naar Leiden komen, hoe
moet ik studeren op een piep
klein kamertje dat ik met ande
ren ga delen en hoe kom ik op
mijn stageadres? Ik heb nog
geen oplossing voor deze pro
blemen."
Nasren Rasoul wil juist graag
naar Den Haag. Haar man ligt
daar begraven. Omdat ze het le
ven in een centrum 'echt niet
meer aankan', hoopt ze op een
huisje in de hofstad. „Zodat ik
geregeld naar het graf van mijn
man kan gaan." De jonge vrouw
maakt niet veel kans op eigen
woning. Het ziet er naar uit dat
ze naar het asielzoekerscentrum
in Rotterdam moet verhuizen.
De familie Ahmed heeft een
huis in Rotterdam toegewezen
gekregen. „De vluchtelingen die
worden teruggestopt in zo'n
massacomplex zijn jaloers op
ons", vertelt Amir Ahmed.
„Maar wij zijn juist helemaal
niet blij. Mijn vrouw Julia mag
geneeskunde gaan studeren aan
de Vrije Universiteit in Amster
dam. Ik studeer geneeskunde in
Leiden en hoef nog maar ander
half jaar. Onze driejarige doch
ter Dina zit op de universiteits
crèche. Wij leven van een lening
die we in een later stadium tot
op de cent moeten afbetalen.
Los van de vele extra kosten die
we gaan maken, kampen we
met het probleem dat we veel
tijd zullen verliezen aan reizen.
Dat gaat ten koste van onze stu-
Meer dan 25 asielzoekers demonstreerden gistermiddag bij de ingang van het barakkencomplex aan de
Oude Rijnsburgerweg. Foto: Dick Hogewoning
die. En moeten we die kleine el
ke ochtend meeslepen naar de
crèche in Leiden? We zijn als
politieke vluchtelingen vanuit
Rusland naar Nederland geko
men. Beiden moeten we voor
een groot deel de studie genees
kunde overdoen. We zijn bereid
hiervoor keihard te werken.
Straks heeft Nederland er twee
supergemotiveerde artsen bij.
Waarom kan er geen rekening
worden gehouden met onze si
tuatie? Een kleine tweekamer
woning in Leiden voldoet voor
ons. Dan kunnen we onze
dochter 's avonds in de ene ka
mer laten slapen terwijl wij stu
deren."
Een andere bewoner meldt dat
hij naar Friesland moet. „Fries
land! Daar lopen toch alleen
maar koeien rond. Ik leef al ja
ren in de Randstad."
'Het enthousiasme houdt een keer op als je nooit reacties krijgt'
rigeerd toen deze de bewoners
verkeerd inlichtte. Dat de 'ranke
woontorens' forser uitvallen dan
de bewoners hebben gedacht,
trekt een grote wissel op het
woongenot, vinden de bezwaar
makers.
Advocaat Suermondt treedt op
namens bouwbedrijf Jos Jansen
dat inmiddels is begonnen met
de fundering van het rijtje flats.
Groot is de ergernis van de be
woners als hij hun voorhoudt
dat zij door het koopcontract te
ondertekenen beloofd hebben
geen bezwaar te maken tegen de
verdere bouw in de wijk. „Dus
als er een kink in «Mkabel komt
kunnen we de schade ook op u
verhalen." Op de publieke tribu
ne onstaat verontwaardiging als
hij vervolgens laat weten dat er
geen weg meer terug is. Om
bouwtechnische reden zouden
die woontorens, nu de funde
ring praktisch klaar is, niet meer
lager kunnen uitvallen. „Terwijl
in juni. tijdens het kort geding
bij de rechter, anders is be
weerd", reageert Besselink.
De commissie bezwaar en be
roep heeft een zware kluif aan
de kwestie Lobeliuslaan. Niet
eerder is in Oegstgeest zo mas
saal bezwaar gemaakt tegen
bouwwerkzaamheden die reeds
plaatshebben. Het zijn vooral
details die de commissieleden
minutieus dienen te bestuderen.
In september volgt de uitspraak.
door Saskia Buitelaar
RijpwETERiNG - Voor zo'n 250
kinderen uit Rijpwetering drei
gen de Vakantiespelen in het
dorp volgend jaar in het water te
vallen. Na afloop van de hutten-
bouw- en spelweek die nu aan
de gang is stappen twaalf van de
veertien vrijwilligers op, onder
wie de twee hoofdleiders. Els
Goes, een van de twee, houdt
het na zestien jaar en diverse
pogingen om opvolgers te wer
ven voor gezien. „Het enthousi
asme houdt een keer op als je
nooit reacties krijgt."
Volgens Goes hebben alle ver
trekkende vrijwilligers er min
stens tien jaar trouwe inzet op
zitten. Vorig jaar begonnen zij al
met het zoeken naar vers bloed.
Ze benaderden ouders persoon
lijk en plaatsten oproepen in het
programmaboekje, de school
krant en het Witte Weekblad.
Maar dat heeft tot nog toe niets
opgeleverd. „Wij gaan het niet
nog een jaar doen, dan blijf je
bezig. Zoals het er nu naar uit
ziet is er straks in het dorp geen
huttenbouw en geen Open Huis
(knutselen in een grote tent)
meer. Het voortbestaan daarvan
is duidelijk in gevaar."
Het steekt haar dat veel jonge
ouders wel dagelijks hun kinde
ren komen brengen om hutten
te bouwen en te knutselen,
maar dat zij zelf niet bereid zijn
de handen uit de mouwen te
steken. „Naar mijn mening kun
nen zij best eens iets terug doen.
Er zijn wel mensen die eens een
Buurtbuschauffeur Stan van der Meer: „Het is weinig hoor, deze weken." Foto: Mark Lamers
V r i j id i 11 i g e r s en hun werk
obstakel kunnen zijn: in de zo
mer is het ding vaker open dan
dicht. Gelukkig houden de
brugwachters hem dicht totdat
de buurtbus is gepasseerd. De
afspraak is duidelijk zichtbaar
als de bus over de brug rijdt:
aan weerszijden liggen bootjes
ongeduldig te wachten. „Maar
als je heel erge vertraging hebt,
dan wacht hij niet", weet Van
der Meer.
De laatste hordes zijn de snel
heidscontroleurs op de Huig-
sloterdijk en de Lisserdijk. Van
collega's weet Van der Meer dat
vooral op de Lisserdijk vaak een
flitsauto staat. Na een flitspaal
('Kijk, daar achter die bruine
boom') trapt Van der Meer het
gaspedaal extra in. „Het wordt
steeds moeilijker om de rit in
één uur te rijden. Toch willen
we dat volhouden." De reden
daarvoor is dat de vertrektijden
dan makkelijk te onthouden
zijn voor de passagiers. Op het
halve uur vertrekt de bus bij de
Meerkreuk en op het hele uur
rijdt hij weg uit Lisse.
Van der Meer begon twee jaar
geleden als chauffeur. „Toen ik
met de vut ging, werd ik ervoor
gevraagd. Ik heb altijd plezier
gehad in autorijden." Toch
moet een buurtbuschauffeur
ook sociaal onderlegd zijn. „Er
zijn passagiers die, als ze alleen
met je zijn, hun hele ziel en za
ligheid op tafel leggen. Dat
moet je voor je kunnen hou
den."
Janneke Dijke
oegstgeest - „De naam Lobeli
uslaan is natuurlijk een lacher
tje. We kunnen straks beter het
woord steeg gaan gebruiken.
Want tussen de appartementen
en de woningen is de afstand
straks slechts 15 meter", mop
pert N. van Weeren tijdens de
zitting van de commissie voor
bezwaar- en beroepschriften in
Oegstgeest. Van Weeren is een
van de ongeveer 40 bewoners
van Poelgeest die bezwaar ma
ken tegen het besluit van B en
W om een bouwvergunning te
verlenen voor de bouw van zes
appartementenflats in de
nieuwbouwwijk.
In groten getale zijn de buurtbe
woners woensdagavond naar
het gemeentehuis gekomen.
Voor de hoorzitting staat een
half uur gepland maar het zal
zeker twee uur duren voordat de
commissieleden zich kunnen
terugtrekken voor hun beraad.
H. Besselink, advocaat van de
groep bewoners herhaalt in zijn
pleitnota de bezwaren, verwij
ten en angsten die de afgelopen
tijd al eerder naar buiten zijn ge
bracht. De bewoners vinden dat
ze opzettelijk misleid zijn. De
bouw van zes woontorens valt
massiever uit dan hen „syste
matisch werd voorgespiegeld op
het moment dat zij hun woon
huizen kochten. Aan het adres
van de gemeente het verwijt dat
zij de makelaar niet heeft gecor-
Zonder nieuwe
vrijwilligers kun
nen de ruim 200
kinderen uit Rijp
wetering volgend
jaar het knutselen
en huttenbouwen
tijdens de Vakan
tiespelen wel ver
geten. Foto: Henk
Bouwman
ochtend of middag willen hel
pen, maar daar houdt het mee
op. Ze willen zich niet binden,
zoals wij destijds met een groep
ouders deden."
Het belangrijkst, maar tegelij
kertijd het moeilijkst, is het om
vervanging te vinden voor de
twee hoofdleiders, Els Goes en
Gerrit-Arie Los. Goes begrijpt
dat maar weinig mensen in hun
eentje het hoofdleiderschap op
zich nemen, inclusief al het ver
gaderen en het uitwerken van
ideeën die daaraan kleven. Maar
als geïnteresseerden een groep
zouden vormen, redden ze het
best. „Met drie of vier mensen
kun je de taken verdelen. Er
hoeven dan heus geen twaalf
nieuwe mensen bij."
Momenteel doen zo n tweehon
derd Ripse kinderen mee aan de
spelweek, iets minder dan nor
maal vanwege de late bouwvak.
Ook voor deze week was het
zoeken naar voldoende vrijwilli
gers. Met veel puzzelen heeft de
organisatie het rond kunnen
krijgen. En hoewel het minder
druk is, is de gezelligheid niet
minder. Daarom gaat de teloor
gang van de populaire kinderac
tiviteit Goes aan het hart. „We
hebben in de loop van de jaren
echt iets opgebouwd, we zijn
gegroeid van 70 naar 250 kinde
ren. Voor een klein dorp als
Rijpwetering is dat heel veel."
Goes blijft als secretaris van de
overkoepelende Stichting Va
kantiespelen Alkemade wel ac
tief betrokken bij de spelweek.
