Straattheater Festival
trekt echte liefhebbers
CULTUUR KUNST
Sting maakt er een
mooi feestje van
Grenzen vervagen bijp
Pop Meets Classic
Leidse balletschool heeft een
voorkeur voor vrolijk nieuws
Sneeuwwitje
de musical:
een leuk
kinderfeestje
Muziek in't zonnetje
Jong K&G
scoort goed
opWMC
MAAND
2 JULI 20
muziek recensie
Ton Ouwehand
Concert: Sting met band. Gezien 1/7,
universiteitsterrein Twente.
Geen 'Message in a bottle'. En
ook deed hij 'So Lonely' niet.
Maar verder was er weinig te
klagen bij het optreden van
Sting gisteravond op het lus
trumfestival van de Universiteit
Twente in Enschede. Gordon
Sumner maakte er bij zijn enige
optreden op Nederlands grond
gebied met een stel uitstekende
muzikanten om zich heen een
mooi feestje van. Redelijk wat
stukken uit zijn Police-tijd, het
beste uit de periode daarna en
uiteraard een licht accent op het
repertoire van zijn meest recen
te, toch alweer bijna twee jaar
oude cd Brand New Day.
Het zou me niets verbazen als
Sting zelf had bedongen dat er
tussen het optreden van Ilse De-
Lange (die voor de gelegenheid
een Sting-T-shirt droeg) en hem
een Beatlesplaat werd gedraaid.
De volledige a-kant van Abbey
Road schalde over het festival
terrein voordat Sting met frisse
zin op het podium stapte. De
laatste officiële plaat van de
Beatles klonk voor Sting. Alsof
de bijna vijftigjarige Brit de pop
geschiedenis hoogstpersoonlijk
als een eenpersoons-Beatle had
voortgezet.
Sting had er zin in. En hij be
speelde de juichende mensen
massa voor zich met de uitstra
ling van een man die het muziek
maken er weliswaar als grootste
passie op nahoudt, maar die
ook belangrijker zaken als het
redden van zoveel mogelijk re
genwouden niet uit de weg gaat.
En hij had een uitstekend stel
muzikanten om zich heen.
Drummer Manu Katche bijvoor
beeld die een allesbepalende
beat neerzette en de zeer func
tioneel spelende gitarist Domi
nic Miller. Een mooie rol ook
van trompettist Chris Botti, die
niet in elk stuk mee hoefde te
toeteren, maar die op een paar
plekken de gelegenheid tot im
proviseren interessant invulde.
Het was mooi weer, maar Ja
son Rebello, die er al een be
hoorlijke carrière als jazzpianist
heeft opzitten, drukte de toetsen
van zijn keyboard in met een ijs
muts op zijn hoofd. Hij had een
rol waar nauwelijks zweet bij
vrijkomt, maar in zijn ene solo
haalde hij werkelijk alles uit de
kast.
Toen Sting zich op Policestuk-
Sting was in Twente bijzonder goed op dreef. Foto: GPD
ken stortte maakte hij direct
duidelijk dat de oud-Police-col-
lega's Andy Summers en Ste
wart Copeland niet meer dan fi
guranten waren in die band.
Sting was The Police.
Na zo'n tachtig minuten zui
vere speeltijd hing Sting voor de
allerlaatste toegift een gitaar om
zijn nek. Toen hij het intro van
'Fragile' over de menigte liet
klinken, werd er nog iets duide
lijk. Sting is eigenlijk gitarist. Het
basspelen dat hij de hele avond
had gedaan, is niet zijn sterkste
kant. Maar dat zal hem zelf wei
nig uitmaken. 'Be yourself no
matter what they say' luidt ten
slotte het credo van 'an English
man in New York'.
muziek recensie
Rene van der Velden
Musical Sneeuwwitje. Premiere Vlaamse
Studio 100, Chassé Theater Breda.
Gek dat Disney zelf niet op het
wereldwijd bruikbare idee is ge
komen. Men neme een sprookje
en maakt er een musical van. De
Vlaamse Studio 100 maakt er
sinds enkele jaren goede sier
mee. Gisteravond beleefde
Sneeuwwitje de Nederlandse
première in het Chassé Theater
in Breda.
Het verhaal is uiteraard over
bekend. Die herkenbaarheid is
voor kleine kinderen een voor
deel, maar voor grotere kinde
ren én hun ouders een nadeel.
Verrassingen zijn immers bij
voorbaat uitgesloten: je kunt de
volgende scène wel dromen.
Vooral na de pauze breekt dat
deze voorstelling op. Ik zat te
snakken naar de bruiloft van
Sneeuwwitje met haar droom
prins om de zwoele zomer
avond buiten voort te zetten.
De hele show is iets kinder
achtiger dan de vorige productie
van Studio 100, Pinokkio, die
eind vorig jaar in Nederland te
zien was. Des te vreemder is het
dat de 'heks met de giftige ap
pel' wel bijzonder beangstigend
het huisje van de dwergen komt
binnenvallen. Een golf van ver
bijstering raast door de zaal.
Maar evenals bij Pinokkio
moet ook nu gezegd worden dat
de show bijzonder vakkundig in
elkaar gestoken is. Decors, kos
tuums, belichting, allemaal af.
En dat zonder Van den Ende
fratsen. De prins zit bijvoor
beeld gewoon op een stel dozen
als hij toch geloofwaardig in een
rijtuig rijdt. Minpuntje is de ver
staanbaarheid, maar daar valt
goed overheen te stappen.
Ondanks de voortreffelijke
prestaties van Annemieke van
der Veer (Sneeuwwitje), Rein
Kolpa (prins), Anne-Mieke Ruy-
ten (stiefmoeder) en Door Van
Boeckel (lakei) gaat de liefde van
het jeugdige publiek uit naar de
zeven 'echte dwergen'. De uit
Engeland overgekomen lilliput
ters zijn simpelweg de zeven
dwergen zoals de gebroeders
Grimm ze bedacht hebben.
Vanaf hun opkomst zit je met
dat 'hé-ho-hé-ho'-gevoel dat zo
kenmerkend is voor de landeri
ge sfeer van een vrijdagmiddag
op de werkvloer. Morele bezwa
ren nemen de kleine mannetjes
in hun eerste lied al weg. 'Wij
zijn de zeven dwergen, daar zit
ten wij niet mee', zingen ze met
hun Engelse accent. Doen wij er
ook maar niet moeilijk over.
Wat er overblijft? Een levend
sprookje waar heel veel kinde
ren in Nederland erg van zullen
genieten. Vooral als theaters het
uitje aankleden met attributen
van het kinderfeest zoals ballon
nen, snoep en schmink. Het
Chassé Theater had dat gister
avond prima voor elkaar.
'Sneeuwwitje' is verder o.a te
zien in: Rotterdam (7 t/m 19
augustus), Den Haag (25 au
gustus t/m 2 september),
IJmuiden (il t/m 15 septem
ber), Gouda (2 t/m 6 januari)
en Zoetermeer (11 t/m 13 janu
ari).
muziek recensie
Hans Keijzers
Concert: Pop Meets Classic on the
Boulevard 2001. Gezienn/7, Gat van
Palace, Noordwijk.
De stoelen in de tent bij het Pop
Meets Classic concert zijn een
half uur voor aanvang al aardig
gevuld. Het Jeugdsymfonie Or
kest van de Bollenstreek zit al
klaar en op het podium is het
behoorlijk dringen geblazen. Di
rigent Erik Waerts komt nog
even buurten bij de PA om te
kijken of het geluid wel allemaal
in orde is en met een snelle
huppelpas swingt de bezige bij
weer naar het podium.
'Also sprach Zarathustra' van
Richard Strauss, bekend van de
Silanreclame, is ook voor een di
lettant op klassiek gebied een
geheide binnenkomer en het
up-tempo folky stuk van 'Lord
of the dance' is het smakelijke
vervolg. De Nederlandstalige
band Bitterzoet krijgt bij 'Nooit
meer vrij' een dubbele vioolbe
geleiding maar door gebrek aan
volume bij de zangstem komt
het nummer niet helemaal uit
de verf. 'Echte liefde' speelt de
band zonder extra symfonietoe
voeging en het heerlijke catchy
nummer met de geraffineerde
baslijn heeft dat eigenlijk ook
niet nodig.
Musicalzangeres Leoniek vi
Kampen zingt vol overtuigii r&
een medley uit Miss Saigon. 1 n
Miss Fortune draagt de zanger
de band. Het poppy 'Your worl je
heeft een prachtig outro mQf
violen en het laatste numm
krijgt een licht fluit-intro me»|
Lekkere nummers maar het zei*
voorspelbare ritme stooL.
enorm.
Als beste van de drie bandjL£|
komt zonder enige twijfel harfe
rockformatie Bash uit de bije
Zanger Fons Joy heeft een hees
lijke volle stem en omdat ter
vroeger zelf hobo heeft willfc,
spelen, heeft dirigent Waerts lf_2
'Make my way' een hobo-arraief
gement bedacht. 'Heaven' is <L(
schitterende uitsmijter. Hijn
komt niet alleen de band nraL
ook het orkest vol crescentL
door en vervaagt de grens ti|e
sen klassiek en pop
Tijd hierna om het publiek fliik 1
aan de gang te zetten en met tf*'
vol enthousiasme meegestam^
te 'Radetsky mars' en het q
tempo meegeklapte 'HornpipL.
heeft de tent het flink naai- z|a
zin. 'November Rain' van Gurje
'N Roses heeft een heerlijk klaU
siek begin en hier overtreft fjja
coverband uit Emmeloord C
het Jeugdsymfonie Orkest zicj^
zelf. En dan moet het echte fe«e
met 'Relight my Fire', 'Land L
Hope and Glory' en 'My w£e
nog beginnen.
leiden - Getuige de uitnodiging hield de organisatie
vooraf nog rekening met eventueel 'aanhoudend
slecht weer' en een afgelasting die daarvan het ge
volg zou kunnen zijn. Maar de folkdub Horus be
hoefde zich daar gisteren geen zorgen over te ma
ken. De zon scheen volop en het was derhalve pri
ma weer voor het inmiddels traditionele muziekfes
tival in de Leidse Hout. Moesten de muzikanten niet
even uitblazen van de warmte, dan bliezen ze wel,
zoals hier de spelers van The Hague Highland Pipe
band, een Schotse deun op hun doedelzak. In en
rond de muziektent, het theehuis en de vijver luis
terde het publiek verder naar muziek uit onder an
dere Marokko, Spanje en Ierland. Foto: Eric Taal
theater recensie
Maarten Baanders
Voorstelling: 'Dance Express',
leerlingenuitvoering Leidse Balletschool.
Gezien 30/6 Leidse Schouwburg.
Veelzijdig en aantrekkelijk als
een krant was de uitvoering van
de Leidse Balletschool. Het pro
grammablaadje zag eruit als een
krant en heette dan ook toepas
selijk 'Leidsch Dansblad'. De
voorpagina bracht uiteraard de
voorstelling zelf en verder was er
nieuws over gangs, een protest
tegen de te kleine behuizing van
de balletschool en optredens
van sterren als Madonna en Ja-
net Jackson. Ven'assend was dat
zelfs achter het weerbericht, het
beursnieuws, de komst van de
euro, een overlijdensadvertentie
en reclame van een reisbureau
dansnummers schuil bleken te
gaan.
De Leidse Balletschool heeft
geen moeite gespaard om deze
allround nieuwsshow in dans
vorm tot een kleurrijk en onder
houdend spektakel te maken.
Schitterend waren de kostuums,
het ene nog kleuriger en stijlvol
ler dan het andere. Een auto het
toneel op laten rijden was voor
de school geen probleem. Vro
lijk nieuws had de voorkeur.
Zelfs de gewelddadige gangs
bleken met hun wervelende
breakdance een bron van ple
zier. Het enige sombere mo
ment, een sterfscène, had toch
ook weer zoveel sfeer en myste
rie, dat niemand er echt down
van geweest zal zijn. Leuk was
de in zwart/wit geklede groep
die de kruiswoordpuzzel uit
beeldde, waar doorheen meisjes
in het blauw hun weg zochten,
als de inkt van de pen.
De massale moderne-dans-
en showdansnummers werden
energiek, soepel en gediscipli
neerd uitgevoerd. De levendig
heid spatte er vanaf. Het alle
daagse leven kreeg een onalle
daagse glans. Je zou zo bakker,
schoonmaker of monteur willen
worden als je ze hier op het to
neel zag, om nog maar te zwij
gen van de grappig weergegeven
toeristen en het romantische
boottochtje in Venetië. Roman
tiek brachten ook de pikante re
vue-shows en een knap staaltje
stijldansen.
Hoewel de mooie stukken
klassiek ballet een eigen sfeer
hadden, waren ze harmonieus
in het geheel opgenomen. Hoe
zou een onsterfelijke rubriek als
het weerbericht mooier uitge
beeld kunnen worden dan met
een klassieke parapludans? En
toen de bakkers hun reuzentaart
hadden gepresenteerd, hoorde
daar toch de klassieke limonade
bij die door de dansende ser
veersters werd opgediend.
Schitterend waren de jongste
deelnemers, die niet alleen
speels hun dansjes lieten zien,
maar ook prachtig gekleed wa
ren. De Leidse Balletschool
heeft laten zien dat dansen een
springlevende activiteit in Lei
den is. Eigenlijk zou iedereen
mee moeten doen.
Kerkrade - Tijdens het Wer
Muziek Concours in het Zui
Limburgse Kerkrade is show-
marchingband Jong Kunst
Genoegen (K&G) afgelopl
weekeinde twee maal in de pil
zen gevallen. Ook andere ban
uit de Leidse regio scoord
hoog.
In de categorie Marswedsti
den behaalden de jongeren
K&G een puntentotaal van 92
Deze bijzonder hoge score w
niet alleen goed voor een eers
prijs (gouden medaille) ma
werd ook nog eens beloond m
een onderscheiding.
Met respectievelijk scores
82.7 en 80.0 wonnen
fare Tamarco uit
Showband 75 uit
ook een eerste prijs. Fans
&G en Tamarco vielen elkaar
de tribune juichend in de
men, uit vreugde over
resultaten.
Bij de Showwedstrijden
tie B) liet Jong K&G
zien tot de absolute v
te behoren. Wederom
de band een eerste prijs,
met een puntentotaal van
Jeu de boules, djembé en bodypaint op de Noordwijkse boulevard
door Casper Wichers
Noordwijk - Wie het afgelopen
weekeinde niets vermoedend
een wandelingetje langs de Ko
ningin Wilhelmina Boulevard in
Noordwijk maakte, moet wel
heel raar hebben opgekeken. Er
gens halverwege staat een
groepje Duitsers een spelletje jeu
de boules te spelen. Even verder
op tekent een Chinees uitziende
man karikaturen en portretten
van voorbijgangers en vanuit de
verte klinken opzwepende trom
melklanken van de Afrikaanse
djembé. En dat is nog maar een
fractie van wat het vierde Straat
theater Festival Noordwijk ruim
twee dagen lang te bieden heeft.
De belangstelling is dit weekein
de heel groot. Zondagmiddag,
nog ruim voordat het festival zal
eindigen, is artistiek leider Amo
Bos er al van overtuigd dat het
drukker is dan vorig jaar, toen er
zo'n 60.000 bezoekers kwamen.
„Het blijkt heel goed uit te ko
men dat het festival is verhuisd
van augustus naar het eerste
weekeinde van juli. Het is nu
namelijk nog geen echt strand
weer. De mensen die er zijn, ko
men heel bewust voor het
straattheater. Dit belooft veel
goeds voor de toekomst", aldus
Bos.
Vlakbij de vuurtoren is het
voortdurend opvallend druk.
Enkele jonge dames laten met
de borsten bloot en plein public
gewillig hun lichamen beschil
deren. Een oudere man, die de
ze bodypaint-act in de gaten
krijgt, holt in de richting van het
Bij het bodypainten was het tijdens het festival opvallend druk.
Foto: Taco van der Eb
vrouwelijk schoon. Tegen zijn
vrouw, die zijn tempo niet kan
bijhouden roept hij tegelijkertijd
opgewonden en verontschuldi
gend: „Dat is toch nog een hele
kunst, niet?!"
Maar liefhebbers van 'echt'
theater komen op de Boulevard
ook goed aan hun trekken. De
uitvoering 'Volg de leider' door
Amnesty Theatergroep De Ratel,
maakt op enkele theatergasten
diepe indruk. Moeders lopen
met hun dreumesen snel door,
hun kinderen toefluisterend:
„Dit begrijp jij nog niet hele
maal". Begrijpelijk, want in het
zwart geklede acteurs met witte
doodsmaskers voor hun gezicht,
spelen een angstig aandoende
scène, waarin hun slachtoffers
op de grond liggen. Ze moeten
de voeten van hun onderdruk
kers kussen. Er wordt veel en
hard geschreeuwd. Dit alles om
aandacht te vragen voor de
schending van de mensenrech
ten.
Lopend langs de vele, vooral
Afrikaanse kraampjes stuit je
plotseling op Khalid Co, een
prachtige creatie van Sven Roe-
lants. Hij ziet er uit als een Oos
terse prins en zit op een enorm
kameelachtig dier dat hij, lo
pend op hoge stelten, zelf
speelt. Vooral kinderen worden
door deze 'kameel' niet met rust
gelaten. Even later staat Roe-
lants zelf bewonderend te kijken
naar de dansende, jonglerende
en goochelende Amerikaan Bo-
barino Gravittini, die een groot
publiek zelfs met een pingpong
balletje meesterlijk weet te ver
maken.
Er wordt geschilderd bij
Montmartre aan Zee. Rond Ho
tel Oranje is deze Parijse wijk
nagebootst met Franse chan
sons, hapjes en drankjes, inclu
sief jeu de boules. Vlakbij is Petit
Montmartre, waar de kleintjes
zich mogen uitleven met kwast
en verf. Öp een bankje ligt een
stapeltje boeken, met titels als:
'Picasso' en 'Matisse'. Aange
moedigd door hun enthousiaste
ouders zetten de kinderen hun
'eerste' streken op het doek.
Er worden tijdens het straat
theaterfestival twee prijzen uit
gereikt. Op zaterdag gaat de Pop
Boulevard Award voor regionale
akoestische bands naar Pax. In
een stampvolle theatertent op
het Gat van Palace komt dit solo
optreden van singer en songwri
ter Jörgen Apperloo uit Sassen-
heim als prijswinnaar uit de
bus. Als beloning mag de Sas-
senheimer een cd opnemen in
een studio. Een dag later wordt
de straattheaterprijs Keune
Wurft Award uitgereikt. Die gaat
naar Theatergroep Kartel uit
Doetinchem. De groep bestaat
uit jongeren, die een cursus
straattheater volgen. Tijdens het
festival verzorgden zij diverse
acts. Als aanmoediging ontvangt
Kartel 1500 gulden plus een uit
nodiging van de organisatoren
om volgend jaar van de partij te
zijn op de vijfde editie van het
straattheaterfestival.
Veel bezoekers stonden vol bewondering stil bij dit levende beeld aan de boulevard.
Foto: Taco van der Eb
